இப்போதெல்லாம், தொற்றுநோய் உலகம் முழுவதும் பரவியுள்ளது. உலகெங்கிலும் உள்ள மக்கள் செத்து மடிந்து கொண்டிருக்கிறார்கள், மேலும் பலர் தொடர்ந்து பெரும் பீதியில் இருக்கிறார்கள், பெரும் பேரழிவுகள் நம்மீது இருப்பதை உணர்கிறார்கள். இந்த தொற்றுநோய் எவ்வளவு காலம் நீடிக்கும் அல்லது எத்தனை உயிர்களைக் குடிக்கும் என்பது யாருக்கும் தெரியாது. எவ்வாறாயினும், தேவனை நம்புபவர்களுக்கு எல்லாம் தேவனின் அனுமதியுடன் நடக்கிறது என்பதையும், அது இல்லாமல் எதுவும் நடக்காது என்பதையும் அவர்கள் இதயத்தில் அறிவார்கள். இந்த பேரழிவுகள் நம்மீது வர அனுமதிப்பதில் தேவனுடைய சித்தம் என்ன?

வரலாற்றை திரும்பிப் பார்த்து, தேவனுடைய சித்தத்தைத் தேடுங்கள்

பழைய ஏற்பாட்டில் சோதோம் மக்கள் துன்மார்க்கர்களாகவும், மோசமானவர்களாகவும், சீர்கெட்டுப்போனவர்களாகவும், நகரம் இரத்தக்களரி மற்றும் படுகொலைகளால் மூழ்கியிருந்தது என்றும், அங்குள்ள மக்கள் தேவதூதர்களைக் கொல்ல கூட விரும்பினர் என்றும் பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளது. மனந்திரும்புதல் அவர்களுக்கு ஒருபோதும் ஏற்படவில்லை, ஆகவே தேவன் அவர்கள்மீது வானத்திலிருந்து அக்கினியைப் பொழிந்து அனைவரையும் அழித்தார். ஆயினும், தேவன் நகரத்திற்கு பேரழிவை ஏற்படுத்துவதற்கு முன்பு, ஆபிரகாம் சோதோமிற்காக தேவனிடம் மன்றாடினார் என்பதை வேதாகமத்தை நன்கு அறிந்தவர்கள் அறிவார்கள். வேதாகமத்திலிருந்து எடுக்கப்பட்ட இந்த பதிவின் ஒரு பகுதி இங்கே: “அப்பொழுது யேகோவா, சோதோமில் நான் ஐம்பது நீதிமான்களை நகரத்துக்குள் கண்டால், அவர்கள் நிமித்தம் நான் எல்லா ஸ்தலங்களையும் இரட்சிப்பேன் என்றார். … அப்பொழுது அவன்: … பத்து நீதிமான்கள் அங்கே காணப்பட்டாலோ என்றான். அதற்கு அவர்: பத்து நீதிமான்கள்நிமித்தம் அதை அழிப்பதில்லை என்றார்” (ஆதியாகமம் 18:26-32). இந்த வசனங்கள் தேவனின் நீதியான மனநிலையை வெளிப்படுத்துவதோடு மட்டுமல்லாமல், தேவனின் மிகுந்த கருணை மற்றும் இளகிய மனதை நமக்கு உணர்த்துகின்றன. பத்து நீதிமான்களைக் காண முடிந்தால் தேவன் சோதோமைக் இரட்சித்திருப்பார். எவ்வளவு அதிகமான சீர்கேடு மற்றும் துன்மார்க்கர்களாக மக்கள் இருந்தபோதிலும், அவர்கள் மனந்திரும்புவார்கள் என்று தேவன் நம்பினார். இவ்வளவு பெரிய நகரத்தில் பத்து நீதிமான்களைக் கூட காணமுடியவில்லை என்பது வேதனையான உண்மை, ஆகவே, அதை அழிப்பதைத் தவிர தேவனுக்கு வேறு வழியில்லை.

இப்போது இந்த உலகில் வாழும் மக்கள், சோதனையோடு, பல ஆண்டுகளுக்கு முன்பு வாழ்ந்த சோதோம் மக்களை விட மிகவும் மோசமானவர்களாக இருக்கிறார்கள். இன்று மக்கள் சாத்தானால் இவ்வளவு தீவிரமாக சீர்கெட்டுப்போயுள்ளனர்: அவர்கள் தீமையை போற்றி, அநீதியை விரும்புகிறார்கள்; பூமியானது வன்முறை மற்றும் விபச்சாரத்தால் மூழ்கியுள்ளது, மேலும் கரோக்கி பார்கள், கால் மசாஜ் பார்லர்கள், ஹோட்டல்கள் மற்றும் நடனக் கிளப்கள் எல்லா இடங்களிலும் பிரதான வீதிகள் மற்றும் சிறிய வழித்தடங்களில் காணலாம். இத்தகைய இடங்கள் தீமை மற்றும் ஒழுக்கமின்மையால் நிரப்பப்படுகின்றன. எல்லோரும் புசிப்பதற்கும், குடிப்பதற்கும், வேடிக்கை பார்ப்பதற்கும், லௌகீக இச்சைகளில் ஈடுபடுவதற்கும், அதிதீவிரத்தில் சிக்குண்டு வாழ்கிறார்கள். மக்களிடையே எந்த அன்பும் இல்லை, ஆனால் எல்லோரும் அந்தஸ்து, புகழ் மற்றும் அதிர்ஷ்டத்திற்காக ஒருவருக்கொருவர் ஏமாற்றுகிறார்கள், சண்டையிடுகிறார்கள், போட்டியிடுகிறார்கள்; அவர்கள் ஒருவருக்கொருவர் ஏமாற்றுகிறார்கள், திட்டமிடுகிறார்கள், மேலும் பணம் மற்றும் இலாபத்தின் மீது வீழ்கிறார்கள். முழு மனிதகுலமும் சாத்தானின் ஆதிக்கத்தின் கீழ் வாழ்கிறது, யாருக்கும் நேர்மறையான விஷயங்களில் எந்த அன்பும் இல்லை, அல்லது வெளிச்சத்திற்காக ஏங்குகிறது, அல்லது தேவனின் இரட்சிப்பின் கிருபையை ஏற்க முன்வருகிறது. விசுவாசிகள் கூட பாவம் மற்றும் ஒப்புதல் வாக்குமூலத்தில் வாழ்கிறார்கள், கர்த்தருடைய போதனைகளுக்கு உண்மையாக இருக்க முடியவில்லை. அவர்கள் உலகப் போக்குகளைப் பின்பற்றி, மாம்சத்தின் இச்சைகளைப் பின்தொடரும் அளவிற்கு செல்கிறார்கள். அவர்கள் பாவத்தில் வாழ்கிறார்கள் என்று அவர்கள் அறிந்திருந்தாலும், அவர்களால் இன்னும் பாவத்தின் பிணைப்புகளைத் தள்ளிவிட முடியவில்லை—அவர்களுடைய இருதயங்கள் தேவனிடமிருந்து வெகு தொலைவில் உள்ளன. ஒட்டுமொத்த மனிதகுலமும், இவ்வளவு தீவிரத்திற்கு சீர்கெட்டு, நீண்ட காலத்திற்கு முன்பே அவை அழிக்கப்பட வேண்டிய இடத்தை எட்டவில்லையா?

மக்கள் மனந்திரும்ப முடியும் என்று தேவன் நம்புகிறார்

பேரழிவுகள் ஒன்றன் பின் ஒன்றாக நிகழ்கின்றன, மனந்திரும்புவதற்கு நாம் அவருக்கு முன்பாக வர வேண்டும் என்பதே தேவனுடைய சித்தமாயிருக்கிறது. எல்லோரும் மனந்திரும்ப வேண்டும் என்று அவர் விரும்புகிறார், யாரும் அழிந்துபோக அவர் விரும்பவில்லை. இரண்டாயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன்பு, கர்த்தராகிய இயேசு, “மனந்திரும்புங்கள், பரலோகராஜ்யம் சமீபித்திருக்கிறது” (மத்தேயு 4:17) என்றார். இந்த கட்டத்தில், உங்களில் சிலர், “அவிசுவாசிகள் தேவனை நம்பவில்லை, அவர்களால் மனந்திரும்ப முடியாது. ஆயினும், கர்த்தரிடத்தில் விசுவாசம் பெற்ற பிறகு, நாம் ஜெபிக்கும்போது அடிக்கடி அவருக்கு முன்பாக கடுமையாக அழுகிறோம். எங்கள் கடந்தகால பாவங்களை நாங்கள் ஒப்புக்கொள்கிறோம், நாங்கள் மீண்டும் மோசமான செயல்களைச் செய்ய மாட்டோம். எங்களால் மற்றவர்களிடம் சகிப்புத்தன்மையுடனும் பொறுமையுடனும் இருக்க முடியும். நாம் தர்மத்திற்கு கொடுக்கலாம், நன்கொடைகள் வழங்கலாம், மற்றவர்களுக்கு உதவலாம், நம்முடைய முழு நேரத்தையும் கர்த்தருக்காக உழைத்து, ஊழியம் முடியும், நாங்கள் கைது செய்யப்பட்டு சிறையில் அடைக்கப்பட்டாலும் நாங்கள் தேவனை மறுதலிக்க மாட்டோம். இது உண்மையான மனந்திரும்புதல் இல்லையா? நாம் இந்த வழியில் உறுதியுடன் பயிற்சி செய்தால், பேரழிவுகளால் அடித்துச் செல்லப்படாமல் கர்த்தர் நம்மைப் பாதுகாப்பார்.” ஆனால் இது உண்மையா? கர்த்தராகிய இயேசு ஒருமுறை கூறினார், “பாவஞ்செய்கிறவன் எவனும் பாவத்துக்கு அடிமையாயிருக்கிறான் என்று மெய்யாகவே மெய்யாகவே உங்களுக்குச் சொல்லுகிறேன். அடிமையானவன் என்றைக்கும் வீட்டிலே நிலைத்திரான்; குமாரன் என்றைக்கும் நிலைத்திருக்கிறார்” (யோவான் 8:34-35). நாம் தேவன் மீது நம்பிக்கை கொண்ட பிறகு, நாம் தாழ்மையும் பொறுமையும் உடையவர்களாக இருக்க முடியும், மற்றவர்களுக்கு உதவ முடியும், மேலும் நாம் தியாகங்களைச் செய்யலாம், நம்மைச் செலவழிக்கலாம், சுவிசேஷத்தைப் பிரசங்கிக்கலாம், கர்த்தருக்குச் சாட்சி கொடுக்கலாம், மேலும் சில வெளிப்புற நல்ல நடத்தைகளும் இருக்கலாம். எவ்வாறாயினும், நம்மால் மறுக்க முடியாதது என்னவென்றால், ஆணவம், வஞ்சகம், விறைப்பு, தீமை மற்றும் தீய தன்மை போன்ற நமக்குள் இருக்கும் சீர்கெட்ட மனநிலை சுத்தப்படுத்தப்படவில்லை, மேலும் நாம் எப்போதுமே பாவம் செய்ய வல்லவர்கள். எடுத்துக்காட்டாக, நாம் நேர்மையாக இருக்க வேண்டும் என்று கர்த்தர் கோருகிறார், ஆனால் நம்முடைய வஞ்சக இயல்புகளால் கட்டுப்படுத்தப்படுகிறார் என்பதை நாம் நன்கு அறிவோம், நம்முடைய சொந்த நலன்களை மீறும் ஏதோவொன்று, நமக்கு உதவ முடியாது, ஆனால் பொய்களைச் சொல்லி வஞ்சகத்தில் ஈடுபடலாம்; நம் திமிர்பிடித்த, அகங்காரமான தன்மையால் கட்டுப்படுத்தப்படுவதால், நாம் சொல்வதை மற்றவர்கள் பொருட்படுத்தாமல் மற்றவர்களை எப்போதும் செய்ய வைக்கிறோம், அவர்கள் அப்படிச் செய்யவில்லையெனில் நாம் கோபம் கொள்கிறோம் மற்றும் விரிவுரை வழங்குகிறோம்; பேரழிவுகள் மற்றும் சோதனைகள் நிகழும்போது, நாம் கர்த்தரைக் குறை கூறுகிறோம். இவை ஒரு சில எடுத்துக்காட்டுகள். நம் பாவங்கள் களைகளைப் போன்றவை—அவை வெட்டப்பட்ட பின் மீண்டும் வளரும். நாம் ஜெபிக்கும்போதும், நம்முடைய பாவங்களை ஒப்புக்கொள்வதாலும் ஒவ்வொரு நாளும் கசப்புடன் அழுதாலும், நாம் இன்னும் மாறவில்லை. இது உண்மையான மனந்திரும்புதலாக இருக்க முடியுமா? பேரழிவுகளுக்கு மத்தியில் அத்தகைய நபரை தேவன் பாதுகாப்பார் என்று யார் உத்தரவாதம் அளிக்க முடியும்? உண்மையான மனந்திரும்புதல் என்பது ஒருவரின் சாத்தானிய சீர்கெட்ட மனநிலை முற்றிலுமாக சுத்திகரிக்கப்பட்டு மாற்றப்படும்போது, அவர்கள் இனி ஒருபோதும் தீமை செய்யாமல், பாவம் செய்யாமல் அல்லது தேவனை எதிர்க்காமல் இருப்பதாகும். அவர்கள் உண்மையிலேயே தேவனுக்கு அடிபணிந்து தேவனை வணங்க முடியும். இது போன்றவர்கள் மட்டுமே தேவனின் வாக்குத்தத்தங்கள் மற்றும் ஆசீர்வாதங்களைப் பெறுவதற்கும் பரலோக ராஜ்யத்தில் நுழைவதற்கும் தகுதியானவர்கள். அது வேதாகமத்தில் சொல்வது போல: “நான் பரிசுத்தர்; ஆகையால். நீங்களும் பரிசுத்தராயிருப்பீர்களாக” (லேவியராகமம் 11:45). “ஜீவவிருட்சத்தின்மேல் அதிகாரமுள்ளவர்களாவதற்கும், வாசல்கள் வழியாய் நகரத்திற்குள் பிரவேசிப்பதற்கும் அவருடைய கற்பனைகளின்படி செய்கிறவர்கள் பாக்கியவான்கள்” (வெளிப்படுத்தல் 22:14).

உண்மையான மனந்திரும்புதலை அடைவது மற்றும் தேவனின் பாதுகாப்பைப் பெறுவது எப்படி

உண்மையான மனந்திரும்புதலை நாம் எவ்வாறு அடைய முடியும்? கர்த்தராகிய இயேசு ஒருமுறை கூறினார், “இன்னும் அநேகங்காரியங்களை நான் உங்களுக்குச் சொல்லவேண்டியதாயிருக்கிறது, அவைகளை நீங்கள் இப்பொழுது தாங்கமாட்டீர்கள். சத்திய ஆவியாகிய அவர் வரும்போது, சகல சத்தியத்திற்குள்ளும் உங்களை நடத்துவார்; அவர் தம்முடைய சுயமாய்ப் பேசாமல், தாம் கேள்விப்பட்டவைகள் யாவையுஞ்சொல்லி, வரப்போகிற காரியங்களை உங்களுக்கு அறிவிப்பார்” (யோவான் 16:12-13). “நியாயத்தீர்ப்பு தேவனுடைய வீட்டிலே துவக்குங்காலமாயிருக்கிறது” (1 பேதுரு 4:17). “உம்முடைய சத்தியத்தினாலே அவர்களைப் பரிசுத்தமாக்கும்; உம்முடைய வசனமே சத்தியம்” (யோவான் 17:17). கர்த்தர் கடைசி நாட்களில் திரும்பி வருவார் என்றும், கிருபையின் யுகத்தைக் காட்டிலும் அதிகமான மற்றும் உயர்ந்த சத்தியங்களை வெளிப்படுத்துவார் என்றும், மனிதனை நியாயந்தீர்க்கவும் சுத்திகரிக்கவும் அவர் ஒரு கட்ட கிரியையைச் செய்வார் என்றும் தீர்க்கதரிசனம் உரைத்தார். இது பாவத்தின் கட்டுகளிலிருந்து நாம் ஒரு முறை விடுபட்டு, சுத்திகரிக்கப்பட்டு மாற்றப்பட வேண்டும் என்பதேயாகும். கிருபையின் யுகத்தில் கர்த்தராகிய இயேசு செய்த கிரியை மீட்பின் கிரியை என்பதால், மக்கள் அவரை நம்புவதன் மூலம் தங்கள் பாவங்களுக்காக மன்னிக்கப்பட முடியும். எவ்வாறாயினும், மக்கள் தங்கள் பாவ சுபாவத்திலிருந்து சுத்திகரிக்கப்படவில்லை. கடைசி நாட்களில் கர்த்தருடைய நியாயத்தீர்ப்பை ஏற்றுக்கொள்வதன் மூலமும், நம்முடைய சீர்கெட்ட மனநிலை சுத்திகரிக்கப்பட்டு மாற்றப்படுவதாலும், மீண்டும் ஒருபோதும் தீமை செய்யாமலோ, பாவம் செய்மாலோ, அல்லது தேவனை எதிர்க்காமலோ இருப்பதினால் மட்டுமே, நாம் உண்மையிலேயே மனந்திரும்பியதாகக் கூறலாம். அப்போதுதான் நாம் தேவனின் பாதுகாப்பிற்குள் வந்து பேரழிவுகளில் இருந்து தப்பிப்போம்.

கர்த்தராகிய இயேசு ஏற்கனவே திரும்பிவிட்டார். அவர் மாம்சத்தில் அவதரித்த சர்வவல்லமையுள்ள தேவன். சர்வவல்லமையுள்ள தேவன்-கடைசி நாட்களின் கிறிஸ்து-கர்த்தராகிய இயேசுவின் மீட்பின் கிரியையின் அஸ்திபாரத்தில் தேவனுடைய வீட்டிலிருந்து தொடங்கி நியாயத்தீர்ப்பைச் செய்கிறார். சர்வவல்லமையுள்ள தேவன் சொல்லுகிறார்: “கடைசி நாட்களில், மனிதனுக்குப் போதிக்கவும், மனிதனின் மெய்யான சாரம்சத்தை வெளிப்படுத்தவும், மற்றும் மனிதனின் வார்த்தைகளையும் செயல்களையும் வேறு வேறாகப்பிரிக்கவும் கிறிஸ்து பலதரப்பட்ட சத்தியங்களைப் பயன்படுத்துகிறார். இந்த வார்த்தைகள் பல்வேறு சத்தியங்களை உள்ளடக்கியதாகும்…. தேவன் தம்முடைய நியாயத்தீர்ப்பின் கிரியையை மேற்கொள்வதில், அவர் மனிதனின் சுபாவத்தை வெறுமனே ஒரு சில வார்த்தைகளால் தெளிவுபடுத்துவதில்லை; அவர் நீண்ட காலத்திற்கு வெளியரங்கமாக்கி, கையாண்டு, சுத்தம் பண்ணுகிறார். வெளியரங்கமாக்குதல், கையாளுதல் மற்றும் சுத்தம் பண்ணுதல் போன்ற இந்த முறைகளைச் சாதாரண வார்த்தைகளால் மாற்றியமைக்க முடியாது, ஆனால் மனுஷனிடம் கொஞ்சமும் இல்லாத சத்தியத்தால் முடியும். இது போன்ற முறைகளை மட்டுமே நியாயத்தீர்ப்பு என்று அழைக்க முடியும்; இந்த வகையான நியாயத்தீர்ப்பின் மூலமாக மட்டுமே மனிதனை அடிபணியச் செய்து தேவனுக்குச் சம்பூரணமாகக் கீழ்ப்படிவதை நம்பச்செய்ய முடியும், மேலும் தேவனைப் பற்றிய மெய்யான அறிவைப் பெற முடியும். நியாயத்தீர்ப்பின் கிரியை என்னத்தைக் கொண்டுவருகிறது என்றால், தேவனுடைய மெய்யான முகத்தைப் பற்றிய மனிதனின் புரிதல் மற்றும் அவனது சொந்தக் கிளர்ச்சியைப் பற்றிய உண்மையுமாகும். தேவனுடைய சித்தத்தையும், தேவனுடைய கிரியையின் நோக்கத்தையும், மனிதன் அறிந்துகொள்ள முடியாத மறைபொருட்களையும் அதிகமாகப் புரிந்துகொள்ளத் தேவனுடைய நியாயத்தீர்ப்பின் கிரியையானது மனிதனுக்கு உதவுகிறது. இது மனிதனின் சீர்கெட்ட நிலையையும் மற்றும் அவனது சீர்கேட்டின் வேர்களையும் அடையாளம் கண்டு அறிந்து கொள்ளவும், மேலும் மனிதனின் அசிங்கத்தைக் கண்டறியவும் உதவுகிறது. இந்த விளைவுகள் யாவும் நியாயத்தீர்ப்பின் கிரியையால் கொண்டுவரப்படுகின்றன, ஏனென்றால் இந்தக் கிரியையின் சாராம்சம் உண்மையில் தேவனுடைய சத்தியத்தையும், வழியையும், ஜீவனையும் அவர்மீது நம்பிக்கை கொண்டு அவரை விசுவாசிக்கிற அனைவருக்கும் திறக்கும் கிரியையாகும்” (வார்த்தை, தொகுதி 1. தேவனுடைய தோற்றமும் கிரியையும். “கிறிஸ்து நியாயத்தீர்ப்பின் கிரியையை சத்தியத்துடன் செய்கிறார்”).

நம்முடைய சாத்தானிய மனநிலையிலிருந்து நம்மை இரட்சிப்பதற்காக, சர்வவல்லமையுள்ள தேவன் நம்மை சுத்திகரிக்கவும், நம்மை முழுமையாக இரட்சிக்கவும் கூடிய அனைத்து சத்தியங்களையும் வெளிப்படுத்துகிறார். தேவனின் ஆறாயிரம் ஆண்டு நிர்வாகப் கிரியைகளின் இரகசியங்களை அவர் வெளிப்படுத்துகிறார்; அவர் உலகின் தீமையின் மூலத்தையும், சாத்தானால் மனிதகுலத்தின் சீர்கெட்ட தன்மையையும் சத்தியத்தையையும் வெளிப்படுத்துகிறார். தேவனின் வார்த்தைகளின் நியாயத்தீர்ப்பை அனுபவிப்பதன் மூலம், நாம் சாத்தானால் எவ்வளவு ஆழமாக சீர்கெட்டுப் போயிருக்கிறோம் என்பதைக் காண்கிறோம். ஆணவம், வஞ்சகம், விறைப்பு, துன்மார்க்கம், தீய தன்மை நாம் வாழும் எதுவும் மனிதகுலத்தின் சாயலைக் கொண்டிருக்கவில்லை, தேவனின் விருப்பமின்மையையும் வெறுப்பையும் தூண்டுகிறது. அதே நேரத்தில், எந்தவொரு குற்றத்தையும் பொறுத்துக்கொள்ளாத தேவனின் நீதியான மனநிலையை நாம் அறிவோம். நாம் எப்போதும் நம்முடைய சாத்தானிய சீர்கெட்ட மனநிலையால் வாழ்கிறோம் என்பதையும், நாம் சத்தியத்தை கடைப்பிடிக்காவிட்டால், தேவன் நிச்சயமாக நம்மை வெறுத்து நிராகரிப்பார் என்பதையும் நாம் உணர்கிறோம். அப்போதுதான் நாம் தேவனுக்கு முன்பாக சாஷ்டாங்கம் செய்து மனந்திரும்புகிறோம். நாம் நம்முடைய பாவங்களை வெறுக்கிறோம், தேவனின் வார்த்தைகளால் வாழ விரும்புகிறோம். நம் மாம்சத்தை மீண்டும் மீண்டும் கைவிட்டு, சத்தியத்தை கடைப்பிடிப்பதன் மூலம், நமது சீர்கெட்ட மனநிலைபடிப்படியாக சுத்திகரிக்கப்பட்டு மாற்றப்படுகிறது. நாம் இனி தேவனுக்கு எதிராகக் கலகம் செய்யவோ அல்லது அவரை எதிர்ப்பதோ இல்லை, நாம் உண்மையிலேயே தேவனுக்குக் கீழ்ப்படிந்து அவரை ஆராதிக்கத் தொடங்குகிறோம். இதுபோன்றவர்கள் மட்டுமே உண்மையான மனந்திரும்புதலால் தேவனால் பாதுகாக்கப்படுவார்கள், பேரழிவுகளில் இருந்து தப்பிப்பார்கள்.

சர்வவல்லமையுள்ள தேவன் 30 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு தோன்றி தனது வேலையைத் தொடங்கினார். சுவிசேஷப் பணி பூமியிலுள்ள ஒவ்வொரு தேசத்துக்கும் பரவலாகப் பரவியுள்ளது, சர்வவல்லமையுள்ள தேவன் வெளிப்படுத்திய மில்லியன் கணக்கான வார்த்தைகள் நீண்ட காலமாக ஆன்லைனில் வெளியிடப்படுகின்றன. இந்த வார்த்தைகள் 20 க்கும் மேற்பட்ட மொழிகளில் மொழிபெயர்க்கப்பட்டுள்ளன; அவைகள் சாட்சி கூறுகின்றன மற்றும் எல்லா மனிதர்களுக்கும் வெளிப்படையாகக் கிடைக்கின்றன. மிகவும் இருண்ட மற்றும் தீய இந்த யுகத்தில், கடைசி நாட்களில் கிறிஸ்து வெளிப்படுத்திய சத்தியங்கள் உண்மையான ஒளியைப் போலவும், கிழக்கிலிருந்து மேற்கு நோக்கி மின்னும் மின்னலைப் போலவும் தோன்றும். மனிதகுலம் அனைவருக்கும் அவைகள் சாட்சி கூறுகின்றன: தேவன் தோன்றினார், கர்த்தராகிய இயேசு திரும்பினார். மனிதனைச் சுத்திகரிக்கவும் இரட்சிக்கவும் அவர் உண்மையை வெளிப்படுத்துகிறார், மேலும் மனிதனுக்கு முழு இரட்சிப்பைப் பெறுவதற்கான ஒரே வழி சர்வவல்லமையுள்ள தேவனை ஏற்றுக்கொள்வதே. இருப்பினும், சாத்தானால் மனிதகுலம் மிகவும் ஆழமாக சீர்கெட்டுள்ளது. யாரும் சத்தியத்தை நேசிப்பதில்லை. எல்லா மக்களும் விரும்புவது பாவத்தின் இச்சைகளை விரும்புவதுதான். சர்வவல்லமையுள்ள தேவனின் கடைசி நாட்களின் கிரியையை விசாரிக்கவோ அல்லது கடைசி நாட்களில் அவருடைய நியாயத்தீர்ப்பையும் தண்டனையையும் ஏற்றுக்கொள்ளவோ அவர்கள் தயாராக இல்லை. அதற்கு பதிலாக, மக்கள் தேவனின் கிரியையைப் பற்றிய ஆழமான கருத்துக்களைக் கொண்டுள்ளனர், மேலும் சிலர் கடைசி நாட்களில் தேவனின் கிரியையை வெளிப்படையாக எதிர்க்கிறார்கள், கண்டிக்கிறார்கள். எல்லோரும் மனந்திரும்புதலின் எந்த எண்ணமும் இல்லாமல் பாவத்தில் வாழ்கிறார்கள். எனவே சிலர் சத்தியத்திற்காக ஏங்குகிறார்கள் அல்லது வெளிச்சத்திற்காக ஏங்குகிறார்கள். இன்று நாம் காணும் பேரழிவுகள் தேவனின் இறுதி நினைவூட்டல், மனிதகுலத்திற்கு அவருடைய இறுதி எச்சரிக்கை. அதற்கும் மேலாக, அவை தேவனின் இரட்சிப்பு. மனந்திரும்புவதற்கு தேவனின் முன்பாக வருவதன் மூலம் மட்டுமே பேரழிவுகளிலிருந்து தேவனின் பாதுகாப்பைப் பெற முடியும்.

தேவனின் அறிவுரைகளை கவனியுங்கள்

சர்வவல்லமையுள்ள தேவன் சொல்லுகிறார்: “எல்லாவிதமான பேரழிவுகளும் ஒன்றன்பின் ஒன்றாக ஏற்படும்; எல்லா நாடுகளும், எல்லா இடங்களும் பேரிடர்களை அனுபவிக்கும்: கொள்ளைநோய், பஞ்சம், வெள்ளம், வறட்சி மற்றும் பூகம்பங்கள் எல்லா இடங்களிலும் நடக்கின்றன. இந்தப் பேரழிவுகள் ஏதோ ஒன்று அல்லது இரண்டு இடங்களில் மட்டும் நடப்பதில்லை, அவை ஓரிரு நாட்களுக்குள் முடிவடைவதுமில்லை; மாறாக அவை இன்னும் அதிகதிகமான பகுதிகளுக்கு விரிவடைந்து, மேலும் மேலும் கடுமையானதாகிவிடும். இந்த நேரத்தில் எல்லா விதமான பூச்சிகளால் உண்டாகும் கொள்ளை நோய்கள் ஒன்றன்பின் ஒன்றாக எழும்பும், நரமாமிசத்தை உண்ணும் நிகழ்வுகள் எல்லா இடங்களிலும் நிகழும். இதுவே எல்லா தேசங்கள் மற்றும் ஜனங்கள் மீதான என்னுடைய நியாயத்தீர்ப்பாகும்” (வார்த்தை, தொகுதி 1. தேவனுடைய தோற்றமும் கிரியையும். “ஆதியில் கிறிஸ்துவின் வெளிப்பாடுகள், அத்தியாயம் 65”). “மனுக்குலமானது ஒரு நல்ல தலைவிதியைப் பெற்றுக்கொள்ள பிரயாசப்பட்டால், ஒரு நாடு ஒரு நல்ல தலைவிதியைப் பெற்றுக்கொள்ளப் பிரயாசப்பட்டால், மனுஷன் தேவனுக்கு முன்பாக பணிந்து குனிந்து அவரைத் தொழுதுகொள்ள வேண்டும், மனந்திரும்பி தேவனுக்கு முன்பாகப் பாவத்தை அறிக்கை செய்ய வேண்டும். இல்லையென்றால் மனிதனின் விதியும் தலைவிதியும் தவிர்க்க முடியாத ஒரு பேரழிவாக இருக்கும்” (வார்த்தை, தொகுதி 1. தேவனுடைய தோற்றமும் கிரியையும். “பிற்சேர்க்கை 2: சகல மனுஷர்களின் தலைவிதியையும் தேவனே அடக்கி ஆளுகிறார்”). “என்னுடைய இறுதிக் கிரியையானது மனிதனைத் தண்டிப்பது மாத்திரம் இல்லை, ஆனால் மனிதனுக்கான இலக்கை ஆயத்தம் செய்வதும்தான். மேலும் இதனால் ஜனங்கள் என்னுடைய நியமங்களையும், செயல்களையும் ஒப்புக்கொள்ளக்கூடும். ஒவ்வொரு மனிதனும் நான் செய்தவை எல்லாம் சரி என்றும், நான் செய்தவை எல்லாம் என் மனநிலையின் வெளிப்பாடுகள் என்றும் காண நான் விரும்புகின்றேன். இது மனிதனின் செயல் அல்ல, மனிதக்குலத்தை வெளிக்கொண்டுவந்த இயற்கையுடையதும் அல்ல, ஆனால் படைப்பில் உள்ள எல்லா ஜீவராசிகளையும் போஷிக்கும் என் செயலே. நான் இல்லையென்றால் மனிதகுலம் அழிவதோடு பேரழிவு என்னும் சாட்டையடியால் பாடுபடும். எந்த மனிதனும் சந்திர, சூரியனின் அழகையோ அல்லது பசுமையான உலகத்தையோ மீண்டும் காண முடியாது. மனிதகுலம் குளிர்ந்த இரவுகளையும், இரக்கமில்லாத மரண இருளின் பள்ளத்தாக்கையும் மாத்திரமே எதிர்கொள்ளும். நானே மனுக்குலத்தின் ஒரே இரட்சிப்பு. நானே மனுக்குலத்தின் ஒரே நம்பிக்கையாக இருக்கிறேன், அதற்கும் மேலே மனிதகுலத்தின் மொத்த ஜீவிப்பும் என்னையே சார்ந்திருக்கிறது. நானின்றி ஒட்டுமொத்த மனுக்குலமும் உடனடியாக ஓர் அசைவற்ற நிலைக்கு வந்துவிடும். நானின்றி மனிதகுலம் பெரும் அழிவில் அவதியுறும், எல்லாவகையான பிசாசுகளாலும் கால்களின் கீழ் மிதிக்கப்படும், ஆனாலும் ஒருவரும் என்மீது கவனம் செலுத்துவதில்லை. நான் வேறு ஒருவரும் செய்யமுடியாத கிரியையைச் செய்திருக்கின்றேன், இதனை மனிதன் சில நற்கிரியைகள் மூலம் எனக்கு ஈடு செய்வான் என்று நம்பியிருக்கின்றேன்” (வார்த்தை, தொகுதி 1. தேவனுடைய தோற்றமும் கிரியையும். “நீ போய்ச்சேருமிடத்திற்காக போதுமான நற்செயல்களை ஆயத்தப்படுத்து”).

உலகெங்கிலும் பேரழிவுகள் மிகவும் மோசமாக மாறி, மிகப்பெரிய பகுதிகளில் பரவுகின்றன. அழிவிலிருந்து தப்பிக்க முடியாது, மேலும் உலகின் முடிவு விரைவில் நம்மீது வரும் என உணர்த்துகிறது. எவ்வாறாயினும், தேவன் நம் விதிகளை ஆளுகிறார், எல்லா பேரழிவுகளும் அவருடைய கைகளில் உள்ளன என்பதை நாம் அனைவரும் அறிவோம். கடைசி நாட்களில் மனந்திரும்பி அவருடைய நியாயத்தீர்ப்பையும் தண்டனையையும் ஏற்றுக்கொள்வதற்கு நாம் தேவனுக்கு முன்பாக வந்தால் மட்டுமே, பேரழிவுகளிலிருந்து தேவனால் பாதுகாக்கப்பட்டு உயிர்வாழ நமக்கு வாய்ப்பு கிடைக்கும். உலகம் செல்லும் வழி நம் கண்களுக்கு முன்பாக வெளிப்படுகிறது. தேவன் தாம் காப்பாற்றக்கூடிய அனைவரையும் காப்பாற்றியவுடன், இந்த பொல்லாத, அசுத்தமான உலகத்தை அழிக்க அவர் பெரிய பேரழிவுகளைப் பயன்படுத்துவார். அந்த நேரம் வரும்போது, தேவனுக்கு முன்பாக வராதவர்கள் பேரழிவுகளால் அடித்துச் செல்லப்படுவார்கள், பற்கடிப்பும் அழுகையும் உண்டாயிருக்கும்.