முதலில், ஒரு பாமாலையைப் பாடுவோம்: ராஜ்ய கீதம்: ராஜ்ய கீதம் (I): ராஜ்யம் உலகத்தின் மீது இறங்கியிருக்கிறது.

பக்கவாத்தியம்: திரளான ஜனங்கள் என்னை உற்சாகப்படுத்துகிறார்கள், திரளான ஜனங்கள் என்னைப் போற்றுகிறார்கள்; சகல வாய்களும் ஒரே மெய்யான தேவன் என்று அழைக்கிறார்கள், ராஜ்யமானது மனுஷரின் உலகில் இறங்குகிறது.

1  திரளான ஜனங்கள் என்னை உற்சாகப்படுத்துகிறார்கள், திரளான ஜனங்கள் என்னைப் போற்றுகிறார்கள்; சகல வாய்களும் ஒரே மெய்யான தேவன் என்று அழைக்கிறார்கள், சகல ஜனங்களும் என் கிரியைகளைக் காணக் கண்களை உயர்த்துகிறார்கள். ராஜ்யமானது மனுஷரின் உலகில் இறங்குகிறது, என்னவர் பணக்காரராகவும், ஏராளமானவற்றைக் கொண்டவராகவும் இருக்கிறார். இதைப் பார்த்து யார்தான் மகிழ்ச்சியடைய மாட்டார்கள்? மகிழ்ச்சியின் காரணமாக யார்தான் நடனமாட மாட்டார்கள்? ஓ, சீயோனே! என்னைக் கொண்டாட உன் வெற்றிக் கொடியை உயர்த்து! என் பரிசுத்த நாமத்தைப் பரப்ப உன் ஜெயங்கொண்ட வெற்றிப் பாடலைப் பாடு!

2  பூமியின் முனைகள் வரை இருக்கும் சகல சிருஷ்டிப்புகளே! நீங்கள் உங்களை எனக்கு ஒப்புக்கொடுக்க உங்களை நீங்களே சுத்திகரித்துக் கொள்ளுங்கள்! வானத்தின் நட்சத்திரக் கூட்டங்களே! என் வல்லமைமிக்க சக்தியை வானத்தில் காட்ட உங்கள் இடங்களுக்கு விரைந்து செல்லுங்கள்! பூமியில் தங்கள் எல்லையற்ற அன்பையும் பயபக்தியையும் பாடலாக ஊற்றும் ஜனங்களின் குரல்களுக்கு நான் செவிசாய்க்கிறேன்! இந்த நாளில், எல்லா சிருஷ்டிப்புகளும் ஜீவனுக்குத் திரும்பும்போது, நான் மனுஷரின் உலகத்திற்கு வருகிறேன். இந்த தருணத்தில், இதே சந்தர்ப்பத்தில், பூக்கள் அனைத்தும் கட்டுக்கடங்காமல் பூக்கின்றன, சகல பறவைகளும் ஒரே குரலில் பாடுகின்றன, சகலமும் மகிழ்ச்சியுடன் துள்ளுகின்றன! ராஜ்யத்தின் வணக்கத்தின் சத்தத்தில், சாத்தானின் ராஜ்யம் கவிழ்ந்துபோகிறது, மீண்டும் ஒருபோதும் எழாதபடிக்கு ராஜ்ய கீதத்தின் இடி முழக்கத்தால் அழிக்கப்படுகிறது!

3  பூமியில் யார் எழுந்து எதிர்க்கத் துணிகிறார்கள்? நான் பூமிக்கு இறங்கும்போது, நான் நெருப்பைக் கொண்டுவருகிறேன், கோபத்தைக் கொண்டுவருகிறேன், எல்லா வகையான பேரழிவுகளையும் கொண்டு வருகிறேன். பூமிக்குரிய ராஜ்யங்கள் இப்போது என் ராஜ்யம்! வானத்தின் மேலே, மேகங்கள் கவிழ்ந்து நீர்த்திரை ஆகின்றன; வானத்தின் கீழ், ஏரிகளும் ஆறுகளும் துள்ளியெழுந்து மகிழ்ச்சியுடன் ஒரு கலவையான இன்னிசையை வெளிப்படுத்துகின்றன. ஓய்வெடுக்கும் மிருகங்கள் அவற்றின் குகைகளிலிருந்து வெளிப்படுகின்றன, சகல ஜனங்களும் என்னால் தங்கள் நித்திரையிலிருந்து எழுப்பப்படுகிறார்கள். பன்முக ஜனங்கள் எதிர்பார்த்த நாள் ஒருவழியாக வந்துவிட்டது! அவர்கள் மிக அழகான பாடல்களை எனக்கு ஏறெடுக்கிறார்கள்!

ஆட்டுக்குட்டியானவரைப் பின்தொடர்ந்து புதிய பாடல்களைப் பாடுங்கள் என்பதிலிருந்து

ஒவ்வொரு முறையும் இந்தப் பாடலைப் பாடும்போது நீங்கள் என்ன நினைக்கிறீர்கள்? (நாங்கள் மிகவும் உற்சாகமாகவும், எழுச்சியூட்டுவதாகவும் உணர்கிறோம். ராஜ்யத்தின் அழகு எவ்வளவு மகிமை வாய்ந்தது என்றும், மனிதகுலமும் தேவனும் என்றென்றும் ஒன்றாக இருப்பதைப் பற்றியும் நாங்கள் சிந்திக்கிறோம்.) தேவனுடன் ஒன்றாக இருக்க மனிதர்கள் கடைப்பிடிக்க வேண்டிய நிலையைப் பற்றி யாரேனும் சிந்தித்திருக்கிறார்களா? ஜனங்கள் தேவனோடு சேர்ந்து ஜீவிக்கும், ராஜ்யத்தில் காணப்படும் மகிமையான ஜீவிதத்தை உங்கள் கற்பனைகளில் எவ்வாறு அனுபவிக்க வேண்டும்? (அவர்களின் மனநிலையை மாற்ற வேண்டும்.) அவர்களின் மனநிலையை மாற்ற வேண்டும். ஆனால் எந்த அளவில் மாற்ற வேண்டும்? அவர்களின் மனநிலை மாற்றப்பட்ட பிறகு அவர்கள் எப்படி இருப்பார்கள்? (அவர்கள் பரிசுத்தமாகிவிடுவார்கள்.) பரிசுத்தத்திற்கான அளவுகோல் என்னவாக இருக்கிறது? (ஒருவரின் எண்ணங்களும் கருத்துக்களும் கிறிஸ்துவுடன் ஒத்துப்போக வேண்டும்.) அத்தகைய பொருந்தக்கூடிய தன்மை எவ்வாறு வெளிப்படுகிறது? (ஒருவர் தேவனை எதிர்க்கவோ அவருக்குத் துரோகம் செய்யவோ முடியாது. அவருக்கு முற்றிலுமாக கீழ்ப்படிய முடியும், மேலும் ஒருவர் தன் இருதயத்தில் பயபக்தியுடன் காணப்படுகிறார்.) உங்களது சில பதில்கள் சரியான பாதையில் உள்ளன. நீங்கள் அனைவரும் உங்கள் இருதயங்களைத் திறந்து, நீங்கள் சொல்ல விரும்பும் விஷயங்களுக்குக் குரல் கொடுங்கள். (ராஜ்யத்தில் தேவனோடு வாழும் ஜனங்கள் சத்தியத்தைப் பின்தொடர்வதன் மூலமும், எந்தவொரு மனிதனாலோ, நிகழ்வாலோ, பொருளாலோ தடுத்து நிறுத்தப்படாமல் விசுவாசத்துடன் தங்கள் கடமைகளைச் செய்ய முடிய வேண்டும். இருளின் ஆதிக்கத்திலிருந்து விலகி, அவர்கள் தங்கள் இருதயங்களை தேவனிடம் இணைத்து, தேவனுக்குப் பயந்து, தீமையைத் தவிர்க்க முடியும்.) (விஷயங்களைப் பற்றிய நமது பார்வை தேவனோடு இணைந்திருக்கலாம் மற்றும் இருளின் ஆதிக்கத்திலிருந்து நாம் விலகியும் செல்லலாம். குறைந்த பட்சம், நாம் இனி சாத்தானால் சுரண்டப்படாத இடத்திற்குச் செல்லலாம். எந்தவொரு சீர்கேடான மனநிலையையும் தூக்கி எறிந்துவிட்டு, தேவனுக்குக் கீழ்ப்படியலாம். ஜனங்கள் இருளின் ஆதிக்கத்திலிருந்து விடுவிக்கப்படுவது அவசியம் என்று நாம் நம்புகிறோம். இருளின் ஆதிக்கத்திலிருந்து விடுபட்டு, சாத்தானின் கட்டுகளில் இருந்து தப்பிக்க முடியாதவர்கள் தேவனுடைய இரட்சிப்பைப் பெற்றிருக்க மாட்டார்கள்.) (தேவனால் பூரணப்படுத்தப்படுவதற்கான தரத்தைப் பூர்த்தி செய்ய, ஜனங்கள் அவருடன் ஒரே இருதயத்துடனும் ஒரே மனதுடனும் இருக்க வேண்டும். இனி அவரை எதிர்க்கக் கூடாது. அவர்களால் தங்களை அறிந்துகொள்ளவும், சத்தியத்தை நடைமுறைக்குக் கொண்டுவரவும், தேவனைப் புரிந்துகொள்ளவும், தேவனை நேசிக்கவும், தேவனோடு பழகவும் முடிய வேண்டும். இதுவே அவசியமானதாகும்.)

ஜனங்களுடைய முடிவுகள் அவர்களுடைய இருதயங்களில் எவ்வளவு கனமானதாக உள்ளன

நீங்கள் கடைப்பிடிக்க வேண்டிய வழி குறித்து உங்களுக்கு சில எண்ணங்கள் இருப்பதாகத் தோன்றுகிறது மற்றும் அதைப் பற்றிய சில புரிதல்களையோ அல்லது அதற்கான அறிவுத்திறனையோ நீங்கள் வளர்த்துக் கொண்டுள்ளீர்கள். இருப்பினும், நீங்கள் கூறிய எல்லா வார்த்தைகளும் வெறுமையாக அல்லது உண்மையாக மாறினாலும், அது உங்கள் அன்றாட நடைமுறையில் உங்கள் கவனத்தைப் பொறுத்ததாகும். பல ஆண்டுகளாகக் கோட்பாடு மற்றும் சத்தியத்தின் உண்மையான உள்ளடக்கம் ஆகியவற்றின் அடிப்படையில் நீங்கள் அனைவரும் சத்தியத்தின் ஒவ்வொரு அம்சத்திலிருந்தும் சில பலன்களை அறுவடை செய்துள்ளீர்கள். இப்போதெல்லாம் ஜனங்கள் சத்தியத்திற்காகப் பாடுபடுவதற்கு அதிக முக்கியத்துவம் கொடுக்கிறார்கள் என்பதை இது நிரூபிக்கிறது. இதன் விளைவாக, சத்தியத்தின் ஒவ்வொரு அம்சமும் காரியமும் சிலரின் இருதயங்களில் நிச்சயமாகவே வேரூன்றியுள்ளன. இருப்பினும், நான் மிகவும் அஞ்சுவது என்னவாக இருக்கிறது? சத்தியத்தின் இந்தப் பாடங்களும் இந்தக் கோட்பாடுகளும் உங்கள் இருதயங்களில் வேரூன்றியிருந்தாலும், அவற்றின் உண்மையான உள்ளடக்கத்திற்கு அங்கு சிறிது சாராம்சமும் இல்லை. நீங்கள் பிரச்சனைகளை எதிர்கொண்டு சோதனைகள் மற்றும் தேர்வுகளை எதிர்கொள்ளும்போது, இந்த சத்தியங்களின் உண்மை உங்களுக்கு நடைமுறையில் எவ்வளவு பயனுள்ளதாக இருக்கும்? உங்கள் சிரமங்களைத் தாண்டி, உங்கள் சோதனைகளிலிருந்து வெளிவர, தேவனுடைய சித்தத்தை நிறைவேற்ற அது உங்களுக்கு உதவ முடியுமா? உங்கள் சோதனைகளுக்கு மத்தியில் நீங்கள் உறுதியாக நின்று தேவனுக்கு சாட்சி அளிப்பீர்களா? இந்த விஷயங்கள் குறித்து நீங்கள் எப்போதாவது கவலைப்பட்டிருக்கிறீர்களா? நான் உங்களிடம் கேட்கிறேன்: உங்கள் இருதயங்களிலும், உங்கள் அன்றாட எண்ணங்களிலும் சிந்தனைகளிலும், உங்களுக்கு மிகவும் முக்கியமானது எது? இதைப் பற்றி நீங்கள் எப்போதாவது ஒரு முடிவுக்கு வந்திருக்கிறீர்களா? உங்களுக்கு எது மிக முக்கியமானது என்று நீங்கள் நம்புகிறீர்கள்? சிலர், “நிச்சயமாக அது, சத்தியத்தை நடைமுறைக்குக் கொண்டுவருவது,” என்று கூறுகிறார்கள். மற்றவர்கள் “நிச்சயமாக அது, ஒவ்வொரு நாளும் தேவனுடைய வார்த்தைகளை வாசிப்பது,” என்று கூறுகிறார்கள். சிலர், “தேவனுக்கு முன்பாக வந்து ஒவ்வொரு நாளும் அவரிடம் ஜெபம் செய்து கொண்டிருப்பது,” என்று கூறுகிறார்கள். பின்னர், “நிச்சயமாக, ஒவ்வொரு நாளும் என் கடமையைச் சரியாகச் செய்து வருவது,” என்று சொல்பவர்களும் இருக்கிறார்கள். தேவனை எவ்வாறு திருப்திப்படுத்துவது, எல்லாவற்றிலும் அவருக்கு எவ்வாறு கீழ்ப்படிவது, அவருடைய சித்தத்திற்கு இணங்க எவ்வாறு செயல்படுவது என்பது பற்றி மட்டுமே அவர்கள் எப்போதும் சிந்திப்பதாகக் கூறும் சிலர் கூட உள்ளனர். அது சரியானதாகுமா? இவை மட்டும்தானா? உதாரணமாக, சிலர், “நான் தேவனுக்குக் கீழ்ப்படிய வேண்டும் என்று விரும்புகிறேன். ஆனால் நான் ஒரு பிரச்சனையை எதிர்கொள்ளும்போதெல்லாம் என்னால் அது முடியவில்லை” என்று கூறுகிறார்கள். மற்றவர்கள், “நான் தேவனைத் திருப்திப்படுத்த மட்டுமே விரும்புகிறேன். ஒரு முறை மட்டும் அவரை திருப்திப்படுத்த முடிந்தாலும் அது நன்றாக இருக்கும். ஆனால் என்னால் அவரை ஒருபோதும் திருப்திப்படுத்த முடியவில்லை” என்று கூறுகிறார்கள். சிலர், “நான் தேவனுக்குக் கீழ்ப்படிய விரும்புகிறேன். சோதனையின் போது, எந்தவொரு புகார்களும் எதிர்பார்ப்புகளும் இன்றி, அவருடைய திட்டங்களுக்கு, அவருடைய ராஜரீகம் மற்றும் ஏற்பாடுகளுக்கு மட்டுமே நான் கீழ்ப்படிய விரும்புகிறேன். எனினும், ஒவ்வொரு முறையும் நான் கீழ்ப்படியத் தவறுகிறேன்,” என்று கூறுகிறார்கள். இன்னும் சிலர், “நான் தீர்மானங்களை எதிர்கொள்ளும்போது, சத்தியத்தை நடைமுறைக்குக் கொண்டுவருவதை என்னால் ஒருபோதும் தேர்வு செய்ய முடியவில்லை. நான் எப்போதும் மாம்சத்தைத் திருப்திப்படுத்த விரும்புகிறேன். எனது சொந்த, சுயநல ஆசைகளை நிறைவேற்ற விரும்புகிறேன்” என்று கூறுகிறார்கள். இதற்குக் காரணம் என்னவாக இருக்கிறது? தேவனுடைய சோதனை வருவதற்கு முன்பு, ஏற்கனவே பலமுறை உங்களிடமே நீங்கள் சவால் செய்திருக்கிறீர்களா, மீண்டும் மீண்டும் உங்களை நீங்களே சோதித்திருக்கிறீர்களா? நீங்கள் உண்மையிலேயே தேவனுக்குக் கீழ்ப்படிந்து, உங்களால் அவரை உண்மையிலேயே திருப்திப்படுத்த முடியுமா, நீங்கள் அவரைக் காட்டிக் கொடுக்க மாட்டீர்கள் என்று உங்களால் உத்தரவாதம் அளிக்க முடியுமா என்பதைப் பாருங்கள். எந்தவொரு தனிப்பட்ட தெரிவுகளையும் மேற்கொள்ளாமல், உங்களைத் திருப்திப்படுத்துவதிலிருந்தும், உங்கள் சுயநல ஆசைகளை நிறைவேற்றுவதிலிருந்தும் விலகி நீங்கள் தேவனை மட்டுமே திருப்திப்படுத்த முடியுமா என்பதைப் பாருங்கள். இதை யாரேனும் செய்கிறார்களா? உண்மையில், உங்கள் கண்களுக்கு முன்பாக ஒரே ஓர் உண்மை மட்டுமே வைக்கப்பட்டுள்ளது. அதில்தான் நீங்கள் ஒவ்வொருவரும் மிகவும் ஆர்வமாக உள்ளீர்கள். அதுவே நீங்கள் அதிகம் தெரிந்துகொள்ள விரும்புவதாகும். அது அனைவரின் முடிவு மற்றும் இலக்கு பற்றிய விஷயமாகும். நீங்கள் அதை உணராமல் இருக்கலாம். ஆனால் இது யாரும் மறுக்க முடியாத ஒன்றாகும். ஜனங்களுடைய முடிவுகள் குறித்த சத்தியம், மனிதகுலத்திற்கு தேவன் அளித்த வாக்குத்தத்தம் மற்றும் எத்தகைய இலக்கை தேவன் கொண்டு வர விரும்புகிறார் என்று வரும்போது, இந்த விஷயங்களில் தேவனுடைய வார்த்தைகளை ஏற்கனவே பலமுறை படித்த சிலர் இருக்கிறார்கள் என்பது எனக்குத் தெரியும். பின்னர் மீண்டும் மீண்டும் பதிலைத் தேடுவோரும் அதை மனதில் பதியவைப்பவர்களும் இருக்கிறார்கள். ஆனாலும், அவர்கள் எந்த முடிவுக்கும் வருவதில்லை அல்லது சில தெளிவற்ற முடிவுக்கு வருகிறார்கள். இறுதியில், எந்த மாதிரியான முடிவு அவர்களுக்குக் காத்திருக்கிறது என்பது குறித்து அவர்கள் நிச்சயமற்றவர்களாக இருக்கிறார்கள். தங்கள் கடமைகளைச் செய்யும்போது, பெரும்பாலான ஜனங்கள் பின்வரும் கேள்விகளுக்கான உறுதியான பதில்களை அறிய விரும்புகிறார்கள்: “எனது முடிவு என்னவாக இருக்கும்? இந்தப் பாதையில் அதன் இறுதி வரை நடக்க முடியுமா? மனிதகுலத்தின் மீதான தேவனுடைய மனநிலை என்னவாக இருக்கிறது?” சிலர் இவ்வாறு கவலைப்படுகிறார்கள்: “கடந்த காலத்தில், நான் சில விஷயங்களைச் செய்திருக்கிறேன். சில விஷயங்களைச் சொல்லியிருக்கிறேன். நான் தேவனுக்குக் கீழ்ப்படியாமல் இருந்திருக்கிறேன். தேவனைக் காட்டிக் கொடுத்த செயல்களை நான் செய்திருக்கிறேன். சில சந்தர்ப்பங்களில், நான் தேவனைத் திருப்திப்படுத்தத் தவறிவிட்டேன். அவருடைய உணர்வுகளைப் புண்படுத்தினேன். நான் அவரை ஏமாற்றி, அவரை வெறுத்திருக்கிறேன். என்னையும் வெறுத்திருக்கிறேன். ஆகையால், என் முடிவு என்னவென்று தெரியவில்லை.” பெரும்பாலான ஜனங்கள் தங்கள் சொந்த முடிவைப் பற்றி கவலைப்படுகிறார்கள் என்று சொல்வது நியாயமானதாகும். “நான் உயிர் பிழைத்தவனாக இருப்பேன் என்று நூறு சதவிகித உறுதியுடன் உணர்கிறேன், தேவனுடைய சித்தத்தை என்னால் நிறைவேற்ற முடியும் என்பதில் எனக்கு நூறு சதவீதம் உறுதி உள்ளது, நான் தேவனுடைய இருதயத்துடன் இணைந்த ஒரு மனிதன், தேவன் புகழும் ஒருவன் நான்,” என்று எவரும் சொல்லத் துணிவதில்லை. தேவனுடைய வழியைப் பின்பற்றுவது மிகவும் கடினம் என்றும், சத்தியத்தை நடைமுறைக்குக் கொண்டுவருவது என்பது அனைவருக்கும் கடினமான காரியம் என்றும் சிலர் நினைக்கிறார்கள். இதன் விளைவாக, அத்தகைய ஜனங்கள் தாங்கள் உதவிக்கு அப்பாற்பட்டவர்கள் என்று உறுதியாக நம்புகிறார்கள். இதனால் ஒரு நல்ல முடிவை அடைவது குறித்த நம்பிக்கையை உயர்த்த அவர்கள் துணிவதில்லை. இல்லையென்றால், ஒருவேளை, அவர்கள் தேவனுடைய சித்தத்தை நிறைவேற்ற முடியாது, எனவே உயிர்பிழைக்க முடியாது என்றும் நம்புகிறார்கள். இதன் காரணமாக, தங்களுக்கு எந்த முடிவும் இல்லை என்றும் நல்ல இலக்கை அடைய முடியாது என்றும் கூறுகின்றனர். ஜனங்கள் எப்படிச் சரியாக நினைக்கிறார்கள் என்பதைப் பொருட்படுத்தாமல், அவர்கள் அனைவரும் தங்கள் முடிவுகளைப் பற்றி பல முறை நினைத்துப் பார்த்திருக்கிறார்கள். தேவன் தமது கிரியையை முடித்தவுடன் அவர்களுடைய எதிர்காலம் மற்றும் அவர்கள் எதைப் பெறுவார்கள் என்ற கேள்விகளின் அடிப்படையில், அவர்கள் தொடர்ந்து கணக்கிட்டுத் திட்டமிடுகிறார்கள். சிலர் இருமடங்கு விலைக்கிரயத்தைச் செலுத்துகிறார்கள். சிலர் தங்கள் குடும்பங்களையும் வேலைகளையும் கைவிடுகிறார்கள். சிலர் தங்கள் திருமணங்களைக் கைவிடுகிறார்கள். சிலர் தேவனின் பொருட்டுத் தங்களைச் செலவழிக்கப் பதவியைத் துறக்கிறார்கள். சிலர் தங்கள் கடமைகளை நிறைவேற்ற தங்கள் வீடுகளை விட்டு வெளியேறுகிறார்கள். சிலர் கஷ்டங்களைத் தேர்வு செய்கிறார்கள் மற்றும் மிகவும் கசப்பான மற்றும் சோர்வுற்ற கிரியைகளை மேற்கொள்ளத் தொடங்குகிறார்கள். சிலர் தங்கள் செல்வத்தை அர்ப்பணிக்கவும், தங்களுடையவை அனைத்தையும் அர்ப்பணிக்கவும் முடிவு செய்கிறார்கள். இன்னும் சிலர் சத்தியத்தைத் தொடரவும் தேவனை அறியவும் முயற்சி செய்கிறார்கள். நீங்கள் எவ்வாறு கடைப்பிடிக்கத் தேர்வு செய்தாலும், நீங்கள் நடைமுறையில் கடைப்பிடிக்கும் முறை முக்கியமானதா இல்லையா? (இல்லை, அது முக்கியமானது இல்லை.) இந்த “முக்கியத்துவமற்றதை” நாம் எவ்வாறு விளக்குகிறோம்? நடைமுறையின் முறை முக்கியமல்ல என்றால், அது வேறு என்ன? (வெளிப்புற நன்நடத்தை சத்தியத்தைக் கடைப்பிடிப்பதற்கான பிரதிநிதி அல்ல.) (ஒவ்வொரு மனிதனுடைய எண்ணங்களும் முக்கியமானதல்ல. சத்தியத்தைக் கடைப்பிடிக்கிறோமா இல்லையா என்பதும், நாம் தேவனை நேசிக்கிறோமா இல்லையா என்பதும் இங்கு முக்கியமானதாகும்.) (அந்திக்கிறிஸ்துக்கள் மற்றும் தவறான தலைவர்களின் வீழ்ச்சியானது வெளிப்புற நடத்தை மிக முக்கியமான விஷயம் அல்ல என்பதைப் புரிந்துகொள்ள நமக்கு உதவுகிறது. மேலோட்டமாகப் பார்க்கையில், அவர்கள் அதிகம் கைவிட்டுவிட்டதாகவும், விலைக்கிரயத்தைச் செலுத்தத் தயாராக இருப்பதாகவும் தெரிகிறது. ஆனால் கவனமிக்க ஆய்வின் அடிப்படையில், அவர்கள் வெறுமனே தேவனை வணங்காமல், எல்லா வகையிலும் அவரை எதிர்க்கிறார்கள் என்பதைக் காணலாம். முக்கியமான தருணங்களில், அவர்கள் எப்போதும் சாத்தானுடன் பக்கபலமாக இருக்கிறார்கள், தேவனுடைய கிரியையில் தலையிடுகிறார்கள். ஆகவே, நேரம் வரும்போது நாம் எந்தப் பக்கத்தில் நிற்கிறோம், விஷயங்களைப் பற்றிய நமது கண்ணோட்டங்கள் என்னவாக இருக்கின்றன என்பதே இங்குள்ள முக்கியக் கருத்தாகிறது.) நீங்கள் அனைவரும் நன்றாகப் பேசுகிறீர்கள். சத்தியத்தை, தேவனுடைய நோக்கங்களை மற்றும் மனிதகுலத்திடம் தேவன் கோருவதைக் கடைப்பிடிப்பது என்று வரும்போது, ஓர் அடிப்படை புரிதலும், ஜீவிப்பதற்கான ஒரு தரமும் உங்களுக்கு ஏற்கனவே இருப்பதாகத் தெரிகிறது. நீங்கள் இப்படிப் பேச முடிகிறது என்பது பெரிய தாக்கம் கொண்டுள்ளது. நீங்கள் சொல்வதில் சில காரியங்கள் மிகவும் துல்லியமானவை அல்ல என்றாலும், நீங்கள் ஏற்கனவே சத்தியத்தைப் பற்றிய சரியான விளக்கத்தைக் கொண்டிருப்பதை நெருங்கிவிட்டீர்கள்—உங்களைச் சுற்றியுள்ள ஜனங்கள், நிகழ்வுகள் மற்றும் பொருட்கள் ஆகியவற்றையும், தேவன் ஏற்பாடு செய்துள்ள உங்களைச் சுற்றியுள்ள எல்லாவற்றையும் மற்றும் நீங்கள் பார்க்கக்கூடிய எல்லாவற்றையும் பற்றிய உங்கள் சொந்த உண்மையான புரிதலை நீங்கள் உருவாக்கியுள்ளீர்கள் என்பதை இது நிரூபிக்கிறது. இது சத்தியத்திற்கு நெருக்கமான ஒரு புரிதலாகும். நீங்கள் கூறியது முற்றிலும் விரிவானதல்ல என்றாலும், உங்களுடைய சில வார்த்தைகள் மிகவும் பொருத்தமானவை அல்ல என்றாலும், உங்கள் புரிதல் ஏற்கனவே சத்தியத்தின் யதார்த்தத்தை நெருங்குகிறது. நீங்கள் இவ்வாறு பேசுவதை நான் கேட்பது மிகவும் நன்றாக இருக்கிறது.

ஜனங்களுடைய நம்பிக்கைகள் சத்தியத்தின் இடத்தை எடுத்துக்கொள்ள முடியாது

சிலரால் கஷ்டங்களைத் தாங்க முடிகிறது, விலைக்கிரயத்தைச் செலுத்த முடிகிறது, வெளிப்புறமாக மிகவும் நன்றாக நடந்துக்கொள்ள முடிகிறது, மிகவும் மரியாதைக்குரியவர்களாக, மற்றவர்களின் புகழைப் பெறுகிறவர்களாக இருக்க முடிகிறது. இத்தகைய வெளிப்புற நடத்தையானது சத்தியத்தைக் கடைப்பிடிப்பதற்காக என்று கருதலாம் என்று கூறுகிறீர்களா? அத்தகையவர்கள் தேவனுடைய சித்தத்தை நிறைவேற்றுகிறார்கள் என்பதாக ஒருவர் தீர்மானிக்க முடியுமா? ஏன் ஒவ்வொரு நேரமும் ஜனங்கள் அத்தகைய மனிதர்களைப் பார்த்து, அவர்கள் தேவனைத் திருப்திப்படுத்துகிறார்கள், சத்தியத்தைக் கடைப்பிடிக்கும் பாதையில் நடக்கிறார்கள் மற்றும் தேவனுடைய வழியைக் கடைப்பிடிக்கிறார்கள் என்பதாக நினைக்கிறார்கள்? சிலர் ஏன் இப்படி நினைக்கிறார்கள்? அதற்கு ஒரே ஒரு விளக்கம் மட்டுமே உள்ளது. அந்த விளக்கம் என்னவாக இருக்கிறது? சத்தியத்தைக் கடைப்பிடிப்பது என்றால் என்ன, தேவனைத் திருப்திப்படுத்துவது என்றால் என்ன, சத்தியத்தின் யதார்த்தத்தை உண்மையாக வைத்திருப்பதன் அர்த்தம் என்ன என்பன போன்ற சில கேள்விகள் பலருக்கு மிகவும் தெளிவானவையாக இல்லை. ஆகவே, வெளிப்புறமாக ஆவிக்குரியவராகவும், உன்னதமானவராகவும், உயர்ந்தவராகவும் மற்றும் சிறந்தவராகவும் தோன்றுபவர்களால் பெரும்பாலும் ஏமாற்றப்படும் சிலர் இருக்கிறார்கள். எழுத்துக்கள் மற்றும் கோட்பாடுகளைப் பற்றி சொற்பொழிவாற்றக்கூடிய மனிதர்களைப் பொறுத்தவரையில், யாருடைய பேச்சும் செயல்களும் போற்றத்தக்கவை என்று தோன்றுகிறதோ, அவர்களால் ஏமாற்றப்பட்டவர்கள் ஒருபோதும் அவர்களுடைய செயல்களின் சாராம்சம், அவர்களுடைய செயல்களுக்குப் பின்னால் உள்ள கொள்கைகள் அல்லது அவர்களுடைய குறிக்கோள்கள் என்ன என்பதைப் பார்த்ததில்லை. மேலும், இந்த ஜனங்கள் உண்மையிலேயே தேவனுக்குக் கீழ்ப்படிகிறார்களா என்பதை அவர்கள் ஒருபோதும் பார்த்ததில்லை. இந்த ஜனங்கள் உண்மையிலேயே தேவனுக்கு அஞ்சுகிறார்களா, தீமையைத் தவிர்க்கிறார்களா என்பதை அவர்கள் ஒருபோதும் தீர்மானித்ததில்லை. இந்த ஜனங்களுடைய மனிதத் தன்மையின் சாராம்சத்தை அவர்கள் ஒருபோதும் உணர்ந்ததில்லை. மாறாக, அவர்களுடன் பழகுவதற்கான முதல் படியில் தொடங்கி, அவர்கள் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக, இந்த ஜனங்களைப் போற்றுவதற்கும் வணங்குவதற்கும் வருகிறார்கள். இறுதியில், இந்த ஜனங்கள் அவர்களுடைய விக்கிரகங்களாக மாறுகிறார்கள். மேலும், சிலரின் மனதில், அவர்கள் வணங்கும் மற்றும் நம்பும் விக்கிரகங்கள் அவர்களுடைய குடும்பங்களையும் வேலைகளையும் கைவிட்டுவிடலாம். வெளிப்புறமாக விலையைக் கொடுக்க முடியும் என்றும் நினைக்கிறவர்கள்—அவர்களே உண்மையிலேயே தேவனை திருப்திப்படுத்துகிறவர்கள். உண்மையில் நல்ல சென்றடையும் இடத்தை அடைய முடியும். இந்த விக்கிரகங்கள், தேவனால் அங்கிகரிக்கப்படுபவையென பார்க்கிறார்கள். அத்தகைய ஒரு விஷயத்தை அவர்கள் நம்புவதற்குக் காரணம் என்னவாக இருக்கிறது? இந்தக் காரியத்தின் சாராம்சம் என்னவாக இருக்கிறது? இதனால் ஏற்படக்கூடிய விளைவுகள் என்னவாக இருக்கின்றன? அதன் சாராம்சத்தின் விஷயத்தை முதலில் விவாதிப்போம்.

அடிப்படையில், ஜனங்களுடைய கண்ணோட்டங்கள், அவர்கள் நடைமுறையில் கடைப்பிடிப்பதன் முறைகள், எந்த நடைமுறைக் கொள்கைகளை அவர்கள் பின்பற்றத் தேர்வு செய்கிறார்கள் மற்றும் அவர்கள் ஒவ்வொருவரும் கவனம் செலுத்த முனைகின்ற காரியங்கள் தொடர்பான பிரச்சனைகளுக்கும் மனிதகுலத்தின் மீது தேவனுடைய எதிபார்ப்புகளுக்கும் எந்த தொடர்பும் இல்லை. ஜனங்கள் மேலோட்டமான விஷயங்கள் அல்லது ஆழமான பிரச்சனைகள் அல்லது எழுத்துக்கள் மற்றும் கோட்பாடுகள் அல்லது யதார்த்தத்தில் கவனம் செலுத்தினாலும், அவர்கள் அதிகம் கடைப்பிடிக்க வேண்டியதை அவர்கள் கடைப்பிடிப்பதில்லை அல்லது அவர்கள் அதிகம் தெரிந்துகொள்ள வேண்டியவை அவர்களுக்குத் தெரிவதில்லை. இதற்குக் காரணம், ஜனங்கள் சத்தியத்தை விரும்புவதில்லை. எனவே, தேவனுடைய வார்த்தைகளில் காணப்படும் நடைமுறைக் கொள்கைகளைத் தேடுவதற்கும் கடைப்பிடிப்பதற்கும் அவர்கள் நேரத்தைச் செலவழிக்கவும், முயற்சி எடுக்கவும் தயாராக இல்லை. அதற்குப் பதிலாக, அவர்கள் குறுக்குவழிகளைப் பயன்படுத்த விரும்புகிறார்கள். அவர்கள் புரிந்துகொள்வதையும், நல்ல நடைமுறை மற்றும் நல்ல நடத்தையையும் அறிந்திருக்கிறார்கள். இந்த சாராம்சமானது அவர்கள் பின்னர் தொடரும் சொந்த இலக்காகிறது. அவற்றைக் கடைப்பிடிக்க வேண்டிய சத்தியமாக எடுத்துக்கொள்கின்றனர். இதன் நேரடி பலன் என்னவென்றால், சத்தியத்தைக் கடைப்பிடிப்பதற்கு மாற்றாக மனிதனின் நல்ல நடத்தையை ஜனங்கள் பயன்படுத்துகிறார்கள். அது தேவனிடம் தயவைப் பெறுவதற்கான அவர்களுடைய விருப்பத்தையும் பூர்த்தி செய்கிறது. அது அவர்களுக்கு சத்தியத்தை எதிர்த்துப் போராடுவதற்கான மூலதனத்தை அளிக்கிறது. தேவனுடன் நியாயப்படுத்தவும் போட்டியிடவும் அவற்றைப் பயன்படுத்துகின்றனர். அதே சமயம், ஜனங்களும் தேவனை நேர்மையற்ற முறையில் ஒதுக்கி வைத்துவிட்டு, அவர்கள் போற்றும் விக்கிரகங்களை அவருக்குப் பதிலாக வைக்கின்றனர். அதுபோன்ற அறியாமை செயல்கள் மற்றும் கண்ணோட்டங்கள் அல்லது ஒருதலைப்பட்ச கருத்துகள் மற்றும் நடைமுறைகளை ஜனங்கள் கொண்டிருக்கச் செய்வது ஒரே ஒரு மூல காரணம் மட்டுமே. இன்று அதைப் பற்றி நான் உங்களுக்குச் சொல்கிறேன்: காரணம், ஜனங்கள் தேவனைப் பின்பற்றினாலும், ஒவ்வொரு நாளும் அவரிடம் ஜெபம் செய்தாலும், ஒவ்வொரு நாளும் அவருடைய வார்த்தைகளைப் படித்தாலும், அவர்கள் உண்மையில் அவருடைய சித்தத்தைப் புரிந்துகொள்ள மாட்டார்கள். இங்கே தான் பிரச்சனையின் வேர் உள்ளது. யாரேனும் தேவனுடைய இருதயத்தைப் புரிந்துகொண்டால், அவர் எதை விரும்புகிறார், எதை வெறுக்கிறார், எதை விரும்புகிறார், எதை நிராகரிக்கிறார், அவர் எத்தகைய மனிதனை நேசிக்கிறார், அவர் எத்தகைய மனிதனை விரும்பவில்லை, ஜனங்களிடம் கோரிக்கைகளை வைக்கும்போது அவர் எத்தகைய தரத்தைப் பயன்படுத்துகிறார், அவற்றை முழுமையாக்குவதற்கு அவர் எத்தகைய மனநிலையை எடுத்துக்கொள்கிறார் என்பதை அறிந்துகொண்டால், பின்னர் அந்த மனிதனுக்கு அவர்களுடைய தனிப்பட்ட கருத்துக்கள் இருக்க முடியுமா? இது போன்றவர்கள் வெறுமனே சென்று வேறொருவரை வணங்க முடியுமா? ஒரு சாதாரண மனிதன் அவர்களுடைய விக்கிரகம் ஆக முடியுமா? தேவனைப் புரிந்துகொள்ளும் மனிதர்கள் அதை விட சற்றே பகுத்தறிவு பார்வையைக் கொண்டிருப்பார்கள். அவர்கள் ஒரு சீர்கேடு நிறைந்த மனிதனை தன்னிச்சையாக விக்கிரகமாக்குவதில்லை. சத்தியத்தைக் கடைப்பிடிக்கும் பாதையில் நடக்கும்போது, சில எளிய விதிகள் அல்லது கொள்கைகளை கண்மூடித்தனமாக கடைப்பிடிப்பது சத்தியத்தைக் கடைப்பிடிப்பதற்கு ஒப்பானது என்று அவர்கள் நம்ப மாட்டார்கள்.

ஜனங்களுடைய முடிவுகளை தேவன் தீர்மானிக்கும் தரத்தைப் பற்றி பல கருத்துக்கள் உள்ளன

இந்த தலைப்புக்கு மீண்டும் வந்து, முடிவைப் பற்றி தொடர்ந்து விவாதிப்போம்.

ஒவ்வொரு மனிதனும் தனது சொந்த முடிவு குறித்தே அக்கறை கொள்கிறான் என்றால், அந்த முடிவை தேவன் எவ்வாறு தீர்மானிக்கிறார் என்பது உங்களுக்குத் தெரியுமா? ஒருவரின் முடிவை தேவன் எந்த விதத்தில் தீர்மானிக்கிறார்? மேலும், அதைத் தீர்மானிக்க அவர் எத்தகைய தரத்தைப் பயன்படுத்துகிறார்? ஒரு மனிதனுடைய முடிவை இன்னும் தீர்மானிக்கப்படாத நிலையில், அதை வெளிப்படுத்த தேவன் என்ன செய்கிறார்? யாருக்காயினும் அது தெரியுமா? ஒரு கணம் முன்பு நான் கூறியது போல, ஜனங்களுடைய முடிவுகளைப் பற்றியும், இந்த முடிவுகள் பிரிக்கப்பட்டுள்ள வகைகளைப் பற்றியும், பல்வேறு வகையான ஜனங்களுக்கு காத்திருக்கும் பல்வேறு முடிவுகளைப் பற்றியும் தடயங்களைத் தேடும் முயற்சியில் தேவனுடைய வார்த்தைகளை ஆராய்வதற்கு ஏற்கனவே மிக நீண்ட நேரம் செலவிட்ட சிலர் உள்ளனர். தேவனுடைய வார்த்தை ஜனங்களுடைய முடிவுகளை எவ்வாறு ஆணையிடுகிறது, அவர் எத்தகைய தரத்தைப் பயன்படுத்துகிறார், ஒரு மனிதனுடைய முடிவை அவர் எவ்வாறு தீர்மானிக்கிறார் என்பதையும் அவர்கள் கண்டுபிடிப்பார்கள் என்றும் நம்புகின்றனர். எவ்வாறாயினும், இறுதியில், இந்த ஜனங்கள் எந்த பதில்களையும் கண்டுபிடிப்பதில்லை. உண்மையில், தேவனுடைய வார்த்தைகளில் விஷயத்தைக் குறித்து மிகவும் குறைவாகவே சொல்லப்பட்டுள்ளது. அது ஏன்? ஜனங்களுடைய முடிவுகள் இன்னும் வெளிப்படுத்தப்படாத நிலையில், இறுதியில் என்ன நடக்கப் போகிறது என்பதை யாரிடமும் சொல்ல தேவன் விரும்பவில்லை அல்லது அவர்களுடைய இலக்கை யாரிடமும் முன்பே தெரிவிக்க அவர் விரும்பவில்லை, ஏனென்றால் அவ்வாறு செய்வது மனிதகுலத்திற்கு எந்த நன்மையும் அளிக்காது. தற்போது, தேவன் ஜனங்களுடைய முடிவுகளை நிர்ணயிக்கும் விதம் பற்றியும், இந்த முடிவுகளைத் தீர்மானிப்பதற்கும் வெளிப்படுத்துவதற்கும் அவர் தனது கிரியையில் பயன்படுத்தும் கொள்கைகளைப் பற்றியும், யாரேனும் பிழைக்க முடியுமா இல்லையா என்பதைத் தீர்மானிக்க அவர் பயன்படுத்தும் தரத்தைப் பற்றியும் மட்டுமே நான் உங்களுக்குச் சொல்ல விரும்புகிறேன். இவை நீங்கள் மிகவும் அக்கறை கொண்ட கேள்விகள் அல்லவா? அப்படியானால், ஜனங்களுடைய முடிவுகளை தேவன் தீர்மானிப்பார் என்று ஜனங்கள் எவ்வாறு நம்புகிறார்கள்? அதன் ஒரு பகுதியை இப்போது குறிப்பிட்டுள்ளீர்கள்: ஒருவரின் கடமைகளை உண்மையாகச் செய்வதற்கும் தேவனுக்காக செலவு செய்வதற்கும் அது சம்பந்தப்பட்டிருப்பதாக உங்களில் சிலர் சொன்னீர்கள். சிலர் தேவனுக்கு அடிபணிந்து அவரை திருப்திப்படுத்துவதாக சொன்னீர்கள். தேவனுடைய திட்டத்திற்கு கீழ்ப்படிவதற்கு ஒரு காரணம் இருப்பதாக சிலர் சொன்னீர்கள். மேலும் சிலர், குறைந்த சுயவிவரத்தை வைத்திருப்பது முக்கியம் என்று சொன்னீர்கள்…. இந்த சத்தியங்களை நீங்கள் கடைப்பிடிக்கும்போது, நடைமுறையில் நீங்கள் சரியானது என்று நம்பும் கொள்கைகளுக்கு ஏற்ப கடைப்பிடிக்கும்போது, தேவன் என்ன நினைக்கிறார் என்று உங்களுக்குத் தெரியுமா? இப்படி நடப்பது அவருடைய சித்தத்தை நிறைவேற்றுகிறதா இல்லையா என்பதை நீங்கள் எப்போதாவது பரிசீலித்திருக்கிறீர்களா? அது அவருடைய தரத்தைப் பூர்த்தி செய்கிறதா? அது அவருடைய எதிர்பார்ப்புகளைப் பூர்த்தி செய்கிறதா? பெரும்பாலான ஜனங்கள் இந்தக் கேள்விகளை உண்மையில் அதிகம் சிந்திப்பதில்லை என்று நான் நம்புகிறேன். அவர்கள் தேவனுடைய வார்த்தையின் ஒரு பகுதியையோ, பிரசங்கங்களின் ஒரு பகுதியையோ, அவர்கள் வணங்குகிற சில ஆவிக்குரிய மனிதர்களின் தரத்தையோ இயந்திரத்தனமாகப் பயன்படுத்துகிறார்கள். எல்லாவற்றையும் செய்யும்படி தங்களைத் தாங்களே கட்டாயப்படுத்துகிறார்கள். அதுதான் சரியான வழி என்று அவர்கள் நம்புகிறார்கள். எனவே இறுதியில் என்ன நடந்தாலும் அதைப் பின்பற்றி அதைச் செய்கிறார்கள். “எனக்கு பல ஆண்டுகளாக விசுவாசம் இருக்கிறது. நான் எப்போதும் இந்த வழியில் நடக்கிறேன். நான் தேவனை உண்மையிலேயே திருப்திப்படுத்தியதாக உணர்கிறேன். அதிலிருந்து நான் நிறைய பெறுவதைப் போலவும் உணர்கிறேன். ஏனென்றால், இந்த நேரத்தில் பல சத்தியங்களையும், இதற்கு முன்பு எனக்குப் புரியாத பல விஷயங்களையும் நான் புரிந்துகொண்டேன். குறிப்பாக, எனது பல கருத்துக்களும் பார்வைகளும் மாறிவிட்டன. எனது ஜீவித மதிப்புகள் பெரிதும் மாறிவிட்டன. இப்போது இந்த உலகத்தைப் பற்றி எனக்கு நல்ல புரிதல் இருக்கிறது,” என்று சிலர் நினைக்கிறார்கள். இதுபோன்றவர்கள் இது ஓர் அறுவடை என்றும், இது மனிதகுலத்திற்கான தேவனுடைய கிரியையின் இறுதி முடிவு என்றும் நம்புகிறார்கள். உங்கள் கருத்துப்படி, இந்தத் தரநிலைகள் மற்றும் உங்கள் நடைமுறைகள் அனைத்தும் ஒன்றாக எடுத்துக் கொள்ளப்பட்டால், நீங்கள் தேவனுடைய சித்தத்தை நிறைவேற்றுகிறீர்களா? உங்களில் சிலர், “நிச்சயமாக! தேவனுடைய வார்த்தையின்படி நாங்கள் நடக்கிறோம். மேலே பிரசங்கிக்கப்பட்ட மற்றும் அறிவிக்கப்பட்டவற்றின்படி நாங்கள் நடக்கிறோம். நாங்கள் எப்போதும் எங்கள் கடமைகளைச் செய்கிறோம். தொடர்ந்து தேவனைப் பின்பற்றுகிறோம், நாங்கள் அவரை ஒருபோதும் விட்டுவிடவில்லை. ஆகவே நாங்கள் தேவனைத் திருப்திப்படுத்துகிறோம் என்று முழு நம்பிக்கையுடன் சொல்லலாம். அவருடைய நோக்கங்களைப் பற்றி நாங்கள் எவ்வளவு புரிந்துகொண்டாலும், அவருடைய வார்த்தையை நாங்கள் எவ்வளவு புரிந்துகொண்டாலும், நாங்கள் எப்போதும் தேவனுடன் ஒத்துப்போக விரும்பும் பாதையிலேயே இருக்கிறோம். நாங்கள் சரியாகச் செயல்பட்டு, சரியாக நடக்கும் வரை, நாங்கள் சரியான முடிவையே அடையப்போகிறோம்.” இந்தப் பார்வை பற்றி நீங்கள் என்ன நினைக்கிறீர்கள்? அது சரியானதா? “நான் இதற்கு முன்பு இதைப் பற்றி நினைத்ததில்லை. நான் என் கடமையை நிறைவேற்றி, தேவனுடைய வார்த்தைகளின் எதிர்பார்ப்புகளுக்கு ஏற்ப செயல்படும் வரை, நான் உயிர்வாழ முடியும் என்று நினைக்கிறேன். தேவனுடைய இருதயத்தை என்னால் திருப்திப்படுத்த முடியுமா என்ற கேள்வியை நான் ஒருபோதும் கருத்தில் கொள்ளவில்லை. அவர் வகுத்துள்ள தரத்தை நான் சந்திக்கிறேனா என்று நான் ஒருபோதும் கருதவில்லை. தேவன் ஒருபோதும் தெளிவான அறிவுறுத்தல்களை என்னிடம் சொல்லவில்லை அல்லது எனக்கு வழங்கவில்லை என்பதால், நான் தொடர்ந்து கிரியை செய்து நிறுத்தாமல் இருக்கும் வரை, தேவன் திருப்தி அடைவார் மற்றும் என்னிடம் கூடுதல் எதிர்பார்ப்புகளை வைக்கமாட்டார் என்றும் நான் நம்புகிறேன்” என்று சொல்லுகிற சிலரும் இருக்கலாம். இந்த நம்பிக்கைகள் சரியானவையா? என்னைப் பொறுத்தவரையில், இவ்விதமாக நடைமுறையில் கடைப்பிடிப்பது, இவ்விதமாகச் சிந்திப்பது மற்றும் இந்தக் கண்ணோட்டங்கள் அனைத்தும் கற்பனைகளையும், அதே போல் ஒரு குருட்டுத்தன்மையையும் ஏற்படுத்துகின்றன. ஒருவேளை நான் இதைச் சொல்வது உங்களில் சிலருக்கு சற்று மனச்சோர்வை ஏற்படுத்தி, “குருட்டுத்தன்மை? அது குருட்டுத்தன்மை என்றால், இரட்சிப்பு மற்றும் உயிர்வாழ்வதற்கான எங்கள் நம்பிக்கை மிகச் சிறியது மற்றும் நிச்சயமற்றது, அல்லவா? இவ்வாறு கூறுவதன் மூலம், நீர் எங்களைக் குறைகூறவில்லையா?” என்று சிந்திக்க வைக்கலாம். நீங்கள் எதை நம்பினாலும், நான் சொல்வதும் செய்வதும் உங்களைக் குறை கூறுவது போல் நான் உணரவைக்க வேண்டும் என்பதற்காக அல்ல. மாறாக, அவை தேவனுடைய நோக்கங்களைப் பற்றிய உங்கள் புரிதலை மேம்படுத்துவதற்கும், அவர் என்ன நினைக்கிறார், அவர் எதை நிறைவேற்ற விரும்புகிறார், அவர் எத்தகைய மனிதனை விரும்புகிறார், எதை அருவருக்கிறார், எதை வெறுக்கிறார், எத்தகைய மனிதனை ஆதாயம் செய்ய விரும்புகிறார் மற்றும் அவர் எத்தகைய மனிதனை ஒதுக்குகிறார் என்பன பற்றிய உங்கள் புரிதலை மேம்படுத்துவதற்கும் ஆகும். அவை உங்கள் மனதிற்கு தெளிவைத் தருவதற்கும், உங்கள் ஒவ்வொருவரின் செயல்களும் எண்ணங்களும் தேவனுக்குத் தேவையான தரத்திலிருந்து எவ்வளவு தூரம் விலகிவிட்டன என்பது பற்றிய தெளிவான புரிதலை உங்களுக்குத் தருவதற்கும் ஆகும். இந்தத் தலைப்புகளைப் பற்றி விவாதிப்பது மிகவும் அவசியமானதா? ஏனென்றால், நீங்கள் இவ்வளவு காலமாக விசுவாசம் கொண்டிருக்கிறீர்கள் என்றும், இவ்வளவு பிரசங்கங்களைக் கேட்டிருக்கிறீர்கள் என்றும் எனக்குத் தெரியும். ஆனால் துல்லியமாக இவை உங்களிடம் அதிகம் இல்லாத விஷயங்களாகும். உங்கள் குறிப்பேடுகளில் ஒவ்வொரு சத்தியங்களையும் நீங்கள் பதிவு செய்திருந்தாலும், நீங்கள் தனிப்பட்ட முறையில் முக்கியமானவை என்று நம்பும் சில விஷயங்களை உங்கள் இருதயங்களில் மனப்பாடம் செய்து பொறித்திருந்தாலும், உங்கள் நடைமுறையில் தேவனைத் திருப்திப்படுத்த இந்த விஷயங்களைப் பயன்படுத்தவும், உங்களுக்கே தேவைப்படும்போது அவற்றைப் பயன்படுத்தவும், முன்னால் இருக்கும் கடினமான காலங்களைக் கடந்துச் செல்ல அவற்றைப் பயன்படுத்தவும் அல்லது நீங்கள் உங்கள் ஜீவிதத்தை வாழும்போது இந்த விஷயங்களை உங்களுடன் சேர்த்துக் கொள்ள அனுமதிக்கவும் திட்டமிட்டிருந்தாலும், என்னைப் பொறுத்தவரையில், நீங்கள் அதை எப்படிச் செய்தாலும், நீங்கள் உண்மையிலேயே அதைச் செய்தால், இது மிகவும் முக்கியமானதல்ல. அப்படியானால், மிக முக்கியமானது என்னவாக இருக்கிறது? நீ நடைமுறையில் கடைப்பிடிக்கும் போது, நீ செய்கிற ஒவ்வொன்றும்—ஒவ்வொரு செயலும்—தேவன் விரும்புகிறவற்றுக்கு ஏற்ப இருக்கின்றனவா இல்லையா, உன் எல்லா செயல்களும், உன் எண்ணங்களும், நீ அடைய விரும்பும் முடிவுகளும், குறிக்கோளும் உண்மையில் தேவனுடைய சித்தத்தை நிறைவேற்றி, அவருடைய எதிர்பார்ப்புகளைப் பூர்த்தி செய்கின்றனவா இல்லையா, அத்துடன் அவற்றை அவர் ஏற்றுக்கொள்கிறாரா இல்லையா என்பதை நீ உறுதியாக அறிந்துகொள்ள வேண்டும். இவை மிக முக்கியமானவையாகும்.

தேவனுடைய வழியில் நடந்து செல்ல வேண்டும்: தேவனுக்குப் பயந்து, தீமையைத் தவிர்க்க வேண்டும்

நீங்கள் கவனிக்க வேண்டிய பழமொழி ஒன்று உள்ளது. இந்தப் பழமொழி மிகவும் முக்கியமானது என்று நான் நம்புகிறேன். ஏனென்றால் என்னைப் பொறுத்தவரையில், அது ஒவ்வொரு நாளும் எண்ணற்ற முறை நினைவுக்கு வருகிறது. ஏன் வருகிறது? ஏனென்றால், ஒவ்வொரு முறையும் நான் ஒருவரைப் பார்க்கிறேன், ஒவ்வொரு முறையும் ஒருவரின் கதையை நான் கேட்கிறேன், ஒவ்வொரு முறையும் ஒரு மனிதனுடைய அனுபவம் அல்லது தேவனை நம்புவதற்கான சாட்சிகளைக் கேட்கும்போது, தேவன் விரும்பும் மனிதனின் வகையில் மற்றும் தேவன் நேசிக்கும் மனிதனுடைய வகையில் இந்த மனிதன் இருக்கிறானா என்பதை என் இருதயத்தில் தீர்மானிக்க நான் இந்தச் சொற்றொடரைப் பயன்படுத்துகிறேன். இந்நிலையில்: அது எத்தகைய சொற்றொடர்? நான் இப்போது உங்கள் அனைவரையும் அடுத்து என்ன நடக்கும் என்பதை அறிய மிகவும் ஆர்வப்படுத்தியிருக்கிறேன். நான் இந்த வார்த்தையை வெளிப்படுத்தும்போது, ஒருவேளை நீங்கள் ஏமாற்றமடைவீர்கள், ஏனென்றால், பல ஆண்டுகளாக உதட்டளவிலான ஊழியக்காரர்கள் சிலர் உள்ளனர். எவ்வாறாயினும், நான் ஒருபோதும் உதட்டளவில் ஊழியம் செய்யவில்லை. இந்தச் சொற்றொடர் என் இருதயத்தில் ஜீவிக்கிறது. எனவே, எத்தகைய சொற்றொடர் அது? அது: “தேவனுடைய வழியில் நடக்க வேண்டும்: தேவனுக்குப் பயந்து தீமையைத் தவிர்க்க வேண்டும்.” அது மிகவும் எளிமையான சொற்றொடர் அல்லவா? எனினும், எளிமையாக இருந்தபோதிலும், இந்த வார்த்தைகளைப் பற்றி உண்மையிலேயே ஆழமான புரிதல் உள்ளவர்கள் தாங்கள் அதிக கனம் கொண்டிருப்பதாகவும், இந்தச் சொல் ஒருவரின் நடைமுறைக்கு மிகவும் மதிப்புமிக்கது என்றும், அது சத்தியத்தின் யதார்த்தத்தைக் கொண்ட ஜீவனின் மொழியிலுள்ள ஒரு வரி என்றும் உணருவார்கள். அதாவது அது தேவனைத் திருப்திப்படுத்த விரும்புவோரின் ஜீவகால குறிக்கோளாகும் மற்றும் அது தேவனுடைய நோக்கங்களைக் கருத்தில் கொள்ளும் எவரும் பின்பற்ற வேண்டிய ஜீவகாலம் முழுமைக்குமான வழியாகும். எனவே, நீங்கள் என்ன நினைக்கிறீர்கள்: இந்தச் சொற்றொடர்கள் சத்தியமல்லவா? அது முக்கியத்துவம் கொண்டது அல்லவா? மேலும், உங்களில் சிலர் இந்தச் சொற்றொடரைப் பற்றிச் சிந்தித்து, அதைக் கண்டுபிடிக்க முயற்சி செய்கிறீர்கள். ஒருவேளை உங்களில் சிலர் இதைப் பற்றிய சந்தேகத்தையும் உணரலாம்: அது மிகவும் முக்கியமான சொற்றொடரா? அது மிகவும் முக்கியமானதாகுமா? அதை இவ்வளவு வலியுறுத்த வேண்டியது அவசியமானதா? இந்தச் சொற்றொடரை அதிகம் விரும்பாத சிலரும் உங்களில் இருக்கலாம். ஏனென்றால், தேவன் கூறிய எல்லாவற்றையும் எடுத்து இந்த ஒரு பழமொழியாகக் குறைப்பது அது தேவனை மிகவும் முக்கியமற்றவராக ஆக்கிவிவதாக இருக்காதா? தேவன் சொன்னதையெல்லாம் எடுத்துக்கொண்டு, அதை ஒரு சொற்றொடருக்குள் வைப்பது தேவனை சற்று முக்கியமற்றவராக மாற்றுவதல்லவா? அது அவ்வாறுதான் அல்லவா? இந்த வார்த்தைகளின் ஆழமான அர்த்தத்தை உங்களில் பெரும்பாலானோர் முழுமையாகப் புரிந்துக்கொள்ளாமல் இருக்கலாம். நீங்கள் அனைவரும் இதைப் பற்றி ஒரு குறிப்பைச் செய்திருந்தாலும், இந்தச் சொற்றொடரை உங்கள் இருதயங்களில் வைக்க உங்களுக்கு விருப்பமில்லை. உங்கள் ஓய்வு நேரத்தில் மறுபரிசீலனை செய்ய மற்றும் சிந்திக்க உங்கள் குறிப்பேடுகளில் அதை வெறுமனே எழுதியுள்ளீர்கள். உங்களில் சிலர் இந்தச் சொற்றொடரை மனப்பாடம் செய்யக்கூட கவலைப்பட மாட்டார்கள். ஆனால் அதை நல்ல பயன்பாட்டிற்குக் கொண்டு வர முயற்சிசெய்ய மாட்டார்கள். இருப்பினும், இந்தச் சொற்றொடரை நான் ஏன் குறிப்பிட விரும்புகிறேன்? உங்கள் பார்வையைப் பொருட்படுத்தாமல், நீங்கள் என்ன நினைத்தாலும், நான் இந்தச் சொற்றொடரைக் குறிப்பிட வேண்டியிருந்தது. ஏனென்றால், ஜனங்களுடைய முடிவுகளை தேவன் எவ்வாறு தீர்மானிக்கிறார் என்பதற்கு அது மிகவும் பொருத்தமானதாகும். இந்தச் சொற்றொடரைப் பற்றிய உங்களுடைய தற்போதைய புரிதல் என்ன அல்லது நீங்கள் அதை எவ்வாறு நடத்துகிறீர்கள் என்பது முக்கியமல்ல. இதை நான் இன்னும் உங்களுக்குச் சொல்வேன்: இந்தச் சொற்றொடரின் வார்த்தைகளை நடைமுறைக்குக் கொண்டுவந்து அவற்றை அனுபவிக்கவும், தேவனுக்கு பயந்து, தீமையைத் தவிர்ப்பதற்குமான தரத்தை அடைய முடிந்தால், அவர்கள் தப்பிப்பிழைப்பார்கள் என்பதும் நல்ல முடிவுகளைக் கொண்டிருப்பார்கள் என்பதும் உறுதி. எவ்வாறாயினும், இந்தச் சொற்றொடரால் வகுக்கப்பட்டுள்ள தரத்தை நீ பூர்த்தி செய்ய முடியாவிட்டால், உன் முடிவு என்னவென்று தெரியவில்லை என்று கூறலாம். ஆகவே, உங்கள் சொந்த மன தயாரிப்புக்காக இந்தச் சொல்லைப் பற்றி நான் உங்களிடம் பேசுகிறேன். இதனால் தேவன் உங்களை அளவிட எத்தகைய தரத்தைப் பயன்படுத்துகிறார் என்பதை நீங்கள் அறிந்துக்கொள்வீர்கள். நான் உங்களுக்குச் சொன்னது போல, மனிதகுலத்திற்கான தேவனுடைய இரட்சிப்பிற்கும், ஜனங்களுடைய முடிவுகளை அவர் எவ்வாறு தீர்மானிக்கிறார் என்பதற்கும் இந்தச் சொற்றொடரானது மிகவும் பொருத்தமானதாகும். அது எந்த வகையில் பொருத்தமானது? நீங்கள் அதை உண்மையிலேயே தெரிந்துக்கொள்ள விரும்புகிறீர்கள், எனவே இன்று அதைப் பற்றி பேசுவோம்.

ஜனங்கள் தேவனுக்கு அஞ்சுகிறார்களா, தீமையைத் தவிர்க்கிறார்களா என்பதைச் சோதிக்க தேவன் பல்வேறு சோதனைகளைப் பயன்படுத்துகிறார்

தேவனுடைய கிரியையின் ஒவ்வொரு யுகத்திலும், அவர் ஜனங்களுக்குச் சில வார்த்தைகளை அளித்து, அவர்களுக்குச் சில சத்தியங்களைச் சொல்கிறார். இந்தச் சத்தியங்கள் ஜனங்கள் கடைப்பிடிக்க வேண்டிய வழி, அவர்கள் நடக்க வேண்டிய வழி, தேவனுக்கு அஞ்சுவதற்கும் பொல்லாப்பை விட்டு விலகுவதற்கும் உதவும் வழி மற்றும் ஜனங்கள் அவர்களுடைய ஜீவிதத்திலும் ஜீவகாலத்திலும் பின்பற்றும் மற்றும் நடைமுறையில் கொண்டு செல்லும் வழியாக இருக்கிறது. இந்தக் காரணங்களால்தான் தேவன் இந்த வார்த்தைகளை மனிதகுலத்திற்கு வெளிப்படுத்துகிறார். தேவனிடமிருந்து வரும் இந்த வார்த்தைகள் ஜனங்களால் கடைப்பிடிக்கப்பட வேண்டும். அவற்றைக் கடைப்பிடிப்பது என்பது ஜீவனைப் பெறுவதாகும். ஒரு மனிதன் அவற்றைக் கடைப்பிடிக்காவிட்டால், அவற்றை நடைமுறைக்குக் கொண்டுவரவில்லை, தேவனுடைய வார்த்தைகளின்படி அவர்களுடைய ஜீவிதத்தில் வாழவில்லை என்றால், இந்த மனிதன் சத்தியத்தை நடைமுறைக்குக் கொண்டுவருவதில்லை என்பதாகும். மேலும், ஜனங்கள் சத்தியத்தை நடைமுறைக்குக் கொண்டுவரவில்லை என்றால், அவர்களால் தேவனுக்குப் பயந்து தீமைகளைத் தவிர்க்கவும், தேவனைத் திருப்திப்படுத்தவும் முடியாது. தேவனைத் திருப்திப்படுத்த இயலாத ஜனங்கள் அவருடைய புகழைப் பெற முடியாது. அத்தகையவர்களுக்கு எந்தப் முடிவும் இல்லை. அப்படியானால், அவருடைய கிரியையின் போது, ஒரு மனிதனுடைய முடிவை தேவன் எவ்வாறு தீர்மானிக்கிறார்? ஒரு மனிதனுடைய முடிவைத் தீர்மானிக்க தேவன் என்ன வழிமுறைகளைப் பயன்படுத்துகிறார்? இந்த நேரத்தில் நீங்கள் இன்னும் கொஞ்சம் தெளிவில்லாமல் இருக்கலாம். ஆனால் இந்தச் செயல்பாடுகளைப் பற்றி நான் உங்களுக்குச் சொல்லும்போது, அது தெளிவாகிவிடும். ஏனென்றால் நீங்கள் ஏற்கனவே இதை அனுபவித்திருக்கிறீர்கள்.

அவருடைய கிரியையின் போது, ஆரம்பத்தில் இருந்தே, தேவன் ஒவ்வொரு மனிதனுக்கும் சோதனைகளை வகுத்துள்ளார் அல்லது அவரைப் பின்பற்றும் ஒவ்வொரு மனிதனுக்கும் சோதனைகளை வகுத்துள்ளார் என்று நீங்கள் சொல்லலாம். இந்தச் சோதனைகள் பல்வேறு அளவுகளில் வருகின்றன. அவர்களது குடும்பத்தினரால் நிராகரிக்கப்படும் சோதனையை அனுபவித்தவர்கள், பாதகமான சூழல்களின் சோதனையை அனுபவித்தவர்கள், கைது செய்யப்பட்டு சித்திரவதை செய்யப்பட்ட சோதனையை அனுபவித்தவர்கள், தேர்வுகளை எதிர்கொள்ளும் சோதனையை அனுபவித்தவர்கள் மற்றும் பணம் மற்றும் அந்தஸ்தின் சோதனைகளை எதிர்கொண்டார்கள். பொதுவாக, நீங்கள் ஒவ்வொருவரும் எல்லா விதமான சோதனைகளையும் எதிர்கொண்டீர்கள். தேவன் ஏன் இப்படிக் கிரியை செய்கிறார்? அவர் ஏன் எல்லோரிடமும் இப்படி நடந்துக்கொள்கிறார்? அவர் எத்தகைய முடிவை நாடுகிறார்? நான் உங்களுடன் தொடர்பு கொள்ள விரும்பும் விஷயம் இங்கே உள்ளது: இந்த மனிதன் தனக்குப் பயந்து தீமையைத் தவிர்ப்பதை தேவன் காண விரும்புகிறார். இதன் பொருள் என்னவென்றால், தேவன் உனக்கு ஒரு சோதனையை அளிக்கும்போது, தேவன் சில சூழ்நிலைகள் அல்லது வேறு சில சூழ்நிலைகள் மூலமாக உன்னை எதிர்கொள்ளும்போது, நீ அவருக்குப் பயந்து தீமையைத் தவிர்க்கும் மனிதனாக இருக்கிறாயா என்பதைச் சோதிப்பதே அவருடைய நோக்கமாகும். பலியைப் பாதுகாப்பதற்கான கடமையை யாரேனும் எதிர்கொண்டால், இந்தக் கடமை தேவனுடைய பலியுடன் தொடர்பு கொள்ள வழிவகுக்கிறது என்றால், அது தேவன் ஏற்பாடு செய்த ஒன்று என்று நீ கூறுவாயா? இதில் சந்தேகத்திற்கு இடமில்லை! நீ சந்திக்கும் அனைத்தும் தேவன் ஏற்பாடு செய்த ஒன்றாகும். இந்த விஷயத்தை நீ எதிர்கொள்ளும்போது, தேவன் உன்னை ரகசியமாகக் கவனிப்பார். நீ என்ன தேர்வுகள் செய்கிறாய், நீ எவ்வாறு நடைமுறையில் கடைபிடிக்கிறாய், உனக்கு என்ன எண்ணங்கள் உள்ளன என்பதைக் கவனிப்பார். தேவன் இறுதி முடிவுக்கு பெரும் அக்கறை காட்டுகிறார். ஏனென்றால் இந்தக் குறிப்பிட்டச் சோதனையில் நீ அவருடைய தரத்திற்கு ஏற்ப ஜீவித்தாயா இல்லையா என்பதை அளவிட இந்த முடிவு அவருக்கு உதவும். இருப்பினும், ஜனங்கள் ஒரு பிரச்சனையை எதிர்கொள்ளும் போதெல்லாம், அவர்கள் ஏன் அதை எதிர்கொள்கிறார்கள், அவர்கள் எந்தத் தரத்தைப் பூர்த்தி செய்ய வேண்டும் என்று தேவன் எதிர்பார்க்கிறார், அவற்றில் அவர் எதைப் பார்க்க விரும்புகிறார் அல்லது அவர்களிடமிருந்து எதைப் பெற விரும்புகிறார் என்பதைப் பற்றி அவர்கள் அவ்வப்போது சிந்திப்பதில்லை. இந்த பிரச்சனையை எதிர்கொள்ளும்போது, அத்தகையவர்கள், “அது நான் எதிர்கொண்ட ஒன்றாகும். நான் கவனமாக இருக்க வேண்டும், கவனக்குறைவாக இருக்கக் கூடாது! எதுவாக இருந்தாலும், அது தேவனுடைய பலியாகும், என்னால் அதைத் தொடமுடியாது,” என்று எண்ணுகிறார்கள். இத்தகைய எளிமையான எண்ணங்களைக் கொண்ட ஜனங்கள் தங்கள் பொறுப்புகளை நிறைவேற்றியதாக நம்புகிறார்கள். இந்தச் சோதனையின் பலன் தேவனுக்குத் திருப்தி அளிக்குமா அளிக்காதா? தொடர்ந்து அதைப் பற்றி பேசுங்கள். (ஜனங்கள் தங்கள் இருதயத்தில் தேவனுக்கு அஞ்சினால், தேவனுடைய பலியுடன் தொடர்பு கொள்ள அனுமதிக்கும் ஒரு கடமையை எதிர்கொள்ளும்போது, தேவனுடைய மனநிலையைப் புண்படுத்துவது எவ்வளவு எளிது என்பதை அவர்கள் கருத்தில் கொள்வார்கள் மற்றும் எச்சரிக்கையுடன் தொடர அது உறுதி செய்யும்.) உன் பதில் சரியான பாதையில் உள்ளது. ஆனால் அது முழுமையானதல்ல. தேவனுடைய வழியில் நடப்பதென்பது மேலோட்டமான விதிகளைக் கடைப்பிடிப்பது அல்ல. மாறாக, நீ ஒரு பிரச்சனையை எதிர்கொள்ளும்போது, அது தேவனால் ஏற்பாடு செய்யப்பட்ட ஒரு சூழ்நிலை, அவர் உனக்கு வழங்கிய பொறுப்பு அல்லது அவர் உன்னிடம் ஒப்படைத்த ஒரு பொறுப்பு என்று முதலாவதாகக் கருதுகிறாய். இந்த பிரச்சனையை எதிர்கொள்ளும்போது, தேவன் உனக்கு அளித்த ஒரு சோதனையாகவும் அதை நீ பார்க்க வேண்டும். இந்த பிரச்சனையை நீ எதிர்கொள்ளும்போது, உன் இருதயத்தில் ஒரு தரநிலை இருக்க வேண்டும். இந்த விஷயம் தேவனிடமிருந்து வந்தது என்று நீ நினைக்க வேண்டும். தேவனுக்கு விசுவாசமாக இருக்கும்போதே உன் பொறுப்பை நிறைவேற்றும் விதத்தில் அதை எவ்வாறு கையாள்வது என்பது பற்றியும், அவரைக் கோபப்படுத்தாமல் அல்லது அவருடைய மனநிலையைப் புண்படுத்தாமல் அதை எவ்வாறு செய்வது என்பது பற்றியும் நீ சிந்திக்க வேண்டும். பலிகளின் பாதுகாப்பைப் பற்றி ஒரு சில நொடிகள் முன்பு பேசினோம். இந்த விஷயத்தில் பலிகள் அடங்கும். அது உன் கடமை மற்றும் உன் பொறுப்பையும் குறிக்கும். இந்தப் பொறுப்புக்கு நீங்கள் கடமைப்பட்டிருக்கிறீர்கள். இருப்பினும், இந்தப் பிரச்சனையை எதிர்கொள்ளும்போது, ஏதேனும் சோதனை இருக்கிறதா? இருக்கிறது. இந்தச் சோதனையானது எங்கிருந்து வருகிறது? இந்தச் சோதனையானது சாத்தானிடமிருந்து வருகிறது மற்றும் அது மனிதர்களின் தீய, சீர்கேடான மனநிலையிலிருந்தும் வருகிறது. இந்தப் பிரச்சனையானது சோதனை இருந்தால், ஜனங்கள் சாட்சியாக நிற்க வேண்டும் என்பதைக் குறிக்கிறது. அது உன் பொறுப்பு மற்றும் கடமையும் கூட. சிலர், “அது ஒரு சிறிய விஷயமாகும். அதை இவ்வளவு பெரிய விஷயமாக்குவது உண்மையில் தேவையானதா?” இது மிகவும் அவசியமானதாக இருக்க முடியாது! ஏனென்றால், தேவனுடைய வழியைக் கடைப்பிடிப்பதற்காக, நமக்கு நடக்கும் அல்லது நம்மைச் சுற்றியுள்ள எதையும், சிறிய விஷயங்களைக்கூட நாம் விட்டுவிடக் கூடாது. எந்தவொரு விஷயமும் நம்மை எதிர்கொள்ளும் வரை, நாம் அதை கவனிக்கக்கூடாது என்று நாம் நினைத்தாலும் இல்லையென்றாலும், அதை நாம் விட்டுவிடக்கூடாது. நடக்கும் எல்லாவற்றையும் தேவன் நமக்குக் கொடுத்த சோதனைகளாகவே பார்க்க வேண்டும். விஷயங்களைப் பார்க்கும் இந்த வழியைப் பற்றி நீங்கள் என்ன நினைக்கிறீர்கள்? உன்னிடம் இத்தகைய மனநிலை இருந்தால், மனதின் ஆழத்தில், நீ தேவனுக்கு அஞ்சுகிறாய் மற்றும் தீமையைத் தவிர்க்க தயாராக இருக்கிறாய் என்னும் உண்மையை அது உறுதிப்படுத்துகிறது. இதன் மூலம் நீ தேவனை திருப்திப்படுத்த விரும்பினால், தேவனுக்குப் பயந்து தீமையைத் தவிர்ப்பதற்கான தரத்தைப் பூர்த்தி செய்வதிலிருந்து நீ நடைமுறைக்குக் கொண்டு வந்தவை வெகு தொலைவில் இருக்காது.

அதிகக் கவனம் செலுத்தத் தேவையற்றது மற்றும் பொதுவாகக் குறிப்பிட அவசியமற்ற விஷயங்கள் என்று ஜனங்கள் நம்பும் காரியங்கள் பெரும்பாலும் சத்தியத்தை நடைமுறைக்குக் கொண்டுவருவதில் எந்தச் சம்பந்தமும் இல்லாத அற்பமானவையாக இருக்கிறது. அதுபோன்ற ஒரு பிரச்சனையை எதிர்கொள்ளும்போது, இந்த மனிதர்கள் அதைப் பற்றி அதிகம் சிந்திக்க மாட்டார்கள். பின்னர் அவர்கள் அதை விழுந்துபோக அனுமதிக்கிறார்கள். இருப்பினும், உண்மையில், இந்த விஷயம் நீ படிக்க வேண்டிய ஒரு பாடமாகும்—தேவனுக்கு எவ்வாறு பயப்பட வேண்டும், தீமையை எவ்வாறு தவிர்க்க வேண்டும் என்பதற்கான பாடமாகும். மேலும், நீ இன்னும் அக்கறை கொள்ள வேண்டியது என்னவென்றால், இந்த விஷயம் உன்னை எதிர்கொள்ள எழும்போது தேவன் என்ன செய்கிறார் என்பதை அறிந்துக்கொள்வதுதான். தேவன் உன் பக்கத்திலேயே இருக்கிறார். உன் ஒவ்வொரு வார்த்தையையும் செயலையும் கவனித்து, நீ செய்யும் அனைத்தையும், உன் எண்ணங்களில் என்ன மாற்றங்கள் நிகழ்கின்றன என்பதையும் பார்க்கிறார். அது தேவனுடைய கிரியையாகும். சிலர், “அது உண்மை என்றால், நான் ஏன் அதை உணரவில்லை?” என்று கேட்கிறார்கள். நீ அதை உணரவில்லை, ஏனென்றால் நீ தேவனுக்குப் பயந்து, தீமையை விலக்கும் வழியை உன் முதன்மை வழியாகக் கொள்ளவில்லை. ஆகவே, தேவன் ஜனங்களில் செய்யும் நுட்பமான கிரியையை நீ உணர முடியாது. அது ஜனங்களுடைய பல்வேறு எண்ணங்கள் மற்றும் செயல்களின்படி வெளிப்படுகிறது. நீ ஒருமனமற்ற ஒருவன்! பெரிய விஷயம் என்னவாக இருக்கிறது? சிறிய விஷயம் என்னவாக இருக்கிறது? தேவனுடைய வழியில் நடப்பது சம்பந்தப்பட்ட விஷயங்கள் பெரிய அல்லது சிறிய விஷயங்களுக்கு இடையில் பிரிக்கப்படவில்லை, அவைகள் எல்லாம் பெரிய விஷயங்கள்—அதை நீங்கள் ஏற்றுக்கொள்ள முடியுமா? (எங்களால் அதை ஏற்றுக்கொள்ள முடியும்.) அன்றாட காரியங்களைப் பொறுத்தவரையில், ஜனங்கள் மிகவும் முக்கியமானதாக மற்றும் குறிப்பிடத்தக்கதாக கருதுகிற சில காரியங்கள் உண்டு, மேலும் சிறிய அற்பமானவைகளாகக் கருதப்படும் மற்ற காரியங்களும் உண்டு. ஜனங்கள் பெரும்பாலும் இந்த முக்கிய விஷயங்களை மிக முக்கியமானதாகக் கருதுகின்றனர் மற்றும் அவை தேவனால் அனுப்பப்பட்டவை என்று கருதுகின்றனர். எவ்வாறாயினும், இந்த முக்கிய விஷயங்கள் வெளிவருவதால், ஜனங்களுடைய முதிர்ச்சியற்ற வளர்ச்சி மற்றும் அவர்களுடைய மோசமான திறன் காரணமாக, ஜனங்களால் பெரும்பாலும் தேவனுடைய சித்தத்தை நிறைவேற்ற முடிவதில்லை. அவர்களால் எந்த வெளிப்பாடுகளையும் பெற முடியாது, மதிப்புமிக்க எந்த உண்மையான அறிவையும் பெற முடியாது. சிறிய விஷயங்களைப் பொறுத்தவரையில், இவை வெறுமனே ஜனங்களால் கவனிக்கப்படுவதில்லை மற்றும் ஒவ்வொரு நேரமும் ஒரு சிறு பகுதியாக நழுவ விடப்படுகின்றன. ஆகவே, தேவனுக்கு முன்பாக ஆராயப்படுவதற்கும் அவரால் சோதிக்கப்படுவதற்கும் ஜனங்கள் பல வாய்ப்புகளை இழந்துவிட்டார்கள். தேவன் உனக்காக ஏற்பாடு செய்துள்ள ஜனங்கள், நிகழ்வுகள் மற்றும் பொருட்கள் மற்றும் சூழ்நிலைகளை நீ எப்போதும் கவனிக்கவில்லை என்பதன் அர்த்தம் என்னவாக இருக்கிறது? ஒவ்வொரு நாளும், ஒவ்வொரு தருணத்திலும் கூட, தேவனுடைய பரிபூரணத்தையும், அவருடைய தலைமையையும் நீ தொடர்ந்து கைவிடுகிறாய் என்பதே இதன் பொருளாகும். தேவன் உனக்காக ஒரு சூழ்நிலையை ஏற்பாடு செய்யும் போதெல்லாம், அவர் இரகசியமாகப் பார்க்கிறார், உன் இருதயத்தைப் பார்க்கிறார், உன் எண்ணங்களையும் விவாதங்களையும் கவனிக்கிறார், நீ எப்படி நினைக்கிறாய் என்பதைப் பார்க்கிறார் மற்றும் நீ எவ்வாறு செயல்படுவாய் என்று காத்திருக்கிறார். நீ ஒரு கவனக்குறைவான மனிதனாக இருந்தால், தேவனுடைய வழி, அவருடைய வார்த்தைகள் அல்லது சத்தியம் குறித்து ஒருபோதும் அக்கறை கொள்ளாத ஒருவனாக இருந்தால், நீ நிறைவேற்ற வேண்டும் என்று தேவன் விரும்புவதையோ அல்லது அவர் உனக்காக ஒரு குறிப்பிட்ட சூழலை ஏற்பாடு செய்யும் போது நீ பூர்த்தி செய்ய வேண்டும் என்று அவர் எதிர்பார்க்கும் தேவைகளையோ நீ கவனத்தில் கொள்ள மாட்டாய். நீ சந்திக்கும் மனிதர்கள், நிகழ்வுகள் மற்றும் பொருட்கள் எவ்வாறு சத்தியத்துடன் அல்லது தேவனுடைய சித்தத்துடன் தொடர்புபடுகின்றன என்பது உனக்குத் தெரியாது. நீ மீண்டும் மீண்டும் சூழ்நிலைகளையும் அதுபோன்ற சோதனைகளையும் எதிர்கொண்ட பிறகு, தேவன் உன்னிடம் எந்த முடிவுகளையும் காணவில்லை என்றால் அவர் எவ்வாறு தொடருவார்? பலமுறை சோதனைகளைச் சந்தித்தபின்னும், நீ உன் இருதயத்தில் தேவனைப் பெரிதுபடுத்தவில்லை, தேவன் உனக்கு ஏற்பாடு செய்த சூழ்நிலைகளையும் நீ பார்க்கவில்லை: தேவனுடைய சோதனைகள் மற்றும் பரீட்சைகளையும் நீ பார்க்கவில்லை. அதற்கு பதிலாக, ஒன்றன் பின் ஒன்றாக, தேவன் உனக்கு அளித்த வாய்ப்புகளை நீ நிராகரித்தாய், ஒவ்வொரு நேரத்திலும் மீண்டும் மீண்டும் அதை நழுவ விடுகிறாய். அது ஜனங்கள் வெளிப்படுத்தும் அதீதமான கீழ்ப்படியாமை அல்லவா? (ஆம்.) இதன் காரணமாக தேவன் வேதனைப்படுவாரா? (அவர் வேதனைப்படுவார்.) தவறு, தேவன் புண்பட்டதாக எண்ணமாட்டார்! நான் சொல்லும் இதுபோன்ற விஷயங்களைக் கேட்பது உங்களை மீண்டும் அதிர்ச்சிக்குள்ளாக்கியுள்ளது. நீங்கள் நினைத்துக் கொண்டிருக்கலாம்: “தேவன் எப்போதுமே வேதனைப்படுவார் என்று முன்பு சொல்லவில்லையா? ஆகவே தேவன் வேதனைப்படமாட்டாரா? அப்படியானால், அவர் எப்போது காயப்படுகிறார்?” சுருக்கமாகச் சொன்னால், இந்த சூழ்நிலையில் தேவன் காயமடைய மாட்டார். அப்படியானால், மேலே குறிப்பிட்டுள்ள நடத்தை வகை குறித்து தேவனுடைய மனநிலை என்னவாக இருக்கிறது? தேவன் அனுப்பும் சோதனைகளையும் சிட்சைகளையும் ஜனங்கள் நிராகரிக்கும் போது, அவற்றிடமிருந்து அவர்கள் விலகிச்செல்லும்போது, அத்தகைய மனிதர்களிடம் ஒரே ஒரு மனநிலையை தேவன் வைத்திருப்பார். அது எத்தகைய மனநிலை? தேவன் இத்தகைய மனிதனை, அவரது இருதயத்தின் ஆழத்திலிருந்து அருவருக்கிறார். “அருவருப்பு” என்ற சொல்லுக்கு இரண்டு அடுக்கு அர்த்தங்கள் உள்ளன. எனது பார்வையில் இருந்து அதை எவ்வாறு விளக்கலாம்? ஆழமாக பார்த்தால், “அருவருப்பு” என்ற சொல் வெறுப்பு மற்றும் வெறுப்பின் அர்த்தங்களைக் கொண்டுள்ளது. அதன் பொருளின் மற்றொரு பகுதி என்னவாக இருக்கிறது? எதையாவது விட்டுவிடுவதைக் குறிக்கும் பகுதி அது. “விட்டுவிடு” என்றால் என்ன என்பதை நீங்கள் அனைவரும் அறிவீர்கள், அல்லவா? சுருக்கமாகச் சொன்னால், “அருவருப்பு” என்பது தேவனுடைய இறுதி எதிர்வினையையும், அவ்வாறு நடந்துக்கொள்ளும் மனிதர்களிடம் இருக்கும் மனநிலையையும் குறிக்கும் ஒரு சொல்லாகும். அது அவர்கள் மீதான மிகுந்த வெறுப்பு மற்றும் அருவருப்பு ஆகும். எனவே, அவர்களைக் கைவிடுவதற்கான முடிவை அது விளைகிறது. ஒருபோதும் தேவனுடைய வழியில் நடக்காத, ஒருபோதும் தேவனுக்கு அஞ்சாத, தீமையைத் தவிர்க்காதவர்களுக்கு இதுவே தேவனுடைய இறுதி முடிவு ஆகும். நான் முன்பு குறிப்பிட்ட அந்தச் சொல்லின் முக்கியத்துவத்தை நீங்கள் அனைவரும் இப்போது பார்க்க முடிகிறதா?

ஜனங்களுடைய முடிவுகளைத் தீர்மானிக்க தேவன் பயன்படுத்தும் முறை இப்போது உங்களுக்குப் புரிகிறதா? (அவர் ஒவ்வொரு நாளும் வெவ்வேறு சூழ்நிலைகளை ஏற்பாடு செய்கிறார்.) “அவர் வெவ்வேறு சூழ்நிலைகளை ஏற்பாடு செய்கிறார்”—இது ஜனங்கள் உணரக்கூடிய மற்றும் தொடக்கூடிய ஒரு விஷயமாகும். எனவே, இதைச் செய்வதற்கான தேவனுடைய நோக்கம் என்னவாக இருக்கிறது? ஒவ்வொரு மனிதனுக்கும் வெவ்வேறு காலங்களிலும் வெவ்வேறு இடங்களிலும் பல்வேறு வகையான சோதனைகளை வழங்குவதே அவரது நோக்கமாகும். ஒரு சோதனையின் போது ஒரு மனிதனுடைய எந்த அம்சங்கள் சோதனைக்கு உட்படுத்தப்படுகின்றன? நீ எதிர்கொள்ளும், கேட்கும், பார்க்கும் மற்றும் தனிப்பட்ட முறையில் அனுபவிக்கும் ஒவ்வொரு பிரச்சனையிலும் நீ தேவனுக்குப் பயந்து, தீமையைத் தவிர்க்கும் மனிதனா என்பதை ஒரு சோதனை தீர்மானிக்கிறது. எல்லோரும் இத்தகைய சோதனையை எதிர்கொள்வார்கள், ஏனென்றால் தேவன் எல்லா ஜனங்களிடமும் நியாயமானவர். உங்களில் சிலர், “நான் பல ஆண்டுகளாக தேவனை நம்புகிறேன், அதனால் நான் எந்தச் சோதனைகளையும் எதிர்கொள்ளவில்லை?” என்று சொல்கிறார்கள். தேவன் உனக்காகச் சூழ்நிலைகளை ஏற்பாடு செய்த போதெல்லாம், நீ அவற்றைப் பெரிதாக எடுத்துக் கொள்ளவில்லை என்பதால், தேவனுடைய வழியில் நடக்க விரும்பவில்லை என்பதால் நீ அதுவரை எதையும் எதிர்கொள்ளவில்லை என்று நினைக்கிறாய். எனவே, தேவனுடைய சோதனைகளை நீ உணரவில்லை. சிலர், “நான் சில சோதனைகளை எதிர்கொண்டேன். ஆனால் சரியாக நடைமுறையில் கடைப்பிடிப்பது எனக்குத் தெரியாது. நான் நடைமுறையில் கடைப்பிடித்தபோதும், தேவனுடைய சோதனைகளின் போது நான் உறுதியாக நின்றேனா என்று எனக்குத் தெரியவில்லை,” என்று சொல்வார்கள். இந்த வகை ஜனங்கள் நிச்சயமாகச் சிறுபான்மையினரில் இல்லை. அப்படியானால், தேவன் ஜனங்களை அளவிடும் தரநிலை என்னவாக இருக்கிறது? சில நிமிடங்களுக்கு முன்பு நான் சொன்னது போலவே: நீ செய்யும், சிந்திக்கும், வெளிப்படுத்தும் எல்லாவற்றிலும் தேவனுக்குப் பயந்து பொல்லாப்புக்கு விலகுகிறாயா இல்லையா என்பதாகும். நீ தேவனுக்குப் பயந்து தீமையைத் தவிர்க்கும் மனிதனா இல்லையா என்பதைத் தீர்மானிப்பது அதுதான். இந்தக் கருத்து எளிமையானது, அல்லவா? சொல்வது எளிது. ஆனால் நடைமுறையில் வைப்பது எளிதானதா? (அது அவ்வளவு எளிதானது அல்ல.) ஏன் அது அவ்வளவு எளிதானது அல்ல? (ஏனென்றால் ஜனங்களுக்கு தேவனைத் தெரியாது, தேவன் ஜனங்களை எவ்வாறு பூரணப்படுத்துகிறார் என்பது அவர்களுக்குத் தெரியாது. எனவே அவர்கள் விஷயங்களை எதிர்கொள்ளும்போது, அவர்களுடைய பிரச்சனைகளைத் தீர்ப்பதற்கு சத்தியத்தை எவ்வாறு தேடுவது என்று அவர்களுக்குத் தெரியாது. தேவனுக்குப் பயப்படுவதன் யதார்த்தத்தை அவர்கள் பெறுவதற்கு முன்னர் பல்வேறு சோதனைகள், சுத்திகரிப்புகள், சிட்சைகள் மற்றும் நியாயத்தீர்ப்புகளுக்குள்ளாக அவர்கள் செல்ல வேண்டும்.) நீங்கள் அதை அப்படிச் சொல்லலாம். ஆனால் உங்களைப் பொறுத்தவரையில், தேவனுக்குப் பயப்படுவதும் தீமையைத் தவிர்ப்பதும் இப்போதே எளிதில் செய்யக்கூடியதாகத் தெரிகிறது. இதை நான் ஏன் சொல்கிறேன்? ஏனென்றால், நீங்கள் நிறைய பிரசங்கங்களைக் கேட்டிருக்கிறீர்கள். சத்தியத்தின் யதார்த்தத்திலிருந்து பெரிய அளவிலான காரியங்களைப் பெற்றுள்ளீர்கள். அது தேவனுக்கு பயப்படுவதையும், தீமையைத் தவிர்ப்பதையும், கோட்பாட்டளவில் மற்றும் அறிவுபூர்வமாகப் புரிந்துக்கொள்ள உங்களை அனுமதித்துள்ளது. தேவனுக்கான பயத்தையும், தீமையைத் தவிர்ப்பதையும் எவ்வாறு நடைமுறைப்படுத்துவது என்பதைப் பொறுத்தவரையில், இந்த அறிவு அனைத்தும் மிகவும் உதவிகரமாக இருந்ததோடு, அதுபோன்ற ஒரு காரியத்தை எளிதில் அடையக்கூடியதாக உணரவைத்தது. அப்படியானால், ஜனங்கள் ஏன் அதை உண்மையில் அடைய முடியாது? ஏனென்றால், மனித சுபாவமும் சாராம்சமும் சாராம்சம் தேவனுக்கு அஞ்சாது. அது தீமையை விரும்புகிறது. அதுதான் உண்மையான காரணமாகும்.

தேவனுக்கு பயப்படாமல் தீமையைத் தவிர்க்காமல் இருப்பது தேவனை எதிர்ப்பதாகும்

“தேவனுக்குப் பயந்து தீமையைத் தவிர்க்கவும்” என்ற இந்த சொற்றொடர் எங்கிருந்து வந்தது என்று கேட்பதன் மூலம் ஆரம்பிக்கிறேன். (யோபுவின் புஸ்தகம்.) நாம் யோபுவைக் குறிப்பிட்டுள்ளதால், அவனைப் பற்றி விவாதிப்போம். யோபுவின் காலத்தில், மனிதகுலத்தின் இரட்சிப்பு மற்றும் ஜெயத்துக்காக தேவன் உழைத்தாரா? இல்லை. அது அப்படியல்லவா? மேலும், யோபுவைப் பொறுத்தவரையில், தேவனைப் பற்றி அவனுக்கு எவ்வளவு அறிவு இருந்தது? (அதிகம் இல்லை.) உங்களிடம் இப்போது இருப்பதை விட யோபுவுக்கு தேவனைப் பற்றி அதிகமான அறிவு இருந்ததா அல்லது குறைவாக இருந்ததா? நீங்கள் ஏன் பதிலளிக்கத் துணியவில்லை? அது பதிலளிக்க மிகவும் எளிதான கேள்வி. குறைவாக! அது நிச்சயம்! இந்த நாட்களில் நீங்கள் தேவனை நேருக்கு நேர் பார்க்கிறீர்கள், தேவனுடைய வார்த்தைகளை நேரடியாக பெறுகிறீர்கள். தேவனைப் பற்றி உங்களுக்கு யோபுவை விட அதிக அறிவு இருக்கிறது. இதை நான் ஏன் கொண்டு வருகிறேன்? இவற்றைச் சொல்வதில் எனது நோக்கம் என்னவாக இருக்கிறது? நான் உங்களுக்கு ஓர் உண்மையை விளக்க விரும்புகிறேன். ஆனால் நான் செய்வதற்கு முன்பு, நான் உங்களிடம் ஒரு கேள்வியைக் கேட்க விரும்புகிறேன்: யோபு தேவனைப் பற்றி மிகக் குறைவாகவே அறிந்திருந்தான், ஆனாலும் அவனால் தேவனுக்குப் பயந்து தீமையைத் தவிர்க்க முடிந்தது. இந்த நாட்களில் ஜனங்கள் அவ்வாறு செய்யத் தவறியது ஏன்? (அவர்கள் அதிகமாகச் சீர்கெட்டுள்ளனர்.) “அவர்கள் ஆழமாய்ச் சீர்கெட்டவர்கள் என்பது” பிரச்சனையை ஏற்படுத்தும் மேலோட்டமான நிகழ்வாயிருக்கிறது, ஆனால் நான் அதை ஒருபோதும் அவ்வாறு பார்க்க மாட்டேன். “அதிகமானச் சீர்கேடு,” “தேவனுக்கு எதிரான கிளர்ச்சி,” “தேவனுக்கு எதிரான விசுவாசமின்மை,” “கீழ்ப்படியாமை,” “சத்தியத்தை விரும்பாதது” போன்ற பல கோட்பாடுகளையும் வார்த்தைகளையும் நீங்கள் அடிக்கடி எடுத்துக்கொள்கிறீர்கள் மற்றும் இந்தச் சொற்றொடர்களைப் பயன்படுத்தி ஒவ்வொரு பிரச்சனையின் சாராம்சத்தையும் விளக்குங்கள். நடைமுறையில், அது குறைபாடுடன் கடைபிடிக்கும் ஓர் முறையாகும். வெவ்வேறு இயல்புகளின் விஷயங்களை விளக்க ஒரே பதிலைப் பயன்படுத்துவது தவிர்க்க முடியாமல் சத்தியத்தையும் தேவனையும் பற்றிய அவதூறான சந்தேகங்களை எழுப்புகிறது. இத்தகைய பதிலைக் கேட்பது எனக்குப் பிடிக்கவில்லை. தொடர்ந்து மற்றும் கடினமாக இதைப் பற்றி சிந்தியுங்கள்! நீங்கள் யாரும் இந்த விஷயத்துக்கு எந்த எண்ணமும் கொடுக்கவில்லை. ஆனால் ஒவ்வொரு நாளும் என்னால் அதைப் பார்க்க முடிகிறது. ஒவ்வொரு நாளும் என்னால் அதை உணர முடிகிறது. இவ்வாறு, நீங்கள் நடிக்கும் போது, நான் பார்த்துக்கொண்டிருக்கிறேன். நீங்கள் ஏதாவது செய்யும்போது, அதன் சாராம்சத்தை உங்களால் உணர முடியாது. ஆனால் நான் பார்க்கும்போது, அதன் சாராம்சத்தை என்னால் காண முடிகிறது. அதன் சாராம்சத்தை என்னால் உணரவும் முடிகிறது. எனவே, இந்தச் சாராம்சம் என்னவாக இருக்கிறது? இந்த நாட்களில் ஜனங்கள் ஏன் தேவனுக்குப் பயந்து தீமையைத் தவிர்க்க இயலாது? உங்கள் பதில்கள் இந்தப் பிரச்சனையின் சாராம்சத்தை விளக்க முடியாமல் வெகு தொலைவில் உள்ளன. அவற்றால் இவற்றைத் தீர்க்கவும் முடியாது. ஏனென்றால், நீங்கள் அறியாத ஓர் ஆதாரத்தை அது கொண்டுள்ளது. இந்த ஆதாரம் என்னவாக இருக்கிறது? நீங்கள் இதைப் பற்றி கேட்க விரும்புகிறீர்கள் என்று எனக்குத் தெரியும். எனவே, இந்தப் பிரச்சனையின் மூலத்தை நான் உங்களுக்கு கூறுவேன்.

தேவன் கிரியை செய்யத் தொடங்கியதிலிருந்து, அவர் மனிதர்களை எவ்வாறு கருதினார்? தேவன் அவர்களை மீட்டார். அவர் மனிதர்களைத் தனது குடும்பத்தினர்களாகவும், அவருடைய கிரியையின் பொருட்களாகவும், அவர் ஜெயிக்கவும் காப்பாற்றவும் விரும்பியவர்களாகவும், அவர் முழுமையாக்க விரும்பியவர்களாகவும் பார்த்திருக்கிறார். அவருடைய கிரியையின் ஆரம்பத்தில் மனிதகுலத்தின் மீதான தேவனுடைய மனநிலை அதுவாகும். இருப்பினும், அந்த நேரத்தில் தேவனைப் பற்றிய மனிதகுலத்தின் மனநிலை என்னவாக இருந்தது? தேவன் மனிதர்களுக்கு அறிமுகமில்லாதவர், அவர்கள் தேவனை ஓர் அந்நியன் என்று கருதினார்கள். தேவனைப் பற்றிய அவர்களுடைய மனநிலை சரியான பலனைப் பெறவில்லை என்றும், அவர்கள் தேவனை எவ்வாறு நடத்த வேண்டும் என்பது பற்றிய தெளிவான புரிதல் அவர்களுக்கு இல்லை என்றும் கூறலாம். எனவே, அவர்கள் தாங்கள் விரும்பியபடி அவரை நடத்தினார்கள். தாங்கள் விரும்பியதைச் செய்தார்கள். தேவனைப் பற்றி அவர்களுக்கு ஏதாவது கருத்து இருந்ததா? முதலில், அவர்களுக்கு இல்லை. அவர்களுடைய கருத்துக்கள் என்று அழைக்கப்படுவது வெறுமனே அவரைப் பற்றிய சில கருத்துகளையும் யூகங்களையும் உள்ளடக்கியது. அவர்கள் தங்கள் கருத்துக்களுக்கு இணங்குவதை ஏற்றுக்கொண்டார்கள். சில காரியங்கள் அவர்களுடைய கருத்துக்களுக்கு இணங்காதபோது, அவர்கள் அதை மேலோட்டமான நிலையில் கீழ்ப்படிந்தார்கள். ஆனால் அதன் ஆழத்தில் அவர்கள் கடுமையாக முரண்பட்டதாக உணர்ந்தார்கள். அவர்கள் அதை எதிர்த்தார்கள். ஆரம்பத்தில் தேவனுக்கும் மனிதர்களுக்கும் இடையிலான உறவு அதுதான்: தேவன் அவர்களைக் குடும்ப உறுப்பினர்களாகக் கருதினார். ஆனாலும் அவர்கள் அவரை அந்நியராகக் கருதினார்கள். இருப்பினும், தேவனுடைய கிரியையின் ஒரு காலத்திற்குப் பிறகு, அவர் எதை அடைய முயற்சிக்கிறார் என்பதை மனிதர்கள் புரிந்துக்கொண்டார்கள் மற்றும் அவர் உண்மையான தேவன் என்பதை அவர்கள் அறிந்தார்கள். அவர்கள் தேவனிடமிருந்து எதைப் பெற முடியும் என்பதை அறிந்துக்கொண்டனர். இந்த நேரத்தில் ஜனங்கள் தேவனை எவ்வாறு கருதினார்கள்? அவர்கள் அவரை ஓர் உயிர்நாடியாகக் கண்டார்கள். அவரிடமிருந்து கிருபையும் ஆசீர்வாதங்களும் வாக்குறுதிகளும் வழங்கப்படும் என்று நம்பினார்கள். இந்த நேரத்தில், தேவன் மனிதர்களை எவ்வாறு கருதினார்? அவர் தனது ஜெயத்துக்கான இலக்குகளாக அவர்களைக் கண்டார். தேவன் அவர்களை நியாயந்தீர்க்கவும், அவர்களைச் சோதிக்கவும், உபத்திரவங்களுக்கு உட்படுத்தவும் வார்த்தைகளைப் பயன்படுத்த விரும்பினார். இருப்பினும், அப்போது ஜனங்களைப் பொறுத்தவரையில், தேவனைத் தங்கள் சொந்த இலக்குகளை அடைய பயன்படுத்தவேண்டிய ஒரு பொருள் மட்டுமே என்று கருதினர். தேவன் வழங்கிய சத்தியம் அவர்களை வென்று காப்பாற்ற முடியும் என்பதையும், அவரிடமிருந்து அவர்கள் விரும்பியவற்றைப் பெறுவதற்கும், அவர்கள் விரும்பிய இடங்களை அடைவதற்கும் ஒரு வாய்ப்பு இருப்பதையும் ஜனங்கள் கண்டார்கள். இதன் காரணமாக, அவர்களுடைய இருதயங்களில் ஒரு சிறிய நேர்மையானது உருவானது மற்றும் அவர்கள் இந்த தேவனைப் பின்பற்றத் தயாராக இருந்தார்கள். காலம் கடந்துவிட்டது மற்றும் அவர்கள் தேவனைப் பற்றிய மேலோட்டமான மற்றும் கோட்பாட்டு அறிவைப் பெற்றதன் காரணமாக, மனிதர்கள் தேவனோடும் அவர் சொன்ன வார்த்தைகளோடும், அவருடைய பிரசங்கம், அவர் வெளியிட்ட சத்தியங்கள் மற்றும் அவருடைய கிரியையோடும் “பரிச்சயமானவர்களாக” வளரத் தொடங்கிவிட்டார்கள். ஆகவே, தேவன் இனி அறிமுகமில்லாதவர் அல்ல என்றும், அவர்கள் ஏற்கனவே தேவனுடன் ஒத்துப்போகும் பாதையில் கால் வைத்திருந்தார்கள் என்றும் அவர்கள் தவறாகப் புரிந்துக்கொண்டனர். இப்போது, ஜனங்கள் சத்தியத்தைப் பற்றிய பல பிரசங்கங்களைக் கேட்டிருக்கிறார்கள் மற்றும் தேவனுடைய கிரியையை அதிகம் அனுபவித்திருக்கிறார்கள். ஆயினும்கூட, பல காரணிகளால் மற்றும் சூழ்நிலைகளால் ஏற்படும் குறுக்கீடு மற்றும் தடங்கல் காரணமாக, பெரும்பாலான ஜனங்களால் சத்தியத்தை நடைமுறைக்குக் கொண்டுவருவதில் ஜெயம் பெற முடியவில்லை மற்றும் தேவனைத் திருப்திப்படுத்தவும் முடியவில்லை. ஜனங்கள் அதிகளவில் மந்தமாக வளர்ந்துள்ளனர் மற்றும் அதிகளவில் நம்பிக்கையில்லாமல் உள்ளனர். அவர்களுடைய சொந்த முடிவுகள் என்னவென்று தெரியவில்லை என்ற உணர்வு அவர்களுக்கு வளர்ந்து வருகிறது. எந்தவொரு ஆடம்பரமான யோசனைகளையும் கொண்டு வர அவர்கள் துணிவதில்லை மற்றும் அவர்கள் முன்னேற முற்படுவதில்லை. அவர்கள் படிப்படியாக தயக்கத்துடன் தொடர்ந்து செல்கிறார்கள், முன்னோக்கிச் செல்கிறார்கள். மனிதர்களின் தற்போதைய நிலையைப் பொறுத்தவரையில், அவர்கள் மீதான தேவனுடைய மனநிலை என்னவாக இருக்கிறது? இந்தச் சத்தியங்களை அவர்களுக்கு வழங்கவும், அவர்களை அவருடைய வழியில் உட்புகுத்தவும் மட்டுமே அவர் விரும்புகிறார். பின்னர் அவர்களை வெவ்வேறு வழிகளில் சோதிக்க பல்வேறு சூழ்நிலைகளை ஏற்பாடு செய்கிறார். இந்த வார்த்தைகளையும், இந்த சத்தியங்களையும், அவருடைய கிரியையையும் எடுத்துக்கொள்வதற்கும், மனிதர்கள் அவருக்குப் பயப்படுவதற்கும் தீமைகளைத் தவிர்ப்பதற்கும் ஒரு முடிவைக் கொண்டுவருவதே அவரது குறிக்கோள் ஆகும். நான் பார்த்த பெரும்பாலான ஜனங்கள் தேவனுடைய வார்த்தைகளை எடுத்து அவற்றை கோட்பாடுகளாக, வெறுமனே காகிதத்தில் உள்ள எழுத்துக்களாகக் கடைப்பிடிக்க வேண்டிய விதிமுறைகளாக மட்டுமே கருதுகின்றனர். அவர்களுடைய செயல்களிலும் பேச்சிலும் அல்லது சோதனைகளை எதிர்கொள்ளும் போதும், தேவனுடைய வழியை அவர்கள் கடைப்பிடிக்க வேண்டிய ஒன்றாக அவர்கள் கருதுவதில்லை. குறிப்பாக, ஜனங்கள் பெரிய சோதனைகளை எதிர்கொள்ளும்போது அது உண்மையாகிறது. அதுபோன்று தேவனுக்குப் பயந்து, தீமையைத் தவிர்ப்பதற்கான திசையில் செயல்படும் எந்தவொரு மனிதனையும் நான் பார்த்ததில்லை. எனவே, மனிதர்களைப் பற்றிய தேவனுடைய மனநிலை மிகுந்த வெறுப்பும் அருவருப்பும் நிறைந்ததாகும்! நூற்றுக்கணக்கான முறை என அவர் பலமுறை சோதனைகளை வழங்கிய போதிலும், அவர்களுடைய உறுதியை நிரூபிக்க எந்தவொரு தெளிவான மனநிலையும் அவர்களிடம் இல்லை: “நான் தேவனுக்குப் பயந்து தீமையைத் தவிர்க்க விரும்புகிறேன்!” இந்த தீர்மானத்தை ஜனங்கள் கொண்டிருக்கவில்லை மற்றும் இத்தகைய காட்சியைச் செய்யாததால், தேவனுடைய மனநிலை கடந்த காலங்களில் இருந்ததைப் போல தற்போது இல்லை. அவர் அவர்களுக்கு இரக்கம், தயவு, சகிப்புத்தன்மை மற்றும் பொறுமை ஆகியவற்றை அதிகரித்தார். ஆனால், அவர் மனிதகுலத்தில் பெரிதாக ஏமாற்றமடைந்துள்ளார். இந்த ஏமாற்றத்தை ஏற்படுத்தியது யார்? மனிதர்களைப் பற்றிய தேவனுடைய மனநிலை யாரைச் சார்ந்தது? அது அவரைப் பின்பற்றும் ஒவ்வொரு மனிதரையும் சார்ந்துள்ளது. அவருடைய பல ஆண்டு கால கிரியைகளில், தேவன் ஜனங்களுடைய பல எதிர்பார்ப்புகளை முன்வைத்து, அவர்களுக்காகப் பல சூழ்நிலைகளை ஏற்பாடு செய்துள்ளார். அவர்கள் எவ்வாறு செயல்பட்டார்கள் என்பதைப் பொருட்படுத்தாமல், தேவனைப் பற்றிய அவர்களுடைய மனநிலை என்னவாக இருந்தாலும், தேவனுக்குப் பயந்து, தீமையைத் தவிர்ப்பதற்கான குறிக்கோளுக்கு இணங்க ஜனங்கள் தெளிவாகக் கடைபிடிக்கத் தவறிவிட்டனர். ஆகவே, நான் சுருக்கமான ஒரு சொற்றொடரை வழங்குவேன் மற்றும் தேவனுக்குப் பயந்து, தீமையைத் தவிர்ப்பதற்கான தேவனுடைய வழியில் ஜனங்கள் ஏன் நடக்க முடியாது என்பதைப் பற்றி நாம் சொன்ன அனைத்தையும் விளக்க அந்த சொற்றொடரைப் பயன்படுத்துகிறேன். அந்த சொற்றொடர் என்னவாக இருக்கிறது? அது அதுதான்: தேவன் மனிதர்களை தம்முடைய இரட்சிப்பின் பொருளாகவும், அவருடைய கிரியையின் பொருள்களாகவும் கருதுகிறார். மனிதர்கள் தேவனை தங்கள் எதிரியாகவும், அவர்களுடைய விரோதியாகவும் கருதுகின்றனர். இந்த விஷயத்தில் உனக்கு இப்போது தெளிவான புரிதல் இருக்கிறதா? மனிதகுலத்தின் மனநிலை என்ன, தேவனுடைய மனநிலை என்ன, மனிதர்களுக்கும் தேவனுக்கும் இடையிலான உறவு என்ன என்பவை மிகவும் தெளிவாக உள்ளன. நீங்கள் எவ்வளவு பிரசங்கம் கேட்டிருந்தாலும், தேவனுக்கு உண்மையாக இருப்பது, தேவனுக்கு அடிபணிவது, தேவனுடன் இணக்கமாக இருப்பதற்கான வழியைத் தேடுவது, தேவனுக்காக ஜீவகாலம் முழுவதும் செலவழிக்க விரும்புவது மற்றும் தேவனுக்காக ஜீவிப்பது என இவற்றில் உங்கள் சொந்த முடிவுகளை நீங்கள் எடுத்துள்ளீர்கள்—என்னைப் பொறுத்தவரையில், அந்த விஷயங்கள், தேவனுடைய வழியில் சுய எண்ணங்களுடன் நடப்பதற்கான எடுத்துக்காட்டுகள் அல்ல, அது தேவனுக்குப் பயந்து தீமையைத் தவிர்ப்பதற்கான எடுத்துக்காட்டுகள் ஆகும். ஆனால் அதற்குப் பதிலாக, அவை வெறுமனே சில குறிக்கோள்களை அடையக்கூடிய பாதைகளாக இருக்கின்றன. அவற்றை அடைவதற்கு, நீங்கள் தயக்கத்துடன் சில விதிமுறைகளைக் கடைபிடிக்கிறீர்கள். துல்லியமாக இந்த விதிமுறைகள்தான் ஜனங்களை தேவனுக்கு பயப்படுவதற்கும் தீமைகளைத் தவிர்ப்பதற்குமான இடத்திலிருந்து தூரமாகக் கொண்டுசெல்கின்றன மற்றும் தேவனை மனிதகுலத்திற்கு எதிராக மீண்டும் ஒரு முறை நிறுத்துகின்றன.

இன்றைய தலைப்பு கொஞ்சம் கனமானது. ஆனால் எதுவாக இருந்தாலும், நீங்கள் வரவிருக்கும் அனுபவங்களையும், வரவிருக்கும் நேரங்களையும் கடந்து செல்லும்போது, நான் உங்களிடம் சொன்னதை நீங்கள் செய்ய முடியும் என்று நான் இன்னும் நம்புகிறேன். தேவன் உங்களுக்குப் பயன்படும்போது மட்டும் அவர் இருக்கிறார் ஆனால் நீங்கள் அவருக்கு எந்தப் பயனும் இல்லாதபோது அவர் இருப்பதில்லை என்பதாக—தேவனை வெறுமையான காற்றின் ஒரு கலவை என்பதாகக் கருத வேண்டாம். உன் ஆழ்மனதில் அதுபோன்ற ஓர் எண்ணத்தை நீ பெற்றவுடன், நீ ஏற்கனவே தேவனைக் கோபப்படுத்தியிருக்கிறாய். ஒருவேளை, “நான் தேவனை வெறுமனே வெறுமையான காற்று என்று கருதவில்லை. நான் எப்போதும் அவரிடம் பிரார்த்தனை செய்கிறேன், நான் எப்போதும் அவரைத் திருப்திப்படுத்த முயற்சிசெய்கிறேன், நான் செய்யும் அனைத்தும் தேவன் எதிர்பார்க்கும் வரம்பு, தரம் மற்றும் கொள்கைகளுக்கு உட்பட்டவையாகும். நான் நிச்சயமாக எனது சொந்த யோசனைகளின்படி நடைமுறையில் கடைப்பிடிக்கவில்லை,” என்று சொல்லும் ஜனங்கள் இருக்கலாம். ஆம், நீ கடைப்பிடிக்கும் இந்த முறை சரியானது ஆகும். ஆயினும்கூட, நீ ஒரு பிரச்சனையை நேருக்கு நேர் சந்திக்கும்போது என்ன நினைக்கிறாய்? நீ ஒரு பிரச்சனையை எதிர்கொள்ளும்போது எவ்வாறு நடைமுறையில் கடைப்பிடிக்கிறாய்? சிலர் அவரிடம் ஜெபிக்கும் போதும், அவரிடம் மன்றாடும் போதும் தேவன் இருக்கிறார் என்று நினைக்கிறார்கள். ஆனால் பின்னர் அவர்கள் ஒரு பிரச்சனையை எதிர்கொள்ளும் போதெல்லாம், அவர்கள் தங்களுக்குள் சொந்த யோசனைகளை உருவாக்கி அவற்றுக்குக் கட்டுப்பட விரும்புகிறார்கள். அவர்கள் தேவனை வெறுமையான காற்றின் ஒரு கலவை மட்டுமே என்று கருதுகிறார்கள், அத்தகைய நிலையானது அவர்களுடைய மனதில் தேவனை இல்லாமல் ஆக்குகிறது என்பதே இதன் பொருள் ஆகும். தேவன் அவர்களுக்குத் தேவைப்படும்போது அவர் இருக்க வேண்டும் என்றும் அவர்களுக்குத் தேவையில்லை என்றால் அவர் இருக்கக் கூடாது என்றும் அவர்கள் நம்புகிறார்கள். ஜனங்கள் தங்கள் சொந்த யோசனைகளின் அடிப்படையில் நடைமுறையில் கடைப்பிடிப்பது போதுமானது என்று நினைக்கிறார்கள். அவர்கள் தாங்கள் விரும்பியதைச் செய்ய முடியும் என்று நம்புகிறார்கள். அவர்கள் தேவனுடைய வழியைத் தேட வேண்டும் என்பதை அவர்கள் நம்பவில்லை. தற்போது இத்தகைய சூழ்நிலையில் உள்ளவர்கள் மற்றும் இத்தகைய நிலையில் சிக்கித் தவிக்கும் ஜனங்களைப் பொறுத்தவரையில், அவர்கள் ஆபத்தை எதிர்கொள்ளவில்லையா? சிலர், “நான் ஆபத்தை எதிர்கொள்கிறேனா இல்லையா என்பதல்லாமல், பல ஆண்டுகளாக எனக்கு விசுவாசம் இருந்ததால், தேவனால் மனிதனைக் கைவிடுவதைத் தாங்க முடியாது என்பதால் தேவன் என்னைக் கைவிட மாட்டார் என்று நான் நம்புகிறேன்,” என்று சொல்கிறார்கள். மற்றவர்கள், “நான் என் தாயின் வயிற்றில் இருந்த காலத்திலிருந்தே தேவனை நம்புகிறேன். நாற்பது அல்லது ஐம்பது ஆண்டுகள் ஆகிவிட்டன. ஆகவே காலத்தைப் பொறுத்தவரையில், நான் தேவனால் இரட்சிக்கப்படுவதற்கு மிகவும் தகுதியானவன், பிழைக்க மிகவும் தகுதியானவன். இந்த நான்கு அல்லது ஐந்து தசாப்தங்களாக, நான் எனது குடும்பத்தையும் கிரியையையும் கைவிட்டுவிட்டேன். பணம், அந்தஸ்து, இன்பம் மற்றும் எனது குடும்பத்தினருடனான நேரம் என என்னிடம் இருந்த அனைத்தையும் விட்டுவிட்டேன். நான் பல சுவையான ஆகாரங்களைப் புசிக்கவில்லை, நிறைய கேளிக்கைகளை நான் அனுபவிக்கவில்லை, பல சுவாரஸ்யமான இடங்களை நான் பார்வையிடவில்லை, சாதாரண ஜனங்களால் தாங்க முடியாத துன்பங்களைக் கூட அனுபவித்திருக்கிறேன். இவை அனைத்தினாலும் தேவனால் என்னைக் காப்பாற்ற முடியாவிட்டால், நான் அநியாயமாக நடத்தப்படுகிறேன் என்பதாகும். இந்த வகை தேவனை என்னால் நம்ப முடியவில்லை,” என்று சொல்கிறார்கள். இத்தகைய பார்வையுடன் பலர் இருக்கிறார்களா? (இருக்கின்றனர்.) சரி, அப்படியானால், இன்று நான் ஓர் உண்மையைப் புரிந்துக்கொள்ள உங்களுக்கு உதவப் போகிறேன்: அத்தகைய பார்வை உள்ளவர்கள் அனைவரும் முட்டாள்களாக இருந்து தங்களுக்கே தீங்கு விளைவித்துக் கொள்கிறார்கள். ஏனென்றால், அவர்கள் தங்கள் கற்பனைகளால் தங்களது கண்களை மூடிக்கொள்கிறார்கள். இந்தக் கற்பனைகளும், அவற்றின் சொந்த முடிவுகளும், தேவனுடைய உண்மையான நோக்கங்களை ஏற்றுக்கொள்வதிலிருந்து மனிதர்களைத் தடுத்து, தேவன் மனிதனிடம் எதிர்பார்க்கும் தரத்தின் இடத்தைப் பெறுகின்றன. அது, அவருடைய உண்மையான இருப்பை அவர்களால் உணரக் கூடாததாக்குகிறது மற்றும் தேவனுடைய வாக்குறுதியின் எந்தப் பகுதியையும் அல்லது பங்கையும் கைவிடச்செய்து தேவனால் பூரணப்படுத்தப்படுவதற்கான வாய்ப்பை இழக்கச் செய்கிறது.

ஜனங்களுடைய முடிவுகளையும் தரங்களையும் தேவன் எவ்வாறு தாம் செய்கிறவற்றின் மூலம் தீர்மானிக்கிறார்

எந்தவொரு கருத்துக்களிலும் முடிவுகளிலும் நீ தீர்வு காண்பதற்கு முன், உன்னைப் பற்றிய தேவனுடைய மனநிலை என்ன, அவர் என்ன நினைக்கிறார் என்பவற்றை நீ முதலில் புரிந்துக்கொள்ள வேண்டும். பின்னர், உன் சொந்தச் சிந்தனை சரியானதா இல்லையா என்பதை நீ தீர்மானிக்கலாம். ஒரு மனிதனுடைய முடிவைத் தீர்மானிக்க தேவன் ஒருபோதும் நேரத்தை ஒரு அளவீட்டின் அலகாகப் பயன்படுத்தவில்லை. ஒரு மனிதன் எவ்வளவு துன்பங்களை அனுபவித்திருக்கிறான் என்பதில் அவர் அத்தகைய தீர்மானத்தை அடிப்படையாகக் கொண்டிருக்கவில்லை. அப்படியானால், ஒரு மனிதனுடைய முடிவைத் தீர்மானிக்க தேவன் ஒரு தரமாக எதைப் பயன்படுத்துகிறார்? நேரத்தின் அடிப்படையில் அதைத் தீர்மானிப்பது என்பது ஜனங்களுடைய கருத்துக்களுக்கு மிகவும் ஒத்துப்போகும். மேலும், ஒரு கட்டத்தில் ஒரு பெரிய தொகையை அர்ப்பணித்து, நிறைய செலவு செய்து, பெரும் விலைக்கிரையம் கொடுத்துப் பின் பெரிதும் அவதிப்பட்ட மனிதர்களை நீங்கள் அவ்வப்போது பார்த்திருப்பீர்கள். இவர்கள்தான், நீங்கள் பார்க்கும் விதத்தில், தேவனால் காப்பாற்ற முடியும். இந்த மனிதர்கள் காண்பிக்கும் மற்றும் அனுபவிக்கும் அனைத்தும் ஒரு மனிதருடைய முடிவைத் தீர்மானிப்பதற்கான தேவனுடைய நிர்ணயிக்கப்பட்ட தரங்களைப் பற்றிய ஜனங்களுடைய கருத்துக்களுடன் துல்லியமாக ஒத்துப்போகின்றன. நீங்கள் எதை நம்பினாலும் சரி, இந்த உதாரணங்களை ஒவ்வொன்றாகப் பட்டியலிட மாட்டேன். இதைச் சுருக்கமாகச் சொல்வதானால், தேவனுடைய சொந்த சிந்தனையினுள் தரமற்றது எதுவும் மனிதக் கற்பனையிலிருந்து வருகிறது. அதுபோன்ற விஷயங்கள் அனைத்தும் மனிதக் கருத்துக்கள் ஆகும். உன் சொந்தக் கருத்துக்களையும் கற்பனைகளையும் நீ கண்மூடித்தனமாக வற்புறுத்தினால், அதன் முடிவு என்னவாக இருக்கும்? அதன் விளைவாக தேவன் உன்னை அருவருப்பதாக மட்டுமே இருக்கும் என்பது தெளிவாகத் தெரிகிறது. ஏனென்றால், நீ எப்போதும் தேவனுக்கு முன்பாக உன் தகுதிகளை வெளிப்படுத்துகிறாய். அவருடன் போட்டியிடுகிறாய். அவருடன் வாதிடுகிறாய். அவருடைய சிந்தனையை புரிந்துக்கொள்ள நீ உண்மையிலேயே முயற்சிக்கவில்லை. அவருடைய சித்தத்தை அல்லது மனிதகுலம் மீதான அவருடைய மனநிலையைப் புரிந்துக்கொள்ள நீ முயற்சிக்கவில்லை. இந்நிலையில் முன்னேறுவது எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக உன்னை உயர்த்தும் ஆனால் தேவனை உயர்த்தாது. உன்னையே நீ நம்புகிறாய். நீ தேவனை நம்பவில்லை. தேவன் அத்தகையவர்களை விரும்புவதுமில்லை, அத்தகையவர்களுக்கு இரட்சிப்பைக் கொடுப்பதும் இல்லை. இத்தகைய கண்ணோட்டத்தை நீ விட்டுவிட்டு, கடந்த காலங்களில் நீ கொண்டிருந்த தவறான கண்ணோட்டங்களைச் சரிசெய்ய முடிந்தால், தேவனுடைய எதிர்பார்ப்புகளின்படி உன்னால் தொடர முடிந்தால், தேவனுக்குப் பயந்து, தீமையைத் தவிர்ப்பதற்கான வழியை உன்னால் கடைப்பிடிக்க முடிந்தால், எல்லாவற்றிலும் சிறந்தவராக தேவனை மதிப்பதை உன்னால் நடைமுறைப்படுத்த முடிந்தால், உன்னையும் தேவனையும் வரையறுக்க உன் சொந்த கற்பனைகள், கண்ணோட்டங்கள் அல்லது நம்பிக்கைகளைப் பயன்படுத்துவதைத் தவிர்க்க முடிந்தால், அதற்குப் பதிலாக நீ எல்லா வகையிலும் தேவனுடைய நோக்கங்களைத் தேட முடிந்தால், மனிதகுலத்தைப் பற்றிய அவருடைய மனநிலையை உணர்ந்து புரிந்துக்கொள்ளவும், அவருடைய தரங்களைப் பூர்த்தி செய்வதன் மூலம் அவரைத் திருப்திப்படுத்தவும் முடிந்தால், அது அற்புதமாக இருக்கும்! நீ தேவனுக்குப் பயந்து, தீமையைத் தவிர்ப்பதற்கான வழியைத் தொடங்கப் போகிறாய் என்பதை அது குறிக்கும்.

தேவன் ஜனங்களுடைய பல்வேறு எண்ணங்கள், யோசனைகள் மற்றும் கண்ணோட்டங்களை அவர்களின் முடிவுகளைத் தீர்மானிப்பதற்கான தரங்களாகப் பயன்படுத்தாவிட்டால், ஜனங்களுடைய முடிவுகளைத் தீர்மானிக்க அவர் எத்தகைய தரத்தைப் பயன்படுத்துகிறார்? அவர்களின் முடிவுகளைத் தீர்மானிக்க அவர் சோதனைகளைப் பயன்படுத்துகிறார். ஜனங்களுடைய முடிவுகளைத் தீர்மானிக்க தேவன் சோதனைகளைப் பயன்படுத்துவதற்கு இரண்டு தரநிலைகள் உள்ளன: முதலாவது ஜனங்கள் அனுபவிக்கும் சோதனைகளின் எண்ணிக்கை, இரண்டாவதாக இந்தச் சோதனைகள் ஜனங்கள் மீது ஏற்படுத்தும் முடிவுகள். இந்த இரண்டு குறிகாட்டிகள்தான் ஒரு மனிதனுடைய முடிவை நிறுவுகின்றன. இப்போது, இந்த இரண்டு தரங்களையும் விரிவாகக் கூறுவோம்.

தொடக்கமாக, ஒரு மனிதன் தேவனிடமிருந்து ஒரு சோதனையை எதிர்கொள்ளும்போது (இந்தச் சோதனை உனக்குச் சிறியதாக இருக்கலாம், குறிப்பிடத் தகுதியற்றதாக இருக்கலாம்), அது உன் மீது அவர் வைத்திருக்கும் கரம் என்பதை அவர் உனக்குத் தெளிவாக உணர்த்துவார். இந்தச் சூழ்நிலையை உனக்காக ஏற்பாடு செய்தவர் அவர்தான். நீ இன்னும் வளர்ச்சியில் முதிர்ச்சியடையாமல் இருக்கிறாய், தேவன் உன்னைச் சோதிக்கும் பொருட்டு சோதனைகளை ஏற்பாடு செய்வார். இந்தச் சோதனைகள் உன் வளர்ச்சிக்கும், நீ புரிந்துக்கொள்ளக்கூடிய மற்றும் நீ தாங்கக்கூடிய காரியங்களுக்கும் ஒத்திருக்கும். உன்னில் எந்தப் பகுதி சோதிக்கப்படும்? தேவனைப் பற்றிய உன் மனநிலையாகும். இந்த மனநிலை மிகவும் முக்கியமானதாகுமா? நிச்சயமாக அது முக்கியமானதாகும்! அதற்கு விசேஷித்த முக்கியத்துவம் உள்ளது! மனிதர்களில் இந்த மனநிலை தேவன் விரும்பும் விளைவாகும். எனவே, அவரைப் பொறுத்தவரையில், அது எல்லாவற்றிலும் மிக முக்கியமான விஷயமாகும். இல்லையெனில், தேவன் அத்தகைய முயற்சிகளில் ஈடுபடுவதன் மூலம் தனது முயற்சிகளை ஜனங்கள் மீது செலவிட மாட்டார். இந்தச் சோதனைகளின் மூலம், தேவன் அவரைப் பற்றிய உன் மனநிலையைக் காண விரும்புகிறார். நீ சரியான பாதையில் செல்கிறாயா இல்லையா என்பதை அவர் பார்க்க விரும்புகிறார். நீ தேவனுக்குப் பயந்து பொல்லாப்பை விட்டு விலகுகிறாயா இல்லையா என்பதை அவர் காண விரும்புகிறார். எனவே, எந்தவொரு குறிப்பிட்ட நேரத்திலும் நீ சத்தியத்தை அதிகம் அல்லது குறைவாக புரிந்துகொண்டாலும், நீ இன்னும் தேவனுடைய சோதனைகளை எதிர்கொள்வாய். நீ புரிந்துகொண்ட சத்தியத்தின் அளவு அதிகரித்ததைத் தொடர்ந்து, அவர் உனக்காகப் பொருத்தமான சோதனைகளைத் தொடர்ந்து ஏற்பாடு செய்வார். நீ மீண்டும் ஒரு சோதனையை எதிர்கொள்ளும்போது, உன் கண்ணோட்டம், உன் கருத்துக்கள் மற்றும் அவரைப் பற்றிய உன் மனநிலை ஆகியவை இடைப்பட்டக் காலத்தில் ஏதேனும் வளர்ச்சியை அனுபவித்திருக்கிறதா என்பதை தேவன் பார்க்க விரும்புவார். சிலர் ஆச்சரியப்படுகிறார்கள், “தேவன் ஏன் எப்போதும் ஜனங்களுடைய மனநிலையைக் காண விரும்புகிறார்? அவர்கள் சத்தியத்தை எவ்வாறு நடைமுறைப்படுத்துகிறார்கள் என்பதை அவர் ஏற்கனவே பார்த்திருக்கவில்லையா? அவர்களுடைய மனநிலையை அவர் ஏன் இன்னும் பார்க்க விரும்புகிறார்?” இது முட்டாள்தனமான காரியமாகும்! தேவன் இந்த முறையில் செயல்படுகிறார் என்பதால், அவருடைய சித்தம் அதில் பொய் சொல்ல வேண்டும். தேவன் தொடர்ந்து பக்கத்திலிருந்து ஜனங்களைக் கவனிக்கிறார். அவர்களுடைய ஒவ்வொரு வார்த்தையையும் செயலையும், அவர்களுடைய ஒவ்வொரு செயலையும் இயக்கத்தையும் கவனிக்கிறார். அவர் அவர்களுடைய ஒவ்வொரு சிந்தனையையும் யோசனையையும் கூட கவனிக்கிறார். ஜனங்களுக்கு நடக்கும் எல்லாவற்றையும்—அவர்களுடைய நற்செயல்கள், தவறுகள், மீறுதல்கள், அவர்களுடைய கலகங்கள் மற்றும் துரோகங்கள் போன்றவற்றையும் அவர்களுடைய முடிவுகளைத் தீர்மானிக்கும் ஆதாரமாக தேவன் குறித்துக் கொள்கிறார். படிப்படியாக, தேவனுடைய கிரியை உயர்த்தப்படுவதால், நீ அதிகமான சத்தியங்களைக் கேட்பாய். நேர்மறையான விஷயங்களையும் தகவல்களையும் ஏற்றுக்கொள்வாய். சத்தியத்தின் யதார்த்தத்தை நீ அதிகம் பெறுவாய். இந்தச் செயல்பாடு முழுவதிலும், உனக்கான தேவனுடைய எதிர்பார்ப்புகள் அதிகரிக்கும். அவற்றைப் போலவே, இன்னும் தீவிரமான சோதனைகளை உனக்காக அவர் ஏற்பாடு செய்வார். இதற்கிடையில், அவரைப் பற்றிய உன் மனநிலை முன்னேறியுள்ளதா என்பதை ஆராய்வதே அவரது குறிக்கோளாகும். நிச்சயமாக, அது நிகழும்போது, தேவன் உன்னிடம் கோருகின்ற கண்ணோட்டம் சத்தியத்தின் யதார்த்தத்தைப் பற்றிய உன் புரிதலுடன் ஒத்துப்போகும்.

உன் வளர்ச்சி படிப்படியாக வளரும்போது, தேவன் உன்னிடம் கோரும் தரமும் படிப்படியாக அதிகமாகும். நீ முதிர்ச்சியடையாத நிலையில், நீ எதிர்கொள்ள அவர் மிகக் குறைந்தத் தரத்தை அமைப்பார். உன் வளர்ச்சி கொஞ்சம் அதிகமாக இருக்கும்போது, அவர் உன் தரத்தைச் சற்று உயர்த்துவார். ஆனால் நீ எல்லா சத்தியங்களையும் புரிந்துகொண்ட பிறகு தேவன் என்ன செய்வார்? அவர் உன்னை இன்னும் பெரிய சோதனைகளை எதிர்கொள்ளச் செய்வார். இந்தச் சோதனைகளுக்கு இடையில், தேவன் உன்னிடமிருந்து எதைப் பெற விரும்புகிறார், அவர் உன்னிடம் எதைப் பார்க்க விரும்புகிறார் என்பதானது அவரைப் பற்றிய ஆழமான அறிவும் அவரைப் பற்றிய உண்மையான பயபக்தியுமாகும். இந்த நேரத்தில், அவர் உன்னிடம் எதிர்பார்ப்பவை உன் வளர்ச்சி மிகவும் முதிர்ச்சியடையாதபோது இருந்ததை விட உயர்ந்ததாகவும், “கடுமையானதாகவும்” இருக்கும் (ஜனங்கள் அவற்றைக் கடுமையானவையாகக் கருதக்கூடும். ஆனால் தேவன் அவற்றை நியாயமானவையாகவே கருதுகிறார்). தேவன் ஜனங்களை சோதிக்கும்போது, அவர் எத்தகைய யதார்த்தத்தை உருவாக்க விரும்புகிறார்? ஜனங்கள் தங்கள் இருதயங்களை அவருக்குக் கொடுக்க வேண்டும் என்று அவர் தொடர்ந்து கேட்டுக்கொள்கிறார். சிலர், “நான் அதை எப்படிக் கொடுக்க முடியும்? நான் என் கடமையை நிறைவேற்றினேன். நான் எனது வீட்டையும் ஜீவாதாரத்தையும் கைவிட்டேன். நானே செலவு செய்தேன். இவை அனைத்தும் நான் என் இருதயத்தை தேவனுக்குக் கொடுத்ததற்கான நிகழ்வுகள் அல்லவா? வேறு எப்படி நான் என் இருதயத்தை தேவனுக்குக் கொடுக்க முடியும்? இவை உண்மையில் என் இருதயத்தை அவருக்குக் கொடுக்கும் வழிகள் அல்லவா? தேவனுடைய குறிப்பிட்ட எதிர்பார்ப்பு என்னவாக இருக்கிறது?” எதிர்பார்ப்பு மிகவும் எளிமையானதாகும். உண்மையில், சிலர் தங்கள் சோதனைகளின் பல்வேறு கட்டங்களில் ஏற்கனவே தங்கள் இருதயங்களைப் பல்வேறு அளவுகளில் தேவனுக்குக் கொடுத்திருக்கிறார்கள். ஆனால் பெரும்பான்மையான ஜனங்கள் ஒருபோதும் தங்கள் இருதயங்களை தேவனுக்குக் கொடுப்பதில்லை. தேவன் உன்னை சோதிக்கும்போது, உன் இருதயம் அவரோடு இருக்கிறதா, மாம்சத்தோடு இருக்கிறதா அல்லது சாத்தானோடு இருக்கிறதா என்று அவர் பார்க்கிறார். தேவன் உன்னைச் சோதிக்கும்போது, நீ அவருக்கு எதிராக நிற்கிறாயா அல்லது அவருடன் ஒத்துப்போகும் நிலையில் இருக்கிறாயா என்பதை அவர் காண்கிறார். உன் இருதயம் அவருடைய பக்கத்தில் இருக்கிறதா என்பதையும் அவர் காண்கிறார். நீ முதிர்ச்சியடையாத போது, சோதனைகளை எதிர்கொள்கையில், உனக்கு கொஞ்சம் நம்பிக்கை இருக்கிறது. தேவனுடைய நோக்கங்களை நிறைவேற்ற நீ என்ன செய்ய வேண்டும் என்பதை உன்னால் சரியாக அறிய முடியவில்லை. ஏனென்றால் சத்தியத்தைப் பற்றிய உன் புரிதல் குறைவாகவே உள்ளது. இருப்பினும், நீ இன்னும் கண்ணியமாகவும் உண்மையாகவும் தேவனிடம் ஜெபிக்க முடிந்தால், உன் இருதயத்தை அவருக்குக் கொடுக்க நீ தயாராக இருந்தால், அவரை உன் மகாராஜாவாக்க வேண்டும் மற்றும் நீ மிகவும் விலைமதிப்பற்றவை என்று நம்புகிற எல்லாவற்றையும் அவருக்குக் கொடுக்கத் தயாராக வேண்டும். நீ ஏற்கனவே உன் இருதயத்தை தேவனுக்குக் கொடுத்திருப்பாய். நீ அதிகமான பிரசங்கங்களைக் கேட்கும்போது, சத்தியத்தை இன்னும் அதிகமாகப் புரிந்துகொள்வதால், உன் வளர்ச்சியும் படிப்படியாக வளரும். தேவனுடைய எதிர்பார்ப்புகளின் தரமானது நீ முதிர்ச்சியற்ற நிலையில் இருந்ததைப் போல இப்போது இருக்காது. அவர் உன்னிடம் உயர்ந்த தரத்தைக் கோருவார். ஜனங்கள் படிப்படியாக தங்கள் இருதயங்களை தேவனிடம் ஒப்படைக்கும்போது, அவர்களுடைய இருதயங்கள் மெதுவாக அவரிடம் நெருங்கி வருகின்றன. ஜனங்கள் உண்மையிலேயே தேவனிடம் நெருக்கமாக வளர முடியும் என்பதால், அவர்களுடைய இருதயங்கள் அவரை மேலும் வணங்குகின்றன. தேவன் விரும்புவது அத்தகைய இருதயம் மட்டுமே.

தேவன் ஒருவரின் இருதயத்தைப் பெற விரும்பும்போது, அவர் அந்த மனிதனை பல சோதனைகளின் ஊடாகக் கடத்துவார். இந்தச் சோதனைகளின் போது, தேவன் அந்த மனிதனுடைய இருதயத்தைப் பெறாவிட்டால் அல்லது இந்த மனிதனுக்கு ஏதேனும் மனநிலை இருப்பதைக் காணவில்லை என்றால், அதாவது, இந்த மனிதன் அவருக்கான பயபக்தியை நடைமுறையில் கடைப்பிடிப்பதை அல்லது பயபக்தியுடன் நடந்துக்கொள்வதை தேவன் காணவில்லையென்றால் மற்றும் அவர் இந்த மனிதனில் தீமையைத் தவிர்ப்பதற்கான ஒரு மனநிலையையும் தீர்மானத்தையும் காணவில்லை என்றால்—பின்னர், பல சோதனைகளுக்குப் பிறகு, அவர்களுடனான தேவனுடைய பொறுமை திரும்பப் பெறப்படும் மற்றும் அவர் அவர்களைச் சகித்துக்கொள்ள மாட்டார். அவர் இனி இந்த மனிதனை சோதிக்க மாட்டார் மற்றும் அவர் இனிமேல் அவர்கள் மீது கிரியை செய்ய மாட்டார். எனவே, இந்த மனிதனுடைய முடிவைப் பொறுத்தவரையில் அது எதைக் குறிக்கிறது? இதன் பொருள் என்னவெனில் அவர்களுக்கு எந்த முடிவும் இல்லை என்பதே. ஒருவேளை இந்த மனிதன் எந்தத் தீங்கும் செய்யாமல் இருந்திருக்கலாம். ஒருவேளை அவர்கள் எந்தவிதமான இடையூறும் செய்யாமல் இருந்திருக்கலாம். எந்த இடையூறும் ஏற்படுத்தாமல் இருந்திருக்கலாம். ஒருவேளை அவர்கள் தேவனை வெளிப்படையாக எதிர்க்காமல் இருந்திருக்கலாம். இருப்பினும், இந்த மனிதனுடைய இருதயம் தேவனிடமிருந்து மறைக்கப்பட்டுள்ளது. அவர்கள் ஒருபோதும் தேவனைப் பற்றிய தெளிவான மனநிலையையும் கண்ணோட்டத்தையும் கொண்டிருக்கவில்லை. அவர்களுடைய இருதயம் அவருக்குக் கொடுக்கப்பட்டுள்ளதா அல்லது அவர்கள் அவருக்குப் பயந்து தீமையைத் தவிர்ப்பதற்கு முயல்கிறார்களா என்பதை தேவனால் தெளிவாகக் காண முடியாது. தேவன் அத்தகையவர்களிடம் பொறுமையை இழக்கிறார், இனி அவர்களுக்கு எந்த விலைக்கிரையமும் செலுத்தமாட்டார், அவர்களுக்கு எந்த இரக்கத்தையும் அளிக்க மாட்டார் அல்லது அவர்களுக்காகக் கிரியை செய்ய மாட்டார். அத்தகைய மனிதனுடைய தேவன் மீதான விசுவாசமுள்ள ஜீவிதம் ஏற்கனவே முடிந்துவிட்டது. ஏனென்றால், தேவன் அவர்களுக்குக் கொடுத்த பல சோதனைகள் அனைத்திலும், தேவன் அவர் விரும்பும் முடிவைப் பெறவில்லை. இவ்வாறு, பரிசுத்த ஆவியின் அறிவொளியையும் வெளிச்சத்தையும் நான் ஏராளமான ஜனங்களில் பார்த்ததில்லை. அதை எவ்வாறு காணலாம்? இந்த ஜனங்கள் பல ஆண்டுகளாக தேவனை நம்பியிருக்கலாம் மற்றும் மேலோட்டமாகப் பார்க்கையில், அவர்கள் உற்சாகத்துடன் நடந்து கொண்டார்கள். அவர்கள் பல புஸ்தகங்களைப் படித்திருக்கலாம், பல விவகாரங்களைக் கையாண்டிருக்கலாம், ஒரு டஜன் குறிப்பேடுகளை எழுதியிருக்கலாம் மற்றும் பல வார்த்தைகளையும் கோட்பாடுகளையும் படித்துத் தேர்ச்சி பெற்றிருக்கலாம். இருப்பினும், அவர்களில் காணக்கூடிய வளர்ச்சி ஒன்றும் இல்லை. தேவன் பற்றிய அவர்களுடைய கருத்துக்கள் கண்ணுக்குத் தெரியாதவையாக இருக்கின்றன. அவர்களின் மனநிலைகள் இன்னும் தெளிவாக இல்லை. வேறு வார்த்தைகளில் கூறுவதானால், அவர்களுடைய இருதயங்களைக் காண முடியாது. அவை எப்போதும் மூடப்பட்டு முத்திரைப் போடப்படுகின்றன—அவை தேவனிடமிருந்து முத்திரையிடப்படுகின்றன. இதன் விளைவாக, அவர் அவர்களுடைய உண்மையான இருதயங்களைக் காணவில்லை. இந்த ஜனங்களிடம் அவர் மீதான உண்மையான பயபக்தியைக் காணவில்லை மற்றும் இந்த ஜனங்கள் எவ்வாறு அவருடைய வழியில் நடக்கிறார்கள் என்பதை அவர் காணவில்லை. தேவன் இப்போதும் அத்தகையவர்களைப் பெறவில்லை என்றால், எதிர்காலத்தில் அவர்களைப் பெற முடியுமா? அவரால் பெற முடியாது! பெற முடியாத விஷயங்களுக்கு அவர் தொடர்ந்து அழுத்தம் கொடுப்பாரா? அவர் அழுத்தம் கொடுக்க மாட்டார்! அப்படியானால், அத்தகைய மனிதர்களிடம் தேவனுடைய தற்போதைய மனநிலை என்னவாக இருக்கிறது? (அவர் அவர்களை அருவருக்கிறார், புறக்கணிக்கிறார்.) அவர் அவர்களைப் புறக்கணிக்கிறார்! அத்தகையவர்களுக்கு தேவன் செவிசாய்ப்பதில்லை. அவர் அவர்களை அருவருக்கிறார். இந்த வார்த்தைகளை மிக விரைவாகவும், மிக துல்லியமாகவும் மனப்பாடம் செய்துள்ளீர்கள். நீங்கள் கேட்டதை நீங்கள் புரிந்துக்கொண்டது போல் தோன்றுகிறது!

சிலர் தேவனைப் பின்பற்றத் தொடங்கும் போது, முதிர்ச்சியற்றவர்களாகவும், அறிவற்றவர்களாகவும் இருக்கிறார்கள். அவருடைய சித்தத்தை அவர்கள் புரிந்துக்கொள்வதில்லை. அவரை நம்புவது என்னவென்று அவர்களுக்குத் தெரிவதில்லை. தேவனை நம்புவதற்கும் பின்பற்றுவதற்கும் மனிதனால் உருவான மற்றும் தவறான வழியை அவர்கள் பின்பற்றுகிறார்கள். அத்தகையவர்கள் சோதனைகளை எதிர்கொள்ளும்போது, அவர்கள் அதை அறிந்திருக்க மாட்டார்கள். அவர்கள் தேவனுடைய வழிகாட்டுதலுக்கும் அறிவொளிக்கும் உணர்ச்சியற்றவர்களாக இருக்கின்றனர். தங்கள் இருதயங்களை தேவனுக்குக் கொடுப்பதன் அர்த்தம் என்னவென்று அவர்களுக்குத் தெரியாது அல்லது ஒரு சோதனையின் போது உறுதியாக நிற்பது என்றால் என்ன என்று அவர்களுக்குத் தெரியாது. தேவன் அத்தகையவர்களுக்கு ஒரு குறிப்பிட்ட நேரத்தைக் கொடுப்பார். அந்த நேரத்தில், அவர் தனது சோதனைகள் என்ன என்பதையும் அவருடைய நோக்கங்கள் என்ன என்பதையும் புரிந்துகொள்ள அனுமதிப்பார். பின்னர், இந்த ஜனங்கள் தங்கள் கருத்துக்களை நிரூபிக்க வேண்டும். இந்த நிலையில் இருப்பவர்களுக்கு, தேவன் இன்னும் காத்திருக்கிறார். இன்னும் சில கருத்துக்களைக் கொண்டிருப்பவர்கள் இன்னும் தடுமாறி, தங்கள் இருதயங்களை தேவனிடம் ஒப்படைக்க விரும்பி ஆனால் அவ்வாறு செய்வதில் சமரசம் செய்யாதவர்களிடம் மற்றும் சில அடிப்படைச் சத்தியங்களை நடைமுறையில் வைத்திருந்தாலும், முக்கிய சோதனைகளை எதிர்கொள்ளும்போது மறைய மற்றும் அதைக் கைவிட முயற்சிப்பவர்களிடம் தேவனுடைய மனநிலை என்னவாக இருக்கிறது? அவர் இன்னும் அவர்களிடமிருந்து கொஞ்சம் எதிர்பார்க்கிறார். இதன் பலன் அவர்களுடைய மனநிலை மற்றும் செயல்பாடைப் பொறுத்ததாகும். ஜனங்கள் முன்னேறத் தயாராக இல்லை என்றால், தேவன் எதைச் செய்கிறவராக இருக்கிறார்? அவர் அவர்களைக் கைவிடுகிறார். ஏனென்றால், தேவன் உன்னைக் கைவிடுவதற்கு முன்பு, நீ ஏற்கனவே உன் மீது நம்பிக்கை இழந்துவிட்டாய். எனவே, அவ்வாறு செய்ததற்காக நீ தேவனைக் குறை கூற முடியாது, நீ தேவனுக்கு எதிராக ஒரு வருத்தத்தைக் கொண்டிருப்பது தவறாகும்.

ஜனங்களிடையே பல்வேறு சங்கடங்கள் ஒரு நடைமுறைக் கேள்வியைக் கொண்டு வருகின்றன

எல்லாவற்றிலும் மிகவும் சோகமான முடிவைக் கொண்ட மற்றொரு வகை மனிதன் இருக்கிறான். இந்த வகையான மனிதனைப் பற்றி நான் மிகக் குறைவாகவே குறிப்பிட விரும்புகிறேன். அவர்கள் தேவனுடைய சிட்சையைப் பெற்றிருக்கிறார்கள் அல்லது அவர்கள் மீதான அவருடைய எதிர்பார்ப்புகள் கடுமையானவை, எனவே அவை ஒரு சோகமான முடிவைக் கொண்டுள்ளன என்பதற்காக அவர்கள் சோகமானவர்கள் அல்ல. மாறாக, அவர்கள் தங்களுக்குத் தாங்களே அதைச் செய்வதால் அவர்கள் சோகமாக இருக்கிறார்கள். பொதுவான கூற்றுப்படி, அவர்கள் தங்கள் கல்லறையைத் தோண்டி எடுக்கிறார்கள். எத்தகைய மனிதன் இதை செய்கிறான்? இந்த ஜனங்கள் சரியான பாதையில் நடப்பதில்லை. அவர்களுடைய முடிவுகள் முன்கூட்டியே வெளிப்படும். தேவனுடைய பார்வையில், அத்தகைய மனிதர்கள் அவருடைய வெறுப்பின் மிகப்பெரிய பொருட்கள் ஆவர். மனித அடிப்படையில், இது போன்றவர்கள் மிகவும் பரிதாபகரமானவர்கள். அத்தகையவர்கள் தேவனைப் பின்பற்றத் தொடங்கும் போது, அவர்கள் மிகவும் வைராக்கியமுள்ளவர்கள். அவர்கள் பல விலைக்கிரையத்தைச் செலுத்துகிறார்கள். தேவனுடைய கிரியையின் வாய்ப்புகளைப் பற்றி நல்ல கருத்தைக் கொண்டுள்ளனர் மற்றும் அவர்களுடைய சொந்த எதிர்காலத்திற்கு வரும்போது ஏராளமான கற்பனையையும் கொண்டிருக்கிறார்கள். குறிப்பாக அவர்கள் தேவன் மீது நம்பிக்கையுடன் இருக்கிறார்கள். அவர் மனிதர்களை முழுமையாக்கி, ஒரு புகழ்பெற்ற இடத்திற்குக் கொண்டு வர முடியும் என்று நம்புகிறார்கள். ஆயினும்கூட, ஏதோ ஒரு காரணத்திற்காக, இந்த ஜனங்கள் தேவனுடைய கிரியையின் போது ஓடிவிடுகிறார்கள். இங்கே “ஓடு” என்றால் என்ன? இதன் பொருள் அவர்கள் விடைபெற்றுக்கொள்ளாமல், ஒரு சத்தம் கூட இல்லாமல் மறைந்துவிடுவார்கள். அவர்கள் ஒரு வார்த்தையும் இல்லாமல் செல்கிறார்கள். அத்தகையவர்கள் தேவனை நம்புவதாகக் கூறினாலும், அவர்கள் ஒருபோதும் தங்கள் விசுவாசப் பாதையில் வேர்களைக் கீழே ஊன்றுவதில்லை. இவ்வாறு, அவர்கள் எவ்வளவு காலம் அவரை நம்பினாலும், அவர்கள் இன்னும் தேவனிடமிருந்து விலகிச் செல்ல வல்லவர்கள். சிலர் வியாபாரத்திற்காக விட்டுச் செல்கிறார்கள், சிலர் தங்கள் ஜீவிதத்தை ஜீவிக்க விட்டுச் செல்கிறார்கள், சிலர் பணக்காரர்களாக விட்டுச் செல்கிறார்கள், சிலர் திருமணம் செய்து குழந்தைகளைப் பெற விட்டுச் செல்கிறார்கள்…. வெளியேறும் இவர்களில், சிலர் மனச்சாட்சியின் தாக்குதல்களால் பின்னர் திரும்பி வர விரும்புகிறார்கள். மற்றவர்கள் மிகவும் சிரமப்பட்டு, பல ஆண்டுகளாக உலகில் சறுக்கலை முடிக்கிறார்கள். இந்தச் சறுக்குபவர்கள் நிறைய துன்பங்களை அனுபவிக்கின்றனர். உலகில் இருப்பது மிகவும் வேதனையானது என்றும் அதை தேவனிடமிருந்து பிரிக்க முடியாது என்றும் அவர்கள் நம்புகிறார்கள். ஆறுதல், அமைதி மற்றும் மகிழ்ச்சியைப் பெறுவதற்காக அவர்கள் தேவனுடைய வீட்டிற்குத் திரும்ப விரும்புகிறார்கள் மற்றும் பேரழிவிலிருந்து தப்பிப்பதற்காக அல்லது இரட்சிப்பையும் அழகான இடத்தையும் அடைவதற்காக அவர்கள் தொடர்ந்து தேவனை நம்ப விரும்புகிறார்கள். ஏனென்றால், தேவனுடைய அன்பு எல்லையற்றது என்றும், அவருடைய கிருபை விவரிக்க முடியாதது என்றும் இந்த ஜனங்கள் நம்புகிறார்கள். யார் எதைச் செய்தாலும், தேவன் அவர்களை மன்னித்து அவர்களுடைய கடந்த காலத்தைச் சகித்துக் கொள்ள வேண்டும் என்று அவர்கள் நினைக்கிறார்கள். இந்த ஜனங்கள் திரும்பி வந்து தங்கள் கடமைகளைச் செய்ய விரும்புவதாய் மீண்டும் மீண்டும் சொல்கிறார்கள். திருச்சபைக்கு தங்கள் உடமைகளில் சிலவற்றைக் கொடுப்பவர்களும் கூட இருக்கிறார்கள். அது தேவனுடைய வீட்டிற்கு அவர்களைத் திருப்பும் என்று நம்புகிறார்கள். அத்தகையவர்கள் மீது தேவனுடைய மனநிலை என்னவாக இருக்கிறது? அவர்களின் முடிவுகளை அவர் எவ்வாறு தீர்மானிக்க வேண்டும்? பேசத் தயங்க வேண்டாம். (தேவன் இந்த வகை மனிதரை ஏற்றுக்கொள்வார் என்று நான் நினைத்தேன். ஆனால் இப்போது அதைக் கேட்டபின், அவர் அவ்வாறு செய்ய இயலாது என்று நினைக்கிறேன்.) உன் காரணத்தைச் சொல். (அத்தகையவர்கள் தேவனுக்கு முன்பாக மட்டுமே வருகிறார்கள். அதனால் அவர்களுடைய முடிவுகள் மரணமாக இருக்காது. உண்மையான நேர்மையினால் அவர்கள் தேவனை நம்புவதில்லை. தேவனுடைய கிரியை விரைவில் முடிவடையும் என்று அவர்கள் அறிந்திருப்பதால் அவர்கள் வருகிறார்கள். எனவே, அவர்கள் வந்து ஆசீர்வாதங்களைப் பெற முடியும் என்று மாயைக்குள்ளாகிறார்கள்.) இந்த ஜனங்கள் தேவனை உண்மையாக நம்பவில்லை என்று நீ சொல்கிறாய். எனவே, அவர் அவர்களை ஏற்றுக்கொள்ள முடியாது, அல்லவா? (ஆம்.) (அத்தகையவர்கள் வெறும் சந்தர்ப்பவாதிகள். தேவனை அவர்கள் உண்மையாக நம்புவதில்லை என்பதே எனது புரிதல்.) அவர்கள் தேவனை நம்ப வரவில்லை. அவர்கள் சந்தர்ப்பவாதிகள். நன்றாகக் கூறப்பட்டது! எல்லோரும் வெறுக்கிற ஜனங்கள் இந்தச் சந்தர்ப்பவாதிகள். அவர்கள் எந்தத் திசையில் காற்று வீசுகிறதோ, அந்தத் திசையிலிருந்து எதையாவது பெற வேண்டும் என்பதைத் தவிர வேறு எதையும் செய்ய அவர்கள் கவலைப்பட மாட்டார்கள். எனவே நிச்சயமாக அவர்கள் வெறுக்கத்தக்கவர்கள்! வேறு சகோதரர் அல்லது சகோதரி யாருக்கேனும் பகிர்ந்துக்கொள்ள விரும்பும் கருத்து இருக்கிறதா? (தேவன் அவர்களை இனி ஏற்றுக்கொள்ள மாட்டார். ஏனென்றால், அவருடைய கிரியை முடிவடையவிருக்கிறது. தற்போதைய நேரம் ஜனங்களுடைய முடிவுகள் அமைக்கப்படும் நேரம் ஆகும். இந்த நேரத்தில் தான் இந்த ஜனங்கள் திரும்பி வர விரும்புகிறார்கள்—அவர்கள் சத்தியத்தைத் தொடர விரும்புவதால் அல்ல, மாறாகப் பேரழிவுகள் இறங்குவதைக் காண்பதால் அல்லது வெளிப்புற காரணிகளால் அவர்கள் பாதிக்கப்படுவதால் வர விரும்புகிறார்கள். சத்தியத்தைத் தொடர வேண்டும் என்ற எண்ணம் அவர்களுக்கு உண்மையிலேயே இருந்திருந்தால், அவர்கள் ஒருபோதும் தேவனுடைய கிரியையின் நடுவே ஓடிப்போயிருக்க மாட்டார்கள்.) வேறு ஏதேனும் கருத்துக்கள் உள்ளதா? (அவர்கள் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட மாட்டார்கள். தேவன் அவர்களுக்கு ஏற்கனவே வாய்ப்புகளை வழங்கியுள்ளார். ஆனால் அவர்கள் அவரைப் பற்றி ஒரு கவனக்குறைவான மனநிலையை எடுக்க வேண்டும் என்பதில் அவர்கள் கடுமையாக இருந்தார்கள். இந்த ஜனங்களுடைய நோக்கங்கள் என்னவாக இருந்தாலும், அவர்கள் உண்மையிலேயே மனந்திரும்பினாலும், தேவன் அவர் அவர்களுக்கு பல வாய்ப்புகளை வழங்கியதால் இனி அவர்களை அவர் வர விடமாட்டார். அவர்கள் தேவனை விட்டு வெளியேற விரும்பிய மனநிலையை அவர்கள் ஏற்கனவே நிரூபித்துள்ளனர். இந்த காரணத்திற்காக, அவர்கள் இப்போது திரும்பி வர முயற்சித்தால், தேவன் அவர்களை ஏற்றுக்கொள்ள மாட்டார்.) (தேவன் இந்த வகை மனிதரை ஏற்றுக்கொள்ள மாட்டார் என்பதை நான் ஒப்புக்கொள்கிறேன். ஏனென்றால், ஒரு மனிதன் மெய்யான வழியைக் கண்டு, தேவனுடைய கிரியையை நீண்ட காலமாக அனுபவித்த பின்பும் உலகத்துக்கும் சாத்தானின் அரவணைப்பிற்கும் திரும்ப முடிந்தால், அது தேவனுக்கு ஒரு பெரிய துரோகமாகும். தேவனுடைய சாராம்சமானது இரக்கம் மற்றும் அன்பு என்ற போதிலும், அந்தச் சாராம்சம் எத்தகைய மனிதனை நோக்கி இயக்கப்படுகிறது என்பதைப் பொறுத்ததாகும். இத்தகைய மனிதர்கள் தேவனுக்கு முன்பாக ஆறுதலைத் தேடுகிறார்கள் அல்லது அவர்களுடைய நம்பிக்கையைத் தூண்டுவதற்கு எதையாவது தேடுகிறார்கள். அவர்கள் வெறுமனே தேவனை உண்மையாக நம்புகிறவர்கள் அல்ல. அத்தகைய மனிதர்களிடம் தேவனுடைய இரக்கம் அதுவரை மட்டுமே செல்லும்.) தேவனுடைய சாராம்சம் இரக்கம் என்றால், அவர் ஏன் இத்தகைய மனிதனுக்கு இன்னும் கொஞ்சமாக அதைக் கொடுக்கவில்லை? இன்னும் கொஞ்சம் இரக்கத்துடன், இந்த மனிதனுக்கு முன்பு வாய்ப்பு கிடைக்கவில்லையா? கடந்த காலங்களில், ஒவ்வொரு மனிதனும் இரட்சிக்கப்படுவதை தேவன் விரும்புகிறார் என்றும் யாரும் அழிவை அனுபவிப்பதை அவர் விரும்பவில்லை என்றும் ஜனங்கள் அடிக்கடி கூறினர். நூறு ஆடுகளில் ஒன்று இழந்தால், காணாமல் போனதைத் தேடுவதற்கு தேவன் தொண்ணூற்றொன்பதை விட்டுவிடுவார். இப்போது, இந்த ஜனங்களிடம் வரும்போது, தேவன் அவர்களை ஏற்றுக்கொண்டு, அவர்களுடைய நேர்மையான விசுவாசத்தின் காரணமாக அவர்களுக்கு இரண்டாவது வாய்ப்பு கொடுக்க வேண்டுமா? அது உண்மையில் கடினமான கேள்வி அல்ல. அது மிகவும் எளிமையானது! நீங்கள் உண்மையிலேயே தேவனைப் புரிந்துகொண்டு, அவரைப் பற்றிய உண்மையான அறிவைக் கொண்டிருந்தால், அதிக விளக்கம் தேவையில்லை—மேலும் அதிக யூகங்கள் தேவையில்லை, அல்லவா? உங்களது பதில்கள் சரியான பாதையில் உள்ளன. ஆனால் அவை தேவனுடைய மனநிலைக்கு இன்னும் நெருக்கமாக இல்லை.

இப்போதே, உங்களில் சிலர் இந்த வகை மனிதனை தேவனால் ஏற்றுக்கொள்ள முடியாது என்று உறுதியாக வெளிப்படுத்தினீர்கள். மற்றவர்கள் மிகவும் தெளிவாக இல்லை. தேவன் அவர்களை ஏற்றுக் கொள்ளலாம் அல்லது ஏற்றுக்கொள்ளாமலும் இருக்கலாம் என்று நினைத்துக்கொண்டார்கள்—இந்த மனநிலை மிகவும் மிதமானதாகும். இத்தகைய மனிதனை தேவன் ஏற்றுக்கொள்வார் என்று நீங்கள் நம்புகிறீர்கள் என்று சொல்லவும் உங்களில் சிலர் இருந்தனர்—இந்த மனநிலை மிகவும் தெளிவற்ற ஒன்றாகும். தேவன் இவ்வளவு காலமாக உழைத்திருக்கிறார் என்றும், அவருடைய கிரியை முழுமையானது என்றும் தாங்கள் நினைப்பதில் உறுதியாக இருக்கும் நீங்கள் நம்புகிறீர்கள். எனவே, அவர் இந்த ஜனங்களை சகித்துக் கொள்ளத் தேவையில்லை. எனவே, அவர் அவர்களை மீண்டும் ஏற்றுக்கொள்ள மாட்டார் என்று நீங்கள் நினைக்கிறீர்கள். உங்களிடையே மிகவும் மிதமானவர்கள் இந்த விஷயங்களைத் தனிப்பட்டச் சூழ்நிலைகளுக்கு ஏற்ப கையாள வேண்டும் என்று நம்புகிறார்கள். இந்த ஜனங்களுடைய இருதயங்கள் தேவனிடமிருந்து பிரிக்க முடியாதவை என்றால், அவர்கள் உண்மையிலேயே தேவனை நம்பி சத்தியத்தைத் தொடர்ந்தால், தேவன் அவர்களுடைய முந்தைய பலவீனங்களையும் தவறுகளையும் மறந்துவிட வேண்டும், அவர் இந்த ஜனங்களை மன்னிக்க வேண்டும், அவர்களுக்கு இரண்டாவது வாய்ப்பு கொடுக்க வேண்டும் மற்றும் அவர் தம் வீட்டிற்கு திரும்ப மற்றும் அவருடைய இரட்சிப்பை ஏற்றுக்கொள்ள அனுமதிக்க வேண்டும். இருப்பினும், இந்த ஜனங்கள் பின்னர் மீண்டும் ஓடிவிட்டால், தேவன் இனி அவர்களை விரும்ப மாட்டார் மற்றும் இந்த ஜனங்களை அவர் கைவிடுவதை அநீதியாகக் கருத முடியாது. அத்தகைய மனிதனை தேவனால் ஏற்றுக்கொள்ள முடியும் என்று நம்புகிற மற்றொரு கூட்டம் உள்ளது. தேவன் உண்மையில் அவ்வாறு செய்வாரா இல்லையா என்பது இந்தக் கூட்டத்துக்கு உறுதியாகத் தெரியவில்லை. அவர் இத்தகைய மனிதனை ஏற்றுக் கொள்ள வேண்டும் என்று அவர்கள் நம்பினால், ஆனால் அவர் அவ்வாறு செய்யவில்லை என்றால், இந்தப் பார்வை தேவனுடைய பார்வையுடன் ஒத்துப்போகவில்லை என்று தெரிகிறது. தேவன் அத்தகைய மனிதனை ஏற்றுக்கொள்ளக்கூடாது என்று அவர்கள் நம்பினால், ஆனால் மனிதர்களிடம் அவர் கொண்டுள்ள அன்பு எல்லையற்றது என்றும், இத்தகைய மனிதனுக்கு மற்றொரு வாய்ப்பை வழங்க அவர் தயாராக இருக்கிறார் என்றும் தேவன் சொன்னால், அது மனித அறியாமை வெறுமனே வைக்கப்படுவதற்கு ஓர் எடுத்துக்காட்டாகும் அல்லவா? எப்படியிருந்தாலும், உங்கள் அனைவருக்கும் உங்களது சொந்தப் பார்வைகள் உள்ளன. இந்த கண்ணோட்டங்கள் உங்களது சொந்த எண்ணங்களுக்குள் ஒரு வகையான அறிவைக் குறிக்கின்றன. அவை சத்தியம் மற்றும் தேவனுடைய சித்தத்தைப் பற்றிய உங்களது புரிதலுடைய ஆழத்தின் பிரதிபலிப்பாகும். அப்படிச் சொல்வது சரியானது, அல்லவா? இந்த விஷயத்தில் உங்களுக்குக் கருத்துக்கள் இருப்பது அற்புதம். இருப்பினும், உங்களது கருத்துக்கள் சரியானதா என்ற கேள்வி இன்னும் உள்ளது. நீங்கள் அனைவரும் கொஞ்சம் கவலைப்படுகிறீர்கள், அல்லவா? “பிறகு எது சரியானது? என்னால் தெளிவாகப் பார்க்க முடியவில்லை. தேவன் என்ன நினைக்கிறார் என்று எனக்குத் தெரியவில்லை. அவர் என்னிடம் எதுவும் சொல்லவில்லை. அவர் என்ன நினைக்கிறார் என்பதை நான் எப்படி அறிந்துக்கொள்வது? மனிதகுலத்தின் மீதான தேவனுடைய மனநிலை அன்பு. கடந்த காலங்களில் அவர் கொண்டிருந்த மனநிலையைப் பொறுத்தவரையில், அவர் அத்தகைய மனிதனை ஏற்றுக்கொள்ள வேண்டும். ஆனால் தேவனுடைய தற்போதைய மனநிலை குறித்து நான் தெளிவாக இல்லை. ஒருவேளை அவர் இந்த மனிதனை ஏற்றுக்கொள்வார், ஒருவேளை அவர் அவர்களை ஏற்றுக்கொள்ள மாட்டார் என்று மட்டுமே நான் சொல்ல முடியும்.” அது நகைப்புக்குரியது, அல்லவா? இந்தக் கேள்வி உண்மையில் உங்களை குழப்பியுள்ளது. இந்த விஷயத்தில் உங்களுக்கு சரியான பார்வை இல்லை என்றால், உங்கள் திருச்சபை உண்மையில் அத்தகைய மனிதனை எதிர்கொள்ளும்போது நீங்கள் என்ன செய்வீர்கள்? நீங்கள் நிலைமையைச் சரியாகக் கையாளவில்லை என்றால், நீங்கள் தேவனைப் புண்படுத்தலாம். அது ஆபத்தான விவகாரம் அல்லவா?

நான் இப்போது எழுப்பிய விஷயத்தைப் பற்றிய உங்கள் கருத்துக்களை ஏன் கேட்க விரும்பினேன்? உங்கள் கண்ணோட்டங்களை, தேவனைப் பற்றி உங்களுக்கு எவ்வளவு அறிவு இருக்கிறது, அவருடைய நோக்கங்கள் மற்றும் மனநிலையை எவ்வளவாக புரிந்துள்ளீர்கள் என்பதைச் சோதிக்க விரும்பினேன். பதில் என்னவாக இருக்கிறது? பதில் உங்கள் கண்ணோட்டமாகவே இருக்கின்றன. உங்களில் சிலர் மிகவும் பழமைவாதிகள். உங்களில் சிலர் உங்கள் கற்பனைகளை யூகிக்க பயன்படுத்துகிறீர்கள். “யூகித்தல்” என்றால் என்ன? தேவன் எப்படி நினைக்கிறார் என்பதை அறிய முடியாமல் போவதால், தேவன் ஏதோ ஒரு வகையில் சிந்திக்க வேண்டும் என்ற ஆதாரமற்ற அனுமானத்துடன் வருவது ஆகும். நீங்கள் சொல்வது சரியா அல்லது தவறா என்பதை நீங்கள் உண்மையில் அறிய மாட்டீர்கள். எனவே நீங்கள் ஒரு தெளிவற்ற கண்ணோட்டத்திற்குக் குரல் கொடுக்கிறீர்கள். இந்த உண்மையை எதிர்கொள்கையில், நீங்கள் எதைப் பார்த்தீர்கள்? தேவனைப் பின்பற்றும்போது, ஜனங்கள் அவருடைய சித்தத்திற்கு எப்போதாவது கவனம் செலுத்துவார்கள். அவருடைய எண்ணங்களையும் மனிதர்களைப் பற்றிய அவருடைய மனநிலையையும் அவர்கள் கவனிப்பதில்லை. தேவனுடைய எண்ணங்களை ஜனங்கள் புரிந்துக்கொள்ளவில்லை. ஆகவே, அவருடைய நோக்கங்கள் மற்றும் மனநிலையைப் பற்றிய கேள்விகளைக் கேட்கும்போது, நீங்கள் குழப்பமடைகிறீர்கள். நீங்கள் ஆழ்ந்த நிச்சயமற்ற நிலையில் விழுகிறீர்கள். பின்னர் நீங்கள் யூகிக்கிறீர்கள் அல்லது சூதாட்டம் செய்கிறீர்கள். இது என்ன மாதிரியான மனநிலை? அது ஓர் உண்மையை நிரூபிக்கிறது: தேவனை நம்புகிற பெரும்பாலான ஜனங்கள் அவரை வெறுமையான காற்றின் கலவை என்றும் ஒரு நிமிடம் இருப்பதாகவும் பிறகு இல்லாமல் போவதாகவும் கருதுகிறார்கள். நான் ஏன் இதை அவ்வாறு சொல்கிறேன்? ஏனென்றால் நீங்கள் பிரச்சனையை எதிர்கொள்ளும்போதெல்லாம், உங்களுக்கு தேவனுடைய சித்தம் என்னவென்று தெரியாது. அவருடைய சித்தத்தை நீங்கள் ஏன் அறியவில்லை? இப்போது மட்டுமல்ல, தொடக்கத்தில் இருந்து முடிவு வரையில் இந்தப் பிரச்சனையைப் பற்றிய தேவனுடைய மனநிலை உங்களுக்குத் தெரிவதில்லை. நீ அதைப் புரிந்துக்கொள்ள முடியாது. தேவனுடைய மனநிலை என்னவென்று உனக்கு தெரியாது. ஆனால் நீ அதை அதிகம் சிந்தித்துள்ளாயா? நீ அதை அறிய முயன்றாயா? நீ அதைப் பற்றி பேசியுள்ளாயா? இல்லை! அது ஓர் உண்மையை உறுதிப்படுத்துகிறது: உன் நம்பிக்கையில் உள்ள தேவனுக்கு யதார்த்த தேவனுடன் எந்தத் தொடர்பும் இல்லை. தேவன் மீதான உன் நம்பிக்கையில், உன் சொந்த நோக்கங்களையும் உன் தலைவர்களின் எண்ணங்களையும் மட்டுமே சிந்தித்துப் பார்க்கிறாய். தேவனுடைய சித்தத்தை உண்மையிலேயே அறியவோ தேடவோ முயலாமல், தேவனுடைய வார்த்தைகளின் மேலோட்டமான மற்றும் கோட்பாட்டு அர்த்தத்தை நீ சிந்திக்கிறாய். அது அப்படி அல்லவா? இந்த விஷயத்தின் சாராம்சம் மிகவும் கொடூரமானது! பல வருடங்களுக்குப் பிறகு, தேவனை நம்பும் பலரை நான் பார்த்திருக்கிறேன். மாற்றிய அவர்களுடைய நம்பிக்கை அவர்களுடைய மனதிற்குள் தேவனை என்னவாக மாற்றியது? சிலர் தேவனை வெறுமையான காற்றின் கலவை என்று நம்புகிறார்கள். தேவனுடைய இருப்பைப் பற்றிய கேள்விகளுக்கு இந்த ஜனங்களுக்கு எந்தப் பதிலும் இல்லை. ஏனென்றால் அவருடைய இருப்பை அல்லது அவர் இல்லாததை அவர்களால் உணரவோ அறியவோ முடியாது, அதைத் தெளிவாகப் பார்க்கவோ புரிந்துகொள்ளவோ அவர்களால் கூடாது. ஆழ்மனதில், இந்த ஜனங்கள் தேவன் இல்லை என்று நினைக்கிறார்கள். மற்றவர்கள் தேவனை ஒரு மனிதனாக நம்புகிறார்கள். அவர்களால் செய்ய முடியாத எல்லாவற்றையும் அவரால் செய்ய முடியாது என்றும், அவர்கள் நினைப்பது போல அவர் சிந்திக்க வேண்டும் என்றும் இந்த ஜனங்கள் நினைக்கிறார்கள். தேவனைப் பற்றிய அவர்களுடைய வரையறை “கண்ணுக்குத் தெரியாத மற்றும் தீண்டத்தகாத மனிதர்” என்பதாகும். தேவனை ஒரு கைப்பாவை போல நம்புகிற ஒரு கூட்டமும் இருக்கிறது. தேவனுக்கு உணர்ச்சிகள் இல்லை என்று இந்த ஜனங்கள் நம்புகிறார்கள். தேவன் ஒரு களிமண் சிலை என்று அவர்கள் நினைக்கிறார்கள். ஒரு பிரச்சனையை எதிர்கொள்ளும்போது, தேவனுக்கு எந்த மனநிலையும், கண்ணோட்டமும், யோசனைகளும் இல்லை என்று அவர்கள் நினைக்கிறார்கள். அவர் மனிதகுலத்தின் தயவில் இருப்பதாக அவர்கள் நம்புகிறார்கள். ஜனங்கள் தங்கள் விருப்பம் போல நம்புகிறார்கள். அவர்கள் அவரைப் பெரியவராக மாற்றினால், அவர் பெரியவர். அவர்கள் அவரைச் சிறியதாக மாற்றினால், அவர் சிறியவர். ஜனங்கள் பாவம் செய்யும்போது, தேவனுடைய இரக்கம், சகிப்புத்தன்மை மற்றும் அன்பு தேவைப்படும்போது, தேவன் அவருடைய இரக்கத்தைப் பெரிதாக்க வேண்டும் என்று அவர்கள் கருதுகிறார்கள். இந்த ஜனங்கள் தங்கள் மனதில் ஒரு “தேவனை” கண்டுபிடித்து, பின்னர் இந்த “தேவன்” தங்கள் எதிர்பார்ப்புகளை நிறைவேற்றவும், அவர்களுடைய எல்லா ஆசைகளையும் பூர்த்தி செய்யவும் செய்கிறார்கள். எப்போது என்றாலும் அல்லது எங்கு இருந்தாலும், அத்தகையவர்கள் என்ன செய்தாலும், அவர்கள் தேவனை நடத்துவதிலும், தங்கள் விசுவாசத்திலும் இந்த மனோபாவத்தைப் பின்பற்றுவார்கள். தேவனுடைய மனநிலையை மோசமாக்கி, அவர்களைக் காப்பாற்ற முடியும் என்று இன்னும் நம்புபவர்களும் இருக்கிறார்கள். ஏனென்றால் தேவனுடைய அன்பு எல்லையற்றது என்றும் அவருடைய மனநிலை நீதியானது என்றும் ஒருவர் தேவனை எவ்வளவு புண்படுத்தினாலும், அவர் அதில் எதையும் நினைவில் கொள்ள மாட்டார் என்றும் அவர்கள் கருதுகிறார்கள். மனித தவறுகள், மனித மீறுதல்கள் மற்றும் மனித ஒத்துழையாமை ஆகியவை ஒரு மனிதனுடைய மனநிலையின் உடனடி வெளிப்பாடுகள் என்பதால், தேவன் ஜனங்களுக்கு வாய்ப்புகளைத் தருவார், அவர்களுடன் சகிப்புத்தன்மையுடனும் பொறுமையுடனும் இருப்பார் என்று அவர்கள் நினைக்கிறார்கள். முன்பு போலவே தேவன் இன்னும் அவர்களை நேசிப்பார் என்று அவர்கள் நம்புகிறார்கள். இவ்வாறு, அவர்கள் இரட்சிப்பை அடைவதற்கான அதிக நம்பிக்கையைப் பேணுகிறார்கள். உண்மையில், ஜனங்கள் தேவனை எப்படி நம்பினாலும், அவர்கள் சத்தியத்தைப் பின்பற்றாதவரை, அவர் அவர்களை நோக்கி எதிர்மறையான மனநிலையை வைத்திருப்பார். ஏனென்றால், தேவனிடமான உன் விசுவாச ஜீவிதத்தில், நீ தேவனுடைய வார்த்தைகளின் புஸ்தகத்தை ஒரு புதையலாகப் பார்த்திருந்தாலும், ஒவ்வொரு நாளும் அதைப் படித்தாலும் வாசித்தாலும், உண்மையான தேவனை நீ ஒதுக்கி வைத்தாய். நீங்கள் அவரை வெறும் வெறுமையான காற்றாக அல்லது ஒரு மனிதராக மட்டுமே கருதுகிறீர்கள்—உங்களில் சிலர், அவரை ஒரு கைப்பாவையாக கருதுகிறீர்கள். நான் ஏன் இதை இவ்வாறு கூறுகிறேன்? நான் அவ்வாறு கூறுகிறேன், ஏனென்றால் நான் அதை அவ்வாறு பார்க்கிறேன். நீங்கள் ஒரு பிரச்சனையை எதிர்கொண்டாலும் அல்லது சில சூழ்நிலைகளை எதிர்கொண்டாலும், உன் ஆழ் மனதில் இருக்கும் விஷயங்களுக்கும், உனக்குள்ளாக நீ உருவாக்கும் விஷயங்களுக்கும், ஒருபோதும் தேவனுடைய வார்த்தைகளுடனோ சத்தியத்தைப் பின்தொடர்வதுடனோ எந்தத் தொடர்பும் இல்லை. நீ என்ன நினைக்கிறாய், உன் சொந்தப் பார்வை என்ன என்பது உனக்கு மட்டுமே தெரியும். பின்னர் உன் சொந்த எண்ணங்களையும் கருத்துக்களையும் தேவன் மீது கட்டாயப்படுத்துகிறாய். உன் மனதில் அவை தேவனுடைய கண்ணோட்டங்களாக மாறுகின்றன. நீ இந்தக் கண்ணோட்டங்களின் தரங்களை உறுதியற்ற முறையில் ஆதரிக்கிறாய். காலப்போக்கில், அதுபோன்று தொடர்வது உன்னை தேவனிடமிருந்து வெகுதூரம் அழைத்துச் செல்கிறது.

தேவனுடைய மனநிலையைப் புரிந்துகொண்டு, தேவனைப் பற்றிய அனைத்துத் தவறான கருத்துக்களையும் ஒதுக்கி வைத்து விட வேண்டும்

நீங்கள் தற்போது நம்புகிற இந்த தேவன் எத்தகைய தேவன்? நீங்கள் எப்போதாவது இதைப் பற்றி சிந்தித்திருக்கிறீர்களா? ஒரு தீய மனிதன் தீய செயல்களைச் செய்வதை அவர் காணும்போது, அவர் அதை வெறுக்கிறாரா? (ஆம், அவர் வெறுக்கிறார்.) அறிவற்றவர்கள் தவறு செய்வதைப் பார்க்கும்போது அவருடைய மனநிலை என்னவாக இருக்கிறது? (துக்கம்.) ஜனங்கள் அவருடைய பலிகளைத் திருடுவதை அவர் காணும்போது, அவருடைய மனநிலை என்னவாக இருக்கிறது? (அவர் அவர்களை வெறுக்கிறார்.) அது எல்லாம் மிகவும் தெளிவாக இருக்கிறது. சத்தியத்தை எந்த வகையிலும் பின்தொடராத ஒருவர், தேவன்மீதுள்ள நம்பிக்கையில் குழப்பமடைவதை தேவன் பார்க்கும்போது, தேவனுடைய மனநிலை என்னவாக இருக்கிறது? உங்களுக்கு உறுதியாக தெரியவில்லை, அல்லவா? “குழப்பம்” என்பது ஒரு மனநிலையாக இருப்பது ஒரு பாவமல்ல. அது தேவனைப் புண்படுத்தாது மற்றும் அது ஒரு வகையான பெரிய தவறு அல்ல என்று ஜனங்கள் உணர்கிறார்கள். எனவே, என்னிடம் சொல்லுங்கள்—இந்த விஷயத்தில் தேவனுடைய மனநிலை எத்தகையதாக இருக்கிறது? (அவற்றை ஒப்புக்கொள்ள அவருக்கு சித்தமில்லை.) “ஒப்புக்கொள்ள சித்தமில்லை”—அது எத்தகைய மனநிலை? தேவன் இந்த ஜனங்களைத் தாழ்வாகப் பார்க்கிறார் மற்றும் அவர்களை வெறுக்கிறார் என்று அர்த்தமாகும்! அத்தகையவர்களை அவர் கையாளும் விதம் அவர்களுக்குப் புறக்கணிப்பைக் கொடுப்பதாகும். தேவனுடைய அணுகுமுறை அவர்களை ஒதுக்கி வைப்பதாகும். அவர்கள் மீதான எந்த கிரியையிலும் ஈடுபடாமல் இருப்பதாகும் மற்றும் இதில் அறிவொளி, வெளிச்சம், சிட்சித்தல் மற்றும் ஒழுக்கம் ஆகியவற்றின் கிரியையும் அடங்கும். அத்தகைய மனிதர்கள் தேவனுடைய கிரியையில் கணக்கிடப்படுவதில்லை. தேவனுடைய மனநிலையை மோசமாக்கி, அவருடைய நிர்வாக ஆணைகளை மீறுபவர்களுக்கு தேவனுடைய மனநிலை என்னவாக இருக்கிறது? மிகுந்த வெறுப்பாகும்! தம்முடைய மனநிலையை மோசமாக்குவதில் வருத்தப்படாத ஜனங்களால் தேவன் மிகுதியாகக் கோபப்படுகிறார்! “கோபம்” என்பது ஓர் உணர்வு, மனநிலை மட்டுமல்ல. அது ஒரு தெளிவான மனநிலையுடன் ஒத்துப்போவதில்லை. இருப்பினும், இந்த உணர்வு—இந்த மனநிலை—அத்தகையவர்களுக்கு ஒரு முடிவைக் கொடுக்கும்: அது தேவனை மிகுந்த வெறுப்பால் நிரப்பும்! இந்த தீவிர வெறுப்பின் பலன் என்னவாக இருக்கிறது? தேவன் இந்த ஜனங்களை ஒதுக்கி வைப்பார். தற்போதைக்கு அவர் அவர்களுக்கு பதிலளிக்க மாட்டார். “இலையுதிர்காலத்திற்குப் பிறகு” அவர்களுக்குப் பதிலளிக்க அவர் காத்திருப்பார். அது எதைக் குறிக்கிறது? இந்த ஜனங்களுக்கு இன்னும் முடிவுகள் இருக்குமா? அத்தகையவர்களுக்கு எந்தவொரு முடிவையும் வழங்க தேவன் ஒருபோதும் விரும்புவதில்லை! எனவே, தேவன் இப்போது அத்தகையவர்களுக்குப் பதிலளிக்கவில்லை என்பது சாதாரணமானதல்லவா? (ஆம், அது சாதாரணமானதாகும்.) அத்தகையவர்கள் எதைச் செய்யத் தயாராக இருக்க வேண்டும்? அவர்களுடைய நடத்தை மற்றும் அவர்கள் செய்த தீய செயல்களின் எதிர்மறையான பலன்களைத் தாங்க அவர்கள் தயாராக இருக்க வேண்டும். அத்தகைய மனிதனுக்கு அது தேவனுடைய பதிலாகும். எனவே, இப்போது நான் அத்தகையவர்களுக்குத் தெளிவாகச் சொல்கிறேன்: இனி உங்கள் பிரமைகளைத் தக்க வைத்துக் கொள்ளாதீர்கள் மற்றும் விருப்பமான சிந்தனையில் ஈடுபட வேண்டாம். தேவன் ஜனங்களை காலவரையின்றி சகித்துக்கொள்ளாமல் இருப்பார். அவர்களுடைய அத்துமீறல்களையோ, கீழ்ப்படியாமையையோ அவர் என்றென்றும் சகித்துக்கொள்ள மாட்டார். சிலர், “அதுபோன்ற சிலரை நான் பார்த்திருக்கிறேன். அவர்கள் ஜெபிக்கும்போது, அவர்கள் குறிப்பாக தேவனால் தொட்டதாக உணர்கிறார்கள். பின்னர் அவர்கள் கடுமையாக அழுகிறார்கள். பொதுவாக அவர்களும் மிகவும் மகிழ்ச்சியாக இருக்கிறார்கள். அவர்களுக்கு தேவனுடைய பிரசன்னமும் தேவனுடைய வழிகாட்டுதலும் இருப்பதாகத் தெரிகிறது,” என்று சொல்வார்கள். அத்தகைய முட்டாள்தனத்தை உச்சரிக்க வேண்டாம்! தேவனுடைய வழிகாட்டுதல் ஒருபுறம் இருக்க, கசப்பான கண்ணீர் என்பது ஒருவர் தேவனால் தொடப்படுவதாகவோ தேவனுடைய இருப்பை அனுபவிப்பதாகவோ அர்த்தமல்ல. ஜனங்கள் தேவனைக் கோபப்படுத்தினால், அவர் இன்னும் அவர்களை வழிநடத்துவாரா? சுருக்கமாகச் சொன்னால், ஒருவரை புறம்பாக்கவும் கைவிடவும் தேவன் தீர்மானித்தபோது, அந்த மனிதனுடைய முடிவு ஏற்கனவே போய்விட்டது. அவர்கள் ஜெபிக்கும் போது அவர்களுடைய உணர்வுகள் எவ்வளவு சாதகமாக இருந்தாலும் அல்லது அவர்கள் இருதயங்களில் தேவன் மீது எவ்வளவு விசுவாசம் வைத்திருந்தாலும், அது இனி பலனளிப்பதில்லை. முக்கியமான விஷயம் என்னவென்றால், தேவனுக்கு இத்தகைய விசுவாசம் தேவையில்லை. அவர் ஏற்கனவே இந்த ஜனங்களை நிராகரித்தார். எதிர்காலத்தில் அவற்றை எவ்வாறு கையாள்வது என்பதும் முக்கியமற்றதாகும். முக்கியமான விஷயம் என்னவென்றால், இந்த ஜனங்கள் தேவனைக் கோபப்படுத்தும் தருணத்தில், அவர்களுடைய முடிவுகள் அமைக்கப்படுகின்றன. அத்தகையவர்களைக் இரட்சிக்க வேண்டாம் என்று தேவன் தீர்மானித்திருந்தால், அவர்கள் தண்டிக்கப்படுவதற்கு விட்டுவைக்கப்படுவார்கள். அது தேவனுடைய மனநிலையாகும்.

தேவனுடைய சாராம்சம் அன்பின் ஒரு கூறைக் கொண்டிருந்தாலும், அவர் ஒவ்வொரு மனிதனிடமும் இரக்கமுள்ளவர் என்றாலும், அவருடைய சாராம்சம் கண்ணியத்தில் ஒன்றாகும் என்ற உண்மையை ஜனங்கள் கவனிக்கவில்லை மற்றும் அதை மறந்துவிட்டார்கள். அவருக்கு அன்பு இருக்கிறது என்பதற்கு ஜனங்கள் அவருடைய உணர்ச்சிகளை அல்லது எதிர்வினையைச் சுதந்திரமாகப் புண்படுத்தலாம் அல்லது தூண்டலாம் என்று அர்த்தமாகாது அல்லது அவர் இரக்கம் காட்டினார் என்பதன் அர்த்தம், அவர் ஜனங்களை எவ்வாறு நடத்துகிறார் என்பதில் அவருக்கு எந்தக் கொள்கைகளும் இல்லை என்பதாகாது. தேவன் உயிருடன் இருக்கிறார். அவர் உண்மையிலேயே இருக்கிறார். அவர் கற்பனை செய்யப்பட்ட கைப்பாவை அல்லது வேறு எந்தப் பொருளும் இல்லை. அவர் இருக்கிறார் என்பதைக் கருத்தில் கொண்டு, நாம் எப்போதுமே அவருடைய இருதயத்தின் குரலைக் கவனமாகக் கேட்க வேண்டும். அவருடைய மனநிலையில் கூர்ந்து கவனம் செலுத்த வேண்டும். அவருடைய உணர்வுகளைப் புரிந்துக்கொள்ள வேண்டும். தேவனை வரையறுக்க நாம் மனித கற்பனைகளைப் பயன்படுத்தக்கூடாது. மனித எண்ணங்களையும் விருப்பங்களையும் அவர் மீது திணிக்கக் கூடாது. மனித கற்பனைகளின் அடிப்படையில் தேவன் மனிதர்களை மனித முறையில் நடத்தும்படி செய்கிறார். நீ இதைச் செய்தால், நீ தேவனைக் கோபப்படுத்துகிறாய், அவருடைய கோபத்தைத் தூண்டுகிறாய், அவருடைய கனத்திற்கு சவால் விடுகிறாய்! எனவே, இந்த விஷயத்தின் தீவிரத்தை நீங்கள் புரிந்துக்கொண்டவுடன், நீங்கள் ஒவ்வொருவரும் உங்கள் செயல்களில் எச்சரிக்கையாகவும் விவேகமாகவும் இருக்குமாறு கேட்டுக்கொள்கிறேன். உங்கள் பேச்சில் எச்சரிக்கையாகவும் விவேகமாகவும் இருங்கள். தேவனை நீங்கள் எவ்வாறு நடத்துகிறீர்கள் என்பது குறித்து, நீங்கள் எவ்வளவு எச்சரிக்கையாகவும் விவேகமாகவும் இருக்கிறீர்களோ அது அவ்வளவு சிறந்தது ஆகும்! தேவனுடைய மனநிலை என்னவென்று உனக்கு புரியாதபோது, கவனக்குறைவாகப் பேசுவதைத் தவிர்க்கவும். உன் செயல்களில் கவனக்குறைவாக இருக்காதே, சாதாரணமாக நாமங்களைப் பயன்படுத்த வேண்டாம். அதைவிட முக்கியமாக, எந்தவொரு தன்னிச்சையான முடிவுகளுக்கும் வர வேண்டாம். மாறாக, நீ காத்திருந்து தேட வேண்டும். இந்தச் செயல்களும் தேவனுக்குப் பயந்து தீமையைத் தவிர்ப்பதற்கான வெளிப்பாடாகும். எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, நீ இதை அடைய முடிந்தால், எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, இந்த மனநிலையை நீ கொண்டிருந்தால், உன் முட்டாள்தனம், அறியாமை மற்றும் விஷயங்களுக்குப் பின்னால் உள்ள காரணங்களைப் புரிந்துக்கொள்ளாமல் இருப்பது ஆகியவற்றைக் குறித்து தேவன் உன்னைக் குறை கூற மாட்டார். மாறாக, தேவனைப் புண்படுத்துவது குறித்த பயம், அவருடைய நோக்கங்களுக்கு மரியாதை மற்றும் அவருக்குக் கீழ்ப்படிவதற்கான விருப்பம் ஆகியவற்றின் காரணமாக, தேவன் உன்னை நினைவில் கொள்வார், உனக்கு வழிகாட்டுவார், அறிவூட்டுவார் அல்லது உன் முதிர்ச்சியற்ற தன்மையையும் அறியாமையையும் பொறுத்துக்கொள்வார். மாறாக, அவரைப் பற்றிய உன் மனநிலை பொருத்தமற்றதாக இருந்தால்—நீ விரும்பியபடி அவரை நியாயந்தீர்க்க வேண்டும் அல்லது தன்னிச்சையாக யூகித்து அவருடைய கருத்துக்களை வரையறுக்க வேண்டும் என்றிருந்தால்—தேவன் உன்னைக் கண்டனம் செய்வார், உன்னை ஒழுங்குபடுத்துவார், உன்னை சிட்சிப்பார் அல்லது அவர் உன்னைப் பற்றிக் கருத்துத் தெரிவிப்பார். ஒருவேளை இந்தக் கருத்து உன் முடிவை உள்ளடக்கும். ஆகையால், நான் மீண்டும் ஒரு முறை வலியுறுத்த விரும்புகிறேன்: நீங்கள் ஒவ்வொருவரும் தேவனிடமிருந்து வரும் எல்லாவற்றையும் பற்றி எச்சரிக்கையாகவும் விவேகமாகவும் இருக்க வேண்டும். கவனக்குறைவாகப் பேசாதீர்கள், உங்கள் செயல்களில் கவனக்குறைவாக இருக்காதீர்கள். நீ எதையும் சொல்வதற்கு முன், அதை நிறுத்திச் சிந்திக்க வேண்டும்: என்னுடைய இந்த நடவடிக்கை தேவனுக்குக் கோபமளிக்குமா? அதைச் செய்வதில், நான் தேவனுக்கு மரியாதை தருகின்றேனா? சாதாரண விஷயங்களில் கூட, இந்தக் கேள்விகளைக் கண்டுபிடிக்க நீ முயற்சி செய்ய வேண்டும். அவற்றைக் கருத்தில் கொண்டு அதிக நேரம் செலவிட வேண்டும். எல்லா அம்சங்களிலும், எல்லாவற்றிலும், எல்லா நேரங்களிலும் இந்தக் கொள்கைகளின்படி உண்மையிலேயே உன்னால் செயல்பட முடியும். குறிப்பாக, உனக்கு ஏதாவது புரியாதபோது அத்தகைய மனநிலையைக் கடைப்பிடிக்க உன்னால் முடியும் என்றால், தேவன் எப்போதும் உனக்கு வழிகாட்டுவார் மற்றும் பின்பற்றுவதற்கான பாதையை உனக்கு வழங்குவார். ஜனங்கள் எத்தகைய நிகழ்ச்சியைப் போட்டாலும், தேவன் அவர்களை மிகவும் உன்னிப்பாகவும் தெளிவாகவும் பார்க்கிறார். உன்னுடைய இந்த வெளிப்பாடுகளைப் பற்றிய துல்லியமான மற்றும் பொருத்தமான மதிப்பீட்டை அவர் வழங்குவார். நீ இறுதி சோதனைக்கு உட்படுத்தப்பட்ட பிறகு, உன் முடிவைத் தீர்மானிக்க தேவன் உன் நடத்தை அனைத்தையும் எடுத்து அதை முழுவதுமாக தொகுப்பார். இந்த முடிவு ஒவ்வொரு மனிதனையும் ஒரு சந்தேகத்தின் நிழலுக்கு அப்பால் நம்ப வைக்கும். நான் இங்கே உங்களுக்குச் சொல்ல விரும்புவது அதுதான்: உங்கள் ஒவ்வொரு கிரியையும், உங்கள் ஒவ்வொரு செயலும், உங்கள் ஒவ்வொரு எண்ணமும் உங்கள் தலைவிதியைத் தீர்மானிக்கிறது.

ஜனங்களுடைய முடிவுகளைத் தீர்மானிப்பது யார்?

விவாதிக்க மிக முக்கியத்துவம் வாய்ந்த மற்றொரு விஷயம் உள்ளது. அதுதான் தேவன் மீதான உங்கள் மனநிலையாகும். இந்த மனநிலை மிகவும் முக்கியமானதாகும்! நீங்கள் இறுதியில் அழிவை நோக்கிச் செல்வீர்களா அல்லது தேவன் உங்களுக்காகத் தயாரித்த அழகான இடத்திற்குச் செல்வீர்களா என்பதை அது தீர்மானிக்கிறது. ராஜ்ய யுகத்தில், தேவன் ஏற்கனவே இருபது ஆண்டுகளுக்கும் மேலாகக் கிரியை செய்துள்ளார். ஒருவேளை, இந்த இரண்டு தசாப்தங்களில், நீங்கள் எவ்வாறு செயல்பட்டீர்கள் என்பது குறித்து உங்களுக்கு உறுதியாகத் தெரியாமல் இருக்கலாம். இருப்பினும், தேவனுடைய இருதயத்தில், உங்கள் ஒவ்வொருவரின் உண்மையான மற்றும் மெய்யான பதிவை அவர் செய்துள்ளார். ஒவ்வொரு மனிதனும் அவரைப் பின்பற்றவும், அவருடைய பிரசங்கங்களைக் கேட்கவும் தொடங்கிய காலத்திலிருந்து, படிப்படியாகச் சத்தியத்தை மேலும் மேலும் புரிந்துக்கொண்டு, ஒவ்வொரு மனிதனும் தங்கள் கடமைகளை நிறைவேற்றத் தொடங்கும் காலம் வரையிலான, ஒவ்வொரு மனிதனின் அனைத்து விதமான நடத்தைகளையும் தேவன் பதிவு செய்துள்ளார். தங்கள் கடமைகளை நிறைவேற்றும் போதும், எல்லா விதமான சூழல்களையும் சோதனைகளையும் எதிர்கொள்ளும் போதும், ஜனங்களுடைய மனநிலைகள் என்னவாக இருக்கின்றன? அவர்கள் எவ்வாறு செயல்படுகிறார்கள்? அவர்கள் இருதயங்களில் தேவனை நோக்கி எப்படி உணருகிறார்கள்? … இவை அனைத்திற்கும் தேவன் ஒரு கணக்கு வைத்திருக்கிறார். அவை அனைத்தையும் பற்றிய பதிவு அவரிடம் உள்ளது. ஒருவேளை, உங்கள் பார்வையில், இந்தப் பிரச்சினைகள் குழப்பமானவையாகும். இருப்பினும், தேவன் நிற்கும் இடத்திலிருந்து, அவை அனைத்தும் படிகம் போல தெளிவாக இருக்கின்றன மற்றும் மந்தமான ஒரு சிறிய குறிப்பு கூட இல்லை. அது ஒவ்வொரு மனிதனுடைய முடிவுகளையும் உள்ளடக்கிய ஒரு பிரச்சனையாகும். ஒவ்வொரு மனிதனுடைய தலைவிதியையும் எதிர்கால வாய்ப்புகளையும் அது தொடுகிறது. அதற்கும் மேலாக, தேவன் தனது கடினமான முயற்சிகள் அனைத்தையும் செய்கிறார். ஆகையால், தேவன் அதை ஒருபோதும் புறக்கணிக்க மாட்டார். எந்தக் கவனக்குறைவையும் அவர் பொறுத்துக்கொள்ள மாட்டார். மனிதகுலத்தின் இந்தக் கணக்கைப் பற்றிய ஒரு பதிவை தேவன் உருவாக்கி வருகிறார். மனிதர்கள் தேவனைப் பின்தொடர்வதில் தொடக்கக் காலம் முதல் இறுதி வரையிலான முழுக் காலத்தையும் அவர் கவனிக்கிறார். இந்தக் காலகட்டத்தில் அவரைப் பற்றிய உன் மனநிலை உன் தலைவிதியைத் தீர்மானித்துள்ளது. அது உண்மையல்லவா? இப்போது, தேவன் நீதியுள்ளவர் என்று நீ நம்புகிறாயா? அவருடையச் செயல்கள் பொருத்தமானவையா? உங்கள் தலையில் தேவனைப் பற்றி வேறு ஏதேனும் கற்பனைகள் இருக்கிறதா? (இல்லை.) அப்படியானால், ஜனங்களுடைய முடிவுகளை தேவன் தீர்மானிக்க வேண்டும் அல்லது ஜனங்களே தங்களைத் தீர்மானிக்க வேண்டும் என்று கூறுவீர்களா? (அவர்களை தேவன் தீர்மானிக்க வேண்டும்.) அவர்களை தீர்மானிப்பது யார்? (தேவன்.) உங்களுக்கு உறுதியாக தெரியவில்லை, அல்லவா? ஹாங்காங்கைச் சேர்ந்த சகோதர சகோதரிகளே, பேசுங்கள் அவர்களை யார் தீர்மானிக்கிறார்கள்? (ஜனங்களே அவற்றைத் தீர்மானிக்கிறார்கள்.) ஜனங்களே அவற்றைத் தீர்மானிக்கிறார்களா? ஜனங்களுடைய முடிவுகளுக்கு தேவனுடன் எந்தத் தொடர்பும் இல்லை என்று அது அர்த்தமாகிறது அல்லவா? தென் கொரியாவைச் சேர்ந்த சகோதர சகோதரிகளே பேசுங்கள். (தேவன் அவர்களுடைய செயல்கள் மற்றும் கிரியைகள் அனைத்தையும் அடிப்படையாகக் கொண்டு, அவர்கள் எந்தப் பாதையில் செல்கிறார்கள் என்பதன் அடிப்படையில் ஜனங்களின் முடிவுகளைத் தீர்மானிக்கிறார்.) இது மிகவும் உண்மையான ஒரு பதிலாகும். இங்கே ஓர் உண்மை உள்ளது, அதை நான் அனைவருக்கும் தெரிவிக்க வேண்டும்: தேவனுடைய இரட்சிப்பின் போது, அவர் மனிதர்களுக்கு ஒரு தரத்தை அமைத்துள்ளார். இந்தத் தரநிலை என்னவென்றால், அவர்கள் தேவனுடைய வார்த்தையைக் கேட்டு தேவனுடைய வழியில் நடக்க வேண்டும். இந்தத் தரம்தான் ஜனங்களுடைய முடிவுகளை எடைபோடப் பயன்படுகிறது. தேவனுடைய இந்தத் தரத்திற்கு ஏற்ப நீ நடைமுறையில் கடைபிடித்தால், நீ ஒரு நல்ல முடிவைப் பெறலாம். நீ அவ்வாறு செய்யாவிட்டால், நீ ஒரு நல்ல முடிவைப் பெற முடியாது. அப்படியானால், இந்த முடிவை யார் தீர்மானிக்கிறார்கள் என்று நீ கூறுவாய்? அதை நிர்ணயிப்பது தேவன் மட்டுமல்ல, மாறாக தேவனும் மனிதர்களும் ஒன்றாக இருக்கிறார்கள். அது சரியானதாகுமா? (ஆம்.) அது ஏன்? ஏனென்றால், மனிதகுலத்தின் இரட்சிப்பின் வேலையில் ஈடுபடவும், மனிதகுலத்திற்கு ஓர் அழகான இலக்கைத் தயாரிக்கவும் தேவன் தீவிரமாக விரும்புகிறார். மனிதர்கள் தேவனுடைய கிரியையின் நோக்கங்கள் ஆவர். இந்தப் முடிவையும், இந்த இலக்கையும் தேவன் அவர்களுக்காக ஆயத்தம் செய்கிறார். அவருக்குக் கிரியை செய்ய எந்தப் பொருளும் இல்லை என்றால், அவர் இந்த கிரியையைச் செய்ய அவசியமில்லை. அவர் இந்தக் கிரியையைச் செய்யவில்லை என்றால், மனிதர்கள் இரட்சிப்பைப் பெற வாய்ப்பில்லை. மனிதர்கள் இரட்சிக்கப்பட வேண்டியவர்கள். இரட்சிக்கப்படுவது இந்தச் செயல்பாட்டின் செயலற்றப் பகுதியாக இருந்தாலும், மனிதகுலத்தைக் காப்பாற்றும் தனது கிரியையில் தேவன் ஜெயம் பெறுவாரா இல்லையா என்பதை இந்தப் பங்கை வகிப்பவர்களின் மனநிலையே தீர்மானிக்கிறது. தேவன் உனக்குக் கொடுக்கும் வழிகாட்டுதலுக்காக இல்லாவிட்டால், அவருடைய தரத்தை நீ அறிய மாட்டாய். உனக்கு ஒரு குறிக்கோளும் இருக்காது. உன்னிடம் இந்தத் தரநிலை மற்றும் இந்த நோக்கம் இருந்தால், நீ இன்னும் ஒத்துழைக்கவில்லை என்றால், நடைமுறைக்கு கொண்டு வரவில்லை என்றால் அல்லது விலைக்கிரையத்தை செலுத்தவில்லை என்றால், நீ இந்த முடிவைப் பெற மாட்டாய். இந்தக் காரணத்திற்காக, ஒருவரின் முடிவை தேவனிடமிருந்து பிரிக்க முடியாது என்றும், அதை மனிதனிடமிருந்தும் பிரிக்க முடியாது என்றும் நான் சொல்கிறேன். இப்போது, ஜனங்களுடைய முடிவுகளை யார் தீர்மானிக்கிறார்கள் என்பது உங்களுக்குத் தெரிகிறது.

ஜனங்கள் அனுபவத்தின் அடிப்படையில் தேவனை வரையறுக்க முனைகிறார்கள்

தேவனை அறிவது என்ற தலைப்பைப் பற்றி பேசும் போது, நீங்கள் ஏதாவது கவனித்தீர்களா? இந்த நாட்களில் அவருடைய மனநிலை ஒரு மாற்றத்திற்கு ஆளானது என்பதை நீங்கள் கவனித்தீர்களா? மனிதர்களைப் பற்றிய அவரது மனநிலை மாறாததா? அவர் எப்பொழுதும் இப்படி சகித்துக்கொள்வாரா, அவருடைய அன்பையும் இரக்கத்தையும் மனிதர்களுக்கு காலவரையின்றி நீட்டிப்பாரா? இந்த விஷயத்தில் தேவனுடைய சாராம்சமும் அடங்கும். முன்னர் குறிப்பிடப்பட்ட கெட்ட குமாரன் என்று அழைக்கப்படுபவனின் கேள்விக்கு வருவோம். அந்தக் கேள்வி கேட்கப்பட்ட பிறகு, உங்கள் பதில்கள் மிகவும் தெளிவாக இல்லை. வேறு வார்த்தைகளில் கூறுவதானால், தேவனுடைய நோக்கங்களைப் பற்றி உங்களுக்கு இன்னும் உறுதியான புரிதல் இல்லை. தேவன் மனிதகுலத்தை நேசிக்கிறார் என்பதை அறிந்தவுடன், அவர்கள் அவரை அன்பின் அடையாளமாக வரையறுக்கிறார்கள்: ஜனங்கள் என்ன செய்தாலும், அவர்கள் எப்படி நடந்துக்கொண்டாலும், அவர்கள் தேவனை எப்படி நடத்தினாலும், அவர்கள் எவ்வளவு கீழ்ப்படியாதவர்களாக இருந்தாலும், இவை எதுவும் உண்மையில் முக்கியமானதில்லை. ஏனென்றால், தேவனிடம் அன்பு இருக்கிறது, அவருடைய அன்பு வரம்பற்றது மற்றும் அளவிட முடியாதது. தேவனிடம் அன்பு இருக்கிறது, எனவே அவர் ஜனங்களைச் சகித்துக்கொள்ள முடியும். தேவனிடம் அன்பு உண்டு, ஆகவே அவர் ஜனங்களிடம் இரக்கமுள்ளவராகவும், அவர்களுடைய முதிர்ச்சியற்ற தன்மைக்கு இரக்கமுள்ளவராகவும், அவர்களுடைய அறியாமையை நோக்கி இரக்கமுள்ளவராகவும், கீழ்ப்படியாமையின் மீது இரக்கமுள்ளவராகவும் இருக்க முடியும். அது உண்மையில் அப்படித்தானா? சிலர், தேவனுடைய பொறுமையை ஒரு முறை அல்லது சில தடவைகள் அனுபவித்தபோது, அவர்கள் தேவனைப் பற்றிய தங்கள் சொந்தப் புரிதலில் இந்த அனுபவங்களை ஆதாரமாகக் கருதுவார்கள். அவர் என்றென்றும் பொறுமையாகவும் இரக்கத்துடனும் இருப்பார் என்று நம்புகிறார்கள். பின்னர், அவர்களுடைய ஜீவிதத்தில், தேவனுடைய இந்தப் பொறுமையை அவர் அவர்களை நடத்தும் தரமாகக் கருதுகிறார்கள். தேவனுடைய சகிப்புத்தன்மையை ஒரு முறை அனுபவித்தபின், தேவனை சகிப்புத்தன்மை கொண்டவர் என்று எப்போதும் வரையறுப்பவர்களும் உண்டு மற்றும் அவர்களுடைய மனதில், இந்தச் சகிப்புத்தன்மை காலவரையற்றது, நிபந்தனையற்றது மற்றும் முற்றிலும் கொள்கை ரீதியற்றது. இத்தகைய நம்பிக்கைகள் சரியானதாகுமா? ஒவ்வொரு முறையும் தேவனுடைய சாராம்சம் அல்லது தேவனுடைய மனநிலை பற்றிய விஷயங்கள் விவாதிக்கப்படும்போது, நீங்கள் திகைத்துப் போகிறீர்கள். உங்களை இப்படிப் பார்ப்பது என்னை மிகவும் கவலையடையச் செய்கிறது. தேவனுடைய சாராம்சத்தைப் பற்றி நீங்கள் நிறைய சத்தியங்களைக் கேள்விப்பட்டிருக்கிறீர்கள். அவருடைய மனநிலையைப் பற்றிய பல விவாதங்களையும் நீங்கள் கேட்டிருக்கிறீர்கள். இருப்பினும், உங்கள் மனதில், இந்தப் பிரச்சனைகளும் இந்த அம்சங்களின் சத்தியமும், கோட்பாடு மற்றும் எழுதப்பட்ட வார்த்தைகளை அடிப்படையாகக் கொண்ட நினைவுகள் மட்டுமே. உங்கள் அன்றாட ஜீவிதத்தில், தேவனுடைய மனநிலையை உண்மையில் என்னவென்று உங்களில் எவராலும் அனுபவிக்கவோ பார்க்கவோ முடியாது. இவ்வாறு, நீங்கள் அனைவரும் உங்கள் நம்பிக்கைகளில் குழப்பமானவர்கள். நீங்கள் அனைவரும் கண்மூடித்தனமாக நம்புகிறீர்கள், நீங்கள் தேவனைப் பற்றி ஒரு பொருத்தமற்ற மனநிலையைக் கொண்டிருக்கிறீர்கள். அவரை ஒதுக்கித் தள்ளுகிறீர்கள். தேவனைப் பற்றிய இத்தகைய மனநிலையைக் கொண்டிருப்பது எதற்கு வழிவகுக்கிறது? நீங்கள் எப்போதும் தேவனைப் பற்றி முடிவுகளை எடுப்பதை நோக்கி அது செல்கிறது. நீங்கள் சிறிது அறிவைப் பெற்றவுடன், நீங்கள் தேவனை முழுவதுமாகப் பெற்றிருப்பதைப் போல மிகவும் திருப்தி அடைகிறீர்கள். அதன்பிறகு, தேவன் இப்படித்தான் இருக்கிறார் என்று நீங்கள் முடிவு செய்கிறீர்கள். அவரைச் சுதந்திரமாக நகர்த்த நீங்கள் அனுமதிக்கவில்லை. மேலும், தேவன் புதிதாக ஏதாவது செய்யும்போதெல்லாம், அவர் தேவன் என்று ஒப்புக்கொள்ள மறுக்கிறீர்கள். ஒரு நாள், “நான் இனி மனிதகுலத்தை நேசிப்பதில்லை. நான் இனி மனிதர்களிடம் இரக்கம் காட்ட மாட்டேன். அவர்களிடம் எனக்குச் சகிப்புத்தன்மையோ பொறுமையோ இல்லை. நான் அவர்களிடம் மிகுந்த வெறுப்பையும் விரோதத்தையும் கொண்டுள்ளேன்,” என இதுபோன்ற கூற்றுகள் ஜனங்களுடைய இருதயங்களில் ஆழமான மோதலை ஏற்படுத்தும். அவர்களில் சிலர், “இனி நீர் என் தேவன் இல்லை. இனி நீர் நான் பின்பற்ற விரும்பும் தேவன் இல்லை. இதனையே நீர் சொன்னால், நீர் இனி என் தேவனாக இருக்கத் தகுதியற்றவர். நான் உம்மைப் பின்பற்றத் தேவையில்லை. நீர் இனி எனக்கு இரக்கம், அன்பு, சகிப்புத்தன்மை ஆகியவற்றைக் கொடுக்கவில்லை என்றால், நான் உம்மைப் பின்தொடர்வதை நிறுத்துவேன். நீர் காலவரையின்றி என்னைச் சகித்துக்கொண்டிருந்தால், எப்போதும் என்னுடன் பொறுமையாக இரும். அன்பு, பொறுமை மற்றும் சகிப்புத்தன்மை கொண்டவர் என்பதைக் காண என்னை அனுமதித்தால், அப்போதுதான் நான் உம்மைப் பின்பற்ற முடியும், அப்போதுதான் கடைசிவரை உம்மைப் பின்பற்ற எனக்கு நம்பிக்கை இருக்கும். உமது பொறுமையும் இரக்கமும் எனக்கு இருப்பதால், எனது கீழ்ப்படியாமையும், மீறுதல்களும் காலவரையின்றி மன்னிக்கப்பட்டு இரக்கங்காட்டப்படலாம். நான் எப்போது வேண்டுமானாலும் எங்கு வேண்டுமானாலும் பாவம் செய்யலாம். பாவமன்னிப்புக் கோரி எப்போது வேண்டுமானாலும் எங்கு வேண்டுமானாலும் மன்னிக்கப்படலாம். எப்போது வேண்டுமானாலும் எங்கு வேண்டுமானாலும் கோபப்படலாம். உம்மிடம் எந்தக் கருத்தும் இருக்கக்கூடாது அல்லது என்னைப் பற்றி எந்த முடிவுகளையும் நீர் எடுக்கக்கூடாது,” என்று சொல்வார்கள். உங்களில் ஒருவர் கூட இத்தகைய பிரச்சனையைப் பற்றி அவ்வளவாக மனதால் அல்லது உணர்வுடன் சிந்திக்கவில்லை என்றாலும், உங்கள் பாவங்களை மன்னிக்க பயன்படும் ஒரு கருவியாக அல்லது ஓர் அழகான இலக்கைப் பெறுவதற்குப் பயன்படுத்தப்பட வேண்டிய ஒரு பொருளாக தேவனை நீங்கள் கருதும் போதெல்லாம், ஜீவனுள்ள தேவனை உனக்கு எதிராக உன் எதிரியாக நுட்பமாக வைத்தாய். இதைத்தான் நான் பார்க்கிறேன். “நான் தேவனை நம்புகிறேன்,” “நான் சத்தியத்தைத் தொடர்கிறேன்,” “நான் என் மனநிலையை மாற்ற விரும்புகிறேன்,” “இருளின் ஆதிக்கத்திலிருந்து விடுபட விரும்புகிறேன்,” “நான் திருப்தி அடைய விரும்புகிறேன் தேவனே,” “நான் தேவனுக்குக் கீழ்ப்படிய விரும்புகிறேன்,” “நான் தேவனுக்கு உண்மையாக இருக்க விரும்புகிறேன், என் கடமையைச் சிறப்பாகச் செய்ய விரும்புகிறேன்,” என்றும் மற்றும் பல காரியங்களையும் நீ தொடர்ந்து கூறலாம். இருப்பினும், உன் வார்த்தைகள் எவ்வளவு இனிமையாக இருந்தாலும், உனக்கு எவ்வளவாக கோட்பாடு தெரிந்திருந்தாலும், அந்தக் கோட்பாடு எவ்வளவாக திணிக்கப்பட்டாலும், கண்ணியமானதாக இருந்தாலும், இந்த விஷயத்தின் உண்மை என்னவென்றால், தேவனைப் பற்றிய முடிவுகளை எடுக்க நீ தேர்ச்சி பெற்றுள்ள ஒழுங்குமுறைகள், உபதேசங்கள், கோட்பாடுகள் என இவற்றை எவ்வாறு பயன்படுத்துவது என்பதை உங்களில் பலர் ஏற்கனவே கற்றுக்கொண்டுள்ளனர். அதனால் இயல்பாகவே அவரை நீ எதிராக நிறுத்துகிறாய். நீ எழுத்துக்களிலும் கோட்பாடுகளிலும் தேர்ச்சி பெற்றிருந்தாலும், நீ சத்தியத்தின் யதார்த்தத்திற்குள் உண்மையாக பிரவேசிக்கவில்லை. எனவே நீ தேவனிடம் நெருங்கி வருவதும், அவரை அறிந்துக்கொள்வதும், அவரைப் புரிந்துக்கொள்வதும் மிகவும் கடினமாகும். அது மிகவும் புலம்பத்தக்கது ஆகும்!

ஒரு காணொளியில் பின்வரும் காட்சியைப் பார்த்தேன்: ஒரு சில சகோதரிகள் மாம்சத்தில் தோன்றுகிற வார்த்தையின் நகலைக் கொண்டிருந்தனர். அவர்கள் அதை மிக உயரமாக வைத்திருந்தார்கள். அவர்கள் தங்கள் தலைக்கு மேல் தங்கள் மத்தியிலுள்ள புஸ்தகத்தை உயர்த்திக் கொண்டிருந்தார்கள். அது ஒரு காட்சி மட்டுமே என்றாலும், எனக்குள் தோன்றியது என்னவென்றால் அது ஒரு காட்சி மட்டும் அல்ல. மாறாக, ஒவ்வொரு மனிதனும் தங்கள் இருதயத்தில் உயர்த்தி வைத்திருப்பது தேவனுடைய வார்த்தையை அல்ல, ஆனால் தேவனுடைய வார்த்தையின் புஸ்தகம் என்று அது என்னை சிந்திக்க வைத்தது. அது மிகவும் வருத்தமாக இருக்க்கூடிய ஒரு விஷயமாகும். அதுபோன்ற ஒரு செயலும் தேவனை உயர்ந்த நிலையில் வைத்திருப்பதும் ஒன்றல்ல. ஏனென்றால், தேவனைப் பற்றி உங்களிடம் புரிதல் இல்லாதிருப்பது ஒரு மிகத் தெளிவான கேள்வியாகும். மிகச் சிறிய பிரச்சினை கூட உங்கள் சொந்த கருத்துக்களைக் கொண்டுள்ளது. நான் உங்களிடம் விஷயங்களை கேட்கும்போது, உங்களுடன் தீவிரமாக இருக்கும்போது, நீங்கள் அனுமானத்துடனும் உங்கள் சொந்த கற்பனைகளுடனும் பதிலளிப்பீர்கள். உங்களில் சிலர் சந்தேகத்திற்கிடமான தொனியுடன் எனது கேள்விகளுக்கு கேள்விகளுடன் பதிலளிக்கிறார்கள். நீங்கள் நம்புகிற தேவன் உண்மையான தேவன் அல்ல என்பதை அது இன்னும் தெளிவாகக் கூறுகிறது. பல ஆண்டுகளாக தேவனுடைய வார்த்தைகளைப் படித்த பிறகு, அவரைப் பற்றிய முடிவுகளை மீண்டும் எடுக்க நீங்கள் அவற்றையும், தேவனுடைய கிரியையையும், பல கோட்பாடுகளையும் பயன்படுத்துகிறீர்கள். மேலும், நீங்கள் ஒருபோதும் தேவனைப் புரிந்துக்கொள்ள முயற்சிக்கவில்லை. அவருடைய நோக்கங்களை நீங்கள் கண்டுபிடிக்கவோ, மனிதர்களைப் பற்றிய அவருடைய மனநிலையைப் புரிந்துக்கொள்ள அல்லது தேவன் எப்படி நினைக்கிறார், ஏன் சோகமாக இருக்கிறார், ஏன் கோபப்படுகிறார், ஏன் ஜனங்களை அருவருக்கிறார் மற்றும் அதுபோன்ற பிற கேள்விகளைப் புரிந்துக்கொள்ள நீங்கள் ஒருபோதும் முயற்சிக்கவில்லை. அதுமட்டுமல்லாமல், தேவன் எப்போதும் மௌனமாக இருக்கிறார் என்று இன்னும் அதிகமான ஜனங்கள் நம்புகிறார்கள். ஏனென்றால் அவர்களைப் பற்றி எந்த மனநிலையும் யோசனையும் இல்லாமல் அவர் மனிதகுலத்தின் பல்வேறு செயல்களை வெறுமனே கவனித்து வருகிறார். தேவன் ஒப்புக்கொண்டதால், அவர் காத்திருப்பதால் அல்லது அவருக்கு எந்த மனநிலையும் இல்லாததால் மௌனமாக இருப்பதால், அவர் ஒரு வார்த்தையும் உச்சரிக்கவில்லை என்று இன்னொரு ஜனக்கூட்டம் நம்புகிறது. தேவனுடைய மனநிலை ஏற்கனவே புஸ்தகத்தில் முழுமையாக விவரிக்கப்பட்டு, முழுக்க முழுக்க மனிதகுலத்திற்கு வெளிப்படுத்தப்பட்டிருப்பதால், ஒவ்வொரு நேரமும் ஜனங்களுக்கு மீண்டும் மீண்டும் அதைச் சொல்லத் தேவையில்லை என்று அவர்கள் நினைக்கிறார்கள். தேவன் மௌனமாக இருந்தாலும், அவர் இன்னும் ஒரு மனநிலையையும் கண்ணோட்டத்தையும் கொண்டிருக்கிறார். அதே போல் ஒரு தரத்தில் ஜனங்களை ஜீவிக்க வேண்டும் என்று அவர் கோருகிறார். ஜனங்கள் அவரைப் புரிந்துக்கொள்ளவோ அவரைத் தேடவோ முயற்சிக்கவில்லை என்றாலும், தேவனுடைய மனநிலை மிகவும் தெளிவாக உள்ளது. ஒருமுறை ஆர்வமுடன் தேவனைப் பின்பற்றிய ஆனால் பின்னர், ஒரு கட்டத்தில், அவரைக் கைவிட்டு வெளியேறிய ஒருவரைக் கவனியுங்கள். இந்த மனிதன் இப்போது திரும்பி வர விரும்பினால், ஆச்சரியப்படும் விதமாக, தேவனுடைய பார்வை என்னவாக இருக்கும் அல்லது அவருடைய மனநிலை என்னவாக இருக்கும் என்று உங்களுக்குத் தெரியாது. அது மிகவும் வருத்தமானது அல்லவா? உண்மை என்னவென்றால் அது மிகவும் மேலோட்டமான விஷயமாகும். தேவனுடைய இருதயத்தை நீங்கள் உண்மையிலேயே புரிந்துக்கொண்டால், இத்தகைய மனிதனைப் பற்றிய அவருடைய மனநிலையை நீங்கள் அறிவீர்கள் மற்றும் நீங்கள் தெளிவற்ற பதிலைக் கொடுக்க மாட்டீர்கள். உங்களுக்கு அது தெரியாததால், உங்களுக்கு அதைச் சொல்ல என்னை அனுமதியுங்கள்.

அவருடைய கிரியையின் போது ஓடிப் போவோரிடமான தேவனுடைய மனநிலை

எல்லா இடங்களிலும் அதுபோன்றவர்கள் இருக்கிறார்கள்: தேவனுடைய வழியைப் பற்றி அவர்கள் உறுதியாக அறிந்த பிறகு, பல்வேறு காரணங்களுக்காக, அவர்கள் விடைபெறாமல் மௌனமாகப் புறப்படுகிறார்கள். வெளியேறி, தங்கள் இருதயங்கள் விரும்புவதனைத்தையும் செய்கிறார்கள். தற்போது, இந்த ஜனங்கள் விட்டுச் செல்லும் காரணங்களைப் பற்றி நாம் பேச மாட்டோம். இத்தகைய மனிதனிடம் தேவனுடைய மனநிலை என்ன என்பதை முதலில் பார்ப்போம். அது மிகவும் தெளிவாக உள்ளது. தேவனுடைய பார்வையில், இந்த ஜனங்கள் விலகிச் செல்லும் தருணத்தில், அவர்களுடைய விசுவாசத்தின் காலம் முடிந்துவிட்டது. அதை முடித்தது தனிப்பட்ட மனிதன் அல்ல, தேவனே அதை முடித்தார். இந்த மனிதன் தேவனை விட்டு வெளியேறினான் என்பதன் அர்த்தமானது அவர்கள் ஏற்கனவே தேவனை நிராகரித்தார்கள், அவர்கள் இனி அவரை விரும்பவில்லை மற்றும் அவர்கள் இனி தேவனுடைய இரட்சிப்பை ஏற்க மாட்டார்கள் என்பதாகும். அது போன்றவர்கள் தேவனை விரும்பவில்லை என்பதால், அவர் இன்னும் அவர்களை விரும்புகிறாரா? மேலும், அத்தகைய மனிதர்கள் இத்தகைய மனநிலையையும், இந்தப் பார்வையையும் கொண்டிருக்கும்போது, தேவனை விட்டு வெளியேற வேண்டும் என்பதில் உறுதியாக இருக்கும்போது, அவர்கள் ஏற்கனவே தேவனுடைய மனநிலையை மோசமாக்கியுள்ளனர். அவர்கள் கோபத்தின் உச்சத்தில் தேவனைச் சபித்திருக்க மாட்டார்கள் என்ற போதிலும், அவர்கள் எந்தவிதமான அசுத்தமான அல்லது அதிகப்படியான நடத்தைகளில் ஈடுபடவில்லை என்ற போதிலும், இந்த ஜனங்கள், “என் வெளியின் மகிழ்ச்சி முடிவடையும் நாள் வரும்போது அல்லது எதற்காயினும் இன்னும் எனக்கு தேவன் தேவைப்படும்போது, நான் திரும்பி வருவேன். அல்லது, தேவன் என்னை அழைத்தால், நான் திரும்பி வருவேன்,” என்று நினைக்கிறார்கள். அல்லது அவர்கள், “நான் வெளியில் காயப்படும்போது, அல்லது வெளி உலகம் மிகவும் இருட்டாகவும், மிகவும் பொல்லாததாகவும் இருப்பதைக் காணும்போது, நான் இனி அந்த ஓட்டத்துடன் செல்ல விரும்பாமல், நான் மீண்டும் தேவனிடம் வருவேன்,” என்று சொல்கிறார்கள். அவர்கள் எப்போது திரும்பி வருவார்கள் என்பதை இந்த ஜனங்கள் தங்கள் மனதில் கணக்கிட்டிருந்தாலும், அவர்கள் திரும்புவதற்கான கதவைத் திறந்து விட முயற்சித்திருந்தாலும், அவர்கள் எதை நம்பினாலும் அல்லது எப்படித் திட்டமிட்டாலும், இவை அனைத்தும் விருப்பத்தின் அடிப்படையிலான சிந்தனை என்பதை அவர்கள் உணரவில்லை. அவர்கள் விட்டுச்செல்லும் ஆசை தேவனை எப்படி உணர வைக்கிறது என்பது குறித்துத் தெளிவாகத் தெரியாமல் இருப்பது அவர்களுடைய மிகப்பெரிய தவறாகும். அவர்கள் தேவனை விட்டு வெளியேற முடிவு செய்த தருணத்திலிருந்தே, அவர் அவர்களை முற்றிலுமாக கைவிடுகிறார். அதற்குள், அத்தகைய மனிதருடைய முடிவை அவர் ஏற்கெனவே தனது இருதயத்தில் தீர்மானித்துள்ளார். அது என்ன முடிவு? அதுதான் இந்த மனிதன் எலிகளில் ஒருவனாக இருந்து அவற்றுடன் சேர்ந்து அழிந்துவிடுவான் என்பதாகும். இவ்வாறு, ஜனங்கள் பெரும்பாலும் இத்தகைய சூழ்நிலையைப் பார்க்கிறார்கள்: ஒருவர் தேவனைக் கைவிடுகிறார், ஆனாலும் அவர் ஒரு சிட்சையையும் பெறுவதில்லை. தேவன் தனது சொந்த கொள்கைகளின்படி செயல்படுகிறார். சில விஷயங்களைக் காணலாம், மற்றவை தேவனுடைய இருதயத்தில் மட்டுமே நிறைவேற்றப்படுகின்றன. எனவே, முடிவுகளை ஜனங்கள் பார்க்க முடியாது. மனிதர்களுக்குத் தெரியும் பகுதி என்பது விஷயங்களின் உண்மையான பக்கமல்ல, ஆனால் அந்த மறுபக்கம்—நீ காணாத பக்கம்—உண்மையில் தேவனுடைய உண்மையான இருதயப்பூர்வமான எண்ணங்களையும் முடிவுகளையும் கொண்டுள்ளது.

தேவனுடைய கிரியையின் போது ஓடிப்போகிறவர்கள் மெய்யான வழியைக் கைவிடுகிறவர்கள் ஆவர்

அவருடைய கிரியையின்போது ஓடிப்போய்விட்ட ஜனங்களுக்கு தேவன் ஏன் இத்தகைய கடுமையான சிட்சையை வழங்குகிறார்? அவர் ஏன் அவர்கள் மீது இவ்வளவு கோபப்படுகிறார்? முதலாவதாக, தேவனுடைய மனநிலை கம்பீரமும் கோபமுமானது என்பதை நாம் அறிவோம். அவர் யாராலும் வெட்டப்படும் ஆடு அல்ல. ஜனங்களால் அவர்கள் விருப்பம் போலக் கட்டுப்படுத்தப்படும் ஒரு கைப்பாவையுமல்ல. அவர் முழுவதும் ஆதிக்கம் செலுத்தப்பட வேண்டிய வெற்றுக் காற்றுத் தொகுதி அல்லர். தேவன் இருக்கிறார் என்று நீ உண்மையிலேயே நம்பினால், நீ தேவனுக்குப் பயந்த இருதயத்தைக் கொண்டிருக்க வேண்டும். அவருடைய சாராம்சம் கோபப்பட வேண்டிய ஒன்றல்ல என்பதை நீ அறிந்துக்கொள்ள வேண்டும். இந்தக் கோபம் ஒரு சொல்லால் அல்லது ஒருவேளை ஒரு சிந்தனை அல்லது ஒருவித மோசமான நடத்தையால் அல்லது ஒருவேளை லேசான நடத்தையால் ஏற்படலாம்—அல்லது மனிதர்களின் கண்களிலும் நெறிமுறைகளிலும் கடந்து செல்லக்கூடிய நடத்தையாலும் அல்லது, ஒருவேளை அது ஓர் உபதேசத்தால் அல்லது ஒரு கோட்பாட்டால் அது தூண்டப்படலாம். இருப்பினும், நீ தேவனைக் கோபப்படுத்தியவுடன், நீ உனது வாய்ப்பினை இழக்கிறாய். உன் இறுதி நாட்கள் வந்துவிடுகின்றன. அது ஒரு பயங்கரமான விஷயமாகும்! தேவனைப் புண்படுத்தக்கூடாது என்பதை நீ புரிந்துக்கொள்ளவில்லை என்றால், ஒருவேளை நீ அவருக்குப் பயப்படாமல் இருக்கிறாய், ஒருவேளை நீ அவரை வழக்கத்தின்படி புண்படுத்துகிறாய் என்பதாகும். தேவனுக்கு எப்படி பயப்பட வேண்டும் என்று உனக்குத் தெரியாவிட்டால், நீ தேவனுக்கு அஞ்ச முடியாது. தேவனுடைய வழியில் நடப்பதற்கான பாதையில் உன்னை எவ்வாறு ஈடுபடுத்துவது என்று அதாவது தேவனுக்குப் பயந்து தீமையைத் தவிர்ப்பது என்று உனக்குத் தெரியாமல் போகும். நீ அதை அறிந்தவுடன், தேவனைப் புண்படுத்தக்கூடாது என்பதை அறிந்தவுடன், தேவனுக்குப் பயந்து தீமையைத் தவிர்ப்பது என்றால் என்ன என்பதை நீ அறிவாய்.

தேவனுக்குப் பயந்து, தீமையைத் தவிர்ப்பதற்கான வழியில் நடப்பது என்பதானது, உனக்கு எவ்வளவு சத்தியம் தெரியும், எத்தனைச் சோதனைகளை அனுபவித்திருக்கிறாய் அல்லது எவ்வளவு ஒழுக்கமாக இருந்தாய் என்பவற்றைக் குறிக்க வேண்டிய அவசியமில்லை. மாறாக, அது உன் இருதயத்தில் தேவனிடம் நீ வைத்திருக்கும் மனநிலையைப் பொறுத்ததாகும். நீ எந்தச் சாராம்சத்தை வெளிப்படுத்துகிறாய் என்பதைப் பொறுத்ததாகும். ஜனங்களுடைய சாராம்சங்களும் அவர்களின் மனம் சார்ந்த மனநிலைகளும் மிகவும் முக்கியமானவையாகும், மிகவும் அவசியமானவையாகும். தேவனைத் துறந்து விட்டுவிட்டவர்களைப் பொறுத்தவரையில், அவரைப் பற்றிய அவமதிப்பு மனநிலையும், சத்தியத்தை இழிவுபடுத்தும் இருதயங்களும் ஏற்கனவே அவருடைய மனநிலையை மோசமாக்கியுள்ளன. அவரைப் பொறுத்தவரையில், அவர்கள் ஒருபோதும் மன்னிக்கப்பட மாட்டார்கள். தேவனுடைய இருப்பைப் பற்றி அவர்கள் அறிந்திருக்கிறார்கள். அவர் ஏற்கனவே வந்துவிட்டார் என்ற செய்தி அவர்களுக்குத் தெரியவந்துள்ளது மற்றும் தேவனுடைய புதிய கிரியையை கூட அனுபவித்திருக்கிறார்கள். அவர்கள் வெளியேறுவது ஏமாற்றப்பட்ட அல்லது குழப்பமான சூழலால் அல்ல. அவர்களுக்கு வெளியேற வேண்டிய கட்டாயமும் இல்லை. மாறாக, அவர்கள் தேவனை விட்டு வெளியேற வேண்டுமென்று உணர்வுப்பூர்வமாகவும், தெளிவான மனதுடனும் தேர்ந்தெடுத்தார்கள். அவர்கள் வெளியேறுவது அவர்களுடைய வழியை இழக்கும் விஷயமல்ல. அவர்கள் தூக்கி எறியப்படவில்லை. ஆகையால், தேவனுடைய பார்வையில், அவர்கள் மந்தையிலிருந்து விலகிச் சென்ற ஆட்டுக்குட்டிகள் அல்ல. வழியை இழந்த கெட்ட குமாரர்கள் அல்ல. அவர்கள் சிட்சையின்றி புறப்பட்டனர்—அத்தகைய நிலை, அத்தகைய சூழல், தேவனுடைய மனநிலையை மோசமாக்குகிறது மற்றும் இந்த மோசத்திலிருந்தே அவர் அவர்களுக்கு நம்பிக்கையற்ற முடிவுகளைத் தருகிறார். இத்தகைய முடிவு பயமுறுத்துவதல்லவா? எனவே, ஜனங்கள் தேவனை அறியாவிட்டால், அவர்கள் அவரைப் புண்படுத்தலாம். இது சாதாரண விஷயமல்ல! ஜனங்கள் தேவனுடைய மனநிலையைப் பெரிதாக எடுத்துக் கொள்ளாவிட்டால், அவர்கள் திரும்பி வருவதை அவர் எதிர்பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறார் என்று நம்பினால், அவர்கள் அவருடைய இழந்த ஆட்டுக்குட்டிகளில் சிலராக இருப்பதால், அவர்கள் மனதை மாற்றிக்கொள்ள அவர் இன்னும் காத்திருக்கிறார் என்றால், அவர்கள் தண்டனையின் நாட்கள் வெகு தொலைவில் இல்லை. தேவன் அவர்களை வெறுமனே ஏற்க மறுக்க மாட்டார்—அது, அவருடைய மனநிலையை மோசமாக்கும் இரண்டாவது முறை என்பதால், இந்த விஷயம் இன்னும் பயங்கரமானதாகும்! இந்த மனிதர்களின் பொருத்தமற்ற மனநிலைகள் ஏற்கனவே தேவனுடைய நிர்வாக ஆணைகளை மீறியுள்ளன. அவர் இன்னும் அவற்றை ஏற்றுக்கொள்வாரா? தேவனுடைய இருதயத்தில், இந்த விஷயத்தைப் பற்றிய அவருடைய கொள்கைகள் என்னவென்றால், மெய்யான வழி குறித்து யாரோ ஒருவர் உறுதியாகிவிட்டார்கள், ஆனாலும் இன்னும் உணர்வுப்பூர்வமாகவும் தெளிவான மனதுடனும் தேவனை நிராகரித்து தேவனிடமிருந்து விலகிச் செல்ல முடியும் என்றால், பின்னர் தேவன் அத்தகைய மனிதனுடைய இரட்சிப்பின் பாதையைத் தடுப்பார். இந்த மனிதனுக்கு, அதன் பின் ராஜ்யத்திற்குள்ளாக செல்வதற்கான ஒலிமுகவாசல் மூடப்படும். இந்த மனிதன் மீண்டும் ஒரு முறை தட்டும்போது, தேவன் கதவைத் திறக்க மாட்டார். இந்த மனிதன் என்றென்றுமாக வெளியேற்றப்படுவான். ஒருவேளை உங்களில் சிலர் மோசேயின் கதையை வேதாகமத்தில் படித்திருக்கலாம். மோசே தேவனால் அபிஷேகம் செய்யப்பட்ட பிறகு, 250 தலைவர்கள் மோசேயின் செயல்களாலும், வேறு பல காரணங்களாலும் கீழ்ப்படியவில்லை. அவர்கள் யாருக்குச் சமர்ப்பிக்க மறுத்தார்கள்? மோசே என்பவனுக்கு அல்ல. தேவனுடைய ஏற்பாடுகளுக்கு அடிபணிய அவர்கள் மறுத்துவிட்டார்கள். இந்தப் பிரச்சனையில் தேவனுடைய கிரியைக்கு அவர்கள் சமர்ப்பிக்க மறுத்துவிட்டனர். “சபையாரும் அவர்களில் ஒவ்வொருவரும் பரிசுத்தமாகவும், யேகோவா அவர்களுக்கு நடுவே இருப்பதையும் கண்டு நீங்கள் உங்களையே அதிகம் மெச்சிக்கொள்கிறீர்கள்.” என்பதை அவர்கள் சொன்னார்கள். மனிதனின் பார்வையில் இந்த வார்த்தைகளும் வரிகளும் மிகவும் தீவிரமானவையா? அவை தீவிரமாக இல்லை. குறைந்த பட்சம், இந்த வார்த்தைகளின் நேரடி பொருள் தீவிரமானது அல்ல. ஒரு சட்டபூர்வமான அர்த்தத்தில், அவை எந்தவொரு சட்டத்தையும் மீறவில்லை. ஏனென்றால் அதனை மேலோட்டமாக பார்க்கையில், அது விரோதமான மொழி அல்லது வார்த்தை அல்ல. அதில் எந்தவொரு அவதூறான அர்த்தங்களும் இல்லை. இவை பொதுவான வாக்கியங்கள், அதற்கு மேல் எதுவும் இல்லை. அப்படியானால், இந்த வார்த்தைகள் ஏன் தேவனிடமிருந்து இத்தகைய கோபத்தைத் தூண்டியது? ஏனென்றால், அவை ஜனங்களிடம் பேசப்படவில்லை. ஆனால் தேவனிடம் பேசப்பட்டன. அவர்கள் வெளிப்படுத்திய அணுகுமுறையும் மனநிலையும் துல்லியமாக தேவனுடைய மனநிலையை மோசமாக்குகிறது மற்றும் புண்படுத்தக்கூடாத தேவனுடைய மனநிலையை அவை புண்படுத்துகிறது. அந்த தலைவர்களின் முடிவுகள் இறுதியில் என்ன என்பதை நாம் அனைவரும் அறிவோம். தேவனைக் கைவிட்ட ஜனங்களைப் பற்றிய அவர்களுடைய பார்வை என்னவாக இருக்கிறது? அவர்களுடைய மனநிலை என்னவாக இருக்கிறது? தேவன் அவர்களிடம் இப்படி நடந்துக்கொள்ள அவர்களுடைய கண்ணோட்டமும் மனநிலையும் ஏன் காரணமாகின்றன? காரணம், அவர் தேவன் என்று அவர்கள் தெளிவாக அறிந்திருந்தாலும், அவர்கள் இன்னும் அவருக்குத் துரோகம் செய்ய தேர்வு செய்கிறார்கள். அதனால்தான் அவர்கள் இரட்சிப்பின் வாய்ப்புகளை முற்றிலுமாக பறிக்கிறார்கள். வேதாகமத்தில் எழுதப்பட்டுள்ளபடி, “சத்தியத்தை அறியும் அறிவை அடைந்தபின்பு, நாம் மனப்பூர்வமாய்ப் பாவஞ்செய்கிறவர்களாயிருந்தால், பாவங்களினிமித்தம் செலுத்தத்தக்க வேறொரு பலி இனியிராமல்” (எபி. 10:26). இந்த விஷயத்தில் உங்களுக்கு இப்போது தெளிவான புரிதல் இருக்கிறதா?

தேவனிடமான ஜனங்களுடைய மனநிலைகளால் அவர்களுடைய தலைவிதி தீர்மானிக்கப்படுகிறது

தேவன் ஒரு ஜீவனுள்ள தேவன். ஜனங்கள் வெவ்வேறு சூழ்நிலைகளில் வித்தியாசமாக நடந்துக்கொள்வதைப் போலவே, இந்த நடத்தைகள் குறித்த அவரது மனநிலையும் வேறுபடுகின்றன. ஏனெனில், அவர் ஒரு கைப்பாவை அல்ல. அவர் வெறுமையான காற்றின் கலவை அல்ல. தேவனுடைய மனநிலையை அறிந்துக்கொள்வது மனிதகுலத்திற்கான ஒரு தகுதியான நாட்டமாகும். தேவனுடைய மனநிலையை அறிந்துக்கொள்வதன் மூலம், தேவனுடைய மனநிலையைப் பற்றிய அறிவை அவர்கள் சிறிது சிறிதாக அடைய முடியும் மற்றும் அவருடைய இருதயத்தைப் புரிந்துக்கொள்ள முடியும் என்பதை ஜனங்கள் கற்றுக்கொள்ள வேண்டும். தேவனுடைய இருதயத்தை நீ படிப்படியாகப் புரிந்துக்கொள்ளும்போது, அவருக்குப் பயப்படுவதும் தீமையைத் தவிர்ப்பதும் எவ்வளவு கடினமான காரியம் என்பதை நீ உணர மாட்டாய். மேலும், நீ தேவனைப் புரிந்துகொள்ளும்போது, அவரைப் பற்றி நீ முடிவுகளை எடுக்க வாய்ப்பில்லை. தேவனைப் பற்றிய முடிவுகளை எடுப்பதை நீ நிறுத்தியவுடன், நீ அவரைப் புண்படுத்தும் வாய்ப்பும் இல்லாமல் போகும். நீ அதை அறியாமலேயே, தேவனைப் பற்றிய அறிவைப் பெற தேவன் உன்னை வழிநடத்துவார். அது உன் இருதயத்தை அவர் மீதான பயபக்தியால் நிரப்பும். நீ உபதேசங்கள், எழுத்துக்கள் மற்றும் நன்கு கற்றுக் கொண்ட கோட்பாடுகள் மூலம் தேவனை வரையறுப்பதை நிறுத்துவாய். அதற்கு பதிலாக, எல்லாவற்றிலும் தேவனுடைய நோக்கங்களைத் தொடர்ந்து தேடுவதன் மூலம், நீ அறியாமலேயே தேவனுடைய இருதயத்திற்குப் பின்செல்லும் ஒரு மனிதனாக மாறுவாய்.

தேவனுடைய கிரியை மனிதர்களால் காணப்படாதது மற்றும் தீண்டத்தகாதது ஆகும். ஆனால் அவரைப் பொறுத்தவரையில், ஒவ்வொரு மனிதனுடைய செயல்களும்—அவரைப் பற்றிய மனநிலையுடன்—தேவனால் உணரக்கூடியவை மட்டும் அல்ல, ஆனால் அவரால் காணக்கூடியவையும் ஆகும். இது, எல்லோரும் அங்கீகரிக்க வேண்டிய மற்றும் தெளிவாக இருக்க வேண்டிய ஒன்றாகும். “நான் இங்கே என்ன செய்கிறேன் என்று தேவனுக்குத் தெரியுமா? நான் இப்போது என்ன நினைக்கிறேன் என்று அவருக்குத் தெரியுமா? ஒருவேளை அவர் செய்கிறார், ஒருவேளை அவர் அவ்வாறு செய்ய மாட்டார்,” என்று எப்போதும் உன்னை நீயே கேட்டுக்கொண்டிருக்கலாம். இத்தகைய கண்ணோட்டத்தை நீ கடைப்பிடித்தால், தேவனைப் பின்பற்றியப் பின் அவருடைய கிரியையையும் அவருடைய இருப்பையும் சந்தேகிக்கிறாய் என்றால், நீ உடனடியாக அல்லது பிற்பாடு அவருடைய கோபத்தைத் தூண்டும் ஒரு நாள் வரும். ஏனென்றால், நீ ஏற்கனவே ஓர் ஆபத்தான நிலையில் இருக்கிறாய். பல ஆண்டுகளாக தேவனை நம்பியவர்களை நான் பார்த்திருக்கிறேன், ஆனாலும் சத்தியத்தின் யதார்த்தத்தை அவர்கள் இன்னும் பெறவில்லை, தேவனுடைய சித்தத்தை அவர்கள் இன்னும் புரிந்துக்கொள்ளவில்லை. இந்த ஜனங்கள் தங்கள் ஜீவிதத்திலும், வளர்ச்சிகளிலும் எந்த முன்னேற்றத்தையும் அடைவதில்லை. அவர்கள் ஆழமற்ற கோட்பாடுகளை மட்டுமே பின்பற்றுகிறார்கள். ஏனென்றால், அத்தகைய மனிதர்கள் ஒருபோதும் தேவனுடைய வார்த்தையை ஜீவனாக எடுத்துக்கொள்ளவில்லை மற்றும் அவர்கள் ஒருபோதும் அவரை எதிர்கொண்டு ஏற்றுக்கொள்ளவில்லை. அத்தகையவர்களைப் பார்த்தவுடன், தேவன் இன்பத்தால் நிரப்பப்படுகிறார் என்று நீ நினைக்கிறாயா? அவர்கள் அவரை ஆறுதல்படுத்துகிறார்களா? இவ்வாறு, ஜனங்கள் தேவனை எப்படி நம்புகிறார்கள் என்பது அவர்களுடைய தலைவிதியைத் தீர்மானிக்கிறது. ஜனங்கள் எவ்வாறு தேடுகிறார்கள், ஜனங்கள் தேவனை எவ்வாறு அணுகுகிறார்கள் என்பதில் ஜனங்களுடைய மனநிலைகள் முதன்மை முக்கியத்துவம் வாய்ந்தவையாகும். தேவனை உங்கள் தலையின் பின்புறத்தில் மிதக்கும் வெறுமையான காற்றின் கலவை போல அவரைப் புறக்கணிக்காதீர்கள். நீ நம்பும் ஜீவனுள்ள உண்மையான தேவனை எப்போதும் நினைவில் கொள்ள வேண்டும். அவர் ஒன்றும் செய்யாமல் மூன்றாம் வானத்தில் உட்கார்ந்திருக்கவில்லை. மாறாக, அவர் தொடர்ந்து அனைவரின் இருதயத்தையும் ஆராய்ந்து வருகிறார். நீ என்ன செய்கிறாய் என்பதைக் கவனித்து வருகிறார். உன் ஒவ்வொரு சிறிய வார்த்தையையும் ஒவ்வொரு சிறிய செயலையும் கவனித்து வருகிறார். நீ எவ்வாறு நடந்துகொள்கிறாய் என்பதைப் பார்க்கிறார். அவரைப் பற்றிய உன் மனநிலை என்ன என்பதைப் பார்க்கிறார். உன்னை தேவனுக்குக் கொடுக்க நீ தயாராக இருக்கிறாயா இல்லையா என்பதும், உன் நடத்தை மற்றும் உன் உள்ளார்ந்த எண்ணங்கள் மற்றும் யோசனைகள் என அனைத்தும் அவருக்கு முன்பாக வைக்கப்பட்டு அவரால் கவனிக்கப்படுகின்றன. உன் நடத்தை காரணமாகவும், உன் செயல்களின் காரணமாகவும், அவரைப் பற்றிய உன் மனநிலையின் காரணமாகவும், உன்னைப் பற்றிய தேவனுடைய கருத்தும், உன்னைப் பற்றிய அவருடைய மனநிலையும் தொடர்ந்து மாறிக்கொண்டே இருக்கின்றன. சிலருக்கு நான் சில ஆலோசனைகளை வழங்க விரும்புகிறேன்: தேவன் உன்னை அதீதமாக நேசிப்பார் என்பது போலவும், அவர் உன்னை ஒருபோதும் விட்டுவிட மாட்டார் என்பது போலவும், உன்னைப் பற்றிய அவருடைய மனநிலை நிலையானது என்பது போலவும், ஒருபோதும் மாறமுடியாது என்பது போலவும், உன்னை தேவனுடைய கரங்களில் குழந்தைகளைப் போல வைக்காதே. கனவு காண்பதை விட்டுவிடுமாறு நான் உனக்கு அறிவுறுத்துகிறேன்! ஒவ்வொரு மனிதனையும் நடத்துவதில் தேவன் நீதியுள்ளவர். ஜனங்களை ஜெயித்து அவர்களை இரட்சிக்கும் கிரியைக்கான மனநிலையில் அவர் அக்கறையுள்ளவர். அது அவருடைய மேலாண்மையாகும். அவர் ஒவ்வொரு மனிதனையும் செல்லப் பிராணி போன்று நடத்தாமல் தீவிரமாக நடத்துகிறார். மனிதர்கள் மீதான தேவனுடைய அன்பு ஆடம்பரமான வகை அல்லது கெடுக்கும் வகையல்ல. மனிதகுலத்தின் மீது அவர் காட்டிய இரக்கமும் சகிப்புத்தன்மையும் மகிழ்ச்சியற்றதாக கவலையற்றதாகவோ இல்லை. மாறாக, மனிதர்களிடமான தேவனுடைய அன்பில் ஜீவனை நேசிப்பதும், அதற்குப் பரிதாபப்படுவதும், அதை மதிப்பதும் அடங்கும். அவருடைய இரக்கமும் சகிப்புத்தன்மையும் அவர்களைப் பற்றிய அவருடைய எதிர்பார்ப்புகளை மற்றும் மனிதகுலம் பிழைக்க அவசியமானவற்றை வெளிப்படுத்துகின்றன. தேவன் ஜீவனுடன் இருக்கிறார். தேவன் உண்மையாகவே இருக்கிறார். மனிதகுலத்தைப் பற்றிய அவரது மனநிலை கொள்கை ரீதியானதாகும். அது ஓர் இறுமாப்புள்ள விதிகளின் தொகுப்பல்ல. அது மாறக்கூடியதாகும். மனிதகுலத்திற்கான அவரது நோக்கங்கள் படிப்படியாக மாறுகின்றன. அவை எழும் சூழ்நிலைகளைப் பொறுத்தும், ஒவ்வொரு மனிதனுடைய மனநிலையுடனும் காலப்போக்கில் அவை மாறுகின்றன. ஆகையால், தேவனுடைய சாராம்சமானது மாறாதது என்பதையும், அவருடைய மனநிலை வெவ்வேறு காலங்களிலும் வெவ்வேறு சூழல்களிலும் வெளிவரும் என்பதையும் நீ உன் இருதயத்தில் முழுமையான தெளிவுடன் அறிந்துக்கொள்ள வேண்டும். அது ஒரு தீவிரமான விஷயம் என்று நீ நினைக்கக்கூடாது. தேவன் எவ்வாறு காரியங்களைச் செய்ய வேண்டும் என்பதைக் கற்பனை செய்ய உன் சொந்தக் கருத்துக்களைப் பயன்படுத்தலாம். இருப்பினும், உன் கண்ணோட்டத்தின் எதிர்வாதம் உண்மையாக இருக்கும் நேரங்களும் உள்ளன. தேவனை அளவிட முயற்சிக்க உன் சொந்தக் கருத்துக்களைப் பயன்படுத்துவதன் மூலம், நீ ஏற்கனவே அவரைக் கோபப்படுத்தியிருக்கிறாய். ஏனென்றால், தேவன் நீ நினைப்பதைப் போலச் செயல்படவில்லை. நீ சொல்வதைப் போல அவர் இந்த விஷயத்தை நடத்துவதுமில்லை. ஆகவே, உன்னைச் சுற்றியுள்ள எல்லாவற்றைக் குறித்தும் உன் மனநிலையில் கவனமாகவும் விவேகமாகவும் இருக்கும்படி நான் உனக்கு நினைவூட்டுகிறேன். எல்லாவற்றிலும் தேவனுடைய வழியில் நடப்பதற்கான கொள்கையை எவ்வாறு பின்பற்றுவது என்பதைக் கற்றுக் கொள்ள வேண்டும். அதாவது தேவனுக்குப் பயந்து தீமையைத் தவிர்ப்பதைக் கற்றுக் கொள்ள வேண்டும். தேவனுடைய சித்தம் மற்றும் தேவனுடைய மனநிலை தொடர்பான விஷயங்களில் நீ உறுதியான புரிதலை வளர்த்துக் கொள்ள வேண்டும். இந்த விஷயங்களுடன் உன்னை தொடர்புகொள்வதற்கு நீ அறிவொளி பெற்றவர்களைக் கண்டுபிடிக்க வேண்டும் மற்றும் நீ ஆர்வத்துடன் முயற்சி செய்ய வேண்டும். உன் நம்பிக்கையின் தேவனை ஒரு கைப்பாவையாக பார்க்க வேண்டாம்—விருப்பப்படி அவரை நியாயந்தீர்க்க வேண்டாம், அவரைப் பற்றி தன்னிச்சையான முடிவுகளுக்கு வர வேண்டாம், அவருக்குத் தகுதியுள்ள மரியாதையுடன் அவரை நடத்தாமல் இருக்க வேண்டாம். தேவன் உனக்கு இரட்சிப்பைக் கொண்டு வந்து, உன் முடிவைத் தீர்மானிக்கும்போது, அவர் உனக்கு இரக்கம் அல்லது சகிப்புத்தன்மை அல்லது நியாயத்தீர்ப்பு மற்றும் சிட்சையை வழங்கக்கூடும். ஆனால் எப்படியிருந்தாலும், உன்னைப் பற்றிய அவருடைய மனநிலை சரி செய்யப்படாது. அது அவரைப் பற்றிய உன் சொந்த மனநிலையையும், அவரைப் பற்றிய உன் புரிதலையும் சார்ந்துள்ளது. கடந்து செல்லும் உன் அறிவின் ஓர் அம்சத்தை அல்லது தேவனைப் பற்றிய புரிதலை நிரந்தரமாக தேவனை வரையறுக்க அனுமதிக்காதே. மரித்த தேவனை நம்ப வேண்டாம். ஜீவனுள்ளவரை நம்ப வேண்டும். இதை நினைவில் கொள்ள வேண்டும்! உங்கள் தற்போதைய வளர்ச்சி மற்றும் தற்போதைய அந்தஸ்தின் வெளிச்சத்தில் நான் இங்கே சில உண்மைகளை, நீங்கள் கேட்க வேண்டிய உண்மைகளைப் பற்றி விவாதித்திருக்கிறேன்—, உங்கள் உற்சாகத்தைத் தணித்துவிடக்கூடாது என்பதற்காக நான் இப்போது உங்களிடம் பெரிய எதிர்பார்ப்புகளை வைக்க மாட்டேன். அவ்வாறு செய்வது உங்கள் இருதயங்களை அதிக இருளினால் நிரப்பக்கூடும் மற்றும் தேவன்மீது அதிக ஏமாற்றத்தை உணர வைக்கக்கூடும். அதற்கு பதிலாக, உங்கள் இருதயங்களில் நீங்கள் வைத்திருக்கும் தேவன் மீதான அன்பைப் பயன்படுத்தலாம் என்றும், முன்னோக்கிச் செல்லும் பாதையில் நடக்கும்போது தேவன்மீது மரியாதைக்குரிய மனநிலையைப் பயன்படுத்தலாம் என்றும் நம்புகிறேன். தேவனை எவ்வாறு நம்புவது என்ற விஷயத்தில் குழப்பமடைய வேண்டாம். அதை மிகப்பெரிய பிரச்சனைகளில் ஒன்றாகக் கருதுங்கள். அதை உங்கள் இருதயத்தில் வைத்து, அதை நடைமுறைக்குக் கொண்டு வரவேண்டும் மற்றும் அதை நிஜ ஜீவிதத்துடன் இணைக்க வேண்டும். உதட்டளவில் மட்டும் ஊழியம் செய்ய வேண்டாம்—அது ஜீவனுக்கும் மரணத்துக்குமான விஷயமாகும். அது உன் விதியைத் தீர்மானிக்கும். இதை நகைச்சுவையாகவோ குழந்தையின் விளையாட்டாகவோ கருத வேண்டாம்! இந்த வார்த்தைகளை இன்று உங்களுடன் பகிர்ந்துக்கொண்ட பிறகு, உங்கள் மனம் எவ்வளவாகப் புரிந்துக்கொண்டிருக்கும் என்று எனக்கு ஆச்சரியமாக இருக்கிறது. இன்று நான் இங்கு கூறியதைப் பற்றி நீங்கள் கேட்க விரும்பும் கேள்விகள் ஏதேனும் உள்ளதா?

இந்தத் தலைப்புகள் சற்று புதியவை மற்றும் உங்கள் கருத்துக்களிலிருந்து, உங்கள் வழக்கமான முயற்சிகளிலிருந்து மற்றும் நீங்கள் கவனம் செலுத்த விரும்பும் விஷயங்களிலிருந்து சற்று விலகியிருந்தாலும், அவை ஒரு குறிப்பிட்ட காலகட்டத்திற்கு உங்களால் பேசப்பட்டவுடன், நான் இங்குக் கூறிய அனைத்தையும் பற்றிய பொதுவான புரிதலை நீங்கள் வளர்த்துக்கொள்வீர்கள். இந்தத் தலைப்புகள் அனைத்தும் மிகவும் புதியவை மற்றும் நீங்கள் இதற்கு முன் கருத்தில் கொள்ளாதவை ஆகும். எனவே, அவை எந்த வகையிலும் உங்களிடம் சுமையாகச் சேராது என்று நம்புகிறேன். உங்களைப் பயமுறுத்துவதற்காக நான் இன்று இந்த வார்த்தைகளைப் பேசவில்லை. உங்களைச் சமாளிக்கும் ஒரு வழியாக அவற்றை நான் பயன்படுத்தவில்லை. மாறாக, உண்மைத் தன்மைகளைப் பற்றிய மெய்யான உண்மைகளைப் புரிந்துகொள்ள உங்களுக்கு உதவுவதே எனது நோக்கமாகும். ஜனங்கள் தேவனை நம்புகிறார்கள் என்றாலும், மனிதர்களுக்கும் தேவனுக்கும் இடையில் ஒரு வேறுபாடு இருப்பதால், அவர்கள் அவரை ஒருபோதும் புரிந்துகொள்வதில்லை அல்லது அவருடைய மனநிலையை அறிந்துகொள்வதில்லை. தேவனுடைய மனநிலையைப் பற்றிய அக்கறையில் மனிதர்கள் ஒருபோதும் மிகுந்த ஆர்வத்துடன் இருந்ததில்லை. மாறாக, அவர்கள் கண்மூடித்தனமாக நம்பி, செயல்படுகிறார்கள். தேவனைப் பற்றிய அறிவிலும் புரிதலிலும் கவனக்குறைவாக இருக்கிறார்கள். ஆகவே, உங்களுக்காக இந்தப் பிரச்சனைகளைத் தீர்க்க நான் நிர்பந்திக்கப்படுகிறேன் மற்றும் நீங்கள் நம்புகிற இந்த தேவன் எத்தகைய தேவன், அதே போல் அவர் என்ன நினைக்கிறார், பல்வேறு வகையான ஜனங்களை அவர் நடத்துவதில் அவருடைய மனநிலை என்ன, அவருடைய எதிர்பார்ப்புகளைப் பூர்த்தி செய்வதிலிருந்து நீங்கள் எவ்வளவு தூரம் இருக்கிறீர்கள், உங்கள் செயல்களுக்கும் அவர் கோரும் தரத்திற்கும் இடையில் எவ்வளவு ஏற்றத்தாழ்வு இருக்கிறது என்பதைப் புரிந்துக்கொள்ள நான் உங்களுக்கு உதவுகிறேன். உங்களை அளவிடுவதற்கான ஓர்அளவுகோலை உங்களுக்குக் கொடுப்பதே இந்த விஷயங்களைப் பற்றி உங்களுக்குத் தெரிவிப்பதில் உள்ள குறிக்கோள் ஆகும். இதன் மூலம் நீங்கள் செல்லும் பாதை எத்தகைய அறுவடைக்கு வழிவகுக்கிறது, இந்தப் பாதையில் நீங்கள் பெறாதது என்ன மற்றும் நீங்கள் எந்தப் பகுதிகளில் ஈடுபடவில்லை என்பவற்றை நீங்கள் அறிவீர்கள். உங்கள் மத்தியில் கலந்துரையாடும்போது, விவாதிக்கப்படும் சில பொதுவான தலைப்புகளில் நீங்கள் பேசுவீர்கள். அவை மிகவும் குறுகலானவை மற்றும் உள்ளடக்கத்தில் ஆழமற்றவையாகும். நீங்கள் விவாதிப்பவற்றுக்கும் தேவனுடைய நோக்கங்களுக்கும், உங்கள் விவாதங்களுக்கும் தேவனுடைய எதிர்பார்ப்புகளின் நோக்கம் மற்றும் தரத்திற்கும் இடையில் ஒரு தூரம், இடைவெளி உள்ளது. காலப்போக்கில் இப்படி முன்னேறுவது தேவனுடைய வழியிலிருந்து உங்களை என்றென்றும் விலகச் செய்யும். நீங்கள் தேவனுடைய தற்போதைய வார்த்தைகளை எடுத்து அவற்றை வழிபாட்டுப் பொருட்களாக மாற்றுகிறீர்கள் மற்றும் அவற்றைச் சடங்குகள் மற்றும் விதிமுறைகளாகப் பார்க்கிறீர்கள். இவையே நீங்கள் செய்வதாகும்! உண்மையில், உங்கள் இருதயங்களில் தேவனுக்கு இடமில்லை. அவர் உங்கள் இருதயங்களை ஒருபோதும் பெறவில்லை. தேவனை அறிவது மிகவும் கடினம் என்று சிலர் நினைக்கிறார்கள். அது உண்மையாகும். அது கடினமாகும். ஜனங்கள் தங்கள் கடமைகளைச் செய்து, வெளிப்புறமாகக் காரியங்களைச் செய்து, கடினமாக உழைத்தால், தேவனை நம்புவது மிகவும் எளிதானது என்று அவர்கள் நினைப்பார்கள். ஏனென்றால், அந்த விஷயங்கள் அனைத்தும் மனிதத் திறனின் எல்லைக்குள் வருகின்றன. எவ்வாறாயினும், தலைப்பானது தேவனுடைய நோக்கங்களுக்கும் மனிதகுலத்தின் மீதான அவரது மனநிலைக்கும் மாறும் தருணத்தில் உண்மையாகவே அனைவரின் பார்வையிலும் விஷயங்கள் சற்று கடினமாகிவிடும். ஏனென்றால், ஜனங்கள் சத்தியத்தைப் புரிந்துக்கொள்வதும், அவர்கள் யதார்த்தத்திற்குள் பிரவேசிப்பதும் இதில் அடங்கும். எனவே நிச்சயமாக ஒருவித சிரமம் இருக்கும்! ஆயினும்கூட, நீ முதல் வாசலைக் கடந்து பிரவேசம் பெறும்போது, விஷயங்கள் படிப்படியாக எளிதாகின்றன.

தேவனுக்குப் பயப்படுவதற்கான தொடக்கப் புள்ளியானது அவரை தேவனைப் போலவே நடத்துவதாகும்

சிறிது நேரத்திற்கு முன்பு, ஒருவர் ஒரு கேள்வியை எழுப்பினார்: யோபுவை விட தேவனைப் பற்றி நாம் அதிகம் அறிந்திருந்தாலும், நம்மால் ஏன் அவருக்குப் பயபக்தியாயிருக்க முடியாது? இந்த விஷயத்தை நாம் சற்று முன்னர் விவாதித்தோம். இந்தக் கேள்வியின் சாராம்சத்தை நாம் முன்பே விவாதித்தோம். அதாவது யோபு தேவனை அப்போது அறியவில்லை என்றாலும், யோபு அவரை தேவனைப் போலவே நடத்தினான் மற்றும் வானங்களுக்கும் பூமிக்கும் மற்ற எல்லாவற்றிற்கும் அவரை எஜமானராகவும் கருதினான். தேவனை எதிரியாக யோபு கருதவில்லை. மாறாக, எல்லாவற்றையும் சிருஷ்டித்தவராக அவரை வணங்கினான். இப்போதெல்லாம் ஜனங்கள் தேவனை ஏன் எதிர்க்கிறார்கள்? அவர்களால் அவரை ஏன் வணங்க முடியவில்லை? ஒரு காரணம் என்னவென்றால், அவர்கள் சாத்தானால் ஆழமாகச் சீர்கெடுக்கப்பட்டிருக்கிறார்கள் மற்றும் ஆழமாக வேரூன்றிய சாத்தானிய இயல்புடன் அவர்கள் தேவனுடைய எதிரிகளாகிவிட்டார்கள். இவ்வாறு, அவர்கள் தேவனை நம்புகிறார்கள், தேவனை ஏற்கிறார்கள் என்றாலும், அவர்களால் அவரைத் தடுக்கவும், அவரை எதிர்த்து நிற்கவும் முடிகிறது. அது மனித இயல்புகளால் தீர்மானிக்கப்படுகிறது. மற்ற காரணம் என்னவென்றால், தேவன் மீது நம்பிக்கை இருந்தபோதிலும், ஜனங்கள் அவரை தேவனாகவே கருதுவதில்லை. அதற்கு பதிலாக, அவர்கள் அவரை மனிதகுலத்திற்கு எதிரானவர் என்று கருதுகிறார்கள், அவரை தங்கள் எதிரி என்று கருதுகிறார்கள் மற்றும் தங்களை தேவனுடன் சமரசம் செய்யமுடியாதவர்கள் என்று உணர்கிறார்கள். அது அவ்வளவு எளிமையானதாகும். நமது முந்தைய அமர்வில் இந்த விஷயம் விவரிக்கப்படவில்லை? இதைப் பற்றி சிந்தியுங்கள்: அதுவே காரணம் அல்லவா? நீ தேவனைப் பற்றிய அறிவைப் பெற்றிருக்கலாம். ஆனால் இந்த அறிவு எதைக் குறிக்கிறது? எல்லோரும் பேசுவது அதுவல்லவா? தேவன் உன்னிடம் சொன்னது அதுவல்லவா? அதன் தத்துவார்த்த மற்றும் கோட்பாட்டு அம்சங்களை மட்டுமே நீ அறிந்திருக்கிறாய்—ஆனால் தேவனுடைய உண்மையான முகத்தை நீ எப்போதாவது கிரகித்திருக்கிறாயா? உனக்கு உள்ளுணர்வு சார்ந்த அறிவு இருக்கிறதா? உனக்கு நடைமுறை அறிவும் அனுபவமும் உள்ளதா? தேவன் உன்னிடம் சொல்லியிருக்கவில்லை என்றால், உன்னால் அறிந்திருக்க முடியுமா? உன் தத்துவார்த்த அறிவு உண்மையான அறிவைக் குறிக்கவில்லை. சுருக்கமாகச் சொன்னால், நீ எவ்வளவு அறிந்திருந்தாலும் அல்லது அதை எப்படி அறிந்துக்கொண்டாலும், நீ தேவனைப் பற்றிய உண்மையான புரிதலைப் பெறும் வரை, அவர் உன் எதிரியாக இருப்பார். நீ உண்மையில் தேவனை தேவனாகக் கருதத் தொடங்கும் வரையில், அவர் உன்னை எதிர்ப்பார். ஏனென்றால் நீ சாத்தானின் உருவகமாக இருக்கிறாய்.

நீ கிறிஸ்துவுடன் ஒன்றாக இருக்கும்போது, ஒரு நாளைக்கு நீ அவருக்கு மூன்று வேளை ஆகாரம் பரிமாறலாம் அல்லது அவருக்குத் தேநீர் பரிமாறலாம் மற்றும் அவருடைய ஜீவிதத்தின் எதிர்பார்ப்புகளைப் பூர்த்தி செய்யலாம். நீ கிறிஸ்துவை தேவனாகவே கருதியிருப்பதாய்த் தோன்றும். ஒவ்வொரு காரியம் நடக்கும்போதும், ஜனங்களுடைய பார்வைகள் எப்போதும் தேவனுக்கு முரணாக இயங்கும். தேவனுடைய பார்வையை ஜனங்கள் புரிந்துகொள்ளவும் ஏற்றுக்கொள்ளவும் எப்போதும் தவறிவிடுகிறார்கள். மேலோட்டமாகப் பார்க்கையில், ஜனங்கள் தேவனுடன் பழகுகிறார்கள் என்றாலும், அவர்கள் அவருடன் ஒத்துப்போகிறார்கள் என்று அது அர்த்தப்படுத்துவதில்லை. ஏதேனும் நடந்தவுடன், மனிதகுலத்தின் கீழ்ப்படியாமையின் உண்மைத் தன்மை வெளிப்படுகிறது. இதன் மூலம் மனிதர்களுக்கும் தேவனுக்கும் இடையிலான விரோதப் போக்கை அது உறுதிப்படுத்துகிறது. இந்த விரோதமானது தேவன் மனிதர்களை எதிர்க்கும் ஒன்றோ அல்லது தேவன் அவர்களுக்கு விரோதமாக இருக்க விரும்புவதோ அல்லது அவர் அவர்களை தனக்கு எதிராக நிறுத்தி பின்னர் அவர்களை அப்படி நடத்துகிறார் என்பதோ அல்ல. மாறாக, தேவனுக்கு எதிரான இந்த முரண்பாடான சாராம்சம் மனிதர்களின் மனதின் சித்தத்திலும் அவர்களுடைய ஆழ் மனதிலும் பதுங்குகிறது. தேவனிடமிருந்து வரும் அனைத்தையும் ஜனங்கள் தங்கள் ஆராய்ச்சிக்கான பொருள்களாக கருதுவதால், தேவனிடமிருந்து வரும் விஷயங்கள் மற்றும் தேவன் சம்பந்தப்பட்ட அனைத்தையும் நோக்கிய அவர்களுடைய பதில், எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, யூகிப்பதும், சந்தேகிப்பதும், பின்னர் முரண்படுவதும் மற்றும் தேவனை எதிர்க்கும் ஒரு மனநிலையை விரைவாக பின்பற்றுவதுமாகும். அதன்பிறகு, அவர்கள் தேவனுடன் சச்சரவுகள் அல்லது போட்டிகளில் எதிர்மறையான மனநிலையை கொண்டு செல்கிறார்கள். அத்தகைய தேவனைப் பின்பற்றுவது மதிப்புள்ளதா என்று கூட சந்தேகிக்கக்கூடிய அளவிற்கு அது செல்கிறது. அவர்கள் இந்த முறையில் தொடரக்கூடாது என்று அவர்களுடைய பகுத்தறிவு அவர்களிடம் கூறினாலும், அவர்கள் தங்களைத் தாங்களே அவ்வாறு செய்யத் தெரிந்துக்கொள்வார்கள். அதாவது அவர்கள் இறுதிவரை தயங்காமல் அதைத் தொடருவார்கள். உதாரணமாக, தேவனைப் பற்றிய வதந்திகளையோ அல்லது அவதூறான பேச்சையோ கேட்கும்போது சிலருக்கு ஏற்படும் முதல் எதிர்வினை என்னவாக இருக்கிறது? அவர்களுடைய முதல் எதிர்வினை இந்த வதந்திகள் உண்மையா இல்லையா, இந்த வதந்திகள் இருக்கிறதா இல்லையா என்று ஆச்சரியப்படுவதும், பின்னர் காத்திருந்து பார்க்கும் மனநிலையை பின்பற்றுவதும் ஆகும். பின்னர் அவர்கள், “இதைச் சரிபடுத்த வழி இல்லை. அது உண்மையில் நடந்ததா? இந்த வதந்தி உண்மையானதா இல்லையா?” என்று சிந்திக்கத் தொடங்குகிறார்கள். அது போன்றவர்கள் அதை மேலோட்டமாக காட்டவில்லை என்றாலும், அவர்கள் இருதயத்தில் அவர்கள் ஏற்கனவே சந்தேகிக்க ஆரம்பித்துவிட்டார்கள். அவர்கள் ஏற்கனவே தேவனை மறுக்க ஆரம்பித்துவிட்டார்கள். இத்தகைய மனநிலையின் சாராம்சம் மற்றும் அத்தகைய கண்ணோட்டம் என்னவாக இருக்கிறது? அது துரோகம் அல்லவா? இந்த விஷயத்தை அவர்கள் எதிர்கொள்ளும் வரை, இந்த மனிதர்களின் பார்வைகள் என்ன என்பதை நீ பார்க்க முடியாது. அவர்கள் தேவனுடன் முரண்படவில்லை மற்றும் அவர்கள் அவரை எதிரியாக கருதுவதில்லை என்பது போல் தெரிகிறது. இருப்பினும், அவர்கள் ஒரு பிரச்சினையை எதிர்கொண்டவுடன், அவர்கள் உடனடியாகச் சாத்தானுடன் நின்று தேவனை எதிர்க்கிறார்கள். அது எதைப் பரிந்துரைக்கிறது? மனிதர்களும் தேவனும் எதிர் எதிராக இருப்பதை அது அறிவுறுத்துகிறது! தேவன் மனிதகுலத்தை எதிரி என்று கருதவில்லை, ஆனால் மனிதகுலத்தின் சாராம்சமே தேவனுக்கு விரோதமானதாக இருக்கிறது. ஒருவர் எவ்வளவு காலம் அவரைப் பின்பற்றினார் அல்லது எவ்வளவு பெரிய விலைக்கிரையம் கொடுத்தார், அவர்கள் தேவனை எப்படி துதிக்கிறார்கள், அவர்கள் எப்படி அவரை எதிர்த்து நிற்காமல் இருக்கக்கூடும், தேவனை நேசிக்கும்படி அவர்கள் எவ்வளவு கடுமையாகத் தங்களை வற்புறுத்துகிறார்கள் என்பதல்லாமல், அவர்களால் ஒருபோதும் தேவனை தேவனாக நடத்த முடியாது. அது ஜனங்களுடைய சாராம்சத்தால் தீர்மானிக்கப்படவில்லையா? நீ அவரை தேவனாகக் கருதி, அவர் தேவன் என்று உண்மையாக நம்பினால், இன்னும் அவரைப் பற்றி உனக்கு ஏதேனும் சந்தேகம் இருக்க முடியுமா? அவரைப் பற்றிய ஏதேனும் கேள்விக்குறிகளை உங்கள் இருதயம் இன்னும் வைத்திருக்க முடியுமா? இனி வைத்திருக்க முடியாது, அல்லவா? இந்த உலகத்தின் போக்குகள் மிகவும் தீயனவாகும். இந்த மனித இனமும் தீமையானதாகும். இந்நிலையில், அவர்கள் மீது நீ எந்தக் கருத்தையும் கொண்டிராமல் எவ்வாறு இருக்க முடியும்? நீயே மிகவும் பொல்லாதவனாக இருக்கிறாய். எனவே, எவ்வாறு அதைப் பற்றி உனக்கு ஒரு கருத்தும் இல்லாமல் இருக்க முடியும்? ஆனால், ஒரு சில வதந்திகள் மற்றும் சில அவதூறுகள் தேவனைப் பற்றிய இத்தகைய மகத்தான கருத்துக்களுக்கு வழிவகுக்கும் மற்றும் பல விஷயங்களை நீ கற்பனை செய்யவும் வழிவகுக்கும். அது உன் வளர்ச்சி எவ்வளவு முதிர்ச்சியற்றது என்பதைக் காட்டுகிறது! ஒரு சில கொசுக்கள் மற்றும் ஒரு சில அருவருப்பான ஈக்கள் ஆகியவற்றின் “சலசலப்பு” உன்னை ஏமாற்றுவதற்கு போதுமானதாகுமா? அது எத்தகைய மனிதனைக் குறிக்கிறது? அத்தகையவர்களைப் பற்றி தேவன் என்ன நினைக்கிறார் என்று அறிவாயா? அவர் அவர்களை எவ்வாறு நடத்துகிறார் என்பது குறித்து தேவனுடைய மனநிலை உண்மையில் தெளிவாக உள்ளது. இந்த மனிதர்களை தேவன் நடத்துவது அவர்களை வேண்டுமென்றே புறக்கணிப்பதாகும்—அவருடைய மனநிலையானது அவர்களுக்கு எந்த கவனமும் செலுத்தக்கூடாது மற்றும் இந்த அறிவற்ற ஜனங்களை தீவிரமாக எடுத்துக் கொள்ளக்கூடாது என்பதாகும். ஏன் அவ்வாறு இருக்கிறது? ஏனென்றால், தேவனுடைய இருதயத்தில், அவர் தன்னிடம் விரோதமாக இருப்பதாக உறுதியளித்தவர்களை இறுதி வரைக்குமாக ஆதாயம் செய்யவும், இணக்கமாக இருப்பதற்கான வழியைத் தேடுவதில் ஒருபோதும் திட்டமிடாதவர்களைப் பெறுவதற்கும் அவர் ஒருபோதும் திட்டமிடவில்லை. ஒருவேளை நான் பேசிய இந்த வார்த்தைகள் ஒரு சிலரைக் காயப்படுத்தக்கூடும். நீங்களும் எப்போதுமே உங்களை இப்படிக் காயப்படுத்த அனுமதிக்கிறீர்களா? நீங்கள் அனுமதித்தாலும் அனுமதிக்காவிட்டாலும், நான் சொல்வது எல்லாம் உண்மையாகும்! நான் எப்போதும் உங்களைக் காயப்படுத்தி, அதுபோன்ற வடுக்களை அம்பலப்படுத்தினால், அது உங்கள் இருதயங்களில் நீங்கள் வைத்திருக்கும் தேவனுடைய உயர்ந்த உருவத்தைப் பாதிக்குமா? (அது பாதிக்காது.) அது பாதிக்காது என்று நான் ஒப்புக்கொள்கிறேன். ஏனென்றால், உங்கள் இருதயத்தில் தேவன் இல்லை. உங்கள் இருதயங்களில் வசிக்கும் உயர்ந்த தேவன்—நீங்கள் வலுவாக மறைத்துப் பாதுகாக்கும் தேவன்—தேவன் அல்ல. மாறாக, அவர் மனிதக் கற்பனையின் ஓர் உருவமாவார். அவர் ஜீவிக்கவே இல்லை. எனவே, இந்தப் புதிருக்கு நான் பதிலை அம்பலப்படுத்துவது நல்லதாகும். அது முழு உண்மையையும் அப்பட்டமாகக் காட்டவில்லையா? உண்மையான தேவன் மனிதர்கள் கற்பனை செய்யும் தேவனைப் போன்றவர் அல்ல. உங்கள் அனைவராலும் இந்த யதார்த்தத்தை எதிர்கொள்ள முடியும் என்று நான் நம்புகிறேன். தேவனைப் பற்றிய உங்கள் அறிவுக்கு அது உதவும்.

தேவனால் ஏற்றுக்கொள்ளப்படாத ஜனங்கள்

தேவனுடைய இருதயத்திற்குள் ஒருபோதும் ஒப்புக்கொள்ளப்படாத சிலருடைய விசுவாசம் இருக்கிறது. வேறு வார்த்தைகளில் கூறுவதானால், தம்மைப் பின்பற்றுபவர்களாக அவர்களை தேவன் அங்கீகரிக்கவில்லை. ஏனென்றால், அவர்களுடைய நம்பிக்கைகளை அவர் புகழ்வதில்லை. இந்த ஜனங்களைப் பொறுத்தவரையில், அவர்கள் எத்தனை வருடங்கள் தேவனைப் பின்பற்றினாலும், அவர்களுடைய கருத்துக்களும் பார்வைகளும் ஒருபோதும் மாறவில்லை. அவர்கள் அவிசுவாசிகளைப் போன்றவர்கள். அவர்கள் அவிசுவாசிகளின் கொள்கைகள் மற்றும் காரியங்களைச் செய்வதற்கான வழிகள் மற்றும் அவிசுவாசிகளின் பிழைப்பு மற்றும் விசுவாச விதிகளைப் பின்பற்றுகிறார்கள். அவர்கள் ஒருபோதும் தேவனுடைய வார்த்தையைத் தங்கள் ஜீவனாக ஏற்றுக் கொள்ளவில்லை. தேவனுடைய வார்த்தை சத்தியம் என்று அவர்கள் ஒருபோதும் நம்பவில்லை. தேவனுடைய இரட்சிப்பை ஏற்றுக்கொள்வதை அவர்கள் நோக்கமாகக் கொண்டிருக்கவில்லை. தேவனைத் தங்கள் தேவனாக அவர்கள் ஒருபோதும் அங்கீகரிக்கவில்லை. அவர்கள் தேவனை நம்புவதை ஒருவித கற்றுக்குட்டித்தனமான பொழுதுபோக்காகப் பார்க்கிறார்கள். அவரை வெறும் ஆவிக்குரிய ஜீவாதாரமாகக் கருதுகிறார்கள். எனவே, தேவனுடைய மனநிலையையோ சாராம்சத்தையோ முயற்சி செய்து புரிந்துகொள்வது மதிப்புக்குரியது என்று அவர்கள் நினைக்கவில்லை. உண்மையான தேவனுடன் ஒத்துப்போகிற அனைத்திற்கும் இந்த ஜனங்களுடன் எந்தத் தொடர்பும் இல்லை என்று கூறலாம். அவர்கள் ஆர்வம் காட்டவில்லை மற்றும் செவிசாய்க்க அவர்கள் கவலைப்படவுமில்லை. ஏனென்றால், அவர்களுடைய இருதயங்களின் ஆழத்தில், “தேவன் கண்ணுக்குத் தெரியாதவர், தொட முடியாதவர் மற்றும் அவர் ஜீவிப்பதில்லை” என்று எப்போதும் சொல்லும் ஒரு தீவிரமான குரல் இருக்கிறது. இத்தகைய தேவனைப் புரிந்துகொள்ள முயற்சிப்பது என்பது அவர்களுடைய முயற்சிகளுக்கு ஏற்புடையது அல்ல என்றும், அவ்வாறு செய்யும்போது அவர்கள் தங்களைத் தாங்களே முட்டாளாக்குவார்கள் என்றும் அவர்கள் நம்புகிறார்கள். எந்தவொரு உண்மையான நிலைப்பாட்டையும் எடுக்காமல் அல்லது எந்தவொரு உண்மையான செயலிலும் தங்களை முதலீடு செய்யாமல் தேவனை வார்த்தைகளால் ஒப்புக்கொள்வதன் மூலம், அவர்கள் தங்களைப் பெரிய புத்திசாலிகள் என்று நம்புகிறார்கள். அத்தகையவர்களை தேவன் எப்படிப் பார்க்கிறார்? அவர் அவர்களை அவிசுவாசிகளாகவே கருதுகிறார். சிலர் கேட்கிறார்கள், “அவிசுவாசிகள் தேவனுடைய வார்த்தைகளைப் படிக்க முடியுமா? அவர்கள் தங்கள் கடமைகளை நிறைவேற்ற முடியுமா? ‘நான் தேவனுக்காக ஜீவிப்பேன்’ என்ற வார்த்தைகளை அவர்களால் சொல்ல முடியுமா?” மனிதர்கள் அடிக்கடி பார்ப்பது ஜனங்கள் மேலோட்டமாகக் காண்பிக்கும் காட்சிகளாகும். அவர்கள் ஜனங்களுடைய சாராம்சங்களைக் காணவில்லை. இருப்பினும், தேவன் இந்த மேலோட்டமான காட்சிகளைப் பார்ப்பதில்லை; அவர் அவர்களுடைய உள்ளார்ந்த சாராம்சங்களை மட்டுமே பார்க்கிறார். ஆகவே, இதுவே இந்த ஜனங்கள் மீது தேவன் வைத்திருக்கும் மனநிலை மற்றும் வரையறை ஆகும். இந்த ஜனங்கள், “தேவன் இதை ஏன் செய்கிறார்? தேவன் ஏன் அதைச் செய்கிறார்? இதை என்னால் புரிந்துகொள்ள முடியவில்லை, என்னால் அதைப் புரிந்துகொள்ள முடியவில்லை, அது மனிதக் கருத்துக்களுடன் ஒத்துப்போகவில்லை, அதை நீ எனக்கு விளக்க வேண்டும்….” என்று சொல்கிறார்கள். இதற்குப் பதிலாக, நான் கேட்கிறேன்: இந்த விஷயங்களை உனக்கு விளக்க வேண்டியது அவசியமானதாகுமா? உண்மையில் இந்த விஷயங்களுக்கும் உனக்கும் ஏதாவது தொடர்பு இருக்கிறதா? நீ யார் என்று நினைக்கிறாய்? எங்கிருந்து வந்தாய்? தேவனுக்கு ஆலோசனைகள் கொடுக்குமளவிற்கு நீ உண்மையில் தகுதியுள்ளவனா? நீ அவரை நம்புகிறாயா? அவர் உன் விசுவாசத்தை ஒப்புக்கொள்கிறாரா? உன் விசுவாசத்திற்கும் தேவனுக்கும் எந்தத் தொடர்பும் இல்லை என்பதால், உன்னுடைய எந்த காரியங்கள் தேவனுடைய செயல்களாக இருக்கின்றன? தேவனுடைய இருதயத்தில் நீ எங்கு நிற்கிறாய் என்றே உனக்குத் தெரியாது, இந்நிலையில் அவருடன் உரையாடலில் ஈடுபடுவதற்கு நீ எவ்வாறு தகுதி பெற முடியும்?

அறிவுரையின் வார்த்தைகள்

இந்தக் கருத்துகளைக் கேட்டபின் உங்களுக்குச் சங்கடமாக இருக்கிறது அல்லவா? நீங்கள் அவற்றைக் கேட்க விரும்பவில்லை அல்லது ஏற்றுக்கொள்ள விரும்பவில்லை என்றாலும், அவை அனைத்தும் உண்மைகள் ஆகும். ஏனென்றால், கிரியையின் இந்தக் கட்டம் தேவன் செய்ய வேண்டியதாகும். நீ அவருடைய நோக்கங்களைப் பற்றி அக்கறை கொள்ளாவிட்டால், அவருடைய மனநிலையைப் பற்றி அக்கறை கொள்ளாவிட்டால், அவருடைய சாராம்சத்தையும் மனநிலையையும் புரிந்துகொள்ளாவிட்டால், இறுதியில், நீ இழந்துபோகிறவனாவாய். என் வார்த்தைகள் கேட்பதற்குக் கடினமாக இருப்பதால் குறை சொல்லாதீர்கள். உங்கள் உற்சாகத்தைக் குறைத்ததற்காக அவற்றைக் குறை கூறாதீர்கள். நான் சத்தியத்தைப் பேசுகிறேன். உங்களை அதைரியப்படுத்துவது எனது நோக்கம் அல்ல. நான் உங்களிடம் எதைக் கேட்டாலும், அதை நீங்கள் எவ்வாறு செய்யப்போகிறீர்கள் என்பதல்லாமல், நீங்கள் சரியான பாதையில் நடந்து தேவனுடைய வழியைப் பின்பற்றுவீர்கள் என்றும் சரியான பாதையிலிருந்து நீங்கள் ஒருபோதும் விலக மாட்டீர்கள் என்றும் நான் நம்புகிறேன். நீ தேவனுடைய வார்த்தையின்படி தொடரவில்லை அல்லது அவருடைய வழியைப் பின்பற்றவில்லை என்றால், நீ தேவனுக்கு எதிராகக் கலகம் செய்கிறாய் என்பதிலும், சரியான பாதையிலிருந்து விலகிவிட்டாய் என்பதிலும் சந்தேகமில்லை. ஆகவே, நான் உங்களுக்காகத் தெளிவுபடுத்த வேண்டிய சில விஷயங்கள் இருப்பதாக நான் உணர்கிறேன். அவற்றைச் சந்தேகத்திற்கு இடமின்றி, தெளிவாகவும், நிச்சயமற்ற தன்மை இன்றியும் நான் உங்களை நம்ப வைக்க வேண்டும் மற்றும் தேவனுடைய மனநிலை, அவருடைய நோக்கங்கள், அவர் எப்படி இருக்கிறார் மனிதர்களை எவ்வாறு முழுமையாக்குகிறார் மற்றும் அவர் ஜனங்களுடைய முடிவுகளை எந்த விதத்தில் தீர்மானிக்கிறார் என்பதைப் பற்றிய தெளிவான புரிதலைப் பெற உங்களுக்கு உதவ வேண்டும். இந்தப் பாதையில் நீ தொடர முடியாத ஒரு நாள் வருமானால், அதற்கு நான் எந்தப் பொறுப்பையும் ஏற்கமாட்டேன். ஏனென்றால், இந்த வார்த்தைகள் உன்னிடம் ஏற்கனவே மிகத் தெளிவாகப் பேசப்பட்டுள்ளன. உன் சொந்த முடிவை நீ எவ்வாறு கையாளுகிறாய் என்பதைப் பொறுத்தவரையில், அது முற்றிலும் உன்னைப் பொறுத்ததாகும். பல்வேறு வகையான மனிதர்களின் முடிவுகளைப் பொறுத்தவரையில், தேவன் வெவ்வேறு மனநிலைகளைக் கொண்டிருக்கிறார், அவற்றை எடைபோடுவதற்கான தனது சொந்த வழிகளையும், அதேபோல் அவர்களுக்கான அவரின் சொந்தத் தரத்தையும் கொண்டிருக்கிறார். ஜனங்களுடைய முடிவுகளை எடைபோடுவதற்கான அவரது தரம் அனைவருக்கும் நியாயமான ஒன்றாகும்—அதில் எந்தச் சந்தேகமும் இல்லை! எனவே, சிலரின் அச்சங்கள் தேவையற்றவையாகும். நீங்கள் இப்போது நிம்மதியாக இருக்கிறீர்களா? இன்றைக்கு இவை போதுமானவையாகும். மீண்டும் சந்திப்போம்!

அக்டோபர் 17, 2013