தேவனுடைய அனுதின வார்த்தைகள்  பகுதி 520

பேதுரு இயேசுவைப் பின்தொடர்ந்த நேரத்தில், அவர் அவரைப் பற்றி அநேகக் கருத்துக்களைக் கொண்டிருந்தார், அவரை எப்போதும் தனது கண்ணோட்டத்திலிருந்தே கணித்தார். பேதுருவுக்கு ஆவியானவரைப் பற்றி ஒரு குறிப்பிட்ட அளவு புரிதல் இருந்தபோதிலும், அவருடைய புரிதல் ஓரளவு தெளிவாக இல்லை, அதனால்தான் அவர் இவ்வாறு சொன்னார், “பரலோகப் பிதாவினால் அனுப்பப்பட்டவரை நான் பின்பற்ற வேண்டும். பரிசுத்த ஆவியானவரால் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டவரை நான் ஏற்றுக்கொள்ள வேண்டும்”. இயேசு செய்த காரியங்களை அவர் புரிந்துகொள்ளவில்லை, அவற்றைப் பற்றிய தெளிவும் இல்லை. சிறிது காலம் அவரைப் பின்பற்றிய பிறகு, பேதுரு, இயேசுவிலும் அவர் என்ன செய்தார், என்ன சொன்னார் என்பதில் ஆர்வமானார். பாசத்தையும் மரியாதையையும் இயேசு ஊக்கப்படுத்தினார் என்பதை அவர் உணர்ந்தார். பேதுரு அவருடன் ஐக்கியம் கொள்ளவும், அவருக்கு அருகில் தங்கி இருக்கவும் விரும்பினார், இயேசுவின் வார்த்தைகளைக் கேட்பது அவருக்கு அருளையும் உதவியையும் அளித்தது. அவர் இயேசுவைப் பின்பற்றிய காலத்தில், பேதுரு இயேசுவுடைய செயல்கள், வார்த்தைகள், அசைவுகள் மற்றும் வெளிப்பாடுகள் என அவரது வாழ்க்கையைப் பற்றிய எல்லாவற்றையும் உற்றுக் கவனித்து மனதில் பதித்துக்கொண்டார். இயேசு சாதாரண மனிதர்களைப் போல இல்லை என்ற ஆழமான புரிதலைப் பெற்றார். அவரது மனிதத் தோற்றம் மிகவும் சாதாரணமானது என்றாலும், அவர் மனிதனிடம் அன்பு, இரக்கம் மற்றும் சகிப்புத்தன்மை நிறைந்தவராக இருந்தார். அவர் செய்த அல்லது சொன்ன அனைத்தும் மற்றவர்களுக்குப் பெரிதும் உதவியாக இருந்தது, பேதுரு இயேசுவிடம் இதுவரைக் கண்டிராத அல்லது பெறாதவற்றைக் கண்டு, பெற்றுக்கொண்டார். இயேசுவுக்கு ஒரு பெரிய அந்தஸ்தோ அல்லது அசாதாரண மனிதத்தன்மையோ இல்லை என்றாலும், அவரைப் பற்றி உண்மையிலேயே அசாதாரணமான மற்றும் அபூர்வமான காற்று இருப்பதை அவர் கண்டார். பேதுருவால் அதை முழுமையாக விளங்கிக்கொள்ள முடியவில்லை என்றாலும், இயேசு எல்லோரிடமிருந்தும் வித்தியாசமாக நடந்துகொண்டார் என்பதை அவரால் காண முடிந்தது, ஏனென்றால் அவர் செய்த காரியங்கள் சாதாரண மனிதர்களிடமிருந்து மிகவும் வேறுபட்டவையாக இருந்தன. இயேசுவோடு தொடர்பு கொண்ட காலத்திலிருந்தே, அவருடைய குணாதிசயம் ஒரு சாதாரண மனிதனின் தன்மையிலிருந்து வேறுபட்டது என்பதையும் பேதுரு கண்டார். அவர் எப்போதுமே சீராகவும், ஒருபோதும் அவசரமாகவும் செயல்படவில்லை, ஒருபோதும் மிகைப்படுத்தவோ அல்லது ஒரு விஷயத்தைக் குறைத்து மதிப்பிடவோ செய்யவில்லை, மேலும் அவர் தனது வாழ்க்கையை இயல்பான மற்றும் பாராட்டத்தக்க ஒரு குணாதிசயத்தை வெளிப்படுத்தும் வகையில் நடத்தினார். உரையாடும்போது, இயேசு தெளிவாகவும், கிருபையுடனும் பேசினார், எப்போதும் மகிழ்ச்சியான மற்றும் அமைதியான முறையில் உரையாடினார்—ஆனாலும் அவர் ஒருபோதும் தனது கிரியையைச் செய்யும்போது அவருடைய மேன்மையை இழக்கவில்லை. இயேசு சில சமயங்களில் மவுனமாக இருப்பதைப் பேதுரு கண்டார், மற்ற நேரங்களில் அவர் இடைவிடாமல் பேசினார். சில நேரங்களில் அவர் மிகவும் மகிழ்ச்சியாக இருந்தார், அவர் ஒரு சுறுசுறுப்பான மற்றும் உல்லாசமாக இருக்கும் புறாவைப் போலத் தோன்றினார், மற்ற நேரங்களில் அவர் மிகவும் சோகமாக இருந்ததால் அவர் பேசக்கூட செய்யவில்லை, அவர் ஒரு தளர்வுற்ற மற்றும் சோர்வுற்ற தாயாக இருப்பதைப் போல வருத்தத்துடன் தோன்றினார். சில நேரங்களில் அவர் ஒரு துணிச்சலான போர்ச்சேவகன் ஓர் எதிரியைக் கொல்லத் தாக்குவதைப் போலக் கோபத்தால் நிரம்பி வழிந்தார் அல்லது சில சந்தர்ப்பங்களில், அவர் ஒரு கர்ஜிக்கும் சிங்கத்தை ஒத்திருந்தார். சில நேரங்களில் அவர் சிரித்தார், மற்ற நேரங்களில் அவர் ஜெபித்து அழுதார். இயேசு எவ்வாறு செயல்பட்டாலும், பேதுரு அவர் மீது எல்லையற்ற அன்பும் மரியாதையும் கொண்டவரானார். இயேசுவின் சிரிப்பு அவரை மகிழ்ச்சியால் நிரப்பியது, அவருடைய துக்கம் அவரை வருத்தத்தில் ஆழ்த்தியது, அவருடைய கோபம் அவரைப் பயமுறுத்தியது, அதே நேரத்தில் அவருடைய இரக்கம், மன்னிப்பு மற்றும் அவர் ஜனங்களிடம் வைத்த கடுமையான கோரிக்கைகள் அவரை இயேசுவை உண்மையாக நேசிக்க வைத்தது, அவர் மீது உண்மையான பயபக்தியை ஏற்படுத்தியது, அவருக்காக ஏக்கம்கொள்ள வைத்தது. நிச்சயமாக, பேதுரு இயேசுவோடு அநேக வருடங்கள் வாழ்ந்த பிறகுதான் இவை அனைத்தையும் படிப்படியாக உணர்ந்தார்.

வார்த்தை, தொகுதி 1. தேவனுடைய தோற்றமும் கிரியையும். “பேதுரு இயேசுவை எப்படி அறிந்துகொண்டார்” என்பதிலிருந்து

தேவனுடைய அனுதின வார்த்தைகள்  பகுதி 521

பேதுருவின் அனுபவங்களில் ஓர் உச்சக்கட்டம் இருந்தது, அவருடைய உடல் கிட்டத்தட்ட முற்றிலுமாக உடைந்துவிட்டபோது, இயேசு இன்னும் அவருக்குள் ஊக்கத்தை அளித்தார். ஒரு முறை, இயேசு பேதுருவுக்குக் காட்சியளித்தார். பேதுரு மிகுந்த துன்பத்தில் இருந்து, அவருடைய இருதயம் உடைந்துவிட்டதாக உணர்ந்தபோது, இயேசு அவருக்கு இவ்வாறு அறிவுறுத்தினார், “நீ பூமியில் என்னுடன் இருந்தாய், நான் உன்னுடன் இங்கே இருந்தேன். நாம் பரலோகத்தில் ஒன்றாக இருந்ததற்கு முன்பே, அது ஆவிக்குரிய உலகில் உள்ளது. இப்போது நான் ஆவிக்குரிய உலகிற்குத் திரும்பிவிட்டேன், நீ பூமியில் இருக்கிறாய், ஏனென்றால் நான் பூமியைச் சேர்ந்தவனல்ல, நீயும் பூமியைச் சேர்ந்தவன் அல்ல என்றாலும், நீ பூமியில் உன் கிரியையை நிறைவேற்ற வேண்டும். நீ ஓர் ஊழியனாக இருப்பதால், நீ உன் கடமையை நிறைவேற்ற வேண்டும்”. பேதுருவுக்கு, தான் தேவனின் பக்கமாக திரும்பிட முடியும் என்று கேள்விப்பட்டது ஆறுதல் அளித்தது. அந்த நேரத்தில், பேதுரு மிகவும் வேதனையில் இருந்தார், அவர் கிட்டத்தட்ட படுத்தப் படுக்கையாக இருந்தார். “நான் தேவனை திருப்திப்படுத்த முடியாமல் மிகவும் சீர்கெட்டுவிட்டேன்” என்று சொல்லும் அளவிற்கு அவர் வருத்தப்பட்டார். இயேசு அவருக்குக் காட்சியளித்து, “பேதுருவே, நீ ஒரு முறை எனக்கு முன் செய்த தீர்மானத்தை மறந்துவிட்டாயா? நான் சொன்ன அனைத்தையும் நீ உண்மையில் மறந்துவிட்டாயா? நீ என்னிடம் செய்த தீர்மானத்தை மறந்துவிட்டயா?” அவர் இயேசு என்பதைக் கண்டு, பேதுரு படுக்கையில் இருந்து எழுந்தார். “நான் பூமியைச் சேர்ந்தவனல்ல, நான் ஏற்கனவே உனக்கு சொல்லியிருக்கிறேன்—இதை நீ புரிந்து கொள்ள வேண்டும், ஆனால் நீ மறந்துவிட்டாயா? வேறு ஏதாவது நான் உன்னிடம் சொன்னேனா? ‘நீ பூமியிலிருந்து அல்ல, உலகத்திலிருந்து அல்ல.’ இப்போதே, நீ செய்ய வேண்டிய கிரியை இருக்கிறது. நீ இப்படி வருத்தப்பட முடியாது. நீ இப்படித் துன்பப்பட முடியாது. மனிதர்களும் தேவனும் ஒரே உலகில் ஒன்றிணைந்து வாழ முடியாது என்றாலும், எனக்கு எனது கிரியை இருக்கிறது, உன்னிடம் உன்னுடையது உள்ளன, ஒரு நாள் உன் கிரியை முடிந்ததும், நாம் ஒரே உலகில் ஒன்றாக இருப்போம், நான் வழிநடத்துவேன் நீ என்றென்றும் என்னுடன் இருக்க வேண்டும்,” என்று இயேசு அவரை இவ்வாறு ஆறுதல்படுத்தினார். இந்த வார்த்தைகளைக் கேட்டபின் பேதுரு ஆறுதல் அடைந்தார், தைரியமானார். இந்த துன்பம், தான் தாங்கிக் கொள்ள வேண்டிய மற்றும் அனுபவிக்க வேண்டிய ஒன்று என்பதை அவர் அறிந்திருந்தார், அப்போதிலிருந்து அவர் தூண்டப்பட்டார். ஒவ்வொரு முக்கிய தருணத்திலும் இயேசு அவருக்கு விசேஷமாக் காட்சியளித்தார், அவருக்குச் சிறப்பு ஞானத்தையும் வழிகாட்டலையும் அளித்தார், மேலும் அவர் அவரில் அநேகக் கிரியைகளைச் செய்தார். “நீர் ஜீவனுள்ள தேவனுடைய குமாரன்” என்று பேதுரு சொன்னபின், எதனால் பேதுரு மிகவும் வருத்தப்பட்டார்? இயேசு மற்றொரு கேள்வியைப் பேதுருவிடம் முன்வைத்தார். (இது வேதாகமத்தில் இவ்வாறு பதிவு செய்யப்படவில்லை என்றாலும்). “பேதுரு! நீ எப்போதாவது என் னிடத்தில் அன்பு கூர்ந்திருக்கிறாயா?” என்று இயேசு அவரிடம் கேட்டார். அவர் சொன்னதைப் பேதுரு புரிந்துகொண்டு, “ஆண்டவரே! நான் முன்னர் பரலோகத்திலுள்ள பிதாவினிடத்தில் அன்புகூர்ந்தேன், ஆனால் நான் உம்மை ஒருபோதும் நேசித்ததில்லை என்பதை ஒப்புக்கொள்கிறேன்”. அப்போது, “ஜனங்கள் பரலோகத்திலுள்ள பிதாவினிடத்தில் அன்புகூரவில்லை என்றால், அவர்கள் பூமியிலுள்ள குமாரனிடத்தில் எப்படி அன்புகூர முடியும்? பிதாவாகிய தேவனால் அனுப்பப்பட்ட குமாரனை ஜனங்கள் நேசிக்கவில்லை என்றால், அவர்கள் பரலோகத்திலுள்ள பிதாவை எப்படி நேசிக்கமுடியும்? பூமியில் ஜனங்கள் குமாரனை உண்மையாக நேசிக்கிறார்கள் என்றால், அவர்கள் உண்மையிலேயே பரலோகத்திலுள்ள பிதாவை நேசிக்கிறார்கள்” என்று இயேசு சொன்னார். இந்த வார்த்தைகளைப் பேதுரு கேட்டபோது, தான் பின்தங்கியிருப்பதை உணர்ந்தார். “நான் முன்னர் பரலோகத்திலுள்ள பிதாவினிடத்தில் அன்பு கூர்ந்தேன், ஆனால் நான் உம்மை ஒருபோதும் நேசித்ததில்லை” என்ற அவரது வார்த்தைகளுக்கு அவர் எப்போதும் கண்ணீர் விட்டார். இயேசுவின் உயிர்த்தெழுதல் மற்றும் பரமேறுதலுக்குப் பிறகு, இந்த வார்த்தைகள் குறித்து அவர் இன்னும் குற்ற உணர்வையும் துக்கத்தையும் உணர்ந்தார். அவருடைய கடந்த காலக் கிரியையையும், அவருடைய தற்போதைய அந்தஸ்தையும் நினைவு கூர்ந்த அவர், அடிக்கடி ஜெபத்தில் இயேசுவுக்கு முன்பாக வருவார், தேவனுடைய சித்தத்தை நிறைவேற்றாததாலும், தேவனின் தரத்தை அளவிடாததாலும் எப்போதும் வருத்தமும் கடன்பட்டவராகவும் உணர்கிறார். இந்தப் பிரச்சினைகள் அவருக்கு மிகப்பெரிய சுமையாக மாறின. “ஒரு நாள் நான் என்னிடம் உள்ள அனைத்தையும், என்னை முற்றிலுமாகவும் நான் உமக்காக அர்ப்பணிப்பேன், மிகவும் விலையேறப்பெற்ற யாவற்றையும் நான் உமக்குக் கொடுப்பேன்” என்று அவர் சொன்னார். “தேவனே! எனக்கு ஒரே ஒரு விசுவாசமும், ஒரே ஒரு அன்பும் இருக்கிறது. என் வாழ்க்கை ஒன்றும் மதிப்புக்குரியது அல்ல, என் உடலுக்கு மதிப்பு ஒன்றும் இல்லை. எனக்கு ஒரே ஒரு விசுவாசமும், ஒரே ஒரு அன்பும் இருக்கிறது. நான் என் மனதில் உம்மை விசுவாசிக்கிறேன், என் இருதயத்தில் உம்மை நேசிக்கிறேன். இந்த இரண்டு விஷயங்களையும் நான் உமக்கு கொடுக்க வேண்டும், வேறு ஒன்றும் இல்லை” என்று அவர் கூறினார். இயேசுவின் வார்த்தைகளால் பேதுரு பெரிதும் தைரியப்படுத்தப்பட்டார், ஏனென்றால் இயேசு சிலுவையில் அறையப்படுவதற்கு முன்பு, “நான் இந்த உலகத்திற்குரியவனல்ல, நீயும் இந்த உலகத்திற்குரியவனல்ல,” என்று அவர் பேதுருவிடம் சொன்னார். பின்னர், பேதுரு மிகுந்த வேதனையை அடைந்தபோது, “பேதுரு, நீ மறந்துவிட்டாயா? நான் உலகத்திற்குரியவனல்ல, என் கிரியைக்காக மட்டுமே நான் முன்பே புறப்பட்டு விட்டேன். நீயும் உலகத்திற்குரியவனல்ல, நீ உண்மையில் மறந்துவிட்டாயா? நான் உனக்கு இரண்டு முறை சொன்னேன், உனக்கு நினைவில் இல்லையா?”, என்று இயேசு அவருக்கு நினைவூட்டினார். இதைக் கேட்ட பேதுரு, “நான் மறக்கவில்லை!” என்றார். அப்போது “நீ ஒரு முறை என்னுடன் சேர்ந்து பரலோகத்தில் மகிழ்ச்சியான நேரத்தையும், என் பக்கத்தில் ஒரு கால கட்டத்தையும் செலவழித்தாய். நீ என் பிரிவை உணர்கிறாய், நான் உன் பிரிவை உணர்கிறேன். என் சிருஷ்டிப்புகள் என் கண்களுக்கு முன்பாகக் குறிப்பிடத்தக்கவை அல்ல என்றாலும், அப்பாவியான மற்றும் அன்பான ஒருவரை நான் எப்படி நேசிக்காமல் இருக்க முடியும்? நீ என் வாக்குத்தத்தத்தை மறந்துவிட்டாயா? பூமியில் என் கட்டளையை நீ ஏற்றுக்கொள்ள வேண்டும். நான் உன்னிடம் ஒப்படைத்த பணியை நீ நிறைவேற்ற வேண்டும். ஒரு நாள் நான் நிச்சயமாக உன்னை என் பக்கமாக வழிநடத்துவேன்,” இவ்வாறு இயேசு சொன்னார். இதைக் கேட்டபின், பேதுரு இன்னும் தைரியமடைந்து, இன்னும் பெரிய தூண்டுதலைப் பெற்றார், அதாவது அவர் சிலுவையில் இருந்தபோது, “தேவனே! உம்மிடத்தில் போதுமான அளவிற்கு என்னால் அன்புகூர முடியவில்லை! நீர் என்னை மரிக்கச் சொன்னாலும், என்னால் இன்னும் உம்மை போதுமான அளவு நேசிக்க முடியவில்லை. நீர் என் ஆத்துமாவை எங்கு அனுப்பினாலும், உம் கடந்த கால வாக்குத்தத்தங்களை நீர் நிறைவேற்றினாலும் நிறைவேற்றாவிட்டாலும், அதன்பிறகு நீர் எதைச் செய்தாலும், நான் உம்மிடத்தில் அன்புகூர்கிறேன், உம்மை விசுவாசிக்கிறேன்” என்று அவரால் சொல்ல முடிந்தது. அவர் பற்றிக் கொண்டிருந்தது அவருடைய விசுவாசமும், உண்மையான அன்பும் ஆகும்.

வார்த்தை, தொகுதி 1. தேவனுடைய தோற்றமும் கிரியையும். “பேதுரு இயேசுவை எப்படி அறிந்துகொண்டார்” என்பதிலிருந்து

தேவனுடைய அனுதின வார்த்தைகள்  பகுதி 522

இப்போது நீ பேதுரு எடுத்தத் துல்லியமான பாதையைத் தெளிவாகக் காண முடியும். நீ பேதுருவின் பாதையைத் தெளிவாகக் காண முடிந்தால், இன்று செய்யப்படும் கிரியையைப் பற்றி நீ உறுதியாக இருப்பாய், எனவே நீ குறைகூறவோ அல்லது செயலற்றவனாக இருக்கவோ அல்லது எதற்கும் ஏங்கவோ மாட்டாய். அந்த நேரத்தில் நீ பேதுருவின் மனநிலையை அனுபவிக்க வேண்டும். அவர் துக்கத்தால் பாதிக்கப்பட்டார். அவர் இனியும் ஓர் எதிர்காலத்தையோ அல்லது எந்த ஆசீர்வாதங்களையுமோ கேட்கவில்லை. அவர் ஆதாயம், மகிழ்ச்சி, புகழ் அல்லது அதிர்ஷ்டத்தை உலகில் நாடவில்லை. அவர் மிகவும் அர்த்தமுள்ள வாழ்க்கையை மட்டுமே வாழ முயன்றார், இது தேவனின் அன்பிற்காகத் திருப்பிச் செலுத்துவதோடு அவர் தேவனுக்கு மிகவும் விலையேறப்பெற்றதாக இருந்ததை அர்ப்பணிப்பதுமாக இருந்தது. பின்னர் அவர் இருதயத்தில் திருப்தி அடைந்திருப்பார். அவர் அடிக்கடி இயேசுவிடம், “கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்துவே, நான் முன்னர் உம்மை நேசித்தேன், ஆனால் நான் உம்மை ஒருபோதும் நேசிக்கவில்லை. நான் உம்மை நம்புகிறேன் என்று சொன்னாலும், நான் உம்மை உண்மையான இருதயத்துடன் நேசிக்கவில்லை. நான் உம்மை மட்டுமே பார்த்தேன், உம்மை வணங்கினேன், உம்மைத் தவறவிட்டேன், ஆனால் நான் உம்மை ஒருபோதும் நேசிக்கவில்லை, உம்மிடம் உண்மையாகவே விசுவாசம் வைத்திருக்கவில்லை” என்று ஜெபம் செய்தார். அவர் தனது தீர்மானத்தை எடுக்க தொடர்ந்து ஜெபித்தார், இயேசுவின் வார்த்தைகளால் அவர் எப்போதும் ஊக்கமடைந்து அவைகளிலிருந்து உந்துதலைப் பெற்றார். பின்னர், ஓர்அனுபவத்தின் காலத்திற்குப் பிறகு, இயேசு அவரைச் சோதித்தார், மேலும் அவருக்காக ஏங்கும்படி அவரைத் தூண்டினார். “கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்துவே! நான் எப்படி உம்மை விட்டுப் பிரிவேன், உம் மீது ஏக்கமாக இருக்கிறேன். உம் அன்பை ஈடுசெய்ய முடியாதபடி அதிகமாகப் பின்தங்கியுள்ளேன். விரைவில் என்னை அழைத்துச் செல்லும்படி நான் உம்மிடம் கெஞ்சுகிறேன். உமக்கு நான் எப்போது தேவைப்படுவேன்? நீர் எப்போது என்னை அழைத்துச் செல்வீர்? உமது முகத்தை நான் எப்போது பார்ப்பேன்? இந்த உடலில் இனி வாழவோ, தொடர்ந்து சீர்கேடானவற்றைச் செய்யவோ நான் விரும்பவில்லை, மேலும் கிளர்ச்சி செய்யவும் விரும்பவில்லை. என்னிடம் உள்ள அனைத்தையும் என்னால் முடிந்தவரை விரைவில் அர்ப்பணிக்க நான் தயாராக இருக்கிறேன், மேலும் உம்மை இன்னும் வருத்தப்படுத்த நான் விரும்பவில்லை” என்று அவர் சொன்னார். அவர் இப்படித்தான் ஜெபம் செய்தார், ஆனால் இயேசு அவரிடம் எதைப் பரிபூரணப்படுத்துவார் என்று அப்போது அவருக்குத் தெரியாது. அவருடைய சோதனையின் வேதனையின்போது, இயேசு மீண்டும் அவருக்குக் காட்சியளித்து, “பேதுரு, நான் உன்னைப் பரிபூரணமாக்க விரும்புகிறேன், அதாவது நீ பழத்தின் ஒரு பகுதியைப் போல மாறுகிறாய், இது உன்னை நான் பரிபூரணபடுத்தும் செயல்முறையாகும், அதில் நான் மகிழுவேன். நீ உண்மையிலேயே எனக்குச் சாட்சியளிக்க முடியுமா? நான் உன்னிடம் செய்யச் சொல்வதை நீ செய்திருக்கிறாயா? நான் பேசிய வார்த்தைகளில் நீ வாழ்ந்திருக்கிறாயா? ஒரு காலத்தில் நீ என்னை நேசித்திருக்கிறாய், ஆனால் நீ என்னை நேசித்திருந்தாலும், நீ என்னை வாழ்ந்து காட்டியிருக்கிறாயா? நீ எனக்காக என்ன செய்திருக்கிறாய்? நீ என் அன்பிற்குத் தகுதியற்றவன் என்பதை நீ அடையாளம் கண்டுகொள்கிறாய், ஆனால் நீ எனக்காக என்ன செய்திருக்கிறாய்?” என்று கூறினார். அவர் இயேசுவுக்காக ஒன்றும் செய்திருந்ததில்லை என்பதைக் கண்ட பேதுரு, தேவனுக்கு உயிரைக் கொடுப்பதாக அவர் முன்பு செய்த சத்தியத்தை நினைவு கூர்ந்தார். எனவே, அவர் இனிமேலும் குறைகூறவில்லை, அன்றிலிருந்து அவருடைய ஜெபங்கள் மிகவும் சிறப்பாக மாறின. “கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்துவே! நான் ஒரு முறை உம்மை விட்டு விலகிவிட்டேன், நீரும் ஒரு முறை என்னை விட்டு விலகிவிட்டீர். நாம் நேரத்தைத் தனியாகவும் நேரத்தை ஒன்றாகவும் செலவிட்டிருக்கிறோம். ஆனாலும் நீர் எல்லாவற்றையும் விட என்னை அதிகமாக நேசிக்கிறீர். நான் உமக்கு எதிராக மீண்டும் மீண்டும் கலகம் செய்தேன், உம்மைப் பலமுறை வருத்தப்படுத்தினேன். இதுபோன்ற விஷயங்களை நான் எப்படி மறக்க முடியும்? நான் எப்போதும் மனதில் வைத்திருக்கிறேன், நீர் என்னிடம் செய்த கிரியையையும், நீர் என்னிடம் ஒப்படைத்ததையும் ஒருபோதும் மறக்க மாட்டேன். நீர் என்னிடம் செய்த கிரியைக்காக என்னால் முடிந்த அனைத்தையும் செய்தேன். நான் என்ன செய்ய முடியும் என்பதை நீர் அறிவீர், மேலும் நான் என்ன பங்கு வகிக்க முடியும் என்பதையும் நீர் மேலும் அறிவீர். உமது திட்டங்களுக்கு ஒப்புக்கொடுக்க விரும்புகிறேன், என்னிடம் உள்ள அனைத்தையும் உம்மிடம் அர்ப்பணிப்பேன். உமக்காக நான் என்ன செய்ய முடியும் என்பதை நீர் மட்டுமே அறிவீர். சாத்தான் என்னை மிகவும் முட்டாளாக்கினாலும், நான் உமக்கு எதிராகக் கலகம் செய்தாலும், அந்த மீறுதல்களுக்காக நீர் என்னை நினைவில் கொள்ளவில்லை என்றும், அவற்றை அடிப்படையாகக் கொண்டு நீர் என்னை நடத்துவதில்லை என்றும் நான் விசுவாசிக்கிறேன். எனது முழு வாழ்க்கையையும் உமக்காக அர்ப்பணிக்க விரும்புகிறேன். நான் எதுவும் கேட்கவில்லை, எனக்கு வேறு நம்பிக்கைகளும் திட்டங்களும் இல்லை. உமது நோக்கத்தின்படி மட்டுமே செயல்படவும், உம் விருப்பங்களைச் செய்யவும் விரும்புகிறேன். உம்முடைய கசப்பான கோப்பையிலிருந்து நான் பானம்பண்ணுவேன், நீர் கட்டளையிடுவதற்கு நான் உம்முடையவன்” என்று அவர் ஜெபித்தார்.

நீங்கள் நடந்து செல்லும் பாதை குறித்து நீங்கள் தெளிவாக இருக்க வேண்டும். எதிர்காலத்தில் நீங்கள் எடுக்கும் பாதை, தேவன் பரிபூரணமாக்குவது எது, உங்களுக்கு ஒப்படைக்கப்பட்டவை எவை என்பதைப் பற்றி நீங்கள் தெளிவாக இருக்க வேண்டும். ஒரு நாள், ஒருவேளை, நீங்கள் சோதிக்கப்படுவீர்கள், அந்த நேரம் வரும்போது, நீங்கள் பேதுருவின் அனுபவங்களிலிருந்து தூண்டுதலைப் பெற முடிந்தால், நீங்கள் உண்மையிலேயே பேதுருவின் பாதையில் நடந்து கொண்டிருக்கிறீர்கள் என்பதை இது காண்பிக்கும். பேதுருவின் உண்மையான விசுவாசம், அன்பு மற்றும் அவர் தேவனிடத்தில் உண்மையுள்ளவராக இருப்பதற்கும் தேவனால் பாராட்டப் பெற்றார். அவருடைய நேர்மைக்காகவும், அவருடைய இருதயத்தில் தேவனுக்காக ஏங்குவதற்காகவும் தேவன் அவரை பரிபூரணமாக்கினார். நீ உண்மையிலேயே பேதுருவைப் போலவே அன்பும் விசுவாசமும் கொண்டிருந்தால், நிச்சயமாக இயேசு உன்னை பரிபூரணமாக்குவார்.

வார்த்தை, தொகுதி 1. தேவனுடைய தோற்றமும் கிரியையும். “பேதுரு இயேசுவை எப்படி அறிந்துகொண்டார்” என்பதிலிருந்து

தேவனுடைய அனுதின வார்த்தைகள்  பகுதி 523

பேதுரு தேவனால் தண்டிக்கப்பட்டபோது, “தேவனே! என் மாம்சம் கீழ்ப்படியாததாக இருக்கிறது, நீர் என்னை சிட்சித்து என்னை நியாயந்தீர்க்கிறீர். உம்முடைய சிட்சையிலும் நியாயத்தீர்ப்பிலும் நான் களிகூருகிறேன், நீர் என்னை விரும்பாவிட்டாலும், உம்முடைய பரிசுத்தமான மற்றும் நீதியான மனநிலையை உம்முடைய நியாயத்தீர்ப்பில் நான் காண்கிறேன். நீர் என்னை நியாயந்தீர்க்கும்போது, உமது நியாயத்தீர்ப்பில் உமது நீதியுள்ள மனநிலையை மற்றவர்கள் காணும்படி, நான் மனநிறைவாய் உணர்கிறேன். அது உமது மனநிலையை வெளிப்படுத்தவும், உமது நீதியான மனநிலையை எல்லா சிருஷ்டிகளும் காணும்படியாக அனுமதிக்க முடியுமானால், அது உமது மீதான என் அன்பை மேலும் தூய்மையாக்க முடியுமானால், இதனால் நீதியுள்ள ஒருவரின் சாயலை நான் அடைந்திட முடிந்தால், அப்போது உம் நியாயத்தீர்ப்பு நன்மையானது, ஏனென்றால் உம்முடைய கிருபையுள்ள சித்தமும் அதேபோல் இருக்கிறது. என்னுள் இன்னும் கலகத்தனம் அதிகமாக இருக்கிறது என்பதையும், நான் உம் முன் வருவதற்கு இன்னும் தகுதியற்றவன் என்பதையும், நான் அறிந்திருக்கிறேன். ஒரு விரோதமான சூழல் மூலமாகவோ அல்லது பெரும் உபாத்திரவங்களின் மூலமாகவோ நீர் என்னை இன்னும் அதிகமாக நியாயந்தீர்க்க விரும்புகிறேன். நீர் என்ன செய்தாலும், அது எனக்கு விலையேறப்பெற்றதுதான். உமது நேசம் மிகவும் ஆழமானது, சிறிதும் புகார் இல்லாமல் உம் ஏற்பாட்டின் கீழ் என்னை அர்ப்பணிக்க நான் தயாராக இருக்கிறேன்” என்று ஜெபித்தான். இது தேவனின் கிரியையை அனுபவித்த பின்பான பேதுருவின் அறிவாகும், மேலும் இது தேவன் மீதான அவனுடைய நேசத்திற்கு ஒரு சாட்சியாகும். இன்று, நீங்கள் ஏற்கனவே ஜெயங்கொள்ளப்பட்டிருக்கிறீர்கள். ஆனால் இந்த ஜெயம் உங்களில் எவ்வாறு வெளிப்படுகிறது? சிலர், “என் ஜெயம் தேவனின் உயர்ந்த கிருபையும் மேன்மையும் ஆகும். மனிதனின் வாழ்க்கை வெறுமையானது மற்றும் முக்கியத்துவம் இல்லாதது என்பதை இப்போதுதான் நான் உணர்கிறேன். மனிதன் தனது வாழ்க்கையை, தலைமுறை தலைமுறையாகக் குழந்தைகளை உற்பத்தி செய்வதற்கும், வளர்ப்பதற்கும் விரைவாகச் செலவழிக்கிறான், கடைசியில் எதுவும் இல்லாமல் போகிறான். இன்று, தேவனால் ஜெயம்கொள்ளப்பட்ட பின்னரே, இந்த வழியில் வாழ்வதற்கு எந்த மதிப்பும் இல்லை என்பதை நான் கண்டிருக்கிறேன். அது உண்மையில் அர்த்தமற்ற வாழ்க்கையாகும். அதற்கு பதில் நான் மரித்துப்போய் முடித்திருக்கலாம்!” என்று சொல்லுகின்றனர். ஜெயம்பெற்ற அத்தகையவர்களை தேவனால் ஆதாயப்படுத்த முடியுமா? அவர்கள் உதாரணங்களாக மற்றும் மாதிரிகளாக ஆக முடியுமா? அத்தகைய ஜனங்கள் செயலற்றத் தன்மையில் ஒரு பாடமாக இருப்பார்கள். அவர்களுக்கு எந்த இலட்சியங்களும் இல்லை, தங்களை மேம்படுத்த முயற்சிக்க மாட்டார்கள். அவர்கள் ஜெயங்கொள்ளப்பட்டதாக எண்ணினாலும், அத்தகைய செயலற்றவர்கள் பரிபூரணப்படுத்தப்பட இயலாதவர்கள். பேதுரு பரிபூரணமாக்கப்பட்ட பிறகு, அவனுடைய வாழ்க்கையின் முடிவில், “தேவனே! நான் இன்னும் சில வருடங்கள் வாழவேண்டியிருந்தால், உமக்காகத் தூய்மையானதும் ஆழமானதுமான அன்பைக் கொண்டிருக்க விரும்புகிறேன்,” என்று சொன்னார். அவர் சிலுவையில் அறையப்படும் தருணத்தில், “தேவனே! உம் நேரம் இப்போது வந்திருக்கிறது. எனக்காக நீர் ஏற்பாடு செய்த நேரம் வந்துவிட்டது. நான் உமக்காகச் சிலுவையில் அறையப்பட வேண்டும், இந்த சாட்சியை நான் உமக்காகப் பகிர வேண்டும், மேலும் என் அன்பு உம் தேவைகளை நிறைவேற்ற முடியும் என்றும், அது மேலும் தூய்மையானதாக மாற முடியும் என்றும் விசுவாசிக்கிறேன். இன்று, உமக்காக மரித்து, உமக்காக சிலுவையில் அறையப்பட்டிருப்பது எனக்கு ஆறுதலளிக்கிறது, உறுதியளிக்கிறது, ஏனென்றால் உமக்காகச் சிலுவையில் அறையப்படவும் உமது விருப்பங்களை நிறைவேற்றவும், என்னையே உமக்குக் கொடுக்கவும், என் ஜீவனை உமக்காக அர்ப்பணிக்கவும் முடிகிறதைவிட வேறு எதுவும் எனக்கு மகிழ்ச்சியாக இல்லை. ஓ தேவனே! நீர் மிகவும் இனிமையானவர்! நீர் என்னை வாழ அனுமதிப்பதாக இருந்தால், நான் உம்மை இன்னும் அதிகமாக நேசிக்கத் தயாராக இருப்பேன். என் ஜீவனுள்ள வரை, நான் உம்மை நேசிப்பேன். நான் உம்மை இன்னும் ஆழமாக நேசிக்க விரும்புகிறேன். நான் பாவம் செய்ததாலும், நான் நீதிமானாக இல்லாததாலும் நீர் என்னை நியாயந்தீர்க்கவும், என்னை சிட்சிக்கவும் சோதிக்கவும் செய்கிறீர். உமது நீதியான மனநிலை எனக்கு மிகவும் தெளிவாகத் தெரிகிறது. இது எனக்கு ஒரு ஆசீர்வாதமாக இருக்கிறது, ஏனென்றால் என்னால் உம்மை இன்னும் ஆழமாக நேசிக்க முடிகிறது, மேலும் நீர் என்னை நேசிக்காவிட்டாலும் இந்த வழியில் உம்மை நேசிக்க நான் தயாராக இருக்கிறேன். உனது நீதியான மனநிலையைப் பார்க்க நான் தயாராக இருக்கிறேன், ஏனென்றால் இது அர்த்தமுள்ள வாழ்க்கையை வாழ்வதற்கு எனக்கு அதிகமாக உதவுகிறது. நான் இப்போது என் வாழ்க்கை மிகவும் அர்த்தமுள்ளதாக இருப்பதாக உணர்கிறேன், ஏனென்றால் நான் உமக்காகச் சிலுவையில் அறையப்பட்டிருக்கிறேன், உமக்காக மரிப்பது அர்த்தமுள்ளதாக இருக்கிறது. ஆனாலும் நான் திருப்தி அடைந்ததாக உணரவில்லை, ஏனென்றால் உம்மைக்குறித்து நான் மிகவும் குறைவாகவே அறிவேன், உம்முடைய விருப்பங்களை என்னால் முழுமையாக நிறைவேற்ற முடியாது என்பதையும், உமக்கு மிகக் குறைவாகவே திருப்பிச் செலுத்தியுள்ளதையும் நான் அறிந்திருக்கிறேன். என் வாழ்க்கையில், என் முழுமையையும் உம்மிடம் திருப்பித் தர என்னால் இயலவில்லை. நான் அதிலிருந்து வெகு தொலைவில் இருக்கிறேன். இந்தத் தருணத்தில் நான் திரும்பிப் பார்க்கும்போது, நான் உம்மிடம் மிகவும் கடன்பட்டிருப்பதாக உணர்கிறேன், என் எல்லா குற்றங்களையும் சரி செய்ய, நான் உமக்குத் திருப்பிச் செலுத்தாத எல்லா அன்பையும் ஈடுசெய்ய இந்த தருணத்தைத் தவிர எனக்கு வேறென்ன இருக்கிறது,” என்று அவர் தன் இருதயத்தில் ஜெபித்தான்.

வார்த்தை, தொகுதி 1. தேவனுடைய தோற்றமும் கிரியையும். “பேதுருவின் அனுபவங்கள்: சிட்சை மற்றும் நியாயத்தீர்ப்பு குறித்த அவனது அறிவு” என்பதிலிருந்து

தேவனுடைய அனுதின வார்த்தைகள்  பகுதி 524

மனிதன் உண்மையான வாழ்க்கையை வாழ்வதற்கு தொடர வேண்டும், மற்றும் அவனுடைய தற்போதைய சூழ்நிலைகளில் திருப்தி அடையக்கூடாது. பேதுருவின் சாயலில் வாழ்ந்திட, அவன் பேதுருவின் அறிவையும் அனுபவங்களையும் பெற்றிருக்க வேண்டும். மனிதன் உயர்ந்ததும் ஆழமானதுமான காரியங்களைத் தொடர வேண்டும். அவன் தேவனுக்கான ஆழமான, சுத்தமான அன்பையும், மதிப்பும் அர்த்தமும் கொண்ட வாழ்க்கையையும் தொடர வேண்டும். இது மட்டுமே வாழ்க்கையாகும். அப்போதுதான் மனிதன் பேதுருவைப் போலவே இருப்பான். நேர்மறையான பக்கத்தில் உன் பிரவேசத்தில் செயல் திறனுடன் இருக்க நீ கவனம் செலுத்த வேண்டும், மேலும் ஆழ்ந்த, மிகவும் குறிப்பிட்ட மற்றும் மிகவும் நடைமுறை சத்தியங்களைப் புறக்கணித்துவிட்டு, தற்காலிக நலத்திற்காக உன்னைச் செயலற்ற முறையில் பின்வாங்க அனுமதிக்கக்கூடாது. உன் அன்பு நடைமுறையானதாக இருக்க வேண்டும், மேலும் மிருகத்தின் வாழ்க்கையிலிருந்து எவ்வளவும் வித்தியாசமில்லாத இந்த மோசமான, கவலையற்ற வாழ்க்கையிலிருந்து உன்னையே விடுவிப்பதற்கான வழிகளை நீ கண்டுபிடிக்க வேண்டும். நீ உண்மையுள்ள ஒரு வாழ்க்கையை, மதிப்புமிக்க வாழ்க்கையை வாழ வேண்டும், மேலும் உன்னை நீயே முட்டாளாக்கக் கூடாது அல்லது உன் ஜீவனை விளையாடுவதற்கான ஒரு பொம்மையைப் போல நடத்தவோ கூடாது. தேவனை நேசிக்க விரும்பும் அனைவருக்கும், அடைந்திட முடியாத சத்தியங்களும் இல்லை, அவர்களால் உறுதியாக நிற்க முடியாத நீதியும் இல்லை. உன் வாழ்க்கையை நீ எவ்வாறு வாழ வேண்டும்? எவ்வாறு நீ தேவனை நேசிக்க வேண்டும் மற்றும் அவருடைய சித்தத்தைப் பூர்த்தி செய்ய இந்த அன்பை எவ்வாறு பயன்படுத்த வேண்டும்? உன் வாழ்க்கையில் இதைவிட பெரிய காரியம் எதுவுமில்லை. எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, நீ அத்தகைய ஆசைகளையும் விடாமுயற்சியையும் கொண்டிருக்க வேண்டும், மேலும் முதுகெலும்பு இல்லாதவர்களைப் போலவும், பலவீனமானவர்களைப் போலவும் இருக்கக்கூடாது. ஒரு அர்த்தமுள்ள வாழ்க்கையையும் அர்த்தமுள்ள சத்தியங்களையும் எவ்வாறு அனுபவிப்பது என்பதை நீ கற்றுக் கொள்ள வேண்டும், மேலும் உங்களை அந்த வகையில் பொறுப்பில்லாமல் நடத்தக்கூடாது. நீ அதை உணர்வதற்குள், உன் வாழ்க்கை உனக்குத் தெரியாமலேயே கடந்து சென்றுவிடும். அதன் பிறகு, தேவனை நேசிக்க உனக்கு மற்றொரு வாய்ப்பு கிடைக்குமா? மனிதன் மரித்த பிறகு தேவனை நேசிக்க முடியுமா? நீ பேதுருவைப் போல அதே ஆர்வங்களையும் மனசாட்சியையும் பெற்றிருக்க வேண்டும். உன்னுடைய வாழ்க்கை அர்த்தமுள்ளதாக இருக்க வேண்டும், நீயே உன்னோடு விளையாடக் கூடாது. ஒரு மனிதனாக, தேவனைப் பின்தொடரும் ஒருவனாக, நீ உன் வாழ்க்கையை எவ்வாறாக நடத்த வேண்டும், தேவனுக்கு உன்னை எவ்வாறு அர்ப்பணிக்க வேண்டும், எவ்வாறு தேவன் மீது உனக்கு அர்த்தமுள்ள விசுவாசம் இருக்க வேண்டும், நீ தேவனை நேசிப்பதால், எப்படி அவரை மிகவும் தூய்மையான, மிகவும் அழகான மற்றும் மிகவும் நன்மையான முறையில் நேசிக்க வேண்டும் என்பதை உன்னால் கவனமாகப் பரிசீலிக்க முடிய வேண்டும். இன்று, நீ எவ்வாறு ஜெயங்கொள்ளப்பட்டாய் என்பதில் மட்டுமே நீ திருப்தியடைய முடியாது, ஆனால் எதிர்காலத்தில் நீ நடந்து செல்ல வேண்டிய பாதையையும் கருத்தில் கொள்ள வேண்டும். பரிபூரணமாக்கப்படுவதற்கான ஆர்வங்களையும், தைரியத்தையும் நீ கொண்டிருக்க வேண்டும், எப்போதும் உன்னை இயலாதவன் என்று நினைக்கக்கூடாது. சத்தியத்திற்குப் பிடித்தமானவை என்று ஏதும் இருக்கின்றதா? சத்தியம் ஜனங்களை வேண்டுமென்றே எதிர்க்க முடியுமா? நீ சத்தியத்தைத் தொடர்ந்தால், அது உன்னை மூழ்கடித்துவிட முடியுமா? நீ உறுதியுடன் நீதிக்காக நின்றால், அது உன்னைக் கீழே அடித்து தள்ளிவிடுமா? ஜீவனைத் தொடர்வது உண்மையிலேயே உன் ஆர்வமாக இருந்தால், ஜீவனால் உன்னைத் தவிர்க்க முடியுமா? நீ சத்தியம் இல்லாமல் இருந்தால், அது சத்தியம் உன்னைப் புறக்கணிப்பதால் அல்ல, மாறாக நீ சத்தியத்திலிருந்து விலகி இருப்பதாலேயே. நீதிக்காக உறுதியாக நிற்க உன்னால் முடியாவிட்டால், அது நீதியில் ஏதோ தவறு இருப்பதால் அல்ல, மாறாக அது யதார்த்தங்களுக்கு முரணானது என்று நீ நம்புவதாலேயே. அநேக ஆண்டுகளாகப் பின்தொடர்ந்த பிறகும் நீ ஜீவனை ஆதாயப்படுத்தியிருக்கவில்லை என்றால், ஜீவனுக்கு உன்னைக் குறித்து மனசாட்சி இல்லாததால் அல்ல, மாறாக உனக்கு ஜீவனைக் குறித்த மனசாட்சி இல்லாததாலும், ஜீவனை விரட்டியடித்ததாலுமாகும். நீ ஒளியில் வாழ்ந்து, ஒளியைப் பெற இயலாமல் இருந்தால், அது ஒளியால் உன்னை ஒளிரச் செய்ய இயலாது என்பதனால் அல்ல, மாறாக நீ ஒளியின் இருப்பைப் பற்றி எந்தக் கவனமும் செலுத்தவில்லை என்பதாலாகும், அதனால் ஒளி சத்தமின்றி உன்னிடமிருந்து விலகியது. நீ பின்தொடரவில்லை என்றால், நீ மதிப்பற்ற குப்பை, ஜீவிதத்தில் உனக்கு தைரியம் இல்லை, இருளின் வல்லமைகளை எதிர்க்கும் ஆவி இல்லை என்று மட்டுமே சொல்லப்பட முடியும். நீ மிகவும் பலவீனமானவன்! உன்னை முற்றுகையிடும் சாத்தானின் வல்லமைகளிடமிருந்து உன்னால் தப்ப முடியவில்லை, மேலும் இந்த வகையான பாதுகாப்பான மற்றும் ஆபத்தற்ற வாழ்க்கையை வாழ்வதற்கும் அறியாமையில் மரிப்பதற்கும் மட்டுமே தயாராக இருக்கிறாய். நீ ஜெயம் கொள்ளப்படுவதற்காகத் தொடர்வதே நீ அடைந்திட வேண்டியதாகும். இது நீ ஆற்றவேண்டிய கடமையாகும். நீ ஜெயம் கொள்ளப்படுவதில் திருப்தியடைந்தால், ஒளியின் இருப்பை நீ விரட்டுவாய். நீ சத்தியத்திற்காகக் கஷ்டங்களை அனுபவிக்க வேண்டும், நீ சத்தியத்திற்காக உன்னையே கொடுக்க வேண்டும், நீ சத்தியத்திற்காக அவமானத்தைத் தாங்கிக் கொள்ள வேண்டும், மேலும் சத்தியத்தை அதிகமாக ஆதாயம் செய்ய நீ அதிகத் துன்பங்களுக்குள்ளாக செல்ல வேண்டும். இதையே நீ செய்ய வேண்டும். அமைதியான குடும்ப ஜீவியத்தின் பொருட்டு நீ சத்தியத்தைத் தூக்கி எறியக்கூடாது, மேலும் உன் வாழ்க்கையின் கண்ணியத்தையும் நேர்மையையும் தற்காலிக இன்பங்களுக்காக இழந்துவிடக்கூடாது. நீ அழகானவை மற்றும் நன்மையானவை அனைத்தையும் பின்தொடர வேண்டும், மேலும் வாழ்க்கையில் அதிக அர்த்தமுள்ள ஒரு பாதையை நீ பின்தொடர வேண்டும். நீ அத்தகைய இழிவான ஜீவியம் நடத்தினால் மற்றும் எந்த நோக்கங்களையும் பின்பற்றவில்லை என்றால், நீ உன் வாழ்க்கையை வீணாக்குகிறாயல்லவா? அத்தகைய ஜீவிதத்திலிருந்து நீ என்ன ஆதாயம் செய்ய முடியும்? நீ ஒரு சத்தியத்திற்காக மாம்சத்தின் அனைத்து இன்பங்களையும் கைவிட வேண்டும், மேலும் ஒரு சிறிய இன்பத்திற்காக எல்லா சத்தியங்களையும் தூக்கி எறிந்துவிடக்கூடாது. இது போன்றவர்களுக்கு நேர்மையோ அல்லது கண்ணியமோ இருப்பதில்லை. அவர்கள் இருப்பதற்கு எந்த அர்த்தமும் இல்லை!

வார்த்தை, தொகுதி 1. தேவனுடைய தோற்றமும் கிரியையும். “பேதுருவின் அனுபவங்கள்: சிட்சை மற்றும் நியாயத்தீர்ப்பு குறித்த அவனது அறிவு” என்பதிலிருந்து

தேவனுடைய அனுதின வார்த்தைகள்  பகுதி 525

தேவன் மனிதனைச் சிட்சிக்கிறார் மற்றும் நியாயந்தீர்க்கிறார், ஏனென்றால் அது அவருடைய கிரியைக்குத் தேவையானதாக இருக்கிறது, மேலும், அது மனிதனுக்குத் தேவைப்படுகிறது. மனிதன் சிட்சிக்கப்பட வேண்டும், நியாயந்தீர்க்கப்பட வேண்டும், அப்போதுதான் அவனால் தேவனின் அன்பை அடைந்திட முடியும். இன்று, நீங்கள் முற்றிலும் நம்பியிருக்கிறீர்கள், ஆனால் நீங்கள் சிறிய பின்னடைவைச் சந்திக்கும்போது, நீங்கள் சிக்கலில் இருக்கிறீர்கள். உங்கள் வளர்ச்சி இன்னும் மிகவும் சிறியது, மேலும் ஒரு ஆழமான அறிவைப் பெறுவதற்கு இதுபோன்ற அநேக சிட்சையையும் நியாயத்தீர்ப்பையும் நீங்கள் இன்னும் அனுபவிக்க வேண்டும். இன்று, நீங்கள் தேவனிடம் கொஞ்சம் பயபக்தியைக் கொண்டிருக்கிறீர்கள், நீங்கள் தேவனுக்குப் பயப்படுகிறீர்கள், அவர் மெய்யான தேவன் என்று உங்களுக்குத் தெரியும், ஆனால் அவருக்காக மிகுந்த அன்பு நீங்கள் கொண்டிருக்கவில்லை, நீங்கள் சுத்தமான அன்பை மிகக் குறைவாகவே அடைந்துள்ளீர்கள். உங்கள் அறிவு மிகவும் மேலோட்டமானது, உங்கள் வளர்ச்சி இன்னும் போதுமானதாக இல்லை. நீங்கள் உண்மையிலேயே ஒரு நிலைமையை எதிர்கொள்ளும்போது, நீங்கள் இன்னும் சாட்சி பகிரவில்லை, உங்கள் பிரவேசத்தில் மிகக் குறைவானதே ஆற்றல்மிக்கது, மேலும் எவ்வாறு பயிற்சி செய்வது என்று உங்களுக்குத் தெரியாது. பெரும்பாலான ஜனங்கள் மந்தமானவர்கள் மற்றும் செயலற்றவர்கள். அவர்கள் தங்கள் இருதயங்களில் தேவனை ரகசியமாக மட்டுமே நேசிக்கிறார்கள், ஆனால் நடைமுறைக்குரிய எந்த வழியையும் கொண்டிருக்கவில்லை, அவர்களின் இலக்குகள் என்ன என்பது பற்றியும் அவர்கள் தெளிவாக இல்லை. பரிபூரணமாக்கப்பட்டவர்கள் யாவரும் சாதாரண மனிதநேயத்தைக் கொண்டிருப்பது மட்டுமல்லாமல், மனசாட்சியின் அளவுமுறைகளைத் தாண்டியதும், மனசாட்சியின் தரங்களை விட உயர்ந்ததுமான சத்தியங்களைக் கொண்டவர்கள். அவர்கள் தேவனின் அன்பைத் திருப்பிச் செலுத்துவதற்கு தங்கள் மனசாட்சியைப் பயன்படுத்துவதோடு மட்டுமல்லாமல், அதற்கும் மேலாக, அவர்கள் தேவனை அறிந்தும் இருக்கிறார்கள், மேலும் தேவன் அழகானவர், மனிதனின் அன்பிற்குத் தகுதியானவர் என்பதையும், நேசிப்பதற்கானவை தேவனில் நிறைய இருக்கிறது என்பதையும் கண்டிருக்கிறார்கள். மனிதனால் நேசிக்காமல் இருக்க முடியாது! பரிபூரணமாக்கப்பட்டவர்களின் தேவன் மீதான அன்பு அவர்களின் சொந்த ஆசைகளை நிறைவேற்றுவதற்காகவே இருக்கிறது. அவர்களுடையது ஒரு இயல்பாகத் தோன்றுகிற அன்பு, திரும்ப எதுவும் கேட்காத ஒரு அன்பு, அது ஒரு பரிவர்த்தனை அல்ல. தேவனைக் குறித்த அறிவைத் தவிர வேறெந்த காரணத்தினாலும் அவர்கள் தேவனை நேசிக்கிறதில்லை. தேவன் தங்கள் மீது கிருபைகளை வழங்கினாரா என்பதைக் குறித்து அக்கறைக் கொள்வதில்லை, மேலும் தேவனைத் திருப்திப்படுத்துவதை விட வேறெதிலும் அத்தகையவர்கள் திருப்திகொள்வது இல்லை. அவர்கள் தேவனோடு பேரம் பேசுவதில்லை, தேவனின் அன்பை மனசாட்சியால் அளவிடுகிறதுமில்லை: “நீர் எனக்குக் கொடுத்திருக்கிறீர், அதனால் நான் உம்மை நேசிக்கிறேன். நீர் எனக்குக் கொடுக்கவில்லை என்றால், உமக்குப் பதில் செய்ய என்னிடம் எதுவும் இல்லை”. “தேவனே சிருஷ்டிகர், அவர் தம்முடைய கிரியையை நம்மீது நடப்பிக்கிறார். பரிபூரணமாக்கப்படுவதற்கு இந்த வாய்ப்பு, நிலை மற்றும் தகுதி எனக்கு இருப்பதால், எனது நாட்டம் அர்த்தமுள்ள ஜீவியத்தை வாழ்வதற்காக இருக்க வேண்டும், நான் அவரைத் திருப்திப்படுத்த வேண்டும்” என்று பரிபூரணமாக்கப்பட்டவர்கள் எப்போதும் விசுவாசிக்கிறார்கள். இது பேதுரு அனுபவித்ததைப் போன்றதே. அவன் மிகுந்த பலவீனமாக இருந்தபோது, “ஓ தேவனே! நேரமும் இடமும் எதுவாயினும், நான் உம்மை எப்போதும் நினைவில் வைத்திருக்கிறேன் என்பது உமக்குத் தெரியும். நேரமும் இடமும் எதுவாயினும், நான் உம்மை நேசிக்க விரும்புகிறேன் என்பதை நீர் அறிவீர், ஆனால் எனது வளர்ச்சி மிகவும் சிறியது, நான் மிகவும் பலவீனமாகவும் ஆற்றலற்றவனாகவும் இருக்கிறேன், என் நேசம் மிகவும் குறைவானது, உம்மைக் குறித்த என் நேர்மை மிகவும் அற்பமானது. உம் அன்போடு ஒப்பிட்டால், நான் முற்றிலும் வாழத் தகுதியற்றவன். எனது வாழ்க்கை வீணாகக்கூடாது என்பதையும், உமது அன்பை மட்டும் என்னால் திருப்பிச் செலுத்த முடியும் என்பதுவுமல்லாமல், இன்னும், என்னிடம் உள்ள அனைத்தையும் உமக்காக அர்ப்பணிக்க முடியும் என்பதையும் மட்டுமே நான் விரும்புகிறேன். ஒரு சிருஷ்டியாக நான் உம்மைத் திருப்திப்படுத்த முடிந்தால், எனக்கு மன அமைதி கிடைக்கும், மேலும் அதற்கு மேல் எதுவும் கேட்க மாட்டேன். நான் இப்போது பலவீனமாகவும் ஆற்றலற்றவனாகவும் இருந்தாலும், உமது அறிவுரைகளை நான் மறக்க மாட்டேன், உமது அன்பை நான் மறக்க மாட்டேன். உமது அன்பைத் திருப்பிச் செலுத்துவதைத் தவிர இப்போது நான் வேறெதுவும் செய்யவில்லை. ஓ தேவனே, நான் மிக மோசமாக உணர்கிறேன்! என் இருதயத்தில் உள்ள அன்பை நான் உமக்கு எவ்வாறு திருப்பித் தர முடியும், எப்படி நான் என்னால் முடிந்த அனைத்தையும் செய்து, உம்முடைய விருப்பங்களை நிறைவேற்ற முடியும், மேலும் என்னிடம் உள்ள அனைத்தையும் உனக்கு அர்ப்பணிக்க முடியும்? மனிதனின் பலவீனம் உமக்குத் தெரியும். உன் நேசத்திற்கு நான் எவ்வாறு பாத்திரவானாக இருக்க முடியும்? ஓ தேவனே! நான் சிறிய வளர்ச்சியுள்ளவன், என் நேசம் மிகவும் அற்பமானது என்பது உமக்குத் தெரியும். இந்த வகையான சூழலில் என்னால் முடிந்ததை நான் எவ்வாறு செய்ய முடியும்? உம் அன்பை நான் திருப்பிச் செலுத்த வேண்டும் என்று எனக்குத் தெரியும், என்னிடம் உள்ள அனைத்தையும் நான் உமக்குக் கொடுக்க வேண்டும் என்றும் எனக்குத் தெரியும், ஆனால் இன்று எனது வளர்ச்சி மிகச் சிறியது. நீர் எனக்குப் பலத்தையும் தன்னம்பிக்கையையும் தருமாறு நான் கேட்டுக் கொள்கிறேன், இதன்மூலம் நான் உமக்காக அர்ப்பணிக்க சுத்தமான அன்பைக் கொண்டிருக்க முடியும், மேலும் என்னிடம் உள்ள அனைத்தையும் உமக்காக அர்ப்பணிக்க முடியும். உமது அன்பை என்னால் திருப்பிச் செலுத்த முடியும் என்பது மட்டுமல்லாமல், உமது சிட்சை, நியாயத்தீர்ப்பு மற்றும் சோதனைகள் மற்றும் இன்னும் கடுமையான சாபங்களைக் கூட நான் அனுபவிக்க முடியும். உமது அன்பைக் காண நீர் என்னை அனுமதித்திருக்கிறீர், உம்மை நேசிக்கமல் என்னால் இருக்க முடியாது, இன்று நான் பலவீனமாகவும் ஆற்றலற்றவனாகவும் இருந்தாலும், உம்மை நான் எப்படி மறக்க முடியும்? உமது நேசம், சிட்சை மற்றும் நியாயத்தீர்ப்பு எல்லாம் உம்மை நான் அறிந்து கொள்ள காரணமாகின, ஆனாலும் உம்முடைய அன்பை நிறைவேற்ற இயலாது என்றும் நினைக்கிறேன், ஏனென்றால் நீர் மிகவும் பெரியவர். என்னிடம் உள்ள அனைத்தையும் சிருஷ்டிகருக்கு எப்படி அர்ப்பணிக்க முடியும்?” என்று சொல்லி அவன் தேவனிடம் ஜெபித்தான். பேதுருவின் வேண்டுகோள் இவ்வாறு இருந்தது, ஆனாலும் அவனது வளர்ச்சி போதுமானதாக இல்லை. இந்த நேரத்தில், அவன் இருதயத்தை ஒரு கத்தி சிதைப்பதைப் போல் உணர்ந்தான். அவன் வேதனையில் இருந்தான். அத்தகைய சூழ்நிலைகளில் என்ன செய்வது என்று அவனுக்குத் தெரியவில்லை. ஆனாலும், “ஓ தேவனே! மனிதன் குழந்தைத்தனமான வளர்ச்சியுள்ளவன், அவனுடைய மனசாட்சி பலவீனமானது, உம் அன்பைத் திருப்பிச் செலுத்துவதே நான் அடைந்திடக்கூடிய ஒரே காரியம். இன்று, உம் விருப்பங்களை எவ்வாறு நிறைவேற்றுவது என்று எனக்குத் தெரியவில்லை, என்னால் முடிந்த அனைத்தையும் செய்யவும், என்னிடம் உள்ள அனைத்தையும் கொடுக்கவும், என்னிடம் உள்ள அனைத்தையும் உமக்காக அர்ப்பணிக்கவும் மட்டுமே விரும்புகிறேன். உமது நியாயத்தீர்ப்பைப் பொருட்படுத்தாமல், உம் சிட்சையைப் பொருட்படுத்தாமல், நீர் எனக்கு என்ன வழங்குகிறீர் என்பதைப் பொருட்படுத்தாமல், நீர் என்னிடமிருந்து எதைப் பறித்துக்கொள்கிறீர் என்பதைப் பொருட்படுத்தாமல், உம்மைக்குறித்த மிகச் சிறிய புகாரில் இருந்து என்னை விடுவியும். அநேக முறை, நீர் என்னைச் சிட்சித்து, என்னை நியாயந்தீர்த்தபோது, எனக்குள்ளே நான் முணுமுணுத்தேன், தூய்மையை அடைந்திடவோ அல்லது உமது விருப்பங்களை நிறைவேற்றவோ முடியாமல் இருந்தேன். உமது அன்பை நான் திருப்பிச் செலுத்துவது கட்டாயத்தால் பிறந்தது, இந்த நேரத்தில் நான் என்னை இன்னும் வெறுக்கிறேன்,” என்று அவன் தொடர்ந்து ஜெபம் செய்தான். தேவன் மீதான தூய்மையான அன்பை நாடியதால் தான் பேதுரு இந்த வழியில் ஜெபம் செய்தான். அவன் தேடிக்கொண்டு, மன்றாடிக் கொண்டிருந்தான், மேலும், அவன் தன்னையே குற்றஞ்சாட்டிக்கொண்டு, தனது பாவங்களை தேவனிடம் அறிக்கையிட்டுக் கொண்டிருந்தான். அவன் தேவனுக்குக் கடன்பட்டதாக உணர்ந்தான், தன்னைப் பற்றியே வெறுப்பை உணர்ந்தான், ஆனாலும் அவன் சற்றே சோகமாகவும் செயலற்றவனாகவும் இருந்தான். அவர் தேவனின் சித்தத்திற்கு ஏற்றவன் அல்ல என்றும் அவனுடைய சிறந்ததைச் செய்ய முடியவில்லை என்றும் எப்போதுமே அவன் நினைத்தான். இத்தகைய நிலைமைகளின் கீழ், பேதுரு இன்னும் யோபுவின் விசுவாசத்தைப் பின்தொடர்ந்தான். அவன் யோபுவின் விசுவாசம் எவ்வளவு பெரிதாக இருந்திருந்தது என்பதைக் கண்டான், ஏனென்றால், தான் பெற்றிருந்த எல்லாம் தேவனால் அருளப்பட்டவை, மேலும் தேவன் தன்னிடமிருந்து அனைத்தையும் எடுத்துக்கொள்வது இயல்பானது, தமக்கு விருப்பமானவர்களுக்கு தேவன் கொடுப்பார், இதுதான் தேவனுடைய நீதியுள்ள மனநிலை என்பதை யோபு கண்டிருந்தான். யோபு எந்த புகாரும் செய்யவில்லை, இன்னும் தேவனைப் புகழ்ந்து பேசினான். பேதுருவும் தன்னை அறிந்திருந்தான், “இன்று, என் எண்ணங்கள் மிகவும் சீர்கெட்டிருப்பதாலும், உம்மை சிருஷ்டிகராக என்னால் பார்க்க இயலாததாலும், என்னுடைய மனசாட்சியைப் பயன்படுத்தியும் எவ்வளவு அதிகமாக அன்பை நான் திருப்பிச் செலுத்துவதையும் வைத்து, உம்முடைய அன்பைத் திருப்பிச் செலுத்துவதில் நான் திருப்திப்படக்கூடாது. உம்மை நேசிக்க நான் இன்னும் தகுதியற்றவன் என்பதால், நான் என்னிடம் உள்ள அனைத்தையும் உமக்காக அர்ப்பணிக்கும் திறனை வளர்த்துக் கொள்ள வேண்டும், அதை நான் விருப்பத்துடன் செய்வேன். நீர் செய்த அனைத்தையும் நான் அறிந்திருக்க வேண்டும், வேறு தெரிவு இருக்கக்கூடாது, உம்முடைய அன்பை நான் காண வேண்டும், மேலும் உம்மைப் புகழ்ந்து பேசவும், உமது பரிசுத்தமான நாமத்தைப் புகழ்ந்து பேசவும் முடிந்திட வேண்டும், இதனால் நீர் என் மூலம் பெரும் மகிமையைப் பெற வேண்டும். நான் உமக்கான இந்த சாட்சியில் உறுதியாக நிற்கத் தயாராக இருக்கிறேன். ஓ தேவனே! உன் நேசம் மிகவும் விலையேறப்பெற்றது மற்றும் அழகானது. பொல்லாதவனின் கைகளில் நான் எப்படி வாழ விரும்புவேன்? நான் உம்மால் சிருஷ்டிக்கப்படவில்லையா? நான் எப்படிச் சாத்தானின் இராஜ்ஜியத்தின்கீழ் வாழ முடியும்? உமது சிட்சையின் மத்தியில் எனது முழு வாழ்க்கையும் வாழ விரும்புகிறேன். பொல்லாங்கனின் இராஜ்ஜியத்தின் கீழ் வாழ நான் விரும்பவில்லை. நான் சுத்தமாக்கப்பட்டு, என் அனைத்தையும் உமக்காக அர்ப்பணிக்க முடிந்தால், நான் சாத்தானை வெறுப்பதால், அதன் இராஜ்ஜியத்தின் கீழ் வாழ விரும்பவில்லை என்பதால், என் சரீரத்தையும் மனதையும் உம்முடைய நியாயத்தீர்ப்புக்கும் சிட்சைக்கும் ஒப்புக்கொடுக்க நான் தயாராக இருக்கிறேன். நீர் என்னை நியாயந்தீர்ப்பதன் மூலம், உம்முடைய நீதியுள்ள மனநிலையை விளங்கப்பண்ணுகிறீர். நான் மகிழ்ச்சியாக இருக்கிறேன் மற்றும் சிறிய புகாரையும் கொண்டிருக்கவில்லை. ஒரு சிருஷ்டியின் கடமையை என்னால் செய்ய முடிந்தால், எனது முழு வாழ்க்கையும் உனது நியாயத்தீர்ப்போடு இணைந்திருக்க நான் தயாராக இருக்கிறேன், இதன் மூலம் உன்னுடைய நீதியான மனநிலையை நான் அறிந்துகொள்வேன், மேலும் பொல்லாங்கனின் ஆதிக்கத்திலிருந்து என்னை நானே விடுவித்துக்கொள்வேன்,” என்று தன் இருதயத்தில் அவன் ஜெபித்தான். பேதுரு எப்போதுமே இவ்வாறு ஜெபித்தாதான், எப்பொழுதும் இவ்வாறு தேடினான், ஒப்பிட்டுக் கூறினால், அவன் உயர்ந்த சாம்ராஜ்யத்தை அடைந்தான். தேவனின் அன்பை அவன் திருப்பிச் செலுத்த முடிந்தது மட்டுமல்லாமல், மிக முக்கியமாக, ஒரு சிருஷ்டியாக தனது கடமையையும் நிறைவேற்றினான். அவன் தனது மனசாட்சியால் குற்றப்படுத்தப்படவில்லை என்பது மட்டுமல்லாமல், மனசாட்சியின் தரத்தையும் தாண்டிச்செல்ல அவரால் முடிந்தது. அவருடைய ஆசைகள் எப்போதும் உயர்ந்தவையாக இருந்து, தேவன்மீது அவர் கொண்டிருந்த அன்பு எப்போதும் அதிகமாக இருக்கும் அளவிற்கு அவருடைய ஜெபங்கள் தேவனுக்கு முன்பாக தொடர்ந்து கடந்து போயின. அவன் வேதனையான வலியை அனுபவித்த போதிலும், இருந்தபோதும் அவன் தேவனை நேசிக்க மறக்கவில்லை, இன்னும் தேவனின் சித்தத்தைப் புரிந்துகொள்ளும் திறனை அடைந்திட முயன்றான். அவன் தனது ஜெபங்களில் பின்வரும் வார்த்தைகளை உச்சரித்தான்: “உம்முடைய அன்பைத் திருப்பிச் செலுத்துவதைத் தவிர வேறொன்றையும் நான் அடையவில்லை. நான் சாத்தானுக்கு முன்பாக உமக்கு சாட்சி பகிரவில்லை, சாத்தானின் ஆதிக்கத்திலிருந்து என்னை நானே விடுவித்திருக்கவில்லை, இன்னும் மாம்சத்தின் மத்தியில் தான் வாழ்கிறேன். சாத்தானைத் தோற்கடிக்கவும், வெட்கப்படுத்தவும், அதன் மூலம் உம் விருப்பத்தை நிறைவேற்றவும் என் அன்பைப் பயன்படுத்த விரும்புகிறேன். என்னைச் சிறிதளவும் சாத்தானிடம் கொடுக்காமல், என் முழுமையையும் உமக்குக் கொடுக்க விரும்புகிறேன், ஏனென்றால் சாத்தான் உமக்கு எதிரி”. இந்த நோக்கத்தில் அவன் எவ்வளவு அதிகமாகத் தேடினானோ, அவ்வளவு அதிகமாக அவன் தொடப்பட்டான், மேலும் இந்த காரியங்களைக் குறித்த அவனது அறிவு உயர்ந்தது. அதை உணராமல், அவர் சாத்தானின் ஆதிக்கத்திலிருந்து தன்னை விடுவித்துக் கொள்ள வேண்டும் என்பதையும், தன்னை முழுமையாக தேவனிடம் திருப்பித் தர வேண்டும் என்பதையும் அறிந்து கொண்டான். அவன் அடைந்த சாம்ராஜ்யம் இப்படியாகத் தான் இருந்தது. அவன் சாத்தானின் ஆதிக்கத்தை மீறி, மாம்சத்தின் இன்பங்கள் மற்றும் ஆனந்தங்களிலிருந்து தன்னை விலக்கிக்கொண்டான், மேலும் தேவனின் சிட்சை மற்றும் அவருடைய நியாயத்தீர்ப்பு இரண்டையும் இன்னும் ஆழமாக அனுபவிக்கத் தயாராக இருந்தான். “நான் உம்முடைய சிட்சையின் மத்தியிலும், உம்முடைய நியாயத்தீர்ப்பின் மத்தியிலும் வாழ்ந்தாலும், அது உள்ளடக்கியிருக்கும் கஷ்டங்களைப் பொருட்படுத்தாமல், இன்னும் சாத்தானின் இராஜ்ஜியத்தின் கீழ் வாழ நான் விரும்பவில்லை, இன்னும் நான் சாத்தானின் தந்திரத்தால் பாதிக்கப்பட விரும்பவில்லை. உமது சாபங்களின் மத்தியில் வாழ்வதில் நான் மகிழ்ச்சியடைகிறேன், சாத்தானின் ஆசீர்வாதங்களுக்கு மத்தியில் வாழ்வதன் மூலம் வேதனையடைகிறேன். உமது நியாயத்தீர்ப்பின் மத்தியில் வாழ்வதன் மூலம் நான் உம்மை நேசிக்கிறேன், இது எனக்கு மிகுந்த மகிழ்ச்சியைத் தருகிறது. என்னைச் சுத்திகரிக்கும் பொருட்டு, இன்னும் அதிகமாக, என்னை இரட்சிக்கும் பொருட்டு, உமது சிட்சையும் நியாயத்தீர்ப்பும் நீதியும் பரிசுத்தமுமாக இருக்கின்றன. உமது நியாயத்தீர்ப்பின் மத்தியில் எனது முழு ஜீவியத்தையும் செலவிட விரும்புகிறேன், இதனால் நான் உம் கவனிப்பின் கீழ் இருப்பேன். நான் ஒரு கணம் கூட சாத்தானின் இராஜ்ஜியத்தின் கீழ் வாழ விரும்பவில்லை. நான் உம்மால் சுத்திகரிக்கப்பட விரும்புகிறேன். நான் கஷ்டங்களை அனுபவித்தாலும், சாத்தானால் சுரண்டப்படுவதற்கும் ஏமாற்றப்படுவதற்கும் நான் விரும்பவில்லை. இந்த சிருஷ்டியாகிய நான், உம்மால் பயன்படுத்தப்படவும், உம்மால் ஆட்கொள்ளப்படவும், உம்மால் நியாயந்தீர்க்கப்படவும், உம்மால் சிட்சிக்கப்படவும் வேண்டும். நான் உம்மால் சபிக்கப்படக் கூட வேண்டும். நீர் என்னை ஆசீர்வதிக்கத் தயாராக இருக்கும்போது என் இருதயம் களிகூருகிறது, ஏனென்றால் உம்முடைய அன்பை நான் கண்டிருக்கிறேன். நீரே சிருஷ்டிகர், நான் ஒரு சிருஷ்டி. நான் உம்மைக் காட்டிக்கொடுத்து சாத்தானின் இராஜ்ஜியத்தில் வாழக்கூடாது, சாத்தானால் நான் சுரண்டப்படவும் கூடாது. நான் சாத்தானுக்காக வாழ்வதற்கு பதிலாக, உமது குதிரையாகவோ அல்லது எருதாகவோ இருக்க வேண்டும். உடல் ரீதியான ஆனந்தமின்றி உம சிட்சையின் மத்தியில் நான் வாழ விரும்புகிறேன், உமது இரக்கத்தை நான் இழந்தாலும் இது எனக்கு மகிழ்ச்சியைத் தரும். உம்முடைய கிருபை என்னுடன் இல்லை என்றாலும், உம்மால் சிட்சிக்கப்பட்டு நியாயந்தீர்க்கப்படுவதில் நான் மகிழ்ச்சியடைகிறேன்; இது உம்முடைய சிறந்த ஆசீர்வாதம், உமது மிகப் பெரிய கிருபை. நீர் எப்போதும் என்னிடம் கம்பீரமாகவும் கோபமாகவும் இருந்தாலும், உம்மை விட்டுப்போக என்னால் இன்னும் இயலவில்லை, இன்னும் உம்மைப் போதுமான அளவிற்கு நேசிக்க முடியவில்லை. நான் உம் வீட்டில் ஜீவிக்க விரும்புகிறேன், நான் உம்மால் சபிக்கப்படுவதற்கும், சிட்சிக்கப்படுவதற்கும், அடிபடுவதற்கும் விரும்புகிறேன், மேலும் சாத்தானின் இராஜ்ஜியத்தின் கீழ் வாழ நான் விரும்பவில்லை, நான் மாம்சத்திற்காக மட்டுமே அவசரமாக செயல்படவும் சுறுசுறுப்பாக இருக்கவும் நான் விரும்பவில்லை, மாம்சத்திற்காக வாழவும் விரும்பவில்லை”. பேதுருவின் நேசம் ஒரு தூய்மையான நேசம். இது பரிபூரணமாக்கப்படுகிற அனுபவமாகும், மேலும் இது பரிபூரணமாக்கப்படுவதற்கான மிக உயர்ந்த சாம்ராஜ்யமாகும். இதைவிட அதிக அர்த்தமுள்ள வாழ்க்கை வேறில்லை. அவன் தேவனின் சிட்சையையும் நியாயத்தீர்ப்பையும் ஏற்றுக்கொண்டான், தேவனின் நீதியான மனநிலையை அவன் பொக்கிஷமாகக் கருதினான், மேலும் பேதுருவைக் குறித்த எதுவும் அதிக விலையேறப்பெற்றதாக இல்லை. “சாத்தான் எனக்கு பொருள்வகை இன்பங்களைத் தருகிறான், ஆனால் நான் அவற்றைப் பொக்கிஷமாகக் கருதுவதில்லை. தேவனின் சிட்சையும் நியாயத்தீர்ப்பும் என்மீது வந்துள்ளன. இதில் நான் கிருபை பெற்றிருக்கிறேன், இதில் நான் மகிழ்ச்சியைக் காண்கிறேன், இதில் நான் ஆசீர்வதிக்கப்படுகிறேன். தேவனின் நியாயத்தீர்ப்பு மட்டும் இல்லாமல் இருந்திருந்தால் நான் ஒருபோதும் தேவனை நேசித்திருக்க மாட்டேன், நான் இன்னும் சாத்தானின் இராஜ்ஜியத்தின் கீழ் வாழ்ந்திருப்பேன், இன்னும் அவனால் கட்டுப்படுத்தப்பட்டு ஆதிக்கம்பண்ணப்பட்டிருப்பேன். அப்படி இருந்திருந்தால், நான் ஒருபோதும் உண்மையுள்ள மனிதனாக மாறியிருந்திருக்க மாட்டேன், ஏனென்றால் நான் தேவனைத் திருப்திப்படுத்த முடிந்திருக்காது, என் முழுமையை தேவனுக்காக அர்ப்பணித்திருந்திருக்க மாட்டேன். தேவன் என்னை ஆசீர்வதிக்காவிட்டாலும், எனக்குள் நெருப்பு எரிவது போல என்னை ஆறுதல்படுத்தாமல், சமாதானமோ, மகிழ்ச்சியோ இல்லாமல் விட்டுவிட்டு, தேவனின் சிட்சையும் ஒழுக்கமும் என்னை ஒருபோதும் விலகியது இல்லை என்றாலும், தேவனின் சிட்சையிலும் நியாயத்தீர்ப்பிலும் அவருடைய நீதியான மனநிலையைக் காண என்னால் முடிகிறது. இதில் நான் மகிழ்ச்சியடைகிறேன். வாழ்க்கையில் மதிப்புமிக்க அல்லது உண்மையுள்ள காரியம் எதுவும் இல்லை. அவருடைய பாதுகாப்பும் கவனிப்பும் இரக்கமற்ற சிட்சை, நியாயத்தீர்ப்பு, சாபங்கள் மற்றும் அடிப்பது போன்றவையாக மாறியிருந்தாலும், இன்னும் இந்த காரியங்களில் நான் இன்பம் கொள்கிறேன், ஏனென்றால் அவற்றால் என்னை நன்றாகச் சுத்திகரித்து என்னை மாற்ற முடியும், என்னை தேவனிடம் நெருங்கச் செய்ய முடியும், மேலும் தேவனை நேசிக்க என்னை அதிகமாக இயன்றவனாகச் செய்ய முடியும், தேவனின் மீதான என் அன்பை மேலும் தூய்மையாக்க முடியும். இது ஒரு சிருஷ்டியாக என் கடமையை நிறைவேற்ற எனக்கு உதவுகிறது, மேலும் என்னைச் சாத்தானின் ஆதிக்கத்திலிருந்து விலக்கி தேவனுக்கு முன்பாகக் கொண்டு விடுகிறது, இதனால் நான் இனி சாத்தானுக்குச் சேவை செய்கிறதில்லை. நான் சாத்தானின் இராஜ்ஜியத்தின் கீழ் வாழாதபோது, நான் முழுமையாகத் திருப்தி அடைந்திருக்கும் போது, எதிலும் பின்வாங்காமல், என்னிடம் உள்ள அனைத்தையும், தேவனுக்கு என்னால் செய்ய முடிந்த அனைத்தையும் அர்ப்பணிக்க முடிகிறது. தேவனின் சிட்சையும் நியாயத்தீர்ப்பும் தான் என்னை இரட்சித்தது, தேவனின் சிட்சை மற்றும் நியாயத்தீர்ப்பிலிருந்து என் வாழ்க்கையைப் பிரிக்க முடியாது. பூமியில் என் வாழ்க்கை சாத்தானின் இராஜ்ஜியத்தின் கீழ் உள்ளது, அது தேவனின் சிட்சை மற்றும் நியாயத்தீர்ப்பின் கவனிப்பு மற்றும் பாதுகாப்பு இல்லாமல் இருந்திருந்தால், நான் எப்போதும் சாத்தானின் இராஜ்ஜியத்தின் கீழ் வாழ்ந்திருந்திருப்பேன், மேலும், உண்மையுள்ள வாழ்க்கை வாழ்வதற்கு எனக்கு வாய்ப்பு அல்லது வழிமுறைகள் கிடைத்திருந்திருக்காது. தேவனின் சிட்சையும் நியாயத்தீர்ப்பும் என்னை ஒருபோதும் விட்டு விலகவில்லை என்றால் மட்டுமே நான் தேவனால் சுத்திகரிக்கப்பட முடியும். தேவனின் கடுமையான வார்த்தைகள் மற்றும் நீதியான மனப்பான்மை மற்றும் தேவனின் கம்பீரமான நியாயத்தீர்ப்பால் மட்டுமே, நான் மிக உயர்ந்த பாதுகாப்பை ஆதாயம் செய்து, வெளிச்சத்தில் வாழ ஆரம்பித்து, தேவனின் ஆசீர்வாதங்களை ஆதாயம் செய்து கொண்டேன். சுத்திகரிக்கப்படுவதற்கும், சாத்தானிடமிருந்து என்னை விடுவிப்பதற்கும், தேவனின் ஆதிக்கத்தின் கீழ் வாழ்வதற்கும் இதுவே இன்றைய என் வாழ்க்கையில் இருக்கும் மிகப்பெரிய ஆசீர்வாதம்,” என்று அவன் சொன்னார். இது பேதுரு அனுபவித்த மிக உயர்ந்த சாம்ராஜ்யமாகும்.

வார்த்தை, தொகுதி 1. தேவனுடைய தோற்றமும் கிரியையும். “பேதுருவின் அனுபவங்கள்: சிட்சை மற்றும் நியாயத்தீர்ப்பு குறித்த அவனது அறிவு” என்பதிலிருந்து

தேவனுடைய அனுதின வார்த்தைகள்  பகுதி 526

மனிதன் மாம்சத்தின் மத்தியில் வாழ்கிறான், அதாவது அவன் ஒரு மனித நரகத்தில் வாழ்கிறான், தேவனின் நியாயத்தீர்ப்பும் சிட்சையும் இல்லாமல் மனிதன் சாத்தானைப் போல அசுத்தமானவனாய் இருப்பான். மனிதன் எப்படிப் பரிசுத்தமாக இருக்க முடியும்? தேவனின் சிட்சையும் நியாயத்தீர்ப்பும் மனிதனின் சிறந்த பாதுகாப்பும் மிகப் பெரிய கிருபையும் என்று பேதுரு நம்பினான். தேவனின் சிட்சை மற்றும் நியாயத்தீர்ப்பின் மூலம் மட்டுமே மனிதன் விழித்தெழும்பி மாம்சத்தை வெறுக்க முடியும், சாத்தானை வெறுக்க முடியும். தேவனின் கண்டிப்பான ஒழுக்கம் மனிதனை சாத்தானின் ஆதிக்கத்திலிருந்து விடுவிக்கிறது, அவனுக்குச் சொந்தமான சிறிய உலகத்திலிருந்து அவனை விடுவிக்கிறது, மேலும் தேவனின் பிரசன்னத்தின் வெளிச்சத்தில் அவனை வாழ அனுமதிக்கிறது. சிட்சையையும் நியாயத்தீர்ப்பையும் விட சிறந்த இரட்சிப்பு எதுவுமில்லை! “ஓ தேவனே! நீர் என்னைச் சிட்சித்து நியாயத்தீர்க்கும் வரை, நீர் என்னை விட்டு விலகவில்லை என்பதை நான் அறிவேன். நீர் எனக்கு மகிழ்ச்சியையோ சமாதானத்தையோ கொடுக்காமல், என்னைத் துன்பத்தில் வாழவைத்து, எண்ணற்ற தண்டனைகளை என்மீது சுமத்தினாலும், நீர் என்னை விட்டு விலகாதவரை, என் இருதயம் அமைதியாக இருக்கும். இன்று, உம்முடைய சிட்சையும் நியாயத்தீர்ப்பும் எனது சிறந்த பாதுகாப்பாகவும், எனது மிகப்பெரிய ஆசீர்வாதமாகவும் மாறிவிட்டன. நீர் எனக்குக் கொடுக்கும் கிருபை என்னைப் பாதுகாக்கிறது. இன்று நீர் எனக்கு அளித்த கிருபை உமது நீதியுள்ள மனநிலையின் வெளிப்பாடாகும், மற்றும் இது சிட்சையும் நியாயத்தீர்ப்பும் ஆகும். மேலும், இது ஒரு சோதனை, அதை விட, இது துன்பமான வாழ்க்கையாகும்,” என்று பேதுரு ஜெபித்தார். தேவனின் சிட்சைலிருந்தும் நியாயத்தீர்ப்பிலிருந்தும் இவ்வளவு கிருபையைப் பெற்றதால், மாம்சத்தின் இன்பங்களை ஒதுக்கி வைத்துவிட்டு ஆழமான அன்பையும் மேலான பாதுகாப்பையும் தேடுவதற்கு பேதுருவால் முடிந்தது. தனது வாழ்க்கையில், மனிதன் சுத்திகரிக்கப்பட்டு, அவனது மனநிலையில் மாற்றங்களை அடைந்திட விரும்பினால், உண்மையுள்ள வாழ்க்கையை வாழவும், ஒரு சிருஷ்டியாக தனது கடமையை நிறைவேற்றவும் விரும்பினால், அவன் தேவனின் சிட்சையையும் நியாயத்தீர்ப்பையும் ஏற்றுக் கொண்டு, சாத்தானின் கையாளுதலிலிருந்தும் ஆதிக்கத்திலிருந்தும் தன்னை விடுவித்து, தேவனின் வெளிச்சத்தில் வாழும்படி, அவனிடமிருந்து விலகிச் செல்வதற்காக, தேவனின் ஒழுக்கப்படுத்துதலையும் தேவனின் அடிகளையும் தன்னைவிட்டு விலகிட அனுமதிக்கக்கூடாது. தேவனின் சிட்சையும் நியாயத்தீர்ப்புமே ஒளி மற்றும் மனிதனின் இரட்சிப்பின் ஒளி என்பதையும், மேலும் மனிதனுக்கு இதைவிடச் சிறந்த ஆசீர்வாதம், கிருபை அல்லது பாதுகாப்பு எதுவும் இல்லை என்பதையும் அறிந்து கொள்ளுங்கள். மனிதன் சாத்தானின் ஆதிக்கத்தின் கீழ் வாழ்கிறான், மாம்சத்தில் இருக்கிறான். அவன் சுத்திகரிக்கப்படாமல், தேவனின் பாதுகாப்பைப் பெறாமல் இருந்தால், மனிதன் இன்னும் அதிகமாக நடத்தைகெட்டுவிடுவான். அவன் தேவனை நேசிக்க விரும்பினால், அவன் சுத்திகரிக்கப்பட்டு இரட்சிக்கப்பட வேண்டும். “தேவனே, நீர் என்னைத் தயவாக நடத்தும்போது நான் மகிழ்ச்சியடைகிறேன், ஆறுதலை உணர்கிறேன். நீர் என்னைச் சிட்சிக்கும்போது, நான் இன்னும் பெரிய ஆறுதலையும் மகிழ்ச்சியையும் உணர்கிறேன். நான் பலவீனமாக இருந்தாலும், சொல்லப்படாத துன்பங்களைச் சகித்துக்கொண்டாலும், கண்ணீர்களும் சோகமும் இருந்தாலும், இந்த துக்கம் என் கீழ்ப்படியாமையின் காரணமாகவும், என் பலவீனம் காரணமாகவும் இருப்பதை நீர் அறிந்திருக்கிறீர். உமது ஆசைகளை என்னால் நிறைவேற்ற முடியாததால் நான் அழுகிறேன், உமது தேவைகளுக்கு நான் போதுமானவனாக இல்லாததால் கவலையும் வருத்தமும் அடைகிறேன், ஆனால் நான் இந்த சாம்ராஜ்யத்தை அடைந்திடத் தயாராக இருக்கிறேன், உம்மைத் திருப்திப்படுத்த என்னால் முடிந்த அனைத்தையும் செய்ய நான் தயாராக இருக்கிறேன். உம் சிட்சை எனக்குப் பாதுகாப்பைக் கொடுத்திருக்கிறது, மேலும் எனக்கு சிறந்த இரட்சிப்பைக் கொடுத்திருக்கிறது. உம் நியாயத்தீர்ப்பு, உம் சகிப்புத்தன்மையையும் பொறுமையையும் மங்கச் செய்கிறது. உமது சிட்சையும் நியாயத்தீர்ப்பும் இல்லாமல், உமது இரக்கத்தையும் அன்பான கிருபையையும் நான் அனுபவிக்க மாட்டேன். இன்று, எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக உம் அன்பு வானங்களைத் தாண்டி மற்ற எல்லாவற்றின் மேலும் சிறந்து விளங்குகிறது என்பதை முன்பை விட அதிகமாய் நான் காண்கிறேன். உன் அன்பு, இரக்கம் மற்றும் அன்பான கிருபை மட்டுமல்ல. அதை விட, அது சிட்சையும் நியாயத்தீர்ப்பும் ஆகும். உம் சிட்சையும் நியாயத்தீர்ப்பும் எனக்கு அதிகமாகக் கொடுத்திருக்கின்றன. உன் சிட்சையும் நியாயத்தீர்ப்பும் இல்லாமல், ஒருவர் கூட சுத்திகரிக்கப்பட மாட்டார்கள், மேலும் ஒரு மனிதனாலும் கூட சிருஷ்டிகரின் அன்பை அனுபவிக்க முடியாது. நான் நூற்றுக்கணக்கான சோதனைகளையும் உபத்திரவங்களையும் தாங்கிக் கொண்டாலும், மரணத்திற்கு அருகில் வந்திருந்தாலும், உம்மை உண்மையாக அறிந்து கொள்ளவும், உயர்ந்த இரட்சிப்பைப் பெறவும் அவை என்னை அனுமதித்திருக்கின்றன. உமது சிட்சை, நியாயத்தீர்ப்பு மற்றும் ஒழுக்கம் என்னிடமிருந்து விலகிவிட்டால், நான் சாத்தானின் இராஜ்ஜியத்தின் கீழ், இருளில் வாழ வேண்டும். மனிதனின் மாம்சத்திற்கு என்ன நன்மைகள் உள்ளன? உம்முடைய சிட்சையும் நியாயத்தீர்ப்பும் என்னை விட்டு விலகினால், நீர் இனி என்னுடன் இல்லை என்பது போல, உம்முடைய ஆவி என்னைக் கைவிட்டிருப்பதைப் போல இருக்கும். அப்படியானால், எப்படி நான் தொடர்ந்து ஜீவிக்க முடியும்? நீர் எனக்கு சுகவீனத்தைக் கொடுத்து, என் சுதந்திரத்தை எடுத்துக் கொண்டாலும், நான் தொடர்ந்து ஜீவிக்க முடியும், ஆனால் உம்முடைய சிட்சையும் நியாயத்தீர்ப்பும் எப்போதாவது என்னை விட்டு விலகினால், எனக்கு தொடர்ந்து வாழ்வதற்கான வழி இருக்காது. உமது சிட்சையும் நியாயத்தீர்ப்பும் இல்லாமல் நான் இருந்திருந்தால், உமது அன்பை நான் இழந்திருப்பேன், உமது அன்பு என்னால் விவரிக்க முடியாத ஆழமான அன்பாக இருக்கிறது. உமது அன்பு இல்லாமல், நான் சாத்தானின் இராஜ்ஜியத்தின் கீழ் வாழ வேண்டியதாயிருக்கிறது மற்றும் உம்முடைய மகிமையான முகத்தைக் காண முடியாது. நான் எப்படித் தொடர்ந்து வாழ்ந்திட முடியும்? அத்தகைய இருளை, அத்தகைய ஜீவியத்தை என்னால் தாங்க முடியவில்லை. உம்மை என்னுடன் வைத்திருப்பது உம்மைப் பார்ப்பதைப் போன்றதாகும், எனவே நான் உம்மை எப்படி விட்டுவிடுவேன்? உறுதியளிக்கும் ஒரு சில வார்த்தைகளாக இருந்தாலும், என் மிகப் பெரிய ஆறுதலை என்னிடமிருந்து எடுத்திட வேண்டாம் என்று நான் உம்மிடம் வேண்டிக்கொள்கிறேன், நான் உம்மிடம் கெஞ்சுகிறேன். உமது அன்பை நான் அனுபவித்திருக்கிறேன், இன்று என்னால் உம்மிடமிருந்து விலகி இருக்க முடியாது. என்னால் உம்மை எப்படி நேசிக்காமல் இருக்க முடியும்? உமது அன்பின் காரணமாக நான் அநேக துக்கத்தின் கண்ணீர்களை சிந்தியிருக்கிறேன், ஆனாலும் இது போன்ற ஒரு வாழ்க்கை மிகவும் உண்மையுள்ளதாகவும், என்னை வளப்படுத்தக்கூடியதாகவும், என்னை மாற்றக்கூடியதாகவும், அதிகமாக என்னை சிருஷ்டிகள் பெற்றிருக்க வேண்டிய சத்தியத்தை அடைந்திட அனுமதிப்பதுமாக இருக்கிறது என்று நான் எப்போதும் உணர்ந்திருக்கிறேன்,” என்று பேதுரு ஜெபித்தான்.

வார்த்தை, தொகுதி 1. தேவனுடைய தோற்றமும் கிரியையும். “பேதுருவின் அனுபவங்கள்: சிட்சை மற்றும் நியாயத்தீர்ப்பு குறித்த அவனது அறிவு” என்பதிலிருந்து

தேவனுடைய அனுதின வார்த்தைகள்  பகுதி 527

மனிதனின் முழு வாழ்க்கையும் சாத்தானின் ஆதிக்கத்தின் கீழ் வாழப்பட்டு வருகிறது, மேலும் சாத்தானின் ஆதிக்கத்திலிருந்து தங்களைத் தாங்களே விடுவித்துக் கொள்ளக் கூடியவர் ஒருவர் கூட இல்லை. அனைவரும் அசுத்தமான, சீர்கேடான மற்றும் வெறுமையான ஒரு உலகில் சிறிதளவும் அர்த்தமோ மதிப்போ இல்லாமல் வாழ்கிறார்கள், அவர்கள் மாம்சத்துக்காகவும், இச்சைக்காகவும், சாத்தானுக்காகவும் இத்தகைய கவலையற்ற வாழ்க்கைகளை வாழ்கிறார்கள். அவர்கள் இருப்பதற்கு சிறிதும் மதிப்பு இருக்கவில்லை. சாத்தானின் ஆதிக்கத்திலிருந்து அவனை விடுவிக்கும் சத்தியத்தை மனிதன் கண்டுபிடிக்க இயலாதவனாக இருக்கிறான். மனிதன் தேவனை விசுவாசித்தாலும், வேதாகமத்தை வாசித்தாலும், சாத்தானின் தாக்கத்தின் கட்டுப்பாட்டிலிருந்து தன்னை எவ்வாறு விடுவிப்பது என்று அவனுக்குப் புரியவில்லை. யுகங்கள் முழுவதும், மிகச்சில ஜனங்களே இந்த ரகசியத்தைக் கண்டுபிடித்திருக்கிறார்கள், மிகச் சிலரே அதைப் புரிந்துகொண்டார்கள். ஆகவே, மனிதன் சாத்தானை வெறுக்கிறான் என்றாலும், மாம்சத்தை வெறுக்கிறான் என்றாலும், சாத்தானின் வலைக்குட்படுத்துகிற ஆதிக்கத்திலிருந்து தன்னை எப்படி விடுவிப்பது என்று அவனுக்குத் தெரியாது. இன்று, நீங்கள் இன்னும் சாத்தானின் இராஜ்ஜியத்தில் இருக்கிறீர்கள் அல்லவா? உங்கள் கீழ்ப்படியாதக் கிரியைகளுக்கு நீங்கள் வருத்தப்படுவதில்லை, மேலும் நீங்கள் அசுத்தமானவர்கள் மற்றும் கீழ்ப்படியாதவர்கள் என்று நீங்கள் உணர்வதில்லை. தேவனை எதிர்த்த பிறகு, உங்களுக்கு மன அமைதியும் கூட இருக்கிறது, மிகுந்த சமாதானத்தையும் உணர்கிறீர்கள். உன் மன அமைதி நீ சீர்கேடு நிறைந்தவன் என்பதால் அல்லவா? இந்த மன அமைதி உன் கீழ்ப்படியாமையால் வருகிறது அல்லவா? மனிதன் ஒரு மனித நரகத்தில் வாழ்கிறான், அவன் சாத்தானின் இருண்ட ஆதிக்கத்தின் கீழ் வாழ்கிறான். நிலம் முழுவதும், பேய்கள் மனிதனுடன் சேர்ந்து வாழ்கின்றன, மனிதனின் மாம்சத்தை ஆக்கிரமிக்கின்றன. பூமியில், நீ ஒரு அழகான பரதீசில் வாழ்கிறதில்லை. நீ இருக்கும் இடம் பிசாசின் சாம்ராஜ்யம், ஒரு மனித நரகம், ஒரு கீழுலகம். மனிதன் சுத்திகரிக்கப்படாவிட்டால், அவன் அசுத்தமானவன். அவன் தேவனால் பாதுகாக்கப்பட்டு பராமரிக்கப்படாவிட்டால், அவன் இன்னும் சாத்தானால் சிறைப்படுத்தப்பட்டவன். அவன் நியாயந்தீர்க்கப்பட்டு சிட்சிக்கப்படாவிட்டால், சாத்தானின் இருளின் ஆதிக்கத்தின் அடக்குமுறையிலிருந்து தப்பிக்க எவ்வகையிலும் அவனுக்கு வழி இருக்காது. நீ காட்டும் சீர்கேடான மனநிலையும், நீ வாழும் கீழ்ப்படியாத நடத்தையும், நீ இன்னும் சாத்தானின் இராஜ்ஜியத்தின் கீழ் வாழ்கிறாய் என்பதை நிரூபிக்கப் போதுமானதாக இருக்கின்றன. உன் மனமும் எண்ணங்களும் சுத்திகரிக்கப்படாமலும், உன் மனநிலையும் நியாயந்தீர்க்கப்பட்டு சிட்சிக்கப்படாவிட்டால், உன் முழுமையும் இன்னும் சாத்தானின் இராஜ்ஜியத்தால் கட்டுப்படுத்தப்படுகிறது, உன் மனம் சாத்தானால் கட்டுப்படுத்தப்படுகிறது, உன் எண்ணங்கள் சாத்தானால் கையாளப்படுகின்றன, மேலும் உன் முழுமையும் சாத்தானின் கைகளால் கட்டுப்படுத்தப்படுகின்றது. இப்போது, பேதுருவின் தரத்திலிருந்து நீ எவ்வளவு தூரத்தில் இருக்கிறாய் என்று உனக்குத் தெரியுமா? அந்தத் திறனை நீ கொண்டிருக்கிறாயா? இன்றைய சிட்சை மற்றும் நியாயத்தீர்ப்பைக் குறித்து நீ எவ்வளவு அறிந்து இருக்கிறாய்? பேதுருவுக்குத் தெரிய வந்ததிலிருந்து நீ எவ்வளவு தெரிந்து வைத்திருக்கிறாய்? இன்று, உன்னால் அறிய முடியாவிட்டால், இந்த அறிவை எதிர்காலத்தில் உன்னால் அடைய முடியுமா? சோம்பேறியாகவும் கோழைத்தனமாகவும் இருக்கும் உன்னைப் போன்ற ஒருவன் சிட்சையையும் நியாயத்தீர்ப்பையும் அறிய இயலாமல் இருக்கிறான். நீ மாம்சத்தின் அமைதியையும், மாம்சத்தின் இன்பங்களையும் பின்பற்றினால், நீ சுத்திகரிக்கப்படுவதற்கு எந்த வழியும் இருக்காது, கடைசியில் நீ சாத்தானிடம் திரும்பி வந்திருப்பாய், நீ வாழ்வது எதுவோ அது சாத்தானுக்கேற்ப இருக்கிறது, அது மாம்சமாக இருக்கிறது. இன்றைய நிலையில், அநேகர் ஜீவனைத் தொடரவில்லை, அதாவது சுத்திகரிக்கப்படுவதைப் பற்றியோ அல்லது ஆழமான ஜீவனுக்குரிய அனுபவத்தில் பிரவேசிப்பதைப் பற்றியோ அவர்கள் கவலைப்படுவதில்லை. அப்படி இருப்பதால், அவர்கள் எவ்வாறு பரிபூரணாமாக்கப்பட முடியும்? ஜீவனைத் தொடராதவர்களுக்கு பரிபூரணப்படுத்தப்படுவதற்கு வாய்ப்பு இருக்கவில்லை, தேவனைக் குறித்ததான ஒரு அறிவைப் பின்தொடராதவர்களும், தங்கள் மனநிலையில் மாற்றங்களைத் தொடராதவர்களும், சாத்தானின் இருளின் ஆதிக்கத்திலிருந்து தப்பிக்க இயலாமல் இருக்கிறார்கள். வெறுமனே சடங்காச்சாரத்தைப் பின்பற்றி வழக்கமான ஆராதனைகளில் கலந்துகொள்கிறவர்களாய் மதத்தை விசுவாசிப்பவர்களைப் போலவே, அவர்கள் தேவனைக் குறித்த அறிவைப் பற்றியும், அவர்களின் மனநிலையின் மாற்றங்களில் அவர்கள் பிரவேசிப்பதைப் பற்றியும் அவர்கள் அக்கறையுள்ளவர்களாக இருக்கவில்லை. அது நேரத்தை வீணாக்குவது அல்லவா? தேவன் மீதான மனிதனின் விசுவாசத்தில், ஜீவனுக்குரிய காரியங்களில் அவன் அக்கறையுடன் இருக்கவில்லை, சத்தியத்திற்குள் பிரவேசிப்பதைத் தொடரவில்லை, அவனுடைய மனநிலையின் மாற்றங்களைத் தொடரவில்லை என்றால், தேவனின் கிரியையைக் குறித்த அறிவைப் பின்தொடர்வது மிகக் குறைவு என்றால், அவன் பரிபூரணமாக்கப்பட முடியாது. நீங்கள் பரிபூரணமாக்கப்பட விரும்பினால், தேவனின் கிரியையை நீங்கள் புரிந்து கொள்ள வேண்டும். குறிப்பாக, அவருடைய சிட்சை மற்றும் நியாயத்தீர்ப்பின் முக்கியத்துவத்தையும், இந்தக் கிரியை ஏன் மனிதனின் மீது மேற்கொள்ளப்படுகிறது என்பதையும் நீங்கள் புரிந்து கொள்ள வேண்டும். உன்னால் ஏற்றுக்கொள்ள முடியுமா? இந்த வகையான சிட்சையின் போது, நீ பேதுருவைப் போன்ற அனுபவங்களையும் அறிவையும் அடைந்திட முடியுமா? நீ தேவனைப் பற்றிய பரிசுத்த ஆவியானவரின் கிரியையைப் பற்றிய அறிவைப் பின்தொடர்ந்தால், உன் மனநிலையின் மாற்றங்களைத் தொடர்ந்தால், நீ பரிபூரணமாக்கப்பட வாய்ப்பு இருக்கிறது.

வார்த்தை, தொகுதி 1. தேவனுடைய தோற்றமும் கிரியையும். “பேதுருவின் அனுபவங்கள்: சிட்சை மற்றும் நியாயத்தீர்ப்பு குறித்த அவனது அறிவு” என்பதிலிருந்து

தேவனுடைய அனுதின வார்த்தைகள்  பகுதி 528

பரிபூரணமாக்கப்பட வேண்டியவர்களுக்கு, ஜெயங்கொள்ளப்படவேண்டிய இந்தப் படி தவிர்க்க முடியாதது. மனிதன் ஒரே ஒரு முறை ஜெயங்கொள்ளப்பட்டால் மட்டுமே அவன் பரிபூரணமாக்கப்பபடுகிற கிரியையை அனுபவிக்க முடியும். ஜெயங்கொள்ளப்படும் பொறுப்பை மட்டுமே எடுத்துக் கொள்வதில் பெரிய மதிப்பு இல்லை, இது தேவனின் பயன்பாட்டிற்கு உங்களைப் பொருத்தமானவர்களாக்காது. நீ சுவிசேஷத்தைப் பிரஸ்தாபப்படுத்துவதில் உன் பொறுப்பைச் செயல்படுத்த எந்த வழிமுறைகளும் உனக்கு இருக்காது, ஏனென்றால் நீ தொடரவில்லை, மேலும் உனக்குள் மாற்றத்தையும் புதுப்பித்தலையும் தொடரவில்லை, எனவே உனக்கு ஜீவியத்தின் உண்மையான அனுபவம் இல்லை. இந்தப் படிப்படியான கிரியையின் போது, நீ ஒரு முறை ஊழியஞ்செய்பவனாகவும், பிரதிபலிப்புப் படலமாகவும் செயல்பட்டாய், ஆனால் இறுதியில் நீ பேதுருவாக இருக்கத் தொடரவில்லை என்றால், உன் நாட்டம் பேதுரு பரிபூரணமாக்கப்பட்டப் பாதையின்படி இல்லை என்றால், இயற்கையாகவே, உன் மனநிலையில் மாற்றங்களை நீ அனுபவிக்க மாட்டாய். நீ பரிபூரணமாக்கப்படுவதைத் தொடர்பவனாக இருந்தால், நீ சாட்சி பகிர்வாய், மேலும், “தேவனின் இந்தப் படிப்படியான கிரியையில், தேவனின் சிட்சை மற்றும் நியாயத்தீர்ப்பின் கிரியையை நான் ஏற்றுக்கொண்டேன், நான் மிகுந்த துன்பங்களைத் தாங்கினாலும், தேவன் மனிதனை எவ்வாறு பரிபூரணமாக்குகிறார் என்பதை நான் அறிய ஆரம்பித்தேன், தேவனால் செய்யப்பட்ட கிரியையை நான் பெற்றுள்ளேன், தேவனின் நீதியைக் குறித்த அறிவைப் பெற்றிருந்தேன், அவருடைய சிட்சை என்னை இரட்சித்திருக்கிறது. அவருடைய நீதியான மனநிலை என்மேல் வந்து ஆசீர்வாதங்களையும் கிருபையையும் கொண்டு வந்திருக்கிறது. அவருடைய நியாயத்தீர்ப்பும் சிட்சையும் தான் என்னைப் பாதுகாத்து சுத்திகரித்தது. நான் தேவனால் சிட்சிக்கப்பட்டு நியாயந்தீர்க்கப்பட்டிருக்காவிட்டால், தேவனின் கடுமையான வார்த்தைகள் என்மீது வந்திருக்காவிட்டால், நான் தேவனை அறிந்திருக்க முடியாது, நான் இரட்சிக்கப்பட்டிருக்கவும் முடியாது. ஒரு சிருஷ்டியாயிருந்து சிருஷ்டிகரால் சிருஷ்டிக்கப்பட்ட அனைத்தையும் ஒருவர் அனுபவிப்பது மட்டுமல்லாமல், மிக முக்கியமாக, எல்லா சிருஷ்டிகளும் தேவனின் நீதியான மனநிலையையும் அவருடைய நீதியான நியாயத்தீர்ப்பையும் அனுபவிக்க வேண்டும், ஏனென்றால் தேவனின் மனநிலை மனிதனின் இன்பத்திற்குத் தகுதியானது என்பதை இன்று நான் காண்கிறேன். சாத்தானால் சீர்கெடுக்கப்பட்ட ஒரு சிருஷ்டியாக, ஒருவர் தேவனின் நீதியான மனநிலையை அனுபவிக்க வேண்டும். அவருடைய நீதியான மனநிலையில் சிட்சையும் நியாயத்தீர்ப்பும் இருக்கிறது, மற்றும் அதற்கு மேலாக, அங்கே மிகுந்த அன்பும் இருக்கிறது. இன்று தேவனின் அன்பை என்னால் முழுமையாக அடைய முடியவில்லை என்றாலும், அதைப் பார்க்கும் நல்ல அதிர்ஷ்டம் எனக்கு கிடைத்திருக்கிறது, மேலும் இதில் நான் ஆசீர்வதிக்கப்பட்டிருக்கிறேன்,” என்றும் நீ கூறுவாய். பரிபூரணமாக்கப்படுவதை அனுபவிப்பவர்கள் நடந்துவந்த பாதை இதுதான், மற்றும் இது அவர்களால் பேசப்படும் அறிவாகும். அத்தகையவர்கள் பேதுருவைப் போன்றவர்கள். அவர்களுக்குப் பேதுருவைப் போன்ற அனுபவங்கள் உள்ளன. அத்தகையவர்கள் ஜீவனையும் பெற்றவர்கள், சத்தியத்தைக் கொண்டவர்கள். அவர்கள் கடைசி வரை அனுபவிக்கும் போது, தேவனின் நியாயத்தீர்ப்பின் போது அவர்கள் நிச்சயமாக சாத்தானின் ஆதிக்கத்திலிருந்து தங்களை முற்றிலுமாக விடுவித்து, தேவனால் ஆதாயப்படுத்தப்படுவார்கள்.

வார்த்தை, தொகுதி 1. தேவனுடைய தோற்றமும் கிரியையும். “பேதுருவின் அனுபவங்கள்: சிட்சை மற்றும் நியாயத்தீர்ப்பு குறித்த அவனது அறிவு” என்பதிலிருந்து

தேவனுடைய அனுதின வார்த்தைகள்  பகுதி 529

ஆரம்பத்தில் தேவனால் சிருஷ்டிக்கப்பட்ட ஆதாமும் ஏவாளும் பரிசுத்த ஜனங்களாக இருந்தார்கள், அதாவது, ஏதேன் தோட்டத்தில் அவர்கள் இருந்த போது பரிசுத்தர்களாக இருந்தார்கள், அசுத்தத்தால் கறைபடாதவர்களாக இருந்தார்கள். அவர்கள் யேகோவாவுக்கும் உண்மையுள்ளவர்களாக இருந்தார்கள், யேகோவாவுக்குத் துரோகம் செய்வது பற்றி எதுவும் தெரியாமல் இருந்தார்கள். ஏனென்றால், அவர்கள் சாத்தானின் ஆதிக்கத்தின் தொல்லை இல்லாமல் இருந்தனர், சாத்தானின் விஷம் இல்லாமல் இருந்தனர், முழு மனுகுலத்திலும் பரிசுத்தமானவர்களாக இருந்தனர். அவர்கள், எந்த அசுத்தத்தாலும் மாசுபடாதவர்களாயும், மாம்சத்தால் ஆட்கொள்ளப்படாதவர்களாயும், யேகோவாவிடம் பயபக்தியுடையவர்களாயும் ஏதேன் தோட்டத்தில் வாழ்ந்தார்கள். பின்னர், அவர்கள் சாத்தானால் சோதிக்கப்பட்டபோது, அவர்கள் பாம்பின் விஷத்தையும், யேகோவாவிற்குத் துரோகம்பண்ணும் ஆசையையும் கொண்டிருந்தார்கள், அவர்கள் சாத்தானின் ஆதிக்கத்தின் கீழ் வாழ்ந்தார்கள். ஆரம்பத்தில், அவர்கள் பரிசுத்தர்களாக இருந்தார்கள், அவர்கள் யேகோவாவிவிடம் பயபக்திகொண்டார்கள், இந்த நிலையில் மட்டுமே அவர்கள் மனிதர்களாக இருந்தனர். பிற்காலத்தில், அவர்கள் சாத்தானால் சோதிக்கப்பட்ட பிறகு, அவர்கள் நன்மை தீமை அறியத்தக்க விருட்சத்தின் கனியைப் புசித்தார்கள், சாத்தானின் ஆதிக்கத்தின் கீழ் வாழ்ந்தார்கள். அவர்கள் படிப்படியாக சாத்தானால் பாழாக்கப்பட்டனர், மேலும் மனிதனின் நிஜ சாயலை இழந்தனர். ஆரம்பத்தில், மனிதன் யேகோவாவின் சுவாசத்தைக் கொண்டிருந்தான், சிறிதும் கீழ்ப்படியாமை இல்லாதவனாகவும், அவன் இருதயத்தில் எந்தத் தீமையும் இல்லாதவனாகவும் இருந்தான். அந்த நேரத்தில், மனிதன் உண்மையிலேயே மனிதனாக இருந்தான். சாத்தானால் பாழாக்கப்பட்ட பிறகு, மனிதன் ஒரு மிருகமாக மாறிப்போனான். அவனுடைய எண்ணங்கள் நன்மையும் பரிசுத்தமும் இல்லாமல், தீமையும் அசுத்தமும் நிறைந்தவையாக இருந்தன. இது சாத்தான் அல்லவா? தேவனின் பெரும்பாலான கிரியைகளை நீ அனுபவித்திருக்கிறாய், ஆனாலும் நீ மாற்றப்படவில்லை அல்லது சுத்தப்படுத்தப்படவில்லை. நீ இன்னும் சாத்தானின் இராஜ்ஜியன்கீழ் வாழ்கிறாய், இன்னும் தேவனுக்குக் கீழ்ப்படியவில்லை. இவன் ஜெயம்கொள்ளப்பட்டும் பரிபூரணமாக்கப்படாதஒருவன். இத்தகைய நபர் பரிபூரணமாக்கப்படவில்லை என்று ஏன் கூறப்படுகிறது? ஏனென்றால், இந்த நபர் ஜீவனையோ அல்லது தேவனின் கிரியையைக் குறித்த அறிவையோ தொடரவில்லை, மேலும் மாம்சத்தின் இன்பங்களையும், தற்காலிக ஆறுதலையும் தவிர வேறொன்றையும் இச்சிக்கவில்லை. இதன் விளைவாக, அவர்களின் ஜீவனின் மனநிலையில் எந்த மாற்றங்களும் இல்லை, மேலும் தேவனால் சிருஷ்டிக்கப்பட்டதைப் போன்ற மனிதனின் நிஜ சாயலை அவர்கள் மீண்டும் பெறவில்லை. அத்தகையவர்கள் நடை பிணங்கள், அவர்கள் ஆவி இல்லாத மரித்துப்போனவர்கள்! ஆவியில் காரியங்களைக் குறித்த அறிவைப் பின்தொடராதவர்கள், பரிசுத்தத்தைத் தொடராதவர்கள், சத்தியத்தின்படி வாழ்வதைத் தொடராதவர்கள், எதிர்மறையான பக்கத்தில் மட்டும் ஜெயங்கொள்ளப்பட திருப்தியடைபவர்கள், தேவனுடைய வார்த்தைகளால் வாழமுடியாத பரிசுத்தமான மனிதர்களாக மாற முடியாதவர்கள். இவர்கள் இரட்சிக்கப்பட்டிராத ஜனங்கள். ஏனென்றால், அவன் சத்தியம் இல்லாமல் இருந்தால், தேவனின் சோதனைகளின் போது மனிதனால் உறுதியாக நிற்க முடியாது; தேவனின் சோதனைகளின் போது உறுதியாக நிற்கக்கூடியவர்கள் மட்டுமே இரட்சிக்கப்பட்டவர்கள். பேதுரு போன்று, பரிபூரணமாக்கப்படுவதைத் தொடரும் ஜனங்ககளையே நான் விரும்புகிறேன். இன்றைய சத்தியம் அதற்காக ஏங்குகிறவர்களுக்கும் அதைத் தேடுவோருக்கும் கொடுக்கப்படுகிறது. தேவனால் இரட்சிக்கப்பட வேண்டும் என்று ஏங்குகிறவர்களுக்கு இந்த இரட்சிப்பு அளிக்கப்படுகிறது, மேலும் அது உங்களால் ஆதாயப்படுத்தப்படுவதற்கு மட்டுமல்ல. அதன் நோக்கம் என்னவென்றால், நீங்கள் தேவனால் ஆதாயப்படுத்தப்படலாம். தேவன் உங்களை ஆதாயப்படுத்துவதற்காக நீங்கள் தேவனை ஆதாயம் செய்கிறீர்கள். இன்று நான் இந்த வார்த்தைகளை உங்களிடம் சொல்லியிருக்கிறேன், நீங்கள் அவற்றைக் கேட்டிருக்கிறீர்கள், நீங்கள் இந்த வார்த்தைகளின்படி நடைமுறைப்படுத்த வேண்டும். முடிவில், நீங்கள் இந்த வார்த்தைகளை நடைமுறைக்குக் கொண்டுவரும் நேரம் இந்த வார்த்தைகளின் மூலம் நான் உங்களை ஆதாயம் செய்த தருணமாக இருக்கும். அதே நேரத்தில், நீங்கள் இந்த வார்த்தைகளை ஆதாயம் செய்தும் இருப்பீர்கள், அதாவது, இந்த உயர்ந்த இரட்சிப்பை நீங்கள் ஆதாயம் செய்து இருப்பீர்கள். நீங்கள் சுத்தப்படுத்தப்பட்டவுடன், நீங்கள் ஒரு உண்மையான மனிதராகிவிட்டீர்கள். சத்தியத்தின்படி வாழவோ, அல்லது பரிபூரணமாக்கப்பட்ட ஒருவரின் சாயலின்படி வாழவோ உன்னால் இயலவில்லை என்றால், நீ ஒரு மனிதனே இல்லை என்று சொல்லலாம், ஆனால் நடைப்பிணம் என்றும், மிருகம் என்றும் சொல்லலாம், ஏனென்றால், நீ சத்தியமில்லாமல் இருக்கிறாய், அதாவது நீ யேகோவாவின் சுவாசம் இல்லாமல் இருக்கிறாய், இவ்வாறு நீ ஆவி இல்லாத மரித்த மனிதனாய் இருக்கிறாய்! ஜெயங்கொள்ளப்பட்ட பிறகு சாட்யமளிக்க முடியும் என்றாலும், நீ பெற்றிருப்பது ஒரு சிறிய இரட்சிப்புதானேயன்றி வேறல்ல, மேலும் நீ ஒரு ஆவி கொண்ட ஒரு ஜீவனாக மாறவில்லை. நீ சிட்சையையும் நியாயத்தீர்ப்பையும் அனுபவித்திருந்தாலும், உன் மனநிலை புதுப்பிக்கப்படவில்லை அல்லது அதன் விளைவாக மாற்றம் பெறவில்லை. நீ இன்னும் உன் பழைய சுயத்திலேயே இருக்கிறாய், நீ இன்னும் சாத்தானுக்கு உரியவன், மேலும் நீ சுத்திகரிக்கப்பட்டிருக்கிற ஒருவன் அல்ல. பரிபூரணமாக்கப்பட்டவர்கள் மட்டுமே மதிப்பானவர்கள், மேலும் இது போன்றவர்கள் மட்டுமே உண்மையான வாழ்க்கையைப் பெற்றிருக்கிறார்கள்.

வார்த்தை, தொகுதி 1. தேவனுடைய தோற்றமும் கிரியையும். “பேதுருவின் அனுபவங்கள்: சிட்சை மற்றும் நியாயத்தீர்ப்பு குறித்த அவனது அறிவு” என்பதிலிருந்து

தேவனுடைய அனுதின வார்த்தைகள்  பகுதி 530

இன்று, சிலர் தேவனால் பயன்படுத்தப்படுவதைத் தொடர்கிறார்கள், ஆனால் ஜெயங்கொள்ளப்பட்ட பிறகு அவர்களை நேரடியாகப் பயன்படுத்த முடியாது. இன்று பேசப்பபட்ட வார்த்தைகளைப் பொறுத்தவரை, தேவன் ஜனங்களைப் பயன்படுத்தும் போது, நீ இன்னும் அவற்றைச் செய்ய முடியவில்லை என்றால், நீ இன்னும் பூரணப்படுத்தப்படவில்லை. வேறு வார்த்தைகளில் கூறுவதானால், மனிதன் பரிபூரணமாக்கப்பட்ட காலத்தின் முடிவின் வருகை மனிதன் தேவனால் புறம்பாக்கப்படுவானா அல்லது பயன்படுத்தப்படுவானா என்பதைத் தீர்மானிக்கும். ஜெயங்கொள்ளப்பட்டவர்கள் செயலற்ற தன்மை மற்றும் எதிர்மறைக்கான உதாரணங்கள் அல்லாமல் வேறல்லர். அவர்கள் மாதிரிகள் மற்றும் உதாரணங்கள், ஆனால் அவர்கள் ஒரு எதிர்முனையேத் தவிர வேறல்லர். மனித ஜீவியத்தின் மனநிலை மாறினால் மட்டுமே, உள்ளும் புறம்பும் அவன் மாற்றங்களை அடைந்தால் மட்டுமே, அவன் முற்றிலும் முழுமையாக்கப்படுவான். இன்று, நீ எதை விரும்புகிறாய்: ஜெயம் கொள்ளப்பட வேண்டுமா, அல்லது பரிபூரணமாக்கப்பட வேண்டுமா? நீ எதை அடைந்திட விரும்புகிறாய்? நீ பரிபூரணமாக்கப்படுவதற்கான நிபந்தனைகளை நிறைவேற்றியுள்ளாயா? நீ இன்னும் எந்த நிபந்தனைகள் பூர்த்தி செய்யாமல் இருக்கிறாய்? நீ உன்னை எவ்வாறு சித்தப்படுத்த வேண்டும், உன் குறைபாடுகளை எவ்வாறு நீ ஈடு செய்ய வேண்டும்? நீ பரிபூரணாமாக்கப்படுவதற்கான பாதையில் எவ்வாறு பிரவேசிக்க வேண்டும்? நீ எவ்வாறு முழுமையாக சமர்ப்பிக்க வேண்டும்? நீ பரிபூரணமாக்கப்படும்படி கேட்கிறாய், எனவே நீ பரிசுத்தத்தைப் பின்பற்றுகிறாயா? நீ சுத்திகரிக்கப்படுவதற்காக சிட்சையையும் நியாயத்தீர்ப்பையும் அனுபவிக்க முற்படுபவனா நீ? நீ சுத்திகரிக்கப்படுவதைத் தொடர்கிறாய், எனவே நீ சிட்சையையும் நியாயத்தீர்ப்பையும் ஏற்றுக்கொள்ளத் தயாரா? தேவனை அறிய வேண்டுமென நீ கேட்கிறாய், ஆனால் அவருடைய சிட்சை மற்றும் நியாயத்தீர்ப்பைக் குறித்த அறிவு உனக்கு இருக்கிறதா? இன்று, அவர் உன் மீது செய்கிற பெரும்பாலான கிரியைகள் சிட்சையும் நியாயத்தீர்ப்பும் ஆகும். உன் மீது மேற்கொள்ளப்பட்ட இந்த கிரியையைக் குறித்த உன் அறிவு என்ன? நீ அனுபவித்த சிட்சையும் நியாயத்தீர்ப்பும் உன்னைச் சுத்திகரித்ததா? இது உன்னை மாற்றியிருக்கிறதா? இது உன்னிடம் ஏதேனும் பாதிப்பை ஏற்படுத்தியுள்ளதா? சாபங்கள், நியாயத்தீர்ப்புகள் மற்றும் வெளிப்பாடுகள் போன்ற இன்றைய அதிகமான கிரியைகளில் நீ சோர்வடைகிறாயா அல்லது இந்த காரியங்கள் உனக்குப் பெரிதும் பயனளிக்கின்றன என்று நினைக்கிறாயா? நீ தேவனை நேசிக்கிறாய், ஆனால் நீ ஏன் அவரை நேசிக்கிறாய்? நீ ஒரு கொஞ்சம் கிருபையைப் பெற்றதால் தேவனை நேசிக்கிறாயா? அல்லது அமைதியையும் மகிழ்ச்சியையும் பெற்ற பிறகு நீ தேவனை நேசிக்கிறாயா? அல்லது தேவனின் சிட்சையினாலும் நியாயத்தீர்ப்பினாலும் சுத்திகரிக்கப்பட்ட பிறகு நீ தேவனை நேசிக்கிறாயா? உன்னைத் தேவனை நேசிக்க வைப்பது சரியாக எது? பரிபூரணப்படுத்தப்படுவதற்கு பேதுரு எந்த நிபந்தனைகளை நிறைவேற்றினான்? அவர் பரிபூரணமாக்கப்பட்ட பிறகு, அது வெளிப்படுத்தப்பட்ட முக்கியமான வழிமுறை என்ன? அவன் கர்த்தராகிய இயேசுவிற்காக ஏக்கம் கொண்டதாலோ, அவரைக் காண முடியாத காரணத்தினாலோ அல்லது அவன் நிந்திக்கப்பட்டதாலோ அவன் கர்த்தராகிய இயேசுவை நேசித்தான்? அல்லது அவன் உபத்திரவங்களின் துன்பங்களை ஏற்றுக்கொண்டு, மேலும் அவனுடைய அசுத்தத்தையும் கீழ்ப்படியாமையையும் அறிய வந்து, கர்த்தருடைய பரிசுத்தத்தை அறிய வந்ததினால் கர்த்தராகிய இயேசுவை இன்னும் அதிகமாக நேசித்தானா? தேவனின் சிட்சை மற்றும் நியாயத்தீர்ப்பின் காரணத்தினாலோ அல்லது வேறு ஏதாவது காரணத்தினாலோ தேவனைக் குறித்த அவன் அன்பு சுத்தமாக மாறியது? எது அது? தேவனின் கிருபையினால் நீ தேவனை நேசிக்கிறாய், மேலும் இன்று அவர் உனக்குக் கொஞ்சம் ஆசீர்வாதம் அளித்ததினால் நேசிக்கிறாய். இது உண்மையான அன்பா? நீ தேவனை எவ்வாறு நேசிக்க வேண்டும்? அவருடைய சிட்சையையும் நியாயத்தீர்ப்பையும் நீ ஏற்றுக் கொண்டு, மேலும், அவருடைய நீதியான மனநிலையைப் பார்த்த பிறகு, நீ முழுமையாக நம்பும்படியும், அவரை ஏற்றுக்கொள்ளும்படியும் அவரை உண்மையாக நேசிக்க வேண்டுமா? பேதுருவைப் போலவே, நீ தேவனைப் போதுமான அளவு நேசிக்க முடியாது என்று சொல்ல முடியுமா? சிட்சை மற்றும் நியாயத்தீர்ப்பின் பின்னர் நீ ஜெயங்கொள்ளப்பட முயற்சிக்கிறாயா, அல்லது தண்டனை மற்றும் நியாயத்தீர்ப்பின் பின்னர் சுத்திகரிக்கப்படவும், பாதுகாக்கப்படவும் கவனித்துக் கொள்ளப்படவும் வேண்டுமா? இவற்றில் நீ எதைத் தொடர்கிறாய்? உன் வாழ்க்கை அர்த்தமுள்ள ஒன்றா, அல்லது அது அர்த்தமற்றதும் மற்றும் மதிப்பும் இல்லாததா? நீ மாம்சத்தை விரும்புகிறாயா, அல்லது சத்தியத்தை விரும்புகிறாயா? நீ நியாயத்தீர்ப்பை விரும்புகிறாயா அல்லது ஆறுதலை விரும்புகிறாயா? தேவனின் கிரியையை அதிகம் அனுபவித்த பிறகு, தேவனின் பரிசுத்தத்தையும் நீதியையும் கண்ட பிறகு, நீ எவ்வாறு தொடர வேண்டும்? இந்தப் பாதையில் நீ எவ்வாறு நடக்க வேண்டும்? தேவன் மீதான உன் அன்பை நீ எவ்வாறு நடைமுறைப்படுத்த வேண்டும்? தேவனின் சிட்சையும் நியாயத்தீர்ப்பும் உன்னில் ஏதேனும் ஒரு பலனை அடைந்ததா? தேவனின் சிட்சை மற்றும் நியாயத்தீர்ப்பைப் பற்றி உனக்கு அறிவு இருக்கிறதா இல்லையா என்பது நீ எப்படி வாழ்கிறாய் என்பதையும், நீ தேவனை எந்த அளவுக்கு நேசிக்கிறாய் என்பதையும் பொறுத்து இருக்கிறது! உன் உதடுகள் நீ தேவனை நேசிக்கிறாய் என்று கூறுகின்றன, ஆனாலும் நீ பழைய, பாழான மனப்பான்மையின்படியே வாழ்கிறாய். உனக்குத் தேவபயம் இல்லை, உனக்கு மனசாட்சியும் இல்லை. இத்தகையவர்கள் தேவனை நேசிக்கிறார்களா? இத்தகையவர்கள் தேவனுக்கு விசுவாசமாக இருக்கிறார்களா? அவர்கள் தேவனின் சிட்சையையும் நியாயத்தீர்ப்பையும் ஏற்றுக்கொள்பவர்களா? நீ தேவனை நேசிக்கிறாய் என்றும், அவரை விசுவாசிக்கிறாய் என்றும் சொல்கிறாய், ஆனாலும் நீ உன் எண்ணங்களை விட்டுவிடவில்லை. உன் கிரியையில், பிரவேசத்தில், நீ பேசும் வார்த்தைகளில் மற்றும் உன் வாழ்க்கையில், தேவன் மீதான உன் நேசத்தின் வெளிப்பாடு எதுவும் இல்லை, மேலும் தேவனுக்கான பயபக்தியும் இல்லை. சிட்சையும் நியாயத்தீர்ப்பும் பெற்ற ஒருவர் இவரா? இது போன்ற ஒருவர் பேதுருவாக இருக்க முடியுமா? பேதுருவைப் போன்றவர்களுக்கு அறிவு மட்டுமே இருந்து, வாழ்ந்து காட்டுதல் இருக்காதா? இன்று, மனிதன் ஒரு உண்மையான வாழ்க்கையை வாழ வேண்டியதற்கான நிபந்தனை என்ன? பேதுருவின் ஜெபங்கள் அவருடைய வாயிலிருந்து வெளிவந்த வார்த்தைகளைத் தவிர வேறொன்றுமில்லையா? அவை அவனுடைய இருதயத்திற்குள் இருந்து வந்த வார்த்தைகள் அல்லவா? பேதுரு ஜெபிக்க மட்டும் செய்து, சத்தியத்தை நடைமுறைப்படுத்தவில்லையா? உன் பின் தொடர்தல் யாருக்காக? தேவனின் சிட்சை மற்றும் நியாயத்தீர்ப்பின் போது நீ எவ்வாறு பாதுகாப்பையும் சுத்திகரிப்பையும் பெற வேண்டும்? தேவனின் சிட்சையும் நியாயத்தீர்ப்பும் மனிதனுக்கு எந்த நன்மையும் அளிக்கவில்லையா? அனைத்து நியாயத்தீர்ப்பும் தண்டனையா? சமாதானமும் மகிழ்ச்சியும், பொருள் ஆசீர்வாதங்களும், தற்காலிக ஆறுதலும் மட்டுமே மனிதனின் ஜீவியத்திற்கு நன்மை பயக்குமா? நியாயத்தீர்ப்பின் வாழ்க்கை இல்லாமல், மனிதன் ஒரு இனிமையான மற்றும் வசதியான சூழலில் வாழ்ந்தால், அவன் சுத்திகரிக்கப்பட்ட முடியுமா? மனிதன் மாற்றப்பட்டு சுத்திகரிக்கப்பட விரும்பினால், அவன் பரிபூரணப்படுத்தப்படுவதை எவ்வாறு ஏற்றுக்கொள்ள வேண்டும்? இன்று நீ எந்தப் பாதையை தேர்வு செய்ய வேண்டும்?

வார்த்தை, தொகுதி 1. தேவனுடைய தோற்றமும் கிரியையும். “பேதுருவின் அனுபவங்கள்: சிட்சை மற்றும் நியாயத்தீர்ப்பு குறித்த அவனது அறிவு” என்பதிலிருந்து

தேவனுடைய அனுதின வார்த்தைகள்  பகுதி 531

பேதுரு பற்றிக் குறிப்பிடும்போது, ஜனங்கள் அவனைப் பற்றிச் சொல்லும் நல்ல விஷயங்களுக்கு முடிவே இல்லை. அவன் தேவனை மறுதலித்த மூன்று முறையும், சாத்தானைச் சேவிப்பதன் மூலம் தேவனை எவ்வாறு சோதித்தான், இறுதியில் அவன் தேவனுக்காக எவ்வாறு தலைகீழாகச் சிலுவையில் அறையப்பட்டான், மற்றும் பலவற்றை அவர்கள் உடனடியாக நினைவுகூர்கிறார்கள். இப்போது நான், பேதுரு என்னை எப்படி அறிந்திருந்தான், அவனுடைய இறுதி முடிவு என்ன என்பது பற்றி உங்களுக்கு விவரிப்பதில் கவனம் செலுத்தப் போகிறேன். பேதுரு நல்ல திறனுள்ளவன், ஆனால் அவனுடைய சூழ்நிலைகள் பவுலின் நிலைமைகளைப் போல இல்லை: அவனுடைய பெற்றோர் என்னைத் துன்புறுத்தினார்கள், அவர்கள் சாத்தானால் பீடிக்கப்பட்ட பேய்கள், இதன் விளைவாக அவர்கள் பேதுருவுக்கு தேவனைப் பற்றி எதுவும் கற்பிக்கவில்லை. பேதுரு புத்திசாலி, திறமையானவன், சிறு வயதிலிருந்தே அவனது பெற்றோரால் வாஞ்சையுடன் வளர்க்கப்பட்டான். ஆயினும், பெரியவனான பின்னர், அவன் அவர்களது விரோதியாக மாறினான் என்னைப் பற்றித் தெரிந்துகொள்வதை ஒருபோதும் நிறுத்தவில்லை, பின்னர் அவர்களுக்கு எதிராகத் திரும்பினான். ஏனென்றால், எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, வானமும் பூமியும் எல்லாமே சர்வ வல்லவரின் கைகளில் உள்ளன என்றும், எல்லா நேர்மறையான விஷயங்களும் தேவனிடமிருந்து வருகின்றன மற்றும் அவை சாத்தானால் செயல்படுத்தப்படாமல் அவரிடமிருந்து நேரடியாக வெளியிடப்படுகின்றன என்றும் அவன் நம்பினான். பேதுருவுடைய பெற்றோரின் மாறுபட்ட தனிப்பண்பானது என்னுடைய அன்பான இரக்கம் மற்றும் கருணை பற்றிய அதிக அறிவை அவனுக்குக் கொடுத்தது, இதனால் என்னைத் தேடுவதற்கான அவனது விருப்பத்தை உயர்த்தியது. அவன் என் வார்த்தைகளை ருசிப்பதிலும் குடிப்பதிலும் மட்டுமல்ல, மேலும், என் சித்தத்தைப் புரிந்துகொள்வதிலும் கவனம் செலுத்தினான், மேலும் அவனது இருதயத்தில் எப்போதும் விழிப்புடன் இருந்தான். இதன் விளைவாக, அவன் எப்போதும் தனது ஆவியை உணர்ந்தவனாக இருந்தான், அதனால் அவன் செய்த எல்லாவற்றிலும் அவன் என் சொந்த இருதயத்திற்கு ஏற்றவனாக இருந்தான். தோல்வியில் சிக்கிக் கொள்வது பற்றிய ஆழ்ந்த அச்சத்துடன், தன்னைத் தானே ஊக்குவிப்பதற்கு, கடந்த காலங்களில் ஜனங்களின் தோல்விகளில் தொடர்ந்து கவனம் செலுத்தி வந்தான். ஆகவே, காலங்காலமாக தேவனை நேசித்த அனைவரின் விசுவாசத்தையும் அன்பையும் அவன் ஒருங்கிணைப்பதில் கவனம் செலுத்தினான். இப்படியாக—எதிர்மறை அம்சங்களில் மட்டுமல்ல, மிக முக்கியமாக, நேர்மறையான அம்சங்களிலும்—அவன் மிக விரைவாக முன்னேறினான், இதனால் எனக்கு முன்பாக அவனுடைய அறிவு எல்லாவற்றிலும் மிகப் பெரியதாக மாறியது. அப்படியானால், அவன் தன்னிடம் இருந்த அனைத்தையும் எப்படி என் கையில் ஒப்படைத்தான், உணவு, உடை, தூக்கம் மற்றும் அவன் வாழ்ந்த இடம் பற்றிய முடிவுகளை எடுப்பதில் கூட அவன் எப்படி என்னைச் சரணடைந்தான் என்பதைக் கற்பனை செய்து பார்ப்பது சிரமமில்லை, அதற்குப் பதிலாக எல்லாவற்றிலும் என்னைத் திருப்திப்படுத்தியதன் அடிப்படையில் எனது செல்வத்தை அனுபவித்தான். நான் அவனை எண்ணற்ற சோதனைகளுக்கு உட்படுத்தினேன், இயற்கையாகவே இந்தச் சோதனைகள் அவனைக் குற்றுயிரும் குலையுயிருமாக்கி விட்டன, ஆனால் இந்த நூற்றுக்கணக்கான சோதனைகளுக்கு மத்தியில், அவன் ஒருபோதும் என்மீதுள்ள நம்பிக்கையை இழக்கவில்லை அல்லது என்னில் ஏமாற்றத்தை உணரவில்லை. அவனைக் கைவிட்டேன் என்று நான் சொன்னபோதும், அவன் சோர்வடையவில்லை, ஒரு நடைமுறை வழியில் மற்றும் கடந்தகால நடைமுறைக் கொள்கைகளுக்கு ஏற்ப என்னைத் தொடர்ந்து நேசித்தான். அவன் என்னை நேசித்தாலும் நான் அவனைப் புகழ்ந்து பேச மாட்டேன், இறுதியில் அவனைச் சாத்தானின் கைகளில் தள்ளுவேன் என்று சொன்னேன். ஆனால் இதுபோன்ற சோதனைகளுக்கு இடையில், அவனுடைய மாம்சத்தின் மீது வராத ஆனால் வார்த்தைகளாக இருந்த சோதனைகளுக்கு இடையில், அவன் இன்னும் என்னிடம் ஜெபித்து, “தேவனே! வானம், பூமி மற்றும் எல்லாவற்றிலும், சர்வவல்லமையுள்ள உமது கைகளில் இல்லாத எந்த மனிதனும், எந்த உயிரினமும், அல்லது ஏதேனும் உள்ளதா? நீர் என்னிடம் இரக்கமாயிருக்கும்போது, உமது கருணையால் என் இருதயம் பெரிதும் மகிழ்ச்சியடைகிறது. நீர் என்னை நியாயந்தீர்க்கும்போது, நான் தகுதியற்றவனாக இருந்தாலும், உமது செயல்களின் புரிந்துகொள்ள முடியாத தன்மையைப் பற்றி அதிகம் உணர்கிறேன், ஏனென்றால் நீர் அதிகாரமும் ஞானமும் பெற்று நிறைந்திருக்கிறீர்கள். என் மாம்சம் கஷ்டங்களை அனுபவித்தாலும், என் ஆவி ஆறுதலடைகிறது. உம்முடைய ஞானத்தையும் செயல்களையும் நான் எவ்வாறு புகழ்ந்து பேசாமல் இருக்க முடியும்? உம்மை அறிந்த பிறகு நான் மரித்தாலும், நான் எப்படி மகிழ்ச்சியாகவும் சந்தோஷமாகவும் அதைச் செய்யாதிருக்க முடியும்? சர்வவல்லமை உடைய ஒருவரே! உம்மைப் பார்க்க என்னை அனுமதிக்க உண்மையிலேயே நீர் விரும்பவில்லையா? உமது தீர்ப்பைப் பெற நான் உண்மையில் தகுதியற்றவனா? நீர் பார்க்க விரும்பாத ஒன்று என்னுள் இருக்கக்கூடும் என்பதாலா?” இத்தகைய சோதனைகளின் போது, பேதுருவுக்கு என் சித்தத்தைத் துல்லியமாகப் புரிந்து கொள்ள முடியவில்லை என்றாலும், அவன் என்னால் பயன்படுத்தப்படுவதில் பெருமையும் கௌரவமும் அடைந்தான் என்பது தெளிவாகத் தெரிந்தது (மனிதகுலம் என் மகத்துவத்தையும் கோபத்தையும் காணும்படி அவன் என் தீர்ப்பைப் பெற்றிருந்தாலும்), இந்தச் சோதனைகளால் அவன் வருத்தப்படவில்லை. எனக்கு முன்பாக அவன் விசுவாசமாக இருந்ததாலும், அவனை நான் ஆசீர்வதித்ததாலும், அவன் ஆயிரக்கணக்கான ஆண்டுகளாக மனிதனுக்கு ஒரு முன்மாதிரியாகவும் எடுத்துக்காட்டாகவும் இருந்து வருகிறான். நீங்கள் பின்பற்ற வேண்டியது துல்லியமாக இது அல்லவா? பேதுருவைப் பற்றி நான் ஏன் இவ்வளவு நீண்ட விவரத்தைக் கொடுத்தேன் என்பதைப் பற்றி நீண்டதாகவும் கடினமாகவும் சிந்தியுங்கள்; இவை நீங்கள் செயல்படும் கொள்கைகளாக இருக்க வேண்டும்.

வார்த்தை, தொகுதி 1. தேவனுடைய தோற்றமும் கிரியையும். “முழு பிரபஞ்சத்திற்கான தேவனுடைய வார்த்தைகள், அத்தியாயம் 6” என்பதிலிருந்து

தேவனுடைய அனுதின வார்த்தைகள்  பகுதி 532

பேதுரு பல ஆண்டுகளாக இயேசுவைப் பின்தொடர்ந்தான், மற்றவர்களிடம் இல்லாத அநேக காரியங்களைத் தனக்குள் கண்டான். ஒரு வருடம் அவரைப் பின்பற்றிய பிறகு, பன்னிரண்டு சீஷர்களின் மத்தியிலிருந்து பேதுரு இயேசுவால் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டான். (நிச்சயமாக, இயேசு இதை உரக்கப் பேசவில்லை, மற்றவர்களும் இதைப் பற்றி அறிந்திருக்கவே இல்லை.) வாழ்க்கையில், இயேசு செய்த எல்லாவற்றினாலும் பேதுரு தன்னைத்தானே நிதானித்தறிந்தான். மிகக் குறிப்பாக, இயேசு பிரசங்கித்த செய்திகள் அவனது இருதயத்தில் பதிந்தன. அவன் இயேசுவுக்கு முற்றிலும் அர்ப்பணிப்புடனும் விசுவாசத்துடனும் இருந்தான், மேலும், அவன் ஒருபோதும் அவருக்கு எதிராக எந்தவித குறைகளையும் பேசவில்லை. இதன் விளைவாக, அவன், அவர் சென்ற இடமெல்லாம் இயேசுவின் விசுவாசமுள்ள தோழன் ஆனான். பேதுரு, இயேசுவின் போதனைகள், அவரது மென்மையான வார்த்தைகள், அவர் உணவாக என்ன எடுத்துக்கொண்டார், அவரது உடை, அவரது தங்குமிடம் மற்றும் அவர் எப்படி பயணம் செய்தார் என்பதைக் கவனித்தான். அவன் எல்லா விஷயங்களிலும் இயேசுவைப் பின்பற்றினான். அவன் ஒருபோதும் சுயநீதியுள்ளவனாக இருக்கவில்லை, ஆனால் காலாவதியான அனைத்தையும் தூக்கி எறிந்துவிட்டு, வார்த்தையிலும் செயலிலும் இயேசுவின் முன்மாதிரியைப் பின்பற்றிக்கொண்டிருந்தான். அப்போதுதான், வானங்களும் பூமியும் மற்றும் அனைத்தும் சர்வவல்லமையுள்ளவரின் கரங்களில் இருந்ததாகவும், இந்தக் காரணத்திற்காகவே, அவன் தனிப்பட்ட விருப்பமின்றி இருப்பதாகவும் பேதுரு உணர்ந்தான். இயேசு எப்படி இருந்தார் என்ற அனைத்தையும் பேதுரு நன்கு உள்வாங்கி, அதை ஒரு முன்மாதிரியாகப் பயன்படுத்தினான். இயேசுவின் வாழ்க்கை அவர் செய்ததில் அவர் சுயநீதியுள்ளவராக இல்லை என்பதைக் காட்டுகிறது; தன்னைப் பற்றி பெருமையாகக் காட்டுவதற்குப் பதிலாக, ஜனங்களை அவர் அன்புடன் நடத்தினார். இயேசு எப்படிப்பட்டவராக இருந்தார் என்பதைப் பல்வேறு விஷயங்கள் காட்டின, இந்தக் காரணத்திற்காகவே, பேதுரு அவரைப் பற்றிய அனைத்தையும் பின்பற்றினான். பேதுருவின் அனுபவங்கள் அவனுக்கு இயேசுவின் மீதான அன்பின் அதிகப்படியான உணர்வை அளித்தன, மேலும் அவன் இதுபோன்ற விஷயங்களைச் சொன்னான்: “நான் சர்வவல்லவரைப் பிரபஞ்சம் முழுவதும் தேடியிருக்கிறேன், வானங்கள் மற்றும் பூமி மற்றும் எல்லாவற்றின் அதிசயங்களையும் கண்டிருக்கிறேன். மேலும் இவ்வாறு, சர்வவல்லவருடைய அழகின் ஆழமான உணர்வைப் பெற்றிருக்கிறேன். இருப்பினும், என் சொந்த இருதயத்தில் உண்மையான அன்பை நான் கொண்டிருந்திருக்கவில்லை, சர்வவல்லமையுள்ளவரின் அழகை நான் என் சொந்தக் கண்களால் பார்த்திருந்ததில்லை. இன்று, சர்வவல்லவரின் பார்வையில், நான் அவரால் தயவுடன் நோக்கிப் பார்க்கப்பட்டேன், இறுதியாக நான் தேவனுடைய அழகை உணர்ந்திருக்கிறேன். தேவன் எல்லாவற்றையும் சிருஷ்டித்திருப்பது மனிதகுலத்தை, அவரை நேசிக்கச் செய்வதற்காக மட்டுமல்ல என்பதை நான் இறுதியாகக் கண்டுபிடித்திருக்கிறேன்; எனது அன்றாட வாழ்வில், அவருடைய எல்லையற்ற தயவைக் கண்டுபிடித்திருக்கிறேன். இப்போது காணக்கூடியவற்றுடன் இது எவ்வாறு மட்டுப்படுத்தப்படலாம்?” காலம் செல்லச் செல்ல, அநேக அழகான விஷயங்கள் பேதுருவில் வெளிப்பட்டன. அவன் இயேசுவுக்கு மிகவும் கீழ்ப்படிந்தவனாய் ஆனான், உண்மையிலேயே, அவன் சில பின்னடைவுகளையும் சந்தித்தான். இயேசு அவனைப் பல்வேறு இடங்களுக்குப் பிரசங்கிக்க அழைத்துச் சென்றபோது, பேதுரு எப்போதும் தன்னைத் தாழ்த்திக்கொண்டு இயேசுவின் பிரசங்கங்களைக் கேட்டுக்கொண்டிருந்தான். அவன் அநேக வருடங்களாக இயேசுவைப் பின்பற்றியதன் காரணமாக, அவன் ஒருபோதும் கர்வம் கொள்ளவில்லை. தாம் வந்திருப்பதற்கான காரணம் சிலுவையில் அறையப்பட வேண்டும், அதன்மூலம் அவர் தம்முடைய கிரியையை நிறைவேற்ற வேண்டும் என்பதற்காகத்தான் என்று இயேசுவால் சொல்லப்பட்ட பிறகு, பேதுரு அடிக்கடி தன் இருதயத்தில் வேதனையை உணர்ந்து, இரகசியமாகத் தனியாக அழுதான். ஆயினும்கூட, அந்த “துரதிர்ஷ்டவசமான” நாள் இறுதியாக வந்தது. இயேசு கைது செய்யப்பட்ட பிறகு, பேதுரு தன்னுடைய மீன்பிடிக்கும் படகில் தனியாக அழுது, இதற்காக பல ஜெபங்களை ஏறெடுத்தான். ஆனாலும் அவனது உள்ளத்தில், இது பிதாவாகிய தேவனுடைய சித்தம் என்றும், அதை யாராலும் மாற்ற முடியவில்லை என்றும் அவன் அறிந்திருந்தான். அவன் தனது அன்பினால் மட்டுமே வேதனையடைந்து கண்ணீரினால் நிறைந்த கண்களுடன் இருந்தான். இது நிச்சயமாக ஒரு மனுஷனுடைய பலவீனமாகும். இவ்வாறு, இயேசு சிலுவையில் அறையப்படுவார் என்று அறிந்ததும், அவன் இயேசுவிடம், “நீர் விட்டுச் சென்ற பின்பு, நீர் மீண்டும் எங்கள் மத்தியில் இருக்கவும், எங்களைக் கவனித்துக்கொள்ளவும் திரும்பி வருவீரா? எங்களால் இன்னும் உம்மைப் பார்க்க முடியுமா?” என்று கேட்டான். இந்த வார்த்தைகள் மிகவும் குழந்தைத்தனமானவையாகவும், மனுஷீகக் கருத்துக்கள் நிறைந்தவையாகவும் இருந்தாலும், பேதுரு அனுபவிக்கிற துன்பத்தின் கசப்பை இயேசு அறிந்திருந்தார், எனவே அவருடைய அன்பின் மூலம் அவர் பேதுருவின் பலவீனத்தைக் கருதி: “பேதுருவே, நான் உன்னை நேசித்திருக்கிறேன். அது உனக்குத் தெரியுமா? நீ சொல்வதில் எந்தக் காரணமும் இல்லை என்றாலும், என் உயிர்த்தெழுதலுக்குப் பிறகு, 40 நாட்களுக்கு நான் ஜனங்களுக்கு முன்பாகத் தோன்றுவேன் என்று பிதாவானவர் வாக்குப்பண்ணி இருக்கிறார். என் ஆவியானவர் உங்கள் அனைவர் மீதும் அடிக்கடி கிருபை வழங்குவார் என்று நீ நம்புவதில்லையா?” என்று கூறினார். இதனால் பேதுரு சற்று ஆறுதலாக உணர்ந்தாலும், ஏதோ ஒன்று குறைவுற்றிருக்கிறது என்று உணர்ந்தான், அதனால், உயிர்த்தெழுந்த பிறகு, இயேசு அவனுக்கு முதல் முறையாக வெளிப்படையாகத் தோன்றினார். இருப்பினும், பேதுரு தனது எண்ணங்களைத் தொடர்ந்து சார்ந்துகொள்வதைத் தடுப்பதற்காக, பேதுரு அவருக்காகத் தயாரித்த ஆடம்பர உணவை இயேசு மறுத்து, கண் இமைக்கும் நேரத்தில் மறைந்துவிட்டார். அந்தத் தருணத்திலிருந்து, பேதுரு இறுதியாக கர்த்தராகிய இயேசுவைப் பற்றி ஆழமான புரிதலைப் பெற்றிருந்து, அவரை இன்னும் அதிகமாக நேசித்தான். உயிர்த்தெழுந்த பிறகு, இயேசு பேதுருவுக்கு அடிக்கடி தோன்றினார். நாற்பது நாட்களுக்குப் பிறகு அவர் பேதுருவுக்கு இன்னும் மூன்று முறை தோன்றினார், அதன்பின்னர், அவர் பரலோகத்திற்கு ஏறிச்சென்றிருந்தார். பரிசுத்த ஆவியானவரின் கிரியை முடிவடைய இருக்கும் போது, புதிய கிரியை தொடங்க இருக்கும் போது ஒவ்வொரு தோற்றமும் சரியாக இருந்தது.

பேதுரு தனது வாழ்நாள் முழுவதும், வாழ்வாதாரத்திற்காக மீன்பிடித்து வாழ்ந்தான், ஆனால் அதைவிட மேலாகப் பிரசங்கிப்பதற்காகவே வாழ்ந்தான். அவனது பிற்காலங்களில், அவன், பேதுரு எழுதின முதல் மற்றும் இரண்டாவது நிருபங்களையும், அதோடு கூட, அக்கால பிலதெல்பியா திருச்சபைக்குப் பல கடிதங்களையும் எழுதினான். இந்தக் காலத்து ஜனங்கள் அவனால் ஆழமாகத் தொடப்பட்டனர். அவன் தனது சொந்த நற்பெயர்களைப் பயன்படுத்தி ஜனங்களுக்கு போதிப்பதற்குப் பதிலாக, அவர்களுக்குப் பொருத்தமான வாழ்க்கைக்கான தேவையை வழங்கினான். இயேசு புறப்படுவதற்கு முன்பு அவருடைய போதனைகளை அவன் ஒருபோதும் மறக்கவில்லை, மேலும் அவனது வாழ்நாள் முழுவதும் அவைகளால் தொடப்பட்டான். இயேசுவைப் பின்பற்றும்போது, கர்த்தருடைய அன்பைத் தன்னுடைய மரணத்தின் மூலம் திருப்பிச் செலுத்தவும், எல்லாவற்றிலும் அவருடைய முன்மாதிரியைப் பின்பற்றவும் அவன் தீர்மானித்தான். இயேசு இதற்கு ஒப்புக்கொண்டார், எனவே பேதுருவுக்கு 53 வயதாக இருந்தபோது (இயேசு சென்று 20 ஆண்டுகளுக்கும் மேலாக ஆன பின்பு), அவனுடைய விருப்பத்தை நிறைவேற்ற உதவுவதற்காக இயேசு அவனுக்குத் தோன்றினார். அதைத் தொடர்ந்து ஏழு ஆண்டுகளில், பேதுரு தன்னைப் பற்றி அறிந்து கொள்வதற்காகத் தன் வாழ்நாளைச் செலவிட்டான். இந்த ஏழு வருடங்களின் முடிவில், ஒரு நாள், அவன் தலைகீழாக சிலுவையில் அறையப்பட்டான், இவ்வாறு தனது அசாதாரண வாழ்க்கையை முடிவுக்குக் கொண்டு வந்தான்.

வார்த்தை, தொகுதி 1. தேவனுடைய தோற்றமும் கிரியையும். “முழு பிரபஞ்சத்திற்கான தேவனுடைய வார்த்தைகளின் மறைபொருட்களைப் பற்றிய விளக்கங்கள், பேதுருவின் வாழ்க்கை” என்பதிலிருந்து

தேவனுடைய அனுதின வார்த்தைகள்  பகுதி 533

அந்தகாரத்தின் ஆதிக்கம் என்றால் என்ன? “அந்தகாரத்தின் ஆதிக்கம்” என்று அழைக்கப்படுவது: சாத்தானின் வஞ்சனை, சீர்கேடு, கட்டுகள் மற்றும் ஜனங்களைக் கட்டுப்படுத்துதல் ஆகியவற்றின் ஆதிக்கமாகும்; சாத்தானின் ஆதிக்கம் என்பது மரணத்தின் நிழல் கொண்ட ஒரு ஆதிக்கம். சாத்தானுடைய ஆதிக்கத்தின் கீழ் வாழ்பவர்கள் அனைவரும் அழிந்து போகும்படி தண்டிக்கப்படுகிறார்கள். தேவனிடத்தில் விசுவாசத்தைப் பெற்ற பின்பு அந்தகாரத்தின் ஆதிக்கத்திலிருந்து நீ எப்படித் தப்பித்துக் கொள்ள முடியும்? நீ தேவனிடத்தில் உண்மையாக ஜெபித்தவுடன், உன்னுடைய இருதயத்தை முழுவதுமாக அவரிடம் திருப்புகிறாய், அந்தச் சமயத்தில் உன்னுடைய இருதயம் தேவனுடைய ஆவியானவரால் உந்தப்படுகிறது. உன்னை முழுமையாக அவருக்குக் கொடுக்கும் விருப்பத்துடன் வளர்கிறாய், இந்த நேரத்தில், நீ அந்தகாரத்தின் ஆதிக்கத்திலிருந்து தப்பித்திருப்பாய். மனுஷன் செய்யும் அனைத்தும் தேவனைப் பிரியப்படுத்துவதாகவும் அவருடைய தேவைகளுக்கு ஏற்பவும் இருந்தால், அப்போது அவன் தேவனுடைய வார்த்தைகளுக்குள்ளும், அவருடைய பராமரிப்பு மற்றும் பாதுகாப்பின் கீழ் வாழும் ஒருவனாகவும் இருப்பான். தேவனுடைய வார்த்தைகளை ஜனங்கள் நடைமுறைப்படுத்த முடியாத பட்சத்தில், அவர்கள் எப்போதும் அவரை முட்டாளாக்க முயற்சிப்பார்களானால், அவரிடத்தில் அக்கறையில்லாதபடி நடந்து கொண்டால், அவர் வாழ்கிறார் என்பதை நம்பவில்லை என்றால்—இவர்கள் அனைவரும் அந்தகார ஆதிக்கத்தின் கீழ் வாழ்கிறவர்கள். தேவனுடைய இரட்சிப்பைப் பெறாத மனுஷர்கள் சாத்தானுடைய ஆளுகையின் கீழ் வாழ்கிறார்கள்; அதாவது, அவர்கள் அனைவரும் அந்தகார ஆதிக்கத்தின் கீழ் வாழ்கின்றனர். தேவனை விசுவாசிக்காதவர்கள் சாத்தானின் ஆதிக்கத்தின் கீழ் வாழ்கின்றனர். தேவன் வாழ்கிறார் என்று விசுவாசிக்கிறவர்கள் கூட, அவருடைய வெளிச்சத்தில் வாழ வேண்டும் என்ற அவசியமில்லை; ஏனென்றால், அவரை விசுவாசிக்கிறவர்கள் உண்மையில் அவருடைய வார்த்தைகளில் வாழ முடியாமலும், அல்லது தேவனுக்குக் கீழ்ப்படியாமலும் இருக்கலாம். மனுஷன் தேவனை விசுவாசிக்க மட்டுமே முடியும்; அவனுக்கு தேவனைப் பற்றிய அறிவு இல்லாததால், அவன் இன்னும் பழைய விதிகளுக்கு உட்பட்டு, ஜீவனற்ற வார்த்தைகளுக்கு மத்தியில், தேவனால் முழுமையாகச் சுத்திகரிக்கப்படாத, அவரால் முழுமையாக ஏற்றுக்கொள்ளப்படாத இருண்ட மற்றும் நிச்சயமற்ற ஒரு வாழ்க்கையை வாழ்ந்து வருகிறான். ஆகையால், தேவனை விசுவாசிக்காதவர்கள் அந்தகாரத்தின் ஆதிக்கத்தின் கீழ் வாழ்கிறார்கள் என்று சொல்லாமலே தெரியும்போது, தேவனை விசுவாசிப்பவர்கள் கூட அதன் ஆதிக்கத்தின் கீழ் இருக்கக்கூடும்; ஏனென்றால், அவர்களிடத்தில் பரிசுத்த ஆவியானவருடைய கிரியை இல்லாமலிருக்கிறது. தேவனுடைய கிருபை அல்லது இரக்கத்தைப் பெறாதவர்கள் மற்றும் பரிசுத்த ஆவியானவரின் கிரியையைக் காண முடியாதவர்கள் அனைவரும் அந்தகாரத்தின் ஆதிக்கத்தின் கீழ் வாழ்கின்றனர்; ஆகவே, பெரும்பாலான நேரத்தில், ஜனங்கள் தேவனுடைய கிருபையை வெறுமனே அனுபவிக்கிறார்கள்; ஆனால் இன்னும் அவரை அறியாதவர்களாக இருக்கிறார்கள். ஒரு மனுஷன் தேவனை விசுவாசித்தும், அவன் தன் வாழ்நாளின் பெரும்பகுதியை அந்தகாரத்தின் ஆதிக்கத்தின் கீழ் வாழ்ந்தால், இந்த மனுஷனின் வாழ்வு அதன் அர்த்தத்தை இழந்துவிட்டது என்பதாகும். மேலும், தேவன் இருக்கிறார் என்று விசுவாசிக்காதவர்களைப் பற்றிக் குறிப்பிட என்ன தேவை இருக்கிறது?

தேவனுடைய கிரியையை ஏற்றுக்கொள்ள முடியாதவர்கள், அல்லது தேவனுடைய கிரியையை ஏற்றுக்கொண்டும், அவருடைய கோரிக்கைகளை நிறைவேற்ற முடியாதவர்கள் அனைவரும் அந்தகாரத்தின் ஆதிக்கத்தின் கீழ் வாழும் ஜனங்களாவர். சத்தியத்தைத் தொடர்ந்து பின்பற்றுபவர்கள் மற்றும் தேவனுடைய கோரிக்கைகளை நிறைவேற்றக்கூடியவர்கள் மட்டுமே அவரிடமிருந்து ஆசீர்வாதங்களைப் பெறுவார்கள். மேலும் அவர்கள் மட்டுமே அந்தகாரத்தின் ஆதிக்கத்திலிருந்து தப்பிப்பார்கள். விடுவிக்கப்படாதவர்கள், குறிப்பிட்ட விஷயங்களால் எப்போதும் ஆட்கொள்ளப்படுபவர்கள், மற்றும் தங்கள் இருதயங்களை தேவனுக்குக் கொடுக்க முடியாதவர்கள் அனைவரும் சாத்தானுடைய கட்டின் கீழ், மரணத்தின் நிழலுக்குள் வாழ்பவர்களாவர். தங்கள் சொந்தக் கடமைகளில் உண்மையில்லாதவர்கள், தேவனுடைய கட்டளைக்கு உண்மையில்லாதவர்கள், சபையில் தங்கள் காரியங்களைச் செய்யத் தவறியவர்கள் அனைவரும் அந்தகாரத்தின் ஆதிக்கத்தின் கீழ் வாழும் ஜனங்களாவர். சபை வாழ்க்கையை வேண்டுமென்றே தொந்தரவு செய்பவர்கள், வேண்டுமென்றே தங்கள் சகோதர சகோதரிகளிடையே கருத்து வேறுபாட்டை விதைப்பவர்கள் அல்லது குழுக்களை உருவாக்குபவர்கள் சாத்தானின் கட்டுகளில் இன்னும் ஆழமாக அந்தகாரத்தின் ஆதிக்கத்தின் கீழ் வாழ்பவர்களாவர். தேவனுடன் வேண்டா வெறுப்பாக உறவு வைத்திருப்பவர்கள், எப்போதும் ஆடம்பரமான ஆசைகளைக் கொண்டவர்கள், எப்போதும் ஒரு லாபத்தைப் பெற விரும்புவோர், ஒருபோதும் தங்கள் மனநிலையில் மறுரூபத்தைப் பெற விரும்பாதவர்கள் அனைவரும் அந்தகாரத்தின் ஆதிக்கத்தின் கீழ் வாழும் ஜனங்களாவர். சத்தியத்தை நடைமுறைப்படுத்துவதில் எப்போதும் மந்தமானவர்களாகவும், ஒருபோதும் தீவிரமானவர்களாக இல்லாமலும், தேவனுடைய சித்தத்தை நிறைவேற்ற முற்படாதவர்களும், தங்கள் மாம்சத்தை மட்டுமே திருப்திப்படுத்த முயற்சிப்பவர்கள் அனைவரும் மரணத்தினால் போர்த்தப்பட்டு, அந்தகாரத்தின் ஆதிக்கத்தின் கீழ் வாழ்ந்து வருபவர்களாவர். தேவனுக்காகக் கிரியை செய்யும் போது, சூது மற்றும் வஞ்சகத்தில் ஈடுபடுபவர்கள், சரியான முறையில் தேவனைக் கையாளாதவர்கள், தேவனை ஏமாற்றுபவர்கள், எப்போதும் தங்களுக்குத் தாங்களே திட்டமிடுவோர் அனைவரும் அந்தகாரத்தின் ஆதிக்கத்தின் கீழ் வாழும் ஜனங்களாவர். தேவனை உண்மையாக நேசிக்க முடியாதவர்கள், சத்தியத்தைப் பின்தொடராதவர்கள், தங்கள் மனநிலையை மாற்றுவதில் கவனம் செலுத்தாதவர்கள் அனைவரும் அந்தகாரத்தின் ஆதிக்கத்தின் கீழ் வாழும் ஜனங்களாவர்.

வார்த்தை, தொகுதி 1. தேவனுடைய தோற்றமும் கிரியையும். “அந்தகாரத்தின் ஆதிக்கத்திலிருந்து தப்பிச்செல், அப்பொழுது நீ தேவனால் ஆதாயப்படுத்தப்படுவாய்” என்பதிலிருந்து

தேவனுடைய அனுதின வார்த்தைகள்  பகுதி 534

தேவனால் புகழப்பட விரும்பினால், முதலில் நீங்கள் சாத்தானின் அந்தகார ஆதிக்கத்திலிருந்து தப்பித்து, உன்னுடைய இருதயத்தைத் திறந்து தேவனுக்கு நேராக அதை முழுவதுமாக திருப்ப வேண்டும். இப்போது நீ செய்கிற காரியங்களை தேவன் புகழ்வாரா? உன்னுடைய இருதயத்தை தேவனிடத்திற்குத் திருப்பியிருக்கிறாயா? நீ செய்திருக்கிற காரியங்கள் தேவன் உன்னிடம் எதிர்பார்த்ததாக இருக்கின்றனவா? அவை உண்மைக்கு ஏற்றதாக இருக்கின்றனவா? எல்லா நேரங்களிலும் உங்களைச் சோதித்துப் பார்த்து, தேவனுடைய வார்த்தைகளைப் புசிப்பதிலும் குடிப்பதிலும் கவனம் செலுத்துங்கள்; உங்கள் இருதயத்தை முழுமையாக அவருக்கு முன்பாக வைத்து, அவரை உண்மையுடன் நேசிக்கவும், தேவனுக்காக உங்களையே பக்தியுடன் அர்ப்பணியுங்கள். இதைச் செய்கிறவர்கள் நிச்சயமாக தேவனால் புகழப்படுவார்கள். தேவனை விசுவாசிக்கிறவர்கள், இன்னும் சத்தியத்தைப் பின்பற்றாதவர்களாக இருப்பார்களானால், சாத்தானின் ஆதிக்கத்திலிருந்து தப்பிக்க வழி இல்லை. தங்கள் வாழ்க்கையை நேர்மையுடன் வாழாதவர்கள், மற்றவர்களுக்கு முன்பாக ஒரு விதமாகவும், ஆனால் அவர்களின் முதுகுக்குப் பின்னால் வேறு விதமாகவும் நடந்துகொள்பவர்கள், அவர்களின் சாராம்சம் நயவஞ்சகமாகவும், தந்திரமாகவும், தேவனுக்கு நம்பிக்கைக்குரிய நபராக இல்லாமலும் இருக்கும் பட்சத்திலும், தாழ்மை, பொறுமை மற்றும் அன்பின் தோற்றத்தைத் தருபவர்கள்; இப்படிப்பட்ட அனைவரும் அந்தகாரத்தின் ஆதிக்கத்தின் கீழ் வாழ்பவர்களுடைய பொதுவான பிரதிநிதிகளாவர். அவர்கள் சர்ப்பத்தைப் போன்றவர்களே. தங்கள் சொந்த நலனுக்காக மட்டுமே தேவனை விசுவாசிக்கிறவர்கள், சுயநீதியுள்ளவர்கள், கர்வமுள்ளவர்கள், பகட்டாக நடந்துகொள்பவர்கள், தங்கள் சொந்த அந்தஸ்தைப் பாதுகாப்பவர்கள், இவர்கள் அனைவரும் சாத்தானை நேசிப்பவர்கள் மற்றும் சத்தியத்தை எதிர்ப்பவர்களாவர். இந்த ஜனங்கள் தேவனை எதிர்க்கிறார்கள், மற்றும் முற்றிலும் சாத்தானுக்குச் சொந்தமானவர்களாவர். தேவனுடைய பாரத்தைக் கண்டுகொள்ளாதவர்கள், முழு மனதுடன் தேவனுக்கு ஊழியம் செய்யாதவர்கள், எப்போதும் தங்கள் சுய நலன்களிலும், தங்கள் குடும்ப நலன்களிலும் அக்கறை கொண்டவர்கள், தேவனுக்காக தங்களை அர்ப்பணிக்கும்படி, எல்லாவற்றையும் கைவிட முடியாதவர்கள், அவருடைய வார்த்தைகளின்படி ஒருபோதும் வாழாதவர்கள், இவர்கள் அனைவரும், அவருடைய வார்த்தைகளுக்குப் புறம்பே உள்ளவர்களாவர். அத்தகையவர்கள் தேவனுடைய புகழைப் பெற முடியாது.

தேவன் மனுஷர்களைப் படைத்தபோது, அவர்கள் அவருடைய நிறைவை அனுபவித்து, அவரை உண்மையாக நேசிக்க வேண்டும் என்பதற்காகவே இருந்தது; இந்த வழியில், மனுஷர்கள் அவருடைய வெளிச்சத்தில் வாழ்வார்கள். இன்று, தேவனை நேசிக்க முடியாதவர்கள், அவருடைய பாரங்களில் கவனம் செலுத்தாதவர்கள், தங்கள் இருதயங்களை முழுமையாக அவருக்குக் கொடுக்க இயலாதவர்கள், அவருடைய இருதயத்தைத் தங்களுடையதாக எடுத்துக் கொள்ள இயலாதவர்கள், அவருடைய பாரங்களைத் தங்களுடையது என்று தோள்கொடுக்க முடியாதவர்கள்—தேவனுடைய வெளிச்சம் அத்தகைய மனுஷர்கள் மீது பிரகாசிக்கிறதில்லை. எனவே அவர்கள் அனைவரும் அந்தகாரத்தின் ஆதிக்கத்தின் கீழ் வாழ்கின்றனர். அவர்கள் தேவனுடைய விருப்பத்திற்கு முற்றிலும் எதிரான ஒரு பாதையில் இருக்கிறார்கள்; மேலும் அவர்கள் செய்யும் எந்தவொரு விஷயத்திலும் சத்தியம் துளியளவும் இல்லை. அவர்கள் சாத்தானுடன் உளையான சேற்றில் புரளுகிறவர்கள்; இவர்கள் அனைவரும் அந்தகாரத்தின் ஆதிக்கத்தின் கீழ் வாழும் ஜனங்களாவர். நீ அடிக்கடி தேவனுடைய வார்த்தைகளைப் புசித்து, குடிக்க முடியுமானால், அவருடைய சித்தத்தைக் கவனித்து அவருடைய வார்த்தைகளை நடைமுறைக்குக் கொண்டுவர முடியுமானால், நீ தேவனுக்குச் சொந்தமானவன், மற்றும் நீ அவருடைய வார்த்தைகளின்படி வாழ்கிற ஒரு நபர். சாத்தானின் ஆதிக்கத்திலிருந்து தப்பித்து தேவனுடைய வெளிச்சத்தில் வாழ நீ ஆயத்தமா? நீ தேவனுடைய வார்த்தைகளுக்குள் வாழ்ந்தால், பரிசுத்த ஆவியானவருக்கு அவருடைய கிரியையை நடப்பிக்க ஒரு வாய்ப்பு கிடைக்கும்; நீ சாத்தானின் ஆதிக்கத்தின் கீழ் வாழ்ந்தால், பரிசுத்த ஆவியானவருக்கு அத்தகைய வாய்ப்பை வழங்க மாட்டாய். மனுஷர்கள் மீது பரிசுத்த ஆவியானவர் நடப்பிக்கிற கிரியை, அவர் அவர்கள் மீது பிரகாசிக்கச் செய்கிற ஒளி, அவர் அவர்களுக்குக் கொடுக்கும் நம்பிக்கை ஆகியவை ஒரு கணம் மட்டுமே நீடிக்கும்; ஜனங்கள் ஜாக்கிரதையாக இல்லாவிட்டால், கவனம் செலுத்தவில்லை என்றால், பரிசுத்த ஆவியானவரின் கிரியை அவர்களைக் கடந்து சென்றுவிடும். மனுஷர்கள் தேவனுடைய வார்த்தைகளின்படி வாழ்ந்தால், பரிசுத்த ஆவியானவர் அவர்களுடன் இருப்பார், அவர்கள் மீது கிரியை செய்வார். மனுஷர்கள் தேவனுடைய வார்த்தைகளின்படி வாழவில்லை என்றால், அவர்கள் சாத்தானின் கட்டுகளில் வாழ்கிறார்கள். மனுஷர்கள் சீர்கெட்ட மனப்பான்மையுடன் வாழ்ந்தால், அவர்கள் பரிசுத்த ஆவியானவரின் சமுகம் அல்லது கிரியையை பெற்றிருப்பதில்லை. நீ தேவனுடைய வார்த்தைகளின் எல்லைகளுக்குள் வாழ்ந்தால், தேவன் எதிர்பார்க்கிற நிலையில் நீ வாழ்ந்தால், அப்பொழுது நீ அவருக்கே சொந்தமான ஒருவன், அவருடைய கிரியை உன் மீது நிகழும்; நீ தேவன் எதிர்பார்க்கிற எல்லைகளுக்குள் வாழாமல், மாறாக, சாத்தானின் ஆளுகையின் கீழ் வாழ்ந்தால், நீ சாத்தானின் சீர்கேட்டிற்குள் நிச்சயமாக வாழ்கிறாய். தேவனுடைய வார்த்தைகளின்படி வாழ்வதன் மூலமும், உங்கள் இருதயத்தை அவருக்குக் கொடுப்பதன் மூலமும் மட்டுமே அவருடைய தேவைகளை உன்னால் பூர்த்தி செய்ய முடியும்; தேவனுடைய சொற்களை உன்னுடைய உயிர் வாழ்வதற்கான அடித்தளமாகவும், உன்னுடைய வாழ்க்கையின் யதார்த்தமாகவும் ஆக்க வேண்டும் என்று தேவன் கூறுவது போல் நீ கட்டாயம் செய்ய வேண்டும். அப்போதுதான் நீ தேவனுக்குச் சொந்தமானவன். நீ உண்மையில் தேவனுடைய விருப்பத்திற்கு ஏற்றபடி பயிற்சி செய்தால், அவர் உன்னில் கிரியை செய்வார். மேலும் நீ அவருடைய முகத்தின் வெளிச்சத்தில், அவருடைய ஆசீர்வாதங்களின்கீழ் வாழ்வாய்; பரிசுத்த ஆவியானவர் நடப்பிக்கும் கிரியையை நீ புரிந்துகொண்டு, தேவனுடைய பிரசன்னத்தின் சந்தோஷத்தை உணருவாய்.

வார்த்தை, தொகுதி 1. தேவனுடைய தோற்றமும் கிரியையும். “அந்தகாரத்தின் ஆதிக்கத்திலிருந்து தப்பிச்செல், அப்பொழுது நீ தேவனால் ஆதாயப்படுத்தப்படுவாய்” என்பதிலிருந்து

தேவனுடைய அனுதின வார்த்தைகள்  பகுதி 535

அந்தகாரத்தின் ஆதிக்கத்திலிருந்து தப்பிக்க, நீங்கள் முதலில் தேவனிடம் விசுவாசமுள்ளவர்களாக இருக்க வேண்டும், மற்றும் சத்தியத்தைப் பின்தொடர இருதயத்தில் ஆர்வம் கொண்டிருக்க வேண்டும். அப்போதுதான் நீங்கள் சரியான நிலையைக் கொண்டிருக்க முடியும். சரியான நிலையில் வாழ்வது அந்தகாரத்தின் ஆதிக்கத்திலிருந்து தப்பிப்பதற்கான முன்நிபந்தனை ஆகும். சரியான நிலையைக் கொண்டிராமல் இருத்தல் என்பது, தேவனிடத்தில் விசுவாசமுள்ளவர்களாக இல்லாமல் போவது, சத்தியத்தைத் தேட இருதயத்தில் ஆர்வம் காட்டாதது ஆகும். இப்படிப்பட்டவர்கள் அந்தகாரத்தின் ஆதிக்கத்திலிருந்து தப்பிப்பது கேள்விக்குறியாக உள்ளது. அந்தகாரத்தின் ஆதிக்கத்திலிருந்து மனுஷன் தப்பிப்பதற்கான அடிப்படையே எனது வார்த்தைகள், என் வார்த்தைகளுக்கு ஏற்றபடி நடக்க முடியாதவர்கள் அந்தகாரத்தின் ஆதிக்கத்திலிருந்து தப்ப முடியாது. தேவனுடைய வார்த்தைகளின் வழிகாட்டுதலின் கீழ் வாழ்தல், தேவனுக்கு உண்மையுள்ள நிலையில் வாழ்தல், சத்தியத்தைத் தேடும் நிலையில் வாழ்தல், தேவனின் நிமித்தம் தன்னை உண்மையாக அர்ப்பணிக்கும் யதார்த்தத்தில் வாழ்தல், மற்றும் தேவனை உண்மையாக நேசிக்கும் நிலையில் வாழ்தல் ஆகியவற்றை சரியான நிலையில் வாழ்தல் எனலாம். இந்த நிலைகளிலும் இந்த யதார்த்தத்திற்குள்ளும் வாழ்பவர்கள் சத்தியத்தின் ஆழத்திற்குள் பிரவேசிக்கும்போது மெதுவாக மறுரூபமடைவார்கள், மேலும் கிரியை ஆழமாகச் செல்லும்போது அவர்கள் மாற்றமடைவார்கள்; இறுதியில், அவர்கள் நிச்சயமாகவே தேவனால் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டவர்களாகவும், தேவனை உண்மையாக நேசிப்பவர்களாகவும் மாறுவார்கள். அந்தகாரத்தின் ஆதிக்கத்திலிருந்து தப்பித்தவர்கள் படிப்படியாக தேவனுடைய சித்தத்தைக் கேட்டறிந்துகொண்டு படிப்படியாக அதைப் புரிந்துகொண்டு, இறுதியில் தேவனின் நம்பிக்கைக்குரியவர்களாக மாறுவார்கள். அவர்கள் தேவனைப் பற்றி எந்த மாற்றுக் கருத்தையும் கொண்டிருப்பதில்லை, அவருக்கு எதிராகக் கலகம் செய்யவதுமில்லை, ஆனால், அதற்கு முன் அவர்கள் பெற்றிருந்த கருத்துக்களையும், கலகத்தனத்தையும் வெறுக்கிறார்கள், மேலும் தேவன் மீதான உண்மையான அன்பு அவர்களின் இருதயங்களில் எழுகிறது. அந்தகாரத்தின் ஆதிக்கத்திலிருந்து தப்பிக்க முடியாத ஜனங்கள் அனைவரும் மாம்சத்தினால் முழுமையாக ஆக்கிரமிக்கப்பட்டு, கலகத்தால் நிறைந்தவர்களாவர்; அவர்களின் இருதயங்கள் மனுஷீக எண்ணங்கள் மற்றும் வாழ்க்கைக்கான தத்துவங்கள் மட்டுமல்லாமல் அவர்களின் சொந்த நோக்கங்கள் மற்றும் ஆழ்ந்த சிந்தனைகளால் நிரப்பப்பட்டுள்ளன. தேவன் எதிர்பார்ப்பது மனிதனிடமிருந்து ஒரு தனி அன்பு மட்டுமே; அவர் எதிர்பார்ப்பது என்னவென்றால், மனுஷன் அவருடைய வார்த்தைகளாலும், அவருக்காக அன்பு நிறைந்த இருதயத்தாலும் ஆக்கிரமிக்கப்பட வேண்டும். தேவனுடைய வார்த்தைகளில் வாழ்வது, அவர்கள் தேட வேண்டியவற்றிற்காக அவருடைய வார்த்தைகளில் தேடுவது, தேவனை அவருடைய வார்த்தைகளின் நிமித்தம் நேசிப்பது, அவருடைய வார்த்தைகளுக்காக ஓடுவது, அவருடைய வார்த்தைகளுக்காக வாழ்வது—மனுஷன் அடைய முயற்சிக்க வேண்டிய குறிக்கோள்கள் இவையே. அனைத்தும் தேவனுடைய வார்த்தைகளின் மீது கட்டப்பட வேண்டும்; அப்போதுதான் மனுஷனால் தேவனுடைய எதிர்பார்ப்புகளை நிறைவேற்ற முடியும். மனுஷன் தேவனுடைய வார்த்தைகளைத் தரித்துக்கொள்ளவில்லை என்றால், அவன் சாத்தானிடம் அகப்பட்டிருக்கும் ஒரு புழு தவிர வேறில்லை! இதை சீர்தூக்கிப்பாருங்கள்: தேவனுடைய வார்த்தை உனக்குள் எந்த அளவு வேரூன்றியுள்ளது? அவருடைய வார்த்தைகளின்படி நீ எந்த விஷயங்களில் வாழ்கிறாய்? எந்த விஷயங்களில் நீ அவற்றுக்கு ஏற்ப வாழவில்லை? தேவனுடைய வார்த்தைகள் உன்னை முழுமையாக ஆட்கொள்ளவில்லை என்றால், உன்னுடைய இருதயத்தை சரியாக ஆக்கிரமிப்பது வேறு எது? உன் அன்றாட வாழ்க்கையில், நீ சாத்தானால் கட்டுப்படுத்தப்படுகிறாயா, அல்லது தேவனுடைய வார்த்தைகளால் நீ நிறைந்திருக்கிறாயா? அவருடைய வார்த்தைகள் உன்னுடைய ஜெபங்களுக்கு ஆதாரமாக உள்ள அடித்தளமாக இருக்கிறதா? தேவனுடைய வார்த்தைகளின் பிரகாசம் மூலம் நீ உன்னுடைய எதிர்மறை நிலையிலிருந்து வெளியே வந்திருக்கிறாயா? தேவனுடைய வார்த்தைகளை உன்னுடைய வாழ்வின் அடித்தளமாக எடுத்துக்கொள்ள, எல்லோரும் இதற்குள்ளாகவே நுழைதல் வேண்டும். அவருடைய வார்த்தைகள் உன்னுடைய வாழ்க்கையில் இல்லாவிட்டால், நீ அந்தகாரத்தின் ஆதிக்கத்தின் கீழ் வாழ்கிறாய், நீ தேவனுக்கு எதிராகக் கலகம் செய்கிறாய், நீ அவரை எதிர்க்கிறாய், மற்றும் அவருடைய நாமத்தை கனவீனப்படுத்துகிறாய். இத்தகைய ஜனங்களுடைய தேவன் மீதான நம்பிக்கை, முற்றிலும் தீங்கு மற்றும் உபத்திரவமுமாய் இருக்கிறது. அவருடைய வார்த்தைகளுக்கு ஏற்றபடி உன்னுடைய வாழ்க்கையில் எவ்வளவு வாழ்ந்திருக்கிறாய்? அவருடைய வார்த்தைகளுக்கு ஏற்றபடி உன்னுடைய வாழ்க்கையில் எவ்வளவு வாழவில்லை? உன்னிடம் இருந்து தேவனுடைய எந்த வார்த்தை, எவ்வளவு உனக்குத் தேவைப்பட்டதோ அவ்வளவு உனக்குள் நிறைவேறியிருக்கிறதா? உன்னில் இழந்துபோனவை எவ்வளவு? இதுபோன்ற விஷயங்களை நீ கூர்ந்து கவனித்தாயா?

அந்தகாரத்தின் ஆதிக்கத்திலிருந்து தப்பிக்க, பரிசுத்த ஆவியானவரின் கிரியை மற்றும் மனுஷனின் அர்ப்பணிப்புடன் கூடிய ஒத்துழைப்பு இரண்டுமே தேவை. மனுஷன் சரியான பாதையில் இல்லை என்று நான் ஏன் சொல்கிறேன்? சரியான பாதையில் செல்லும் நபர்கள் முதலில் தங்கள் இருதயங்களை தேவனுக்குக் கொடுக்க முடியும். இது பிரவேசிப்பதற்கு மிக நீண்ட காலம் எடுக்கும் ஒரு பணியாகும், ஏனென்றால் மனித இனம் எப்போதும் அந்தகாரத்தின் ஆதிக்கத்தின் கீழ் உள்ளது, மற்றும் ஆயிரக்கணக்கான ஆண்டுகளாக சாத்தானின் கட்டுகளின் கீழ் வாழ்ந்து வருகிறது. எனவே, இந்தப் பிரவேசத்தை வெறும் ஒன்று அல்லது இரண்டு நாட்களில் அடைய முடியாது. இந்தக் கேள்வியை நான் இன்று எழுப்பினேன், ஆகவே, மனுஷர்கள் தங்கள் சொந்த நிலையைப் பற்றிய உணர்வைப் பெற்றுக்கொள்ள முடியும்; அந்தகாரத்தின் ஆதிக்கம் என்ன என்பது, மற்றும் வெளிச்சத்தில் வாழ்வது என்றால் என்ன என்பதை மனிதனால் உணர முடிந்தவுடன், பிரவேசம் மிகவும் எளிதாகிறது. ஏனென்றால், நீ அதிலிருந்து தப்பிப்பதற்கு முன்பு சாத்தானின் ஆதிக்கம் என்ன என்பதை நீ அறிந்திருக்க வேண்டும்; அதற்குப் பிறகுதான் அதைத் தூக்கி எறிய உங்களுக்கு ஒரு வழி இருக்கும். அதன்பிறகு செய்ய வேண்டியது, அதுதான் மனுஷர்களின் சொந்தத் தொழில். நேர்மறையான பார்வையிலிருந்து எல்லாவற்றிலும் பிரவேசியுங்கள், ஒருபோதும் செயலற்ற முறையில் காத்திருக்க வேண்டாம். இந்த வழியில் மட்டுமே நீங்கள் தேவனால் ஆதாயப்படுத்தப்பட முடியும்.

வார்த்தை, தொகுதி 1. தேவனுடைய தோற்றமும் கிரியையும். “அந்தகாரத்தின் ஆதிக்கத்திலிருந்து தப்பிச்செல், அப்பொழுது நீ தேவனால் ஆதாயப்படுத்தப்படுவாய்” என்பதிலிருந்து

தேவனுடைய அனுதின வார்த்தைகள்  பகுதி 536

தேவனுடைய ஒவ்வொரு வார்த்தையும் உயிருக்கு ஆபத்தான இடங்களில் ஓங்கி அடித்து, நம்மைக் காயப்படுத்தி, பயத்தினால் நிறைந்திருக்கச் செய்கிறது. அவர் நமது கருத்துகளையும், நமது கற்பனைகளையும், நமது கேடான மனநிலையையும் அம்பலப்படுத்துகிறார். நாம் சொல்லும் மற்றும் செய்யும் எல்லா காரியங்கள் முதற்கொண்டு, நம்முடைய எல்லா எண்ணங்கள் மற்றும் யோசனைகள் வரை, நம்முடைய சுபாவமும் சாராம்சமும் அவருடைய வார்த்தைகளில் வெளிப்பட்டு, நம்மை அச்ச நிலையில் ஆழ்த்தி, நமது அவமானத்தை மறைக்க இடமில்லாமல் நடுங்குகிறோம். நம்முடைய செயல்கள், நம்முடைய குறிக்கோள்கள், நோக்கங்கள் மற்றும் நாம் ஒருபொழுதும் கண்டுபிடிக்காத கேடான மனநிலை எல்லாவற்றையும் பற்றி அவர் ஒவ்வொன்றாக நம்மிடம் சொல்கிறார், நம்முடைய மோசமான குறைபாடு அனைத்தையும் அம்பலப்படுத்தியதாக உணரச் செய்து, நம்மை இன்னும் முழுமையாக ஆட்கொள்கிறார். நாம் அவரை எதிர்த்ததற்காக அவர் நம்மை நியாயந்தீர்க்கிறார், அவரை நிந்தித்ததற்காகவும், பழித்துரைத்ததற்காகவும் நம்மைத் தண்டிக்கிறார். அவருடைய பார்வையில், நாம் மீட்டுக்கொள்ளப்படும் ஓர் அம்சமாக இல்லாமல், நாம் வாழும் சாத்தானாக இருக்கிறோம் என்பதை நம்மை உணரச் செய்கிறார். நமது நம்பிக்கைகள் பாழாகிப்போய்விட்டன, அவரிடம் எந்தவொரு நியாயமற்ற கோரிக்கைகளை முன்வைக்கவோ அல்லது அவரைப் பற்றிய வடிவமைப்புகள் எதையும் பயன்படுத்தவோ நாம் இனிமேலும் துணிவதில்லை, நம்முடைய கனவுகள் கூட ஒரே இரவில் மாயமாகிவிடுகின்றன. இது நம்மில் யாராலும் கற்பனை செய்துபார்க்க முடியாத மற்றும் நம்மில் யாரும் ஏற்றுக்கொள்ள முடியாத ஓர் உண்மையாகும். ஒரு கணப்பொழுதில், நமது ஆழ்மனதின் சமநிலையை இழக்கிறோம், மேலும் முன்னால் உள்ள பாதையில் எவ்வாறு தொடர்ந்து பயணிக்கலாம் அல்லது நமது நம்பிக்கைகளில் எவ்வாறு தொடர்வது என்று நமக்குத் தெரிவதில்லை. நமது விசுவாசம் சதுக்கம் ஒன்றிற்கு திரும்பிச் சென்றுள்ளது போலவும், நாம் ஒருபொழுதும் கர்த்தராகிய இயேசுவைச் சந்தித்ததில்லை அல்லது அவரைத் தெரிந்துகொண்டதில்லை என்பது போலவும் தோன்றுகிறது. நமது கண்களுக்கு முன்னால் உள்ள அனைத்தும் நம்மைக் குழப்பத்தில் ஆழத்துகின்றன, மேலும் நம்மை உறுதியில்லாமல் அலைக்கழிக்கின்றன. நாம் திகைத்து நிற்கிறோம், நாம் விரக்தி அடைகிறோம், நமது இருதயங்களின் ஆழத்தில் கட்டுப்படுத்த இயலாத கோபமும் அவமானமும் உள்ளன. நாம் வெளியேறவும், வெளியேறுவதற்கான ஒரு வழியைக் கண்டுபிடிக்கவும் முயற்சி செய்கிறோம். மேலும் என்னவென்றால், நம்முடைய இருதயங்களை அவரிடம் ஊற்றுவதற்காக நம்முடைய இரட்சகராகிய இயேசுவுக்காகத் தொடர்ந்து காத்திருக்கிறோம். இறுமாப்போ அல்லது மனத்தாழ்மையோ இல்லாமல், ஒரு சமமான அடித்தளத்தில் இருக்க நாம் வெளிப்புறத்தில் தோன்றும் தருணங்களும் காணப்பட்டாலும், நாம் இதற்கு முன்பு உணராத இழப்பு உணர்வினால் நமது இருதயங்களில் வேதனைப்படுகிறோம். சில நேரங்களில் நாம் வெளிப்புறத்தில் அசாதாரணமாக அமைதியாக இருப்பது போலத் தோன்றினாலும், நமது மனமோ கொந்தளிக்கும் கடல் போல வேதனையுடன் சுழன்று கொண்டிருக்கிறது. அவருடைய நியாயத்தீர்ப்பும் ஆக்கினைத்தீர்ப்பும் நம்முடைய நம்பிக்கைகள் மற்றும் கனவுகள் அனைத்தையும் நம்மிடமிருந்து பறித்துக் கொண்டு, நம்முடைய பகட்டான ஆசைகளுக்கு முடிவுகட்டி, அவர் நம்முடைய இரட்சகர் என்றும், நம்மை இரட்சிக்க வல்லவர் என்றும் நம்புவதற்கு நம்மை விருப்பமற்றவராக்கியுள்ளன. அவருடைய நியாயத்தீர்ப்பும் சிட்சையும் நமக்கும் அவருக்கும் இடையில் யாரும் கடக்க விரும்பாத மிகவும் ஆழமான ஒரு பெரிய பள்ளத்தை திறந்துவைத்துள்ளன. அவருடைய நியாயத்தீர்ப்பினாலும் சிட்சையினாலும் நமது வாழ்வில் இதுபோன்றதொரு பெரிய பின்னடைவையும், இதுபோன்ற பெரிய அவமானத்தையும் அனுபவிப்பது இதுவே முதல் முறையாகும். அவருடைய நியாயத்தீர்ப்பும் சிட்சையும் தேவனுடைய கனத்தையும் மனுஷனின் குற்றத்தைச் சகித்துக்கொள்ள இயலாதத்தன்மையையும் உண்மையிலேயே பாராட்ட வைத்துள்ளன, இதனுடன் ஒப்பிடும்போது நாம் மிகவும் இழிவானவர்களாகவும், தூய்மையற்றவர்களாகவும் இருக்கிறோம். அவருடைய நியாயத்தீர்ப்பும் சிட்சையும் நாம் எவ்வளவு இறுமாப்புள்ளவர்களாகவும் பகட்டானவர்களாகவும் இருக்கிறோம் என்பதையும், மனுஷன் ஒருபொழுதும் தேவனுக்கு சமமாக மாட்டான் அல்லது தேவனுக்கு இணையாக மாட்டான் என்பதையும் நமக்கு முதன்முறையாக உணர வைத்துள்ளது. அவருடைய நியாயத்தீர்ப்பும் சிட்சையும் இனிமேலும் இதுபோன்றதொரு கேடான மனநிலையில் வாழாமலிருக்கவும், இந்த சுபாவத்தையும் சாராம்சத்தையும் நம்மிலிருந்து முடிந்தவரை சீக்கிரமே விரட்டவும், அவருக்கு இழிவாகவும் வெறுக்கத்தக்கதாகவும் இருப்பதை நிறுத்தவும் நம்மை ஏங்க வைத்துள்ளது. அவருடைய நியாயத்தீர்ப்பும் சிட்சையும் அவருடைய வார்த்தைகளுக்குக் கீழ்ப்படிவதிலும், இனிமேலும் அவருடைய திட்டங்களுக்கும் ஏற்பாடுகளுக்கும் விரோதமாகக் கலகம் செய்யாமலிருப்பதிலும் நம்மைச் சந்தோஷப்படுத்தியுள்ளன. அவருடைய நியாயத்தீர்ப்பும் சிட்சையும் மீண்டும் ஒரு முறை உயிர்வாழும் ஆசையை நமக்குக் கொடுத்துள்ளன, மேலும் அவரை நம்முடைய இரட்சகராக ஏற்றுக்கொள்வதில் நமக்குச் சந்தோஷத்தை அளித்துள்ளன…. நாம் ஜெயத்தின் கிரியையிலிருந்து, நரகத்திலிருந்து, மரண இருளின் பள்ளத்தாக்கிலிருந்து வெளியேறிவிட்டோம்…. சர்வவல்லமையுள்ள தேவன் இந்த ஜனக்கூட்டமாகிய நம்மை ஆதாயப்படுத்தியுள்ளார்! அவர் சாத்தானை ஜெயங்கொண்டிருக்கிறார், அவருடைய திரளான எதிரிகளைத் தோற்கடித்திருக்கிறார்!

வார்த்தை, தொகுதி 1. தேவனுடைய தோற்றமும் கிரியையும். “பிற்சேர்க்கை 4: தேவனுடைய தோன்றுதலை அவருடைய நியாயத்தீர்ப்பிலும் சிட்சையிலும் காணுதல்” என்பதிலிருந்து

தேவனுடைய அனுதின வார்த்தைகள்  பகுதி 537

உன்னுடைய சீர்கெட்ட மனநிலையைத் தள்ளிவிட்டு, சாதாரண மனித வாழ்வை வாழ்ந்தால் மட்டுமே நீ பரிபூரணப்படுவாய். உன்னால் தீர்க்கதரிசனம் உரைக்கவும், எந்த மறைபொருளையும் பேசவும் முடியாமற்போனாலும், நீ ஒரு மனித வாழ்வை வாழவும் மற்றும் ஒரு மனிதனின் சாயலை வெளிப்படுத்தவும் முடியும். தேவன் மனிதனைப் படைத்தார், ஆனால் பின்னர் மனிதன் சாத்தானால் சீர்கெட்டுப்போனான், அப்படியாக மக்கள் “மரித்தவர்களாக” மாறிப்போனார்கள். ஆகவே, நீ மாற்றமடைந்த பிறகு, இனி ஒருபோதும் இப்படி “மரித்தவர்களைப்” போல இருக்க மாட்டீர். தேவனுடைய வார்த்தைகள்தான் மக்களின் ஆவிகளைப் புத்துயிர் பெறச்செய்து அவர்களை மறுபடியும் பிறக்கச் செய்கின்றன, மேலும் மக்களின் ஆவிகள் மறுபடியும் பிறக்கும்போது, அவர்கள் ஜீவனிற்குள் வருகின்றனர். நான் “மரித்தவர்களைப்” பற்றி பேசும்போது, ஆவி இல்லாத மரித்தச் சடலங்களைத்தான் நான் குறிப்பிடுகிறேன், அவர்களுக்குள் ஆவிகள் இறந்துவிட்டன. ஜீவனின் புத்துயிர் மக்களின் ஆவிகளில் வரும்போது, மக்கள் ஜீவனிற்குள் வருவார்கள். முன்பு பேசப்பட்ட பரிசுத்தவான்கள், சாத்தானுடைய ஆதிக்கத்தின் கீழிருந்து, பின்னர் சாத்தானைத் தோற்கடித்து, ஜீவனிற்குள் வந்தவர்களைக் குறிக்கிறது. சீன தேசத்திலுள்ள தெரிந்துகொள்ளப்பட்ட ஜனங்கள் சிவப்பான பெரிய வலுசர்ப்பத்தின் கொடூரமான மற்றும் மனிதாபிமானமற்ற துன்புறுத்தல்களையும் தந்திரங்களையும் சகித்திருக்கிறார்கள், அது அவர்களை மனதளவில் பாதிப்புக்குள்ளாக்கி, மேலும் வாழ்வதற்குத் தைரியம் கூட இல்லாமல் போகச்செய்தது. இவ்விதமாக, அவர்களுடைய ஆவிகளின் விழிப்புணர்வானது அவர்களின் சாராம்சத்திலிருந்து தொடங்க வேண்டும்: கொஞ்சம் கொஞ்சமாக, அவர்களின் சாராம்சத்திலிருந்து, அவர்களுடைய ஆவிகள் விழிப்புணர்வு பெற வேண்டும். அவை ஒரு நாள் ஜீவனிற்குள் வரும்போது, தடைகள் ஒன்றும் இருக்காது, அனைத்தும் சுமூகமாக நடக்கும். தற்போது, இது அடைய முடியாததாகவே உள்ளது. மரணத்தைக் கொண்டுவரும் விதங்களில் பெரும்பாலான மக்கள் வாழ்கின்றனர்; அவர்கள் மரண உணர்வினால் சூழப்பட்டிருக்கிறார்கள், அவர்கள் இன்னும் அநேக காரியங்களில் குறைபாடுள்ளவர்களாக காணப்படுகின்றனர். சில மக்களுடைய வார்த்தைகள் மரணத்தைச் சுமந்து கொண்டிருக்கின்றன, அவர்களின் செயல்களும் மரணத்தைச் சுமக்கின்றன, மேலும் அவர்கள் வாழும் வாழ்க்கை கொண்டுவருகிற ஒவ்வொரு காரியமும் மரணத்தைக் கொண்டுள்ளன. இன்று, மக்கள் பகிரங்கமாக தேவனைக் குறித்த சாட்சி அளிக்கிறார்களானால், அவர்கள் இந்த விஷயத்தில் தோல்வியையே தழுவுவார்கள், ஏனென்றால் அவர்கள் இன்னும் முழுமையாக ஜீவனிற்க்குள் வரவில்லை, இப்படிப்பட்ட எண்ணற்ற மரித்தவர்கள் உங்களிடையே இருக்கிறார்கள். தமது கிரியையானது புறஜாதியினரிடையே விரைவாகப் பரவும்படிக்கு தேவன் ஏன் இன்று சில அடையாளங்களையும் அதிசயங்களையும் நடப்பிப்பதில்லை என்று சிலர் கேட்கிறார்கள். மரித்தவர்கள் தேவனுக்கு சாட்சியம் அளிக்க முடியாது; அது ஜீவனோடுள்ளவர்கள் மட்டுமே செய்யக்கூடிய ஒன்று, ஆனாலும் இன்று பெரும்பாலான மக்கள் “மரித்த மனிதர்களே;” அநேகர் வெற்றியைப் பெற முடியாமல் மரணத்தின் பிடியில், சாத்தானுடைய ஆதிக்கத்தின் கீழாக வாழ்கிறார்கள். இது இப்படியிருக்க, அவர்கள் தேவனுக்கு எப்படி சாட்சியம் அளிக்க முடியும்? அவர்கள் நற்செய்திப் பணியை எப்படிப் பரப்ப முடியும்?

இருளின் ஆதிக்கத்தின் கீழ் வாழ்பவர்கள் அனைவரும் சாத்தானால் பீடிக்கப்பட்டவர்களும் மரணத்தின் மத்தியிலே வாழ்பவர்களும் ஆவார்கள். தேவனால் இரட்சிக்கப்படாமலும், அவராலே நியாயந்தீர்க்கப்பட்டு தண்டிக்கப்படாமலும் இருக்கிற மக்கள் மரணத்தின் ஆதிக்கத்திலிருந்து தப்பிக்க முடியாதவர்களாக இருக்கிறார்கள்; அவர்களால் ஜீவனுள்ளவர்களாக மாற முடியாது. இந்த “மரித்த மனிதர்களால்” தேவனுக்கு சாட்சியம் அளிக்க முடியாது, மேலும் அவர்கள் தேவனாலே பயன்படுத்தப்படவும் முடியாது, அவர்கள் தேவனுடைய ராஜ்யத்திற்குள் நுழைவதும் கடினமான காரியமாயிருக்கும். தேவன் மரித்தவர்களுடைய சாட்சியத்தை அல்ல, ஜீவனுள்ளவர்களுடைய சாட்சியத்தையே விரும்புகிறார், மேலும் மரித்தவர்களையல்ல ஜீவனுள்ளவர்களையே அவருக்காக ஊழியம் செய்ய வேண்டுமென்று அவர் கேட்டுக்கொள்கிறார். “மரித்தவர்கள்” தேவனை எதிர்க்கிறவர்களும் கலகக்காரர்களுமாவார்கள்; அவர்கள் ஆவியில் உணர்வற்றவர்களும் தேவனுடைய வார்த்தைகளைப் புரிந்து கொள்ளாதவர்களுமாவார்கள்; அவர்கள் சத்தியத்தைத் தங்களுடைய வாழ்க்கையில் நடைமுறைக்குக் கொண்டுவராதவர்களாகவும், தேவனுக்குச் சிறிதேனும் விசுவாசமாக இல்லாதவர்களாகவும் இருக்கிறார்கள், அவர்கள் சாத்தானுடைய அதிகார ஆதிக்கத்தின் கீழாக வாழ்ந்து அவனுக்கேற்றபடி செயல்படுவார்கள். மரித்தவர்கள் சத்தியத்திற்கு எதிராக நிற்பதன் மூலமும், தேவனுக்கு எதிராகக் கலகம் செய்வதன் மூலமும், இழிவானவர்களாகவும், அற்பமானவர்களாகவும், துர்க்குணமுள்ளவர்களாகவும், மிருகத்தனமானவர்களாகவும், வஞ்சகமானவர்களாகவும், மற்றும் நயவஞ்சகமானவர்களாகவும் வெளிப்படுவார்கள். அத்தகையவர்கள் தேவனுடைய வார்த்தைகளைப் புசித்துக் குடித்தாலும், அவர்களால் தேவனுடைய வார்த்தைகளின்படி வாழ முடியாது; அவர்கள் உயிருடன் இருந்தாலும், அவர்கள் வெறுமனே நடக்கிற, சுவாசிக்கிற சடலங்களே. மரித்தவர்கள் தேவனைத் திருப்திப்படுத்த முற்றிலும் இயலாதவர்களாக இருக்கிறார்கள், அவருக்கு முழுமையாக கீழ்ப்படிந்திருப்பது என்பதும் மிகக் குறைவே. அவர்கள் அவரை ஏமாற்றவும், அவருக்கு எதிராக தேவதூஷணம் சொல்லவும், அவரைக் காட்டிக் கொடுக்கவும் மட்டுமே முடியும், மேலும் அவர்கள் வாழும் வாழ்க்கை கொண்டு வரும் அனைத்தும் சாத்தானின் சுபாவத்தை வெளிப்படுத்துகிறவைகளாகவே இருக்கின்றன. மக்கள் ஜீவனுள்ளவர்களாக மாறவும், தேவனுக்குச் சாட்சியம் அளிக்கவும், தேவனால் அங்கீகரிக்கப்படவும் விரும்பினால், அவர்கள் தேவனுடைய இரட்சிப்பை ஏற்றுக்கொள்ள வேண்டும்; அவர்கள் அவருடைய நியாயத்தீர்ப்புக்கும் சிட்சைக்கும் மகிழ்ச்சியுடன் ஒப்புக்கொடுக்க வேண்டும், மேலும் தேவனுடைய சுத்திகரிப்பை மகிழ்ச்சியுடன் ஏற்றுக்கொண்டு, அவரால் கையாளப்பட வேண்டும். அப்போதுதான் அவர்கள் தேவன் எதிர்பார்க்கிற அனைத்து சத்தியங்களையும் நடைமுறைக்குக் கொண்டுவர முடியும், அப்போதுதான் அவர்கள் தேவனுடைய இரட்சிப்பைப் பெற்று உண்மையில் ஜீவனுள்ளவர்களாக மாறுவார்கள். ஜீவனுள்ளவர்கள் தேவனாலே இரட்சிக்கப்பட்டவர்கள்; அவர்கள் தேவனால் நியாயந்தீர்க்கப்பட்டு சிட்சிக்கப்பட்டவர்களாக இருக்கிறார்கள், அவர்கள் தங்களை அர்ப்பணிக்கத் தயாராக இருக்கிறார்கள், மற்றும் தேவனுக்காகத் தங்கள் உயிரைக் கொடுப்பதில் மகிழ்ச்சியடைகிறார்கள், மேலும் அவர்கள் தங்கள் முழு வாழ்க்கையையும் மகிழ்ச்சியுடன் தேவனுக்கு ஒப்புக்கொடுக்கிறார்கள். ஜீவனுள்ளவர்கள் தேவனுக்குச் சாட்சியம் அளிக்கும்போதுதான் சாத்தானை வெட்கப்படுத்த முடியும்; ஜீவனுள்ளவர்கள் மட்டுமே தேவனுடைய நற்செய்திப் பணியைப் பரப்ப முடியும், ஜீவனுள்ளவர்கள் மட்டுமே தேவனுடைய இருதயத்திற்கு ஏற்றவர்களாக இருக்கிறார்கள், ஜீவனுள்ளவர்கள் மட்டுமே மெய்யான மனிதர்கள். முதன்முதலில் தேவனால் உருவாக்கப்பட்ட மனிதன் ஜீவனுடன் இருந்தான், ஆனால் சாத்தானின் சூழ்ச்சி மற்றும் சீர்கேட்டின் நிமித்தம் மனிதன் மரணத்தின் மத்தியிலும் சாத்தானுடைய ஆதிக்கத்தின் கீழும் வாழ்கிறான், ஆகவே, இவ்விதமாக, மக்கள் ஆவி இல்லாத மரித்தவர்களாய் மாறிப்போனார்கள், அவர்கள் தேவனை எதிர்க்கும் எதிரிகளாகிவிட்டார்கள், அவர்கள் சாத்தானின் கருவிகளாக மாறி, அவனுடைய சிறைக் கைதிகளாகிவிட்டார்கள். தேவனால் படைக்கப்பட்ட அனைத்து ஜீவனுள்ள மக்களும் மரித்த மனிதர்களாகிப்போனார்கள், ஆகவே தேவன் தம்முடைய சாட்சியத்தை இழந்துவிட்டார், மேலும் அவர் படைத்த மற்றும் அவருடைய சுவாசம் உள்ள ஒரே இனமாகிய மனிதகுலத்தையும் இழந்துபோனார். தேவன் தம்முடைய சாட்சியைத் திரும்பப் பெற்று, தம்முடைய கையால் சிருஷ்டிக்கப்பட்டு ஆனால் சாத்தானால் சிறைபிடிக்கப்பட்டுப் போனவர்களை மீட்க வேண்டுமென்றால், அவர் அவர்களை உயிரோடு எழுப்பவேண்டும், அப்படியாக அவர்கள் ஜீவனுள்ள மனிதர்களாக மாற வேண்டும், மேலும் அவர்கள் அவரது ஒளியில் வாழும்படிக்கு அவர்களைச் சீர்படுத்த வேண்டும். மரித்தவர்கள் ஆவி இல்லாதவர்களாக இருக்கிறார்கள், அவர்கள் அதீத நிலையில் உணர்ச்சியற்றவர்களும் தேவனை எதிர்க்கிறவர்களுமாய் இருக்கிறார்கள். தேவனை அறியாதவர்களில் அவர்கள் முதன்மையானவர்களாக இருக்கிறார்கள். தேவனுக்குக் கீழ்ப்படிய வேண்டும் என்கிற சிறிய எண்ணம் கூட இந்த மக்களுக்கு இல்லை; அவர்கள் அவருக்கு எதிராகக் கலகம் மட்டுமே செய்து, அவரை எதிர்க்கிறார்கள், மேலும் அவர்களிடம் அவருக்கான விசுவாசம் சிறிதளவும் இல்லை. ஜீவனுள்ளவர்களோ தங்கள் ஆவியில் மறுபடியும் பிறந்தவர்கள், தேவனுக்குக் கீழ்ப்படியத் தெரிந்தவர்கள், மற்றும் தேவனுக்கு விசுவாசமுள்ளவர்கள். அவர்களிடம் சத்தியமும் சாட்சியும் உள்ளது, இந்த மக்கள் மட்டுமே தேவனுடைய வீட்டில் அவரைப் பிரியப்படுத்துகிறார்கள். ஜீவனுக்குள் வரக்கூடியவர்களை தேவன் இரட்சிக்கிறார், அவர்கள் தேவனுடைய இரட்சிப்பைக் காணக்கூடியவர்களாயும், தேவனுக்கு விசுவாசமாக இருக்கக்கூடியவர்களாகவும், மற்றும் தேவனைத் தேடத் தயாராகவும் இருக்கிறார்கள். தேவனுடைய மனித அவதாரத்தையும் அவருடைய தோற்றத்தையும் விசுவாசிப்பவர்களை அவர் இரட்சிக்கிறார். சிலர் புதுவாழ்வுக்குள் வரலாம், சிலரால் வர முடியாமல் இருக்கலாம்; இது அவர்களின் சுபாவத்தை இரட்சிக்க முடியுமா இல்லையா என்பதைப் பொறுத்ததாகும். அநேகர் தேவனுடைய வார்த்தைகளை நிறைய கேள்விப்பட்டிருக்கிறார்கள், ஆனாலும் அவர்கள் தேவனுடைய சித்தத்தைப் புரிந்து கொள்ளவில்லை, அவர்களால் அவற்றை இன்னும் நடைமுறைக்குக் கொண்டுவர முடியவில்லை. அத்தகையவர்கள் எந்தவொரு சத்தியத்தையும் கைக்கொண்டு வாழ முடியாதவர்களாகவும், மேலும் தேவனுடைய கிரியையில் வேண்டுமென்றே தலையிடுகிறவர்களாகவும் இருக்கிறார்கள். அவர்கள் தேவனுக்காக எந்த கிரியையையும் செய்ய முடியாதவர்களாக இருக்கிறார்கள், அவர்களால் எதையும் தேவனுக்காக அர்ப்பணிக்க முடியாது, மேலும் அவர்கள் திருச்சபையின் பணத்தை ரகசியமாகச் செலவழித்து தேவனுடைய வீட்டிலே இலவசமாக சாப்பிடுகிறார்கள். இந்த மக்கள் மரித்தவர்களாக இருக்கிறார்கள், அவர்கள் இரட்சிக்கப்பட மாட்டார்கள். தேவன் தம்முடைய கிரியையை இலக்காகக் கொண்டுள்ள அனைவரையும் இரட்சிக்கிறார், ஆனால் அவருடைய இரட்சிப்பைப் பெற முடியாத ஒரு பகுதியினரும் இருக்கிறார்கள்; ஒரு சிறிய எண்ணிக்கையிலானவர்கள் மட்டுமே அவருடைய இரட்சிப்பைப் பெற முடியும். ஏனென்றால், பெரும்பாலான மக்கள் மிகவும் ஆழமாகச் சீர்கெட்டு மரித்தவர்களாகிவிட்டார்கள், அவர்கள் இரட்சிப்பிற்கு அப்பாற்பட்டவர்கள்; அவர்கள் சாத்தானால் முற்றிலுமாக ஆட்கொள்ளப்பட்டிருக்கிறார்கள், மேலும் அவர்கள் சுபாவத்தில் மிகுந்த தீங்கினால் நிறைந்திருக்கிறார்கள். அந்தச் சிறு எண்ணிக்கையிலான மக்களும் கூட தேவனுக்கு முழுமையாகக் கீழ்ப்படிய முடியாதவர்களாக இருக்கிறார்கள். அவர்கள் ஆதியிலிருந்தே தேவனுக்கு முற்றிலும் விசுவாசமாக இருந்தவர்கள் அல்ல, அல்லது ஆதியிலிருந்தே தேவன்மீது மிகுந்த அன்பு கொண்டிருந்தவர்கள் அல்ல; மாறாக, அவர்கள் தேவனுடைய கிரியையின் வெற்றியின் நிமித்தம் அவருக்குக் கீழ்ப்படிகிறவர்களாய் மாறியிருக்கிறார்கள், தேவனுடைய உன்னதமான அன்பின் நிமித்தமாக அவர்கள் தேவனைப் பார்க்கிறார்கள், தேவனுடைய நீதியான மனநிலையின் காரணமாக அவர்களுடைய மனநிலையில் மாற்றங்கள் ஏற்பட்டுள்ளன, மேலும் அவர்கள் தேவனுடைய கிரியையின் காரணமாக தேவனைப் பற்றிய அறிவைப் பெறுகிறார்கள், அவருடைய கிரியை நடைமுறைக்குரியதும் மற்றும் இயல்பானதுமாகும். தேவனுடைய இந்தக் கிரியை இல்லாமல், இந்த மக்கள் எவ்வளவு நல்லவர்களாக இருந்தாலும், அவர்கள் இன்னும் சாத்தானுக்குரியவர்களாகவே இருப்பார்கள், அவர்கள் இன்னும் மரணத்திற்குரியவர்களாகவே இருப்பார்கள், அவர்கள் இன்னும் மரித்தவர்களாகவே இருப்பார்கள். இந்த மக்கள் இன்று தேவனுடைய இரட்சிப்பைப் பெற முடியும் என்பது அவர்கள் தேவனோடு ஒத்துழைக்கத் தயாராக இருக்கிறார்கள் என்பதைப் பொறுத்ததாகும்.

ஜீவனுள்ளவர்கள் தேவனுக்கு விசுவாசமாக இருக்கிறபடியால், அவர்கள் தேவனாலே ஆதாயப்படுத்தப்பட்டு, அவருடைய வாக்குத்தத்தங்களின் மத்தியில் வாழ்வார்கள், மேலும் மரித்தவர்கள் தேவனுக்கு எதிரான தங்களுடைய எதிர்ப்பின் காரணமாக, அவர்கள் தேவனால் வெறுக்கப்பட்டு, நிராகரிக்கப்படுவார்கள், மற்றும் அவருடைய தண்டனை மற்றும் சாபங்களுக்கு மத்தியில் வாழ்வார்கள். இதுதான் தேவனுடைய நீதியான மனநிலை, இது எந்த மனிதனாலும் மாற்ற முடியாததாகும். தங்களுடைய சொந்த தேடலின் காரணமாக, மக்கள் தேவனுடைய அங்கீகாரத்தைப் பெற்று வெளிச்சத்தில் வாழ்கிறார்கள்; மக்களுடைய தந்திரமான திட்டங்கள் காரணமாக, அவர்கள் தேவனால் சபிக்கப்பட்டு தண்டனைக்குள்ளாகிறார்கள்; மக்கள் செய்த தீமையின் காரணமாக, அவர்கள் தேவனால் தண்டிக்கப்படுகிறார்கள், மேலும் மக்களுடைய ஏக்கம் மற்றும் விசுவாசம் நிமித்தமாக, அவர்கள் தேவனுடைய ஆசீர்வாதங்களைப் பெறுகிறார்கள். தேவன் நீதியுள்ளவர்: அவர் ஜீவனுள்ளவர்களை ஆசீர்வதிக்கிறார், மேலும் மரித்தவர்களை எப்போதும் மரணத்தின் மத்தியில் இருக்கத்தக்கதாகவும், ஒருபோதும் தேவனுடைய வெளிச்சத்தில் வாழக்கூடாதபடிக்கும், அவர்களைச் சபிக்கிறார். தேவன் என்றென்றுமாய் அவரோடு இருக்கத்தக்கதாக, ஜீவனுள்ளவர்களைத் தம்முடைய ராஜ்யத்திற்கும் அவருடைய ஆசீர்வாதங்களுக்கும் அழைத்துச் செல்வார். ஆனால் மரித்தவர்களைப் பொறுத்தவரை, அவர் அவர்களை அடித்து நித்திய மரணத்திற்கு ஒப்புக்கொடுப்பார்; அவர்கள் அவருடைய நாசத்தின் பொருளாய் இருப்பார்கள், அவர்கள் எப்போதும் சாத்தானுக்குச் சொந்தமானவர்களே. தேவன் ஒருவரையும் அநியாயமாக நடத்துவதில்லை. உண்மையிலேயே தேவனைத் தேடுகிறவர்கள் அனைவரும் தேவனுடைய வீட்டில் இருப்பார்கள், அதேவேளையில் தேவனுக்குக் கீழ்ப்படியாதவர்களும் அவருடன் இணங்கி நடக்காதவர்களும் மெய்யாகவே அவருடைய தண்டனையின் மத்தியில் வாழ்வார்கள். ஒருவேளை மாம்சத்தில் தேவனுடைய கிரியை பற்றி நீ உறுதியற்றவனாக இருக்கலாம்—ஆனால் ஒரு நாள், தேவனுடைய மாம்சமானது மனிதனின் முடிவை நேரடியாக ஏற்பாடு செய்யாமற்ப்போகும்; அதற்குப் பதிலாக, அவருடைய ஆவி மனிதன் போய்ச்சேருமிடத்தை ஏற்பாடு செய்யும், அந்த நேரத்தில் தேவனுடைய மாம்சமும் அவருடைய ஆவியும் ஒன்றாயிருக்கின்றன என்றும், அவருடைய மாம்சத்தால் தவறு செய்ய முடியாது என்றும், அவருடைய ஆவி இன்னும் முற்றிலும் மாசற்றது என்றும் மக்கள் அறிந்து கொள்வார்கள். இறுதியில், ஒருவர் அதிகமாகவோ அல்லது ஒருவர் குறைவாகவோ அல்ல ஜீவனிற்குள் வரும் அனைவரையும் அவர் தம்முடைய ராஜ்யத்திற்குள் அழைத்துச் செல்வார். ஜீவனிற்குள் வராத மரித்தவர்களைப் பொறுத்தவரை, அவர்கள் சாத்தானின் குகையில் தள்ளப்படுவார்கள்.

வார்த்தை, தொகுதி 1. தேவனுடைய தோற்றமும் கிரியையும். “ஜீவனிற்குள் வந்திருக்கிற ஒருவரா நீர்?” என்பதிலிருந்து

தேவனுடைய அனுதின வார்த்தைகள்  பகுதி 538

மனுஷனிடத்தில் பரிசுத்த ஆவியானவருடைய பாதையின் முதல் படி என்னவென்றால், எல்லாவற்றிற்கும் முன்பாக ஜனங்கள், நிகழ்வுகள் மற்றும் காரியங்கள் ஆகியவற்றிலிருந்து மனுஷனின் இருதயத்தை இழுத்து, தேவனுடைய வார்த்தைகளாலே தேவனுடைய வார்த்தைகள் யாவும் சந்தேகத்திற்கு அப்பாற்பட்டவை என்றும், முற்றிலும் உண்மையானவை என்றும் மனுஷனின் இருதயத்தை விசுவாசிக்க வைப்பதாகும். நீ தேவனை விசுவாசித்தால், நீ அவருடைய வார்த்தைகளை விசுவாசிக்க வேண்டும்; தேவன் மீதான பல வருட விசுவாசத்திற்குப் பிறகு, பரிசுத்த ஆவியானவரால் தெரிந்துகொள்ளப்பட்ட பாதையை நீ அறியாமலேயே இருந்தால், உண்மையிலேயே நீ ஒரு விசுவாசிதானா? தேவனுடன் ஒரு சரியான உறவைக் கொண்டுள்ள ஓர் இயல்பான மனித ஜீவியத்தை—அடைவதற்கு, நீ முதலில் அவருடைய வார்த்தைகளை நம்ப வேண்டும். ஜனங்களில் பரிசுத்த ஆவியானவருடைய கிரியையின் முதல் படியை நீ அடையவில்லை என்றால், அப்போது உன்னிடம் எந்த அஸ்திபாரமும் இருக்காது. குறைந்தபட்ச கோட்பாடுகள் கூட உனக்கு அப்பால் இருந்தால், நீ எப்படி முன்நோக்கிய பாதையில் நடப்பாய்? தேவன் மனுஷனை பரிபூரணப்படுத்தும் சரியான பாதையில் அடியெடுத்து வைப்பதென்பது பரிசுத்த ஆவியானவரின் தற்போதைய கிரியையின் சரியான பாதையில் பிரவேசிப்பது என்று அர்த்தமாகும், அதாவது பரிசுத்த ஆவியானவர் தெரிந்துகொள்ளும் பாதையில் அடியெடுத்து வைப்பது என்று அர்த்தமாகும். இப்போது, பரிசுத்த ஆவியானவரால் தெரிந்துகொள்ளப்படும் பாதையே தேவனுடைய தற்போதைய வார்த்தைகளாகும். ஆகவே, ஜனங்கள் பரிசுத்த ஆவியானவரின் பாதையில் அடியெடுத்து வைக்க வேண்டுமென்றால், அவர்கள் கீழ்ப்படிய வேண்டும், மாம்சமான தேவனுடைய தற்போதைய வார்த்தைகளைப் புசித்துப் பானம்பண்ண வேண்டும். அவர் செய்யும் கிரியையானது வார்த்தைகளின் கிரியையாக இருக்கிறது. சகலமும் அவருடைய வார்த்தைகளிலிருந்து துவங்குகிறது, சகலமும் அவருடைய வார்த்தைகளின் மீது, அவருடைய தற்போதைய வார்த்தைகளால் கட்டப்பட்டுள்ளது. மாம்சமான தேவனைப் பற்றி உறுதியாக இருந்தாலும் அல்லது மாம்சமான தேவனை அறிந்துகொண்டாலும், அவருடைய வார்த்தைகளில் ஒவ்வொருவரும் அதிக முயற்சியை செலவழிக்க வேண்டியிருக்கிறது. இல்லையென்றால், ஜனங்களால் எதையும் நிறைவேற்ற முடியாது மற்றும் ஒன்றுமில்லாமல் விடப்படுவார்கள். தேவனுடைய வார்த்தைகளைப் புசித்துப் பானம்பண்ணுதல் என்ற அஸ்திபாரத்தின் மீது கட்டி, இதன் மூலம் அவரைத் தெரிந்துகொண்டு, அவரைத் திருப்திப்படுத்துவதன் மூலம் மட்டுமே, ஜனங்களால் தேவனுடன் படிப்படியாக ஓர் இயல்பான உறவை ஏற்படுத்திக்கொள்ள முடியும். மனுஷனைப் பொறுத்தவரையில், அவருடைய வார்த்தைகளைப் புசித்து பானம்பண்ணி அவற்றைக் கடைப்பிடிப்பதைக் காட்டிலும் தேவனுடனான நல்ல ஒத்துழைப்பு எதுவுமில்லை. இதுபோன்ற பயிற்சி மூலம் தேவனுடைய ஜனங்களாகத் தங்கள் சாட்சியில் உறுதியாக நிற்க முடிகிறது. ஜனங்கள் புரிந்துகொண்டு தேவனுடைய தற்போதைய வார்த்தைகளின் சாராம்சத்துக்கு கீழ்ப்படியும்போது, பரிசுத்த ஆவியானவரால் வழிநடத்தப்படுவதற்கான பாதையில் அவர்கள் ஜீவிக்கின்றனர், மேலும் தேவன் மனுஷனைப் பரிபூரணமாக்கும் சரியான பாதையில் அடியெடுத்து வைத்திருக்கின்றனர். முன்னர், தேவனுடைய கிருபையை நாடுவதன் மூலம் அல்லது சமாதானத்தையும் சந்தோஷத்தையும் நாடுவதன் மூலம் தேவனுடைய கிரியையை ஜனங்களால் எளிதாகப் பெற முடிந்தது, ஆனால் இப்போது காரியங்கள் வேறுபட்டதாக இருக்கின்றன. மாம்சமான தேவனுடைய வார்த்தை இல்லாமல், அவருடைய வார்த்தைகளைக் குறித்த யதார்த்தம் இல்லாமல், ஜனங்களால் தேவனுடைய அங்கீகாரத்தைப் பெற முடியாது, மேலும் எல்லோரும் தேவனால் புறம்பாக்கப்படுவார்கள். ஓர் இயல்பான ஆவிக்குரிய ஜீவியத்தை அடைவதற்கு, ஜனங்கள் முதலில் தேவனுடைய வார்த்தைகளைப் புசித்துப் பானம்பண்ண வேண்டும், அவற்றை நடைமுறைப்படுத்த வேண்டும், அதன்பின், இந்த அஸ்திபாரத்தின் மீது, தேவனுடன் ஓர் இயல்பான உறவை ஏற்படுத்த வேண்டும். நீ எப்படி ஒத்துழைக்கிறாய்? தேவனுடைய ஜனங்களின் சாட்சியில் நீ எவ்வாறு உறுதியாக இருக்கிறாய்? நீ தேவனுடனான ஓர் இயல்பான உறவை எவ்வாறு உருவாக்குகிறாய்?

நீ உன் அன்றாட ஜீவியத்தில் தேவனுடன் ஓர் இயல்பான உறவைக் கொண்டிருக்கிறாயா என்பதைப் பார்ப்பது எப்படி:

1. தேவனுடைய சொந்த சாட்சியை நீ நம்புகிறாயா?

2. தேவனுடைய வார்த்தைகள் உண்மையானவையாகவும் பிழையற்றவையாகவும் இருக்கின்றன என்பதை நீ உன் இருதயத்தில் நம்புகிறாயா?

3. அவருடைய வார்த்தைகளைக் கடைப்பிடிக்கிற ஒருவனாய் நீ இருக்கிறாயா?

4. நீ அவர் அளித்த ஒப்புவிப்புக்கு உண்மையுள்ளவனாக இருக்கிறாயா? அவர் அளித்த ஒப்புவிப்புக்கு உண்மையுள்ளவனாக இருப்பதற்கு நீ என்ன செய்கிறாய்?

5. நீ செய்யும் சகலமும் தேவனைத் திருப்திப்படுத்துவதற்காகவும் அவருக்கு உண்மையுள்ளவனாக இருப்பதற்குமாக இருக்கிறதா?

மேலே பட்டியலிடப்பட்டுள்ள காரியங்களின் மூலம், தற்போதைய கட்டத்தில் நீ தேவனுடன் இயல்பான உறவு வைத்திருக்கிறாயா என்பதை கணக்கில் எடுத்துக் கொள்ளலாம்.

தேவன் அளிக்கும் ஒப்புவிப்பை உன்னால் ஏற்றுக்கொள்ளவும், அவருடைய வாக்குத்தத்தத்தை ஏற்றுக்கொள்ளவும், பரிசுத்த ஆவியானவரின் பாதையைப் பின்பற்றவும் முடியுமானால், அப்போதுதான் நீ தேவனுடைய சித்தத்தைப் பின்பற்றுகிறாய். உனக்குள் பரிசுத்த ஆவியானவரின் பாதையை நீ தெளிவாக அறிந்திருக்கிறாயா? இப்போது, நீ பரிசுத்த ஆவியானவரின் பாதைக்கு இணங்க செயல்படுகிறாயா? உன் இருதயம் தேவனுக்கு அருகில் வருகிறதா? பரிசுத்த ஆவியானவரின் புதிய ஒளியுடன் இணங்கிப்போக நீ விரும்புகிறாயா? நீ தேவனால் ஆதாயப்படுத்திக்கொள்ளப்பட விரும்புகிறாயா? நீ பூமியின் மீது தேவனுடைய மகிமையின் வெளிப்பாடாக மாற விரும்புகிறாயா? தேவன் உன்னிடம் கேட்பதை அடைவதற்கான மனவுறுதி உன்னிடம் உள்ளதா? தேவனுடைய வார்த்தைகள் பேசப்படும் போது, உனக்குள் ஒத்துழைக்கும் மனவுறுதி மற்றும் தேவனை திருப்திப்படுத்தும் மனவுறுதி இருந்தால், இதுவே உன் மனநிலையாக இருந்தால், தேவனுடைய வார்த்தைகள் உன் இருதயத்தில் கனி தந்துள்ளது என்று அர்த்தமாகும். உன்னிடம் இத்தகைய மனவுறுதி இல்லையென்றால், உன்னிடம் பின்தொடர்வதற்கான இலக்குகள் எதுவுமில்லாதிருந்தால், உன் இருதயம் தேவனால் ஏவப்படவில்லை என்று அர்த்தமாகும்.

வார்த்தை, தொகுதி 1. தேவனுடைய தோற்றமும் கிரியையும். “தங்கள் மனநிலையில் மாற்றம் அடைந்தவர்களே தேவனுடைய வார்த்தைகளைக் குறித்த யதார்த்தத்திற்குள் பிரவேசிப்பவர்கள்” என்பதிலிருந்து

தேவனுடைய அனுதின வார்த்தைகள்  பகுதி 539

ஒருவருடைய ஜீவியத்தின் மனநிலையிலுள்ள மாற்றத்தை நாடுவதில், நடைமுறைப் பாதை எளிதானது. உன் நடைமுறை அனுபவத்தில், பரிசுத்த ஆவியானவரின் தற்போதைய வார்த்தைகளை உன்னால் பின்பற்றவும், தேவனுடைய கிரியையை அனுபவிக்கவும் முடிந்தால், அப்போது உன் மனநிலை மாற்றத்துக்குத் தகுதியுள்ளதாக இருக்கிறது. நீ பரிசுத்த ஆவியானவர் சொல்லும் எல்லாவற்றையும் பின்பற்றி, பரிசுத்த ஆவியானவர் சொல்லும் அனைத்தையும் தேடினால், அப்போது நீ அவருக்குக் கீழ்ப்படிகிற ஒருவனாக இருக்கிறாய், உன் மனநிலையில் ஒரு மாற்றம் இருக்கும். பரிசுத்த ஆவியானவருடைய தற்போதைய வார்த்தைகளால் ஜனங்களுடைய மனநிலைகள் மாறுகின்றன. நீ எப்போதும் உன்னுடைய பழைய அனுபவங்களையும் கடந்த கால விதிமுறைகளையும் பற்றிக்கொண்டிருந்தால், உன் மனநிலை மாற முடியாது. சகல ஜனங்களும் இயல்பான மனிதத்தன்மையுடன் ஜீவனுக்குள் பிரவேசிக்கும்படி, பரிசுத்த ஆவியானவருடைய இன்றைய வார்த்தைகள் கேட்டிருந்தும், நீ வெளிப்புற காரியங்களில் உறுதியாக இருந்து, யதார்த்தத்தைப் பற்றிக் குழப்பமடைந்து அதை தீவிரமாக எடுத்துக்கொள்ளாதிருப்பாயானால், அப்போது நீ பரிசுத்த ஆவியானவருடைய கிரியையைக் கடைப்பிடிக்கத் தவறிய ஒருவனாகவும், பரிசுத்த ஆவியானவருடைய வழிகாட்டுதலின் பாதையில் பிரவேசிக்காத ஒருவனாகவும் இருப்பாய். நீ பரிசுத்த ஆவியானவருடைய தற்போதைய வார்த்தைகளைக் கடைப்பிடிக்கிறாயா இல்லையா என்பதையும் உன்னிடம் மெய்யான அறிவு இருக்கிறதா இல்லையா என்பதையும் பொறுத்துதான் உன் மனநிலை மாற முடியுமா முடியாதா என்பது உள்ளது. இது நீங்கள் முன்பு புரிந்துகொண்டதைப் போன்றது அல்ல. நீ முன்பு புரிந்துகொண்ட உன் மனநிலையின் மாற்றம் என்னவென்றால், விரைவாக நியாயந்தீர்க்கும் நீ தேவனுடைய தண்டனையின் மூலம் சிந்திக்காமல் பேசுவதை நிறுத்தியிருக்கிறாய், ஆனால் அது மாற்றத்திற்கான ஓர் அம்சமாகும். இப்போது, மிகவும் முக்கியமான காரியம் என்னவென்றால், பரிசுத்த ஆவியானவருடைய வழிகாட்டுதலைப் பின்பற்றுவது: தேவன் சொல்கிற எல்லாவற்றையும் பின்பற்று, அவர் சொல்வதனைத்திற்கும் கீழ்ப்படி. ஜனங்களால் தங்கள் சொந்த மனநிலையை மாற்ற முடியாது; அவர்கள் தேவனுடைய வார்த்தைகளின் நியாயத்தீர்ப்புக்கும், சிட்சைக்கும், துன்பத்திற்கும், சுத்திகரிப்புக்கும் உட்படுத்தப்பட வேண்டும், அல்லது அவருடைய வார்த்தைகளால் கையாளப்பட வேண்டும், ஒழுங்குபடுத்தப்பட வேண்டும், கிளைநறுக்கப்பட வேண்டும். அப்போதுதான் அவர்கள் தேவனுக்குக் கீழ்ப்படிதலையும் உண்மையையும் அடைய முடியும், மேலும் அவரைக் குறித்த அக்கறையில்லாமல் இருக்க முடியாது. தேவனுடைய வார்த்தைகளின் சுத்திகரிப்பின் கீழ் தான் ஜனங்களுடைய மனநிலைகள் மாறுகிறது. அவருடைய வார்த்தைகளின் வெளிப்பாடு, நியாயத்தீர்ப்பு, ஒழுக்கம் மற்றும் கையாளுதல் ஆகியவற்றின் மூலம் மட்டுமே அவர்கள் இனிமேல் மூர்க்கமாக செயல்படத் துணியாமல், மாறாக உறுதியானவர்களாகவும் அமைதியானவர்களாகவும் மாறுவார்கள். மிகவும் முக்கியமான காரியம் என்னவென்றால் அவர்களால் தேவனுடைய தற்போதைய வார்த்தைகளுக்கும், அவருடைய கிரியைக்கும் கீழ்ப்பணிய முடிகிறது. அது மனித கருத்துக்களுக்கு ஒத்துப்போகாவிட்டாலும் கூட, அவர்களால் இந்தக் கருத்துக்களை ஒதுக்கி வைத்துவிட்டு விருப்பத்துடன் கீழ்ப்படிய முடிகிறது. கடந்த காலங்களில், மனநிலையின் மாற்றங்களைப் பற்றிய பேச்சு முக்கியமாக ஒருவரைக் கைவிடுவது, மாம்சத்தைத் துன்பப்பட அனுமதிப்பது, ஒருவரின் சரீரத்தை ஒழுங்குபடுத்துவது மற்றும் ஒருவரின் மாம்ச விருப்பங்களை நீக்குவது ஆகியவற்றைக் குறிக்கிறது. இது ஒரு வகையான மாற்றமாகும். மனநிலையின் மாற்றத்தின் உண்மையான வெளிப்பாடு என்பது தேவனுடைய தற்போதைய வார்த்தைகளுக்குக் கீழ்ப்படிவதும், அவருடைய புதிய கிரியையை உண்மையாக அறிந்துகொள்வதுமே என்பது இன்று எல்லோருக்கும் தெரியும். இவ்வாறு, தங்கள் சொந்தக் கருத்துக்களால் நிறமிடப்பட்டுள்ள தேவனைப் பற்றிய முந்தையப் புரிதலை நீக்கிவிடலாம், மேலும் அவர்கள் தேவனைப் பற்றிய உண்மையான அறிவையும் கீழ்ப்படிதலையும் அடைய முடியும். இது மட்டுமே மனநிலையின் மாற்றத்தின் உண்மையான வெளிப்பாடாகும்.

வார்த்தை, தொகுதி 1. தேவனுடைய தோற்றமும் கிரியையும். “தங்கள் மனநிலையில் மாற்றம் அடைந்தவர்களே தேவனுடைய வார்த்தைகளைக் குறித்த யதார்த்தத்திற்குள் பிரவேசிப்பவர்கள்” என்பதிலிருந்து

தேவனுடைய அனுதின வார்த்தைகள்  பகுதி 540

ஜீவனுக்குள் பிரவேசிப்பதில் ஜனங்களுடைய நாட்டமானது தேவனுடைய வார்த்தைகளின் அடிப்படையிலானதாகும். முன்னதாக, அவருடைய வார்த்தைகளால் சகலமும் நிறைவேறும் என்று கூறப்பட்டது, ஆனால் இந்த உண்மையை யாரும் பார்க்கவில்லை. தற்போதைய படியை அனுபவிப்பதற்குள் நீ பிரவேசித்தால், எல்லாமே உனக்குத் தெளிவாகிவிடும், மேலும் எதிர்கால உபத்திரவங்களுக்கு ஒரு நல்ல அஸ்திபாரத்தை நீ கட்டுவாய். தேவன் என்ன சொன்னாலும், அவருடைய வார்த்தைகளுக்குள் பிரவேசிப்பதில் மட்டுமே கவனம் செலுத்து. தேவன் ஜனங்களைச் சிட்சிக்க ஆரம்பிப்பார் என்று சொல்லும்போது, அவருடைய சிட்சையை ஏற்றுக்கொள். தேவன் ஜனங்களை மரித்துப்போகுமாறு கேட்டுக்கொண்டாலும், அந்த உபத்திரவத்தை ஏற்றுக்கொள்ள வேண்டும். நீ எப்போதும் அவருடைய புதிய வார்த்தைகளுக்குள் ஜீவித்தால், தேவனுடைய வார்த்தைகள் உன்னை முடிவில் பரிபூரணமாக்கும். நீ எவ்வளவு அதிகமாக தேவனுடைய வார்த்தைகளுக்குள் பிரவேசிக்கிறாயோ, அவ்வளவு விரைவாக நீ பரிபூரணமாக்கப்படுவாய். ஐக்கியத்திற்கு ஐக்கியம், தேவனுடைய வார்த்தைகளை அறிந்து அதற்குள் பிரவேசியுங்கள் என்று நான் ஏன் உங்களிடம் கேட்கிறேன்? நீ தேவனுடைய வார்த்தைகளைப் பின்தொடர்ந்து அவற்றை அனுபவித்து, அவருடைய வார்த்தைகளின் யதார்த்தத்திற்குள் பிரவேசிக்கும் போது மட்டுமே, பரிசுத்த ஆவியானவர் உன்னில் கிரியை செய்வதற்கான வாய்ப்பைப் பெறுகிறார். ஆகையால், தேவன் கிரியை செய்யும் ஒவ்வொரு முறையிலும் நீங்கள் எல்லோரும் பங்கேற்பாளர்கள், உங்கள் துன்பத்தின் அளவு என்னவாக இருந்தாலும், இறுதியில் நீங்கள் எல்லோரும் ஒரு “நினைவுப் பரிசு” பெறுவீர்கள். உங்கள் இறுதிப் பரிபூரணத்தை அடைய, நீங்கள் தேவனுடைய எல்லா வார்த்தைகளுக்குள்ளும் பிரவேசிக்க வேண்டும். பரிசுத்த ஆவியானவர் ஜனங்களைப் பரிபூரணமாக்குவது ஒருதலைப்பட்சமானது அல்ல, அவருக்கு ஜனங்களுடைய ஒத்துழைப்பு தேவைப்படுகிறது, எல்லோரும் அவருடன் உளமார ஒத்துழைக்க வேண்டும். தேவன் என்ன சொன்னாலும், அவருடைய வார்த்தைகளுக்குள் பிரவேசிப்பதில் மட்டுமே கவனம் செலுத்துங்கள். இது உங்கள் ஜீவனுக்கு மிகவும் பயனுள்ளதாக இருக்கும். சகலமும் உங்கள் மனநிலையில் மாற்றத்தை அடைவதற்குத்தான். நீ தேவனுடைய வார்த்தைகளுக்குள் பிரவேசிக்கும்போது, உன் இருதயம் அவரால் ஏவப்படும், மேலும் தேவனுடைய கிரியையின் இந்த படியில் அவர் அடைய விரும்பும் அனைத்தையும் அறிந்துகொள்ளும் திறன் பெற்றவனாக இருப்பாய், மேலும் அதை அடைவதற்கு உனக்கு மனவுறுதி கிடைக்கும். சிட்சையின் போது, இது ஒரு கிரியை முறை என்று நம்பியவர்களும், தேவனுடைய வார்த்தைகளை நம்பாதவர்களும் இருந்தனர். இதன் விளைவாக, அவர்கள் சுத்திகரிப்புக்கு உட்படுத்தப்படவில்லை, எதையும் பெறாமல் அல்லது புரிந்துகொள்ளாமல் சிட்சிப்பின் காலத்திலிருந்து வெளிப்பட்டனர். சிறிதளவும் சந்தேகத்திற்கு இடமின்றி இந்த வார்த்தைகளுக்குள் உண்மையிலேயே பிரவேசித்த சிலர் இருந்தனர், இவர்கள் தேவனுடைய வார்த்தைகள் மாசற்ற சத்தியம் என்றும், மனுக்குலம் சிட்சிக்கப்பட வேண்டும் என்றும் சொன்னார்கள். அவர்கள் தங்களுடைய எதிர்காலத்தையும் தங்களுடைய விதியையும் விட்டுவிட்டு அதில் ஒரு குறிப்பிட்ட காலம் போராடினார்கள், அவர்கள் வெளிவந்தபோது, அவர்களுடைய மனநிலைகள் சில மாற்றங்களுக்கு உள்ளாகின, மேலும் அவர்கள் தேவனைப் பற்றிய ஆழமான புரிதலைப் பெற்றனர். சிட்சையிலிருந்து வெளிவந்த எல்லோரும் தேவனுடைய சௌந்தரியத்தை உணர்ந்தனர், மேலும் இந்தக் கட்ட கிரியை தேவனுடைய பெரிதான அன்பு தங்களுக்குள் இறங்குவதை உள்ளடக்கியுள்ளதை உணர்ந்தனர், அது தேவனுடைய அன்பின் வெற்றியாகவும் இரட்சிப்பாகவும் இருந்தது. தேவனுடைய எண்ணங்கள் எப்போதும் நல்லவை என்றும், தேவன் மனுஷனில் செய்யும் சகலமும் அன்பிலிருந்து வந்தவை, வெறுப்பு அல்ல என்றும் அவர்கள் சொன்னார்கள். தேவனுடைய வார்த்தைகளை நம்பாதவர்கள், அவருடைய வார்த்தைகளைச் சார்ந்திருக்காதவர்கள் சிட்சை காலத்தில் சுத்திகரிப்புக்கு உட்படுத்தப்படவில்லை, இதன் விளைவாக, பரிசுத்த ஆவியானவர் அவர்களுடன் இல்லை, அவர்கள் எதையும் பெறவில்லை. சிட்சிப்பின் காலத்திற்குள் பிரவேசித்தவர்கள் சுத்திகரிப்புக்கு உட்படுத்தப்பட்டிருந்தாலும், பரிசுத்த ஆவியானவர் அவர்களுக்குள் மறைந்திருந்து கிரியை செய்கிறார், இதன் விளைவாக அவர்களுடைய ஜீவியத்தின் மனநிலை மாற்றப்பட்டது. சிலர் நாள் முழுவதும் எல்லா வெளிப்புற தோற்றங்களிலும் மிகவும் நேர்மறையாகவும், நன்கு மகிழ்ச்சியுடன் தோன்றுகின்றனர், ஆனால் அவர்கள் தேவனுடைய வார்த்தைகளின் சுத்திகரிப்பு நிலைக்குள் பிரவேசிப்பதில்லை, இதனால் அவர்கள் மாறவே இல்லை, இதுவே தேவனுடைய வார்த்தைகளை விசுவாசிக்காததன் பின்விளைவாக இருந்தது. நீ தேவனுடைய வார்த்தைகளை நம்பவில்லை என்றால், பரிசுத்த ஆவியானவர் உன்னில் கிரியை செய்ய மாட்டார். தேவன் தமது வார்த்தைகளை விசுவாசிக்கிற எல்லோரிடமும் தோன்றுகிறார், அவருடைய வார்த்தைகளை விசுவாசித்து ஏற்றுக்கொள்கிறவர்களால் அவருடைய அன்பைப் பெற முடியும்!

தேவனுடைய வார்த்தைகளைக் குறித்த யதார்த்தத்திற்குள் பிரவேசிப்பதற்கு, நீ நடைமுறையின் பாதையைக் கண்டறியவும், தேவனுடைய வார்த்தைகளை எவ்வாறு நடைமுறைப்படுத்துவது என்பதை அறிந்துகொள்ளவும் வேண்டும். இவ்வாறு மட்டுமே உங்கள் ஜீவியத்தின் மனநிலையில் ஒரு மாற்றம் இருக்கும், இந்த பாதையின் மூலம் மட்டுமே நீங்கள் தேவனால் பரிபூரணப்படுத்தப்பட முடியும், இவ்விதமாக தேவனால் பரிபூரணப்படுத்தப்பட்டவர்கள் மட்டுமே அவருடைய சித்தத்திற்கு இணக்கமாக இருக்க முடியும். புதிய ஒளியைப் பெற, நீங்கள் அவருடைய வார்த்தைகளுக்குள் ஜீவிக்க வேண்டும். பரிசுத்த ஆவியானவரால் ஏவப்பட்டும், ஆனால் ஒரு முறை கூட செய்யவில்லை என்றால், நீங்கள் இன்னும் ஆழமாகச் செல்ல வேண்டும். ஒரு முறை ஏவப்பட்டவர்களுக்கு, அவர்களுடைய உள்ளார்ந்த ஆர்வம் தூண்டப்படுகிறது, அவர்கள் தேட விரும்புகின்றனர், ஆனால் இது நீண்ட காலம் நீடிக்க முடியாது, அவர்கள் தொடர்ந்து பரிசுத்த ஆவியானவரால் ஏவப்பட வேண்டும். தேவனுடைய ஆவியானவர் ஜனங்களுடைய ஆவிகளை ஏவலாம், இதனால் அவர்கள் தங்கள் ஜீவியத்தின் மனநிலையில் மாற்றங்களைப் பின்தொடரலாம், மேலும் தேவனால் ஏவப்படுவதை நாடுகிற வேளையில், அவர்கள் தங்கள் சொந்தக் குறைபாடுகளைப் புரிந்துகொள்ளலாம், மேலும் அவருடைய வார்த்தைகளை அனுபவிக்கும் செயல்முறையில் தங்களிடமுள்ள அசுத்தங்களை (சுயநீதி, அகந்தை, கருத்துக்கள் மற்றும் இது போன்றவற்றை) வீசி எறிந்துவிடலாம் என்ற எனது நம்பிக்கையைக் கடந்த காலங்களில் நான் பலமுறை குறிப்பிட்டிருக்கிறேன். புதிய ஒளியைப் பெறுவதில் ஊக்கமாக இருப்பது மட்டுமே இதைச் செய்யும் என்று நினைக்காதீர்கள், நீங்கள் எதிர்மறையானவற்றை எல்லாம் வீசி எறிந்துவிட வேண்டும். ஒருபுறம், நீங்கள் நேர்மறையான அம்சத்திலிருந்து பிரவேசிக்க வேண்டும், மறுபுறம், எதிர்மறையான அம்சத்திலிருந்து அசுத்தமான அனைத்திலிருந்தும் உங்களை விடுவிக்க வேண்டும். உனக்குள் எவ்வகையான அசுத்தங்கள் இன்னும் இருக்கின்றன என்பதைப் பார்க்க நீ தொடர்ந்து உன்னையே ஆராய வேண்டும். மனுக்குலத்தின் மதக் கருத்துக்கள், நோக்கங்கள், நம்பிக்கைகள், சுயநீதி மற்றும் அகந்தை ஆகிய அனைத்தும் அசுத்தமான காரியங்கள். உன்னிடம் எந்த மதக் கருத்துக்கள் உள்ளன என்பதைப் பார்க்க உனக்குள்ளேயே பார், தேவனுடைய வெளிப்பாட்டு வார்த்தைகள் அனைத்துடனும் எல்லாவற்றையும் அருகருகே வை. நீ அவற்றை உண்மையாக அடையாளம் காணும்போது மட்டுமே உன்னால் அவற்றைத் தூக்கி எறிய முடியும். சிலர் சொல்கின்றனர்: “பரிசுத்த ஆவியானவருடைய தற்போதைய கிரியையின் ஒளியைப் பின்பற்றுவதற்கு இப்போது இதுவே போதுமானதாக இருக்கிறது. வேறு எதையும் குறித்து கவலைப்பட வேண்டியதில்லை.” ஆனால், உன் மதக் கருத்துக்கள் எழும்போது, நீ அவற்றை எப்படி நீக்குவாய்? இன்று தேவனுடைய வார்த்தைகளைப் பின்பற்றுவது என்பது செய்வதற்கு சாதாரண காரியம் என்று நினைக்கிறாயா? நீ மதத்தைச் சேர்ந்த ஒருவனாக இருந்தால், உன் மதக் கருத்துக்களிலிருந்தும், உன் இருதயத்திலுள்ள பாரம்பரிய இறையியல் கோட்பாடுகளிலிருந்தும் இடையூறுகள் ஏற்படலாம், இவை ஏற்படும்போது, புதிய காரியங்களை நீங்கள் ஏற்றுக்கொள்வதில் இது குறுக்கிடுகிறது. இவையெல்லாம் உண்மையான பிரச்சினைகள். பரிசுத்த ஆவியானவரின் தற்போதைய வார்த்தைகளை மட்டுமே நீ பின்தொடர்ந்தால், உன்னால் தேவனுடைய சித்தத்தை நிறைவேற்ற முடியாது. பரிசுத்த ஆவியானவரின் தற்போதைய ஒளியை நீ பின்தொடர்கிற அதே சமயத்தில், நீ எந்தக் கருத்துக்கள் மற்றும் நோக்கங்களை வைத்திருக்கிறாய் என்பதையும், என்ன மனித சுயநீதி உன்னிடம் உள்ளது, எந்த நடத்தைகள் தேவனுக்குக் கீழ்ப்படியாதவை என்பதையும் நீ அடையாளம் காண வேண்டும். இந்த காரியங்களையெல்லாம் நீ அடையாளம் கண்ட பிறகு, நீ அவற்றைத் தூக்கி எறிந்துவிட வேண்டும். உன் முந்தைய செயல்களையும் நடத்தைகளையும் கைவிட்டுவிடுவது எல்லாம் பரிசுத்த ஆவியானவர் இன்று பேசும் வார்த்தைகளைப் பின்பற்ற உன்னை அனுமதிப்பதற்காகவேயாகும். ஒருபுறம், தேவனுடைய வார்த்தைகள் மூலம் மனநிலையில் ஒரு மாற்றம் ஏற்படுகிறது, மறுபுறம், அதற்கு மனிதத்தன்மையின் பகுதியில் ஒத்துழைப்பு தேவைப்படுகிறது. தேவனுடைய கிரியை உள்ளது, அதன்பின் மனித நடைமுறை உள்ளது, இரண்டுமே தவிர்க்க இயலாதவை.

வார்த்தை, தொகுதி 1. தேவனுடைய தோற்றமும் கிரியையும். “தங்கள் மனநிலையில் மாற்றம் அடைந்தவர்களே தேவனுடைய வார்த்தைகளைக் குறித்த யதார்த்தத்திற்குள் பிரவேசிப்பவர்கள்” என்பதிலிருந்து

தேவனுடைய அனுதின வார்த்தைகள்  பகுதி 541

உன் எதிர்கால ஊழியப் பாதையில், உன்னால் தேவனுடைய சித்தத்தை எவ்வாறு நிறைவேற்ற முடியும்? ஒரு முக்கியமான விஷயம் என்னவென்றால் ஜீவனுக்குள் பிரவேசிக்க நாடுவதும், மனநிலையில் ஒரு மாற்றத்தை நாடுவதும், சத்தியத்திற்குள் ஆழமாக பிரவேசிக்க நாடுவதுமே ஆகும், தேவனால் பரிபூரணப்படுத்தப்படுவதையும், ஆதாயப்படுத்தப்படுவதையும் அடைவதற்கு இதுவே பாதையாகும். நீங்கள் எல்லோரும் தேவனின் ஒப்புவிப்பைப் பெறுபவர்கள், ஆனால் என்ன வகையான ஒப்புவிப்பு? இது அடுத்த கட்ட கிரியையுடன் தொடர்புடையதாகும். அடுத்த கட்ட கிரியையானது பிரபஞ்சம் முழுவதிலும் செய்யப்படும் மாபெரும் கிரியையாக இருக்கும், ஆகவே இன்று, நீங்கள் உங்களுடைய ஜீவியத்தின் மனநிலையில் மாற்றங்களை நாட வேண்டும், இதனால் எதிர்காலத்தில் நீங்கள் உண்மையிலேயே தேவனுடைய ஆதாரமாகி அவருடைய கிரியை மூலமாக மகிமையைப் பெற்று, அவருடைய எதிர்கால கிரியைக்கு உங்களை முன்மாதிரியாக்கலாம். இன்றைய நாட்டம் என்னவென்றால் முற்றிலும் எதிர்கால கிரியைக்காக அஸ்திபாரம் போடுவதாகும், இதனால் நீங்கள் தேவனால் பயன்படுத்தப்படலாம், மேலும் அவருக்கு சாட்சி பகரலாம். நீ இதை உன் நாட்டத்தின் இலக்காகக் கொண்டால், உன்னால் பரிசுத்த ஆவியானவரின் பிரசன்னத்தைப் பெற முடியும். நீ எவ்வளவு உயரமாக உன் நாட்டத்தின் இலக்கை அமைக்கிறாயோ, அவ்வளவு அதிகமாக நீபரிபூரணமாக்கப்பட முடியும். நீ எவ்வளவு அதிகமாகச் சத்தியத்தைப் பின்தொடர்கிறாயோ, அவ்வளவு அதிகமாகப் பரிசுத்த ஆவியானவர் கிரியை செய்கிறார். நீ எவ்வளவு அதிகமாக உன் நாட்டத்தில் சக்தியைப் பயன்படுத்துகிறாயோ, அவ்வளவு அதிகமாக நீ பெறுவாய். பரிசுத்த ஆவியானவர் ஜனங்களை அவர்களுடைய உள்ளான நிலைக்கு ஏற்பப் பரிபூரணப்படுத்துகிறார். சிலர் தாங்கள் தேவனால் பயன்படுத்தப்படுவதற்கோ அல்லது அவரால் பரிபூரணப்படுத்தப்படுவதற்கோ தயாராக இல்லை என்று கூறுகிறார்கள், இதனால் அவர்கள் தங்கள் மாம்சத்தைப் பாதுகாப்பாக வைத்திருக்க விரும்புகிறார்கள், எந்த துரதிர்ஷ்டத்திலும் துன்பப்பட விரும்பவில்லை. சிலர் ராஜ்யத்திற்குள் பிரவேசிக்க விரும்பவில்லை, ஆனாலும் பாதாளக் குழிக்குள் இறங்க விரும்புகின்றனர். இப்படிப்பட்ட நிலையில், தேவனும் உன் விருப்பத்தை அருளிச் செய்வார். நீ எதை நாடினாலும், தேவன் அதை வாய்க்கச் செய்வார். ஆகவே நீ தற்போது நாடுவது என்ன? பரிபூரணமாக்கப்படுவதையா? உனது தற்போதைய செயல்களும் நடத்தைகளும் தேவனால் பரிபூரணமாக்கப்படும்படியாகவும் அவரால் ஆதாயப்படுத்தப்படும்படியாகவும் உள்ளனவா? உன் அன்றாட ஜீவியத்தில் நீ தொடர்ந்து உன்னையே ஆராய்ந்து பார்க்க வேண்டும். நீ உன் முழு இருதயத்தையும் ஒரே இலக்கை நாடுவதிலேயே பயன்படுத்தினால், தேவன் உன்னை நிச்சயமாகவே பரிபூரணப்படுத்துவார். பரிசுத்த ஆவியானவரின் பாதை இத்தகையதாக இருக்கிறது. பரிசுத்த ஆவியானவர் ஜனங்களை வழிநடத்தும் பாதையானது அவர்களுடைய நாட்டத்தின் மூலம் அடையப்படுகிறது. தேவனால் பரிபூரணப்படுத்தப்பட்டு ஆதாயப்படுத்தப்பட வேண்டுமென்று நீ எவ்வளவு அதிகமாகத் தாகமுள்ளவனாக இருக்கிறாயோ, அவ்வளவு அதிகமாகப் பரிசுத்த ஆவியானவர் உனக்குள் கிரியை செய்வார். நீ எவ்வளவு அதிகமாகத் தேடத் தவறுகிறாயோ, எவ்வளவு அதிகமாக எதிர்மறையானவனாக மற்றும் பிற்போக்கானவனாக இருக்கிறாயோ, நீ அவ்வளவு அதிகமாகப் பரிசுத்த ஆவியானவர் கிரியை செய்வதற்கான வாய்ப்புகளை இழக்கிறாய். காலம் செல்லச் செல்ல, பரிசுத்த ஆவியானவர் உன்னைக் கைவிடுவார். நீ தேவனால் பரிபூரணப்படுத்தப்பட விரும்புகிறாயா? நீ தேவனால் ஆதாயப்படுத்தப்பட விரும்புகிறாயா? நீ தேவனால் பயன்படுத்தப்பட விரும்புகிறாயா? தேவனால் பரிபூரணப்படுத்தப்படுவதற்கும், ஆதாயப்படுத்தப்படுவதற்கும், பயன்படுத்தப்படுவதற்கும் நீங்கள் சகலத்தையும் செய்ய வேண்டும், இதன்மூலம் தேவனுடைய செயல்கள் உங்களில் வெளிப்படுவதைப் பிரபஞ்சமும் சகலமும் பார்க்கலாம். நீங்கள்தான் சகலத்திற்கும் எஜமானாக இருக்கிறீர்கள், மேலும் எல்லாவற்றிற்கும் மத்தியில், தேவன் உங்கள் மூலமாகச் சாட்சியத்தையும் மகிமையையும் அனுபவிக்க நீங்கள் அனுமதிப்பீர்கள், நீங்கள் எல்லா தலைமுறையினர்களிலும் மிகவும் ஆசீர்வதிக்கப்பட்டவர்கள் என்பதற்கு இதுவே சான்று!

வார்த்தை, தொகுதி 1. தேவனுடைய தோற்றமும் கிரியையும். “தங்கள் மனநிலையில் மாற்றம் அடைந்தவர்களே தேவனுடைய வார்த்தைகளைக் குறித்த யதார்த்தத்திற்குள் பிரவேசிப்பவர்கள்” என்பதிலிருந்து

தேவனுடைய அனுதின வார்த்தைகள்  பகுதி 542

நீ தேவனுடைய சித்தத்தைக் குறித்து எவ்வளவு கவனமாக இருக்கிறாயோ, அவ்வளவு அதிகமான பாரங்களைச் சுமப்பாய், எவ்வளவு அதிகமான பாரங்களை நீ சுமக்கிறாயோ, அவ்வளவு வளமானதாக உன் அனுபவம் இருக்கும். நீ தேவனுடைய சித்தத்தைக் குறித்து கவனமாய் இருக்கும்போது, தேவன் உன் மீது ஒரு பாரத்தை வைப்பார், அதன்பின் அவர் உன்னிடத்தில் ஒப்படைத்தப் பணிகளைக் குறித்து உனக்குத் தெளிவுபடுத்துவார். இந்தப் பாரத்தைத் தேவன் உனக்குக் கொடுக்கும்போது தேவனுடைய வார்த்தைகளைப் புசித்துப் பானம்பண்ணும் போது, தொடர்புடைய எல்லா சத்தியங்களுக்கும் நீ கவனம் செலுத்துவாய். உன் சகோதர சகோதரிகளின் வாழ்க்கைநிலை குறித்து ஒரு பாரம் உனக்கிருந்தால், இது தேவனால் உன்னிடம் ஒப்படைக்கப்பட்ட ஒரு பாரமாகும், மேலும் இந்தப் பாரத்தை நீ எப்போதும் உன் தினசரி ஜெபங்களில் சுமப்பாய். தேவன் செய்கிறது உன் மீது சுமத்தப்பட்டுள்ளது, தேவன் செய்ய விரும்புவதைச் செய்ய நீ தயாராக இருக்கிறாய்; தேவனுடைய பாரத்தை உன்னுடைய சொந்தப் பாரமாக எடுத்துக்கொள்வது என்பது இதுதான். தேவனுடைய வார்த்தைகளை நீ புசித்துப் பானம்பண்ணும் இந்தக் கட்டத்தில், நீ இவ்வகையான சிக்கல்களில் கவனம் செலுத்துவாய், மேலும் இந்தச் சிக்கல்களை நான் எவ்வாறு தீர்க்கப்போகிறேன் என்று வியப்படைவாய். நான் எவ்வாறு என் சகோதர சகோதரிகளை விடுதலையையும், ஆவிக்குரிய இன்பத்தையும் அடையச் செய்ய முடியும்? ஐக்கியம் கொள்ளும்போது, இந்தச் சிக்கல்களைத் தீர்ப்பதிலும் நீ கவனம் செலுத்துவாய், மேலும் தேவனுடைய வார்த்தைகளைப் புசித்துப் பானம்பண்ணுகையில், இந்தச் சிக்கல்களுடன் தொடர்புடைய வார்த்தைகளைப் புசித்துப் பானம்பண்ணுவதில் நீ கவனம் செலுத்துவாய். அவருடைய வார்த்தைகளைப் புசித்துப் பானம்பண்ணும்போது, நீ ஒரு பாரத்தையும் சுமப்பாய். தேவனுடைய தேவைகளை நீ புரிந்து கொண்டவுடன், எந்த பாதையில் செல்ல வேண்டும் என்பதைப் பற்றிய தெளிவான யோசனை உனக்குக் கிடைக்கும். இது உன் பாரத்தால், கொண்டுவரப்பட்ட பரிசுத்த ஆவியின் தெளிவும் வெளிச்சமுமாகும், மேலும் இது உன்மேல் அருளப்பட்ட தேவனுடைய வழிநடத்துதலும் ஆகும். நான் ஏன் இதைச் சொல்கிறேன்? உனக்கு எந்தப் பாரமும் இல்லையென்றால், நீ தேவனுடைய வார்த்தைகளைப் புசித்துப் பானம்பண்ணும் போது கவனமாக இருக்க மாட்டாய். ஒரு பாரத்தைச் சுமக்கும்போது, தேவனுடைய வார்த்தைகளை நீ புசித்துப் பானம்பண்ணுகையில், அதனுடைய சாராம்சத்தை உன்னால் புரிந்துகொள்ள முடியும், உன் வழியைக் கண்டுபிடிக்க முடியும், தேவனுடைய சித்தத்தைக் குறித்துக் கவனமாய் இருக்க முடியும். ஆகையால், உன் ஜெபங்களில், தேவன் உன் மீது அதிகப் பாரங்களை வைக்க வேண்டும், இன்னும் பெரிதான பணிகளை உன்னிடம் ஒப்படைக்க வேண்டும் என்று நீ விரும்ப வேண்டும், இதனால் உனக்கு முன்னால் பின்பற்ற வேண்டிய பாதை பெரிய அளவில் இருக்கும், தேவனுடைய வார்த்தைகளை நீ புசித்துப் பண்ணுவதும் பானம்பண்ணுவதும் ஒரு பெரிய விளைவைப் பெற்றிருக்கும்; இதனால் அவருடைய வார்த்தைகளின் சாராம்சத்தைப் புரிந்துகொள்ளம்படி நீ வளர்கிறாய்; மேலும் நீ பரிசுத்த ஆவியினால் ஏவப்படுவதற்கு அதிகத் திறனுள்ளவனாக மாறுவாய்.

தேவனுடைய வார்த்தைகளைப் புசித்துப் பானம்பண்ணுவது, ஜெபம் செய்வது, தேவனுடைய பாரத்தை ஏற்றுக் கொள்வது, அவர் உன்னிடம் ஒப்படைக்கும் பணிகளை ஏற்றுக்கொள்வது, இவை அனைத்தும் உனக்கு முன் ஒரு பாதை இருக்கக் கூடும் என்பதாலேயே செய்யப்படுகிறது. தேவனுடைய ஒப்படைத்ததன் பாரம் உன்மீது எவ்வளவு அதிகமாக அமிழ்த்துகிறதோ, அவ்வளவு சுலபமாக நீ அவரால் பரிபூரணப்படுத்தப்படுவாய். சிலர் தேவனுக்கு ஊழியம் செய்கையில், அவர்கள் அழைக்கப்பட்டாலும் கூட மற்றவர்களுடன் ஒத்துழைக்க விரும்புவதில்லை; இவர்கள் சுகமாகக் களியாட மட்டுமே விரும்பும் சோம்பேறிகளாவர். மற்றவர்களுடன் ஒருங்கிணைந்து ஊழியம் செய்ய எவ்வளவு அதிகமாகக் கேட்கப்படுகிறாயோ, அவ்வளவு அதிகமான அனுபவத்தை நீ பெறுவாய். அதிகமான பாரங்களும் அனுபவங்களும் இருப்பதால், நீ பரிபூரணமாக்கப்பட அதிக வாய்ப்புகளைப் பெறுவாய். ஆகையால், நீ நேர்மையுடன் தேவனுக்கு ஊழியஞ்செய்ய முடிந்தால், தேவனுடைய பாரத்தை நீ கவனத்தில் கொள்வாய்; அதன் காரணமாக, தேவனால் பரிபூரணப்படுத்தப்பட அதிக வாய்ப்புகள் உனக்குக் கிடைக்கும். இது போன்ற ஒரு குழுதான் தற்போது பரிபூரணமாக்கப்படுகிறது. பரிசுத்த ஆவியானவர் எவ்வளவு அதிகமாக உன்னைத் தொடுகிறாரோ, அவ்வளவு அதிகமாக நீ தேவனுடைய பாரத்தைக் குறித்து கவனமாய் இருப்பதற்கு நேரத்தை அர்ப்பணிப்பாய், அவ்வளவு அதிகமாக தேவனால் நீ பரிபூரணப்படுத்தப்படுவாய், மேலும் தேவனால் பயன்படுத்தப்படுகிற நபராகக் கடைசியில் நீ மாறும் வரையிலும் அவ்வளவு அதிகமாக நீ தேவனால் ஆதாயப்படுத்தப்படுவாய். தற்போது திருச்சபைக்கான எந்தவிதமான பாரங்களையும் சுமக்காத சிலர் இருக்கிறார்கள். இவர்கள் தங்கள் சொந்த மாம்சத்தைப் பற்றி மட்டுமே அக்கறை காட்டுகிற மந்தமும், அசட்டையுமாயிருக்கிற ஜனங்களாவர். அத்தகையவர்கள் மிகவும் சுயநலவாதிகள், மேலும் அவர்கள் குருடருமாவார்கள். இவ்விஷயத்தை நீ தெளிவாகக் காண முடியாவிட்டால், நீ எந்தப் பாரத்தையும் சுமக்க மாட்டாய். தேவனுடைய சித்தத்தைக் குறித்து எவ்வளவு அதிகமாகக் கவனமாய் இருக்கிறாயோ, அவ்வளவு அதிகமான பாரத்தை அவர் உன்னிடம் ஒப்படைப்பார். சுயநலவாதிகள் இதுபோன்ற விஷயங்களை அனுபவிக்க விரும்புவதில்லை; அவர்கள் விலைக்கிரயத்தைச் செலுத்த விரும்பவில்லை, இதன் விளைவாக அவர்கள் தேவனால் பரிபூரணப்படுத்தப்படுவதற்கான வாய்ப்புகளை இழப்பார்கள். அவர்கள் தங்களுக்கே தீங்கிழைத்துக் கொள்கிறார்களல்லவா? நீ தேவனுடைய சித்தத்தைக் கவனத்தில் கொண்ட ஒரு நபர் என்றால், நீ திருச்சபைக்காக உண்மையான பாரத்தை வளர்த்துக் கொள்வாய். உண்மையில், இதைத் திருச்சபைக்காக நீ சுமக்கும் பாரம் என்று சொல்வதற்குப் பதிலாக, உன் சொந்த வாழ்க்கையின் பொருட்டு நீ சுமக்கும் பாரம் என்று சொல்வது நன்றாக இருக்கும், ஏனென்றால் திருச்சபைக்காக நீ கொள்ளும் பாரத்தின் நோக்கம் என்னவென்றால் தேவனால் பரிபூரணமாகப்படுவதற்கு நீ இந்த அனுபவங்களைப் பயன்படுத்திக் கொள்ள வேண்டும் என்பதேயாகும். ஆகையால் திருச்சபைக்காக மிகப் பெரிய பாரத்தை யாரெல்லாம் சுமக்கிறார்களோ, ஜீவனுக்குள் நுழைவதற்கு யாரெல்லாம் பாரத்தைச் சுமக்கிறார்களோ, அவர்களே தேவனால் பரிபூரணமாக்கப்பட்டவர்களாக இருப்பார்கள். நீ இதைத் தெளிவாகக் கண்டிருக்கிறாயா? நீ இருக்கும் திருச்சபையானது மணலைப் போலச் சிதறடிக்கப்பட்டிருந்தும், நீ வருத்தமோ கவலையோ கொள்ளவில்லையெனில், உன் சகோதர சகோதரிகளும் இயல்பாக தேவனுடைய வார்த்தைகளைப் புசித்துப் பானம்பண்ணாமல் இருக்கையில், நீ கண்டுகொள்ளாமல் இருப்பாயெனில், நீ எவ்வகையான பாரங்களையும் சுமக்கவில்லை. அத்தகையவர்கள் தேவன் பிரியப்படும் வகையானவர்கள் அல்லர். நீதிக்காக பசி தாகம் கொள்பவர்களும், தேவனுடைய சித்தத்தைக் குறித்து அதிகம் கவனம் கொள்பவர்களுமே தேவன் பிரியப்படும் ஜனங்களாவர். ஆகவே, நீ இங்கே இப்பொழுதே தேவனுடைய பாரத்தைக் குறித்து கவனமுள்ளவனாக மாறவேண்டும்; தேவனுடைய பாரத்தின் மீது கவனம்கொள்வதற்கு முன்பு, தேவன் தம்முடைய நீதியான மனநிலையை எல்லா மனிதர்களுக்கும் வெளிப்படுத்த வேண்டுமென்று நீ காத்திருக்கக் கூடாது. அதற்குள் மிகுந்த தாமதமாகிவிடாதா? தேவனால் பரிபூரணப்படுத்தப்படுவதற்கு இப்போது ஒரு நல்ல வாய்ப்பு. இந்த வாய்ப்பைப் பயன்படுத்தாமல் நீ நழுவ விட்டாயானால், மோசே நல்ல கானான் தேசத்திற்குள் நுழைய முடியாமல் வாழ்நாள் முழுவதும் வருத்தப்பட்டு, மிகுந்த வருத்தத்துடன் மரித்ததைப் போல, உன் வாழ்நாள் முழுவதும் நீ வருத்தப்படுவாய். தேவன் தம்முடைய நீதியான மனநிலையை எல்லா ஜனங்களுக்கும் வெளிப்படுத்தியவுடன், நீ வருத்தத்தால் நிரப்பப்படுவாய். தேவன் உன்னைத் தண்டிக்காவிட்டாலும், உன் சொந்த வருத்தத்தால் உன்னை நீயே தண்டித்துக் கொள்வாய். சிலர் இதை நம்பவில்லை, ஆனால் நீ நம்பவில்லை என்றால் காத்திருந்து பார். இந்த வார்த்தைகளை நிறைவேற்றுவதை மாத்திரமே ஒரே நோக்கமாகக் கொண்ட சில ஜனங்கள் உண்டு. இந்த வார்த்தைகளுக்காக உன்னை நீயே தியாகம் செய்யத் தயாரா?

நீ தேவனால் பூரணப்படுத்தப்படுவதற்கான வாய்ப்புகளைத் தேடவில்லை என்றால், பரிபூரணத்திற்கான உன் தேடலில் வெற்றியடையும்படி நீ போராடவில்லை என்றால், நீ இறுதியில் வருத்தத்தால் நிரப்பப்படுவாய். பரிபூரணத்தை அடைய சிறந்த வாய்ப்பு நிகழ்காலமே; இப்போதே மிகவும் நல்ல நேரம். நீ தேவனால் பரிபூரணப்படுத்தப்படுவதை வாஞ்சையுடன் தேடவில்லையெனில், அவருடைய கிரியை முடிந்தவுடன் அது மிகவும் தாமதமாகிவிடும், நீ அந்த வாய்ப்பை இழந்திருப்பாய். உன் அபிலாஷைகள் எவ்வளவு பெரியதாக இருந்தாலும், தேவன் கிரியை செய்யாமல் இருப்பார் எனில், நீ எவ்வளவு முயற்சி செய்தாலும், உன்னால் ஒருபோதும் பரிபூரணத்தை அடைய முடியாது. பரிசுத்த ஆவியானவர் அவருடைய பெரிதான கிரியையைச் செய்யும்போது, நீ அந்த வாய்ப்பைப் பிடித்துக்கொண்டு ஒத்துழைக்க வேண்டும். இந்த வாய்ப்பை நீ தவறவிட்டால், நீ என்ன முயற்சி செய்தாலும், உனக்கு இன்னொரு வாய்ப்பு வழங்கப்படாது. உங்களில் சிலர், “தேவனே, உம்முடைய பாரத்தைக் குறித்து கவனமாய் இருக்க நான் விரும்புகிறேன், நான் உம்முடைய சித்தத்தை நிறைவேற்ற விரும்புகிறேன்!” என்று அழுவீர்கள். இருப்பினும், உனக்கு நடப்பதற்கு எந்தப் பாதையும் இல்லை, அதனால் உன் பாரங்கள் நிலைத்திராது. உனக்கு முன் ஒரு பாதை இருந்தால், ஒரு நேரத்தில் ஒரு படி அனுபவத்தைப் பெறுவாய், மேலும் உன் அனுபவம் கட்டமைக்கப்பட்டு, ஒழுங்கமைக்கப்படும். ஒரு பாரம் முடிக்கப்பட்டவுடன், மற்றொன்று உனக்கு வழங்கப்படும். உன் வாழ்க்கையின் அனுபவம் ஆழமடையும்போது, உன் பாரங்களும் இன்னும் ஆழமாக வளரும். சிலர் பரிசுத்த ஆவியால் தொடப்படும் போது மட்டுமே ஒரு பாரத்தைச் சுமக்கிறார்கள்; ஒரு குறிப்பிட்ட காலத்திற்குப் பிறகு, அவர்கள் நடக்க ஒரு பாதை இல்லையென்றால், அவர்கள் எந்தப் பாரங்களையும் சுமப்பதை நிறுத்திக் கொள்கிறார்கள். தேவனுடைய வார்த்தைகளைப் புசித்துப் பானம் பண்ணுவதால் மட்டுமே நீ பாரங்களை வளர்த்துக் கொள்ள முடியாது. பல சத்தியங்களைப் புரிந்து கொள்வதன் மூலம், நீ பகுத்தறிவைப் பெறுவாய், சத்தியத்தைக் கொண்டு சிக்கல்களைத் தீர்க்க அனுபவ ரீதியாகக் கற்றுக்கொள்வாய், மேலும் தேவனுடைய வார்த்தைகள் மற்றும் தேவனுடைய சித்தத்தைப் பற்றி இன்னும் துல்லியமான புரிதலைப் பெறுவாய். இந்த விஷயங்களைக் கொண்டு, நீ சுமக்கும்படி பாரங்களை வளர்த்துக் கொள்வாய், அப்போதுதான் உன்னால்கிரியையைச் சரியாகச் செய்ய முடியும். உனக்குப் பாரம் இருந்தும், சத்தியத்தைப் பற்றிய தெளிவானப் புரிதல் இல்லை என்றால், அப்போது அது சரிப்படாது; நீ தனிப்பட்ட முறையில் தேவனுடைய வார்த்தைகளை அனுபவித்து, அவற்றை எவ்வாறு கடைப்பிடிக்க வேண்டும் என்பதை அறிந்திருக்க வேண்டும். நீயே யதார்த்தத்திற்குள் நுழைந்த பின்னரே, உன்னால் மற்றவர்களுக்குக் கொடுக்கவும், மற்றவர்களை வழிநடத்தவும், தேவனால் பூரணப்படுத்தப்படவும் முடியும்.

வார்த்தை, தொகுதி 1. தேவனுடைய தோற்றமும் கிரியையும். “பரிபூரணத்தை அடைவதற்கு தேவனுடைய சித்தத்தைக் குறித்து கவனமுள்ளவர்களாய் இருங்கள்” என்பதிலிருந்து

தேவனுடைய அனுதின வார்த்தைகள்  பகுதி 543

இந்நேரத்தில், எல்லோரையும் சரியான பாதையில் நுழையச்செய்வதும், ஒரு வழக்கமான ஆவிக்குரிய வாழ்க்கையும் உண்மையான அனுபவங்களும் கொண்டிருக்கச் செய்வதும், பரிசுத்த ஆவியினால் நடத்தப்படச் செய்வதும், மேலும் இவற்றை அடித்தளமாகக் கொண்டு தேவனுடைய கட்டளைகளை ஏற்றுக் கொள்ளப் பண்ணுவதுமே தேவனுடைய கிரியையாகும். உங்களுடைய ஒவ்வொரு வார்த்தை, செயல், இயக்கம், சிந்தனை மற்றும் யோசனை ஆகியவற்றை தேவனுடைய வார்த்தைகளுக்குள் நுழைய அனுமதிப்பது; தேவனால் அடிக்கடித் தொடப்படுவது, அதன்மூலம் அவர் மீதான அன்பான இருதயத்தை வளர்த்துக் கொள்வது; தேவனுடைய சித்தத்தின் பாரங்களை நீங்கள் அதிகமாக எடுத்துக் கொள்வது, இதனால் எல்லோரும் தேவனால் பரிபூரணப்படுத்தப்படுவதற்கான பாதையில் இருப்பது, இதனால் அனைவரும் சரியான பாதையில் இருக்கச் செய்வதே ராஜ்யத்தின் பயிற்சிக்குள் நுழைவதின் நோக்கமாகும்; தேவனால் பரிபூரணப்படுத்தப்படுவதற்கான இந்தப் பாதையில் நீ வந்தவுடன், நீ சரியான பாதையில் செல்கிறாய். உன் எண்ணங்களும் யோசனைகளும் மற்றும் உன் தவறான நோக்கங்களையும் கூடச் சரிப்படுத்த முடிந்தவுடன், உன்னால் மாம்சத்தின் கவனத்திலிருந்து தேவசித்தத்தின் கவனத்திற்கு மாறமுடியும் என்றால், தவறான நோக்கங்கள் எழும்புகையில் அதன் கவனச்சிதறலை உன்னால் எதிர்த்து, அதற்குப் பதிலாக தேவனுடைய சித்தத்தின்படி உன்னால் செயல்பட முடிந்தால், அத்தகைய மாற்றத்தை உன்னால் அடைய முடிந்தால், வாழ்க்கை அனுபவத்தின் சரியான பாதையில் நீ இருக்கிறாய். உன் ஜெப நடைமுறைகள் சரியான பாதையில் வந்தவுடன், உன் ஜெபங்களில் நீ பரிசுத்த ஆவியானவரால் தொடப்படுவாய். ஒவ்வொரு முறை நீ ஜெபிக்கும்போதும், பரிசுத்த ஆவியானவரால் நீ தொடப்படுவாய்; ஒவ்வொரு முறை நீ ஜெபிக்கும் போதும், உன்னால் தேவனுக்கு முன்பாக உன் இருதயத்தை அமைதிப்படுத்த முடியும். ஒவ்வொரு முறையும் நீ தேவனுடைய வார்த்தைகளின் ஒரு பகுதியைப் புசித்துப் பானம்பண்ணுகையில், அவர் தற்போது செய்து கொண்டிருக்கும் கிரியையை உன்னால் புரிந்துகொள்ள முடிந்தால் மற்றும் எப்படி ஜெபிக்க வேண்டும், எப்படி ஒத்துழைக்க வேண்டும், எப்படி நுழைவை அடைய வேண்டும் என்று கற்றுக் கொள்ள முடியும் என்றால், தேவனுடைய வார்த்தைகளை நீ புசித்துப் பானம்பண்ணுவது பலன்களைத் தரும். தேவனுடைய வார்த்தைகளின் மூலம் உன்னால் நுழைவதற்கான பாதையைக் கண்டுபிடிக்கவும், தேவனுடைய கிரியையின் தற்போதைய வல்லமைகளையும், அதோடுகூட பரிசுத்த ஆவியானவருடைய கிரியையின் திசையையும் உன்னால் பகுத்தறியவும் முடிந்தால், நீ சரியான பாதையில் நுழைந்திருப்பாய். தேவனுடைய வார்த்தைகளைப் புசித்துப் பானம்பண்ணும்போது முக்கியமான பகுதியை நீ புரிந்து கொள்ளவில்லை என்றால், அதற்குப் பிறகு கடைப்பிடிக்க வேண்டிய பாதையை இன்னும் கண்டுபிடிக்க முடியவில்லை என்றால், தேவனுடைய வார்த்தைகளை எப்படிச் சரியாகப் புசித்துப் பானம்பண்ணவேண்டும் என்று இன்னும் உனக்குத் தெரியவில்லை என்பதையும், அவ்வாறு செய்வதற்கான முறை அல்லது கொள்கையை நீ கண்டுபிடிக்கவில்லை என்பதையும் இது காண்பிக்கும். தேவன் தற்போது செய்து கொண்டிருக்கும் கிரியையை நீ புரிந்து கொள்ளவில்லை என்றால், அவர் உன்னிடம் ஒப்படைக்கப் போகும் கிரியைகளை உன்னால் ஏற்றுக்கொள்ள முடியாது. தேவன் தற்போது செய்யும் துல்லியமான கிரியையானது மனிதர்கள் இப்போது நுழைந்து புரிந்து கொள்ளவேண்டிய ஒன்றாகும். இந்த விஷயங்களைப் பற்றிய புரிதல் உங்களுக்கு இருக்கிறதா?

தேவனுடைய வார்த்தைகளை நீ திறம்பட புசித்துப் பானம்பண்ணினால், உன் ஆவிக்குரிய வாழ்க்கை இயல்பானதாகி விடும், நீ எப்படிப்பட்ட சோதனைகளைச் சந்திக்க நேர்ந்தாலும், எப்படிப்பட்ட சூழ்நிலைகளைச் சந்திக்க நேர்ந்தாலும், எப்படிப்பட்ட உடல்ரீதியான நோய்களைத் தாங்கிக்கொள்ள நேர்ந்தாலும், சகோதர சகோதரிகளிடமிருந்து எப்படிப்பட்ட பிரிவை அல்லது குடும்பச் சிரமங்களை அனுபவிக்க நேர்ந்தாலும், உன்னால் தேவனுடைய வார்த்தைகளை வழக்கமாகப் புசித்துப் பானம்பண்ணவும், வழக்கமாக ஜெபிக்கவும், திருச்சபை வாழ்க்கையை வழக்கமாகத் தொடரவும் முடியும்; உன்னால் இவை அனைத்தையும் அடைய முடிந்தால், அது நீ சரியான பாதையில் இருப்பதைக் காண்பிக்கும். சிலர் மிகவும் வலுவற்றவர்களாகவும், விடாமுயற்சி இல்லாதவர்களாகவும் இருக்கின்றனர். ஒரு சிறு தடையை எதிர்கொண்டவுடன், அவர்கள் பலமின்றி சிணுங்கி எதிர்மறையாகின்றனர். சத்தியத்தைப் பின்தொடர்வது விடாமுயற்சியையும் உறுதியையும் கோருகிறது. இம்முறை தேவனுடைய சித்தத்தைப் பூர்த்திசெய்ய நீ தவறிவிட்டால், உன்னை நீயே வெறுத்து, அடிமனதில் சிந்தித்து, அடுத்த முறை வெற்றிபெற அமைதியுடன் உறுதிகொள்ள வேண்டும். இம்முறை நீ தேவனுடைய பாரத்தைக் கவனத்தில் கொள்ளவில்லையெனில், எதிர்காலத்தில் அதே தடையை எதிர்கொள்ளும்போது, மாம்சத்திற்கு விரோதமாகப் போராட நீ உறுதியாக இருக்க வேண்டும் மற்றும் தேவனுடைய சித்தத்தை நிறைவேற்ற தீர்மானிக்க வேண்டும். இப்படித்தான் நீ பாராட்டுக்குரியவனாவாய். சிலருக்குத் தங்கள் சொந்த எண்ணங்கள் அல்லது கருத்துக்கள் சரியானதா என்று கூடத் தெரியாது; அந்த ஜனங்கள் முட்டாள்கள்! நீ உன் இருதயத்தை அடக்கி, மாம்சத்திற்கு எதிராகப் போராட விரும்பினால், உன் நோக்கங்கள் சரியானதா என்பதை நீ முதலில் அறிந்திருக்க வேண்டும்; அப்போது மட்டுமே உன்னால் உன் இருதயத்தை அடக்க முடியும். உன் நோக்கங்கள் சரியானதா என்று உனக்குத் தெரியாவிட்டால், உன்னால் சாத்தியமான வகையில் உன் இருதயத்தை அடக்கி மாம்சத்திற்கு விரோதமாகப் போராட முடியுமா? நீ போராடினாலும், குழப்பமான முறையில் போராடுவாய். தவறாக வழிநடத்தும் உன் நோக்கங்களுக்கு எதிராக எவ்வாறு போராட வேண்டும் என்பதை நீ அறிந்திருக்க வேண்டும்; மாம்சத்திற்கு விரோதமாகப் போராடுவதன் அர்த்தம் இதுதான். உன்னுடைய நோக்கங்கள், எண்ணங்கள், மற்றும் யோசனைகள் தவறானவை என்பதை நீ உணர்ந்தவுடன், நீ சீக்கிரமாக திசையைத் திருப்பி, சரியான பாதையில் நடக்க வேண்டும். இந்தச் சிக்கலை முதலில் தீர்த்துக் கொள், இந்த விஷயத்தில் நுழைவை அடைவதற்கு உன்னை நீயே பயிற்றுவி, ஏனென்றால் உனக்குச் சரியான நோக்கங்கள் இருக்கிறதா இல்லையா என்பது உனக்குத்தான் நன்றாகத் தெரியும். உன் தவறான நோக்கங்கள் சரி செய்யப்பட்டு, இப்போது தேவனுக்காக இருக்கிறாய் என்றவுடன், உன் இருதயத்தை அடக்குகிற இலக்கை நீ அடைந்திருப்பாய்.

தேவன் மற்றும் அவருடைய கிரியையைப் பற்றிய அறிவைப் பெறுவதே நீ இப்போது செய்ய வேண்டிய மிக முக்கியமான காரியமாகும். மனிதகுலத்தின் மீது பரிசுத்த ஆவியானவர் எவ்வாறு கிரியை செய்கிறார் என்பதையும் நீ அறிந்திருக்க வேண்டும்; சரியான பாதைக்குள் நுழைவதற்கு இந்தச் செயல்கள் அவசியமானதாகும். இந்த முக்கியக் குறிப்பை நீ புரிந்து கொண்டவுடன், அவ்வாறு செய்வது உனக்கு எளிதாக இருக்கும். நீ தேவனை விசுவாசிக்கிறாய், தேவனை அறிந்திருக்கிறாய், இது தேவன் மீதான உன் விசுவாசம் உண்மையானது என்பதைக் காட்டுகிறது. நீ தொடர்ந்து அனுபவத்தைப் பெற்றும் கூட, முடிவில் தேவனை அறிய முடியவில்லை என்றால், நீ நிச்சயமாக தேவனை எதிர்க்கும் ஒரு நபரே. இன்றைய மனுவுருவான தேவனை விசுவாசிக்காமல் இயேசு கிறிஸ்துவை மட்டும் விசுவாசிப்பவர்கள் அனைவரும் ஆக்கினைத்தீர்ப்புக்கு உள்ளாகியிருக்கிறார்கள். அவர்கள் அனைவரும் பிந்தைய-நாள் பரிசேயர்கள், ஏனெனில், அவர்கள் இன்றைய தேவனை அங்கீகரிப்பதில்லை; அவர்கள் அனைவரும் தேவனை எதிர்ப்பவர்களாய் இருக்கிறார்கள். அவர்கள் எவ்வளவு அர்ப்பணிப்புடன் இயேசுவை ஆராதித்தாலும் அவை அனைத்தும் வீணாய்ப்போம்; தேவன் அவர்களைப் புகழ மாட்டார். தாங்கள் தேவனை நம்புவதாகப் பறைசாற்றிக்கொண்டு, தேவனைப் பற்றிய மெய்யான அறிவைத் தங்கள் இருதயத்தில் பெற்றிராதவர்கள் அனைவரும் மாயக்காரர்களாய் இருக்கிறார்கள்!

வார்த்தை, தொகுதி 1. தேவனுடைய தோற்றமும் கிரியையும். “பரிபூரணத்தை அடைவதற்கு தேவனுடைய சித்தத்தைக் குறித்து கவனமுள்ளவர்களாய் இருங்கள்” என்பதிலிருந்து

தேவனுடைய அனுதின வார்த்தைகள்  பகுதி 544

தேவனால் பரிபூரணமடைய முற்படுவதற்கு, ஒருவன் அவரால் பூரணப்படுத்தப்படுவதன் அர்த்தம் என்ன என்பதையும், பரிபூரணப்பட ஒருவன் எந்த நிபந்தனைகளைப் பூர்த்தி செய்ய வேண்டும் என்பதையும் கூட முதலில் புரிந்து கொள்ள வேண்டும். இது போன்ற விஷயங்களை ஒருவர் புரிந்து கொண்டவுடன், ஒருவர் பயிற்சியின் பாதையைத் தேட வேண்டும். பரிபூரணப்பட ஒருவர் ஒரு குறிப்பிட்ட குணாதிசயத்துடன் இருக்க வேண்டும். பலர் இயல்பாகவே போதுமான குணாதிசயமுள்ளவர்கள் அல்லர், இந்த விஷயத்தில் நீ ஒரு விலைக்கிரயத்தைச் செலுத்த வேண்டும் மற்றும் தனிப்பட்ட முறையில் கடினமாக உழைக்க வேண்டும். உன் குணாதிசயம் எவ்வளவு மோசமானதோ அந்த அளவிற்கு நீ தனிப்பட்ட முறையில் முயற்சி செய்ய வேண்டும். எந்த அளவிற்கு தேவனுடைய வார்த்தைகளை நீ புரிந்து கொள்கிறாயோ, மேலும் எந்த அளவிற்கு நீ அவற்றைக் கடைபிடிக்கிறாயோ, அவ்வளவு சீக்கிரமாக நீ பரிபூரணத்தின் பாதையில் கால் பதிக்கலாம். ஜெபத்தின் மூலம், ஜெபத்திற்கான பகுதியில் நீ பரிபூரணப்படலாம்; தேவனுடைய வார்த்தைகளைப் புசித்துப் பானம்பண்ணுவதின் மூலமும், அவற்றின் சாராம்சத்தைப் புரிந்து கொள்வதன் மூலமும், அவற்றின் யதார்த்தத்தின்படி வாழ்வதன் மூலமும் கூட நீ பரிபூரணமடையலாம். அனுதின அடிப்படையில் தேவனுடைய வார்த்தைகளை அனுபவிப்பதன் மூலம், உன்னிடம் இல்லாததை நீ அறிந்து கொள்ள வேண்டும்; மேலும் உன் அபாயகரமான குறைபாட்டையும் பலவீனங்களையும் நீ அடையாளங்கண்டு தேவனிடம் ஜெபமும் விண்ணப்பமும் செய்ய வேண்டும். அவ்வாறு செய்வதன் மூலம் நீ படிப்படியாகப் பரிபூரணப்படுத்தப்படுவாய். பரிபூரணத்தின் பாதையானது: ஜெபிப்பது, தேவனுடைய வார்த்தைகளைப் புசித்துப் பானம்பண்ணுவது; தேவனுடைய வார்த்தைகளின் சாராம்சத்தைப் புரிந்து கொள்வது; தேவனுடைய வார்த்தைகளின் அனுபவத்திற்குள் நுழைவைப் பெறுவது; உன்னிடம் இல்லாததை அறிந்து கொள்வது; தேவனுடைய கிரியைகளுக்கு அர்ப்பணிப்பது; தேவனுடைய பாரங்களைக் குறித்து கவனத்துடன் இருப்பது மற்றும் தேவன் மீதான உன் அன்பின் மூலம் மாம்சத்தைத் துறப்பது; உன் அனுபவங்களை வளமாக்கும்படி உன் சகோதர சகோதரிகளுடன் அடிக்கடி ஐக்கியத்தில் இணைந்து கொள்வது ஆகியவையாகும். அது பொதுஜன வாழ்க்கையாக இருந்தாலும் அல்லது உன் தனிப்பட்ட வாழ்க்கையாக இருந்தாலும் மற்றும் அது பெரிய கூட்டங்களாக இருந்தாலும் அல்லது சிறியவையாக இருந்தாலும், அவை அனைத்தும் உன் இருதயம் தேவனுக்கு முன்பாக அமைதியாக இருந்து, அவரிடம் திரும்பத்தக்கதாய் அனுபவத்தைப் பெறவும் பயிற்சியைப் பெறவும் உன்னை அனுமதிக்க முடியும். இவை அனைத்தும் பரிபூரணமாவதற்கான செயல்முறையின் ஒரு பகுதியாகும். முன்னர் குறிப்பிட்டது போல, தேவனுடைய வார்த்தைகளை அனுபவிப்பது என்பது உண்மையில் அவற்றை ருசிக்க முடியவும், அவற்றின்படி வாழ உன்னை அனுமதிப்பதும், இதன் மூலம் நீ தேவன் மீது பெரிதான விசுவாசத்தையும் அன்பையும் பெற்றுக்கொள்வதாகும். இவ்வகையில் நீ படிப்படியாக உன் சீர்கேட்டையும், சாத்தானிய மனநிலையையும் விட்டு விடுவாய்; உன்னை நீயே முறையற்ற உந்துதல்களிலிருந்து விடுவித்துக் கொள்வாய்; ஒரு சாதாரண நபரின் சாயலில் வாழ்வாய். தேவன் மீதான உன் அன்பு எவ்வளவு அதிகமாக இருக்கிறதோ, அதாவது, நீ எவ்வளவு அதிகமாக தேவனால் பரிபூரணப்படுத்தப்படுகிறாயோ, அவ்வளவு குறைவாக சாத்தானுடைய சீர்கேட்டால் நீ ஆட்கொள்ளப்பட்டிருப்பாய். உன் நடைமுறை அனுபவங்களின் மூலம் நீ படிப்படியாகப் பரிபூரணத்தின் பாதையில் கால் பதிப்பாய். ஆகவே, நீ பரிபூரணமாக்கப்பட விரும்பினால், தேவனுடைய சித்தத்தைக் கவனத்தில் கொள்வதும் அவருடைய வார்த்தைகளை அனுபவிப்பதும் மிக முக்கியமானதாகும்.

வார்த்தை, தொகுதி 1. தேவனுடைய தோற்றமும் கிரியையும். “பரிபூரணத்தை அடைவதற்கு தேவனுடைய சித்தத்தைக் குறித்து கவனமுள்ளவர்களாய் இருங்கள்” என்பதிலிருந்து

தேவனுடைய அனுதின வார்த்தைகள்  பகுதி 545

தேவன் இப்போது, அவருடன் ஒத்துழைக்க முயற்சிப்பவர்கள், அவருடைய கிரியைக்குக் கீழ்ப்படியக்கூடியவர்கள், தேவன் பேசும் வார்த்தைகள் உண்மை என்று விசுவாசிப்பவர்கள், தேவனின் தேவைகளை நடைமுறைப்படுத்தக்கூடியவர்கள் ஆகியோரைக் கொண்ட ஒரு குறிப்பிட்ட ஜனக்குழுவைப் பெற விரும்புகிறார்; அவர்கள் தங்களது இருதயங்களில் உண்மையான புரிதலைக் கொண்டவர்கள், அவர்கள்தாம் பூரணப்படுத்தப்படக்கூடியவர்கள், மேலும் அவர்களால் நிச்சயமாய்ப் பரிபூரணத்தின் பாதையில் நடக்க முடியும். தேவனின் கிரியையைப் பற்றிய தெளிவான புரிதல் இல்லாதவர்கள், தேவனின் வார்த்தைகளைப் புசித்துப் பானம் பண்ணாதவர்கள், அவருடைய வார்த்தைகளில் கவனம் செலுத்தாதவர்கள், மற்றும் தங்களது இருதயங்களில் தேவனுக்கான எந்த அன்பும் இல்லாதவர்கள் பரிபூரணமாக்கப்பட முடியாதவர்கள் ஆவர். மனுவுருவான தேவனை சந்தேகிப்பவர்கள், அவரைப் பற்றிய நிச்சயமற்றவர்களாகவே இருக்கிறார்கள், அவருடைய வார்த்தைகளை ஒருபோதும் தீவிரமாகக் கருத்தில் கொள்ளாமல், எப்போதும் அவரை வஞ்சிக்கிறவர்கள் தேவனை எதிர்ப்பவர்கள் மற்றும் சாத்தானுக்குச் சொந்தமானவர்கள் ஆவார்கள்; அத்தகையவர்களைப் பரிபூரணப்படுத்த வழியே இல்லை.

நீ பரிபூரணப்படுத்தப்பட விரும்பினால், நீ முதலில் தேவனால் தயவு பெற வேண்டும். ஏனென்றால், அவரால் தயவு செய்யப்படுபவர்களையும் தம்முடைய இருதயத்திற்கு ஏற்றவர்களையும் அவர் பரிபூரணப்படுத்துகிறார். தேவனுடைய இருதயத்திற்கு ஏற்றவனாய் நீ இருக்க விரும்பினால், அவருடைய கிரியைக்குக் கீழ்ப்படியும் ஓர் இருதயம் உன்னிடத்தில் இருக்க வேண்டும், நீ சத்தியத்தைத் தொடர முயற்சிக்க வேண்டும், சகலத்திலும் தேவனின் ஆழ்ந்த சோதனையை நீ ஏற்றுக்கொள்ள வேண்டும். நீ செய்கிற அனைத்தும் தேவனின் ஆழ்ந்த சோதனைக்கு உட்பட்டதா? உனது நோக்கம் சரியானதா? உனது நோக்கம் சரியாக இருந்தால், தேவன் உன்னைப் பாராட்டுவார்; உனது நோக்கம் தவறாக இருந்தால், உனது இருதயம் நேசிப்பது தேவனை அல்ல, மாம்சத்தையும் சாத்தானையும் என்பதை இது காட்டுகிறது. ஆகையால், சகலத்திலும் தேவனின் ஆழ்ந்த சோதனையை ஏற்றுக்கொள்வதற்கான ஒரு வழியாக நீ ஜெபத்தைப் பயன்படுத்த வேண்டும். நீ ஜெபிக்கும்போது, நான் உனக்கு முன்னால் நேரில் நிற்கவில்லை என்றாலும், பரிசுத்த ஆவியானவர் உன்னுடன் இருக்கிறார், மேலும் நீ ஜெபிப்பது என்னிடமும் மற்றும் தேவனுடைய ஆவியானவரிடமுமே. இந்த மாம்சத்தை நீ ஏன் நம்புகிறாய்? தேவனின் ஆவியானவரை அவர் கொண்டிருப்பதால் நீ நம்புகிறாய். இந்த மனிதன் தேவனின் ஆவியினைக் கொண்டிருக்காமல் இருந்தால் நீ அவரை நம்புவாயா? இந்த மனிதனை நீ நம்பும்போது, நீ தேவனின் ஆவியை நம்புகிறாய். இந்த மனிதனுக்கு நீ பயப்படும்போது, நீ தேவனின் ஆவிக்குப் பயப்படுகிறாய். தேவனின் ஆவியின் மீதான நம்பிக்கை இந்த மனிதன் மீதான நம்பிக்கையும், இந்த மனிதனின் மீதான நம்பிக்கை தேவனின் ஆவியின் மீதான நம்பிக்கையும் ஆகும். நீ ஜெபிக்கும்போது, தேவனுடைய ஆவி உன்னிடத்தில் இருப்பதையும், தேவன் உனக்கு முன்பாக இருப்பதையும் உணர்கிறாய், ஆகவே, நீ அவருடைய ஆவியிடம் ஜெபிக்கிறாய். இன்று, பெரும்பாலான ஜனங்கள் தங்களது செயல்களை தேவனின் முன் கொண்டுவர மிகவும் பயப்படுகிறார்கள்; நீ அவருடைய மாம்சத்தை ஏமாற்றும்போது, அவருடைய ஆவியை நீ ஏமாற்ற முடியாது. தேவனின் ஆழ்ந்த சோதனையைத் தாங்க முடியாத எந்தவொரு விஷயமும் சத்தியத்துடன் முரண்படுகின்றன, அவற்றை ஒதுக்கித் தள்ள வேண்டும்; வேறு வகையில் செய்வது தேவனுக்கு எதிராகப் பாவம் செய்வதாகும். ஆகவே, நீ ஜெபிக்கும்போதும், பேசும்போதும், உன் சகோதர சகோதரிகளுடன் ஐக்கியப்படும்போதும், உன் கடமையைச் செய்யும்போதும், உன் தொழிலைக் கவனிக்கும்போதும், எல்லா நேரங்களிலும் உன் இருதயத்தை தேவனுக்கு முன்பாக வைக்க வேண்டும். உன் செயல்பாட்டை நீ நிறைவேற்றும்போது, தேவன் உன்னுடன் இருக்கிறார், உனது நோக்கம் சரியானது மற்றும் தேவனின் வீட்டின் பணிக்காக நீ இருக்கும் வரை, நீ செய்யும் அனைத்தையும் அவர் ஏற்றுக்கொள்வார்; உனது செயல்பாட்டை நிறைவேற்ற நீ உண்மையாக உன்னை அர்ப்பணிக்க வேண்டும். நீ ஜெபிக்கும்போது, உன் இருதயத்தில் தேவன்மீது அன்பு வைத்திருந்தால், தேவனின் கவனிப்பு, பாதுகாப்பு மற்றும் ஆராய்ச்சியை நாடினால், இவை உனது நோக்கமாக இருந்தால், உனது ஜெபங்கள் பலனளிக்கும். உதாரணமாக, நீ கூட்டங்களில் ஜெபிக்கும்போது, உனது இருதயத்தைத் திறந்து தேவனிடம் ஜெபம் செய்து, பொய்யைப் பேசாமல் உனது இருதயத்தில் இருப்பதை அவரிடம் கூறினால், உனது ஜெபங்கள் நிச்சயமாகப் பலனளிக்கும். உனது இருதயத்தில் தேவனை நீ ஊக்கமாக நேசிக்கிறாயானால், தேவனிடம் ஆணையிட்டுக்கொடு: “வானத்திலும் பூமியிலும் சகலத்திலும் இருக்கும் தேவனே, நான் உம்மிடம் சத்தியம் பண்ணுகிறேன்: உம்முடைய ஆவியானவர் நான் செய்யும் எல்லாவற்றையும் ஆராய்ந்து, எல்லா நேரங்களிலும் என்னைப் பாதுகாத்து கவனித்துக்கொள்வதோடு, நான் செய்யும் எல்லாம் உம்முடைய சமூகத்தில் நிற்பதை சாத்தியமாக்கும். என் இருதயம் எப்போதாவது உம்மை நேசிப்பதை நிறுத்திவிட்டாலோ அல்லது அது எப்போதாவது உமக்குத் துரோகம் செய்தாலோ என்னைக் கடுமையாக சிட்சித்து சபித்துவிடும். இந்த உலகத்திலோ அல்லது அடுத்த உலகத்திலோ என்னை மன்னிக்க வேண்டாம்!” அத்தகைய ஆணையைச் செய்துகொடுக்க உனக்குத் தைரியம் இருக்கிறதா? நீ அவ்வாறு செய்யாவிட்டால், நீ தைரியமில்லாதவன் என்பதையும், நீ இன்னும் உன்னையே நேசித்துக்கொண்டிருக்கிறாய் என்பதையும் இது காட்டுகிறது. இந்தத் தீர்மானம் உன்னிடம் உள்ளதா? இது உண்மையிலேயே உனது தீர்மானமாக இருந்தால், நீ இந்த ஆணையைச் செய்ய வேண்டும். அத்தகைய ஆணையைச் செய்ய உனக்குத் தீர்மானம் இருந்தால், தேவன் உனது தீர்மானத்தை நிறைவேற்றுவார். நீ தேவனிடம்ஆணையிட்டுக் கொடுக்கும்போது, அவர் அதற்குச் செவிகொடுக்கிறார். உன் ஜெபத்தின் அளவையும் உனது கைக்கொள்ளுதலையும் பொறுத்து நீ பாவமுள்ளவனா அல்லது நீதிமானா என்பதை தேவன் தீர்மானிக்கிறார். இது இப்போது உன்னை பரிபூரணப்படுத்துவதற்கான செயல்முறையாகும், மேலும், நீ பரிபூரணமாக்கப்படுவதில் உனக்கு உண்மையிலேயே விசுவாசம் இருந்தால், நீ செய்யும் எல்லாவற்றையும் தேவனுக்கு முன்பாகக் கொண்டு வந்து அவருடைய ஆழ்ந்த சோதனையை ஏற்றுக்கொள்வாய்; நீ ஏதாவது ஒழுக்கக்கேடான கலகத்தைச் செய்தால் அல்லது நீ தேவனுக்குத் துரோகம் செய்தால், அவர் உனது ஆணையை நிறைவேற்றுவார், இதனால் உனக்கு என்ன நேர்ந்தாலும், அது அழிவோ சிட்சையோ எதுவாக இருந்தாலும், இது உன் சொந்தச் செயலாகும். நீ ஆணையிட்டுக்கொடுத்தாய், எனவே, நீ அதைக் கடைப்பிடிக்க வேண்டும். நீ ஆணையிட்டுக்கொடுத்தும், அதைக் கடைப்பிடிக்காவிட்டால், நீ அழிவை அனுபவிப்பாய். ஆணை உன்னுடையது என்பதால், தேவன் உன் ஆணையை நிறைவேற்றுவார். சிலர் ஜெபித்த பிறகு பயந்து, “எல்லாம் முடிந்துவிட்டது! ஒழுக்கக்கேட்டிற்கான என் வாய்ப்பு போய்விட்டது; துன்மார்க்கமான காரியங்களைச் செய்வதற்கான என் வாய்ப்பு போய்விட்டது; என் உலக ஏக்கங்களை அனுபவிக்கும் வாய்ப்பு இல்லாமல் போய்விட்டது!” என புலம்புகிறார்கள். இந்த ஜனங்கள் இன்னமும் உலகப்பற்றையும் பாவத்தையும் நேசிக்கிறார்கள், அவர்கள் அழிவை அனுபவிப்பது உறுதி.

வார்த்தை, தொகுதி 1. தேவனுடைய தோற்றமும் கிரியையும். “தேவன் தம்முடைய இருதயத்திற்கு ஏற்றவர்களைப் பரிபூரணமாக்குகிறார்” என்பதிலிருந்து

தேவனுடைய அனுதின வார்த்தைகள்  பகுதி 546

தேவனை விசுவாசிப்பவனாக இருப்பதன் அர்த்தம், நீ செய்யும் அனைத்தும் அவர் முன் கொண்டுவரப்பட்டு அவருடைய ஆழ்ந்த சோதனைக்கு உட்படுத்தப்பட வேண்டும். நீ செய்வதை தேவனின் ஆவியானவரின் முன் கொண்டுவர முடியும், ஆனால், தேவனின் மாம்சத்திற்குமுன் கொண்டுவர முடியாது என்றால், இது அவருடைய ஆவியால் நீ ஆழ்ந்த சோதனைக்கு உட்படுத்தப்படவில்லை என்பதைக் காட்டுகிறது. தேவனுடைய ஆவியானவர் யார்? தேவன் சாட்சி கூறும் மனிதர் யார்? அவர்கள் இருவரும் ஒருவரே அல்லவா? பெரும்பாலான ஜனங்கள் அவர்களை இரு வேறானவர்களாகக் காண்கிறார்கள், தேவனின் ஆவியானவர் தேவனுடைய ஆவியானவர் என்றும், தேவன் சாட்சியம் அளிப்பவர் வெறுமனே ஒரு மனிதர் என்றும் காண்கிறார்கள். ஆனால் நீ தவறாக நினைக்கவில்லையா? இந்த மனிதர் யாருடைய சார்பாகச் செயல்படுகிறார்? மனுவுருவான தேவனை அறியாதவர்களுக்கு ஆவிக்குரிய புரிதல் இல்லை. தேவனின் ஆவியானவரும் அவருடைய மனுவுருவான மாம்சமும் ஒன்றே ஆகும். ஏனென்றால், தேவனின் ஆவியானவர் மாம்சத்தில் உருவானார். இந்த மனிதர் உனக்கு இரக்கமற்றவராக இருந்தால், தேவனின் ஆவியானவர் தயவு காட்டுவாரா? நீ குழப்பமடையவில்லையா? இன்று, தேவனின் ஆழ்ந்த சோதனையை ஏற்றுக்கொள்ள முடியாத அனைவருமே அவருடைய அங்கீகாரத்தைப் பெற முடியாது, மேலும் மனுவுருவான தேவனை அறியாதவர்கள் பரிபூரணப்படுத்தப்பட முடியாது. நீ செய்யும் எல்லாவற்றையும் பார், அதை தேவனின் முன் கொண்டுவர முடியுமா என்று பார். நீ செய்யும் எல்லாவற்றையும் தேவனின் முன் உன்னால் கொண்டு வர முடியாவிட்டால், நீ ஒரு பொல்லாதவன் என்பதை இது காட்டுகிறது. பொல்லாதவர்கள் பரிபூரணப்படுத்தப்பட முடியுமா? நீ செய்யும் அனைத்தும், ஒவ்வொரு செயலும், ஒவ்வொரு நோக்கமும், ஒவ்வொரு எதிர்வினையும் தேவனின் முன்பாகக் கொண்டுவரப்பட வேண்டும். உன் அன்றாட ஆவிக்குரிய ஜீவிதம்—உன் ஜெபங்கள், தேவனுடனான உனது நெருக்கம், தேவனுடைய வார்த்தைகளை நீ எப்படி புசித்துப் பானம் பண்ணுகிறாய், உனது சகோதர சகோதரிகளுடனான உனது ஐக்கியம், திருச்சபைக்குள் உனது ஜீவிதம்—மற்றும் பங்காளித்துவத்தில் உனது ஊழியம் ஆகியவை தேவனுக்கு முன்பாக அவருடைய ஆழ்ந்த சோதனைக்காகக் கொண்டு வரப்படலாம். இதுபோன்ற நடைமுறையே ஜீவிதத்தில் வளர்ச்சியை அடைய உதவும். தேவனின் ஆழ்ந்த சோதனையை ஏற்றுக்கொள்வதற்கான செயல்முறையே சுத்திகரிப்புச் செயல்முறையாகும். தேவனின் ஆழ்ந்த சோதனையை நீ எவ்வளவு அதிகமாக ஏற்றுக் கொள்ள முடியுமோ, அவ்வளவு அதிகமாக நீ சுத்திகரிக்கப்படுகிறாய், அவ்வளவு அதிகமாக தேவனின் சித்தத்திற்கு இணங்க இருக்கிறாய், இதனால் நீ ஒழுக்கக்கேட்டிற்குள் இழுக்கப்பட மாட்டாய், மேலும் உனது இருதயம் அவருடைய சமூகத்தில் ஜீவிக்கும். அவருடைய ஆழ்ந்த சோதனையை நீ எவ்வளவு அதிகமாக ஏற்றுக்கொள்கிறாயோ, அந்த அளவிற்கு சாத்தானின் அவமானமும் மாம்சத்தைக் கைவிடுவதற்கான உன் திறனும் அதிகமாயிருக்கும். எனவே, தேவனின் ஆழ்ந்த சோதனையை ஏற்றுக்கொள்வது ஜனங்கள் பின்பற்ற வேண்டிய நடைமுறையின் பாதையாகும். நீ என்ன செய்தாலும், உன் சகோதர சகோதரிகளுடன் உரையாடும்போது கூட, நீ உன் செயல்களை தேவனின் முன்பாகக் கொண்டு வந்து அவருடைய ஆழ்ந்த சோதனையை நாடலாம், மேலும் தேவனுக்குக் கீழ்ப்படிவதை நோக்கமாகக் கொள்ளலாம்; இது நீ கடைப்பிடிப்பதை மிகவும் சரியானதாக மாற்றும். நீ செய்யும் அனைத்தையும் தேவனின் முன்பாகக் கொண்டு வந்து தேவனின் ஆழ்ந்த சோதனையை ஏற்றுக்கொண்டால் மட்டுமே நீ தேவனின் சமூகத்தில் ஜீவிக்கும் ஒருவராக இருக்க முடியும்.

வார்த்தை, தொகுதி 1. தேவனுடைய தோற்றமும் கிரியையும். “தேவன் தம்முடைய இருதயத்திற்கு ஏற்றவர்களைப் பரிபூரணமாக்குகிறார்” என்பதிலிருந்து

தேவனுடைய அனுதின வார்த்தைகள்  பகுதி 547

தேவனைப் புரிந்து கொள்ளாதவர்கள் ஒருபோதும் தேவனுக்குக் முழுமையாகக் கீழ்ப்படிய முடியாது. இது போன்றவர்கள் கீழ்ப்படியாமையின் பிள்ளைகளாவர். அவர்கள் மிகவும் பேராவலுள்ளவர்கள், அவர்களில் அதிகமான கலகங்கள் உள்ளன. எனவே, அவர்கள் தேவனிடமிருந்து தங்களைத் தூர விலக்குகிறார்கள், அவருடைய ஆழ்ந்த சோதனையை ஏற்கத் தயாராக இல்லை. இது போன்றவர்களை எளிதில் பூரணப்படுத்த முடியாது. சிலர் தேவனின் வார்த்தைகளைப் புசித்துப் பானம் பண்ணுவதிலும், அவற்றை ஏற்றுக்கொள்வதிலும் தேர்ந்தெடுக்கிறவர்களாய் இருக்கிறார்கள். அவர்கள் தங்கள் கருத்துக்களுடன் ஒத்துப்போகின்ற தேவனுடைய வார்த்தைகளின் சில பகுதிகளை ஏற்றுக்கொள்ளுகிறார்கள், ஒத்துப்போகாத பகுதிகளைப் புறக்கணிக்கிறார்கள். இது தேவனுக்கு எதிரான மிகவும் அப்பட்டமான கலகமும் எதிர்ப்பும் அல்லவா? யாராவது தேவனைப் பற்றி ஒரு சிறிய புரிதலைக் கூட பெறாமல் பல ஆண்டுகளாக நம்பினால், அவர்கள் ஓர் அவிசுவாசி. தேவனின் ஆழ்ந்த சோதனையை ஏற்கத் தயாராக இருப்பவர்கள் அவரைப் பற்றிய புரிதலைத் பின்தொடர்பவர்கள், அவருடைய வார்த்தைகளை ஏற்கத் தயாராக இருப்பவர்கள் ஆவர். அவர்கள் தேவனின் சுதந்திரத்தையும் ஆசீர்வாதங்களையும் பெறுவார்கள், மேலும் அவர்கள் மிகவும் ஆசீர்வதிக்கப்பட்டவர்கள். தங்கள் இருதயத்தில் அவருக்கு இடம் அளிக்காதவர்களை தேவன் சபிக்கிறார், அத்தகையவர்களை அவர் சிட்சிக்கிறார் மற்றும் கைவிடுகிறார். நீ தேவனை நேசிக்கவில்லை என்றால் அவர் உன்னைக் கைவிடுவார், நான் சொல்வதை நீ கேட்கவில்லை என்றால், தேவனின் ஆவியானவர் உன்னைக் கைவிடுவார் என்று நான் உறுதியளிக்கிறேன். நீ நம்பவில்லை என்றால் முயற்சி செய்துபார்! இன்று நடைமுறைக்கான பாதையை நான் உனக்குத் தெளிவுபடுத்துகிறேன், ஆனால் நீ அதை நடைமுறைப்படுத்துவாயா என்பதை நீதான் முடிவு செய்ய வேண்டும். நீ அதை நம்பவில்லை என்றால், நீ அதை நடைமுறைப்படுத்தவில்லை என்றால், பரிசுத்த ஆவியானவர் உனக்குள் செயல்படுகிறாரா இல்லையா என்பதை நீயே காண்பாய்! நீ தேவனைப் புரிந்துகொள்வதைத் தொடரவில்லை என்றால், பரிசுத்த ஆவியானவர் உனக்குள் கிரியை செய்ய மாட்டார். தம்முடைய வார்த்தைகளைப் பின்தொடர்ந்து அவற்றைப் பொக்கிஷமாகக் கருதுபவர்களில் தேவன் கிரியை செய்கிறார். தேவனின் வார்த்தைகளை நீ எவ்வளவு அதிகமாகப் பொக்கிஷமாகக் கருதுகிறாயோ, அவ்வளவு அதிகமாக அவருடைய ஆவி உன்னிடத்தில் கிரியை செய்வார். ஒரு மனிதன் தேவனின் வார்த்தைகளை எவ்வளவு அதிகமாகப் பொக்கிஷமாகக் கருதுகிறானோ, அவ்வளவு அதிகமாக தேவனால் பரிபூரணப்படுத்தப்படுவதற்கான அவர்களின் வாய்ப்பும் அதிகம். தம்மை உண்மையாக நேசிப்பவர்களை தேவன் பரிபூரணப்படுத்துகிறார், மேலும், அவருக்கு முன்பாக எவருடைய இருதயங்கள் அமைதியாக இருக்கின்றனவோ அவர்களை அவர் பரிபூரணப்படுத்துகிறார். தேவனின் எல்லாக் கிரியைகளையும் பொக்கிஷமாகக் கருதுவது, தேவனின் பிரகாசத்தைப் பொக்கிஷமாகக் கருதுவது, தேவனின் சமூகத்தைப் பொக்கிஷமாகக் கருதுவது, தேவனின் கவனிப்பையும் பாதுகாப்பையும் பொக்கிஷமாகக் கருதுவது, தேவனின் வார்த்தைகள் எவ்வாறு உன் யதார்த்தமாகின்றன, உன் வாழ்க்கைக்கு எவ்வாறு வழங்குகின்றன என்பதைப் பொக்கிஷமாகக் கொள்வது என இவை அனைத்தும் தேவனின் இருதயத்துடன் சிறந்த முறையில் இசைந்து போகின்றன. தேவனின் கிரியையை நீ பொக்கிஷமாகக் கருதினால், அதாவது, அவர் உன்மீது செய்த எல்லா கிரியைகளையும் நீ பொக்கிஷமாகக் கருதினால், அவர் உன்னை ஆசீர்வதிப்பார், உன்னுடைய அனைத்தையும் பெருகச் செய்வார். தேவனின் வார்த்தைகளை நீ பொக்கிஷமாகக் கொள்ளாவிட்டால், அவர் உன்னிடத்தில் செயல்பட மாட்டார். ஆனால் அவர் உன் விசுவாசத்திற்காக அற்பமான கிருபையை மட்டுமே வழங்குவார், அல்லது மிகக்குறைந்த செல்வத்தையும், உன் குடும்பத்தினரையும் மிகக் குறைந்த பாதுகாப்போடு ஆசீர்வதிப்பார். தேவனின் வார்த்தைகளை உன் யதார்த்தமாக்க நீ கடும் முயற்சி செய்ய வேண்டும், மேலும் அவரைத் திருப்திப்படுத்தவும் அவருடைய இருதயத்திற்கு ஏற்றவனாய் இருக்க வேண்டும்; அவருடைய கிருபையை அனுபவிக்க மட்டுமே நீ பாடுபடக்கூடாது. தேவனின் கிரியையைப் பெறுவது, பரிபூரணத்தை அடைவது, தேவனுடைய சித்தத்தைச் செய்பவர்களாக மாறுவதை விட விசுவாசிகளுக்கு வேறு எதுவும் அதிக முக்கியமில்லை. இது நீ தொடர வேண்டிய இலக்காக இருக்கிறது.

கிருபையின் யுகத்தில் மனிதன் பின்தொடர்ந்த அனைத்தும் இப்போது வழக்கற்றுப் போய்விட்டன, ஏனென்றால், தற்போது உயர்ந்த தரம் வாய்ந்த பின்தொடர்தல் உள்ளது; பின்தொடரப்படுவது மிகவும் உயர்ந்ததாகவும், மேலும் அதிகமாக நடைமுறைக்கு ஏற்றவாறும் உள்ளது. பின்தொடரப்படுவது உள்ளாக மனிதனுக்கு என்ன தேவை என்பதைச் சிறப்பாகப் பூர்த்தி செய்ய முடியும். கடந்த காலங்களில், தேவன் இன்று ஜனங்கள் மீது கிரியை செய்வதைப் போல அப்போது கிரியை செய்யவில்லை; அவர் இன்று இந்த அளவிற்குப் பேசுவதைப் போல அப்போது அவர்களிடம் பேசவில்லை, அப்போது அவர்களிடமான அவரின் தேவைகளும் அவருடைய இப்போதைய தேவைகளைப் போல அதிகமானவை அல்ல. தேவன் இந்த விஷயங்களை உன்னிடம் பேசுகிறார் என்பது இப்போது தேவனின் இறுதி நோக்கம் உன் மீது, இந்த ஜனக்குழுவின் மீது கவனம் செலுத்துகிறது என்பதைக் காட்டுகிறது. நீ உண்மையிலேயே தேவனால் பரிபூரணப்படுத்தப்பட விரும்பினால், அதை உன் மைய இலக்காகப் பின்பற்று. நீ சுற்றித் திரிந்து, உன்னை ஒப்புக்கொடுத்து, ஒரு செயல்பாட்டைச் செய்கிறாயா, அல்லது தேவனின் கட்டளைகளைப் பெற்றிருக்கிறீர்களா என்பது முக்கியமல்ல, இந்தக் குறிக்கோள்களை அடைவதற்கு எப்போதும் நோக்கம் பரிபூரணப்படுத்தப்பட வேண்டும், தேவனின் சித்தத்தைப் பூர்த்தி செய்ய வேண்டும். தேவன் மூலமாகப் பரிபூரணப்படுத்தப்படுவதை அல்லது ஜீவப்பிரவேசத்தைப் பின்தொடர்வதில்லை என்றும், மாம்ச அமைதியையும் மகிழ்ச்சியையும் மட்டுமே அவர்கள் பின்தொடர்கிறார்கள் என்று யாராவது சொன்னால், அவர்கள் மனிதர்களில் குருடரானவர்கள். ஜீவிதத்தின் யதார்த்தத்தைப் பின்தொடராமல், ஆனால், வரப்போகும் உலகத்தில் நித்திய ஜீவனையும் மற்றும் இவ்வுலகில் பாதுகாப்பை மட்டுமே பின்தொடர்வோர், மனிதர்களில் குருடரானவர்கள். எனவே, நீ செய்யும் அனைத்தும் தேவனால் பரிபூரணப்படுத்தப்பட்டு ஆதாயம்பண்ணப்பட வேண்டும் என்ற நோக்கத்திற்காகச் செய்யப்பட வேண்டும்.

தேவன் ஜனங்களில் செய்யும் கிரியை அவர்களின் வெவ்வேறு தேவைகளின் அடிப்படையில் அவர்களுக்கு வழங்குவதாகும். ஒரு மனிதனின் ஜீவிதம் எவ்வளவு பெரியதோ, அவ்வளவு அதிகமாக அவர்களின் தேவை இருக்கிறது. மேலும், அவ்வளவாக அவர்கள் பின்தொடர்கிறார்கள். இந்த கட்டத்தில் உனக்கு எந்தப் பின்தொடர்தலும் இல்லை என்றால், பரிசுத்த ஆவியானவர் உன்னைக் கைவிட்டுவிட்டார் என்பதை இது நிரூபிக்கிறது. ஜீவிதத்தைத் தொடர்பவர்கள் அனைவரும் பரிசுத்த ஆவியானவரால் ஒருபோதும் கைவிடப்பட மாட்டார்கள்; அத்தகையவர்கள் எப்போதும் பின்தொடர்கிறார்கள், எப்போதும் தங்களது இருதயத்தில் ஏக்கம் கொள்கிறார்கள். அத்தகையவர்கள் தற்போதுள்ள விஷயங்களில் ஒருபோதும் திருப்தியடைய மாட்டார்கள். பரிசுத்த ஆவியானவருடைய கிரியையின் ஒவ்வொரு நிலையும் உன்னில் ஒரு விளைவை அடைவதை நோக்கமாகக் கொண்டுள்ளது. ஆனால் நீ மெத்தனமாக மாறினால், உனக்கு இனி தேவைகள் இல்லையென்றால், பரிசுத்த ஆவியானவரின் கிரியையை நீ இனி ஏற்றுக்கொள்ளாவிட்டால், அவர் உன்னைக் கைவிடுவார். ஜனங்களுக்கு ஒவ்வொரு நாளும் தேவனின் ஆழ்ந்த சோதனை தேவைப்படுகிறது; அவர்களுக்கு ஒவ்வொரு நாளும் தேவனிடமிருந்து ஏராளமான ஏற்பாடுகள் தேவைப்படுகின்றன. ஒவ்வொரு நாளும் தேவனின் வார்த்தையைப் புசித்துப் பானம் பண்ணாமல் ஜனங்களால் சமாளிக்க முடியுமா? தேவனின் வார்த்தையைப் போதுமான அளவு புசிக்கவோ பானம் பண்ணவோ முடியாது என்று யாராவது எப்போதும் உணர்ந்தால், அவர்கள் எப்பொழுதும் அதைப் பின்தொடர்ந்தால், அதற்காகப் பசி தாகம் கொண்டால், பரிசுத்த ஆவியானவர் அவர்களில் எப்போதும் கிரியை செய்வார். ஒருவர் எவ்வளவு அதிகமாக ஏங்குகிறாரோ, அவ்வளவு நடைமுறை விஷயங்கள் அவர்களுடைய ஐக்கியத்திலிருந்து வெளிவரக்கூடும். ஒருவர் எவ்வளவு தீவிரமாகச் சத்தியத்தை நாடுகிறாரோ, அவ்வளவு விரைவாக அவர்கள் தங்களது ஜீவிதத்தில் வளர்ச்சியை அடைகிறார்கள். அது அவர்களை அனுபவத்தில் பணக்காரர்களாகவும், தேவனுடைய வீட்டில் வசிக்கும் செல்வந்தர்களாகவும் ஆக்குகிறது.

வார்த்தை, தொகுதி 1. தேவனுடைய தோற்றமும் கிரியையும். “தேவன் தம்முடைய இருதயத்திற்கு ஏற்றவர்களைப் பரிபூரணமாக்குகிறார்” என்பதிலிருந்து

தேவனுடைய அனுதின வார்த்தைகள்  பகுதி 548

பரிசுத்த ஆவியானவர் ஒவ்வொரு நபரிடமும் ஈடுபட ஒரு பாதையைக் கொண்டிருக்கிறார், மேலும் ஒவ்வொரு நபரும் பரிபூரணப்படுத்தப்பட வாய்ப்பை அளிக்கிறார். உன் எதிர்மறைத் தன்மையின் மூலம் நீ உன் சொந்தச் சீர்கேட்டை அறிய வைக்கப்பட்டாய், பின்னர் எதிர்மறையைத் தூக்கி எறிவதன் மூலம் நீ நடக்க ஒரு பாதையைக் காண்பாய்; இவை அனைத்தும் நீ பூரணப்படுத்தப்படும் வழிகளாகும். மேலும், உனக்குள் இருக்கும் சில நேர்மறையான விஷயங்களின் தொடர்ச்சியான வழிகாட்டுதல் மற்றும் வெளிச்சத்தின் மூலம் நீ உன் செயல்பாட்டை முன்னெச்சரிக்கையாக நிறைவேற்றி, உள்ளுணர்வில் வளர்ந்து, பகுத்தறிவை அடைவாய். உன் நிலைமைகள் நன்றாக இருக்கும்போது, நீ குறிப்பாக தேவனுடைய வார்த்தையைப் படிக்க விரும்புகிறாய், குறிப்பாக தேவனிடத்தில் ஜெபிக்க விரும்புகிறாய், மேலும் நீ கேட்கும் பிரசங்கங்களை உன் சொந்த நிலையுடன் தொடர்புபடுத்த முடிகிறது. இதுபோன்ற சமயங்களில் தேவன் உன்னை உள்ளாகப் பிரகாசமாக்கி ஒளியூட்டி உன்னை நேர்மறையான அம்சத்தின் சில விஷயங்களை உணர்ந்தறியச் செய்கிறார். இப்படித்தான் நீ நேர்மறையான அம்சத்தில் பரிபூரணப்படுத்தப்படுகிறாய். எதிர்மறையான நிலைகளில், நீ பலவீனமாகவும் செயலற்றும் இருக்கிறாய்; உன் இருதயத்தில் தேவன் இல்லை என்று நீ உணர்கிறாய், ஆனாலும் நடக்க ஒரு பாதையைக் கண்டுபிடிக்க உதவிசெய்து தேவன் உன்னை ஒளியூட்டுகிறார். இதிலிருந்து வெளியேறுவது எதிர்மறையான அம்சத்தில் பரிபூரணத்தை அடைவது ஆகும். தேவனால் மனிதனை நேர்மறை மற்றும் எதிர்மறை அம்சங்கள் என இரண்டிலும் பரிபூரணப்படுத்த முடியும். அது உன்னால் அனுபவிக்க முடிகிறதா, தேவனால் பரிபூரணப்படுத்தப்பட பின்தொடர்கிறாயா என்பதைப் பொறுத்ததாகும். நீ தேவனால் உண்மையிலேயே பரிபூரணப்படுத்தப்பட விரும்பினால், எதிர்மறையால் உன்னை இழப்பைச் சந்திக்க செய்யமுடியாது, ஆனால் மிகவும் உண்மையான விஷயங்களை உனக்கு வருவிக்க முடியும், மேலும் உனக்குள் இல்லாததை உன்னை அதிகளவில் அறியப் பண்ணமுடியும், உன் உண்மையான நிலையை உன்னைப் புரிந்து கொள்ளச் செய்ய முடியும், மேலும் மனிதனிடம் எதுவும் இல்லை என்றும் அவன் ஒன்றும் இல்லை என்றும் காணப்பண்ண முடியும்; நீ உபத்திரவங்களை அனுபவிக்கவில்லை என்றால், உனக்குத் தெரியாமலேயே, நீ மற்றவர்களைவிட மேலானவன் என்றும், மற்ற எல்லாரை விடவும் நீ சிறந்தவன் என்றும் எப்போதும் எண்ணுவாய். இவை அனைத்தின் மூலமும், முன்பு வந்த அனைத்தும் தேவனால் செய்யப்பட்டவை என்றும் தேவனால் பாதுகாக்கப்பட்டவை என்றும் நீ காண்பாய். உபத்திரவங்களுக்குள் நுழைவது உன்னை அன்பு மற்றும் விசுவாசம் இல்லாதவனாய்ச் செய்துவிடுகிறது, நீ ஜெபத்தில் குறைவுபடுகிறாய், பாடல்களைப் பாட முடியாமல் இருக்கிறாய், அதை உணர்ந்து கொள்ளாமல், இதற்கு மத்தியில் நீ உன்னைப் பற்றியே அறிந்து கொள்கிறாய். மனிதனைப் பரிபூரணப்படுத்துவதில் தேவனுக்குப் பல வழிமுறைகள் உள்ளன. அவர் மனிதனின் சீர்கேடான மனநிலையைக் கையாள அனைத்து வகையான சூழல்களையும் பயன்படுத்துகிறார், மேலும் மனிதனை அம்பலப்படுத்த பல்வேறு விஷயங்களைப் பயன்படுத்துகிறார்; ஒரு விஷயத்தில், அவர் மனிதனைக் கையாள்கிறார், மற்றொன்றில் மனிதனை அம்பலப்படுத்துகிறார், மற்றொன்றில் மனிதனை வெளிப்படுத்துகிறார், மனிதனுடைய இருதயத்தின் ஆழங்களில் உள்ள “இரகசியங்களைத்” தோண்டியெடுத்து வெளிப்படுத்துகிறார், மேலும் மனிதனுடைய பல நிலைகளை வெளிப்படுத்துவதன் மூலம் மனிதனின் சுபாவத்தைக் காட்டுகிறார். வெளிப்படுத்துதல் மூலம், மனிதனைக் கையாள்வதன் மூலம், மனிதனின் சுத்திகரிப்பு மற்றும் சிட்சையின் மூலம், இப்படி தேவன் பல முறைமைகளில் மனிதனைப் பரிபூரணப்படுத்துகிறார், இதனால் தேவன் யதார்த்தமானவர் என்பதை மனிதன் அறிகிறான்.

வார்த்தை, தொகுதி 1. தேவனுடைய தோற்றமும் கிரியையும். “செயல்படுத்தலில் கவனம் செலுத்துபவர்களை மட்டுமே பரிபூரணப்படுத்த முடியும்” என்பதிலிருந்து

தேவனுடைய அனுதின வார்த்தைகள்  பகுதி 549

நீங்கள் இப்போது நாடித்தேடுவது என்ன? தேவனால் பரிபூரணப்படுத்தப்பட, தேவனை அறிய, தேவனைப் பெற்றுக் கொள்ள அல்லது ஒருவேளை நீங்கள் 90களின் பேதுருவின் பாணியில் நடந்துகொள்ள, அல்லது யோபுவை விடப் பெரிதான விசுவாசம் கொள்ள நீங்கள் நாடலாம், அல்லது தேவனால் நீதிமான் என்று அழைக்கப்பட்டு தேவனுடைய சிங்காசனத்திற்கு முன் வரும்படி நீங்கள் நாடலாம், அல்லது பூமியில் தேவனை வெளிப்படுத்தவும், தேவனுக்காக வல்லமையாக மற்றும் மிகப் பெரிதாக சாட்சிப் பகரவும் நீங்கள் நாடலாம். நீங்கள் எதை நாடித் தேடுகிறீர்கள் என்பதைப் பொருட்படுத்தாமல், ஒட்டுமொத்தமாக, தேவனால் இரட்சிக்கப்படுவதற்காக நீங்கள் நாடித் தேடுகிறீர்கள். நீ நீதிமானாக இருக்க நாடினாலும், நீ பேதுருவின் பாணியை நாடினால் அல்லது யோபுவின் விசுவாசத்தை அல்லது தேவனால் பரிபூரணப்படுத்தப்படுவதை நாடினால், இவை அனைத்தும் தேவன் மனிதனிடத்தில் செய்யும் கிரியையே ஆகும். வேறு வார்த்தைகளில் கூறுவதானால் நீ எதைத் தேடுகிறாய் என்பதைப் பொருட்படுத்தாமல், அவை அனைத்தும் தேவனால் பரிபூரணப்படுத்தப்படுவதற்காகவே, அனைத்தும் தேவனுடைய வார்த்தையை அனுபவிப்பதற்காகவே, தேவனுடைய இருதயத்தைத் திருப்திபடுத்துவதற்காகவே ஆகும்; நீ எதை நாடித் தேடினாலும், அது தேவனுடைய அன்பைக் கண்டுபிடிப்பதற்காகவும், உன் கலகத்தனமான மனநிலையைத் தூக்கி எறியவும், உனக்குள் ஓர் இயல்பான நிலையை அடையவும், தேவனுடைய சித்தத்திற்கு முற்றிலும் இணங்க முடியவும், சரியான நபராக மாறவும், நீ செய்யும் எல்லாவற்றிலும் சரியான நோக்கம் கொண்டிருக்கவும் வேண்டும் என்ற நோக்கத்துடன் உண்மையான அனுபவத்தில் நடப்பதற்கான பாதையைத் தேடுவதற்காகவும் ஆகும். தேவனை அறிந்து கொண்டு வாழ்வின் வளர்ச்சியை அடைவதற்காகவே நீ இவை அனைத்தையும் அனுபவிக்கிறாய். நீ அனுபவிக்கிறது தேவனுடைய வார்த்தை மற்றும் உண்மையான நிகழ்வுகள், அதோடுகூட உன் சுற்றுப்புறத்தில் உள்ள ஜனங்கள், விஷயங்கள் மற்றும் பொருட்கள் என்றாலும், இறுதியில் நீ தேவனை அறிந்து கொள்ளவும் தேவனால் பரிபூரணப்படுத்தப்படவும் முடியும். ஒரு நீதிமானானின் பாதையில் நடக்க அல்லது தேவனுடைய வார்த்தையைக் கடைபிடிக்க முற்பட இவையே ஓடும் தளமாகும், தேவனை அறிந்து கொள்வதும் மற்றும் தேவனால் பரிபூரணப்படுத்தப்படுவதும் இலக்காகும். நீ இப்போது தேவனால் பரிபூரணப்பட தேடினாலும் அல்லது தேவனுக்காகச் சாட்சியமளிக்க நாடினாலும் அவையெல்லாம் தேவனை அறிவதற்காகவே; அவர் உன்னில் செய்யும் கிரியை வீணாகாமல் போகும் பொருட்டு, இதனால் இறுதியில் நீ தேவனுடைய யதார்த்தத்தை அறிந்து, அவருடைய மகத்துவத்தை அறிந்து, மேலும் தேவனுடைய தாழ்மையையும் மற்றும் மறைவையும் அறிந்து, மேலும் தேவன் உன்னில் செய்யும் பேரளவிலான கிரியையை அறிந்து கொள்வாய். இந்த அருவருப்பான மற்றும் சீர்கேடான ஜனங்களுக்குள் தமது கிரியையைச் செய்யும் அளவிற்கு தேவன் தம்மையே தாழ்த்தியுள்ளார், மேலும் அவர் இந்த ஜனக்குழுவை பரிபூரணப்படுத்துகிறார். தேவன் மனிதர்களிடையே வாழவும், போஜனம்பண்ணவும், ஜனங்களை மேய்க்கவும், ஜனங்களுக்குத் தேவையானதை வழங்கவும் மட்டுமே மாம்சமாகவில்லை. மிக முக்கியமான விஷயம் என்னவென்றால் அவர் தமது வல்லமையான இரட்சிப்பின் கிரியையைச் செய்கிறார் மற்றும் சகித்துக் கொள்ள முடியாத சீர்கேடான ஜனங்களை ஜெயங்கொள்ளுகிறார். ஜனங்களில் இந்த மிகச் சீர்கேடானவர்களை இரட்சிக்கவும், இதனால் அனைத்து ஜனங்களும் மாற்றப்பட்டு, புதியவர்களாக மாறவும் அவர் சிவப்பான பெரிய வலுசர்ப்பத்தின் இதயத்திற்கு வந்தார். தேவன் சகிக்கும் பெரிதான கஷ்டம் தேவனுடைய மனுவுரு சகிக்கும் கஷ்டம் மட்டுமல்ல, எல்லாவற்றுக்கும் மேலாக தேவனுடைய ஆவியானவர் மிகுந்த அவமானத்தை அனுபவிக்கிறார், அவர் ஒரு சாதாரண நபராக மாறும் அளவிற்கு தம்மையே தாழ்த்தி மறைத்துக் கொள்கிறார். அவர் சாதாரண மனித வாழ்க்கையையும் சாதாரண மனிதனின் தேவைகளையும் கொண்டிருப்பதை ஜனங்கள் பார்க்கும்படி, தேவன் மனுவுருவெடுத்து மாம்ச ரூபத்தை எடுத்தார். தேவன் மிகப் பெரிய அளவிற்குத் தம்மையே தாழ்த்தினார் என்பதை நிரூபிக்க இது போதுமானதாகும். தேவனுடைய ஆவியானவர் மாம்சத்தில் உணரப்படுகிறார். அவரது ஆவியானவர் மிக உயர்ந்தவரும் பெரியவரும் ஆவார், ஆனாலும் அவருடைய ஆவியானவரின் கிரியையைச் செய்வதற்காக அவர் ஒரு சாதாரண மனித ரூபத்தை, ஓர் அற்பமான மனித ரூபத்தை எடுத்துக் கொள்கிறார். உங்கள் ஒவ்வொருவரின் தகுதிப்பாடும், உள்ளுணர்வும், உணர்வும், மனிதத்தன்மையும் மற்றும் வாழ்க்கையும் இவ்வகையான தேவனுடைய கிரியையை ஏற்றுக்கொள்ள நீங்கள் உண்மையில் தகுதியற்றவர்கள் என்பதைக் காட்டுகிறது. உனக்காக இத்தகைய கஷ்டங்களை தேவனைச் சகிக்க அனுமதிப்பதற்கு நீங்கள் உண்மையில் தகுதியற்றவர்கள். தேவன் மிகவும் பெரியவர். அவர் மிகவும் உயர்ந்தவர், ஜனங்கள் மிகவும் தாழ்ந்தவர்கள், ஆனாலும் அவர் இன்னும் அவர்களிடம் கிரியை செய்கிறார். அவர் ஜனங்களுக்கு வழங்குவதற்காக, ஜனங்களிடம் பேசுவதற்காக மனுவுரு எடுத்தது மட்டுமின்றி, அவர் ஜனங்களுடனும் ஒன்றாக வாழ்கிறார். தேவன் மிகவும் தாழ்மையானவர், மிகவும் அன்பானவர். தேவனுடைய அன்பு குறிப்பிடப்பட்டவுடன், தேவனுடைய கிருபை குறிப்பிடப்பட்டவுடன், நீ பெரிதான துதியைச் சொல்கையில் கண்ணீர் வடித்தாயென்றால், நீ இந்த நிலையை அடைந்தால், அப்போது நீ தேவனைப் பற்றிய உண்மையான அறிவைக் கொண்டிருப்பாய்.

வார்த்தை, தொகுதி 1. தேவனுடைய தோற்றமும் கிரியையும். “செயல்படுத்தலில் கவனம் செலுத்துபவர்களை மட்டுமே பரிபூரணப்படுத்த முடியும்” என்பதிலிருந்து

தேவனுடைய அனுதின வார்த்தைகள்  பகுதி 550

இப்போதெல்லாம் ஜனங்களுடைய தேடுதலில் ஒரு வழிவிலகல் உள்ளது; அவர்கள் தேவனை நேசிக்கவும் தேவனைத் திருப்திப்படுத்தவும் மட்டுமே நாடுகிறார்கள், ஆனால் அவர்களுக்கு தேவனைப் பற்றிய எந்த அறிவும் இல்லை, மேலும் தங்களுக்குள் பரிசுத்த ஆவியானவரின் பிரகாசத்தையும் வெளிச்சத்தையும் புறக்கணித்து விடட்னர். தேவனைப் பற்றிய உண்மையான அறிவின் அடித்தளம் அவர்களிடம் இல்லை. இப்படி, அவர்கள் அனுபவம் வளர்ச்சி அடையும்போது ஆர்வத்தை இழக்கிறார்கள். தேவனைப் பற்றிய உண்மையான அறிவைப் பெறுவதற்கு நாடுகிற அனைவரும், அவர்கள் கடந்த காலத்தில் நல்ல நிலையில் இல்லாமல் இருந்திருந்தாலும், எதிர்மறை மற்றும் பலவீனத்தை நோக்கிச் சென்றிருந்தாலும், மேலும் அவ்வப்போது கண்ணீர் சிந்தியிருந்தாலும், மனமுறிவில் விழுந்து, நம்பிக்கையை இழந்திருந்தாலும் கூட, இப்போது, அவர்கள் அதிக அனுபவத்தைப் பெறுகையில் அவர்களுடைய நிலைகள் மேம்படுகின்றன. கையாளப்பட்டு மற்றும் உடைக்கப்பட்ட ஓர் அனுபவத்திற்குப் பிறகு, ஓர் உபத்திரவம் மற்றும் சுத்திகரிப்பு வழியே கடந்து சென்றதன் மூலம், அவர்கள் பெரும் முன்னேற்றத்தை அடைந்துள்ளனர். எதிர்மறையான நிலைகள் குறைந்து, அவர்களின் வாழ்க்கை மனநிலையில் சில மாற்றங்கள் ஏற்பட்டுள்ளன. அவர்கள் அதிக உபத்திரவங்களுக்கு உட்படுகையில், அவர்களின் இருதயங்கள் தேவனை நேசிக்கத் தொடங்குகின்றன. தேவன் ஜனங்களைப் பரிபூரணப்படுத்துவதில் ஒரு விதி உள்ளது, அதாவது நடக்க ஒரு பாதை உனக்கிருக்கவும், எல்லா எதிர்மறையான நிலைகளில் இருந்து உன்னை நீயே விலக்கிக் கொள்ளவும், உன் ஆவி விடுதலையடைய உதவி, நீ அவரை அதிகமாக நேசிக்கும்படி பண்ணவும் உன்னில் விரும்பத்தக்க பகுதியைப் பயன்படுத்தி அவர் உன்னைப் பிரகாசமாக்குகிறார். இவ்வாறாக, உன்னால் சாத்தானின் சீர்கேடான மனநிலையைத் தூக்கி எறிய முடியும். நீ கபடற்றவன் மற்றும் வெளிப்படையானவன், உன்னை நீயே அறிந்து கொள்ளவும் சத்தியத்தைக் கடைப்பிடிக்கவும் நீ விரும்புகிறாய். தேவன் உன்னை நிச்சயமாய் ஆசீர்வதிப்பார், எனவே நீ பலவீனமாகவும் எதிர்மறையாகவும் இருக்கும்போது, உன்னை நீயே அதிகமாய் அறிந்துகொள்ள உதவவும், நீயாகவே மனந்திரும்ப அதிக விருப்பங்கொள்ளவும், நீ கடைபிடிக்க வேண்டிய விஷயங்களைக் கடைப்பிடிக்க முடியவும், அவர் உன்னை இரு மடங்கு பிரகாசமாக்குகிறார். இவ்வழியில் மட்டுமே உன் இருதயம் அமைதியாகவும் நிம்மதியாகவும் இருக்க முடியும். வழக்கமாக தேவனை அறிவதில் கவனம் செலுத்தும் ஒரு நபர், தன்னை அறிவதில் கவனம் செலுத்துபவர், தனது சொந்த நடத்தையில் கவனம் செலுத்துபவர், அவ்வப்போது தேவனுடைய கிரியையைப் பெறமுடியும், அத்துடன் அவருடைய வழிநடத்துதல் மற்றும் வெளிச்சத்தைப் பெறமுடியும். அத்தகைய நபர் எதிர்மறையான நிலையில் இருந்தாலும் கூட, மனசாட்சியின் செயலாலோ அல்லது தேவனுடைய வார்த்தையிலிருந்து வரும் வெளிச்சத்தினாலோ, அவர் உடனடியாக விஷயங்களை மாற்றிப் போட முடியும். ஒரு நபர் எப்பொழுதும் தன்னுடைய உண்மையான சொந்த நிலை மற்றும் தேவனுடைய மனநிலை மற்றும் கிரியையை அறிந்தவுடன், அவன் மனநிலையில் மாற்றம் அடையப்படுகிறது. தன்னையே தெரிந்து கொள்ளவும் தன்னையே வெளிப்படுத்திக் காண்பிக்கவும் விரும்பும் ஒருவரால் சத்தியத்தை நிறைவேற்ற முடியும். இவ்வகையான நபர் தேவனுக்கு உண்மையுள்ள ஒரு நபராவார், தேவனுக்கு உண்மையுள்ள ஒரு நபர் தேவனைப் பற்றிய புரிதலைக் கொண்டிருப்பார், இந்தப் புரிதலானது ஆழமாக அல்லது ஆழமற்றதாக, சொற்பமாக அல்லது நிறைவாகக் கூட இருக்கலாம். இதுவே தேவனுடைய நீதியாகும், மேலும் இது ஜனங்கள் அடையும் ஒன்றாகும்; இது அவர்களின் சொந்த ஆதாயமாகும். தேவனைப் பற்றிய அறிவைக் கொண்ட ஒரு நபர் அடிப்படையைக் கொண்டவர், தரிசனத்தைக் கொண்டவர். இவ்வகையான நபர் தேவனுடைய மாம்சத்தைக் குறித்த நிச்சயத்துடன் இருக்கிறார், மேலும் தேவனுடைய வார்த்தை மற்றும் தேவனுடைய கிரியையைக் குறித்த நிச்சயத்துடன் இருக்கிறார். தேவன் எப்படிக் கிரியை செய்கிறார் அல்லது பேசுகிறார் அல்லது மற்ற ஜனங்கள் எப்படி தொந்தரவு செய்கிறார்கள் என்பதைப் பொருட்படுத்தாமல், அவனால் தன் காரியத்தை விட்டுவிடாமல், தேவனுக்காகச் சாட்சியாக நிற்க முடியும். ஒரு நபர் இப்படியாக எவ்வளவு அதிகமாக இருக்கிறானோ, அவ்வளவு அதிகமாக அவன் புரிந்து கொள்கிற சத்தியத்தை அவனால் கடைப்பிடிக்க முடியும். ஏனென்றால் அவன் எப்போதும் தேவனுடைய வார்த்தையைக் கடைப்பிடிப்பதால், அவன் தேவனைப் பற்றிய அதிகப் புரிதலைப் பெறுகிறான், மேலும் என்றென்றும் தேவனுக்காகச் சாட்சியாக இருக்க வேண்டும் என்ற உறுதியைக் கொண்டிருக்கிறான்.

வார்த்தை, தொகுதி 1. தேவனுடைய தோற்றமும் கிரியையும். “செயல்படுத்தலில் கவனம் செலுத்துபவர்களை மட்டுமே பரிபூரணப்படுத்த முடியும்” என்பதிலிருந்து

தேவனுடைய அனுதின வார்த்தைகள்  பகுதி 551

பகுத்தறிவைப் பெற்றிருத்தல், கீழ்ப்படிதலைப் பெற்றிருத்தல், மற்றும் நீ ஆவியில் மிகுந்த முனைப்புடன் இருக்க விஷயங்களின் உண்மையான இயல்பைக் கண்டறியும் திறனைப் பெற்றிருத்தல், இவையனைத்தும் நீ எதையாவது சந்திக்கையில் தேவனுடைய வார்த்தைகள் உன்னை உள்ளாக ஒளியூட்டிக் கொண்டும் வெளிச்சமாக்கிக் கொண்டும் இருக்கின்றன என்று அர்த்தமாகும். இதுவே ஆவியில் முனைப்புடன் இருப்பதாகும். தேவன் செய்யும் அனைத்தும் ஜனங்களின் ஆவிகளை உயிர்ப்பிக்க உதவுவதற்காகவே ஆகும். ஜனங்கள் உணர்ச்சியற்றவர்களாகவும் மந்த புத்தியுள்ளவர்களாகவும் இருக்கிறார்கள் என்று தேவன் ஏன் எப்போதும் கூறுகிறார்? ஏனென்றால் ஜனங்களின் ஆவி மரித்துப் போயிருக்கின்றன, மேலும் அவர்கள் ஆவியின் விஷயங்களைப் பற்றி முழுவதும் உணர்விழந்து மிகவும் உணர்ச்சியற்றவர்களாகி விட்டனர். தேவனுடைய கிரியை ஜனங்களின் வாழ்க்கையை முன்னேற்றமடையச் செய்கிறது மற்றும் ஜனங்களின் ஆவிகள் உயிரடைய உதவி செய்கிறது, இதனால் ஆவியின் விஷயங்களின் உண்மையான தன்மையை அவர்கள் கண்டறியவும், தேவனை அவர்கள் இருதயங்களில் நேசிக்கவும் தேவனைத் திருப்திப்படுத்தவும் அவர்களால் முடிகிறது. இந்தக் கட்டத்திற்கு வருவது ஒரு நபரின் ஆவி உயிர்ப்பிக்கப்பட்டிருப்பதைக் காட்டுகிறது, அடுத்த முறை அவன் எதையாவது சந்திக்கும்போது, அவன் உடனடியாக எதிர்வினையாற்ற முடிகிறது. அவன் பிரசங்கங்களுக்கு உணர்ச்சியுள்ளவனாகிறான், மேலும் சூழ்நிலைகளுக்கு விரைவாக எதிர்வினையாற்றுகிறான். இதுதான் ஆவியில் முனைப்பை அடைவதாகும். வெளிப்புற நிகழ்வுக்கு விரைவாக எதிர்வினையாற்றுகிற பலர் உள்ளனர், ஆனால் யதார்த்தத்துக்குள் நுழைதல் அல்லது ஆவியின் விரிவான விஷயங்கள் குறிப்பிடப்பட்டவுடன் அவர்கள் உணர்ச்சியற்றவர்களாகவும் மந்த புத்தியுள்ளவர்களாகவும் மாறுகிறார்கள். வெளிப்படையாக தெரிந்தால் மட்டுமே அவர்கள் எதையாவது புரிந்து கொள்கிறார்கள். இவை அனைத்தும் ஆவிக்குரிய உணர்வின்மை மற்றும் மந்தபுத்தியுடன் இருப்பது, ஆவியின் விஷயங்களைப் பற்றிய அனுபவம் இல்லாமல் இருப்பதன் அறிகுறிகளாகும். சிலர் ஆவியின் மீது முனைப்புடன் இருப்பார்கள் மற்றும் பகுத்தறிவைக் கொண்டிருப்பார்கள். அவர்கள் தங்கள் நிலைகளைச் சுட்டிக்காட்டும் வார்த்தைகளைக் கேட்டவுடன் அவற்றை விரைவாக எழுதிக் கொள்வார்கள். நடைமுறைக் கோட்பாடுகளைப் பற்றிய வார்த்தைகளை அவர்கள் கேட்டவுடன், அவற்றை ஏற்றுக் கொள்ளவும், அடுத்தடுத்த அனுபவத்திற்கு அவைகளைப் பயன்படுத்தவும், அதன் மூலம் தங்களை மாற்றிக் கொள்ளவும் அவர்களால் முடியும். இவனே ஆவியில் முனைப்புள்ள ஒரு நபராவான். அவர்களால் எப்படி இவ்வளவு விரைவாகச் செயல்பட முடிகிறது? ஏனென்றால் அவர்கள் அன்றாட வாழ்க்கையில் இவ்விஷயங்களில் கவனம் செலுத்துகிறார்கள். அவர்கள் தேவனுடைய வார்த்தைகளைப் படிக்கும்போது, அவர்கள் தங்கள் நிலைகளை அவர்களோடு ஒப்பிட்டு சரிபார்த்துத் தங்களைப் பற்றிக் கவனமாகச் சிந்திக்க முடிகிறது. அவர்கள் ஐக்கியத்தை மற்றும் பிரசங்கங்களைக் கேட்கும்போது, மற்றும் அவர்களுக்குப் பிரகாசத்தையும் வெளிச்சத்தையும் தரும் வார்த்தைகளைக் கேட்கும்போது, அவர்களால் அவைகளை உடனடியாக ஏற்றுக் கொள்ள முடிகிறது. இது பசித்தவருக்கு உணவு கொடுப்பதைப் போன்றதே ஆகும்; அவர்களால் உடனே சாப்பிட முடியும். பசி இல்லாத ஒருவருக்கு நீ உணவைக் கொடுத்தால், அவர்களால் அவ்வளவு விரைவாக எதிர்வினையாற்ற முடியாது. நீ அடிக்கடி தேவனிடம் ஜெபம் செய்கிறாய், பின் நீ எதையாவது சந்திக்கும்போது, இந்த விஷயத்தில் தேவன் என்ன விரும்புகிறார், நீ எப்படிச் செயல்பட வேண்டும் என்று உன்னால் உடனடியாக எதிர்வினையாற்ற முடிகிறது. கடந்த முறை இவ்விஷயத்தில் தேவன் உன்னை வழிநடத்தினார்; இன்று நீ இதே போன்ற விஷயத்தை எதிர்கொள்ளும்போது, இயல்பாகவே நீ தேவனுடைய இருதயத்தைத் திருப்திப்படுத்தும் விதத்தில் செயல்படுவது எப்படி என்பதை அறிந்திருப்பாய். நீ எப்போதுமே இந்த வழியில் செயல்பட்டால் எப்போதுமே இவ்வழியில் அனுபவம் பெற்றால், ஒரு கட்டத்தில் அது உனக்கு எளிதாகிவிடும். தேவனுடைய வார்த்தையைப் படிக்கும்போது, தேவன் எவ்வகையான நபரைக் குறிப்பிடுகிறார் என்பது உனக்குத் தெரியும், அவர் எவ்வகையான ஆவியின் நிலைமைகளைப் பற்றி பேசுகிறார் என்பது உனக்குத் தெரியும், மேலும் நீ முக்கிய விஷயத்தைப் புரிந்துகொண்டு அதைக் கடைபிடிக்க முடியும்; நீ அனுபவத்தைப் பெற முடியும் என்பதை இது காட்டுகிறது. இவ்விஷயத்தில் சிலர் ஏன் குறைவுபடுகிறார்கள்? ஏனென்றால் அவர்கள் நடைமுறையில் அதிக முயற்சி எடுக்கவில்லை. அவர்கள் சத்தியத்தைக் கடைப்பிடிக்க விருப்பங்கொண்டாலும், அவர்கள் வாழ்க்கையில் ஊழியத்தைப் பற்றிய விவரங்களில் மற்றும் சத்தியத்தின் விவரங்களில் உண்மையான உள்ளுணர்வைப் பெற்றிருக்கவில்லை. ஏதாவது நடக்கும்போது அவர்கள் குழப்பமடைகிறார்கள். இவ்வாறு ஒரு கள்ளத்தீர்க்கதரிசியோ அல்லது அப்போஸ்தலனோ வெளிப்படும்போது நீ வழிதவறக்கூடும். தேவனுடைய வார்த்தைகள் மற்றும் கிரியையைப் பற்றி நீ அடிக்கடி ஐக்கியங்கொள்ள வேண்டும், இவ்வழியில் மட்டுமே நீ சத்தியத்தைப் புரிந்து கொள்ளவும் பகுத்தறிவை வளர்த்துக் கொள்ளவும் முடியும். உனக்கு சத்தியம் புரியவில்லையென்றால், உனக்குப் பகுத்தறிவு இருக்காது. உதாரணமாக, தேவன் என்ன பேசுகிறார், தேவன் எப்படிக் கிரியை செய்கிறார், மக்களிடமான அவருடைய கோரிக்கைகள் என்ன, நீ எவ்வகையான நபர்களுடன் தொடர்பு கொள்ள வேண்டும், எவ்வகையான நபர்களை நீ நிராகரிக்க வேண்டும், இவ்விஷயங்களைப் பற்றி நீ அடிக்கடி ஐக்கியங்கொள்ள வேண்டும். இவ்வழியில் நீ எப்போதும் தேவனுடைய வார்த்தையை அனுபவிப்பாயானால், நீ சத்தியத்தைப் புரிந்து கொள்வாய் மற்றும் பல விஷயங்களை முழுமையாகப் புரிந்து கொள்வாய், மேலும் நீ பகுத்தறிவையும் பெறுவாய். பரிசுத்த ஆவியானவரால் ஒழுங்குபடுதல் என்றால் என்ன, மனித சித்தத்தால் உண்டான குற்றம் என்ன, பரிசுத்த ஆவியானவரிடமிருந்து வரும் வழிகாட்டுதல் என்ன, ஒரு சுற்றுச்சூழலை ஏற்பாடு செய்வது என்றால் என்ன, உள்ளாக தேவனுடைய வார்த்தைப் பிரகாசித்தல் என்றால் என்ன? இவ்விஷயங்களைப் பற்றி நீ தெளிவாக இல்லையெனில், உனக்கு எந்தப் பகுத்தறிவும் இருக்காது. பரிசுத்த ஆவியானவரிடமிருந்து என்ன வருகிறது, கலகத்தனமான மனநிலை என்றால் என்ன, தேவனுடைய வார்த்தைக்கு எப்படிக் கீழ்ப்படிய வேண்டும், உன் சொந்தக் கலகத்தன்மையை எப்படித் தூக்கியெறியவேண்டும் என்பதை நீ அறிந்திருக்க வேண்டும்; இவ்விஷயங்களை நீ அனுபவப்பூர்வமாக புரிந்து கொள்வாயானால், உனக்கு ஓர் அடித்தளம் இருக்கும்; ஏதாவது நடக்கும் போது, அதை அளவிடுவதற்கான தகுந்த சத்தியமும், அடித்தளமாகப் பொருத்தமான தரிசனங்களும் உன்னிடம் இருக்கும். நீ செய்யும் எல்லாவற்றிலும் உனக்குக் கொள்கைகள் இருக்கும், மேலும் சத்தியத்தின்படி உன்னால் செயல்பட முடியும். பின்னர் உன் வாழ்க்கை தேவனுடைய வெளிச்சமும், தேவனுடைய ஆசீர்வாதங்களும் நிறைந்ததாக இருக்கும். தேவன் தம்மை உண்மையாகத் தேடுகிற, அல்லது அவரைப் போல வாழ்ந்து அவருக்காக சாட்சியமளிக்கிற எந்த நபரையும் நியாயமற்ற முறையில் நடத்த மாட்டார், மேலும் சத்தியத்திற்காக உண்மையாகத் தாகம் கொள்ளக்கூடிய எந்த நபரையும் அவர் சபிக்க மாட்டார். தேவனுடைய வார்த்தைகளைப் புசித்துப் பானம்பண்ணும்போது, உன்னால் உன் சொந்த நிலைமையை அறிந்து கொள்வதில் கவனம் செலுத்த முடிந்தால், உன் சொந்த செயல்பாடுகளில் கவனம் செலுத்த முடிந்தால், உன் சொந்தப் புரிதலில் கவனம் செலுத்த முடிந்தால், பின்னர், நீ ஒரு பிரச்சனையைச் சந்திக்கும் போது, நீ வெளிச்சத்தைப் பெறுவாய் மற்றும் நடைமுறைப் புரிதலை அடைவாய். அப்போது எல்லா விஷயங்களிலும் செயல்படுத்தும் மற்றும் பகுத்தறியும் ஒரு பாதையை நீ கொண்டிருப்பாய். சத்தியத்தைக் கொண்ட ஒரு நபர் வஞ்சிக்கப்பட வாய்ப்பில்லை, சீர்குலைக்கும் விதத்தில் நடந்து கொள்ளவோ அல்லது அளவுக்கு மீறி செயல்படவோ வாய்ப்பில்லை. சத்தியத்தின் காரணமாக, அவன் பாதுகாக்கப்படுகிறான், மேலும் சத்தியத்தின் காரணமாக, அவன் அதிகப் புரிதலைப் பெறுகிறான். சத்தியத்தின் காரணமாக, நடக்க அவனுக்குப் பல பாதைகள் இருக்கும், பரிசுத்த ஆவியானவர் அவனிடம் கிரியை செய்ய அதிக வாய்ப்புகள் இருக்கும், மேலும் பரிபூரணப்படுத்தப்பட அதிக வாய்ப்புகள் இருக்கும்.

வார்த்தை, தொகுதி 1. தேவனுடைய தோற்றமும் கிரியையும். “செயல்படுத்தலில் கவனம் செலுத்துபவர்களை மட்டுமே பரிபூரணப்படுத்த முடியும்” என்பதிலிருந்து

தேவனுடைய அனுதின வார்த்தைகள்  பகுதி 552

நீ பரிபூரணப்படுத்தப்பட வேண்டுமானால், சந்திக்கப்பட வேண்டிய கட்டளை விதிகள் உள்ளன. உனது தீர்மானம், உனது பொறுமை மற்றும் உனது மனசாட்சி மூலம், மற்றும் உனது தேடல் மூலம், நீ வாழ்க்கையை அனுபவித்து தேவ சித்தத்தை திருப்திசெய்ய முடியும். இது உன் நுழைவு, மற்றும் இந்த விஷயங்கள் பரிபூரணத்திற்கான பாதையில் தேவைப்படுவன. பரிபூரணப்படுத்தும் கிரியையை எல்லா ஜனங்களிடத்தும் நடத்தலாம். தேவனைத் தேடும் யாரொருவரும் பரிபூரணப்படுத்தப்படலாம். அவருக்கு பரிபூரணப்படக்கூடிய வாய்ப்பும் தகுதியும் உள்ளன. ஒருவர் பரிபூரணப்படுத்தப்படலாமா என்பது அவர் எதைத் தேடுகிறார் என்பதைப் பொறுத்தே உள்ளது. இங்கு நிலையான விதி எதுவுமில்லை. சத்தியத்தை நேசிக்கும் மற்றும் சத்தியத்தின்படி வாழக் கூடிய ஜனங்களை உறுதியாகப் பரிபூரணப்படுத்தப்பட முடியும். சத்தியத்தை நேசிக்காத மக்கள் தேவனால் பாராட்டப்படுவதில்லை; தேவன் கோரும் வாழ்க்கையை அவர்கள் கொண்டிருக்கவில்லை, மேலும் அவர்களைப் பரிபூரணப்படுத்த முடியாது. பரிபூரணப்படுத்தும் கிரியை ஜனங்களை ஆதாயப்படுத்தவே தவிர சாத்தானோடு போரிடும் வேலையின் ஒரு பகுதி அல்ல; ஜெயங்கொள்ளும் கிரியை சாத்தானிடம் போரிடுவதற்காக மட்டுமே, அதாவது மனிதனை ஜெயங்கொண்டு சாத்தானைத் தோற்கடிப்பது ஆகும். ஜெயங்கொள்ளும் வேலையே முதன்மையான வேலை, புத்தம்புதிய வேலை, காலங்கள் தோறும் ஒருபோதும் நடைபெறாத வேலை. இந்தக் காலகட்டத்தின் கிரியை முதன்மையாக அனைத்து மக்களையும் ஜெயங்கொண்டு சாத்தானைத் தோற்கடிப்பதே என்று ஒருவர் கூறலாம். ஜனங்களைப் பரிபூரணப்படுத்தும் வேலை—இது புதிய வேலை அல்ல. மாம்சத்தில் தேவனின் கிரியையின் போது அனைத்து கிரியையின் இலக்கின் மிகச்சிறந்த தன்மை ஜனங்களை ஜெயங்கொள்வதே. இது கிருபையின் காலத்தைப் போன்றது. அப்போது முக்கிய கிரியை சிலுவைமரணத்தின் மூலம் அனைத்து மனிதகுலத்தையும் மீட்பதாக இருந்தது. “ஜனங்களை ஆதாயப்படுத்துதல்” மாம்சத்தில் நடைபெற்ற கூடுதல் கிரியையாக இருந்தது மேலும் அது சிலுவைமரணத்திற்குப் பின்னரே நடைபெற்றது. இயேசு வந்து தம் வேலைகளை செய்தபோது, அவரது இலக்கு முக்கியமாகத் தமது சிலுவைமரணத்தைப் பயன்படுத்தி மரணத்தின் அடிமைத்தனத்தையும் பாதாளத்தையும் மேற்கொள்ளுவதே—அதாவது சாத்தானைத் தோற்கடிப்பது. இயேசு சிலுவையில் அறையப்பட்ட பின்னரே பரிபூரணத்தின் பாதையை ஒவ்வொரு படியாக பேதுரு வந்தடைந்தான். இயேசு கிரியை செய்துகொண்டு இருந்தபோது, அவரைப் பின்பற்றியவர்களுள் பேதுருவும் இருந்தான். ஆனால் அந்த நேரத்தில் அவன் பரிபரிபூரணம் அடையவில்லை. மாறாக, இயேசு தமது வேலைகளை முடித்த பின்னரே பேதுரு படிப்படியாக சத்தியத்தைப் புரிந்துகொண்டு அதன்பின்னர் பரிபரிபூரணம் அடைந்தான். ஒரு குறுகிய காலத்தில் கிரியையின் ஒரு முக்கிய, இறுதிக் கட்டத்தை முடிக்கவே தேவன் மாம்சத்தில் அவதாரமாக பூமிக்கு வந்தாரே தவிர, ஜனங்கள் மத்தியில் நீண்ட காலம் வாழ்ந்து அவர்களைப் பரிபூரணப்படுத்தும் எண்ணத்தோடு அல்ல. அவர் அந்த வேலையைச் செய்யவில்லை. மனிதன் முற்றிலுமாக பரிபூரணம் அடையும் வரை தன் கிரியை முடிக்கக் காத்திருக்கவில்லை. அது அவரது அவதாரத்துக்கான இலக்கும் முக்கியத்துவமும் இல்லை. அவர் மனிதகுலத்தை இரட்சிக்கும் குறுகிய கால வேலைக்கே வருகிறார், மனித குலத்தைப் பரிபூரணப்படுத்தும் நீண்ட கால வேலையைச் செய்ய வரவில்லை. மனித குலத்தை இரட்சிக்கும் வேலை பிரதிநிதித்துவமானது, ஒரு புதிய காலத்தைத் தொடங்கும் திறன் கொண்டது. அதை ஒரு குறுகிய கால அளவில் முடித்துவிடலாம். ஆனால் மனிதகுலத்தை பரிபூரணப்படுத்துவதற்கு மனிதனை ஒரு குறிப்பிட்ட நிலைக்கு மேலே கொண்டுவர வேண்டிய தேவை இருக்கிறது; இத்தகைய வேலைக்கு நீண்ட காலம் தேவைப்படும். இந்த வேலையை தேவ ஆவியானவர்தான் செய்ய வேண்டும், ஆனால் அது மாம்சத்தில் செய்யப்பட்ட வேலையின் போது பேசப்பட்ட சத்தியத்தின் அடிப்படையிலேயே செய்யப்படுகிறது. அவரது இலக்கான மனிதகுலத்தைப் பரிபூரணப்படுத்த மேலும் அது நீண்ட கால மேய்ப்பு வேலைக்காக அவரது அப்போஸ்தலர்களை எழுப்பி செய்யப்படுகிறது. தேவ அவதாரமானவர் இந்த வேலையைச் செய்யவில்லை. மக்கள் புரிந்து கொள்வதற்காக அவர் வாழ்க்கை முறையைப் பற்றி மட்டுமே பேசுகிறார், மேலும் அவர் மனித குலத்துக்குச் சத்தியத்தை மட்டுமே அளிக்கிறார், சத்தியத்தைக் கடைப்பிடிக்க மனிதனோடு தொடர்ந்து இருக்கவில்லை, ஏனெனில் அது அவரது ஊழியத்துக்குள் வரவில்லை. ஆகவே, மனிதன் முற்றிலுமாகச் சத்தியத்தைப் புரிந்து கொண்டு சத்தியத்தை முழுமையாக பெறும் வரையில் அவர் மனிதனோடு இருக்கப்போவதில்லை. மனிதன் முறையாக தேவனிடத்தில் நம்பிக்கை என்ற சரியான பாதையில் நுழையும் போது, மனிதன் பரிபூரணப்படும் சரியான பாதையில் காலடி வைக்கும்போது மாம்சத்தில் அவரது கிரியை முடிவடைகிறது. அவர் முற்றிலுமாக சாத்தானை முறியடித்து உலகத்தை வெற்றி காணும்போதும் நிச்சயமாக இது நிகழும். அந்த நேரத்தில் மனிதன் முடிவாகச் சத்தியத்துக்குள் நுழைந்துவிட்டானா என்று அவர் கவலைப்படுவதில்லை, அல்லது மனிதனின் வாழ்க்கை பெரிதா அல்லது மிகச்சிறியதா என்றும் அவர் கவலைப்படுவதில்லை. மாம்சத்தில் இருக்கும் போது இவற்றில் ஒன்றையும் அவர் நிர்வகிப்பது இல்லை; தேவ அவதாரத்தின் ஊழியத்திற்குள் இவை ஒன்றும் இல்லை. அவர் எண்ணிய வேலையை அவர் முடித்தவுடன், மாம்சத்தில் அவர் தமது வேலையை முடித்துவிடுவார். ஆகவே, தேவ அவதாரம் செய்யும் ஒரே வேலை என்னவெனில் ஆவியால் நேரடியாகச் செய்யமுடியாத வேலையே. மேலும், அது இரட்சிப்பு என்னும் குறுகிய காலக் கிரியை, நீண்ட கால அடிப்படையில் பூமியில் அவர் செய்யப்போகிற காரியம் அல்ல.

வார்த்தை, தொகுதி 1. தேவனுடைய தோற்றமும் கிரியையும். “பரிபூரணப்படுத்தப்பட்டவர்கள் மட்டுமே ஓர் அர்த்தமுள்ள வாழ்க்கையை வாழ முடியும்” என்பதிலிருந்து

தேவனுடைய அனுதின வார்த்தைகள்  பகுதி 553

என்ன வேலை செய்யப்பட வேண்டுமோ அதற்கு இணங்க, இந்த வேலை உங்கள் மத்தியில் உங்களிடம் செய்யப்படுகிறது. இந்த ஜனங்களை ஜெயங்கொண்ட பின்னர், ஒரு குழுவினரான ஜனங்கள் பரிபூரணப்படுத்தப்படுவார்கள். ஆகவே, தற்போதைய அதிக அளவிலான கிரியையும் உங்களைப் பரிபூரணப்படுத்தும் இலக்கிற்கான தயாரிப்பாகவே உள்ளது, ஏனெனில் பரிபூரணப்படுத்தக் கூடிய பலர் சத்தியத்திற்காகத் தாகம் உள்ளவர்களாக இருக்கின்றனர். ஜெயங்கொள்ளும் வேலை உங்களிடம் நடைபெற வேண்டுமானால் மற்றும் அதன்பின்னர் கூடுதல் வேலை எதுவும் செய்யப்படாவிட்டால், அதன்பின் சத்தியத்திற்காக ஏங்குகிற யாரோ அதை அடைய முடியாத நிலையாக இருக்கும் அல்லவா? தற்போதைய கிரியை மக்களைப் பின்னர் பரிபூரணப்படுத்தும் பாதையைத் திறப்பதை நோக்கமாகக் கொண்டுள்ளது. என்னுடைய கிரியை ஜெயங்கொள்ளும் வேலையாக மட்டுமே இருப்பினும், நான் பேசுகின்ற வாழ்க்கை முறை மக்களைப் பின்னர் பரிபூரணப்படுத்துவதற்கான தயாரிப்பாக உள்ளது. ஜெயங்கொள்வதற்குப் பின்னர் வரும் வேலை மக்களைப் பரிபூரணப்படுத்துவதை மையமாகக் கொண்டுள்ளது, மேலும் பரிபூரணப்படுத்தும் வேலைக்கு ஓர் அடித்தளத்தை அமைப்பதற்காகவே ஜெயங்கொள்ளுதல் செய்யப்படுகிறது. ஜெயங்கொண்ட பின்னரே மனிதனைப் பரிபூரணப்படுத்த முடியும். இப்போது, முக்கிய பணி ஜெயங்கொள்வதே; பின்னர், சத்தியத்தைத் தேடி அதற்காக ஏங்குபவர்கள் பரிபூரணப்படுத்தப்படுவார்கள். பரிபூரணப்படுவது மக்களின் செயலாற்றும் நுழைவு அம்சங்களை உள்ளடக்கியது: உனக்கு தேவனை நேசிக்கும் ஓர் இருதயம் இருக்கிறதா? இந்தப் பாதையில் நடந்து வந்த உனது அனுபவத்தின் ஆழம் எதுவாக இருந்துவருகிறது? தேவன் பேரில் உனக்குள்ள அன்பு எவ்வளவு தூய்மையானது? சத்தியத்தை நீ எவ்வளவு தூரம் சரியாகக் கடைபிடிக்கிறாய்? பரிபூரணப்பட, ஒருவருக்கு மனிதகுலத்தின் அனைத்து அம்சங்கள் பற்றிய அடிப்படை அறிவும் தேவை. இது ஓர் அடிப்படையான தேவை. ஜெயங்கொண்ட பின்னர் பரிபூரணப்படுத்தப்பட முடியாத யாவரும் சேவைப் பொருட்கள் ஆவார்கள் மேலும் இறுதியாக கந்தகம் எரிகிற அக்கினிக்கடலிலே தள்ளப்பட்டு மேலும் இன்னும் பாதாளத்தில் விழுவார்கள், ஏனெனில் உன்மனநிலை மாறவில்லை மேலும் நீ இன்னும் சாத்தானுக்கு உரியவனாகவே இருக்கிறாய். ஒரு மனிதன் பரிபூரணத்துக்கான இயல்புகளைக் கொண்டிராவிட்டால், அவன் பயனற்றவன்—அவன் வீணானவன், ஒரு கருவி, நெருப்பின் சோதனையில் நிற்கமுடியாத ஏதோ ஒன்று! இப்போது தேவன் பேரில் உனக்குள்ள அன்பு எவ்வளவு பெரியது? உன் மேல் உனக்குள்ள வெறுப்பு எவ்வளவு பெரியது? உண்மையில் சாத்தானை நீ எவ்வளவு தூரம் ஆழமாக அறிவாய்? நீங்கள் உங்கள் முடிவை வலிமைப்படுத்தி உள்ளீர்களா? உங்கள் மனித சமுதாயத்துக்குள் உங்கள் வாழ்க்கை நன்கு முறைப்படுத்தப்பட்டுள்ளதா? உங்கள் வாழ்க்கை மாறியுள்ளதா? நீங்கள் ஒரு புதிய வாழ்க்கையை வாழ்கிறீர்களா? உங்கள் வாழ்க்கைக் கண்ணோட்டம் மாறியுள்ளதா? இந்த விஷயங்கள் மாறவில்லை என்றால், நீ பின்வாங்க மாட்டாய் என்றாலும் உன்னைப் பரிபூரணப்படுத்த முடியாது; மாறாக, நீ ஜெயங்கொள்ளப்பட்டு மட்டுமே இருக்கிறாய். உன்னை சோதிக்கும் நேரம் எது, நீ சத்தியம் இல்லாமல் இருக்கிறாய், உன் மானிடத்தன்மை அசாதாரணமானதாக இருக்கும், மேலும் நீ ஒரு பொதி சுமக்கும் மிருகத்தைவிடக் கீழாக இருப்பாய். உன்னுடைய ஒரே சாதனை ஜெயங்கொள்ளப்படுதலே—என்னால் ஜெயங்கொள்ளப்பட்ட ஒரு வெறும் பொருளே நீ. ஒருமுறை எஜமானனின் சாட்டையை ருசிபார்த்த கழுதை, ஒவ்வொரு முறை எஜமானனை பார்க்கும் போதும் அச்சத்தோடேயே நடந்துகொள்ளும். அது போன்றே ஜெயங்கொள்ளப்பட்ட வெறும் கழுதைதான் நீ. ஒரு நபரிடம் அந்த நேர்மறை அம்சங்கள் இல்லாமல் இருந்தால் மேலும் அதற்குப் பதிலாக செயலற்றவனாகவும் அச்சமுள்ளவனாகவும், கோழையும் எல்லாவற்றிலும் தயங்கிறவனாகவும், எது ஒன்றையும் தெளிவாக அறிய முடியாதவனாகவும், சத்தியத்தை ஏற்க முடியாதவனாகவும், கடைப்பிடிக்க ஒரு பாதையற்றவனாகவும், மேலும் அதற்கு மேலாக தேவனை நேசிக்கும் ஒரு இருதயம் இல்லாதவனாகவும்—தேவனை எப்படி நேசிப்பது ஓர் அர்த்தமுள்ள வாழ்க்கையை எவ்வாறு வாழ்வது அல்லது எவ்வாறு ஓர் உண்மையான நபராக இருப்பது—என்ற புரிதல் இல்லாத ஒரு நபராக இருந்தால்—எவ்வாறு இத்தகைய நபர் தேவனுக்கு சாட்சியாக இருக்க முடியும்? உன் வாழ்க்கை மதிப்பற்றது மற்றும் நீ அடக்கப்பட்ட ஒரு கழுதை மட்டுமே என்று இது காட்டும். நீ ஜெயங்கொள்ளப்படுவாய், ஆனால் அது, சிவப்பான பெரிய வலுசர்ப்பத்தைக் கைவிட்டு அதன் ஆட்சிக்கு அடங்க மறுத்துவிட்டாய் என்று மட்டுமே அர்த்தம்; ஒரு தேவன் இருக்கிறார் என்று நம்புகிறாய், தேவ திட்டத்திற்குக் கீழ்ப்படிய விரும்புகிறாய், மற்றும் முறுமுறுப்புகள் எதுவும் இல்லை என்று அது அர்த்தமாகும். நேர்மறை அம்சங்களைப் பொறுத்த வரையில், தேவ வார்த்தையின் படி வாழ்ந்து தேவனை உன்னால் வெளிப்படுத்த முடியுமா? இந்த அம்சங்களில் ஒன்று கூட உன்னிடம் இல்லை என்றால், நீ தேவனால் ஆதாயப்படுத்தப்படவில்லை என்பது பொருள், மேலும் நீ ஜெயங்கொள்ளப்பட்ட ஒரு கழுதை மட்டுமே. விரும்பத்தக்க ஒன்றும் உன்னிடம் இல்லை, மேலும் பரிசுத்த ஆவி உன்னில் கிரியை செய்யவில்லை. உன் மனிதத்துவம் மிகவும் குறைபாடுள்ளது; உன்னை தேவன் பயன்படுத்துவது சாத்தியமற்றது. நீ தேவனால் அங்கீகரிக்கப்பட வேண்டும் மற்றும் நம்பிக்கையற்ற மிருகங்களையும் நடக்கும் சவங்களையும் விட நூறு மடங்கு சிறந்து இருக்க வேண்டும்—இந்த நிலையை அடைபவர்கள் மட்டுமே பரிபூரணப்பட தகுதியுடையவர்கள். மனிதத்துவமும் மனசாட்சியும் கொண்ட ஒருவனே தேவன் பயன்படுத்த தகுதி உள்ளவன். நீங்கள் பரிபூரணப்பட்டால் மட்டுமே மனிதன் என்று கருதப்படுவீர்கள். பரிபூரணமடைந்த மக்களே அர்த்தமுள்ள வாழ்க்கையை வாழ்கிறார்கள். இத்தகைய மக்கள் மட்டுமே தேவனுக்கு அதிக வலிமையான சாட்சியாக விளங்க முடியும்.

வார்த்தை, தொகுதி 1. தேவனுடைய தோற்றமும் கிரியையும். “பரிபூரணப்படுத்தப்பட்டவர்கள் மட்டுமே ஓர் அர்த்தமுள்ள வாழ்க்கையை வாழ முடியும்” என்பதிலிருந்து

தேவனுடைய அனுதின வார்த்தைகள்  பகுதி 554

தேவன் மனுஷனைப் பரிபூரணப்படுத்தும் பாதை எது? இதில் அடங்கும் அம்சங்கள் எவை? நீ தேவனால் பரிபூரணப்பட விரும்புகிறாயா? நீ அவருடைய நியாயத்தீர்ப்பையும் சிட்சையையும் ஏற்றுக்கொள்ளத் தயாராக இருக்கிறாயா? இந்தக் கேள்விகளைப் பற்றி உனக்கு என்ன தெரியும்? இதைப் பற்றி பேசுவதற்கான அறிவு உனக்கு இல்லை என்றால், தேவனுடைய கிரியைப் பற்றி உனக்கு இன்னும் தெரியவில்லை, அதாவது நீ பரிசுத்த ஆவியினால் தெளிவூட்டப்படவில்லை என்பதற்கு இதுதான் ஆதாரம். இதைப் போன்ற ஜனங்கள் பரிபூரணப்படுத்தப்படுவதற்குச் சாத்தியமில்லை. அதைச் சிறிதளவு அனுபவிக்க அவர்களுக்குச் சிறிதளவு கிருபை மட்டுமே கொடுக்கப்பட்டுள்ளது, அது நீண்ட காலம் நீடிக்காது. ஜனங்கள் தேவனின் கிருபையை மட்டுமே அனுபவித்தால், அவர்களை அவரால் பரிபூரணப்படுத்த முடியாது. தங்கள் மாம்சத்தில் சமாதானமும் இன்பமும் இருக்கும் போது, தங்கள் வாழ்க்கை எளிதாகவும், துன்பமோ, துரதிர்ஷ்டமோ இல்லாமல் இருக்கும் போது, தங்கள் முழு குடும்பமும் ஒற்றுமையுடன், சண்டையோ, சர்ச்சையோ இல்லாமல் வாழும் போது, சிலர் திருப்தி அடைகிறார்கள். இது தேவனின் ஆசீர்வாதம் என்று கூட அவர்கள் நம்பலாம். உண்மையில், இது தேவனுடைய கிருபை மட்டுமே. தேவனுடைய கிருபையை அனுபவிப்பதில் மட்டுமே நீங்கள் திருப்தி அடைந்துவிடக் கூடாது. இதுபோன்ற சிந்தனை மிகவும் மோசமானது. நீ ஒவ்வொரு நாளும் தேவனுடைய வார்த்தைகளை வாசித்து, ஒவ்வொரு நாளும் ஜெபம் செய்தாலும், உன் ஆவி அதிக இன்பத்தை உணர்ந்தாலும், குறிப்பாக சமாதானமாக இருந்தாலும், இறுதியில் தேவன் மற்றும் அவரது கிரியை பற்றிய உனது அறிவைப் பற்றி பேச உன்னிடம் எதுவும் இல்லை என்றால், எதையும் அனுபவித்திருக்கவில்லை என்றால், நீ தேவனுடைய வார்த்தையை எவ்வளவு புசித்திருந்தாலும், குடித்திருந்தாலும், நீ உணர்வதெல்லாம் ஆவிக்குரிய சமாதானமும் இன்பமுமாக இருந்தாலும், உன்னால் போதுமான அளவு அனுபவிக்க முடியாது என்றிருப்பினும் தேவனுடைய வார்த்தை ஒப்பிடுவதற்கு அப்பால் இனிமையானதாக இருக்கிறது, ஆனால் உனக்கு ஏதாகிலும் தேவனுடைய வார்த்தைகளைப் பற்றிய எந்த நடைமுறையான அனுபவமும் இல்லையென்றால் மற்றும் அவருடைய வார்த்தைகளைக் குறித்த உண்மை முற்றிலும் தெரியவில்லை என்றால், தேவன் மீது வைத்துள்ள இதுபோன்ற விசுவாசத்தின் மூலம் நீ என்ன ஆதாயம் பெற முடியும்? தேவனுடைய வார்த்தைகளின் சாராம்சத்தின்படி உன்னால் வாழ முடியவில்லை என்றால், இந்த வார்த்தைகளைப் புசிப்பதும் குடிப்பதும் மற்றும் உன் ஜெபங்களும் வெறும் மத நம்பிக்கையாக இருக்குமே தவிர வேறு எதுவுமாக இருக்காது. ஜனங்கள் தேவனால் பரிபூரணமாக்கப்படவும் முடியாது, அவரால் ஆதாயப்படுத்தப்படவும் முடியாது. தேவனால் ஆதாயப்படுத்தப்பட்ட ஜனங்கள் சத்தியத்தைப் பின்தொடர்பவர்களாக இருக்கின்றனர். தேவன் ஆதாயப்படுத்தியது மனுஷனுடைய மாம்சத்தையோ, அவனுக்கு சொந்தமான காரியங்களையோ அல்ல, ஆனால் ஆதாயப்படுத்தியது அவனுக்குள் இருக்கும் தேவனுக்குச் சொந்தமான பங்கு. இவ்வாறு, தேவன் ஜனங்களைப் பரிபூரணமடையச் செய்யும் போது, அவர் அவர்களுடைய மாம்சத்தை பரிபூரணமடையச் செய்வதில்லை, ஆனால் அவர்களுடைய இருதயங்களைப் பரிபூரணமடையச் செய்கிறார், அவர்கள் தங்களுடைய இருதயங்களை தேவனால் ஆதாயப்படுத்தப்பட அனுமதித்தார்கள். அதாவது, தேவன் மனுஷனை பரிபூரணமடையச் செய்கிறார் என்றால் மனுஷனின் இருதயத்தைப் பரிபூரணமடையச் செய்கிறார் என்பதே சாரமாகும், இதனால் இந்த இருதயம் தேவனிடம் திரும்பி, அவரை நேசிக்க கூடும்.

மனுஷனின் மாம்சம் அழியக்கூடியது. மனுஷனின் மாம்சத்தை ஆதாயப்படுத்துவதில் தேவனுக்கு எந்த நோக்கமும் இல்லை, ஏனென்றால் அது தவிர்க்க முடியாமல் அழுகிக் கெட்டுப்போகிறதாகவும், அவருடைய சுதந்திரத்தையும் ஆசீர்வாதங்களையும் பெற முடியாததாகவும் இருக்கிறது. மனுஷனின் மாம்சமானது ஆதாயப்படுத்தப்பட்டிருந்தால், மனுஷனின் மாம்சம் மட்டுமே இந்த ஓட்டத்தில் இருந்தால், மனுஷன் பெயரளவில் இந்த ஓட்டத்தில் இருந்தாலும், அவனுடைய இருதயம் சாத்தானுக்குச் சொந்தமானதாக இருக்கும். அப்படியானால், ஜனங்கள் தேவனுடைய வெளிப்பாடாக மாற முடியாது என்பது மட்டுமல்லாமல், அவர்கள் அவருக்குப் பாரமாகவும் மாறுவார்கள், இதனால் தேவன் ஜனங்களைத் தேர்ந்தெடுப்பது அர்த்தமற்றதாகிவிடும். தேவன் பரிபூரணப்படுத்தச் சித்தமுள்ளவர்கள் அனைவரும் அவருடைய ஆசீர்வாதங்களையும் அவருடைய சுதந்திரத்தையும் பெறுவார்கள். அதாவது, அவர்கள் தேவனிடம் உள்ளதை எடுத்துக்கொள்கின்றனர், எனவே அது அவர்களுக்குள் உள்ளவையாக மாறுகின்றன. அவர்களுக்குள் உருவாக்கப்பட்ட தேவனுடைய வார்த்தைகள் அனைத்தும் அவர்களுக்குள் உள்ளன. தேவன் என்னவாக இருந்தாலும், உங்களால் அதையெல்லாம் சரியாக எடுத்துக்கொள்ள முடியும், இதன்மூலம் உங்களால் சத்தியத்தில் வாழ முடியும். இந்த மாதிரியான ஒருவன்தான் தேவனால் பரிபூரணப்பட்டவனாகவும் தேவனால் ஆதாயப்பட்டவனாகவும் இருக்கிறான். இதுபோன்ற ஒருவர் மட்டுமே தேவன் அருளும் ஆசீர்வாதங்களைப் பெற தகுதியுள்ளவனாக இருக்கிறான்:

1. தேவனுடைய முழு அன்பையும் பெறுகிறான்.

2. எல்லாவற்றிலும் தேவனுடைய சித்தத்தின்படி செயல்படுகிறான்.

3. தேவனுடைய வழிகாட்டுதலைப் பெறுகிறான், தேவனுடைய வெளிச்சத்தில் வாழ்கிறான், தேவனுடைய பிரகாசத்தைப் பெறுகிறான்.

4. தேவன் நேசிக்கும் சாயலில் பூமியில் வாழ்கிறான். தேவனுக்காக சிலுவையில் அறையப்படவும் மற்றும் தேவனுடைய அன்புக்கு ஈடாக மரிப்பதற்கும் தன்னைத் தகுதிப்படுத்திக்கொண்ட பேதுருவைப் போலவே தேவனை உண்மையாக நேசிக்கிறான். பேதுரு பெற்றுக்கொண்ட அதே மகிமையைக் கொண்டிருக்கிறான்.

5. பூமியிலுள்ள எல்லாராலும் நேசிக்கப்படுகிறான், மதிக்கப்படுகிறான் மற்றும் போற்றப்படுகிறான்.

6. மரணம் மற்றும் பாதாளத்தின் அடிமைத்தனத்தின் ஒவ்வொரு நிலையையும் வெற்றிகொள்கிறான், சாத்தானுக்கு அவனுடைய வேலையைச் செய்ய எந்த வாய்ப்பையும் கொடுக்கமாட்டான், தேவனால் ஆட்கொள்ளப்படுகிறான், புத்துணர்ச்சியான மற்றும் உயிரோட்டமான ஆவியில் வாழ்கிறான், சோர்வடைய மாட்டான்.

7. ஒருவர் தேவனுடைய மகிமையின் நாள் வருவதைக் காண்பது போல, வாழ்நாள் முழுவதும் எல்லா நேரங்களிலும் சொல்லி முடியாத உற்சாகம் மற்றும் மன எழுச்சியைக் கொண்டிருக்கிறான்.

8. தேவனுடன் சேர்ந்து மகிமையை வெற்றிகொள்கிறான் மற்றும் தேவனுக்குப் பிரியமான பரிசுத்தவான்களைப் போன்ற முகத்தைப் பெற்றிருக்கிறான்.

9. தேவன் பூமியில் நேசிக்கும் ஒருவராக, அதாவது தேவனுக்குப் பிரியமான மகனாக மாறுகிறான்.

10. உருமாற்றமடைந்து மாம்சத்தை விட்டு தேவனுடன் மூன்றாம் வானத்திற்கு ஏறிச்செல்கிறான்.

தேவனுடைய ஆசீர்வாதங்களைச் சுதந்தரிக்கக்கூடிய ஜனங்கள் மட்டுமே தேவனால் பரிபூரணப்படுத்தப்பட்டு ஆதாயப்படுத்தப்படுகின்றனர். நீ தற்போது எதையேனும் பெற்றிருக்கிறாயா? தேவன் உன்னை எந்த அளவுக்குப் பரிபூரணப்படுத்தியுள்ளார்? தேவன் மனுஷனைத் தோராயமாகப் பரிபூரணப்படுத்துவதில்லை, அவரால் பரிபூரணப்படுத்தப்பட்ட மனுஷன் அவரைச் சார்ந்திருக்கிறான், தெளிவான, காணக்கூடிய முடிவுகளைக் கொண்டிருக்கிறான். இது மனுஷன் கற்பனை செய்வது போல அல்ல, அவன் தேவன் மீது விசுவாசம் வைத்திருக்கும் வரை, அவன் தேவனால் பரிபூரணப்படுத்தப்படவும் ஆதாயப்படுத்தப்படவும் முடியும், மேலும் அவன் பூமியில் தேவனுடைய ஆசீர்வாதங்களையும் சுதந்திரத்தையும் பெற்றுக்கொள்ள முடியும். இதுபோன்ற காரியங்கள் ஜனங்களின் உருவத்தை மாற்றுவது பற்றி எதுவும் கூறுவது மிகவும் கடினம். தற்போது, நீங்கள் முக்கியமாகத் தேட வேண்டியது என்னவென்றால் நீங்கள் எல்லாவற்றிலும் தேவனால் பரிபூரணப்படுத்தப்பட வேண்டும், மேலும் நீங்கள் எதிர்கொள்ளும் அனைத்து ஜனங்கள், விஷயங்கள் மற்றும் காரியங்கள் மூலமாக தேவனால் பரிபூரணப்படுத்தப்பட வேண்டும், இதனால் தேவனுக்குள் இருப்பதே பெரும்பாலும் உங்களுக்குள்ளும் உருவாக்கப்படும். நீங்கள் முதலில் பூமியில் தேவனுடைய சுதந்திரத்தைப் பெற வேண்டும்; அப்போதுதான் நீங்கள் தேவனிடமிருந்து அதிக அதிகமான ஆசீர்வாதங்களைச் சுதந்தரிக்க தகுதியுள்ளவர்களாவீர்கள். இவைதான் நீங்கள் தேட வேண்டியவையும், எல்லாவற்றிற்கும் முன்பு நீங்கள் புரிந்துகொள்ள வேண்டியவையும் ஆகும். எல்லாவற்றிலும் தேவனால் பரிபூரணமாக்கப்பட்ட நீங்கள் எவ்வளவு அதிகமாக முயற்சி செய்கிறீர்களோ, அவ்வளவு அதிகமாக நீங்கள் எல்லாவற்றிலும் தேவனுடைய கரத்தைப் பார்க்க முடியும், இதன் விளைவாக நீங்கள் பல்வேறு கண்ணோட்டங்கள் மற்றும் பல்வேறு விஷயங்கள் மூலமாக தேவனுடைய வார்த்தையாக இருப்பதற்குள்ளும் மற்றும் அவருடைய வார்த்தையின் யதார்த்தத்துக்குள்ளும் நுழைய தீவிரமாக முயற்சி செய்வீர்கள். பாவங்களைச் செய்யாதிருத்தல், அல்லது வாழ்வதற்கான எண்ணங்கள், தத்துவம் மற்றும் மனித விருப்பம் இல்லாதிருத்தல் போன்ற செயலற்ற நிலைகளினால் மட்டுமே உங்களால் திருப்தியடைந்துவிட முடியாது. தேவன் மனிதனைப் பல வழிகளில் பரிபூரணமாக்குகிறார். எல்லாக் காரியங்களிலும் பரிபூரணமாக்கப்படுவதற்கான சாத்தியக்கூறுகள் உள்ளன, மேலும் நீ அளவில்லாமல் பெறுவதற்கு அவர் உன்னை நேர்மறையான வார்த்தைகளினால் மட்டுமல்ல, எதிர்மறையான வார்த்தைகளினாலும் பரிபூரணமாக்க முடியும். ஒவ்வொரு நாளும் தேவனால் பரிபூரணப்படுத்தப்படுவதற்கான வாய்ப்புகளும், ஆதாயப்படுத்தப்படுவதற்கான சந்தர்ப்பங்களும் உள்ளன. ஒரு குறிப்பிட்ட காலத்திற்கு இவ்வாறு அனுபவித்த பிறகு, நீ பெரிதும் மாற்றப்படுவாய், மேலும் நீ முன்பு அறிந்திராத பல விஷயங்களை இயல்பாகவே புரிந்துகொள்வாய். மற்றவர்களிடமிருந்து அறிவுரை தேவைப்படாது. உனக்குத் தெரியாமலே, தேவன் உன்னைப் பிரகாசிப்பார், இதனால் நீ எல்லாவற்றிலும் பிரகாசத்தைப் பெறுவாய், மேலும் உன் அனுபவங்கள் அனைத்தையும் விரிவாகப் பெறுவாய். தேவன் உன்னை நிச்சயமாகவே வழிநடத்துவார், இதனால் நீ இடதுபுறமோ அல்லது வலதுபுறமோ திரும்பாமல், இவ்வாறு அவரால் பரிபூரணப்படுத்தப்படும் பாதையில் செல்வாய்.

வார்த்தை, தொகுதி 1. தேவனுடைய தோற்றமும் கிரியையும். “பரிபூரணப் படுத்தப்பட்டிருக்கிறவர்களுக்கான வாக்குத்தத்தங்கள்” என்பதிலிருந்து

தேவனுடைய அனுதின வார்த்தைகள்  பகுதி 555

தேவனால் பரிபூரணப்படுவதை தேவனுடைய வார்த்தையைப் புசித்துக் குடிப்பதன் மூலம் பரிபூரணத்துடன் மட்டுப்படுத்த முடியாது. இதுபோன்ற அனுபவம் மிகவும் ஒருதலைப்பட்சமாக இருக்கும், இதில் மிகவும் குறைவானது அடங்கும், மேலும் ஜனங்களை மிகவும் சிறிய நோக்கெல்லைக்குள் மட்டுமே கட்டுப்படுத்த முடியும். இது அவ்வாறு இருப்பதால், ஜனங்கள் தேவையான ஆவிக்குரிய ஆகாரத்தில் மிகவும் குறைவுள்ளவர்களாக இருப்பார்கள். நீங்கள் தேவனால் பரிபூரணமாக்கப்பட விரும்பினால், எல்லா காரியங்களையும் எவ்வாறு அனுபவிக்க வேண்டும் என்பதைக் கற்றுக் கொள்ள வேண்டும், மேலும் உங்களுக்கு நடக்கும் எல்லாவற்றிலிருந்தும் ஞானத்தைப் பெற முடியும். இது நல்லதாக அல்லது கெட்டதாக இருந்தாலும், இது உனக்கு நன்மைகளைக் கொண்டுவர வேண்டும், மேலும் அது உன்னை எதிர்மறையானவராக மாற்றிவிடக்கூடாது. எது எப்படி இருந்தாலும், தேவனுடைய பக்கத்தில் நிற்கும்போது, உன்னால் காரியங்களைக் கணிக்க முடிய வேண்டும், அவற்றை மனுஷனுடைய கண்ணோட்டத்தில் பகுப்பாய்வு செய்யவோ அல்லது ஆராய்ந்து பார்க்கவோ கூடாது (இது உன் அனுபவத்தில் ஒரு விலகுதலாக இருக்கும்). நீ இவ்வாறு அனுபவித்தால், உன் இருதயம் உன் வாழ்க்கையின் பாரங்களால் நிரப்பப்படும். தேவனுடைய முகத்தின் வெளிச்சத்தில் நீ தொடர்ந்து வாழ்வாய், உன் பழக்கவழக்கத்திலிருந்து எளிதில் விலகாமல் இருப்பாய். இதுபோன்ற ஜனங்களுக்கு முன்னால் ஒரு பிரகாசமான எதிர்காலம் உள்ளது. தேவனால் பரிபூரணப்படுத்தப்படுவதற்குப் பல வாய்ப்புகள் உள்ளன. இது நீங்கள் தேவனை உண்மையாக நேசிக்கிறீர்களா என்பதையும், தேவனால் பரிபூரணமாக்கப்படுவதற்கும், தேவனால் ஆதாயப்படுத்தப்படுவதற்கும், அவருடைய ஆசீர்வாதங்களையும் சுதந்தரத்தையும் பெறுவதற்குமான தீர்வு உங்களிடம் உள்ளதா என்பதையும் பொறுத்துள்ளது. வெறும் தீர்வு மட்டும் போதாது, உங்களிடம் அதிக அறிவு இருக்க வேண்டும், இல்லையென்றால் நீங்கள் எப்போதும் உங்கள் பழக்கத்திலிருந்து விலகியிருப்பீர்கள். தேவன் உங்கள் ஒவ்வொருவரையும் பரிபூரணமாக்கச் சித்தமுள்ளவராக இருக்கிறார். இப்போதைய நிலவரப்படி, பெரும்பாலானவர்கள் ஏற்கெனவே தேவனுடைய கிரியையை மிகவும் நீண்ட காலமாக ஏற்றுக்கொண்டிருந்தாலும், தேவனுடைய கிருபையில் குளிர் காய்வதில் மட்டுமே அவர்கள் தங்களை மட்டுப்படுத்திக் கொண்டுள்ளனர் மற்றும் அவர்களுக்கு மாம்சத்தின் சிறிய ஆறுதலைக் கொடுக்க மட்டுமே தேவனை அனுமதிக்க விரும்புகின்றனர், ஆனாலும் அதிகமான மற்றும் உன்னதமான வெளிப்பாடுகளைப் பெற விரும்பவில்லை. மனுஷனின் இருதயம் எப்போதும் வெளியில் இருப்பதையே இது காட்டுகிறது. மனுஷனின் வேலை, அவனது சேவை மற்றும் தேவனுக்கான அவனது அன்பின் இருதயம் ஆகியவை சில அசுத்தங்களைக் கொண்டிருந்தாலும், அவனது உள் சாராம்சம் மற்றும் அவனது பின்னோக்கிய சிந்தனையைப் பொருத்தவரை, மனுஷன் தொடர்ந்து மாம்சத்தின் சமாதானத்தையும் இன்பத்தையும் தேடுகிறான், மனுஷனைப் பரிபூரணமாக்கும் தேவனின் நிபந்தனைகள் மற்றும் நோக்கங்கள் என்னவாக இருக்கும் என்று எதையும் கவனிப்பதில்லை. ஆகையால், பெரும்பாலான மக்களின் வாழ்க்கை இன்னும் மோசமானதாகவும், தரம் தாழ்ந்ததாகவும் உள்ளது. அவர்களுடைய வாழ்க்கை சிறிதும் மாறவில்லை. அவர்கள் தேவன் மீதுள்ள விசுவாசத்தை ஒரு முக்கியமான விஷயமாகவே கருதுவதில்லை, அவர்கள் மற்றவர்களுக்காகவே விசுவாசம் வைத்திருப்பது போலவும், நோக்கங்கள் வழியாகச் செல்வது போலவும் நோக்கமில்லாத ஜீவியத்தில் நிலைதடுமாறி கவனமில்லாமல் சமாளிப்பது போலவும் இருக்கிறது. சிலர் மட்டுமே எல்லாவற்றிலும் தேவனுடைய வார்த்தைக்குள் பிரவேசித்து, அதிக மற்றும் செல்வச் செழிப்பான காரியங்களை ஆதாயப்படுத்திக் கொண்டு, இன்று தேவனுடைய வீட்டில் உள்ள மாபெரும் செல்வந்தர்களாகின்றனர் மற்றும் தேவனுடைய ஆசீர்வாதங்களை அதிகப்படியாகப் பெறுகின்றனர். நீங்கள் எல்லாவற்றிலும் தேவனால் பரிபூரணப்படுத்தப்பட விரும்பினால், பூமியில் தேவன் வாக்குத்தத்தம் செய்தவைகளைப் பெற முடிந்தால், எல்லாவற்றிலும் தேவனால் பிரகாசிக்கப்பட முற்பட்டால் மற்றும் வருடங்களை வீணாக்கவில்லை என்றால், இதுதான் தீவிரமாக உட்பிரவேசிப்பதற்கான சிறந்த பாதையாகும். இவ்வாறு மட்டுமே நீ தேவனால் பரிபூரணமாக்கப்பட தகுதியுள்ளவனாக இருப்பாய். நீ உண்மையிலேயே தேவனால் பரிபூரணமாக்கப்படுவதை நாடுகிறாயா? நீ உண்மையிலேயே எல்லாக் காரியங்களிலும் வாஞ்சையாக இருக்கிறாயா? பேதுருவைப் போலவே உனக்கும் தேவன் மீது அன்பின் ஆவி உள்ளதா? இயேசுவைப் போலவே உனக்கும் தேவனை நேசிக்கும் விருப்பம் உள்ளதா? நீ பல வருடங்களாக இயேசுவை விசுவாசித்திருக்கிறாய், இயேசு தேவனை எவ்வாறு நேசித்தார் என்பதை நீ பார்த்திருக்கிறாயா? நீ உண்மையிலேயே இயேசுவைத்தான் விசுவாசிக்கிறாயா? நீ இன்றைய நடைமுறை தேவனை விசுவாசிக்கிறாயா, மாம்சத்தில் உள்ள நடைமுறை தேவன் பரலோகத்தில் உள்ள தேவனை எவ்வாறு நேசிக்கிறார் என்பதை நீ பார்த்திருக்கிறாயா? நீ கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்துவை விசுவாசிக்கிறாயா, அது ஏனென்றால் மனிதகுலத்தை மீட்பதற்காக இயேசு சிலுவையில் அறையப்பட்டதும், அவர் செய்த அற்புதங்களும் பொதுவாக ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்ட உண்மைகளாகும். ஆனாலும் மனுஷனின் விசுவாசம் இயேசு கிறிஸ்துவைப் பற்றிய அறிவிலும் உண்மையான புரிதலிலும் இருந்து வருவதில்லை. நீ இயேசுவின் நாமத்தை மட்டுமே விசுவாசிக்கிறாய், ஆனால் நீ அவருடைய ஆவியை விசுவாசிக்கவில்லை, ஏனென்றால் இயேசு தேவனை எவ்வாறு நேசித்தார் என்பதில் நீ கவனம் செலுத்துவதில்லை. தேவன் மீதான உன் விசுவாசம் மிகவும் அனுபவம் இல்லாததாக இருக்கிறது. நீ இயேசுவைப் பல வருடங்களாக விசுவாசித்தாலும், தேவனை எவ்வாறு நேசிக்க வேண்டும் என்று உனக்குத் தெரியவில்லை. இது உன்னை உலகின் மிகப்பெரிய முட்டாளாக்கவில்லையா? நீ பல வருடங்களாகக் கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்துவின் போஜனத்தை விருதாவாக உண்கிறாய் என்பதற்கு இதுவே ஆதாரம். நான் இதுபோன்ற ஜனங்களை வெறுப்பது மட்டுமின்றி, நீ வணங்கும் கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்துவும் அவர்களை வெறுப்பார் என்று நம்புகிறேன். இதுபோன்ற ஜனங்கள் எவ்வாறு பரிபூரணமாக்கப்பட முடியும்? சங்கடத்தினால் உன் முகம் சிவக்கவில்லையா? நீ அவமானமாக உணரவில்லையா? உன் கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்துவைச் சந்திக்க உனக்கு இன்னும் எரிச்சல் உள்ளதா? நான் சொன்னதின் அர்த்தம் உங்கள் அனைவருக்கும் புரிகிறதா?

வார்த்தை, தொகுதி 1. தேவனுடைய தோற்றமும் கிரியையும். “பரிபூரணப் படுத்தப்பட்டிருக்கிறவர்களுக்கான வாக்குத்தத்தங்கள்” என்பதிலிருந்து