தேவன் எல்லா ஜீவனுக்கும் ஆதாரமாக இருக்கிறார் (II)

கடைசியாக நாம் பேசிய தலைப்பில் நாம் தொடர்ந்து பேசுவோம். கடைசியாக நாம் பேசிய தலைப்பு என்ன என்பதை நினைவில் கொள்ள முடியுமா? (தேவன் எல்லா ஜீவனுக்கும் ஆதாரமாக இருக்கிறார்.) “தேவன் எல்லா ஜீவனுக்கும் ஆதாரமாக இருக்கிறார்,” என்னும் இந்தத் தலைப்பு உங்களுக்கு மிகவும் தொலைவில் இருக்கும் ஒரு தலைப்பாகுமா? அல்லது உங்கள் இருதயங்களில் ஏற்கனவே ஒரு தோராயமான கருத்து இருக்கிறதா? இந்தத் தலைப்பில் நமது கடைசிக் கலந்துரையாடலின் மையக் கருத்து என்ன என்பதை யாராவது ஒரு கணம் சொல்ல முடியுமா? (எல்லாவற்றையும் தேவன் உருவாக்கியதன் மூலம், அவர் எல்லாவற்றையும் மற்றும் மனிதகுலத்தையும் வளர்க்கிறார் என்பதாக நான் காண்கிறேன். கடந்த காலங்களில், தேவன் மனிதனுக்கு ஏற்பாட்டை செய்யும்போது, அவர் தாம் தெரிந்துகொண்ட ஜனங்களுக்கு மட்டுமே தம்முடைய வார்த்தையை வழங்குகிறார் என்று நான் எப்போதும் நினைப்பேன். எல்லாவற்றையும் ஆளுகை செய்யும் கட்டளைகளின் மூலம், தேவன் மனிதகுலம் அனைத்தையும் வளர்த்து வருகிறார் என்பதாக நான் ஒருபோதும் பார்த்ததில்லை. இந்தச் சத்தியத்தை தேவனுடைய வெளிப்பாட்டின் மூலம்தான் நான் அறிந்திருக்கிறேன். அவர் எல்லாவற்றிற்கும் ஆதாரமாக இருக்கிறார். எல்லாவற்றிற்கும் ஜீவன் அவரால் வழங்கப்படுகின்றன. தேவன் இந்தக் கட்டளைகளை ஒழுங்குபடுத்துகிறார். எல்லாவற்றையும் வளர்க்கிறார். எல்லாவற்றையும் தேவன் உருவாக்கியதிலிருந்து, அவருடைய அன்பை நான் காண்கிறேன்.) கடந்த முறை, தேவன் எல்லாவற்றையும் சிருஷ்டித்தது பற்றியும், அவற்றுக்கான கட்டளைகளையும் கொள்கைகளையும் அவர் எவ்வாறு நிறுவினார் என்பதையும் பற்றி முதன்மையாகக் கலந்துரையாடல் வைத்தோம். அத்தகைய கட்டளைகள் மற்றும் அத்தகைய கொள்கைகளின் கீழ், எல்லாமே தேவனுடைய ஆதிக்கத்தின் கீழும், தேவனுடைய பார்வைக்குள்ளும் மனிதனுடன் ஜீவிக்கின்றன, இறக்கின்றன. தேவன் எல்லாவற்றையும் உருவாக்குவதையும், அவை வளரும் கட்டளைகளையும், அவற்றின் வளர்ச்சியின் போக்குகளையும் முறைகளையும் தீர்மானிக்க அவருடைய சொந்த முறைகளைப் பயன்படுத்துவதைப் பற்றி நாம் முதலில் பேசினோம். இந்த நிலத்தில் அனைத்தும் ஜீவிக்கும் வழிகளையும் அவர் தீர்மானித்தார். எனவே, அவை தொடர்ந்து வளர்ந்து பெருகி ஒன்றுக்கொன்று சார்ந்திருக்கின்றன. இத்தகைய முறைகள் மற்றும் கட்டளைகளால், இந்த நிலத்தில் அனைத்தும் சிரமமின்றி, நிம்மதியாக இருக்கவும் வளரவும் முடிகிறது. அத்தகைய சூழலுடன் மட்டுமே மனிதகுலத்திற்கு ஒரு நிலையான வீடு மற்றும் ஒரு நிலையான சூழ்நிலை இருக்க முடியும். எப்போதும் தேவனுடைய வழிகாட்டுதலின் கீழ் முன்னேற முடியும்—எப்போதும் முன்னோக்கிச் செல்ல முடியும்.

கடந்த முறை, தேவன் எல்லாவற்றிற்கும் வழங்குவதற்கான ஓர் அடிப்படைக் கருத்தை நாம் விவாதித்தோம்: தேவன் எல்லாவற்றிற்கும் இவ்வாறு வழங்குகிறார், இதனால் எல்லாமே இருக்கக்கூடும் மற்றும் மனிதகுலத்தின் நலனுக்காக ஜீவிக்கிறார் என்று நாம் விவாதித்தோம். வேறு வார்த்தைகளில் கூறுவதானால், தேவன் நிர்ணயித்த கட்டளைகளால் அத்தகைய சூழல் உள்ளது. தேவனுடைய பராமரிப்பு மற்றும் இத்தகைய கட்டளைகளை ஆளுகை செய்வதன் காரணமாகவே மனிதகுலத்தின் தற்போதைய ஜீவிதச் சூழல் உள்ளது. கடந்த முறை நாம் பேசியவற்றிற்கும், கடந்த காலத்தில் நாம் பேசிய தேவனுடைய அறிவிற்கும் இடையில் அது ஒரு பெரிய பாய்ச்சல் ஆகும். அந்தப் பாய்ச்சல் இருப்பதற்கான காரணம் என்னவாக இருக்கிறது? கடந்த காலங்களில் தேவனை அறிவது பற்றி நாம் பேசியபோது, மனிதர்களைக் காப்பாற்றுவதற்கும் ஆளுகை செய்வதற்கும் தேவனுடைய நோக்கம் பற்றி நாம் பேசிக் கொண்டிருந்தோம்—அதாவது, தேவனால் தெரிந்துகொள்ளப்பட்ட ஜனங்களின் இரட்சிப்பும் ஆளுகையும்—அந்த நோக்கத்துக்குள், தேவனை அறிவது, தேவனுடைய கிரியைகள், அவருடைய மனநிலை, அவரிடம் என்ன இருக்கிறது, அவருடைய சித்தம் மற்றும் மனிதனுக்குச் சத்தியத்தையும் ஜீவிதத்தையும் அவர் எவ்வாறு வழங்குகிறார் என்பதைப் பற்றி பேசினோம். ஆனால் கடந்த முறை, நாம் ஆரம்பித்தத் தலைப்பு வேதாகமத்தின் உள்ளடக்கங்களுக்கும், தேவன் தெரிந்துகொண்ட ஜனங்களைக் காப்பாற்றுவதற்கான நோக்கத்திற்கும் மட்டுப்படுத்தப்படவில்லை. மாறாக, தலைப்பு இந்த நோக்கத்துக்கு அப்பாற்பட்டது, வேதாகமத்தின் எல்லை மற்றும் கிரியையின் மூன்று கட்டங்கள் ஆகியவற்றிற்கும் அப்பாற்பட்டது. இவற்றுக்கு பதிலாக தேவனைப் பற்றியே விவாதிக்கிறது. ஆகவே, என் கலந்துரையாடலின் இந்தப் பகுதியை நீ கேட்கும்போது, தேவனைப் பற்றிய உன் அறிவை வேதாகமத்திலும் தேவனுடைய கிரியையின் மூன்று நிலைகளிலும் நீ கட்டுப்படுத்தக்கூடாது. அதற்குப் பதிலாக, நீ உன் பார்வையைத் திறந்த நிலையில் வைத்திருக்க வேண்டும். தேவனுடைய கிரியைகளையும், அவரிடம் உள்ளதையும், எல்லாவற்றிலும் இருப்பதையும், எல்லாவற்றிற்கும் அவர் எவ்வாறு கட்டளையிடுகிறார், ஆளுகை செய்கிறார் என்பதையும் நீ காண வேண்டும். இந்த முறையின் மூலமாகவும், இந்த அஸ்திவாரத்தின் மூலமாகவும், எல்லாவற்றிற்கும் தேவன் எவ்வாறு உதவுகிறார் என்பதை நீ காணலாம். எல்லாவற்றிற்கும் தேவன் உண்மையான ஜீவித ஆதாரமாக இருக்கிறார் என்பதை மனிதகுலம் புரிந்துகொள்ள அது உதவுகிறது. அது உண்மையில் தேவனுடைய உண்மையான அடையாளம் ஆகும். அதாவது, தேவனுடைய அடையாளம், அந்தஸ்து மற்றும் அதிகாரம் மற்றும் அவருடைய எல்லாம், தற்போது அவரைப் பின்பற்றுபவர்களுக்கானது மட்டுமல்ல—உங்களுக்கானது மட்டுமல்ல, இந்த ஜனக் கூட்டத்திற்கானது மட்டுமல்ல—எல்லாவற்றிற்கும் பொருந்தக்கூடியவை. எனவே, எல்லாவற்றிற்குமான நோக்கம் மிகவும் விரிவானது. எல்லாவற்றிற்குமான தேவனுடைய ஆட்சியின் நோக்கத்தை விவரிக்க நான் “எல்லாம்” என்ற வார்த்தையைப் பயன்படுத்துகிறேன். ஏனென்றால் தேவனால் கட்டளையிடப்பட்ட விஷயங்கள் உங்கள் கண்களால் நீங்கள் காணக்கூடிய விஷயங்கள் மட்டும் அல்ல என்பதை நான் உங்களுக்குச் சொல்ல விரும்புகிறேன்—அவை அனைத்தும் பொருள் மயமான உலகத்துக்கு மட்டுமல்ல மனித கண்களால் பார்க்க முடியாத, பொருள் மயமான உலகத்திற்கு அப்பாற்பட்ட மற்றொரு உலகத்தையும், அதையும் தாண்டி, மனிதர்கள் ஜீவிக்க முடியாத கிரகங்களையும் விண்வெளியையும் உள்ளடக்கும். அதுவே எல்லாவற்றிற்கும் மீதான தேவனுடைய ஆதிக்கத்தின் நோக்கம் ஆகும். அவருடைய ஆதிக்கத்தின் நோக்கம் மிகவும் விரிவானது. உங்கள் பங்கிற்கு, நீங்கள் ஒவ்வொருவரும் புரிந்து கொள்ள வேண்டும். நீங்கள் பார்க்க வேண்டும். நீங்கள் புரிந்து கொள்ள வேண்டியது, நீங்கள் எதைப் பார்க்க வேண்டும், என்னென்ன விஷயங்களைப் பற்றி உங்களுக்கு அறிவு இருக்க வேண்டும் என்பதில் தெளிவு இருக்க வேண்டும். “எல்லாம்” என்ற வார்த்தையின் நோக்கம் உண்மையில் மிகவும் விரிவானது என்றாலும், அந்த நோக்கத்தில் உள்ள விஷயங்களைப் பற்றி நான் உங்களுக்குச் சொல்ல மாட்டேன். அதைப் பார்க்கவோ தனிப்பட்ட முறையில் தொடர்பு கொள்ளவோ உங்களுக்கு வழி இல்லை. “தேவன் எல்லா ஜீவனுக்கும் ஆதாரமாக இருக்கிறார்,” என்ற சொற்றொடரின் உண்மையான அர்த்தத்தை அனைவரும் அறிந்துகொள்ளும் வகையில், மனிதர்கள் தொடர்பு கொள்ளவும், புரிந்து கொள்ளவும், உணர்ந்துகொள்ளவும் கூடிய விஷயங்களுக்குள் மட்டுமே நான் உங்களுக்குச் சொல்வேன். இவ்வாறு, உங்களுக்கான எனது கலந்துரையாடலின் வார்த்தைகள் எதுவும் வெறுமையானதாக இருக்காது.

கடைசியாக, “தேவன் எல்லா ஜீவனுக்கும் ஆதாரமாக இருக்கிறார்” என்ற தலைப்பில், தேவன் எல்லாவற்றிற்கும் எவ்வாறு உதவுகிறார் என்பதைப் பற்றிய அடிப்படை புரிதலை ஜனங்கள் பெற முடியும் என்பதற்காக ஓர் எளிய கண்ணோட்டத்தை வழங்கக் கதை சொல்லும் முறையைப் பயன்படுத்தினோம். இந்த அடிப்படைக் கருத்தை உங்களுக்கு கற்பிப்பதன் நோக்கம் என்னவாக இருக்கிறது? தேவனுடைய கிரியை வேதாகமத்துக்கும் அவருடைய மூன்று கட்ட கிரியைகளுக்கும் அப்பாற்பட்டது என்பதை ஜனங்களுக்கு புரிய வைப்பதாகும். தேவன் தனிப்பட்ட முறையில் மனிதர்களால் பார்க்க முடியாத மற்றும் அவர்கள் தொடர்புக்குள்ளாக வர முடியாத, கிரியைகளைச் செய்கிறார். தேவன் தம்முடைய ஆளுகையின் மீதும், அவர் தெரிந்துகொண்ட ஜனங்களை முன்னோக்கி வழிநடத்துவதிலும், வேறு எந்தக் கிரியையிலும் ஈடுபடாமலும் இருந்தால், நீங்கள் உட்பட இந்த மனிதகுலமானது தொடர்ந்து முன்னேறுவது மிகவும் கடினமாகும். இந்த மனிதகுலமும் இந்த உலகமும் தொடர்ந்து வளர முடியாது. அதில் “தேவன் எல்லா ஜீவனுக்கும் ஆதாரமாக இருக்கிறார்” என்ற சொற்றொடரின் முக்கியத்துவம் உள்ளது. அதுவே இன்று நான் உங்களுடன் செய்யும் கலந்துரையாடலின் பொருள் ஆகும்.

மனிதகுலத்திற்காக தேவன் உருவாக்கும் ஜீவிதத்துக்கான அடிப்படை ச் சூழல்

“தேவன் எல்லா ஜீவனுக்கும் ஆதாரமாக இருக்கிறார்,” என்ற சொற்களுடன் தொடர்புடைய பல தலைப்புகள் மற்றும் பல உள்ளடக்கங்களை நாம் விவாதித்திருக்கிறோம். ஆனால் உங்களுக்கு அவருடைய வார்த்தையை வழங்குவது மற்றும் உங்கள் மீது அவருடைய சிட்சை மற்றும் நியாயத்தீர்ப்பின் கிரியையைச் செய்வது தவிர தேவன் மனிதகுலத்திற்கு என்னென்ன விஷயங்களை அளிக்கிறார் என்பதை நீங்கள் உங்கள் இருதயத்தில் அறிந்திருக்கிறீர்களா? சிலர், “தேவன் எனக்குக் கிருபையையும் ஆசீர்வாதங்களையும் தருகிறார்; அவர் எனக்கு ஒழுக்கத்தையும் ஆறுதலையும் தருகிறார் மற்றும் அவர் எனக்கு அக்கறையையும் பாதுகாப்பையும் சாத்தியமான எல்லா வழிகளிலும் தருகிறார்.” “தேவன் எனக்கு அனுதின ஆகாரமும் பானமும் தருகிறார்” என்று சிலர் சொல்வார்கள். “தேவன் எனக்கு எல்லாவற்றையும் கொடுத்தார்” என்று சிலர் சொல்வார்கள். உங்கள் அன்றாட ஜீவிதத்தில் ஜனங்கள் சந்திக்கும் பிரச்சினைகளுக்கு உங்கள் சொந்த, மாம்ச ஜீவித அனுபவத்தின் நோக்கத்துடன் தொடர்புடைய வகையில் நீங்கள் பதிலளிக்கலாம். தேவன் எல்லா ஜீவிதத்திற்கும் மூலதனமாக இருப்பினும் ஜனங்களின் அன்றாடத் தேவைகளின் நோக்கத்திற்காக மட்டுமல்ல, ஆனால் ஒவ்வொரு மனிதரின் பார்வையும் விரிவடைவதற்கும், மேலோட்டமான கண்ணோட்டத்தில் விஷயங்களைக் காண்பதற்கும் அது உதவும் என்பதற்காக நாம் இங்கு விவாதிக்கிறோம். தேவன் எல்லா ஜீவனுக்கும் ஆதாரமாக இருக்கிறார் இருப்பதால், எல்லாவற்றின் ஜீவிதத்தையும் அவர் எவ்வாறு பராமரிக்கிறார்? வேறு வார்த்தைகளில் கூறுவதானால், தேவன் தம்முடைய சிருஷ்டிப்பின் எல்லாவற்றிற்கும் அவற்றின் இருப்பைத் தக்கவைத்துக்கொள்வதற்கு மற்றும் அதற்குக் கீழ்ப்படிந்த கட்டளைகளுக்கு தேவன் எதனைக் கொடுக்கிறார்? இன்றைய நமது விவாதத்தின் முக்கிய அம்சம் அதுதான். நான் சொன்னது உங்களுக்குப் புரிகிறதா? இந்தத் தலைப்பு உங்களுக்கு மிகவும் அறிமுகமில்லாததாக இருக்கலாம். ஆனால் நான் மிகவும் ஆழமான எந்தக் கோட்பாடுகளையும் பற்றி பேச மாட்டேன். நீங்கள் என் வார்த்தைகளைக் கேட்டு அவர்களிடமிருந்து புரிந்துணர்வைப் பெற முடியும் என்பதை உறுதிப்படுத்த நான் முயற்சிப்பேன். நீங்கள் எந்தச் சுமையையும் உணரத் தேவையில்லை—நீங்கள் செய்ய வேண்டியது எல்லாம் கவனமாகக் கேட்பது மட்டுமே. இருப்பினும், இந்தக் கட்டத்தில், நான் மீண்டும் ஒரு முறை வலியுறுத்த வேண்டும்: நான் பேசும் தலைப்பு என்னவாக இருக்கிறது? சொல்லுங்கள். (தேவன் எல்லா ஜீவனுக்கும் ஆதாரமாக இருக்கிறார்.) அப்படியானால் தேவன் எல்லாவற்றிற்கும் எவ்வாறு வழங்குகிறார்? எனவே “தேவன் எல்லா ஜீவனுக்கும் ஆதாரமாக இருக்கிறார்” என்று கூறுவதற்கு தேவன் எல்லாவற்றிற்கும் எதனை வழங்குகிறார்? இதைப் பற்றி உங்களுக்கு ஏதேனும் கருத்துகள் அல்லது எண்ணங்கள் இருக்கிறதா? உங்களுக்கு முற்றிலும் தெரியாத ஒரு தலைப்பை, உங்கள் இருதயங்களிலும், உங்கள் மனதிலும் நான் விவாதிக்கிறேன் என்று தெரிகிறது. ஆனால் எந்தவொரு அறிவையும், மனித கலாச்சாரத்தையும், ஆராய்ச்சியையும்விட, இந்தத் தலைப்பையும், தேவனுடைய கிரியைகள் பற்றி நான் என்ன சொல்வேன் என்பதையும் நீங்கள் இணைக்க முடியும் என்று நான் நம்புகிறேன். நான் தேவனைப் பற்றி மட்டுமே பேசுகிறேன். தேவனைப் பற்றி மட்டுமே. அதுவே உங்களுக்கான எனது பரிந்துரை. நீங்கள் புரிந்து கொண்டீர்கள் என்று நான் நம்புகிறேன், சரி தானே?

தேவன் மனிதகுலத்திற்குப் பல விஷயங்களை வழங்கியுள்ளார். ஜனங்கள் எதைப் பார்க்க முடியும், அதாவது அவர்கள் எதை உணர முடியும் என்பதைப் பற்றி பேசுவதன் மூலம் இதை நான் தொடங்குவேன். இவை, ஜனங்கள் தங்கள் மனதில் ஏற்றுக் கொள்ளக்கூடிய விஷயங்கள் ஆகும். எனவே முதலில், பொருள் மயமான உலகத்தைப் பற்றிய விவாதத்துடன் தேவன் மனிதகுலத்திற்கு வழங்கியதைப் பற்றி பேசுவதைத் தொடங்கலாம்.

a. காற்று

முதலாவதாக, மனிதன் சுவாசிக்கும்படி தேவன் காற்றை சிருஷ்டித்தார். காற்று என்பது மனிதர்கள் அனுதின தொடர்பு கொள்ளக்கூடிய ஒரு பொருளாகும். மனிதர்கள் தூங்கும்போது கூட ஒவ்வொரு கணத்திலும் அது மனிதனுடன் தங்கியிருக்கும் ஒரு விஷயமாகும். தேவன் சிருஷ்டித்த காற்று மனிதகுலத்திற்கு நினைவுச்சின்னமாக முக்கியதத்துவம் கொண்டது: அது அவர்களுடைய ஒவ்வொரு சுவாசத்திற்கும் ஜீவிதத்துக்கும் இன்றியமையாதது ஆகும். உணரக்கூடிய ஆனால் காண முடியாத இந்தப் பொருள், தேவனுடைய சிருஷ்டிப்பின் எல்லா விஷயங்களுக்கும் தேவன் அளித்த முதல் பரிசு ஆகும். ஆனால் காற்றை உருவாக்கிய பிறகு, அவருடைய கிரியை முடிந்ததைக் கருத்தில் கொண்டு தேவன் நிறுத்தினாரா? அல்லது காற்று இவ்வளவு அடர்த்தியாக உள்ளதே என்று அவர் கருதினாரா? காற்றில் என்ன இருக்கும் என்று அவர் கருதினாரா? தேவன் காற்றை உருவாக்கியபோது என்ன நினைத்துக் கொண்டிருந்தார்? தேவன் ஏன் காற்றை உண்டாக்கினார். அவருடைய காரணம் என்னவாக இருந்தது? மனிதர்களுக்கு காற்று தேவை—அவர்கள் சுவாசிக்க வேண்டும். முதலாவதாக, காற்றின் அடர்த்தி மனித நுரையீரலுக்கு பொருத்தமாக இருக்க வேண்டும். காற்றின் அடர்த்தி யாரேனும் அறிந்துள்ளாரா? உண்மையில், எண்கள் அல்லது தரவுகளின் அடிப்படையில் இந்தக் கேள்விக்கான பதிலை ஜனங்கள் அறிந்து கொள்ள வேண்டிய அவசியமில்லை. உண்மையில், பதிலை அறிந்து கொள்வது மிகவும் தேவையற்றது—அது ஒரு பொதுவான கருத்தை மட்டுமே பெற்றிருப்பது முற்றிலும் போதுமானது ஆகும். மனித நுரையீரலானது சுவாசிக்க மிகவும் பொருத்தமான ஒரு அடர்த்தியுடன் தேவன் காற்றை உருவாக்கினார். அதாவது, மனித சரீரங்களின் சுவாசத்தின் மூலம், அதனுள் எளிதில் நுழையும்படி, சுவாசிக்கும்போது சரீரத்துக்கு தீங்கு விளைவிக்காதபடி தேவன் காற்றை உருவாக்கினார். அவர் காற்றை உருவாக்கியபோது இவையே தேவனுடைய கருத்தாக இருந்தது. அடுத்ததாக, காற்றில் இருக்கிறது என்ன என்பதைப் பற்றி பேசுவோம். அதன் உள்ளடக்கங்கள் மனிதர்களுக்கு விஷம் இல்லை மற்றும் நுரையீரல் அல்லது சரீரத்தின் எந்தப் பகுதியையும் அது சேதப்படுத்தாது. இவை அனைத்தையும் தேவன் கருத்தில் கொள்ள வேண்டியிருந்தது. மனிதர்கள் சுவாசிக்கும் காற்று சரீரத்தில் நுழைந்து சீராக வெளியேற வேண்டும் என்பதையும், சுவாசித்தபின், காற்றினுள் இருக்கும் பொருட்களின் தன்மையும் அளவும் இரத்தமாகவும், சரீரம் மற்றும் நுரையீரலில் உள்ள கழிவு காற்றாகவும் இருக்க வேண்டும் என்பதையும் ஒட்டுமொத்தமாக, சரியாக வளர்சிதை மாற்றம் செய்யப்பட வேண்டும் என்பதையும் தேவன் கருத்தில் கொள்ள வேண்டியிருந்தது. மேலும், காற்றில் எந்த நச்சுப் பொருட்களும் இருக்கக்கூடாது என்று அவர் கருத்தில் கொள்ள வேண்டியிருந்தது. காற்றிற்கான இந்த இரண்டு தரங்களைப் பற்றி உங்களுக்குச் சொல்வதில் எனது நோக்கம் எந்தவொரு குறிப்பிட்ட அறிவையும் உங்களுக்கு வழங்குவதல்ல. ஆனால், தேவன் தம்முடைய சிருஷ்டிப்புக்குள்ளேயே ஒவ்வொன்றையும் தனது சொந்தக் கருத்துக்களுக்கு ஏற்ப சிருஷ்டித்தார் என்பதையும், அவர் சிருஷ்டித்த அனைத்தும் மிகச் சிறந்தவை என்பதையும் உங்களுக்குக் காண்பிப்பது ஆகும். மேலும், காற்றில் உள்ள தூசியின் அளவைப் பொறுத்தவரையில், பூமியில் தூசி, மணல் மற்றும் அழுக்கு அளவைப் பொறுத்தவரையில், அத்துடன் வானத்திலிருந்து பூமிக்குச் செல்லும் தூசியின் அளவைப் பொறுத்தவரையில்—இவற்றை ஆளுகை செய்வதற்கான வழிகளை, அவற்றைத் துடைப்பதற்கான வழிகளை அல்லது அவை சிதறிப்போவதற்கான வழிகளை தேவன் கொண்டுள்ளார். ஒரு குறிப்பிட்ட அளவு தூசி இருக்கும்போது, தூசி மனிதனின் சரீரத்துக்கு தீங்கு விளைவிக்காத அளவில் அல்லது மனிதனின் சுவாசத்திற்கு ஆபத்து ஏற்படுத்தாதவாறு தேவன் அதை உருவாக்கினார் மற்றும் சரீரத்துக்கு தீங்கு விளைவிக்காத அளவிலான தூசி துகள்களை அவர் உருவாக்கினார். தேவன் காற்றை உருவாக்கியது ஒரு மர்மம் அல்லவா? அவருடைய வாயிலிருந்து காற்றை சுவாசிப்பது போல அது ஒரு எளிய விஷயமா? (இல்லை.) அவர் எளிமையான விஷயங்களை உருவாக்கியதில் கூட, தேவனுடைய மர்மம், அவருடைய மனதின் கிரியைகள், அவருடைய சிந்தனை முறை மற்றும் அவருடைய ஞானம் அனைத்தும் தெளிவாகத் தெரிகிறது. தேவன் நடைமுறையில் இல்லையா? (ஆம், அவர் நடைமுறையில் இருக்கிறார்.) இதன் பொருள் என்னவென்றால், எளிமையான விஷயங்களை உருவாக்குவதில் கூட, தேவன் மனிதகுலத்தை நினைத்துக்கொண்டிருந்தார். முதலாவதாக, மனிதர்கள் சுவாசிக்கும் காற்று சுத்தமாக இருக்கிறது மற்றும் அதன் உள்ளடக்கங்கள் மனிதர்களுக்கு சுவாசிக்க ஏற்றவையாக, விஷம் அற்றதாக, மனிதர்களுக்கு எந்தத் தீங்கும் ஏற்படுத்தாததாக இருக்கிறது. அதே வழியில், காற்றின் அடர்த்தி மனித சுவாசத்திற்கு மிகவும் பொருத்தமானதாக இருக்கிறது. மனிதர்கள் தொடர்ந்து உள்ளிழுத்து சுவாசிக்கும் இந்த காற்று மனித சரீரத்துக்கு, மனித சதைக்கு இன்றியமையாதது. இதனால்தான் மனிதர்கள் தடையின்றி அல்லது கவலைப்படாமல் சுதந்திரமாக சுவாசிக்க முடிகிறது. இதனால் அவர்கள் சாதாரணமாக சுவாசிக்க முடியும். தேவன் ஆதியில் சிருஷ்டித்ததும், மனித சுவாசத்திற்கு இன்றியமையாததுமானது காற்று ஆகும்.

b. வெப்பநிலை

நாம் விவாதிக்கும் இரண்டாவது விஷயம் வெப்பநிலை ஆகும். வெப்பநிலை என்ன என்பது அனைவருக்கும் தெரியும். வெப்பநிலை என்பது மனிதனின் பிழைப்புக்கு ஏற்றச் சூழலுக்கு அவசியமான ஒன்று ஆகும். வெப்பநிலை மிக அதிகமாக இருந்தால்—உதாரணமாக, வெப்பநிலை நாற்பது டிகிரி செல்சியஸைவிட அதிகமாக இருந்தது என்று வைத்துக் கொண்டால்—அது மனிதர்களுக்கு மிகவும் வெப்பமானதாகாதா? இத்தகைய நிலைமைகளில் மனிதர்கள் ஜீவிப்பது சோர்வாக இருக்கும் அல்லவா? வெப்பநிலை மிகக் குறைவாக இருந்தால் என்ன செய்வது? வெப்பநிலை எதிர்மறை நாற்பது டிகிரி செல்சியஸை எட்ட வேண்டும் என்று வைத்துக் கொண்டால்—மனிதர்களால் இந்த நிலைமைகளைத் தாங்க முடியாது. ஆகையால், வெப்பநிலையின் வரம்பை அமைப்பதில் அதாவது மனித சரீரம் தாங்கக்கூடிய வெப்பநிலை வரம்பாக இருப்பதில் தேவன் மிகவும் துல்லியமாக இருந்தார். அது எதிர்மறை முப்பது டிகிரி செல்சியஸ் மற்றும் நாற்பது டிகிரி செல்சியஸ் இடையே அதிகமாகவோ அல்லது குறைவாகவோ இருக்கும். வடக்கிலிருந்து தெற்கு நோக்கி நிலங்களின் வெப்பநிலையானது அடிப்படையில் இந்த வரம்புக்குள் வரும். குளிரான பகுதிகளில், வெப்பநிலை எதிர்மறை ஐம்பது அல்லது அறுபது டிகிரி செல்சியஸ் வரை குறையக்கூடும். அத்தகைய பிராந்தியங்களில் மனிதர்கள் ஜீவிக்க தேவன் விடமாட்டார். எனவே, இந்த உறைபனிப் பகுதிகள் ஏன் உள்ளன? தேவனுக்கு அவருடைய சொந்த ஞானம் உள்ளது. இதற்காக அவர் தனது சொந்த நோக்கங்களைக் கொண்டிருக்கிறார். நீ அந்த இடங்களுக்கு அருகில் செல்ல அவர் விரும்ப மாட்டார். மிகவும் சூடாகவும், மிகவும் குளிராகவும் இருக்கும் இடங்கள் தேவனால் பாதுகாக்கப்படுகின்றன. அதாவது மனிதன் அங்கு ஜீவிக்க அவர் திட்டமிடவில்லை. இந்த இடங்கள் மனிதகுலத்திற்கானவை அல்ல. ஆனால் பூமியில் தேவன் ஏன் இத்தகைய இடங்களை வைத்திருப்பார்? இவை மனிதர்கள் வசிக்கவோ அல்லது ஜீவிக்கவோ கூடாத இடங்களாக இருந்தால், தேவன் ஏன் அவற்றை உருவாக்கினார்? அதில் தேவனுடைய ஞானம் இருக்கிறது. அதாவது, மனிதர்கள் ஜீவிக்கும் சூழலின் வெப்பநிலை வரம்பை தேவன் நியாயமான முறையில் அளவீடு செய்துள்ளார். இங்கு இயற்கை விதியும் உள்ளது. வெப்பநிலையை பராமரிக்கவும் கட்டுப்படுத்தவும் தேவன் சில விஷயங்களை சிருஷ்டித்தார். அவை என்னவாக இருக்கிறது? முதலாவதாக, சூரியனால் ஜனங்களுக்கு அரவணைப்பைக் கொடுக்க முடியும். ஆனால் இந்த வெப்பம் மிக அதிகமாக இருக்கும்போது ஜனங்கள் அதைத் தாங்க முடியுமா? சூரியனை அணுக தைரியம் உள்ளவர்கள் யாராவது இருக்கிறார்களா? சூரியனை அணுகக்கூடிய அறிவியல் கருவி பூமியில் உள்ளதா? (இல்லை.) ஏன் இல்லை? சூரியன் மிகவும் சூடாக இருக்கிறது. மிக அருகில் வரும் எதுவும் உருகும். ஆகையால், சூரியனின் உயரத்தை மனிதகுலத்திற்கு மேலாகவும், அதனிடமிருந்து அவனுடைய தூரத்தை அவனுடைய துல்லியமான கணக்கீடுகளுக்கும் அவனுடைய தரங்களுக்கும் ஏற்ப அமைக்க தேவன் குறிப்பாகக் கிரியை செய்தார். பின்னர், பூமியில் இரண்டு துருவங்கள் உள்ளன, தெற்கு மற்றும் வடக்கு. இந்தப் பகுதிகள் முற்றிலும் உறைந்த மற்றும் பனிப்பாறையாக உள்ளன. பனிப்பாறை பகுதிகளில் மனிதகுலம் ஜீவிக்க முடியுமா? அத்தகைய இடங்கள் மனித ஜீவிதத்துக்கு பொருத்தமானதா? இல்லை. ஆகவே ஜனங்கள் இந்த இடங்களுக்குச் செல்வதில்லை. ஜனங்கள் தென் மற்றும் வட துருவங்களுக்குச் செல்லாததால், அவற்றின் பனிப்பாறைகள் பாதுகாக்கப்பட்டு வெப்பநிலையைக் கட்டுப்படுத்தும் அவற்றின் நோக்கத்தை நிறைவேற்ற முடிகிறது. உங்களுக்கு புரிகிறதா, ஆம்? தென் துருவமும் இல்லை, வட துருவமும் இல்லை என்றால், சூரியனின் நிலையான வெப்பம் பூமியிலுள்ள ஜனங்களை அழிந்துவிடும். ஆனால் இந்த இரண்டு விஷயங்களினூடாக மனிதனின் பிழைப்புக்கு ஏற்ற வெப்பநிலையை தேவன் வைத்திருக்கிறாரா? இல்லை. வயல்களில் உள்ள புல், பல்வேறு வகையான மரங்கள் மற்றும் காடுகளில் உள்ள அனைத்து வகையான தாவரங்களும் சூரியனின் வெப்பத்தை உறிஞ்சி, அவ்வாறு செய்யும்போது, சூரியனின் வெப்ப ஆற்றலை ஒரு வகையில் நடுநிலையாக்குகின்றன. அது மனிதகுலம் ஜீவிக்கும் சூழலின் வெப்பநிலையை ஒழுங்குபடுத்துகிறது. ஆறுகள், ஏரிகள் போன்ற நீர் ஆதாரங்களும் உள்ளன. ஆறுகள் மற்றும் ஏரிகள் இருக்கும் பகுதியை யாராலும் தீர்மானிக்க முடியாது. பூமியில் எவ்வளவு தண்ணீர் இருக்கிறது அல்லது அந்த நீர் எங்கு பாய்கிறது, அதன் ஓட்டத்தின் திசை, அதன் அளவு அல்லது வேகம் ஆகியவற்றை யாராலும் கட்டுப்படுத்த முடியாது. தேவனுக்கு மட்டுமே தெரியும். நிலத்தடி நீர் முதல் காணக்கூடிய ஆறுகள் மற்றும் நிலத்திற்கு மேலே உள்ள ஏரிகள் வரை இந்த பல்வேறு நீர் ஆதாரங்கள் மனிதன் ஜீவிக்கும் சூழலின் வெப்பநிலையையும் கட்டுப்படுத்தலாம். நீர் ஆதாரங்களைத் தவிர, மலைகள், சமவெளிகள், பள்ளத்தாக்குகள் மற்றும் ஈரநிலங்கள் போன்ற அனைத்து வகையான புவியியல் அமைப்புகளும் உள்ளன. இவை அனைத்தும் வெப்பநிலையை அவற்றின் புவியியல் நோக்கம் மற்றும் பரப்பளவில் விகிதாசார அளவில் கட்டுப்படுத்துகின்றன. உதாரணமாக, ஒரு மலைக்கு நூறு கிலோமீட்டர் சுற்றளவு இருந்தால், அந்த நூறு கிலோமீட்டர்களும் நூறு கிலோமீட்டர் மதிப்பிலான பயனுள்ள பங்களிப்பை வழங்கும். தேவன் பூமியில் எத்தனை மலைத்தொடர்கள் மற்றும் பள்ளத்தாக்குகளை உருவாக்கியுள்ளார் என்பதைப் பொறுத்தவரையில், அது தேவன் கருதிய ஓர் எண் ஆகும். வேறு வார்த்தைகளில் கூறுவதானால், தேவனால் உருவாக்கப்பட்ட ஒவ்வொரு விஷயத்திற்கும் பின்னால் ஒரு கதை இருக்கிறது. ஒவ்வொன்றிலும் தேவனுடைய ஞானமும் திட்டங்களும் உள்ளன. உதாரணமாக, காடுகள் மற்றும் அனைத்து வகையான தாவரங்களையும் கருத்தில் கொள்ளுங்கள்—அவை இருக்கும் மற்றும் வளரும் வரம்பு மற்றும் பரப்பளவு எந்த மனிதனாலும் கட்டுப்படுத்த முடியாதது ஆகும். இந்த விஷயங்களைப் பற்றி யாரும் எதுவும் சொல்ல முடியாது. அதைப் போலவே, எந்த மனிதனும் அவர்கள் எவ்வளவு தண்ணீரை உறிஞ்சுகிறார்கள் அல்லது சூரியனில் இருந்து எவ்வளவு வெப்ப ஆற்றலை உறிஞ்சுகிறார்கள் என்பதைக் கட்டுப்படுத்த முடியாது. தேவன் எல்லாவற்றையும் சிருஷ்டித்தபோது அவர் செய்த திட்டத்தின் எல்லைக்குள் இவை அனைத்தும் அடங்கும்.

தேவனுடைய கவனமான திட்டமிடல், கருத்தாய்வு மற்றும் ஏற்பாடு ஆகியவற்றின் காரணமாக மட்டுமே மனிதன் அத்தகைய பொருத்தமான வெப்பநிலையுடன் அந்த சூழலில் ஜீவிக்க முடியும். ஆகவே, மனிதன் தன் கண்களால் பார்க்கும் ஒவ்வொரு காரியமும், அதாவது சூரியன், அடிக்கடி கேள்விப்படும் தென் மற்றும் வட துருவங்கள், அத்துடன் தரையிலும் நீரிலும் உள்ள பல்வேறு உயிரினங்கள், காடுகள் மற்றும் பிற வகையான தாவரங்கள் மற்றும் நீர் ஆதாரங்கள், பல்வேறு நீர்நிலைகள், கடல் நீர் மற்றும் நன்நீர் மற்றும் வெவ்வேறு புவியியல் சூழல்களால் மூடப்பட்டிருக்கும் இடங்களின் அளவு அனைத்தும் மனிதனின் ஜீவிதத்திற்கான சாதாரண வெப்பநிலையைப் பராமரிக்க தேவன் பயன்படுத்தும் விஷயங்கள் ஆகும். அது முழுமையானது. இவை அனைத்தையும் பற்றி தேவன் ஆழமாக சிந்தித்ததால் தான், அதுபோன்ற பொருத்தமான வெப்பநிலைகளைக் கொண்ட சூழலில் மனிதனால் ஜீவிக்க முடிகிறது. அது மிகவும் குளிராகவோ அல்லது அதிக வெப்பமாகவோ இருக்கக்கூடாது: அதிக வெப்பமான இடங்கள், அதாவது மனித சரீரம் தாங்கக்கூடியத்தைவிட அதிகமாக வெப்பநிலை கொண்ட இடங்கள், நிச்சயமாக தேவனால் உனக்காக ஒதுக்கி வைக்கப்படுவதில்லை. மிகவும் குளிராக இருக்கும், வெப்பநிலை மிகக் குறைவாக இருக்கும் இடங்களுக்கு வந்த பிறகு, மனிதர்கள் ஒரு சில நிமிடங்களில் முழுமையாக உறைந்து விடுவார்கள், அவர்களால் பேசமுடியாது, அவர்களுடைய மூளை உறையும், அவர்களால் சிந்திக்க இயலாது, விரைவில் அவர்கள் மூச்சுத்திணறலுக்கு ஆளாவார்கள்—அத்தகைய இடங்கள் தேவனால் மனிதர்களுக்கு ஒதுக்கப்படவில்லை. மனிதர்கள் எத்தகைய ஆராய்ச்சியை மேற்கொள்ள விரும்பினாலும் அல்லது எத்தகைய வரம்புகளை அவர்கள் புதுமைப்படுத்தவோ உடைக்கவோ விரும்பினாலும்—ஜனங்கள் எந்த எண்ணங்களைக் கொண்டிருந்தாலும், மனித சரீரத்தால் தாங்கக்கூடாத வரம்புகளை அவர்களால் ஒருபோதும் மீற முடியாது. மனிதனுக்காக தேவன் சிருஷ்டித்த இந்த வரம்புகளை அவர்களால் ஒருபோதும் தள்ளிவிட முடியாது. ஏனென்றால், தேவன் மனிதர்களை சிருஷ்டித்தார் மற்றும் மனித சரீரம் எந்த வெப்பநிலையைத் தாங்க முடியும் என்பதை தேவன் நன்கு அறிவார். ஆனால் மனிதர்களுக்கு அது தெரிவதில்லை. மனிதர்களுக்கு தெரியாது என்று நான் ஏன் சொல்கிறேன்? மனிதர்கள் என்ன முட்டாள்தனமான காரியங்களைச் செய்திருக்கிறார்கள்? வட மற்றும் தென் துருவங்களைச் சவாலாக அடைய பலர் தொடர்ந்து முயற்சிக்கவில்லையா? அத்தகையவர்கள் எப்போதுமே அந்த இடங்களுக்குச் சென்று, அங்கே தங்கள் வேர்களை ஊன்றலாம் என்று எண்ணி அந்த நிலத்தை ஆக்கிரமிக்க விரும்புகிறார்கள். அது அபத்தமான செயலாக இருக்கும். நீ துருவங்களை முழுமையாக ஆராய்ச்சி செய்திருந்தாலும், அதனால் என்ன பிரயோஜனம்? உன்னை வெப்பநிலைக்கு ஏற்ப மாற்றியமைக்க முடியும் மற்றும் அங்கு ஜீவிக்க முடியும் என்றாலும், தென் மற்றும் வட துருவங்களின் ஜீவிதத்துக்கான தற்போதைய சூழலை நீ “மேம்படுத்த” முடியும் என்றாலும் அது மனிதகுலத்திற்கு எந்த வகையில் பயனளிக்கும்? மனிதகுலத்திற்கென ஜீவிக்கக்கூடிய ஒரு சூழல் உள்ளது. ஆனாலும் மனிதர்கள் அமைதியாகவும் வசதியாகவும் அங்கே தங்குவதில்லை. மாறாக, அவர்கள் ஜீவிக்க முடியாத இடங்களுக்குச் செல்லுமாறு வலியுறுத்துகிறார்கள். இதன் பொருள் என்னவாக இருக்கிறது? இந்த பொருத்தமான வெப்பநிலையில் அவர்கள் சலிப்பாகவும், பொறுமையின்றியும் வளர்ந்து, ஏராளமான ஆசீர்வாதங்களை அனுபவித்துள்ளனர். தவிர, ஜீவிதத்துக்கான இந்த வழக்கமான சூழல் மனிதகுலத்தால் முற்றிலுமாக அழிக்கப்பட்டுவிட்டது. எனவே, இப்போது அவர்கள் தென் துருவத்திற்கும் வட துருவத்திற்கும் சென்று அதிக சேதத்தை ஏற்படுத்தலாம் அல்லது ஒருவித “காரணத்தை” தொடரலாம் என்று நினைக்கிறார்கள். “அதுவரைக் காணப்படாத புதிய வழியைக்” காண முடியும் என்று நினைக்கிறார்கள். அது முட்டாள்தனம் அல்லவா? அதாவது, தன் முன்னோடியான சாத்தானின் தலைமையின் கீழ், இந்த மனிதகுலம் அபத்தமான காரியத்தை ஒன்றன்பின் ஒன்றாகத் தொடர்ந்து செய்து வருகிறது. தேவன் அவர்களுக்காக உருவாக்கிய அழகான வீட்டைப் பொறுப்பற்ற முறையில் மற்றும் விருப்பமின்றி அழிக்கிறார்கள். அது சாத்தானின் செயலாகும். மேலும், பூமியில் மனிதகுலத்தின் ஜீவிதம் ஓரளவு பாதிக்கப்படுவதைக் கண்டு, பலர் சந்திரனை அடைவதற்கான வழிகளை நாடுகிறார்கள். அங்கு ஜீவிக்க ஒரு வழியை நிறுவ விரும்புகிறார்கள். ஆனால் இறுதியானது என்னவெனில், சந்திரனில் பிராணவாயு இல்லை. பிராணவாயு இல்லாமல் மனிதர்கள் ஜீவிக்க முடியுமா? சந்திரனில் பிராணவாயு இல்லாததால், அது மனிதன் தங்கக்கூடிய இடம் அல்ல. ஆனாலும் மனிதன் அங்கு செல்ல ஆசைப்படுகிறான். இந்த நடத்தை என்னவென்று அழைக்கப்பட வேண்டும்? அது சுய அழிவும் கூட. சந்திரன் காற்று இல்லாத இடம். அதன் வெப்பநிலை மனித ஜீவிதத்திதற்கு ஏற்றதல்ல—ஆகவே, அது தேவனால் மனிதனுக்கு ஒதுக்கப்பட்ட இடம் அல்ல.

நமது தலைப்பு இப்போது, வெப்பநிலை, ஜனங்கள் தங்கள் அன்றாட ஜீவிதத்தில் சந்திக்கும் ஒன்றாகும். வெப்பநிலை என்பது எல்லா மனிதச் சரீரங்களும் உணரக்கூடிய ஒன்றாகும். ஆனால் வெப்பநிலை எவ்வாறு ஏற்பட்டது அல்லது அதற்குப் பொறுப்பானவர் யார் மற்றும் மனித ஜீவிதத்திதற்கு ஏற்றதாக அதைக் கட்டுப்படுத்துவது யார் என்பதைப் பற்றி யாரும் சிந்திப்பதில்லை. இதைத்தான் இப்போது நாம் கற்றுக் கொண்டிருக்கிறோம். தேவனுடைய ஞானம் இதற்குள் உள்ளதா? தேவனுடைய கிரியை இதற்குள் உள்ளதா? (ஆம்.) மனித ஜீவிதத்திதற்கு ஏற்ற வெப்பநிலையுடன் தேவன் ஒரு சூழலை உருவாக்கினார் என்பதைக் கருத்தில் கொண்டு பார்த்தால், தேவன் எல்லாவற்றிற்கும் வழங்கும் வழிகளில் அதுவும் ஒன்றா? அது ஒரு வழியாகும்.

c. ஒலி

மூன்றாவது விஷயம் என்னவாக இருக்கிறது? அது மனித இருப்புக்கான சாதாரண சூழலின் இன்றியமையாத பகுதியாகும். எல்லாவற்றையும் சிருஷ்டிக்கும் போது இதற்கென தேவன் ஏற்பாடுகளைச் செய்ய வேண்டியிருந்தது. அது தேவனுக்கும் ஒவ்வொரு மனிதனுக்கும் மிகவும் முக்கியமானது ஆகும். தேவன் இந்த விஷயத்தைக் கவனித்துக் கொள்ளாவிட்டால், அது மனிதகுலத்தின் பிழைப்புக்கு பெரிதும் இடையூறாக இருந்திருக்கும். அதாவது மனிதகுலத்தால் சுற்றுப்புறத்தில் ஜீவிக்க முடியாத வகையில் மனிதனின் ஜீவிதத்திலும் அவனது மாம்ச சரீரத்திலும் குறிப்பிடத்தக்க தாக்கத்தை அது ஏற்படுத்தியிருக்கும். அத்தகைய சூழலில் எந்தவொரு உயிரினமும் உயிர் பிழைத்திருக்க முடியாது என்று கூறலாம். எனவே, நான் எதைப் பற்றி பேசுகிறேன்? நான் ஒலி பற்றி பேசுகிறேன். தேவன் எல்லாவற்றையும் சிருஷ்டித்தார். எல்லாம் தேவனுடைய கரங்களுக்குள் ஜீவிக்கிறது. தேவனுடைய சிருஷ்டிப்பின் அனைத்து விஷயங்களும் அவருடைய பார்வைக்குள்ளேயே நிலையான இயக்கத்தில் ஜீவிக்கின்றன. இதன் மூலம் நான் சொல்வது என்னவென்றால், தேவன் சிருஷ்டித்த ஒவ்வொன்றிற்கும், அதன் இருப்புக்கான மதிப்பும் அர்த்தமும் இருக்கிறது. அதாவது, ஒவ்வொன்றின் இருப்புக்கும் இன்றியமையாத ஏதோவொன்று உள்ளது. தேவனுடைய பார்வையில், ஒவ்வொன்றும் உயிருடன் இருக்கிறது மற்றும் அனைத்தும் உயிருடன் இருப்பதால், அவை ஒவ்வொன்றும் ஒலியை உருவாக்குகின்றன. உதாரணமாக, பூமி தொடர்ந்து மாறிக்கொண்டே இருக்கிறது. சூரியன் தொடர்ந்து மாறிக்கொண்டே இருக்கிறது. சந்திரனும் தொடர்ந்து மாறிக்கொண்டிருக்கிறது. எல்லாம் பரவுவதாலும், வளர்வதாலும், நகர்வதாலும், அவை தொடர்ந்து ஒலியை வெளியிடுகின்றன. பூமியில் இருக்கும் தேவனுடைய சிருஷ்டிப்பின் விஷயங்கள் அனைத்தும் நிலையான பரவுதல், வளர்ச்சி மற்றும் இயக்கம் ஆகியவற்றில் உள்ளன. உதாரணமாக, மலைகளின் தளங்கள் நகருகின்றன மற்றும் மாறுகின்றன மற்றும் கடல்களின் ஆழத்தில் உள்ள அனைத்து உயிரினங்களும் நீந்திக் கொண்டிருக்கின்றன. இதன் பொருள் என்னவென்றால், இந்த உயிரினங்களும், தேவனுடைய பார்வையில் உள்ள அனைத்தும், நிலையான, வழக்கமான இயக்கத்தில், நிறுவப்பட்ட முறைகளுக்கு ஏற்ப இருக்கின்றன. எனவே, இருளில் இரகசியமாக பரவும் வளரும் மற்றும் நகரும் இந்த விஷயங்கள் அனைத்திலிருந்தும் கொண்டு வரப்படுவது என்ன? ஒலிகள்—சிறந்த, வல்லமை வாய்ந்த ஒலிகள் ஆகும். பூமிக்கு அப்பால், அனைத்து வகையான கிரகங்களும் நிலையான இயக்கத்தில் உள்ளன மற்றும் இந்தக் கிரகங்களில் உள்ள உயிரினங்களும் ஜீவன்களும் தொடர்ந்து பரவுகின்றன, வளர்கின்றன, நகருகின்றன. அதாவது, ஜீவனுள்ள மற்றும் ஜீவன் இல்லாத அனைத்தும் தொடர்ந்து தேவனுடைய பார்வையில் முன்னேறி வருகின்றன மற்றும் அவை முன்னேறுகையில் அவை ஒவ்வொன்றும் ஒலியை வெளியிடுகின்றன. இந்த ஒலிகளுக்கான ஏற்பாடுகளையும் தேவன் செய்துள்ளார். இதற்கான காரணத்தை நீங்கள் ஏற்கனவே அறிந்திருப்பீர்கள் என்று நான் நம்புகிறேன், இல்லையா? நீ ஒரு விமானத்தை நெருங்கும்போது, அதன் இயந்திரத்தின் கர்ஜனை உனக்கு ஏற்படுத்தும் பாதிப்பு என்ன? நீ அதன் அருகே நீண்ட நேரம் தங்கியிருந்தால், உன் செவிகள் செவிடாகும். உன் இருதயம் என்னவாகும்—அத்தகைய சோதனையைத் அது தாங்க முடியுமா? பலவீனமான இருதயங்களைக் கொண்ட சிலர் அவ்வாறு செய்ய மாட்டார்கள். நிச்சயமாக, வலிமையான இருதயங்களைக் கொண்டவர்கள் கூட அதை அதிக நேரம் தாங்க முடியாது. அதாவது, செவிகளாக அல்லது இருதயமாக இருந்தாலும், மனித சரீரத்தில் ஒலியின் தாக்கம் ஒவ்வொரு மனிதனுக்கும் மிகவும் முக்கியமானது ஆகும். அதிக சத்தமாக இருக்கும் ஒலிகள் ஜனங்களுக்குத் தீங்கு விளைவிக்கும். ஆகையால், தேவன் எல்லாவற்றையும் சிருஷ்டித்ததும், அவை சாதாரணமாக கிரியை செய்யத் தொடங்கியதும், இந்த ஒலிகளுக்கு, எல்லாவற்றையும் இயக்கும் ஒலிகளுக்கு தேவன் பொருத்தமான ஏற்பாடுகளைச் செய்தார். இது, மனிதகுலத்திற்கான சூழலை உருவாக்கும் போது தேவன் கருத்தில் கொள்ள வேண்டிய பிரச்சினைகளில் ஒன்றாக இருந்தது.

முதலாவதாக, பூமியின் மேற்பரப்பிற்கு மேலே வளிமண்டலத்தின் உயரம் ஒலியில் தாக்கத்தை ஏற்படுத்துகிறது. கூடுதலாக, மண்ணில் உள்ள இடைவெளிகளின் அளவும் ஒலியைக் கையாளுகிறது மற்றும் பாதிக்கிறது. பல்வேறு புவியியல் சூழல்களின் சங்கமமும் ஒலியைப் பாதிக்கிறது. அதாவது, சில ஒலிகளை அகற்ற தேவன் சில முறைகளைப் பயன்படுத்துகிறார். இதனால் மனிதர்களின் செவிகளும் இருதயங்களும் ஒலியைத் தாங்கக்கூடிய சூழலில் ஜீவிக்க முடியும். இல்லையெனில், ஒலிகள் மனிதகுலத்தின் பிழைப்புக்கு ஒரு பெரிய தடையாக இருக்கும். அது அவர்களுடைய ஜீவிதத்தில் ஒரு பெரிய தொல்லையாக மாறி அவர்களுக்கு ஒரு கடுமையான பிரச்சனையை ஏற்படுத்தும். இதன் பொருள் என்னவென்றால், தேவன் தனது நிலம், வளிமண்டலம் மற்றும் பல்வேறு வகையான புவியியல் சூழலை சிருஷ்டிக்கும்போது மிகவும் துல்லியமாக இருந்தார் மற்றும் இவை ஒவ்வொன்றிலும் தேவனுடைய ஞானம் உள்ளது. இதைப் பற்றிய மனிதகுலத்தின் புரிதல் மிகவும் விரிவாக இருக்க வேண்டிய அவசியமில்லை—தேவனுடைய கிரியைகள் அதில் உள்ளன என்பதை ஜனங்கள் அறிந்து கொள்வது போதுமானது ஆகும். இப்போது நீங்கள் என்னிடம் சொல்லுங்கள், தேவன் செய்த இந்தக் கிரியை—மனிதகுலத்தின் ஜீவிதச் சூழலையும் அவர்களுடைய இயல்பு ஜீவிதத்தையும் பராமரிப்பதற்காக ஒலியைத் துல்லியமாக அளவீடு செய்கிறது—அது அவசியமாகியதா? (ஆம்.) இந்தக் கிரியை அவசியமானது என்பதால், இந்தக் கண்ணோட்டத்தில் பார்க்கையில், தேவன் எல்லாவற்றிற்கும் வழங்குவதற்கான ஒரு வழியாக இந்தக் கிரியையைப் பயன்படுத்தினார் என்று கூற முடியுமா? மனித குலத்துக்கு வழங்குவதற்காக தேவன் அத்தகைய அமைதியான சூழலை உருவாக்கினார். இதனால் மனித சரீரம் எந்தவிதமான குறுக்கீடும் இல்லாமல், சாதாரணமாக ஜீவிக்க முடியும். இதனால் மனிதகுலம் இருக்க முடியும். சாதாரணமாக ஜீவிக்க முடியும். அப்படியானால், தேவன் மனிதகுலத்திற்கு வழங்கும் வழிகளில் இது ஒன்றல்லவா? இது தேவன் செய்த மிக முக்கியமான காரியமல்லவா? (ஆம்.) அதற்கு மிகுந்த தேவை இருந்தது. இதை நீங்கள் எவ்வாறு உணர்கிறீர்கள்? இது தேவனுடைய கிரியை என்று நீங்கள் உணர முடியாவிட்டாலும், அந்த நேரத்தில் தேவன் இந்தச் செயலை எவ்வாறு செய்தார் என்பது உங்களுக்குத் தெரியாவிட்டாலும், தேவன் இந்தக் காரியத்தைச் செய்ததன் அவசியத்தை இன்னும் நீங்கள் உணர முடியுமா? தேவன் பயன்படுத்திய ஞானத்தையும் அக்கறையையும் நீங்கள் உணர முடியுமா? (ஆம், எங்களால் முடியும்.) இதை நீங்கள் உணர முடிந்தால் போதும். தேவன் தனது சிருஷ்டிப்பின் விஷயங்களில் பல கிரியைகளைச் செய்துள்ளார். அவற்றை ஜனங்கள் உணரவோ பார்க்கவோ முடியாது. தேவனுடைய கிரியைகளைப் பற்றி உங்களுக்குத் தெரிவிக்கவே இதை நான் எழுப்புகிறேன். இதனால் நீங்கள் தேவனை அறிந்து கொள்ளலாம். தேவனை அறிந்து கொள்ளவும் புரிந்துகொள்ளவும் உங்களுக்கு உதவும் துப்பு இவை.

d. ஒளி

நான்காவது விஷயம் ஜனங்களின் கண்களைப் பற்றியது: ஒளி. அதுவும் மிக முக்கியமானது ஆகும். நீ ஒரு பிரகாசமான ஒளியைக் காணும்போது, அதன் பிரகாசம் ஒரு குறிப்பிட்ட வலிமையை அடையும் போது, அது உன் சரீரக் கண்களைக் குருடாக்கும் திறன் கொண்டது. எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, மனித கண்கள் மாம்சத்தின் கண்கள் ஆகும். அவற்றால் எரிச்சலைத் தாங்க முடியாது. யாராவது நேரடியாகச் சூரியனை வெறித்துப் பார்க்கத் துணிகிறார்களா? சிலர் குளிரூட்டும் கண்ணாடியை அணிந்திருந்தால், அது நன்றாக வேலை செய்யும் பட்சத்தில் இதை முயற்சித்திருக்கிறார்கள்—ஆனால் அதற்கு ஒரு கருவியின் பயன்பாடு தேவைப்படுகிறது. கருவிகள் இல்லாமல், மனிதனின் கண்களுக்கு சூரியனை எதிர்கொள்ளும் திறன் இல்லை. இருப்பினும், மனிதகுலத்திற்கு ஒளியைக் கொண்டுவருவதற்காக தேவன் சூரியனை சிருஷ்டித்தார். இந்த ஒளியும் அவர் கவனித்துக்கொண்ட ஒன்றாகும். தேவன் வெறுமனே சூரியனை உருவாக்கி, அதை எங்காவது வைத்து, பின்னர் அதைக் கண்டுகொள்ளாமல் இருப்பதோடு தன் கிரியையை நிறுத்தவில்லை. தேவன் அவ்வாறு காரியங்களைச் செய்வதில்லை. அவர் தனது கிரியைகளில் மிகவும் கவனமாக இருக்கிறார் மற்றும் அவற்றை முழுமையாக சிந்திக்கிறார். மனிதர்கள் அவர்களது கண்களால் காண்பதற்காக தேவன் கண்களை சிருஷ்டித்தார். மனிதன் விஷயங்களைக் காண்பதற்கான ஒளியின் அளவுருக்களையும் அவர் முன்கூட்டியே அமைத்தார். ஒளி மிகவும் மங்கலாக இருந்தால் அது நல்லதல்ல. ஜனங்கள் தங்கள் விரல்களை அவர்களுக்கு முன்னால் பார்க்க முடியாத அளவுக்கு இருட்டாக இருக்கும்போது, அவர்களுடைய கண்கள் செயல் இழந்தது மற்றும் அவற்றின் கிரியைக்குப் பயனில்லை என்பதாகும். ஆனால் அதைப் போல மிகவும் பிரகாசமாக இருக்கும் ஒளி மனித கண்களுக்கு விஷயங்களை பார்க்க இயலாததாக்கும். ஏனென்றால், அந்தப் பிரகாசம் தாங்க முடியாததாகும். ஆகையால், மனிதக் கண்களுக்கு அதன் சூழலை அதற்குப் பொருத்தமான அளவிலான ஒளியுடன் தேவன் வழங்கியுள்ளார். அது ஜனங்களின் கண்களைப் புண்படுத்தவோ சேதப்படுத்தவோ, அவற்றின் கிரியையை இழக்கவோ செய்யாது. இதனால்தான் தேவன் சூரியனையும் பூமியையும் சுற்றி மேகங்களின் அடுக்குகளைச் சேர்த்தார். இதனால்தான் காற்றின் அடர்த்தியால் ஜனங்களின் கண்களையோ அல்லது தோலையோ புண்படுத்தக்கூடிய ஒளியின் வகைகளைச் சரியாக வடிகட்ட முடிகிறது—இவை ஏற்புடையதாகும். கூடுதலாக, தேவன் உருவாக்கிய பூமியின் நிறங்கள் சூரிய ஒளியையும் மற்ற எல்லா வகையான ஒளியையும் பிரதிபலிக்கின்றன மற்றும் பிரகாசமாக இருக்கும் ஒளியின் வகைகளை மனிதக் கண்களுக்கு ஏற்றவாறு அவற்றால் அகற்ற முடிகிறது. இதனால், ஜனங்கள் மிகவும் இருண்ட குளிரூட்டும் கண்ணாடியை அணிய வேண்டிய தேவையில்லாமல் வெளியே நடக்கவும் தங்கள் ஜீவிதத்தை நடத்தவும் முடிகிறது. சாதாரண சூழ்நிலைகளில், மனிதக் கண்கள் தங்கள் பார்வைத் துறையில் உள்ள விஷயங்களை ஒளியால் கவலைப்படாமல் பார்க்க முடியும். அதாவது, ஒளி மிகவும் பிரகாசமாக அல்லது மிகவும் மங்கலாக இருந்தால் நல்லது அல்ல. அது மிகவும் மங்கலாக இருந்தால், ஜனங்களின் கண்கள் சேதமடையும். சிறிய பயன்பாட்டிற்குப் பிறகு, பாழாகிவிடும். அது மிகவும் பிரகாசமாக இருந்தால், ஜனங்களின் கண்களால் அதைத் தாங்க முடியாது. மனிதர்களிடம் இருக்கும் இந்த ஒளி மனிதக் கண்களுக்கு ஏற்றதாக இருக்க வேண்டும். தேவன் பல்வேறு முறைகள் மூலம் ஒளியால் மனிதக் கண்களுக்கு ஏற்படும் சேதத்தை குறைத்துள்ளார். இந்த ஒளி மனிதக் கண்களுக்குப் பயனையோ பாதிப்பையோ தரக் கூடும் என்றாலும், கண்களைப் பயன்படுத்துவதைப் பராமரிக்கும் போது ஜனங்கள் தங்கள் ஜீவிதத்தின் முடிவை அடையும் வரையில் அது போதுமானது ஆகும். இதைக் கருத்தில் கொள்வதில் தேவன் பூரணமாக இருக்கவில்லையா? ஆயினும்கூட, பிசாசாகிய சாத்தான், தன் மனதில் அதுபோன்ற சிந்தனைகள் இல்லாமல் கடந்து செல்கிறது. சாத்தானிடம், ஒளியானது எப்போதும் மிகவும் பிரகாசமாக அல்லது மிகவும் மங்கலாக இருக்கும். சாத்தான் இப்படித்தான் கிரியை செய்கிறது.

மனிதகுலத்தின் ஜீவிதத் தழுவலை அதிகரிக்க, அதன் மூலம் அவர்கள் சாதாரணமாக ஜீவிக்க, தொடர்ந்து கிரியை செய்ய, மனித சரீரத்தின் பார்வை, கேள்வி, சுவை, சுவாசம், உணர்வுகள் மற்றும் பல என மனித சரீரத்தின் அனைத்து அம்சங்களுக்கும் தேவன் அதன் காரியங்களைச் செய்தார். வேறு வார்த்தைகளில் கூறுவதானால், தேவனால் உருவாக்கப்பட்ட ஜீவிதத்துக்கான தற்போதைய சூழல், மனிதகுலத்தின் பிழைப்புக்கு மிகவும் பொருத்தமான மற்றும் நன்மை பயக்கும் சூழல் ஆகும். அது ஒரு பெரிய விஷயமல்ல, அது மிகவும் சாதாரணமான விஷயம் என்று சிலர் நினைக்கலாம். ஒலி, ஒளி மற்றும் காற்று ஆகியவை பிறப்புரிமை என்று ஜனங்கள் உணரும் விஷயங்கள் ஆகும். தாங்கள் பிறந்த தருணத்திலிருந்து அவற்றை அவர்கள் அனுபவித்துள்ளனர். ஆனால் நீ அனுபவிக்கக்கூடிய இந்த விஷயங்களுக்குப் பின்னால், தேவன் கிரியை செய்கிறார். அது மனிதர்கள் புரிந்து கொள்ள வேண்டிய ஒன்றாகும். அவர்கள் தெரிந்து கொள்ள வேண்டிய ஒன்றாகும். இந்த விஷயங்களைப் புரிந்து கொள்ளவோ தெரிந்து கொள்ளவோ தேவையில்லை என்று நீ நினைத்தாலும், சுருக்கமாகச் சொன்னால், தேவன் அவற்றை சிருஷ்டித்தபோது, அவர் அவற்றுக்கு அதிக சிந்தனை கொடுத்தார். அவருக்கு ஒரு திட்டம் இருந்தது. அவருக்கு சில யோசனைகள் இருந்தன. அவர் இந்த விஷயதைப் பற்றிச் சிந்தனை செய்யாமல், மனிதகுலத்தை ஜீவிதத்துக்கு அதுபோன்ற சூழலுக்குள் அற்பமாகவோ எளிமையாகவோ சேர்க்கவில்லை. இந்த சிறிய விஷயங்கள் ஒவ்வொன்றையும் பற்றி நான் மிகப் பிரமாதமாகப் பேசியதாக நீங்கள் நினைக்கலாம். ஆனால் என் பார்வையில், மனிதகுலத்திற்கு தேவன் அளித்த ஒவ்வொன்றும் மனிதகுலத்தின் பிழைப்புக்கு அவசியமானதாகும். இதில் தேவனுடைய கிரியை உள்ளது.

e. காற்றோட்டம்

ஐந்தாவது விஷயம் என்னவாக இருக்கிறது? இந்த விஷயம் ஒவ்வொரு மனிதரின் ஜீவிதத்தின் ஒவ்வொரு நாளோடு நெருக்கமாக தொடர்புடையது ஆகும். மனித ஜீவிதத்துடனான அதன் உறவு மிகவும் நெருக்கமானது ஆகும். அது இல்லாமல் இந்த பொருள் மயமான உலகில் மனித சரீரத்தால் ஜீவிக்க முடியாது. இதுவே காற்றோட்டம் ஆகும். “காற்றோட்டம்” என்ற பெயர்ச்சொல்லைக் கேட்டவுடன் யார் வேண்டுமானுலும் புரிந்து கொள்ளலாம். எனவே, காற்றோட்டம் என்றால் என்ன? “காற்றோட்டம்” என்பது காற்றின் பாயும் இயக்கம் என்று நீங்கள் கூறலாம். காற்றோட்டம் என்பது மனிதக் கண்ணால் பார்க்க முடியாத ஒரு காற்று ஆகும். அது வாயுக்கள் நகரும் ஒரு வழித்தடமாகும். ஆயினும்கூட, இந்தப் பேச்சில், “காற்றோட்டம்” முதன்மையாக எதைக் குறிக்கிறது? நான் சொன்னவுடன், உங்களுக்கு புரிந்துவிடும். சுற்றும்போது, மலைகள், கடல்கள் மற்றும் சிருஷ்டிப்பின் எல்லாவற்றையும் சுமந்துகொண்டு பூமி திரும்புகிறது. அது திரும்பும்போது அது வேகமாகத் திரும்புகிறது. இந்தச் சுழற்சியை நீ உணரவில்லை என்றாலும், பூமியின் சுழற்சி உள்ளது. அதன் சுழற்சி என்ன செய்கிறது? நீ ஓடும்போது, காற்று எழுவதில்லையா, உன்செவிகளைத் தாண்டி விரைகிறதல்லவா? நீ ஓடும்போது காற்றை உருவாக்க முடியும் என்றால், பூமி சுழலும் போது காற்று எப்படி உருவாகாமல் இருக்கும்? பூமி சுழலும் போது, அனைத்தும் இயக்கத்தில் இருக்கும். பூமி தானே இயக்கத்தில் உள்ளது மற்றும் ஒரு குறிப்பிட்ட வேகத்தில் சுழல்கிறது. அதே நேரத்தில் அதிலுள்ள அனைத்தும் தொடர்ந்து பரவுகின்றன மற்றும் வளர்ந்து வருகின்றன. எனவே, ஒரு குறிப்பிட்ட வேகத்திலான இயக்கம் இயற்கையாகவே காற்றோட்டத்திற்கு வழிவகுக்கும். இதைத்தான் நான் “காற்றோட்டம்” என்று குறிபிடுகிறேன். இந்தக் காற்றோட்டம் மனித சரீரத்தை ஒரு குறிப்பிட்ட அளவிற்குப் பாதிக்கவில்லையா? சூறாவளியைக் கவனியுங்கள்: சாதாரணச் சூறாவளிகள் குறிப்பாக வல்லமை வாய்ந்தவை அல்ல. ஆனால் அவை தாக்கும்போது, ஜனங்கள் சீராக நிற்க முடியாது மற்றும் அவர்கள் காற்றில் நடப்பது கடினம். ஒரு அடி எடுத்து வைப்பது கூட கடினமானது ஆகும். சிலர் காற்றினால் எதன் மீதாகிலும் தள்ளப்படுவார்கள். காற்றோட்டமானது மனிதகுலத்தைப் பாதிக்கும் வழிகளில் அதுவும் ஒன்றாகும். முழு பூமியும் சமவெளிகளில் மூடப்பட்டிருந்தால், பூமி எல்லாவற்றையும் சுழற்றும்போது, அதன் மூலம் உருவாகும் காற்றோட்டத்தை மனித சரீரத்தால் முழுவதுமாக தாங்க முடியாது. அத்தகைய நிலைமையை எதிர்கொள்வது மிகவும் கடினமாகும். உண்மையிலேயே அது நடந்தால், அத்தகைய காற்றோட்டம் மனிதகுலத்திற்குத் தீங்கு விளைவிப்பது மட்டுமல்லாமல், மொத்த அழிவையும் ஏற்படுத்தும். அத்தகைய சூழலில் மனிதர்களால் ஜீவிக்க முடியாது. இதனால்தான் இத்தகைய காற்றோட்டங்களைக் கையாள தேவன் வெவ்வேறு புவியியல் சூழல்களை உருவாக்கினார்—வெவ்வேறு சூழல்களில், காற்றோட்டங்கள் பலவீனமாக வளர்கின்றன. அவை அவற்றின் திசையை மாற்றுகின்றன. அவை அவற்றின் வேகத்தை மாற்றுகின்றன. அவை அவற்றின் வல்லமையை மாற்றுகின்றன. அதனால்தான் மலைகள், பெரிய மலைத்தொடர்கள், சமவெளிகள், குன்றுகள், படுகைகள், பள்ளத்தாக்குகள், பீடபூமிகள் மற்றும் பெரிய ஆறுகள் போன்ற பல்வேறு புவியியல் அம்சங்களை ஜனங்கள் காண முடிகிறது. இந்த வெவ்வேறு புவியியல் அம்சங்களைக் கொண்டு தேவன் ஒரு காற்றோட்டத்தின் வேகம், திசை மற்றும் வல்லமையை மாற்றுகிறார். காற்றோட்டத்தின் வேகம், திசை மற்றும் வல்லமை பொருத்தமானதாக இருக்கும்படியாக காற்றில் அதனைக் குறைக்க அல்லது கையாள அவர் பயன்படுத்தும் முறை இதுதான். இதனால் மனிதர்கள் ஜீவிக்க ஒரு சாதாரண சூழல் இருக்கக்கூடும். இதன் தேவை இருக்கிறதா? (ஆம்.) அதுபோன்ற ஒன்றைச் செய்வது மனிதர்களுக்கு கடினமாகத் தெரிகிறது. ஆனால் அது தேவனுக்கு எளிதானது ஆகும். ஏனென்றால் அவர் எல்லாவற்றையும் கவனிக்கிறார். அவரைப் பொறுத்தவரையில், மனிதகுலத்திற்குப் பொருத்தமான காற்றோட்டத்துடன் சூழலை உருவாக்குவது எளிமையானதாகவோ அல்லது எளிதாகவோ இருக்க முடியாது. ஆகையால், தேவனால் உருவாக்கப்பட்ட அத்தகைய சூழலில், அவருடைய சிருஷ்டிப்புக்குள்ளான ஒவ்வொன்றும் இன்றியமையாதவை ஆகும். ஒவ்வொன்றின் இருப்புக்கும் மதிப்பும் அவசியமும் இருக்கிறது. இருப்பினும், இந்த கொள்கை சாத்தானால் அல்லது கெடுக்கப்பட்ட மனிதர்களால் புரிந்து கொள்ளப்படவில்லை. மலைகளைத் தட்டையான நிலமாக மாற்றுவது, பள்ளத்தாக்குகளை நிரப்புவது, கட்டடம் நிறைந்த காடுகளை உருவாக்குவதற்காகத் தட்டையான நிலத்தில் வானளாவிய கட்டிடங்களை உருவாக்குவது போன்ற வீண் கனவுகளுடன் அவர்கள் தொடர்ந்து அழிக்கின்றனர், வளர்க்கின்றனர் மற்றும் சுரண்டுகின்றனர். மனிதகுலம் சந்தோஷமாக ஜீவிக்கவும், மகிழ்ச்சியுடன் வளரவும், ஒவ்வொரு நாளையும் மகிழ்ச்சியுடன் இந்த மிகவும் பொருத்தமான சூழலில் செலவிடவும் முடியும் என்பது தேவனுடைய நம்பிக்கையாகும். அதனால்தான், மனிதகுலம் ஜீவிக்கும் சூழலை தாம் எவ்வாறு நடத்த வேண்டும் என்பதில் தேவன் ஒருபோதும் கவனக்குறைவாக இருந்ததில்லை. வெப்பநிலையிலிருந்து காற்றுக்கு, ஒலியிலிருந்து வெளிச்சத்திற்கு என தேவன் சிக்கலான திட்டங்களையும் ஏற்பாடுகளையும் செய்துள்ளார். இதனால் மனிதர்களின் சரீரங்களும் அவற்றின் ஜீவிதச் சூழலும் இயற்கையான நிலைமைகளிலிருந்து எந்தவொரு குறுக்கீட்டிற்கும் உட்படாது. அதற்குப் பதிலாக, மனிதகுலத்தால் ஜீவிக்க முடியும் மற்றும் சாதாரணமாகப் பெருகி, எல்லாவற்றோடும் இணக்கமான சகஜீவிதத்தில் சாதாரணமாக ஜீவிக்க முடியும். இவை அனைத்தும் தேவனால் எல்லாவற்றிற்கும் மனிதர்களுக்கும் வழங்கப்படுகின்றன.

மனித ஜீவிதத்திற்காக இந்த ஐந்து அடிப்படை நிபந்தனைகளை தேவன் ஏற்பாடு செய்த விதத்தில், அவர் மனிதகுலத்திற்கு எவ்வாறு வழங்குகிறார் என்பதை நீங்கள் பார்க்க முடியுமா? (ஆம்.) அதாவது, மனித ஜீவிதத்திதற்கான அனைத்து அடிப்படை நிபந்தனைகளையும் உருவாக்கியவர் தேவன் மற்றும் தேவன் இவற்றை ஆளுகை செய்து கட்டுப்படுத்துகிறார். இப்போதும், ஆயிரக்கணக்கான ஆண்டுகளாக மனிதன் இருந்த பிறகும், தேவன் இன்னும் தொடர்ந்து அவர்களுடைய ஜீவிதச் சூழலில் மாற்றங்களைச் செய்து வருகிறார். அவர்களுக்குச் சிறந்த மற்றும் பொருத்தமான சூழலை வழங்குகிறார். இதனால் அவர்களுடைய ஜீவிதத்தை ஒரு வழக்கமான வழியில் பராமரிக்க முடியும். அத்தகைய சூழ்நிலையை எவ்வளவு காலம் பராமரிக்க முடியும்? வேறு வார்த்தைகளில் கூறுவதானால், தேவன் அத்தகைய சூழலை எவ்வளவு காலம் தொடர்ந்து வழங்குவார்? தேவன் தனது ஆளுகையின் கிரியைகளை முழுமையாக முடிக்கும் வரை அது நீடிக்கும். பின்னர், மனிதகுலத்தின் ஜீவிதச் சூழலை தேவன் மாற்றுவார். அவர் இந்த மாற்றங்களை ஒரே மாதிரியான முறைமைகளால் செய்வார் அல்லது அது வெவ்வேறு முறைமைகளுடனும் இருக்கலாம். ஆனால் இப்போது மனிதர்கள் தெரிந்து கொள்ள வேண்டியது என்னவென்றால், மனிதகுலத்தின் தேவைகளுக்கு தேவன் தொடர்ந்து வழங்குகிறார், மனிதகுலம் ஜீவிக்கும் சூழலை ஆளுகை செய்கிறார் மற்றும் அந்தச் சூழலைப் பேணுகிறார், பாதுகாக்கிறார் மற்றும் பராமரிக்கிறார் என்பதே ஆகும். அத்தகைய சூழலுடன், தேவனால் தெரிந்துகொள்ளப்பட்ட ஜனங்கள் ஒரு வழக்கமான முறையில் ஜீவிக்கவும், தேவனுடைய இரட்சிப்பு மற்றும் சிட்சை மற்றும் நியாயத்தீர்ப்பை ஏற்றுக்கொள்ளவும் முடியும். தேவனுடைய ராஜரீகத்தின் காரணமாக எல்லாமே தொடர்ந்து ஜீவிக்கின்றன. தேவனிடம் அதுபோன்ற ஏற்பாடுகள் இருப்பதால் எல்லா மனிதர்களும் தொடர்ந்து முன்னேறுகிறார்கள்.

நமது கலந்துரையாடலின் கடைசி பகுதி உங்களுக்கு ஏதாவது புதிய எண்ணங்களைக் கொண்டு வந்துள்ளதா? தேவனுக்கும் மனிதகுலத்திற்கும் இடையிலான மிகப்பெரிய வித்தியாசத்தை நீங்கள் இப்போது அறிந்திருக்கிறீர்களா? இறுதியில், எல்லாவற்றிற்கும் எஜமானர் யார்? அது மனிதனா? (இல்லை.) தேவனும் மனிதர்களும் எல்லா சிருஷ்டிப்புகளையும் எவ்வாறு நடத்துகிறார்கள் என்பதில் வித்தியாசம் என்ன? (தேவன் எல்லாவற்றையும் ஆளுகிறார், ஏற்பாடு செய்கிறார், அதே நேரத்தில் மனிதன் அவற்றை அனுபவிக்கிறான்.) இதற்கு நீங்கள் உடன்படுகிறீர்களா? தேவனுக்கும் மனிதகுலத்திற்கும் இடையிலான மிகப் பெரிய வேறுபாடு என்னவென்றால், தேவன் எல்லா சிருஷ்டிப்புகளையும் ஆளுகிறார், எல்லா சிருஷ்டிப்புகளுக்கும் வழங்குகிறார். அவர் எல்லாவற்றிற்கும் ஆதாரமாக இருக்கிறார். எல்லா சிருஷ்டிப்புகளுக்கும் தேவன் அளிக்கும்போது, மனிதகுலம் அதை அனுபவிக்கிறது. அதாவது, தேவன் அளிக்கும் ஜீவிதத்தை மனிதன் ஏற்றுக்கொள்ளும்போது தேவனுடைய சிருஷ்டிப்பின் எல்லாவற்றையும் மனிதன் அனுபவிக்கிறான். தேவனே எஜமானர். தேவன் எல்லாவற்றையும் சிருஷ்டித்ததன் பலனை மனிதகுலம் அனுபவிக்கிறது. அப்படியானால், தேவனுடைய சிருஷ்டிப்பின் எல்லா விஷயங்களின் கண்ணோட்டத்தில் பார்த்தால், தேவனுக்கும் மனிதகுலத்திற்கும் உள்ள வித்தியாசம் என்ன? எல்லாவற்றையும் எவ்வாறு வளர்க்க வேண்டும் என்பதற்கான விதிகளை தேவன் தெளிவாகக் காண முடியும். அவர் இந்த கட்டளைகளை கட்டுப்படுத்தி ஆதிக்கம் செலுத்துகிறார். அதாவது, அனைத்தும் தேவனுடைய பார்வைக்கும் ஆய்வுக்கும் உட்பட்டவையாகும். மனிதகுலத்தால் எல்லாவற்றையும் பார்க்க முடியுமா? மனிதகுலத்தால் பார்க்க முடிந்தது அவர்களுக்கு முன்னால் நேரடியாக இருக்கும் காரியங்களுக்குள் மட்டுப்படுத்தப்பட்டுள்ளது. நீ ஒரு மலையில் ஏறினால், நீ பார்ப்பது அந்த மலைதான். மலையின் மறுபுறம் இருப்பதை நீ பார்க்க முடியாது. நீ கரைக்குச் சென்றால், நீ பார்ப்பது கடலின் ஒரு பக்கம் மட்டுமே மற்றும் கடலின் மறுபக்கம் என்னவென்று உனக்குத் தெரியாது. நீ ஒரு காட்டுக்குள் சென்றால், உனக்கு முன்னால் மற்றும் உன்னைச் சுற்றியுள்ள தாவரங்களைக் காணலாம். ஆனால் அதற்கு முன்னால் என்ன இருக்கிறது என்பதை நீ பார்க்க முடியாது. உயர்ந்த, தூர, ஆழமான இடங்களை மனிதர்களால் பார்க்க முடியாது. அவர்கள் பார்க்கக்கூடியது என்னவென்றால், அவர்களுடைய பார்வை வரம்புக்குள்ளாக, அவர்களுக்கு முன்னால் நேரடியாக இருப்பது மட்டுமே. ஆண்டின் நான்கு பருவங்களை ஆணையிடும் விதியை அல்லது எல்லாம் எவ்வாறு வளர்கிறது என்பதற்கான கட்டளைகளை மனிதர்கள் அறிந்திருந்தாலும், அவர்களால் எல்லாவற்றையும் ஆளுகை செய்யவோ அவற்றுக்கு கட்டளையிடவோ முடியாது. ஆயினும், சிருஷ்டிப்பு அனைத்தையும் தேவன் பார்க்கும் விதமானது, அவர் தாம் உருவாக்கிய ஓர் இயந்திரத்தைக் காண்பது போன்றதாகும். ஒவ்வொரு கூறு மற்றும் ஒவ்வொரு தொடர்பையும் அவர் நன்கு அறிவார். அவற்றின் கொள்கைகள் என்ன, அவற்றின் முறைகள் என்ன, அவற்றின் நோக்கங்கள் என்ன என இவை அனைத்தையும் தேவன் அதீத தெளிவுடன் அறிவார். ஆகவே தேவனே தேவன் மற்றும் மனிதன் மனிதனே! மனிதன் தனது விஞ்ஞான ஆராய்ச்சி மற்றும் எல்லாவற்றையும் ஆளுகை செய்யும் கட்டளைகளில் ஆழமாகச் செல்லலாம் என்றாலும், அந்த ஆராய்ச்சி வரம்புக்குட்பட்டது, அதேசமயம் தேவன் எல்லாவற்றையும் கட்டுப்படுத்துகிறார். மனிதனுக்கு இது எல்லையற்ற கட்டுப்பாடாகும். ஒரு மனிதன் தனது முழு ஜீவிதத்தையும் பயன்படுத்தி தேவனுடைய மிகச்சிறிய செயலை செய்தாலும் எந்தவொரு உண்மையான முடிவுகளையும் அடைய முடியாது. இதனால்தான், நீ வெறும் அறிவையும் தேவனைப் படிக்கக் கற்றுக்கொண்டவற்றையும் பயன்படுத்தினால், நீ ஒருபோதும் தேவனை அறியவோ அவரைப் புரிந்து கொள்ளவோ முடியாது. ஆனால் நீ சத்தியத்தைத் தேடுவதற்கும் தேவனைத் தேடுவதற்கும் வழியைத் தெரிந்துகொண்டு, தேவனைத் தெரிந்துகொள்ளும் கண்ணோட்டத்தில் தேவனைப் பார்த்தால், ஒரு நாள், தேவனுடைய கிரியைகளும் ஞானமும் எல்லா இடங்களிலும் இருப்பதை நீ அறிந்துகொள்வாய். தேவன் எல்லாவற்றிற்கும் எஜமானர் என்றும் எல்லாவற்றிற்கும் ஜீவித ஆதாரம் என்றும் அழைக்கப்படுவதற்கான காரணம் என்னவென்பதை நீ அறிவாய். அத்தகைய புரிதலை நீ எவ்வளவு அதிகமாகப் பெறுகிறாயோ, அந்தளவுக்கு தேவன் ஏன் எல்லாவற்றிற்கும் எஜமானர் என்று அழைக்கப்படுகிறார் என்பதைப் புரிந்துகொள்வாய். நீ உட்பட, எல்லா விஷயங்களும், அனைத்தும் தேவனுடைய ஏற்பாட்டின் நிலையான ஓட்டத்தை தொடர்ந்து பெறுகின்றன. இந்த உலகத்திலும், இந்த மனிதர்களிடையேயும், தேவனைத் தவிர வேறு யாரும் இல்லை என்பதையும், அவர் எல்லாவற்றையும் ஆளக்கூடிய, ஆளுகை செய்யும் மற்றும் பராமரிக்கும் திறனையும் சாரத்தையும் கொண்டிருக்க முடியும் என்பதையும் நீ தெளிவாக உணர முடியும். இந்த புரிதலுக்கு நீ வரும்போது, தேவன் உன் தேவன் என்பதை நீ உண்மையிலேயே அங்கீகரிப்பாய். இந்த நிலையை நீ அடையும்போது, நீ உண்மையிலேயே தேவனை ஏற்றுக்கொண்டு, அவரை உன் தேவனாகவும், உன் எஜமானராகவும் அனுமதித்திருப்பாய். நீ அத்தகைய புரிதலைப் பெற்று, உன் ஜீவிதம் அத்தகைய நிலையை எட்டியவுடன், தேவன் இனி உன்னைச் சோதித்து உன்னை நியாயந்தீர்க்க மாட்டார் மற்றும் அவர் உன்னிடம் எந்த எதிர்பார்ப்பையும் வைக்க மாட்டார். ஏனென்றால், நீ தேவனைப் புரிந்துகொள்வாய். அவருடைய இருதயத்தை அறிந்துகொள்வாய். உண்மையாகவே உன் இருதயத்தில் தேவனை ஏற்றுக்கொள்வாய். தேவனுடைய ஆதிக்கம் மற்றும் எல்லாவற்றையும் ஆளுகை செய்தல் என்ற இந்தத் தலைப்புகளில் கலந்துரையாட அது ஒரு முக்கிய காரணம் ஆகும். அவ்வாறு செய்வது என்பது ஜனங்களுக்கு அதிக அறிவையும் புரிதலையும் அளிப்பதாகும்—நீ தேவனுடைய கிரியைகளை ஒப்புக்கொள்வது மட்டுமல்லாமல், நடைமுறையில் அவற்றை இன்னும் அதிகமாக அறிந்து புரிந்து கொள்ள வேண்டும் என்பதாகும்.

தேவன் மனிதகுலத்திற்கு ஆயத்த செய்த அனுதின ஆகாரம் மற்றும் பானம்

இப்போதுதான், சுற்றுச்சூழலின் ஒரு பகுதியைப் பற்றிப் பேசினோம். குறிப்பாக, தேவன் உலகை சிருஷ்டித்தபோது மனித ஜீவிதத்திதற்குத் தேவையான நிலைமைகளை அவர் ஆயத்தம் செய்தார் என்பதைப் பற்றிப் பேசினோம். நாம் ஐந்து விஷயங்களைப் பற்றி பேசினோம், சுற்றுச்சூழலின் ஐந்து கூறுகள். நமது அடுத்த தலைப்பு ஒவ்வொரு மனிதனின் சரீர ஜீவிதத்துடனும் நெருக்கமாக தொடர்புடையது ஆகும். அது அந்த ஜீவிதத்துக்கு மிகவும் பொருத்தமானது ஆகும். ஜீவிதத்துக்குத் தேவையான நிலைமைகளை நிறைவேற்றுவதற்கு முந்தைய ஐந்தைவிட மிகவும் பொருத்தமானது ஆகும். அதாவது, ஜனங்கள் உண்ணும் ஆகாரம் அது. தேவன் மனிதனைச் சிருஷ்டித்து, ஜீவிதத்துக்கு ஏற்ற சூழலில் வைத்தார். பின்னர், மனிதனுக்கு ஆகாரமும் தண்ணீரும் தேவைப்பட்டது. மனிதனுக்கு இந்தத் தேவை இருந்ததால் தேவன் அவனுக்காக அதற்கான ஏற்பாடுகளைச் செய்தார். ஆகையால், தேவனுடைய கிரியையின் ஒவ்வொரு அடியும் அவர் செய்யும் ஒவ்வொரு காரியமும் பேசப்படும் வெற்று வார்த்தைகள் அல்ல. ஆனால் நிறைவேற்றப்படும் உண்மையான, நடைமுறை நடவடிக்கை ஆகும். ஜனங்களின் அன்றாட ஜீவிதத்தில் ஆகாரம் இன்றியமையாதது அல்லவா? காற்றைவிட ஆகாரம் முக்கியமானதா? அவை சமமான முக்கியதத்துவம் உடையவை. இவை இரண்டும் மனிதகுலத்தின் ஜீவிதத்திற்கும் மனித ஜீவிதத்தின் தொடர்ச்சியைப் பாதுகாப்பதற்கும் தேவையான நிபந்தனைகள் மற்றும் சாராம்சங்கள் ஆகும். எது மிகவும் முக்கியமானது—காற்றா தண்ணீரா? வெப்பநிலையா ஆகாரமா? அவை சமமான முக்கியதத்துவம் உடையவை. ஜனங்கள் அவற்றுக்கு இடையே தேர்வு செய்ய முடியாது. ஏனென்றால் அவை இல்லாமல் அவர்களால் இருக்க முடியாது. அது ஒரு உண்மையான, நடைமுறை பிரச்சினை ஆகும். அவை, விஷயங்களுக்கு இடையில் நீ தெரிந்துகொள்ளும் ஒன்று அல்ல. உனக்குத் தெரியாது. ஆனால் தேவனுக்குத் தெரியும். நீ ஆகாரத்தைப் பார்க்கும்போது, “நான் ஆகாரம் இல்லாமல் இருக்க முடியாது!” என்று எண்ணுவாய். ஆனால் நீ சிருஷ்டிக்கப்பட்ட உடனேயே, உனக்கு ஆகாரம் தேவை என்று உனக்குத் தெரியுமா? உனக்குத் தெரியாது. ஆனால் தேவன் அறிந்தார். நீ பசியுடன் இருந்தபோது, மரங்களில் பழங்களையும், தரையில் தானியங்களையும் பார்த்தபோதுதான் உனக்கு ஆகாரம் தேவை என்பதை உணர்ந்தாய். நீ தாகமாகி, நீரூற்று நீரைப் பார்த்தபோதுதான்—நீ குடித்தபோதுதான் உனக்குத் தண்ணீர் தேவை என்பதை உணர்ந்தாய். தேவனால் மனிதர்களுக்கு முன்கூட்டியே நீர் ஆயத்தம் செய்யப்பட்டது. ஒருவர் ஒரு நாளைக்கு மூன்று, இரண்டு அல்லது அதற்கு மேற்பட்ட முறை ஆகாரத்தை புசித்தாலும், சுருக்கமாகச் சொன்னால், மனிதர்களுக்கு அவர்களுடைய அன்றாட ஜீவிதத்தில் ஆகாரம் இன்றியமையாத ஒன்றாகும். மனித சரீரத்தின் இயல்பான, தொடர்ச்சியான ஜீவிதத்தைப் பராமரிக்க தேவையான விஷயங்களில் அதுவும் ஒன்றாகும். எனவே, பெரும்பாலான ஆகாரம் எங்கிருந்து வருகிறது? முதலில், அது மண்ணிலிருந்து வருகிறது. தேவனால் மனிதர்களுக்கு முன்கூட்டியே மண் ஆயத்தம் செய்யப்பட்டது. மரங்கள் அல்லது புல் மட்டுமல்ல பல வகையான தாவரங்களின் ஜீவிதத்திற்கும் அது ஏற்றது. தேவன் மனிதகுலத்திற்காக எல்லா வகையான தானியங்களின் விதைகளையும், வேறு பல ஆகாரங்களின் விதைகளையும் ஆயத்தம் செய்தார். விதைக்க பொருத்தமான மண்ணையும் நிலத்தையும் மனிதகுலத்திற்குக் கொடுத்தார். இவற்றால் மனிதகுலம் ஆகாரத்தைப் பெறுகிறது. பல்வேறு வகையான ஆகாரங்கள் யாவை? நீங்கள் ஏற்கனவே அறிந்திருக்கலாம். முதலில், பல்வேறு தானியங்கள் உள்ளன. என்ன வகையான தானியங்கள் உள்ளன? கோதுமை, தினை, சமைத்தால் பசை போன்று ஆகும் தினை, வரகு மற்றும் பிற வகை உமி தானியங்கள் உள்ளன. தானியங்கள் தெற்கிலிருந்து வடக்கு வரை வெவ்வேறு வகைகளுடன் எல்லா வகையிலும் வருகின்றன: வாற்கோதுமை, கோதுமை, காடைக்கண்ணி, நெளிகோதுமை மற்றும் பல உள்ளன. வெவ்வேறு இனங்கள் வெவ்வேறு பகுதிகளில் சாகுபடிக்குப் பொருத்தமானவை ஆகும். பல்வேறு வகையான அரிசி வகைகளும் உள்ளன. தெற்குப் பகுதிக்கென தனிப்பட்ட வகைகள் உள்ளன. அவை நீண்ட தானியங்கள் ஆகும். தெற்கில் உள்ள ஜனங்களுக்கு மிகவும் பொருத்தமானவை ஆகும். ஏனென்றால் அங்கு காலநிலை வெப்பமாக இருக்கிறது. அதாவது உள்ளூர் ஜனங்கள் ஒட்டும் தன்மை அற்ற நெல் போன்ற வகைகளைப் புசிக்க வேண்டும். அவர்களுடைய அரிசி அதிகமாக ஒட்டும் தன்மையுடையதாக இருக்கக்கூடாது. ஏனெனில் அவர்கள் பசியை இழந்து புசிக்காமல் இருப்பார்கள். வடக்கு எப்போதும் குளிர்ச்சியாக இருப்பதால், வடமாநில ஜனங்கள் ஒட்டும் தன்மையுடைய அரிசியை புசிக்கிறார்கள். எனவே அங்குள்ள ஜனங்கள் அதிகமாக ஒட்டும் தன்மையுடையவற்றை புசிக்க வேண்டும். அடுத்ததாகப், பல வகையான அவரையினங்களும் உள்ளன. அவை தரைக்கு மேலே வளர்கின்றன. நிலத்தடிக்கு கீழே வளரும் வேர்க் காய்கறிகளான உருளைக்கிழங்கு, சீனிக்கிழங்கு, சேப்பங்கிழங்கு மற்றும் பல உள்ளன. உருளைக்கிழங்கு வடக்கில் வளர்கிறது. அங்கு அவை மிகவும் தரமானதாக உள்ளன. ஜனங்களுக்குப் புசிக்க தானியங்கள் இல்லாதபோது, உருளைக்கிழங்கு, ஒரு பிரதான ஆகாரமாக, ஒரு நாளைக்கு மூன்று வேளை புசிக்கக்கூடிய ஆகாரமாக வைக்கலாம். உருளைக்கிழங்கை ஆகார சேமிப்பிடமாகவும் பயன்படுத்தலாம். சீனிக்கிழங்கின் தரம் உருளைக்கிழங்கை விட சற்றே மோசமானது. ஆனால், அவை அனுதின மூன்று நேர ஆகாரத்தின் அருகில் பிரதான ஆகாரமாகப் பயன்படுத்தப்படலாம். தானியங்கள் வருவது கடினமாக இருக்கும்போது, ஜனங்கள் சீனிக்கிழங்கைக் கொண்டு பசியைத் தடுக்கலாம். தெற்கில் உள்ளவர்கள் பெரும்பாலும் சாப்பிடும் சேப்பங்கிழங்கையும் அவ்வாறே பயன்படுத்தலாம். அது ஒரு பிரதான ஆகாரமாகவும் பயன்படும். ஜனங்களின் அன்றாட ஆகாரம் மற்றும் பானத்தின் தேவையான பகுதிதியாக இருக்கும் பலவகையான பயிர்கள் இவை. ஜனங்கள் ரொட்டி, வேகவைத்தபன்கள், நூடுல்ஸ், அரிசி மற்றும் அரிசி நூடுல்ஸ் மற்றும் பிற பொருட்களை தயாரிக்கப் பல்வேறு தானியங்களைப் பயன்படுத்துகிறார்கள். இந்தப் பல்வேறு தானியங்களை தேவன் மனிதகுலத்திற்கு ஏராளமாக வழங்கியுள்ளார். ஏன் பல வகைகள் உள்ளன என்பது தேவனுடைய விருப்பத்திற்குரிய விஷயமாகும்: அவை வடக்கு, தெற்கு, கிழக்கு மற்றும் மேற்கின் வெவ்வேறு மண் மற்றும் காலநிலைகளில் வளர ஏற்றவையாகும். அவற்றின் பல்வேறு கலவைகளும் உள்ளடக்கங்களும் மனித சரீரத்தின் பல்வேறு கலவைகளுக்கும் உள்ளடக்கங்களுக்கும் ஒத்திருக்கும். இந்தத் தானியங்களை புசிப்பதன் மூலம் மட்டுமே ஜனங்கள் தங்கள் சரீரத்துக்குத் தேவையான பல்வேறு ஊட்டச்சத்துக்களையும் பொருட்களையும் பராமரிக்க முடியும். வடக்கு ஆகாரம் மற்றும் தெற்கு ஆகாரம் வேறுபட்டவையாகும். ஆனால் அவற்றில் வேறுபாடுகளை விட பல ஒற்றுமைகள் உள்ளன. இவை இரண்டும் மனித சரீரத்தின் வழக்கமான தேவைகளைப் பூர்த்திசெய்து அதன் இயல்பான ஜீவிதத்தை ஆதரிக்கும். எனவே, ஒவ்வொரு பிராந்தியத்திலும் ஏராளமான இனங்கள் உற்பத்தி செய்யப்படுகின்றன. ஏனென்றால் மனிதர்களின் சரீரங்களுக்கு இந்த வெவ்வேறு வகையான ஆகாரங்கள் தேவைப்படுகின்றன—சரீரத்தின் இயல்பான இருப்பைத் தக்கவைக்க மண்ணிலிருந்து வளர்க்கப்படும் இந்தப் பல்வேறு ஆகாரங்களால் அவை வழங்கப்பட வேண்டும். அவற்றால் அவர்கள் சாதாரண மனித ஜீவிதத்தை ஜீவிக்கக்கூடும். சுருக்கமாகச் சொன்னால், தேவன் மனிதகுலத்தின் மீது மிகுந்த அக்கறை கொண்டவர். தேவன் ஜனங்களுக்கு வழங்கிய பல்வேறு ஆகாரங்கள் மாறுபட்டவை அல்ல—மாறாக, அவை முற்றிலுமாகத் தெரிந்துகொள்ளப்பட்டவை ஆகும். ஜனங்கள் தானியங்களைப் புசிக்க விரும்பினால், அவர்கள் தானியங்களைப் புசிக்கலாம். சிலர் கோதுமையை விட அரிசியை விரும்புகிறார்கள். அவர்கள் கோதுமையை விரும்புவதில்லை. அவர்கள் அரிசியைப் புசிக்கலாம். எல்லா வகையான அரிசியும் உள்ளன—நீண்ட தானியங்கள், குறுகிய தானியங்கள்—அவை ஒவ்வொன்றாலும் ஜனங்களின் பசியைப் பூர்த்தி செய்ய முடியும். ஆகையால், ஜனங்கள் இந்தத் தானியங்களைப் புசித்தால்—அவர்கள் குறிப்பிட்ட ஆகாரத்தை மட்டும் புசிக்காத வரையில்—அவர்கள் ஊட்டச்சத்து குறைபாட்டைக் கொண்டிருக்க மாட்டார்கள் மற்றும் அவர்கள் இறக்கும் வரை ஆரோக்கியமாக ஜீவிப்பதற்கு உத்தரவாதம் பெறுவார்கள். மனிதகுலத்திற்கு ஆகாரத்தை வழங்கியபோது தேவன் மனதில் வைத்திருந்த யோசனை அதுதான். இந்த விஷயங்கள் இல்லாமல் மனித சரீரம் இருக்க முடியாது—அது உண்மை அல்லவா? இவை மனிதனால் சொந்தமாகத் தீர்க்க முடியாத நடைமுறைச் சிக்கல்கள். ஆனால் தேவன் அவர்களுக்காக ஆயத்தமாக இருந்தார்: அவர் அவற்றை முன்பே யோசித்து மனிதகுலத்திற்கான ஏற்பாடுகளைச் செய்தார்.

ஆனால் தேவன் மனிதகுலத்திற்குக் கொடுத்தது இவை மட்டுமல்ல—அவர் மனிதகுலத்திற்குக் காய்கறிகளையும் கொடுத்தார்! நீ புசிப்பது அரிசி மட்டும் தான் என்றால், உனக்குப் போதுமான ஊட்டச்சத்துக்கள் கிடைக்காமல் போகுமே அன்றி வேறு ஒன்றும் இல்லை. மறுபுறம், நீ ஒரு சில காய்கறிகளை வறுக்கவும் அல்லது உன் ஆகாரத்தோடு புசிக்கப் பச்சைக் காய்கறிகளைக் கலக்கினால், காய்கறிகளில் உள்ள வைட்டமின்கள் மற்றும் அவற்றின் பல்வேறு சுவடுக் கூறுகள் மற்றும் பிற ஊட்டச்சத்துக்கள் உன் சரீரத்தின் தேவைகளை இயற்கையாகவே பூர்த்தி செய்ய முடியும். ஜனங்கள் ஆகாரத்துக்கு இடையில் சிறிது பழத்தையும் புசிக்கலாம். சில நேரங்களில், ஜனங்களுக்கு அதிக திரவங்கள் அல்லது பிற ஊட்டச்சத்துக்கள் அல்லது வெவ்வேறு சுவைகள் தேவைப்படுகின்றன. இந்தத் தேவைகளைப் பூர்த்தி செய்ய பழங்களும் காய்கறிகளும் உள்ளன. வடக்கு, தெற்கு, கிழக்கு மற்றும் மேற்கு பகுதிகள் வெவ்வேறு மண் மற்றும் தட்பவெப்பநிலைகளைக் கொண்டிருப்பதால், அவை பல்வேறு வகையான காய்கறிகளையும் பழங்களையும் உற்பத்தி செய்கின்றன. தெற்கில் காலநிலை அதிக வெப்பமாக இருப்பதால், அங்குள்ள பெரும்பாலான பழங்கள் மற்றும் காய்கறிகள் குளிரூட்டும் வகையைச் சேர்ந்தவை. அவற்றை ஒரு முறை புசித்தால், மனித சரீரத்தில் குளிர் மற்றும் வெப்பத்தை சமப்படுத்த முடியும். இதற்கு நேர்மாறாக, வடக்கில் குறைவான காய்கறி மற்றும் பழ வகைகள் உள்ளன. ஆனால் உள்ளூர் ஜனங்கள் அனுபவிக்க அது போதுமானதாகும். இருப்பினும், சமீபத்திய ஆண்டுகளில் சமூகத்தின் முன்னேற்றங்கள் காரணமாக, சமூக வளர்ச்சி என அழைக்கப்படுபவை காரணமாக மற்றும் வடக்கு, தெற்கு, கிழக்கு மற்றும் மேற்கு பகுதிகளை இணைக்கும் தகவல் தொடர்பு மற்றும் போக்குவரத்தின் முன்னேற்றங்கள் காரணமாக, வடக்கில் உள்ள ஜனங்களும் சில தெற்குப் பழங்கள் மற்றும் காய்கறிகளை அல்லது தெற்கிலிருந்து வரும் பிராந்தியப் பொருட்களைப் புசிக்க முடிகிறது. ஆண்டின் நான்கு பருவங்களிலும் அவ்வாறு செய்ய முடிகிறது. அதனால் ஜனங்களின் பசியையும் பொருள் ஆசைகளையும் பூர்த்தி செய்ய முடிந்தாலும், அவர்களுடைய சரீரங்கள் அறியாமலேயே மாறுபட்ட அளவிலான தீங்குகளுக்கு ஆளாகின்றன. ஏனென்றால், மனிதகுலத்திற்காக தேவன் ஆயத்தம் செய்த ஆகாரங்களுக்குள், தெற்கில் உள்ள ஜனங்களுக்கான ஆகாரங்கள் மற்றும் பழங்கள் மற்றும் காய்கறிகளும், அத்துடன் வடக்கில் உள்ள ஜனங்களுக்கான ஆகாரங்கள் மற்றும் பழங்கள் மற்றும் காய்கறிகளும் உள்ளன. அதாவது, நீ தெற்கில் பிறந்திருந்தால், தெற்கிலுள்ள பொருட்களைப் புசிப்பது பொருத்தமானது. தெற்கே ஒரு குறிப்பிட்ட காலநிலை இருப்பதால் குறிப்பாக இந்த ஆகாரங்கள் மற்றும் பழங்கள் மற்றும் காய்கறிகளை தேவன் ஆயத்தம் செய்தார். வடக்கில் உள்ள ஜனங்களின் சரீரங்களுக்குத் தேவையான ஆகாரம் வடக்கில் உள்ளது. ஆயினும், ஜனங்கள் பெருந்தீனமான பசியைக் கொண்டிருப்பதால், அவர்கள் அறியாமல் தங்களைப் புதிய சமூகப் போக்குகளின் அலைகளில் அடித்துச் செல்ல அனுமதித்துள்ளனர். அவர்கள் அறியாமலேயே இந்தச் கட்டளைகளை மீறுகிறார்கள். கடந்த காலங்களை விட தங்கள் ஜீவிதம் சிறந்தது ஜனங்கள் என்று உணர்ந்தாலும், அதிகரித்து வரும் இத்தகைய சமூக முன்னேற்றம் ஜனங்களின் சரீரங்களுக்கு நயவஞ்சகமான தீங்கு விளைவிக்கிறது. இது, இந்த ஆகாரங்கள், பழங்கள் மற்றும் காய்கறிகளை மனிதகுலத்திற்கு வழங்கியபோது தேவன் பார்க்க விரும்பிய மற்றும் நினைத்த ஒன்றல்ல. தேவனுடைய கட்டளைகளை மீறுவதன் மூலம் மனிதர்களே தற்போதைய சூழ்நிலையை ஏற்படுத்தியுள்ளனர்.

எல்லாவற்றையும் தவிர, தேவன் மனிதகுலத்திற்கு அளித்த ஆசிர்வாதம் உண்மையிலேயே ஏராளமாக நிறைந்துள்ளது. ஒவ்வொரு இடத்திற்கும் அதன் உள்ளூர் உற்பத்தி பொருள் உள்ளது. உதாரணமாக, சில இடங்களில் இலந்தை (ஜுஜூப்ஸ் என்றும் அழைக்கப்படுகின்றன) மிகுதியாகவும், சில இடங்களில் வாதுமைப் பருப்புகள் மிகுதியாகவும், மற்ற இடங்களில் வேர்க்கடலை அல்லது வேறு பல பருப்புகள் மிகுதியாகவும் இருக்கின்றன. இந்தப் பொருட்கள் அனைத்தும் மனித சரீரத்துக்குத் தேவையான ஊட்டச்சத்துக்களை வழங்குகின்றன. ஆனால், ஆண்டின் பருவத்திற்கும் நேரத்திற்கும் ஏற்ப தேவன் சரியான அளவிலும் சரியான நேரத்திலும் மனிதர்களுக்குப் பொருட்களை வழங்குகிறார். மனிதகுலம் சரீர இன்பம் மற்றும் பெருந்தீவனத்தை விரும்புகிறது. இது, மனிதகுலத்தை அவர் உருவாக்கியபோது அவர் நிறுவிய மனித வளர்ச்சியின் இயற்கையான விதிகளை மீறுவதையும் சேதப்படுத்துவதையும் எளிதாக்குகிறது. சேலாப் பழத்தை உதாரணமாக எடுத்துக் கொள்வோம். அவை ஜூன் மாதத்தில் பழுக்கின்றன. சாதாரண சூழ்நிலைகளில், ஆகஸ்ட் மாதத்திற்குள், சேலாப் பழங்கள் இல்லாமல் போகும். அவை இரண்டு மாதங்களுக்கு மட்டுமே புதியதாக வைத்துக்கொள்ள முடியும். ஆனால், விஞ்ஞான நுட்பங்களைப் பயன்படுத்தி, ஜனங்கள் இப்போது அந்தக் காலத்தை பன்னிரண்டு மாதங்களுக்கு, அதாவது அடுத்த ஆண்டின் சேலாப் பழ பருவம் வரைக்கும் நீட்டிக்க முடிகிறது. இதன் அர்த்தம், ஆண்டு முழுவதும் சேலாப் பழங்கள் உள்ளன என்பதாகும். இந்த நிகழ்வு சாதாரணமானதா? (இல்லை.) பின்னர் சேலாப் பழங்களைப் புசிக்கச் சிறந்த பருவம் எப்போது? அது ஜூன் முதல் ஆகஸ்ட் வரையிலான காலகட்டமாக இருக்கும். இந்த நேரத்தில், நீ எவ்வளவு புதியதாக வைத்திருந்தாலும், அவை ஒரே மாதிரியாக ருசிப்பதில்லை. மனித சரீரத்துக்குத் தேவையானதை அவை வழங்குவதில்லை. காலாவதி தேதி கடந்துவிட்டால், நீ எந்த வேதிப்பொருட்களைப் பயன்படுத்தினாலும், இயற்கையாக வளரும்போது அவர்களிடம் உள்ள அனைத்தையும் நீ உள்வாங்க முடியாது. கூடுதலாக, ரசாயனங்கள் மனிதர்களுக்கு செய்யும் தீங்கினை என்ன முயற்சி செய்தாலும் தீர்க்கவோ மாற்றவோ யாராலும் முடியாது. எனவே, தற்போதைய சந்தைப் பொருளாதாரம் ஜனங்களுக்கு எதனைக் கொண்டு வருகிறது? ஜனங்களின் ஜீவிதம் சிறப்பாகத் தெரிகிறது. பிராந்தியங்களுக்கிடையேயான போக்குவரத்து மிகவும் வசதியாக உள்ளது. நான்கு பருவங்களில் எந்தப் பருவத்திலும் அனைத்து வகையான பழங்களையும் ஜனங்கள் புசிக்க முடியும். வடக்கில் உள்ள ஜனங்கள் வாழைப்பழங்களை தவறாமல் புசிக்க முடிகிறது. அதே போல் தெற்கிலிருந்து வரும் எந்த பிராந்திய சுவையான ஆகாரங்களையும், பழங்கள் அல்லது பிற ஆகாரங்களையும் அவ்வாறு புசிக்க முடியும். ஆனால் அது மனிதகுலத்திற்கு தேவன் கொடுக்க விரும்பும் ஜீவிதம் அல்ல. இத்தகைய சந்தைப் பொருளாதாரம் ஜனங்களின் ஜீவிதத்தில் சில நன்மைகளைத் தரக்கூடும். ஆனால் அது தீங்கு விளைவிக்கும். சந்தையில் ஏராளமாக இருப்பதால், பலர் தங்கள் வாயில் எதைப் போடுகிறார்கள் என்று யோசிக்காமல் புசிக்கிறார்கள். இந்த நடத்தை இயற்கையின் விதிகளை மீறுவதாகும். அது ஜனங்களின் ஆரோக்கியத்திற்குத் தீங்கு விளைவிக்கும். எனவே, சந்தைப் பொருளாதாரம் ஜனங்களுக்கு உண்மையான மகிழ்ச்சியைத் தர முடியாது. நீங்களே பாருங்கள். நான்கு பருவங்களிலும் திராட்சை சந்தையில் விற்கப்படவில்லையா? உண்மையில், திராட்சை எடுக்கப்பட்ட பின் மிகக் குறுகிய காலத்திற்கு மட்டுமே புதியதாக இருக்கும். அடுத்த ஆண்டு ஜூன் வரை அவற்றை வைத்திருந்தால், இன்னும் அவற்றைத் திராட்சை என்று அழைக்க முடியுமா? அல்லது அவற்றுக்குக் “குப்பை” சிறந்த பெயராக இருக்குமா? அவை வெறுமனே ஒரு புதிய திராட்சையின் பொருளைக் கொண்டிருக்கவில்லை—அவற்றில் அதிக இரசாயன பொருட்கள் உள்ளன. ஒரு வருடம் கழித்து, அவை இனி புதியவை அல்ல. அவற்றில் இருந்த ஊட்டச்சத்துக்கள் நீண்ட காலமாகியதால் காலாவதியாகிவிட்டன. ஜனங்கள் திராட்சை சாப்பிடும்போது, அவர்களுக்கு இந்த உணர்வு இருக்கிறது: “நாம் எவ்வளவு அதிர்ஷ்டசாலிகள்! முப்பது ஆண்டுகளுக்கு முன்பு இந்தப் பருவத்தில் திராட்சையைப் புசிக்க முடிந்திருக்குமா? நீ விரும்பினாலும் உன்னிடம் அது இருக்காது! இப்போது ஜீவிதம் மிகவும் நன்றாக இருக்கிறது!” உண்மையில் அது மகிழ்ச்சியானதா? நீங்கள் ஆர்வமாக இருந்தால், வேதியியல் ரீதியாகப் பாதுகாக்கப்பட்ட திராட்சை குறித்து உங்கள் சொந்த ஆராய்ச்சியை மேற்கொள்ளுங்கள். அவை எவற்றால் ஆயத்தம் செய்யப்படுகின்றன என்பதையும், அந்தப் பொருட்கள் மனிதர்களுக்குப் பயனளிக்குமா என்பதையும் பாருங்கள். நியாயப்பிரமாணத்தின் யுகத்தில், இஸ்ரவேலர் எகிப்தை விட்டு வெளியேறி பயணம் செய்தபோது, தேவன் அவர்களுக்குக் காடைகளையும் மன்னாவையும் கொடுத்தார். ஆனால் இந்த ஆகாரங்களைப் பாதுகாக்க தேவன் ஜனங்களை அனுமதித்தாரா? அவர்களில் சிலர் குறுகிய பார்வை கொண்டவர்களாக இருந்தார்கள். அடுத்த நாள் இருக்காது என்று பயந்தார்கள். எனவே சிலவற்றை ஒதுக்கி வைத்தார்கள். பின்னர் என்ன நடந்தது? அடுத்த நாள், அது அழுகிவிட்டது. சிலவற்றை ஒதுக்கி வைக்க தேவன் உன்னை அனுமதிக்கவில்லை. ஏனென்றால் நீ பசியோடு இருக்க மாட்டாய் என்று உத்தரவாதம் அளிக்கும் ஏற்பாடுகளை அவர் செய்துள்ளார். ஆனால் மனிதகுலத்திற்கு அத்தகைய நம்பிக்கை இல்லை. தேவன் மீது அவர்களுக்கு உண்மையான விசுவாசமும் இல்லை. அவர்கள் எப்போதுமே தங்களை சூழ்ச்சி செய்வதற்கு இடமளிக்க விரும்புகிறார்கள். மனிதகுலத்திற்கான தேவனுடைய ஏற்பாடுகளுக்குப் பின்னால் உள்ள எல்லா அக்கறையையும் சிந்தனையையும் எப்போதும் பார்க்க இயலாமல் இருக்கிறார்கள். அவர்களால் அதை உணர முடியாது. எனவே அவர்கள் தேவன் மீது முழுமையாக விசுவாசத்தை வைக்க முடியாது என்று எப்போதும் சிந்திக்கிறார்கள்: “தேவனுடைய நடவடிக்கைகள் நம்பமுடியாதவை! நமக்குத் தேவையானதை தேவன் நமக்குக் கொடுப்பாரா அல்லது எப்போது அவர் நமக்குக் கொடுப்பார் என்பது யாருக்குத் தெரியும்! நான் பட்டினியாக இருந்தால், தேவன் வழங்கவில்லை என்றால், நான் பசியால் வருந்தமாட்டேனா? எனக்கு ஊட்டச்சத்து இல்லாமல் போகும், அல்லவா?” மனிதனின் நம்பிக்கை எவ்வளவு குறைவானது என்று பாருங்கள்!

தானியங்கள், பழங்கள் மற்றும் காய்கறிகள் மற்றும் அனைத்து வகையான பருப்புகள் என இவை அனைத்தும் சைவ ஆகாரங்கள் ஆகும். இவை சைவ ஆகாரமாக இருந்தாலும் மனித சரீரத்தின் தேவைகளைப் பூர்த்தி செய்ய போதுமான ஊட்டச்சத்துக்கள் இவற்றில் உள்ளன. இருப்பினும், தேவன்: “நான் இந்த ஆகாரங்களை மனிதகுலத்திற்குக் கொடுப்பேன். இவற்றை மட்டுமே அவர்கள் புசிக்கட்டும்!” என்று சொல்லவில்லை. தேவன் அங்கே நிறுத்தவில்லை. மாறாக இன்னும் சுவையாக இருக்கும் இன்னும் பல ஆகாரங்களை மனிதகுலத்திற்கு ஆயத்தம் செய்தார். அந்த ஆகாரங்கள் யாவை? அவை உங்களில் பெரும்பாலோர் பார்க்கவும் புசிக்கவும் கூடிய பல்வேறு வகையான இறைச்சி மற்றும் மீன்களாகும். அவர் மனிதனுக்காகப் பற்பல இறைச்சி மற்றும் மீன் வகைகளை ஆயத்தம் செய்தார். மீன்கள் தண்ணீரில் ஜீவிக்கின்றன மற்றும் நீரிலுள்ள மீன்களின் சதை நிலத்தில் வசிக்கும் விலங்குகளின் மாமிசத்திலிருந்து வேறுபட்டது. அதனால் மனிதனுக்கு வெவ்வேறு ஊட்டச்சத்துக்களை வழங்க முடியும். மனித சரீரத்தில் குளிர் மற்றும் வெப்பத்தைக் கட்டுப்படுத்தக்கூடிய பண்புகளும் மீன்களில் உள்ளன. அது மனிதனுக்கு மிகவும் பயனளிக்கிறது. ஆனால் சுவையான ஆகாரத்தை அதிகமாக புசிக்கக்கூடாது. நான் ஏற்கனவே கூறியது போல, தேவன் சரியான நேரத்தில் மனிதகுலத்திற்கு சரியான அளவை அளிக்கிறார். இதனால் ஜனங்கள் அவருடைய நல்வாழ்வை ஒரு சாதாரண வழியில் மற்றும் பருவத்திற்கும் நேரத்திற்கும் ஏற்ப சரியாக அனுபவிக்க முடிகிறது. இப்போது, கோழி வகைகளில் என்ன வகையான ஆகாரங்கள் சேர்க்கப்பட்டுள்ளன? கோழி, காடை, புறா மற்றும் பல. பலர் வாத்து மற்றும் வான்கோழியைப் புசிக்கிறார்கள். தேவன் இத்தகைய இறைச்சிகளை வழங்கியிருந்தாலும், அவர் தெரிந்துகொண்ட ஜனங்களிடம் சில எதிர்பார்ப்புகளை வைத்தார். நியாயப்பிரமான யுகத்தின் போது அவர்களுடைய ஆகாரத்தில் குறிப்பிட்ட வரம்புகளை வைத்தார். இந்த நாட்களில், இந்த வரம்புகள் தனிப்பட்ட சுவை மற்றும் தனிப்பட்ட விளக்கத்தின் அடிப்படையில் அமைந்தவை. இந்தப் பல்வேறு இறைச்சிகள் மனித சரீரத்துக்கு பல்வேறு ஊட்டச்சத்துக்களை வழங்குகின்றன. புரதம் மற்றும் இரும்பு சத்தால் நிரப்புகின்றன. இரத்தத்தை வளப்படுத்துகின்றன. தசைகள் மற்றும் எலும்புகளை பலப்படுத்துகின்றன. சரீர வலிமையை உருவாக்குகின்றன. ஜனங்கள் அவற்றை எப்படி சமைத்து புசிக்கிறார்கள் என்பதைப் பொருட்படுத்தாமல், இந்த இறைச்சிகள் ஜனங்களுடைய ஆகாரத்தின் சுவையை மேம்படுத்தவும், அவர்களுடைய பசியை அதிகரிக்கவும் உதவும். அதே நேரத்தில் அவர்களுடைய வயிற்றையும் திருப்திப்படுத்தும். மிக முக்கியமாக, இந்த ஆகாரங்கள் மனித சரீரத்துக்கு அதன் அன்றாட ஊட்டச்சத்தின் தேவைகளை வழங்க முடியும். மனிதகுலத்திற்காக அவர் ஆகாரத்தை ஆயத்தம் செய்தபோது அது தேவனுடைய கருத்தாக இருந்தது. காய்கறிகள் இருக்கின்றன, இறைச்சி இருக்கிறது—அது ஏராளமானது, இல்லையா? ஆனால் மனிதர்களுக்காக எல்லா ஆகாரங்களையும் தேவன் ஆயத்தம் செய்தபோது தேவனுடைய நோக்கம் என்ன என்பதை ஜனங்கள் புரிந்து கொள்ள வேண்டும். இந்த ஆகாரங்களில் மனிதகுலம் அதிக ஈடுபாடுடன் இருக்க வேண்டுமா? இந்தப் பொருள் ஆசைகளைப் பூர்த்தி செய்ய முயற்சிக்கும்போது மனிதன் சிக்கிக் கொண்டால் என்ன நடக்கும்? அவன் அதிகமாக ஊட்டமளித்தவன், அல்லவா? அதிகப்படியான ஊட்டச்சத்து மனித சரீரத்தைப் பல வழிகளில் பாதிக்கும், இல்லையா? (ஆம்.) அதனால்தான் தேவன் சரியான நேரத்தில் சரியான அளவை ஒதுக்குகிறார் மற்றும் ஜனங்கள் வெவ்வேறு கால மற்றும் பருவங்களுக்கு ஏற்ப வெவ்வேறு ஆகாரங்களை அனுபவிக்கிறார்கள். உதாரணமாக, மிகவும் வெப்பமான கோடைகாலத்திற்குப் பிறகு, ஜனங்கள் தங்கள் சரீரத்தில் அதிக வெப்பத்தையும், நோய்க்கிருமியின் வறட்சி மற்றும் ஈரப்பதத்தையும் குவிக்கின்றனர். இலையுதிர் காலம் வரும்போது, பல வகையான பழங்கள் பழுக்கின்றன. ஜனங்கள் இந்தப் பழங்களைச் சாப்பிடும்போது, அவர்களுடைய சரீரத்தில் உள்ள ஈரப்பதம் வெளியேற்றப்படுகிறது. இந்த நேரத்தில், கால்நடைகள் மற்றும் செம்மறி ஆடுகளும் வலுவாக வளர்ந்திருக்கின்றன. எனவே ஜனங்கள் ஊட்டச்சத்துக்காகப் பல்வேறு வகையான இறைச்சியைப் புசிக்க வேண்டும். பல்வேறு வகையான இறைச்சியைப் புசிப்பதன் மூலம், மனிதர்களின் சரீரங்கள் குளிர்காலத்தின் குளிரைத் தாங்க உதவும் ஆற்றலையும் அரவணைப்பையும் பெறுகின்றன. இதன் விளைவாக அவர்கள் குளிர்காலத்தைப் பாதுகாப்பாகவும் ஆரோக்கியமாகவும் கடக்க முடிகிறது. மனிதகுலத்திற்கு எதை எப்போது வழங்க வேண்டும் என்பதையும், எப்போது வெவ்வேறு விஷயங்களை வளர்க்க வேண்டும், கனிகளைத் தர வேண்டும், பழுக்க வைக்க வேண்டும் என்பதையும் மிகுந்த கவனத்துடனும், துல்லியத்துடனும் தேவன் கட்டுப்படுத்துகிறார் மற்றும் ஒருங்கிணைக்கிறார். அது “மனிதனது அன்றாட ஜீவிதத்தில் அவனுக்குத் தேவையான ஆகாரத்தை தேவன் எவ்வாறு ஆயத்தம் செய்கிறார்” என்பதோடு தொடர்புடையது. பல வகையான ஆகாரங்களுக்குக் கூடுதலாக, தேவன் மனிதகுலத்திற்கு நீர் ஆதாரங்களையும் வழங்குகிறார். சாப்பிட்ட பிறகு, ஜனங்கள் இன்னும் தண்ணீர் குடிக்க வேண்டும். பழம் மட்டும் போதுமானதா? ஜனங்கள் பழத்தில் மட்டும் ஜீவிக்க முடியாது. தவிர, சில பருவங்களில் பழம் இல்லை. எனவே, மனிதகுலத்தின் நீர் பிரச்சினை எவ்வாறு தீர்க்கப்படும்? ஏரிகள், ஆறுகள், நீரூற்றுகள் உள்ளிட்ட பல நீர் ஆதாரங்களை தரைக்கு மேலேயும் கீழேயும் ஆயத்தம் செய்து தேவன் அதைத் தீர்த்துள்ளார். இந்த நீர் ஆதாரங்கள் மாசுபடாத வரையிலும், ஜனங்கள் அவற்றை தவறாகப் பயன்படுத்தாத வரையிலும் அல்லது சேதப்படுத்தாத வரையிலும் அவை குடிக்கத்தக்கவையாகவே இருக்கின்றன. வேறு வார்த்தைகளில் கூறுவதானால், மனிதகுலத்தின் சரீரங்களைத் தக்கவைக்கும் ஆகாரம் ஆதாரங்களைப் பொறுத்தவரையில், தேவன் மிகவும் துல்லியமான, மிகத் சரியான மற்றும் மிகவும் பொருத்தமான ஏற்பாடுகளைச் செய்துள்ளார். இதனால் ஜனங்களின் ஜீவிதம் செழுமையாகவும், நிறைவாகவும், குறைவு இல்லாமலும் இருக்கிறது. அது ஜனங்கள் உணரக்கூடிய மற்றும் பார்க்கக்கூடிய ஒன்றாகும்.

கூடுதலாக, எல்லாவற்றின் மத்தியிலும் சில தாவரங்கள், விலங்குகள் மற்றும் பல்வேறு மூலிகைகள் ஆகியவற்றைக் குறிப்பாகக் காயங்களைக் குணப்படுத்த அல்லது மனித சரீரத்தில் நோய்க்குச் சிகிச்சையளிக்க தேவன் சிருஷ்டித்தார். உதாரணமாக, யாராவது தீக் காயம் அடைந்தால் அல்லது சூடான நீரால் தற்செயலாகக் காயப்படுத்திக் கொண்டால் என்ன செய்ய வேண்டும்? தீக்காயத்தைத் தண்ணீரில் கழுவ முடியுமா? ஏதேனும் பழைய துணியால் அதை நீ மூட முடியுமா? நீ அவ்வாறு செய்தால், காயம் சீழ் வைக்கக்கூடும் அல்லது தொற்றுநோயாக மாறக்கூடும். உதாரணமாக, ஒருவருக்குக் காய்ச்சல் வந்தால் அல்லது சளி பிடித்தால், வேலை செய்யும் போது காயம் ஏற்பட்டால், தவறான ஆகாரத்தைப் புசிப்பதால் வயிற்று நோய் ஏற்பட்டால் அல்லது தமனி நோய்கள், உளவியல் நிலைமைகள் அல்லது உள் உறுப்புகளின் நோய்கள் உள்ளிட்ட ஜீவித முறை காரணிகள் அல்லது உணர்ச்சி சிக்கல்களால் ஏற்படும் சில நோய்கள் ஏற்பட்டால், பின்னர் அவற்றின் நிலைமைகளைக் குணப்படுத்த அதற்கேற்ற தாவரங்கள் உள்ளன. இரத்த ஓட்டத்தை மேம்படுத்துவதற்கும், தேக்கநிலையை நீக்குவதற்கும், வலியைக் குறைப்பதற்கும், இரத்தக் கசிவை நிறுத்துவதற்கும், மயக்க மருந்துகளை வழங்குவதற்கும், சருமத்தைக் குணப்படுத்துவதற்கும், இயல்பு நிலைக்குத் திரும்புவதற்கும், தேங்கி நிற்கும் இரத்தத்தைச் சிதறடித்து சரீரத்தில் இருந்து நச்சுகளை அகற்றுவதற்கும் உதவும் தாவரங்கள் உள்ளன—சுருக்கமாகச் சொன்னால், அன்றாட ஜீவிதத்தில் இந்தத் தாவரங்களுக்குப் பயன்கள் உள்ளன. ஜனங்கள் அவற்றைப் பயன்படுத்தலாம். தேவைப்படும் சூழலுக்கென மனித உடலுக்காக தேவனால் அவை ஆயத்தம் செய்யப்பட்டுள்ளன. அவற்றில் சிலவற்றைத் தற்செயலான நிகழ்வின் மூலம் கண்டுபிடிக்க தேவன் மனிதனை அனுமதித்தார். தேவன் தம்மால் தெரிந்துகொள்ளப்பட்ட ஜனங்களால் மற்றவற்றைக் கண்டுபிடிக்கச் செய்தார் அல்லது அவர் திட்டமிட்டச் சிறப்பு நிகழ்வுகளின் விளைவாகக் கண்டுபிடிக்கச் செய்தார். இந்தத் தாவரங்கள் கண்டுபிடிக்கப்பட்டதைத் தொடர்ந்து, மனிதகுலம் அவற்றைப் பலருக்குக் கொடுத்தார்கள். பலர் அவற்றைப் பற்றி அறிந்து கொண்டார்கள். இந்தத் தாவரங்களை தேவன் உருவாக்கியதற்கு மதிப்பு மற்றும் அர்த்தம் உள்ளது. சுருக்கமாக, இவை அனைத்தும் தேவனிடமிருந்து வந்தவை ஆகும். மனிதகுலத்தின் ஜீவிதச் சூழலை அவர் உருவாக்கியபோது அவரால் ஆயத்தம் செய்யப்பட்டு நடப்பட்டவை ஆகும். அவை அவசியமானதாகும். தேவனுடைய சிந்தனைச் செயல்முறைகள் மனிதகுலத்தின் சிந்தனைச் செயல்முறைகளைவிட பூரணமானவையா? தேவன் செய்த எல்லாவற்றையும் நீ பார்க்கும்போது, தேவனுடைய நடைமுறைப் பக்கத்தைப் பற்றிய உணர்வு உனக்கு இருக்கிறதா? தேவன் ரகசியமாக கிரியை செய்கிறார். மனிதன் அதுவரை இந்த உலகத்திற்கு வராதபோது, மனிதகுலத்துடன் எந்தத் தொடர்பும் இல்லாதபோது தேவன் இவை அனைத்தையும் சிருஷ்டித்தார். மனிதகுலத்தை மனதில் கொண்டு, மனிதரின் இருப்புக்காகவும், அவர்களுடைய ஜீவிதத்திற்கான சிந்தனையுடனும் எல்லாமே செய்யப்பட்டன. இதனால் தேவன் அவர்களுக்காக ஆயத்தம் செய்த இந்தச் செழுமையான மற்றும் நிறைவான பொருள் மயமான உலகில், ஆகாரம் அல்லது வஸ்திரங்கள் பற்றிய கவலையிலிருந்து விடுபட்டு, எந்தக் குறைவும் இல்லாமல் மனிதர்கள் மகிழ்ச்சியுடன் ஜீவிக்கலாம். அத்தகைய சூழலில், மனிதகுலம் தொடர்ந்து இனப்பெருக்கம் செய்து ஜீவிக்க முடியும்.

பெரிதும் சிறிதுமான தேவனுடைய எல்லா கிரியைகளின் மத்தியிலும், மதிப்பு அல்லது அர்த்தம் இல்லாமல் ஏதாவது இருக்கிறதா? அவர் செய்யும் எல்லாவற்றிற்கும் மதிப்பு மற்றும் அர்த்தம் உண்டு. ஒரு பொதுவான தலைப்புடன் நமது விவாதத்தைத் தொடங்குவோம். ஜனங்கள் அடிக்கடி கேட்கிறார்கள்: எது முதலில் வந்தது, கோழியா அல்லது முட்டையா? (கோழி.) கோழி முதலில் வந்தது, அதில் எந்தச் சந்தேகமும் இல்லை! கோழி ஏன் முதலில் வந்தது? முட்டை ஏன் முதலில் வந்திருக்க முடியாது? கோழியின் முட்டையிலிருந்து குஞ்சு வருவதில்லையா? இருபத்தி ஒரு நாட்களுக்குப் பிறகு, கோழிக் குஞ்சு பொரிக்கிறது. அந்தக் குஞ்சு பின்னர் அதிக முட்டைகளை இடுகிறது. அந்த முட்டைகளிலிருந்து அதிகக் குஞ்சுகள் வருகின்றன. எனவே, கோழி முதலில் வந்ததா முட்டை முதலில் வந்ததா? நீங்கள் “கோழி” என முழுமையான உறுதியுடன் பதிலளிக்கிறீர்கள். ஆனால், அது ஏன் உங்கள் பதிலாக இருக்கிறது? (தேவன் பறவைகளையும் மிருகங்களையும் சிருஷ்டித்தார் என்று வேதாகமம் கூறுகிறது.) எனவே, உங்கள் பதில் வேதாகமத்தை அடிப்படையாகக் கொண்டது. ஆனால் உங்கள் சொந்தப் புரிதலைப் பற்றி நீங்கள் பேச வேண்டும் என்று நான் விரும்புகிறேன். இதன் மூலம் தேவனுடைய கிரியைகளைப் பற்றி உங்களுக்கு ஏதேனும் நடைமுறை அறிவு இருக்கிறதா என்று பார்க்க முடியும். இப்போது, உங்கள் பதிலைப் பற்றி உறுதியாக இருக்கிறீர்களா, இல்லையா? (தேவன் கோழியைச் சிருஷ்டித்தார். பின்னர் அதற்கு இனப்பெருக்கம் செய்யும் திறனைக் கொடுத்தார். அதாவது முட்டைகளை அடைகாக்கும் திறன் என்று அர்த்தம்.) இந்த விளக்கம் ஓரளவு சரியானதாகும். கோழி முதலில் வந்தது, பின்னர் முட்டை வந்தது. அது நிச்சயமானதாகும். குறிப்பாக, அது ஆழமான மர்மம் அல்ல. ஆனால் உலக ஜனங்கள் அதைக் கருத்தில் கொண்டு, ஒரு முடிவுக்கு வராமல், தத்துவக் கோட்பாடுகளுடன் அதைத் தீர்க்க முயற்சி செய்கிறார்கள். தேவன் அவற்றைச் சிருஷ்டித்தார் என்பதை ஜனங்கள் அறியாதபோது அது அப்படித்தான் இருக்கும். இந்த அடிப்படைக் கொள்கை அவர்களுக்குத் தெரியாது. முட்டை அல்லது கோழியில் முதலில் எது வந்திருக்க வேண்டும் என்பது பற்றிய தெளிவான சிந்தனையும் அவர்களுக்கு இல்லை. எது முதலில் வந்திருக்க வேண்டும் என்று அவர்களுக்குத் தெரியாது. எனவே அவர்களால் ஒருபோதும் பதிலைக் கண்டுபிடிக்க முடியவில்லை. கோழி முதலில் வந்தது மிகவும் இயல்பானது. கோழிக்கு முன் ஒரு முட்டை இருந்தால், அது அசாதாரணமாக இருக்கும்! இது ஒரு சாதாரண விஷயம்—நிச்சயமாகக் கோழிதான் முதலில் வந்தது. இது, மேம்பட்ட அறிவு தேவைப்படும் கேள்வி அல்ல. மனிதன் எல்லாவற்றையும் அனுபவிக்க வேண்டும் என்ற நோக்கத்துடன் தேவன் எல்லாவற்றையும் சிருஷ்டித்தார். கோழி ஜீவிதத்துக்கு வந்தவுடன், நிச்சயமாக முட்டை அதனைத் தொடர்ந்து வந்திருக்கும். இது ஓர் ஆயத்தமான தீர்வு அல்லவா? முட்டை முதலில் உருவாக்கப்பட்டிருந்தால், அதை இன்னும் அடைகாக்க கோழி தேவை அல்லவா? கோழியை நேரடியாக உருவாக்குவது என்பது மிகவும் ஆயத்தமான தீர்வாகும். இவ்வாறு, கோழி முட்டையிடலாம் மற்றும் குஞ்சுகளை உள்ளே அடைகாக்கலாம் மற்றும் ஜனங்கள் கோழியைப் புசிக்கலாம். எவ்வளவு வசதியானது! தேவன் காரியங்களைச் செய்யும் முறை சுத்தமாகவும் தெளிவாகவும் இருக்கிறது. முட்டை எங்கிருந்து வருகிறது? அது கோழியிலிருந்து வருகிறது. கோழி இல்லாமல் முட்டை இல்லை. தேவன் சிருஷ்டித்தது ஒரு ஜீவன்! மனிதகுலம் அபத்தமும், கேலியுமானது. எப்போதுமே இதுபோன்ற எளிமையான விஷயங்களில் சிக்கித் தவிக்கிறது. எப்போதும் இதுபோன்ற ஒரு அபத்தமான பொய்யுடன் நிறைவு செய்கிறது. மனிதன் எவ்வளவு குழந்தைத்தனமானவன்! முட்டைக்கும் கோழிக்கும் இடையிலான உறவு தெளிவாக உள்ளது: கோழி முதலில் வந்தது. அதைப் புரிந்து கொள்வதற்கான மிகத் துல்லியமான வழி மற்றும் மிகவும் துல்லியமான பதில் மற்றும் மிகவும் துல்லியமான விளக்கம் இது ஆகும். இதுவே சரியானதாகும்.

நாம் இப்போது என்ன தலைப்புகளைப் பற்றி விவாதித்தோம்? மனிதகுலம் வசிக்கும் சுற்றுச்சூழல் பற்றியும், அந்தச் சூழலுக்காக தேவன் என்ன செய்தார் என்பதையும், அவர் செய்த ஏற்பாடுகள் பற்றியும் பேசுவதன் மூலம் நாம் தொடங்கினோம். அவர் செய்த ஏற்பாட்டை, மனிதகுலத்திற்காக தேவன் ஆயத்தம் செய்த சிருஷ்டிப்பு விஷயங்களுக்கு இடையிலான உறவுகள் மற்றும் தேவன் மனிதகுலத்திற்கு தனது சிருஷ்டிப்புகள் தீங்கு விளைவிப்பதைத் தடுக்க இந்த உறவுகளை எவ்வாறு ஏற்பாடு செய்தார் என்பதை நாம் விவாதித்தோம். தேவன் தனது சிருஷ்டிப்புக்குள்ளான பல காரணிகளால் மனிதகுலத்தின் சூழலில் ஏற்படக்கூடிய தீங்கைத் தணித்தார். எல்லாவற்றையும் அவற்றின் உயர்ந்த நோக்கத்திற்காகச் செய்ய அனுமதித்தார். மனிதகுலத்திற்கு நன்மை பயக்கும் கூறுகளைக் கொண்ட ஒரு நன்மை பயக்கும் சூழலைக் கொண்டுவந்தார். இதனால் மனிதகுலம் அதுபோன்ற சூழலுக்கு ஏற்றவாறு மாறவும் ஜீவித மற்றும் இனப்பெருக்க சுழற்சியினை சீராகத் தொடரவும் முடியும். அடுத்ததாக, மனித சரீரத்துக்குத் தேவையான ஆகாரத்தைப் பற்றி—மனிதகுலத்தின் அன்றாட ஆகாரம் மற்றும் பானம் பற்றி பேசினோம். அது மனிதகுலத்தின் பிழைப்புக்கு அவசியமான ஒரு நிலைமையாகும். அதாவது, மனித சரீரம் காற்று அல்லது பொருத்தமான வெப்பநிலை அல்லது சூரிய ஒளியோடு சுவாசிப்பதன் மூலம் மட்டும் ஜீவிக்க முடியாது. மனிதர்களும் தங்கள் வயிற்றை நிரப்ப வேண்டும். மனிதர்கள் அவ்வாறு செய்யக் கூடிய விஷயங்களின் ஆதாரங்களையும் மனிதகுலத்தின் ஆகாரத்தின் ஆதாரங்களையும் மனிதகுலத்திற்காக தேவன் எதையும் கவனிக்காமல் ஆயத்தம் செய்தார். மனிதகுலத்தின் ஆகாரம் மற்றும் பானங்களின் ஆதாரங்களான இத்தகைய செழுமையான மற்றும் நிறைவான விளைபொருட்களை—மனிதகுலத்தின் ஆகாரம் மற்றும் பானத்தின் ஆதாரங்களை—நீங்கள் பார்க்கும்போது மனிதகுலத்திற்கும் அவருடைய சிருஷ்டிப்பின் எல்லாவற்றிற்கும் வழங்குவதற்கான ஆதாரம் தேவன் என்று நீங்கள் கூற முடியுமா? சிருஷ்டிப்பின் போது, தேவன் மரங்களையும் புல்லையும் அல்லது வேறு எந்த உயிரினங்களையும் மட்டுமே சிருஷ்டித்திருந்தால், உதாரணமாக இந்தப் பல்வேறு உயிரினங்கள் மற்றும் தாவரங்கள் அனைத்தையும் பசுக்கள், ஆடுகள் அல்லது வரிக்குதிரைகள், மான் மற்றும் பல புசிக்க வேண்டும் என்றிருந்தால், பல வகையான விலங்குகள், வரிக்குதிரை மற்றும் மான் போன்றவற்றைச் சிங்கங்கள் புசிக்க வேண்டும் என்றிருந்தால் மற்றும் புலிகள் செம்மறி மற்றும் பன்றிகள் போன்றவற்றைப் புசிக்க வேண்டும் என்றிருந்தால்—ஆனால் மனிதர்கள் புசிக்க ஏற்புடைய ஒரு விஷயம் கூட இல்லை என்றால், அது சரியாக இருந்திருக்குமா? அது சரியாக இருக்காது. மனிதகுலம் நீண்ட காலம் ஜீவிக்க முடியாது. மனிதர்கள் இலைகளை மட்டுமே புசித்தால் என்னவாகும்? அது சரியாக இருந்திருக்குமா? ஆடுகளுக்குரிய புல்லை மனிதர்கள் புசிக்க முடியுமா? அவர்கள் முயற்சி செய்தால் அது வலியைத் தராது. ஆனால் அவர்கள் நீண்ட நேரம் அதுபோன்றவற்றை புசித்தால், அவர்களுடைய வயிற்றால் அதைப் பொறுத்துக்கொள்ள முடியாது. ஜனங்கள் நீண்ட காலம் வாழ்ந்திருக்க மாட்டார்கள். விலங்குகள் உண்ணக்கூடிய ஆனால் மனிதர்களுக்கு விஷமாகும் விஷயங்களும் உள்ளன—விலங்குகள் அவற்றை விளைவு இல்லாமல் புசிக்கின்றன. ஆனால் அது மனிதர்களுக்கு அவ்வாறு இல்லை. மனித சரீரத்தின் கொள்கைகளையும் கட்டமைப்பையும் மனிதர்களுக்கு என்ன தேவை என்பதையும் தேவன் நன்கு அறிவார் என்பதால் தேவன் மனிதர்களைச் சிருஷ்டித்தார் என்று சொல்ல வேண்டும். சரீரத்தின் கலவை மற்றும் உள்ளடக்கம், அதன் தேவைகள் மற்றும் அதன் உள் உறுப்புகளின் கிரியை மற்றும் அவை எவ்வாறு பல்வேறு பொருட்களை உள்ளிழுத்து, விலக்கி, வளர்சிதைமாற்றம் செய்கின்றன என்பதை தேவன் அறிந்திருக்கிறார். மனிதர்களோ அறிவதில்லை. சில நேரங்களில், அவர்கள் புத்திசாலித்தனமாக புசிக்கிறார்கள் அல்லது பொறுப்பற்ற சுய பராமரிப்பில் ஈடுபடுகிறார்கள். அவற்றை அதிகமாகப் புசிக்கையில் நிலையான தன்மையை இழக்கச் செய்கின்றன. தேவன் உனக்காக ஆயத்தம் செய்தவற்றைச் சாதாரண முறையில் புசித்து ரசித்தால், உனக்கு உடல்நலப் பிரச்சினைகள் எதுவும் இருக்காது. நீ சில நேரங்களில் மோசமான மனநிலையை அனுபவித்தாலும், இரத்தம் கட்டினாலும், அதனால் எந்தப் பிரச்சனையும் இல்லை. நீ ஒரு குறிப்பிட்ட வகை தாவரத்தை வெறுமனே புசிக்க வேண்டும். அதனால் இரத்தக்கட்டு நீங்கும். இந்த எல்லாவற்றிற்கும் தேவன் ஏற்பாடுகளைச் செய்துள்ளார். எனவே, தேவனுடைய பார்வையில், மனிதகுலம் வேறு எந்த உயிரினங்களுக்கும் மேலாக உள்ளது. தேவன் ஒவ்வொரு வகையான தாவரங்களுக்கும் ஒரு சூழலை ஆயத்தம் செய்தார். அவர் ஒவ்வொரு வகையான விலங்குகளுக்கும் ஆகாரமும் சூழலும் ஆயத்தம் செய்தார். ஆனால் மனிதகுலத்திற்கோ அதன் சுற்றுச்சூழலில் மிகக் கடுமையான எதிர்பார்ப்புகள் உள்ளன. அந்தத் தேவைகளைச் சிறிதும் கவனிக்க முடியாது. அவ்வாறு கவனித்தால், மனிதகுலத்தால் ஒரு சாதாரண வழியில் வளரவும் ஜீவிக்கவும் இனப்பெருக்கம் செய்யவும் முடியாது. தேவன் மட்டுமே அவருடைய இருதயத்தில் இதை நன்கு அறிந்தவர். தேவன் இதைச் செய்தபோது, வேறு எதையும் விட அவர் இதற்கு அதிக முக்கியத்துவம் கொடுத்தார். உன் ஜீவிதத்தில் நீ காணக்கூடிய மற்றும் அனுபவிக்கக்கூடிய சில குறிப்பிடத்தக்க விஷயங்களின் முக்கியத்துவத்தை நீ உணர முடியாமல் போகலாம் அல்லது பிறந்ததிலிருந்தே நீ அனுபவித்ததை நீ பார்த்து ரசிக்கலாம். ஆனால் தேவன் உனக்காக முன்பே அல்லது ரகசியமாக ஏற்கனவே ஏற்பாடுகளைச் செய்துள்ளார். மனிதகுலத்திற்குச் சாதகமற்ற மற்றும் மனித சரீரத்துக்குத் தீங்கு விளைவிக்கும் அனைத்து எதிர்மறைக் கூறுகளையும் தேவன் அகற்றித் தணித்துள்ளார். அது எதைக் காட்டுகிறது? இந்த நேரத்தில் தேவன் மனிதர்களைச் சிருஷ்டித்தபோது மனிதர்களிடம் இருந்த மனநிலையை அது காட்டுகிறதா? அந்த மனநிலை என்னவாக இருந்தது? தேவனுடைய மனநிலை கவனமாகவும் ஆர்வமாகவும் இருந்தது மற்றும் அது எந்த எதிர் வல்லமைகளாலும் அல்லது வெளிப்புற காரணிகளாலும் அல்லது நிபந்தனைகளினாலும் தலையிடப்படவில்லை. இந்த நேரத்தில் மனிதகுலத்தை உருவாக்குவதிலும் ஆளுகை செய்வதிலும் உள்ள தேவனுடைய மனநிலையைக் காணலாம். தேவனுடைய மனநிலை என்னவாக இருக்கிறது? மனிதகுலம் அனுபவிக்கும் ஜீவிதம் மற்றும் ஜீவிதத்துக்கான சூழல் மூலமாகவும், அன்றாட ஆகாரம், பானம் மற்றும் அன்றாட தேவைகள் மூலமாகவும், மனிதனைப் பற்றிய தேவனுடைய பொறுப்புணர்வு மனப்பான்மையையும் அத்துடன் இரட்சிப்பதற்கான அவரது உறுதியையும் இந்த நேரத்தில் மனிதகுலம் காணலாம். மனிதனைச் சிருஷ்டித்ததிலிருந்தே அவர் அவற்றை வைத்திருந்தார். இந்த விஷயங்களில் தேவனுடைய நம்பகத்தன்மை காணப்படுகிறதா? அது அவருடைய அதிசயமா? அவரது புரிந்துகொள்ள முடியாத தன்மையா? அவரது சர்வவல்லமையா? தேவன் தம்முடைய ஞானமுள்ள மற்றும் சர்வ வல்லமையுள்ள வழிகளை மனிதகுலம் அனைத்துக்கும் வழங்குவதற்கும், அவருடைய சிருஷ்டிப்பின் எல்லாவற்றிற்கும் வழங்குவதற்கும் பயன்படுத்துகிறார். இப்போது நான் உங்களிடம் இவ்வளவு சொல்லியிருக்கிறேன், தேவன் எல்லா ஜீவனுக்கும் ஆதாரமாக இருக்கிறார் என்று நீங்கள் சொல்ல முடியுமா? (ஆம்.) அது நிச்சயமாக அப்படித்தான். உங்களுக்கு ஏதேனும் சந்தேகம் இருக்கிறதா? (இல்லை.) எல்லாவற்றிற்குமான தேவனுடைய ஏற்பாடு எல்லா ஜீவிதத்திற்கும் மூலதனமாக அவர் இருக்கிறார் என்பதைக் காட்ட போதுமானதாகும். ஏனென்றால், எல்லாம் இருக்கவும், ஜீவிக்கவும், இனப்பெருக்கம் செய்யவும், தொடரவும் என இவற்றுக்கு உதவிய ஏற்பாட்டின் ஆதாரமே அவர்தான், தேவனைத் தவிர வேறு எந்த ஆதாரமும் இல்லை. எல்லா விஷயங்களுக்கும், மனிதகுலத்தின் அனைத்து தேவைகளுக்கும் தேவன் வழங்குகிறார். அவை ஜனங்களின் மிக அடிப்படையான சுற்றுச்சூழல் தேவைகளாக இருந்தாலும், அவர்களுடைய அன்றாட ஜீவிதத்தின் தேவைகளாக இருந்தாலும், ஜனங்களின் ஆவிகளுக்கு அவர் வழங்கும் சத்தியத்தின் தேவைகளாக இருந்தாலும் தேவன் வழங்குகிறார். ஒவ்வொரு வகையிலும், தேவனுடைய அடையாளமும் அவருடைய அந்தஸ்தும் மனுக்குலத்துக்கு மிகவும் முக்கியமானதாகும்; எல்லாவற்றிற்கும் ஜீவித ஆதாரமாக தேவன் மட்டுமே இருக்கிறார். அதாவது, தேவன் இந்த உலகின் ஆட்சியாளராகவும், எஜமானராகவும், வழங்குபவராகவும் இருக்கிறார். இதனால் இந்த உலகத்தை ஜனங்கள் காணவும் உணரவும் முடிகிறது. மனிதகுலத்தைப் பொறுத்தவரையில், அது தேவனுடைய அடையாளம் அல்லவா? இதில் பொய் எதுவும் இல்லை. ஆகவே, பறவைகள் வானத்தில் பறப்பதை நீ காணும்போது, பறக்கக்கூடிய அனைத்தையும் தேவன் சிருஷ்டித்தார் என்பதை நீ அறிந்து கொள்ள வேண்டும். தண்ணீரில் நீந்தக்கூடிய உயிரினங்கள் உள்ளன மற்றும் அவை தப்பிப்பிழைக்க அவற்றின் சொந்த வழிகள் உள்ளன. மண்ணின் மொட்டில் ஜீவிக்கும் மரங்களும் தாவரங்களும் வசந்த காலத்தில் முளைத்து பழங்களைத் தாங்கி இலையுதிர்காலத்தில் இலைகளைக் கொட்டுகின்றன. குளிர்காலத்தில் அந்தத் தாவரங்கள் குளிர்காலத்தின் வானிலைக்குத் தயாராக ஆயத்தமாகும்போது இலைகள் அனைத்தும் விழுந்துவிடும். அதுவே அவை ஜீவிக்கும் வழியாகும். தேவன் எல்லாவற்றையும் சிருஷ்டித்தார். ஒவ்வொன்றும் வெவ்வேறு வடிவங்களிலும் வெவ்வேறு வழிகளிலும் ஜீவிக்கின்றன. அவற்றின் ஜீவித வல்லமையையும் அவை ஜீவிக்கும் வடிவத்தையும் வெளிப்படுத்த வெவ்வேறு முறைகளைப் பயன்படுத்துகின்றன. விஷயங்கள் எப்படி ஜீவிக்கிறது என்பது முக்கியமல்ல, அவை அனைத்தும் தேவனுடைய ஆட்சியின் கீழ் உள்ளன என்பதே முக்கியமாகும். தேவனுடைய பல்வேறு வகையான ஜீவித நோக்கம் மற்றும் உயிரினங்களை ஆளுவதற்கான நோக்கம் என்னவாக இருக்கிறது? அது மனிதகுலத்தின் பிழைப்புக்காகவா? மனிதகுலத்தின் பிழைப்புக்காக, எல்லா ஜீவித விதிகளையும் அவர் கட்டுப்படுத்துகிறார். தேவனுக்கு மனிதகுலத்தின் ஜீவிதம் எவ்வளவு முக்கியம் என்பதை அது காட்டுகிறது.

பொதுவாக ஜீவிதத்திதற்கும் இனப்பெருக்கம் செய்வதற்குமான மனிதகுலத்தின் திறன் தேவனுக்கு மிக முக்கியமானது ஆகும். ஆகையால், தேவன் தொடர்ந்து மனிதகுலத்திற்கும் அவருடைய சிருஷ்டிப்பின் எல்லாவற்றிற்கும் வழங்குகிறார். அவர் எல்லாவற்றிற்கும் வெவ்வேறு வழிகளில் வழங்குகிறார் மற்றும் எல்லாவற்றின் ஜீவிதத்தையும் பராமரிப்பதன் மூலம், மனிதகுலத்தைத் தொடர்ந்து முன்னேறவும், மனிதகுலத்தின் இயல்பான ஜீவிதத்தைப் பேணவும் அவர் மனிதகுலத்திற்கு உதவுகிறார். இன்றைய நமது கலந்துரையாடலின் இரண்டு அம்சங்கள் இவை. இந்த இரண்டு அம்சங்கள் என்னவாக இருக்கிறது? (மேலோட்டமான கண்ணோட்டத்தில் சொன்னால், மனிதன் ஜீவிக்கும் சூழலை தேவன் படைத்தார். அதுவே முதல் அம்சம் ஆகும். மனிதகுலத்திற்குத் தேவையான மற்றும் பார்க்கக்கூடிய மற்றும் தொடக்கூடிய பொருள் விஷயங்களையும் தேவன் ஆயத்தம் செய்தார்.) இந்த இரண்டு அம்சங்களின் மூலமும் நமது முக்கிய தலைப்பை நாம் கலந்துரையாடியுள்ளோம். நமது முக்கிய தலைப்பு என்னவாக இருக்கிறது? (தேவன் எல்லா ஜீவனுக்கும் ஆதாரமாக இருக்கிறார்.) இந்தத் தலைப்பில் எனது கலந்துரையாடல் ஏன் அத்தகைய உள்ளடக்கங்களைக் கொண்டிருந்தது என்பதைப் பற்றி இப்போது உங்களுக்குக் கொஞ்சம் புரிதல் வந்திருக்க வேண்டும். முக்கிய தலைப்புடன் தொடர்பில்லாத ஏதாவது விவாதம் நடந்ததா? எதுவுமில்லை! ஒருவேளை, இவற்றைக் கேட்டபின், உங்களில் சிலர் சில புரிதல்களைப் பெற்றிருப்பீர்கள். இப்போது இந்த வார்த்தைகளுக்கு அர்த்தம் இருக்கிறது என்றும் அவை மிக முக்கியமானவை என்றும் உணர்கிறீர்கள். ஆனால் மற்றவர்களுக்கு சில நேரடி புரிதல் மட்டுமே இருக்கக்கூடும். இந்த வார்த்தைகள் தங்களுக்குள் முக்கியத்துவம் பெறவில்லை என்றும் தங்களுக்கு முக்கியமில்லை என்றும் உணரலாம். தற்போதைய தருணத்தில் இதை நீங்கள் எவ்வாறு புரிந்துகொள்கிறீர்கள் என்பதைப் பொருட்படுத்தாமல், உங்கள் அனுபவம் ஒரு குறிப்பிட்ட நாளுக்கு வந்துவிட்டால், உங்கள் புரிதல் ஒரு குறிப்பிட்ட புள்ளியை அடையும் போது, அதாவது, தேவனுடைய கிரியைகள் மற்றும் தேவனைப் பற்றிய உங்கள் அறிவு ஒரு குறிப்பிட்ட நிலையை அடையும் போது, நீங்கள் தேவனுடைய கிரியைகளுக்கு ஆழ்ந்த மற்றும் உண்மையான சாட்சியை வழங்க உங்கள் சொந்த நடைமுறைக்குரிய வார்த்தைகளைப் பயன்படுத்துவீர்கள்.

உங்கள் தற்போதைய புரிதல் இன்னும் மேலோட்டமானது மற்றும் எளிமையானது என்று நான் நினைக்கிறேன். ஆனால், என் கலந்துரையாடலின் இந்த இரண்டு அம்சங்களையும் கேட்டபின், மனிதகுலத்திற்கு தேவன் என்ன வழிமுறைகளை வழங்குகிறார் அல்லது மனிதகுலத்திற்கு தேவன் என்னென்ன விஷயங்களை வழங்குகிறார் என்பதை நீங்கள் குறைந்தபட்சம் அடையாளம் காண முடிகிறதா? உங்களிடம் ஒரு அடிப்படைக் கருத்து மற்றும் அடிப்படைப் புரிதல் இருக்கிறதா? (ஆம்.) ஆனால், நான் பேசிய இந்த இரண்டு அம்சங்களும் வேதாகமத்துடன் தொடர்புடையதா? அவை ராஜ்யத்தின் யுகத்தில் தேவனுடைய நியாயத்தீர்ப்பு மற்றும் சிட்சையுடன் தொடர்புடையவையா? (இல்லை.) நான் ஏன் அவற்றைப் பற்றிக் கலந்துரையாடல் செய்தேன்? தேவனை அறிய ஜனங்கள் அவற்றைப் புரிந்து கொள்ள வேண்டும் என்பதாலா? (ஆம்.) இவற்றை அறிந்து கொள்வது மிகவும் அவசியமாகும். அவற்றைப் புரிந்துகொள்வதும் மிகவும் அவசியமாகும். நீங்கள் தேவனை முழுவதுமாக புரிந்துகொள்ள முற்படுகையில், உங்களை வேதாகமத்துக்கு மட்டும் மட்டுப்படுத்தாதீர்கள். தேவனுடைய நியாயத்தீர்ப்புக்கும் மனிதனுடைய சிட்சைக்கும் மட்டும் உங்களை மட்டுப்படுத்தாதீர்கள். இதைச் சொல்வதில் எனது நோக்கம் என்னவாக இருக்கிறது? தேவன் தாம் தெரிந்துகொண்ட ஜனங்களின் தேவன் மட்டுமல்ல என்பதை ஜனங்களுக்கு தெரியப்படுத்துவதாகும். நீ தற்போது தேவனைப் பின்பற்றுகிறாய், அவர் உன் தேவன். ஆனால் அவரைப் பின்பற்றாதவர்களின் தேவனாக அவர் இருக்கிறாரா? அவரைப் பின்பற்றாத எல்லா ஜனங்களுக்கும் தேவன் தேவனா? தேவன் எல்லாவற்றிற்கும் தேவனா? (ஆம்.) அப்படியானால், தேவனுடைய கிரியையும் கிரியைகளும் அவரைப் பின்பற்றுபவர்களுக்கு மட்டுமே மட்டுப்படுத்தப்பட்டதா? (இல்லை.) அவருடைய கிரியை மற்றும் கிரியைகளின் நோக்கம் என்னவாக இருக்கிறது? மிகச்சிறிய மட்டத்தில் சொன்னால், அவருடைய கிரியை மற்றும் கிரியைகளின் நோக்கம் மனிதகுலம் மற்றும் சிருஷ்டிப்பின் அனைத்து விஷயங்களையும் உள்ளடக்கியது. மிக உயர்ந்த மட்டத்தில் அது முழு பிரபஞ்சத்தையும் உள்ளடக்கியது. அதை ஜனங்கள் பார்க்க முடியாது. ஆகவே, தேவன் தம்முடைய கிரியையைச் செய்கிறார், எல்லா மனிதர்களிடையேயும் அவருடைய கிரியைகளைச் செய்கிறார் என்று நாம் கூறலாம். ஜனங்கள் தேவனை முழுவதுமாக அறிந்துகொள்ள அனுமதிக்க அது போதுமானதாகும். நீ தேவனை அறிய விரும்பினால், அவரை உண்மையாக அறிந்து கொள்ள, அவரை உண்மையாகப் புரிந்து கொள்ள விரும்பினால், தேவனுடைய கிரியையின் மூன்று நிலைகளுக்கு மட்டும் அல்லது கடந்த காலத்தில் உனக்கு அவர் செய்த கிரியைகளின் கதைகளுக்கு மட்டும் உன்னைக் கட்டுப்படுத்த வேண்டாம். அந்த வகையில் நீ அவரை அறிய முயற்சித்தால், நீ தேவனுக்கு வரம்புகளை வைக்கிறாய், அவரைக் கட்டுப்படுத்துகிறாய். நீ தேவனை மிகச் சிறியதாக பார்க்கிறாய். அவ்வாறு செய்வது ஜனங்களை எவ்வாறு பாதிக்கும்? தேவனுடைய அதிசயத்தையும் மேலாதிக்கத்தையும், அவருடைய வல்லமை, சர்வ வல்லமை மற்றும் அவருடைய அதிகாரத்தின் நோக்கம் ஆகியவற்றையும் நீ ஒருபோதும் அறிய முடியாது. அத்தகைய புரிதல் தேவன் எல்லாவற்றிற்கும் அதிபதி என்ற உண்மையை ஏற்றுக்கொள்வதற்கான உன் திறனிலும், தேவனுடைய உண்மையான அடையாளம் மற்றும் அந்தஸ்தைப் பற்றிய உன் அறிவிலும் தாக்கத்தை ஏற்படுத்தும். வேறு வார்த்தைகளில் கூறுவதானால், தேவனைப் பற்றிய உன் புரிதல் வரம்பில் குறைவாக இருந்தால், நீ பெறக்கூடியதும் குறைவாகவே இருக்கும். இதனால்தான் நீ உன் நோக்கத்தை விரிவுபடுத்தி உன் எல்லைகளை விரிவுபடுத்த வேண்டும். தேவனுடைய கிரியையின் நோக்கம், அவருடைய மேலாண்மை, அவருடைய ஆட்சி மற்றும் அவர் ஆளுகை செய்யும் எல்லாவற்றையும், அவர் ஆட்சி செய்யும் எல்லாவற்றையும் என இவை அனைத்தையும் நீ புரிந்து கொள்ள வேண்டும். இந்த விஷயங்களில் தான் நீ தேவனுடைய கிரியைகளைப் புரிந்து கொள்ள வேண்டும். அத்தகைய புரிதலுடன், தேவன் அவர்களுக்குள் எல்லாவற்றையும் ஆட்சி செய்கிறார், ஆளுகை செய்கிறார், எல்லாவற்றிற்கும் வழங்குகிறார் என்பதை நீ அறியாமலேயே உணருவாய் என்பதையும் நீ எல்லாவற்றிலும் ஓர் அங்கமாகவும் உறுப்பினராகவும் இருப்பாய் என்பதையும் நீ உண்மையிலேயே உணருவாய். தேவன் எல்லாவற்றிற்கும் வழங்குவதால், நீ தேவனுடைய ஆட்சியையும் ஏற்பாட்டையும் ஏற்றுக்கொள்கிறாய். அது யாரும் மறுக்க முடியாத உண்மையாகும். தேவனுடைய ஆட்சியின் கீழ் எல்லாம் தங்கள் சொந்த கட்டளைகளுக்கு உட்பட்டவையாகும். தேவனுடைய ஆட்சியின் கீழ், எல்லாவற்றிற்கும் ஜீவிதத்திற்கான சொந்த விதிகள் உள்ளன. மனிதகுலத்தின் தலைவிதியும் தேவைகளும் தேவனுடைய ஆட்சி மற்றும் ஏற்பாடுகளுடன் பிணைக்கப்பட்டுள்ளன. அதனால்தான், தேவனுடைய ஆதிக்கம் மற்றும் ஆட்சியின் கீழ், மனிதகுலமும் எல்லாமும் ஒன்றோடொன்று இணைந்துள்ளன. அவை ஒன்றையொன்று சார்ந்திருக்கின்றன, பின்னிப்பிணைந்துள்ளன. எல்லாவற்றையும் தேவன் உருவாக்கியதன் நோக்கமும் மதிப்பும் இதுதான்.

பிப்ரவரி 2, 2014